Jurycommentaar januari 2023

Hieronder staat het jurycommentaar op alle verhalen die we ontvingen voor VvdM januari 2022

Het commentaar is verzameld per jurylid, je zult dus zelf je verhaal bij de verschillende juryleden moeten zoeken, gebruik hiervoor CTRL+F of COMMAND+F en type een gedeelte van de titel van je verhaal. Niet elk jurylid heeft elk verhaal gelezen, iedereen leest ongeveer de helft. Juryleden zijn niet verplicht bij elk verhaal commentaar te leveren.

Elk jurylid heeft een code die we blijven handhaven. Zo is het commentaar door de maanden heen vergelijkbaar.

Let op, waarschuwing: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Jurylid F

Wie weg is, is gezien - "Een aangrijpend stukje vluchtelingentrauma dit. Mooi om dit vanuit het perspectief van de juf te lezen."

Egoïstisch of altruïstisch? - "het idee van de eeuwig bij elkaar zijnde tweeling is mooi, het concept werkt. Alleen de uitvoering vind ik minder. Het is een afstandelijke tekst geworden, zonder een gevoel dat ik echt de tweeling goed ga begrijpen, dat ik ze leer kennen. Misschien zou dialoog/gespre kunnen werken tussen de twee?",,

ochtendwankeling - "Bij dit verhaal verlies ik mijn aandacht continu. Waar dit aan ligt, weet ik niet. ",,

de krokodil - "Tja, ik kan hier niet zo veel mee. het is een beetje over de top 'krokodil is geboren in een verkeerd lichaam'. Het idee snap ik, uitwerking is niet helemaal hoe een tekst hoort te zijn ben ik bang.",,

Staat van verlichting - "haha, dit verhaal is zo absurd dat ik er niets van begrijp. Het begin geeft nog wat nieuwsgierigheid. Wat doet die groep in 1 huis en wat voor spel willen ze resetten? Maar naar verloop van de tekst raak ik de draad volledig kwijt. Jammer! Want er zit vast een geniaal idee/concept achter. Ik zou deze tekst wel een tweede kans willen geven. probeer het wat meer introductie te geven. wat doen die mensen daar precies en waarom?",,

Bescherm me - "Ik wil meer lezen, ik wil meer begrijpen. Me meer verbonden voelen met dit personage. Dit verhaal is voor mijn gevoel nog niet helemaal af/geslaagd.",,

Scènes van een stervende wereld - "Dit is een absurd verhaal en ik snap de context en het idee, maar ik kom niet helemaal tot de kern helaas. Het zijn flarden en dat is natuurlijk subjectief, maar dat spreekt me niet zo aan. Is de schuingezette tekst iemand die de lezer aanspreekt, gedachten, of extern persoon?",,

Ode aan Hester - "Mooie zinnen, een kwetsbaar stukje.",,

de maagd van Sint Satyrus - "Doordat sommige acties niet zijn uitgewerkt (zoals De demon voelt hoe het resultaat van Arnauds kookkunsten zijn binnenste verwarmt) komt dit over als een nogal afstandelijk stuk. Zeker de introductie. Het deel met de hand die bepaalde bewegingen maakt, is wel mooi. Verder is de verhaallijn niet altijd even helder. Je moet als lezer erg je best doen om te begrijpen wie Hildegard is bijvoorbeeld. En welke relatie zij dan weer heeft met Incubus. Wel veel fantasei en creativiteit in dit stuk!",,

te veel - "Nee helaas, ik kom niet in dit verhaal. Het loopt allemaal enigszins traag. Er mogen heel wat zinnen (wat mij betreft) uit, maar wellicht is dit een kwestie van mening.",,

Nachtvissen - "Dit verhaal loopt, is een eenvoudig maar prettig leesbaar plot, blijft interessant. Gewoon een goed kort verhaal.",,

Duivelskind - "Een wat mij betreft iets te moderne tekst voor de tijd waarin het zich afspeelt. Het voelt minder realistisch dat het in de tijd van hekserij, graven en ophangen afspeelt en dat vind ik jammer.",,

Platero en ik: De Brug - "Dit is denk ik het kortste verhaal dat ik ooit heb gelezen! Er zitten volgens mij heel veel lagen in deze tekst. Ik heb hem wel 4 keer gelezen om alles eruit te halen en steeds las ik weer wat nieuws. Interessant dat je met zo weinig woorden, zo veel kunt zeggen. Knap gedaan.",,

De ster van Sara ontwaakt - Sira is een mooie naam. Of was het Sara?  Ik raak soms de draad kwijt tijdens het lezen van dit verhaal.,,

Walter - mooie eenvoudige context en toch een complex verhaal met aardig wat namen die in mijn hoofd door elkaar husselden. Op zich dus een mooi kort verhaal. Wat ik alleen nog mis is een sterk plot. Waar werkt de hoofdpersonage naartoe en wat is het conflict?,.,

Gezocht Nieuwe Uitbaters - "haha dit is wel een absurf kerststalletje. Droog, met humor en bizar modern vertelling over de geboorte van jezus. Ik heb gelachen.",,

Het verhaal van de rijzende penis en mijn jeukende oma - "Hmmm, ik twijfel heel erg over wat ik van dit verhaal vind. het loopt en leest lekker door en vlot. het verhaal is eenvoudig en blifjt toch interessant om te lezen. het einde vind ik ietwat slordig afgewerkt en ook het plot mag spannender. Er mag wat meer conflict in. En de rol van de 'jeukende oma' is te klein om dit in de titel terug te lezen. Eigenlijk zou je ilona + oma moeten laten ontmoeten en daar iets mee doen.. Plotten van de 'losbandigheid Ilona' en het in de cel belanden door een dronkenlap' leiden af van hetgeen hij wil vertellen. Kies 1 plot en werk dit uit. ",,

Wraak - "Een zeer korte emotionele opluchting. Mooi opgeschreven. Wel verrast dat het een 'jonge' jongeman was, met Maud als moederpersoon. Ik had hem ouder geschat. Daarnaast zou ik het 'van zijn eerste nee, naar toegegeven schuld', wat langer laten duren, dat mag een spannend(er) dialoog worden, mijns inziens. En waarom heet het stuk wraak eigenlijk?",,

Een-twee-drie-vier - "Eerste indruk: veel bijvoeglijke naamwoordem! Soms wat mij betreft iets te veel. Verder een mooi, (bewust) warrige hersenspinsel. Er mogen wat mij betreft wel wat meer details bij over de pijn die ze ervaart. Of de struggle die ze voelt om te blijven leven..",,

Het spoor bijster - "Deze komt in mijn top drie, mooi stuk, goed geschreven en pakkend.",,

Heilige Madonna - "Die laatste zin had wat mij betreft niet gemogen. Eind met 'blauw is hetzelfde blauw'... dat is mooi om mensen mee naar huis te sturen. Verder mooi verhaal, goede context en ook het decor spreekt boekdelen. Waar ik nog wat aan zou schaven zouden de zinnen zijn. Soms zijn zinnen wat omslachtig opgeschreven waardoor ik er soms over struikel. Vb: 'De weg waarmee Jasper Val d’Ajol verlaat...', dit soort zinnen mogen wat mij betreft wat actiever (maar kan mijn mening zijn..)",,

Guus - "haha als je het einde hebt gelezen lees je het stuk opeens heel anders (de tweede keer). Mooie twist. Grappige knipogen met de 'opzouten' en de allergie voor de paraplu.. leuk stuk, vlot geschreven. Eenvoudig en sterk tegelijk",,

Er staat een neger voor de deur - een kerstvertelling - "Ik snap het idee van het korte verhaal, maar toch word ik er niet helemaal ingezogen. Helaas. Misschien mist er bij mij de tijdsgeest. ",,

Sante Fe opgeschikt door geweld - "Originele context, decor én de wijze van het opzetten van het verhaal (journalistiek randje). Toch mis ik - misschien daardoor - wat diepgang, wat climax en wat plot..",,

Waar is dat feestje? - "Hm dit is een gigantisch verhaal, een uitgebreid plot, in een kort verhaal gepropt. En dat is best jammer. Dus deze zit qua schrijf- en leesstijl wel in mijn top 10, maar door hoe beknopt en kort het is aangepakt, denk ik dat deze nog wat uitbreiding kan gebruiken.",,

Olivier - "Een mooie insteek en origineel perspectief, simplistisch vormgegeven.",,

Anomalie - "haha, absurd en geniaal tegelijk. Schrijfstijl is consequent en het verhaal is gek genoeg toch overtuigend.",,

Biefstuk - "Mooi bij het thema gebleven en er rondom blijven zweven. Scherpe dialogen, interessante verhaallijn. ja, dit korte verhaal spreekt me wel aan. ",,

Blind date - "Het begon goed. De zinnen zijn sterk, de verhaallijn aan het begin nog duidelijk. Maar langzamerhand verzandde ik in een wirwar van vaders, moeders, dochters, Anna. En moest ik het drie keer lezen voor ik snapte met wie ze nou precies aan tafel zat. Dat had wat simpeler gemogen wat mij betreft.",,

Dof leven - "Zeker een interessant concept, mooi contrast tussen een fantasy/ruimte wereld en de echte harde wereld van een zwangerschap en potentiele abortus. Mooi dat de personage zo switchet tussen die twee (gedachten)werelden. Je krijgt alleen zo weinig details en info mee over Dof en alles rondom de ruimte-termen dat ik me steeds opgelucht voelde als de gedachten aan Hanna weer in de alinea naar voren kwam.. Mijn advies zou zijn om het ruimtedeel minder complex maken óf meer toelichting te geven.",,

Fucking Paul - "Ja, het eerste deel is top, leest vlot en soepel. Ik vond vooral het deel mooi waarin hij zich vastbijt en zich iedere dinsdag laat meesleuren, mooi. Toch vind ik het laatste stuk enigszins gek. In hoeverre kan een depressie in een persoon gegoten worden en iemand bellen? De rest is goed leesbaar en vormgegeven.",,

Mistflarden - " Mooi kort stuk. Ik wil hier alleen wel meer van weten en van lezen. Wat gaat er nu gebeuren, nu hij erachter is dat hij gedaantewisseling heeft doorstaan? Misschien kan er een kort dialoog of monoloog in verwerkt worden, zodat we de hoofdpersonage wat beter leren kennen? Hoe hij praat/is/zich voortbeweegt? En daarnaast mis ik een decor' waar en wanneer speelt het zich af? Wellicht kunnen daar wat elementen van naar voren komen. Advies ook aan schrijver; om wat details te gebruiken. Omschrijf het gelaat/kleding van die vriend gedetailleerd om echt een beeld te krijgen en geef wat details over het terras waar hij zit/langsloopt. Welk weer is het echt, maak van stralend 'zo heet dat..' of stralend = bruine rayban op mijn hoofd stralend.. kortom; nog wat werk in te steken dus!",,

De trein niet gehaald - "Een mooi, verdrietig, bijna poetisch stuk. De overgang van 'ik pleeg zelf..' naar het is de 'nachtmerrie van onze dochter' spreekt aan en is angstaanjagend. Aan het begin blijft het ietwat passief en afstandelijk wat mij betreft. Goed dat aan het einde er een wat actievere scene komt en climax/confrontatie is.",,

Investeren in zonde - "In dit verhaal is veel tijd gestoken, zo leest en voelt dat. Toch kom ik niet helemaal ín deze tekst. En verlies mijn aandacht. Er is wel veel gebruik gemaakt van details (mooi ook) en maakt zeker nieuwsgierig..",,

Achttien maanden of meer - Intrigerend stuk. Mysterieus en ik snap niet alle tijdssprongen maar ik hield mijn aandacht. Het verhaal is origineel en decor/context is scherp vormgegeven,,

X - "wow, ja dit is mijn favoriet. Het loopt, blijft interessant, actueel onderwerp en iets waar meer mensen zich in herkennen. ",,

De boot gemist - "Op zich een goed stuk, goed geschreven, mooie zinnen, poëtisch bijna. Schrijver van dit korte verhaal heeft een sterk staaltje schrappen gebruikt. Toch, misschien ook daardoor, heb ik hem drie keer moeten lezen voor ik hem volledig begreep. En pas op de helft snapte ik decor/tijdsgeest, misschien kan dat wat naar voren gehaald worden?",,

Metaforen - "Ik houd hiervan. De toon is droog, de tekst leest vlot. ",,

de straatmuzikant - "Op zich goed geschreven, toch is het wat onrealistisch hoe bepaalde dingen gaan. Er worden hele grote stappen gemaakt in een hele korte tekst.",,

Praatjes voor de vaak - "Veel dialoog, dat maakt het spannend. Maar daardoor krijg je geen inkijkje in de binnenwereld van de twee. Daar zou ik meer van willen lezen.",,

Jurylid G

Weer naar mijn werk - "Dit is toch geen verhaal? Dit is een verslag van hoe iemand zij voorbereidingen treft voor zijn werk. Met weggelaten zinnen, plotse overschakelingen naar een ander en groter lettertype. Ik dacht: misschien gebeurt er wat in de volgende alinea, maar nee ik krijg raad, ik krijg de verzuchtingen van de auteur, maar een plot, personages ontbreken. Op die manier kom je natuurlijk nooit in de longlist terecht. Er is zoiets als herlezen, er zijn cursussen korte verhalen schrijven. Begin daar eens mee, ik blijf benieuwd naar je vorderingen. Wie weet krijgen we volgende keer een echt verhaal 'Moord aan boord' of zo en niet wat mensen elkaar allemaal vertellen aan de toog van hun stamkroeg."

adem bij ademnood - "Ik kreeg zelf bijna ademnood bij het lezen van het zoveelste verslag over iemands observatie bij de zoveelste therapie. Overigens: de zon trekt zich niets aan van de klimaatopwarming, hoor. Die straalt en schijnt niet DANKZIJ, zelfs niet ONDANKS. Die schijnt gewoon. Enfin: dit is geen verhaal. Een observatie, een verzuchting, een hekeling, een te lang uitgesponnen column. Er is geen plot, de personages zijn deelnemers, geen protagonisten. Volg eens een cursus, koop eens een literair tijdschrift, lees er eentje gratis in je bibliotheek. Til je werk vanhet anekdotische op naar het universele waar mensen zich herkennen. Maak een plot, met een ontwikkeling, schep ruimte, gebruik zintuigen. Ik weet het: er komt heel wat bij te kijken.  "

de vuurtoren in een waas - "Wat is een gezonde hoeveelheid zenuwen? Mijd zulke uitdrukkingen. Vermijd overtolligheden (wat het normaal heeft, die uit het raam te zien is, ook nog eens,) Ik kom te weten wat Maya voelt, hoe ze rilt, emotioneel raakt maar toch doet het me niets. Ik voel geen connectie met Maya en ik denk dat het komt doordat je teveel beschrijft en af en toe maar toont. Kruip eens in Maya, vertel het vanuit de ik vorm. Je kunt nadien nog altijd overschakelen naar de personale vorm zonder dat je dan de authenticiteit verliest. Ik wil de zee ruiken, de koude zilte stenen voelen, het geraas horen, de verwaaiende stemmen opvangen. Beschrijf meer je omgeving, dat draagt ook al bij tot het meevoelen. De laatste zin vind ik mooi, dat slot heb je goed behandeld. "

het kettinkje - "Een man heeft het kettinkje van een andere man in zijn zak. Wat er voordien gebeurd is, hebben we het raden naar. Of er liefde in het spel is, ook al. Het oogt onvolledig, je verhaal. Er zijn amper beschrijvingen van de personages, van de ruimte. Zorg er voor dat de lezer meer voeling met je tekst krijgt. Dit is een onaf verhaal.  "

oprechte interesse - "De beschrijvingen en vooral de regie aanwijzingen en directieven zijn er wat teveel aan. Je hoeft niet telkens te zeggen waar Chantal heen gaat, laat ze van de ene naar de andere kamer struinen zonder dit alles te beschrijven. Je verhaal lijkt me ook niet af. Schrappen maar en geeft het slot een leukere twist. "

De boot gemist - Toch een tikje erover met al je metaforen. Wel goed gevonden dat ze telkens met de oorlog te maken hebben. Je gebruikt dikwijls te sterke werkwoorden voor dat wat het is. 

Rand - "Dit is een observatie die uitwaaiert en verder uitwaaiert tot ik het opgaf. Ik hou er niet van wanneer de schrijver zijn of haar kennis etaleert, je had hier spanning kunnen opbouwen; springt ze of springt ze niet? Je taal is soms zorgvuldig maar geregeld verlies je jezelf in overdreven metaforen. Wissel schoonheid af met banaliteit, zo krijg je tegenstellingen. "

Nieuwe buren - "Je hoeft niet alles te beschrijven, elke verplaatsing die ze maken wordt van naaldje tot draadje beschreven. Het telefoongesprek is ook nietszeggend, de geijkte binnenkomers, het geneuzel is niet nodig, zelfs al doen mensen dat voortdurend in het echte leven. Een beetje banaliteit is best oké, maar overdrijf niet. Banaliteit is goed wanneer je deze afzet tegenover een begeesterende beschrijving, een originele en sterke metafoor. Doordat je alles zo uitspint krijg je een ellenlange beschrijving waarbij de lezer zijn aandacht verliest en zich afvraagt 'komt er nog wat? Dit overdrijven van alle bewegingen noemen we regie aanwijzingen en kunnen enkel in een scenario voor theater of film. Bij deel 2 ben ik opgehouden met lezen. Nog eens; je hoeft niet alles uit te leggen, de lezer heeft fantasie genoeg, vult zelf wel in wat je bedoelt. "

de straatmuzikant - "Ongeloofwaardig verhaal. De dosis chloroform die je iemand moet toedienen luistert nauw, iets teveel en je slachtoffer sterft, en te weinig haalt weinig uit. Hoewel het in allerlei slechte detectiveverhalen en strips wordt opgevoerd als bedwelmend middel klopt dit voor geen meter.  Ook slechts één slaappil heeft niet die snelle werking. Dat een straatmuzikant meteen zomaar met een laptop, mobieltje aan de slag kan, een Zwitserse rekening heeft en een huis koopt op de Fiji eilanden : daar ga ik niet in mee. Je stijl is oké, je kunt vertellen, dat is zeker, fantasie mag, maar de grondslagen moeten wel kloppen. Doe eens wat research. Wat ik ook mis is een meer gedetailleerde ruimte waar een en ander zich afspeelt: het park, de supermarkt, het hotel. Ik kom te weinig te weten wat er dan wel vooraf gebeurde. Een en ander wordt te snel afgeraffeld. Beschrijf ook je personages meer, voeg saillante details toe, nu hebben we het raden ernaar."

Natte loden benen - "Een voor mij te cerebraal verhaal, accuraat geschreven maar zonder ziel. Ik voel hier weinig emoties, ondanks de stemmingswisselingen van deslager. Er zijn teveel uitweidingen, filosofisch gemijmer. De overgangen zitten ook niet goed, je valt van het ene in het andere, van de ene plek in de andere. Schrijf met tussenregel anderhalf en groter lettertype, het is niet aan ons om de lay-out aan te passen. Hier en daar knappe metaforen, meestal raak getypeerd, soms er ietwat over. Aan het einde, nadat ik de hele tekst doorploegd had is er ineens sprake van een wesp. Ik scrolde terug maar vond daar niets van terug aan het begin van het verhaal. Geef de slager ook een andere stem, een ander taalidioon, nu lijkt het of er steeds één personage aan het woord is. En componeer je tekst wat strakker, schrappen maar! "

"Gisteren is alles beter, morgen niet" - "Grappige inkijk van het leven tussen pubers, waarbij de conflcten grotendeels veroorzaakt worden door het personage zelf. Het komt erg autobiografisch over, als dat niet zo is dan sta je er wellicht dichtbij.  Ik vond dat het slot wat abrupt kwam; ik had graag gezien dat het hoofdpersonage één of meer lessen had geleerd, dat het had geëindigd zoals een 'coming of age' verhaal. Herlees je verhaal - eens het af is - verschillende keren. Schrappen wil dat ten eerste al zeggen. Bijwoorden, fouten verbeteren, wat kan er nog weg wat niet relevant is, wat lezers anders ook wel zo begrijpen? Laat het ook aan iemand anders lezen die goed schrijft of veel leest om er de laatste foutjes uit te halen. Voorbeeldje: na een vraag in een dialoog moet het volgende woord met een kleine letter. 'Hoe laat is het?' vroeg hij. Zo staan er nog fouten in, geen erg, maar het leest gewoon vlotter zonder.  "

Wilde dierenvanger onvrij - "De eerste zin vond ik meteen: hé, dit wordt een sprookje. Als je dat al vanaf zin één doet denken, ben je daar alvast in geslaagd. Ik lees verder. Complet= couplet. Voor welke oorlog heeft Onvrij die beren gevangen? Voor de tweede, dan is hij minstens honderd. Eerst later kom ik te weten dat een en ander zich afspeelt in de jaren zestig. Kleed dat in zonder de jaren zestig te benoemen, maar door details dat we weten in wel decennium dit zich afspeelt (vb door een nieuwsuitzending op de radio, artikel in de krant). Nauwelijks hoorbaar keek ik hem aan? Hoe kun je iemand hoorbaar aankijken? Verkeerde samentrekking hier. Dan komt het verhaal van de journalist, in het café. Geen journaliste. Het gaat over een 'hem'.  Ineens komt er dan de zin 'Vandaag zijn mijn tranen...' zei ZE. Vreemd die overgang. Zitten we niet meer in het café? Nee dus, daar maak je een overgang die de lezer verwart. Werk dat uit. Lijden= leiden. Soms bebruik je metaforen die niet werken omdat ze in een verkeerde betekenis gebruikt werden. vb: meevoelende bloedlinke inkt. Bloedlink hoort hier niet, het betekent heel gevaarlijk, riskant. Je hebt goede namen gevonden voor je personages en de villa. Toch nog wat werk aan om het verhaal consistenter te maken, meer te vertellen over de vrouw die alles vertelt. "

Josef Naradsky - "Je hebt zoiets als punten om aan te geven dat de zin eindigt. 'Ie' kun je beter vervangen door 'Hij'. Deze tekst lijkt wel geïnspireerd door de film van 'Die Blechtrommel'? Ik heb het niet geheel gelezen, de tekst bleef teveel een samenvatting van wat gebeurde. Ik wil kunnen meeleven met een personage, schrijf daarom alles in een belevende 'ik', vanuit de focalisatie van het personage, nu blijft het teveel een verslag. Er is iets moois van te maken, schrijf het eens net of je het allemaal zelf hebt meegemaakt, maak er bvb een flashback van waarin de oude trommelaar op zijn leven terugkijkt. Zet je zintuigen in, zet je gevoelens aan het werk, gebruik dialogen, gedachten, levendige tegenspelers, beklijvende beschrijvingen en je hebt wellicht een leesbare novelle of roman vast. "

Neven in nevels - "Mooie intro, goed samengevat wat voorafging. Grappig en lichtvoetig verteld verhaal, terwijl het toch dramatische gevolgen zou hebben moest het waar zijn, maar dat laat je in het midden. Alles is blijkbaar goed gelopen, alleen de twee neven veronderstellen wat. Ik zou het verhaal nog wat meer uitschrijven, er mag nog wat vlees aan. Beschrijf de personages meer in detail, laat de anderen ook deelnemen aan het dialoog. Het thema is me niet erg duidelijk: het zou kunnen dat het is: sommige geheimen kunnen beter geheimen blijven? Misschien kun je dan nog iets met de verwisseling doen als motief, de vrouwen die een persoon voor iemand anders hielden en daarom moeten lachen, Peer die een van zijn kippen geruild heeft met een kip van zijn buurman, en plaats dat ergens in het verhaal als een anekdote. Wees gerust: een deel van je lezers zullen het gevoel hebben dat alles klopt, maar daarom nog niet door hebben waarom... Leuk verhaal!"

Natuurlijk evenwicht - "Een accuraat geschreven inleiding met in de laatste regel van de eerste alinea een kromme zin. Wellicht een verkeerde samentrekking van de werkwoordsvormen. (voltooid teg tijd, onvoltooid teg tijd samen met hetzelfde onderwerp) Misschien in twee zinnen doen. In een tweede alinea volgt dan een wetenschappelijk verslag, dat ik vooral interessant vind omdat natuur me interesseert. Idem dito in de derde alinea. In de vierde alinea krijgt het verslag een persoonlijkere insteek. Er is te weinig beschrijving van de ruimte, wat verwarrend is dat het met een dorp begint, maar dat het stadsbewoners zijn en het blad aan de rand van de stad ligt. Ik wil dan het dorp (of de stad) zien, beschrijf dat eens, zodat ik niet met de stereotiepen verder moet. De mieren wilden de slang niet opeten wegens een slechte ervaring. Welke dan? Daar verwacht ik toelichting. Uiteindelijk blijkt eerst in de laatste zinnen duidelijk te worden wat het thema is: schuldgevoel. Misschien zou het thema sneller in de tekst geïntroduceerd kunnen worden, aan de hand van motieven, of symbolische beelden. Nu blijft de tekst interessant door het wetenswaardige van een lucide observatie maar een laag meer in je tekst waar je meer het conflict en de gevoelens van de bioloog in verwerkt zou er een echt tof verhaal van maken.   "

Een te gebeuren waar verhaal - "Een erg kortverhaal. Niks mis mee. Het is actueel zowel in deze tijd van het jaar als naar de gebeurtenissen van het voorbije jaar. Accuraat geschreven. De omgeving werd goed beschreven, er is sfeer. Goed om ook hier eens bij stil te staan. Het perspectief komt eerst vanuit Vasil, gaat vervolgens verder vanuit een onafhankelijke vertelinstantie. Dat stoort niet. Je hebt het zo gecomponeerd dt een en ander niet melig wordt. "

sportverhaal - "Tja. Je brief is naar de verkeerde site gezonden, dit is een mailadres voor korte verhalen. Daar kan ik natuurlijk geen punten voor geven. Het is tevens een geloofsbelijdenis, wat mag. Zo'n brieven vind je terug in sommige kranten onder 'Ingezonden brieven' of misschien ook in een Christelijk blad. Je brief bevat veel fouten, dus best toch maar eens laten nakijken door een geoefend briefschrijver. "

Metaforen - "Genoten van dit verhaal vol ironie. Weinig opmerkingen buiten wat detailkritiek. Bv:'Op zijn verjaardag was het opschrift op zijn kop leuk'. Zo lijkt het of het opschrift alleen met zijn verjaardag leuk was. Als dat echt zo is, was het dat de volgende dag niet meer...De lay out mag ook aangepast worden. Groter lettertype 'Times New Roman, Arial 12) en anderhalve regel tussen. De verdeling in alinea's is goed. Dialoog liefst aan de lijn. Prima werk!"

Geen koekjes - "Sterk begin, maar vervolgens valt het verhaal ineen door de te lange dialogen, zonder andere regie-aanwijzingen, beschrijvingen, plaatsbeschrijving. Soms lukt dat: als de dialogen zo sterk zijn, vol snedige opmerkingen, goede one liners dat je gefascineerd blijft verder lezen. Nu kwam een en ander vrij betweterig over, hoopte ik op een kentering, op een sterk slot, op een antwoord op de vraag waarom en hoe. Er mag nogal wat geschrapt worden. Probeer de lijn van de eerste alinea voort te trekken, die zat goed. Bedenk een onverwacht maar geloofwaardig slot. "

Achttien maanden of meer - "Prachtig hoe je heen en weer zeilt tussen heden (nou ja) en verleden. Hoe je de spanning opbouwt, niets weggeeft en het einde mooi afrondt zonder te veel uitleg. Dat je met ruimte en tijd speelt wordt in de eerste zin reeds aangegeven. Mooi dat je ook dan al zinspeelt op een fata morgana, want afgeleid van de Keltische godin Morrigan, de godin van de dood. En dat het lot niet bepaald wordt door dobbelstenen is een mooi motief. Je hebt er zo verschillende in de tekst. Het vloeibaar worden... Hier en daar mag het nog net iets strakker gecomponeerd. Fata morgana : 'de' fata morgana, maar 'het' wist van geen wijken. Fata morgana mag vrouwelijk of mannelijk, die 'het' kon dus niet. Commodo: commode? Het zeilschip: dus niet 'de' onze. Werkpuntje dus wat de geslachten aangaat.  Dit alles is echter detailkritiek. Proficiat!"

De baby uit de toren - "Het begint goed, een soort reisverslag met herkenbare personages. Dan neemt het verhaal plots een spijtige kentering en denk ik: jammer. De ongeloofwaardig vertelstijl die alle gebeurtenissen die te snel elkaar opvolgen en me zonder enige voorbereiding van de ene naar de andere onafgewerkte scène  stuwen, stoorde me. Schep een wereld, bouw die traag op. Ik zie niet hoe een golfbreker (die loodrecht op het strand staat) de pier kan afsluiten, beschrijf dat beter. Stephen King heeft een boek geschreven over hoe je ongeloofwaardige dingen op een rustige manier in je verhaal kunt brengen en zo kunt voorbereiden dat de lezer meegaat. Lees meer over plotopbouw, of 'Hoe schrijf ik een spannend boek' van Patricia Highsmith, waar veel tips in staan die ook gelden voor korte verhalen. "

Maputo - "Veel van wat je vertelt in de aanvang van je verhaal is te duidelijk informatieverstrekking. Het is een opsomming en daardoor is het bijna of je een bijsluiter leest. Verspreid de informatie over het verhaal; want nu is het te vertellerig, ik wil deze man meer van de binnenkant beleven, dan dat ik als een kijker niet betrokken te worden. Er wordt teveel gedacht, te weinig gevoeld. Ik wil dat je in het hoofd kruipt, dat ik zijn twijfels voel, zijn eenzaamheid, zijn tevredenheid. Ik wil een plek zien, kleuren zien, een wereld. Het is teveel verslaggeving. Accuraat geschreven, weinig fouten, goede typering; maar te weinig bezieling. "

Vurige liefde - "Teveel aan drama en axtie, er komen te weinig rustmomenten in en zelden opbouw naar de volgende scènes. Maak een kortverhaal met evenveel aandacht voor beschrijvingen, gedachten, dialogen, actie, zintuiglijke waarnemingen. Nu sleur je ons van het ene naar het andere gebeuren, die nerveuze stijl doet het verhaal geen goed. Dat wordt nog versterkt doordat je dikwijls teveel korte zinnen na elkaar gebruikt. Enerzijds mag je dus wat schrappen in de actie scènes, anderzijds kun je de overgangen wat natuurlijker maken en uitschrijven. Er zitten mogelijkheden in het verhaal dus werk er aan verder. "

Alles stroomt en verandert voortdurend - "Een levendig en voortdurend veranderend schouwspel is jammer genoeg al te veel door anderen gebruikt en daardoor een cliché. Dat is het moeilijke aan zo'n beschrijvng, treffende beelden vinden die niet bekend in de oren klinken. Soms slaag je daarin zoals in getijden die meenemen en aanreiken. Je gebruikt ook tweemaal het beeld van de strandlopers, dat is er één te veel. Pas ook op voor de veel voorkomende verkleinwoorden. "

de wandeling - "Gelezen en herlezen. De vraag blijft: waar wil de auteur met dit verhaal heen? Ze gaat naar een tante met kostbare waar. De kostbare waar blijkt een ovenschaal. Ze neemt haar telefoon. Waarom? Vervolgens ziet ze een roofvogel, nu eerst zal ze haar telefoon gebruiken. Waarom ze haar mobieltje in eerste instantie nodig heeft, wordt niet uitgelegd. Ze kan het niet meer uitstellen. Wat dan? Toch niet het bezoek aan de tante? Nochtans begint het goed: er is een setting, er is sfeer, er zijn haar dromen. Ik verwacht dan meer dan een ontmoeting met Erik waarmee ze al jaren in de klas zit en waarbij ze zich afvraagt of hij haar herkend heeft? Hugh? Ze is vastbesloten maar durft hem niet aan te spreken. Erik heeft alles gezien? Wat dan? dat ze een ovenschaal terugbrengt? Verwarrend verhaal met vreemde gedachtensprongen. "

Kerstkoekjes - "Schrap uitleggerige woordjes als 'dus'. Leuk verhaal, je kruipt goed in Lot, we voelen met haar mee, en hoe Lot denkt en reageert is geloofwaardig. Eén keer verander je even van perspectief: Opa tilt zijn kleine meisje; schrijf je. Dan is het net of Lot krijgt zowaar een uittreding en ziet haar opa een klein meisje naar beneden dragen, terwijl ze dat zelf is. Beter is dan: 'Opa draagt haar... Tof geschreven, hoor. "

Wens - "Twee opmerkingen. Het verhaal is onaf. Er zit teveel in voor een kortverhaal. Je kunt alles beter uitschrijven, zijn leven voordien, zijn frustraties over dat leven, oe oud hij is, hoe hij er uit ziet, de ruimtes waarin hij zich bevindt, zijn omzwervingen, zijn keuze. Nu moet alles gauw gauw verteld worden. Soms zitten we in de belevende ik (bv met de groene zeep) dan weer wordt alles weer verteld. De verwijzing naar een of ander soort Sinterklaas, Kerstman of een soort Merlijn is leuk. je had ook met dat personage nog meer kunnen doen. "

De frisse nachtlucht - "Ik kan alles uitleggen' en dan stopt het verhaal. Oké, het is wellicht een erfenis, we komen niet te weten hoe de ouders aan dat geld zijn gekomen, evenmin weten we wie de inbreker is en hoe die dan weet dat er geld is. We weten niet waarom zijn vrouw over dat geld zweeg. Je bouwt de spanning goed op en dan is er niks meer. Waarom, zullen we wellicht nooit te weten komen. Jezelf verdedigen met het argument van een open einde? Nee, er zijn teveel mogelijkheden en het is niet aan de lezer om het verhaal verder te schrijven, jij bent de schrijver. "

Akkerdistel - "Goede intro om de rest van het verhaal goed te kunnen duiden. Het komt me meer over als een 'case' dan als een kortverhaal, eerder een studie, een verslag. Met enige interesse gelezen, het verhaal doet me denken aan de verhalen waarvan Freud, Breuer en later Yalom kond deden. lang niet slecht als ooggetuigeverslag. Let ook op de layout, liever een lettertype met grootte 12 en anderhalve regel tussen, dat leest makkelijker.  "

Papa - "Cliché begin, bedenk eens op een andere manier. Het verhaal lijkt me niet helemaal af. We krijgen de reacties van iedereen te lezen, maar hoe het dan verder moet, wat er nadien gebeurt wil ik weten. iedereen is geëmotioneerd, maar wat dan? Zijn er die het proberen te ontkennen, zijn er mensen die kwaad zijn? Dat had ik graag geweten. je hebt de spanning wel goed opgebouwd.Schrijf dit nog eens verder uit!"

Pendelen - "Teveel namen, teveel personages voor een kort verhaal. Heel uitleggerig, en elke uitleg onderbreekt het verhaal voortdurend. Er is geen duidelijk hoofdpersonage, zodat het geheel meer een verslag en een aanval is op het misbruik van goedkope werkkrachten. "

De ontdekking van het oneindige - "Dit is een cursiefje, geen kort verhaal. Misschien is er een site voor dergelijke teksten, maar dan heb je het naar de verkeerde bestemmeling gestuurd. Ik kan hier niet over oordelen. "

Blauw Bloed - "Overgangen in de gedachtes van het hoofdpersonage komen te bruusk. Vanuit een woedebui binnen enkele seconden naar de rust en sereniteit lijkt me niet geloofwaardig. Laat hem worstelen en twijfelen, en laat hem na een tijdje zichzelf goedpraten en nog wat later twijfelen. Ook haar gedrag lijkt me ongeloofwaardig en te paradoxaal. Goede hekeling van een bekend koningshuis, einde wel vergezocht, maar de humor maakt veel goed. "

X - "Knap verhaal en het beschrijft goed hoe sommige mensen helemaal doorgeslagen zijn. De informatie werd goed verdeeld in de dialogen, de gedachten en de gebeurtenissen. Misschien kunnen de dialogen nog natuurlijker, nu zitten et te stroeve, pseudo-wetenschappelijk verklaringen, mensen praten zo niet. ok goed gedaan: de onderbrekingen in de dialogen, zo gaat dat dikwijls. Je hebt er werk van gemaakt. Proficiat!"

"Wie weg is, is gezien" - "Mooie observatie en een verslag dat vertelt hoe moeilijk het is om met deze nieuwelingen om te gaan, zonder dat we hun achtergrond en geschiedenis kennen. Het is en blijft een verslag, het is géén kortverhaal. Daardoor moet het beantwoorden aan andere vereisten, die meer onder de specialisatie journalistiek vallen. Ik voel me dan ook niet geroepen om hier over te oordelen."

Nachtvissen - "Te ongeloofwaardig omdat er tegenwoordig heel wat meer technische kennis vereist wordt om - in dit geval- op allerlei zoetwatervissen te hengelen. Ook het verhaal over de vrouw die ineens komt zoenen terwijl haar man in de buurt is, nee. Wanneer iets ongeloofwaardig lijkt, komt dat doordat personages, achtergrond, onvoldoende voorbereid worden, er is ook zoiets als research. Titel is best oké, tekst is grappig, Ik kon er wel om glimlachen. "

Het spoor bijster - "Goed begin, goede sfeer, leuke titel. Soms nog schrappen, we weten dat de supermarkt in het dorp is, dus schrap 'plaatselijk'. Idem dito voor 'en nooit meer spontaan een praatje met ze maakt. Vreemd vind ik het dat ze hun tuin openstellen, dat er gedronken en gegeten wordt terwijl hij niet eens spontaan kan zijn me de dorpelingen? Hoe komt dat? Hoewel de beschrijvingen sterk zijn, kan je ze af en toe net iets minder 'vertellerig' maken. Als hij een flard zin hoort, laat hem dan een stukje zin horen bvb over hun kinderloosheid, of over de veranderde houding). Je hoeft niet alles samen te vatten.  Mooi, niet onverwacht slot. Je bent erg goed in sfeerschepping, het benoemen van de ruimtes, het beschrijven van Cecilia. Ik wil nog iets meer beeld van hem. "

Guus - "Tja, het is niet makkelijk om als schrijver buiten het verhaal te blijven. In de eerste zinnen al spreid je de informatie uit, speciaal voor de lezer. Hoe de school heet, weten beide broers, dus de naam dan al geven is duidelijk voor de lezer. Ofwel laat je de naam vallen, of smokkel je die later het verhaal in. Goede vondst dat het om meeuwen gaat, dat heb je zolang mogelijk goed verborgen. Ik zou 'dure' wel schrappen in die dure kleren. "

Investeren in zonde - "Te beschrijvend door de woorden 'nonchalant', 'mysterieus', probeer het door de dialoog en de actie te tonen, ipv het te verwoorden. Lokken flapperen niet. Vervolgens doet de vrouw haar beklag. Dat stuk is te lang, comprimeer dat. Wat me ook opvalt in dit stuk: de auteur etaleert zich te veel, kijk eens wat een woordenschat ik heb. Niet nodig. Nooit de handen van de poppenspeler tonen. Zo gaat het maar door en door de ene alinea na de andere, de lezer weet natuurlijk dat een en ander flink gaat mislopen, zeker als het flippermeisje opdaagt.  Het hele stuk mag voor de helft ingekort worden, alles zal even duidelijk blijven, onderschat de lezer niet. "

Praatjes voor de vaak - "De dialogen volgen elkaar snel op, zonder acties ondertussen van de hoofdpersonages. Je bent schrijver maar ook regisseur: laat ons koppel ook wat doen terwijl ze praten. Gek genoeg dacht ik: wanneer begint er eens iemand over de heren- of vrouwenliefde en wanneer ik de laatste zin las: inderdaad. Mooi gedaan. Maar: er moeten nog regie-aanwijzingen tijdens de dialoog, ik verlies soms de draad van wie er aan het woord is, dus 'zegt hij', of 'antwoord ik'. Meer niet, dat stoort niet, wel het gebrek eraan. "

  -  

Jurylid J1

Weer naar mijn werk - 

adem bij ademnood - "Leuk idee van de krantenkoppen/nieuwsberichten tussendoor, maar voelt als verhaal toch nog niet helemaal af"

de vuurtoren in een waas - 

het kettinkje - "Mooi idee, maar ik vond het net iets te kort om echt in het verhaal te komen en met protagonist mee te leven"

oprechte interesse - "Origineel, fijn om te lezen"

De boot gemist - 

Rand - 

Nieuwe buren - 

de straatmuzikant - "Begint spannend en mysterieus, met het zien van de hand met haartjes etc. maar je weet al vrij snel welke kant het opgaat en dan is de spanning er helaas vanaf"

Natte loden benen - "Mooie metaforen, maar doet af aan de rest van het verhaal; personages lijken ook niet helemaal tot leven te komen. De plot had wat duidelijker gekund"

"Gisteren is alles beter, morgen niet" - 

Wilde dierenvanger onvrij - 

Josef Naradsky - 

Neven in nevels - 

Natuurlijk evenwicht - 

Een te gebeuren waar verhaal - 

sportverhaal - 

Metaforen - "Het idee voor het verhaal is origineel, maar de uitwerking komt (op mij) niet echt over. Wees voorzichtig met psychologie - hier en daar leek het een beetje alsof mensen met burnout belachelijk werden gemaakt, wat voor de inhoud van het verhaal niet echt nodig was"

Geen koekjes - 

Achttien maanden of meer - "Spannend geschreven, mooi einde"

De baby uit de toren - "Origineel, leuke vergelijkingen hier en daar. Een wat abrupt einde maar je blijft toch gedurende het verhaal nieuwsgierig"

Maputo - 

Vurige liefde - Mooi beeldend taalgebruik

Alles stroomt en verandert voortdurend - 

de wandeling -  

Kerstkoekjes - Het einde was grappig

Wens - 

De frisse nachtlucht - 

Akkerdistel -  

Papa - 

Pendelen - "Goed geschreven, leest prettig weg. Met een paar simepele beschrijvingen worden personages goed neergezet. Wel een wat abrupt einde..."

De ontdekking van het oneindige - Laatste alinea erg grappig

Blauw Bloed -  

X - "Leuke titel, erg actueel en controversieel onderwerp, goed geschreven "

"Wie weg is, is gezien" - mooi idee met een empathisch personage maar op mij komt de vorm wat saai/gewoontjes over

Nachtvissen - 

Het spoor bijster - "Mooi, erg beeldend geschreven. Goed afgerond geheel met een mooie metaforische titel"

Guus - Leuk; knap gedaan dat je pas aan het einde doorhebt dat Guus en Arend geen mensen zijn

Investeren in zonde - "Af en toe erg rake beelden, maar ze zijn wat overdadig en niet allemaal juist. Dat leidt een beetje af van de inhoud. Einde leuk en verrrassend"

Praatjes voor de vaak - Weinig andere tekst dan de knappe dialoog en toch zie je de setting goed voor je. Grappig hoe stereotypisch je (ik?) het leest en aangenaam verrast wordt door het einde

  -  

Jurylid J2

Weer naar mijn werk - " We mogen ongeveer zeven uur meereizen met de schrijver. Inhoudelijk is het verhaal de moeite waard, alleen de schrijver verliest zich in veel details, die net iets te kwistig rondgestrooid worden. Meer focus zou dit verhaal een stuk beter maken."

adem bij ademnood - "De schrijver gebruikt de taal om het tempo in het verhaal aan te geven. Al snel gaat dit wat tegenstaan, omdat dit te opzichtig gebeurt. De afstand tot de personages is te groot, waardoor het verhaal niet tot leven komt. Het idee is zeker niet verkeerd."

de vuurtoren in een waas - "In de eerste zin staat een komma die daar niet hoort. Probeer dit te voorkomen, zeker omdat de rest van het verhaal goed geschreven is. Bij vlagen is het een heerlijk verhaal, het leest prettig en de opbouw van de spanning is goed.  Het einde valt iets tegen."

het kettinkje - "Het blijft onduidelijk wat er gebeurd is, dit maakt het verhaal mysterieus. Het voelt echter net iets te vergezocht, waardoor het als geheel net niet geweldig is. Het leest fijn en het is zeker de moeite waard."

oprechte interesse - "Het idee is heel leuk, de uitwerking wat minder. Het is oprecht jammer dat de schrijver niet iets meer met het idee heeft gedaan, nu blijft het wat oppervlakkig. Ik heb het wel met plezier gelezen en het zeker een ruime voldoende waard."

De boot gemist - "Een kort en fascinerend verhaal. Als lezer kom je er niet precies uit wat nu wanneer gebeurt. Is het heden, is het verleden, het is in elk geval meer dan de moeite waard. Ik hou zelf alleen niet zo van een openingszin als in dit verhaal. Dat is persoonlijk."

Rand - "‘U zal zeggen, de schrijfster van deze woorden praat te veel.’ Dit staat te lezen in dit verhaal, voor mij al een bijna perfecte beoordeling. Het kabbelt vooral voort, de beschrijvingen gaan grotendeels langs mij heen. Van een echt verhaal is geen sprake. Voor de liefhebber is het wellicht een mooi verhaal."

Nieuwe buren - "Allereerst een opmerking over het gebruik van een punt in de titel of bij hoofdstuknummering: niet doen. Dit korte verhaal is ruim 13.000 woorden lang, dit is lang voor een kort verhaal, wat geen probleem hoeft te zijn als het boeiend is. In dit geval voegen veel woorden veel te weinig toe. Ik zou de schrijver aanraden hetzelfde verhaal nog eens opnieuw te schrijven, maar dan in maximaal 2.500 woorden."

de straatmuzikant - "Heerlijk en met veel vaart geschreven. Zeker de eerste helft van het verhaal is voortreffelijk, als het hoofdpersonage wraak gaat nemen, komt het wat ongeloofwaardig over. Binnen het verhaal is dat niet al te erg."

Natte loden benen - "Tijdens het lezen stel ik me al snel de vraag waarom de hoofdpersoon doet wat ze doet. Ik krijg daar geen antwoord op. Het verhaal blijft dan ook in nevelen gehuld en dat is maar voor een deel jammer. De lezer krijgt er namelijk veel voor terug, boeiende gedachten van de hoofdpersoon en een intrigerend gesprek met een weduwnaar. De alinea’s mogen echt wel wat korter."

"Gisteren is alles beter, morgen niet" - "Een Young Adult verhaal over liefde op de middelbare school. De schrijver moet nog het nodige leren, zowel in schrijfstijl als in het opbouwen van een goed verhaal. Er staat al een redelijk verhaal in de steigers, nu nog een goede proeflezer zoeken en blijven schrijven."

Wilde dierenvanger onvrij - "Af en toe lijkt het verhaal tot leven te komen, dit lukt helaas zelden. Het blijft vooral een opsomming van onbegrijpelijke feiten die samen geen verhaal vormen. De hoofdpersoon wordt wel op een mooi wijze neergezet."

Josef Naradsky - "Het verhaal speelt zich af in een wereld van oorlog en geweld, de schrijver weet de sfeer goed te treffen. Inhoudelijk stelt het verhaal niet veel voor, het is te gemakkelijk om echt boeiend te worden. Toch is het door de sfeertekening nog aardig om te lezen."

Neven in nevels - "Een aardig verhaaltje zonder inhoud. Het leest lekker weg, de twist is niet boeiend, maar omdat de sfeer in het verhaal goed is, maakt dat amper uit."

Natuurlijk evenwicht - "Een aardig idee, keurig op papier gezet, maar voor mij niet boeiend genoeg voor een kort verhaal. Wat de schrijver beschrijft doet hij goed, het is voor mij gewoonweg niet interessant genoeg."

Een te gebeuren waar verhaal - "De titel is geweldig en lijkt een geweldig verhaal aan te kondigen. Het verhaal zelf valt tegen, het is te sentimenteel, waarbij het de schrijver wel lukt om het gevoel op papier te krijgen."

sportverhaal - "Dit is een column, geen verhaal. Voor een verhalenwedstrijd is dat geen sterk begin. Als het een geweldige column geweest was, had het nog niet zo heel erg geweest. Dit is geen sterke column."

Metaforen - "Het idee achter het verhaal is leuk en het verhaal is aardig uitgewerkt. Het leest prettig, maar voor een goed verhaal is het mij net iets te iel. Het wordt te snel voorspelbaar en alleen een goed idee maakt nog geen geweldige verhaal."

Geen koekjes - "Voor mij wil het maar geen verhaal worden. Het lukt de schrijver niet om me in het verhaal te krijgen, ik krijg er gewoonweg geen grip op."

Achttien maanden of meer - "Er is sprake van een goede sfeertekening met mooie flashbacks. De opbouw van het verhaal leidt helaas naar niets. Wat je wellicht verwacht, gebeurt niet. Er gebeurt echter ook niets anders."

De baby uit de toren - "Het idee in het verhaal is heel leuk, er wordt echter te weinig mee gedaan. Het verhaal leest lekker en je bent er als lezer zo doorheen. Het is jammer dat het gegeven zo oppervlakkig wordt behandeld."

Maputo - "Het einde van het verhaal is goed bedacht, verder is het vooral langdradig. Er gebeurt maar heel weinig en hiervoor heeft de schrijver veel woorden nodig."

Vurige liefde - Dit verhaal is langdradig en dat met een zo sprankelende titel. Het is gewoonweg niet goed.

Alles stroomt en verandert voortdurend - "Een mooi geschreven stukje tekst. Het is heel kort, de aanleiding is treurig, maar het personage probeert er iets moois van te maken. Voor mij werkt dit niet. Te weinig verhaal."

de wandeling - "Een liefdesverhaal, geschreven vanuit het oogpunt van een onzeker meisje. We kruipen als lezer in het hoofd van dit meisje, de schrijver doet dit erg goed. De eerste helft van het verhaal is erg goed, het einde past wat mij betreft wat minder bij het verhaal. Het is wel een lief verhaaltje geworden."

Kerstkoekjes - "Het is aardig bedacht, maar niet mijn soort verhaal. Het verhaal is goed geschreven en het klopt van begin tot het einde. Qua inhoud is het niet aan mij besteed, dat is persoonlijk en voor de liefhebber is het gewoon een goed verhaal."

Wens - "Een verhaal over een wensput, een modern sprookje. Het is mij veel te gemakkelijk en oppervlakkig. Uiteindelijk gaat het nergens over. Het is nog wel aangenaam om te lezen."

De frisse nachtlucht - "Een schrijver hoeft echt niet in keurig Nederlands te schrijven, in dit verhaal wordt wel heel veel gescholden. Een enkele keer is prima, hier is er sprake van een eindeloze herhaling. Het verhaal zelf lijkt te blijven hangen, er zit amper vaart in."

Akkerdistel - "Dit verhaal voelt statisch aan, de schrijfstijl is keurig netjes, maar nodigt niet uit tot doorlezen. De inhoud weet me niet te grijpen, waardoor het een saai verhaal is."

Papa - "Het verhaal rommelt wat door, er gebeurt van alles, maar het wil voor mij maar niet boeiend worden. Het einde is te sentimenteel. Al met al geen topverhaal."

Pendelen - "In dit verhaal zijn we op vakantie, het is een sfeertekening die redelijk lukt, maar niet overtuigend genoeg is voor een topverhaal."

De ontdekking van het oneindige - "We lezen hier een serie zinnen achter elkaar. Sommige zinnen zijn echt grappig, andere zinnen een stuk minder. Er is geen sprake van een geheel en voor mij dan ook niet van een verhaal."

Blauw Bloed - Het verhaal leest als een persiflage op het koningshuis. De schrijver veegt verschillende ingrediënten op een hoop en probeert er een verhaal uit te fabriceren. Dit lukt maar gedeeltelijk.

X - "Dit verhaal lijkt een parodie te zijn, de schrijver blijft te lang hangen in dezelfde soort zinnen, waardoor het maar niet op ging wil komen."

"Wie weg is, is gezien" - "Een actueel onderwerp in een verhaal is natuurlijk prima, het is wel zaak dit op een juiste manier te gebruiken. In dit verhaal is de boodschap belangrijker dan de schrijfstijl, die gewoonweg niet goed genoeg is. Het verhaal doet kinderlijk aan, is te gemakkelijk geschreven en daardoor niet boeiend."

Nachtvissen - "Het verhaal kabbelt voort, is ongeloofwaardig en wil me maar niet in zijn greep krijgen. In de laatste alinea wordt kort een angstige nachtmerrie samengevat, het zou zo maar kunnen dat dit wel een boeiend verhaal had opgeleverd."

Het spoor bijster - "Een bijzonder treurig verhaal. Het is kort, maar volledig in evenwicht. Het leest prettig weg, de opbouw is goed en het gewoon een goed verhaal. Goed, zeker niet uitstekend, daar is het net te licht voor."

Guus - "Het verhaal begint spannend, het leest lekker weg en tot halverwege vraag je je als lezer af waar dit heen moet gaan. Als langzaam maar zeker duidelijk wordt waarover dit verhaal gaat, is de spanning direct weg en blijft er niet veel van over."

Investeren in zonde - "Deze schrijfstijl is totaal niet aan mij besteed, het kan persoonlijk zijn, maar ik hou niet van hoogdravende teksten, hoewel ik begrijp dat het in dit verhaal een duidelijke functie heeft. Het einde is gewoonweg flauw en daarmee is het geen goed verhaal."

Praatjes voor de vaak - "Een sterk verhaal, prettig geschreven, goed qua opbouw en hoewel het einde enigszins voor de hand ligt is het zeker niet storend. Dat het twee mannen zijn, is voor mij totaal irrelevant. De laatste zin doet afbreuk aan het verhaal en mag van mij direct geschrapt worden."

Jurylid M1

Wie weg is, is gezien - "Schrijnend verhaal, mooi en gevoelig geschreven"
Egoïstisch of altruïstisch? - "Een beschouwend relaas en een subjectieve vastlegging van feiten door het oog van een buitenstaander. Hoewel helder geschreven, vind ik het niet echt een verhaal an sich. "

ochtendwankeling - "Van titel tot het einde een fijn verhaal, graag gelezen. "

de krokodil -  

Staat van verlichting - "De eerste keer lezen kwam ik tot de helft, ik las te vluchtig en daar leent dit verhaal zich niet voor. De tweede keer kwam ik er echt 'in'. Ik moest mijn aandacht er in het begin goed bij houden, maar het verhaal werd boeiender en boeiender. Goed opgebouwd, de relaties tussen de personen en hun persoonlijkheden worden beschreven zonder opsmuk en zonder dat het je wordt opgedrongen. Alles vloeit in elkaar over. Echt knap geschreven."

Bescherm me -  

Scènes van een stervende wereld - "Variant op bekende ramp/horror verhalen/films. Niet slecht geschreven, er zit voldoende spanning in"

Ode aan Hester - Geen touw aan vast te knopen

de maagd van Sint Satyrus - Verrassend

te veel - "Spannend, naar, indringend en goed geschreven"

Nachtvissen - Insomnia en de gevolgen ervan. Voor buitenstaanders die hier geen last van hebben zijn de gevolgen moeilijk te begrijpen. In dit verhaal zo weergegeven dat je hier als lezer een kijkje in krijgt. Met wat wrange humor geschreven is 'nachtvissen' een top verhaal

Duivelskind - Matig en oppervlakkig verhaal wat niet echt blijft hangen. 

Platero en ik: De Brug - Tja... meer een mopje dan een verhaal

De ster van Sara ontwaakt - "Fantasy verhaal, aardig geschreven. Niet echt slecht, ook niet echt goed"

Walter - "Hoewel het verhaal knap in elkaar zit, is het op sommige punten een beetje afgeraffeld. Eerst wordt alles tot in detail beschreven en ineens zitten we twee jaar verder. Waarom die periode ook niet wat verder uitdiepen. Hoe komt het dat de ik-persoon en Aagje ineens een stel zijn wat op Aruba woont? Twee jaar geen contact met Eline en toch wendt zij zich tot de 'ik' om steun en begrip? En de verschillende aannames die worden gedaan tov de persoonlijkheden zijn wel erg subjectief: Martin die oorbellen draagt en een paardenstaart heeft en dan de aanname dat deze persoon worstelt met gender indentiteit en ineens in een zinnetje Martina wordt genoemd. Hmmm."

Gezocht Nieuwe Uitbaters - Een alternatief kerstverhaal. Vol humor en verbolgenheid. Geweldig. Arme kerstman. 

Het verhaal van de rijzende penis en mijn jeukende oma - "Hopeloze liefde weergegeven in een verhaal waarbij je de student wel onder z'n kont zou willen schoppen.  Er zijn zoveel side verhaaltjes. De man met de portemonnee, de jeukende oma, de vrouw met haar 'massage apparaat'. Het overkomt hem allemaal en hij laat ook alles gebeuren. Uiteindelijk leidt dit alles letterlijk tot niets. De frustratie wordt knap overgebracht."

Wraak - 

Een-twee-drie-vier - Fantastisch kort verhaal. 

Het spoor bijster - Ontroerend

Heilige Madonna -  

Guus - "Ontzettend leuk, verrassend  en luchtig verhaal. Fijn geschreven,. "

Er staat een neger voor de deur - een kerstvertelling -  

Sante Fe opgeschikt door geweld - 

Waar is dat feestje? -  

Olivier - Prachtig ontroerend verhaal

Anomalie - "In dit labyrint van hersenspinsels, namen en beweringen raak ik al gauw mijn intersesse kwijt. Moeite om het uit te lezen omdat ik het simpelweg geen fijn leesvoer vind. Niet aan mij besteed in ieder geval."

Biefstuk - 

Blind date - 

Dof leven -  

Fucking Paul - 

Mistflarden - "Dit is geen verhaal, want waar is de rest? Dit is meer een inleiding van, of aantekening/idee voor, een verhaal. "

De trein niet gehaald - 

Investeren in zonde - Top verhaal

Achttien maanden of meer -  

X - Hoe non-binaire opinies kunnen doorslaan.Of kunnen worden opgedrongen. In dit verhaal als onderlinge strijd duidelijk weergegeven en waar een stelling wordt ingenomen

De boot gemist - Kort maar krachtig

Metaforen - 

de straatmuzikant - Fantastisch geschreven verhaal. Je zit er gelijk in en leeft mee naar de ontknoping toe die o zo terecht voelt. 

Praatjes voor de vaak - "Boeit, van begin tot einde. "

  

Jurylid M2

Weer naar mijn werk - " De schrijver noemt het onderaan zelf al: dit ging alleen maar over een reis. Het is niet interessant, puur een opsomming van gebeurtenissen en wat de schrijver ervan vindt. Laat de volgende keer iets interessants of boeiends gebeuren, zodat het een echt verhaal wordt. "

adem bij ademnood - "De scepsis van de hoofdpersoon gaat over in aanvaarding. Het is mij niet goed duidelijk hoe dit gebeurt. Ik kan me niet goed in hem/haar inleven. De boodschap van het verhaal is wel aardig, de schrijfstijl spreekt mij niet zo aan"

de vuurtoren in een waas - "De locatie is nieuw en interessant. Het incident zelf is erg vreemd incident. Het verhaal is niet af. Wat is er gebeurt, en waarom? Dat zijn interessante zaken. Hoe Maya schreeuwt en de portofoon gebruikt is minder boeiend. Het gesprek tussen de 2 mensen juist wel, maar daar kan ze niets van verstaan. De focus ligt teveel op de randzaken."

het kettinkje - Op zich intessant gegeven. Het verhaal houdt te snel op: de gevoelens Jelle zijn interessant. Hoe gaan Nanette en hij hiermee om? Is de verhouding tussen hem en Marijn nou gestopt of juist net begonnen? Wat doet het met hem? Hier wordt te weinig op in gegaan.

oprechte interesse - "Interessant idee. Had nog wat verder uitgewerkt mogen worden, het eindigt nu nogal abrupt. Tip: gebruik wat meer nieuwe regels en witregels in de tekst, zodat het geen grote blokken worden, dat leest makkelijker."

De boot gemist - "Leuke opzet, het verhaal van de oude man als achtergrond voor de situatie van de hoofdpersoon. Er worden wel veel woorden/zinsdelen gebruikt zoals briesend, desperaat, mijn bijnieren schichten, diens blik gijzelt me. Deze halen me uit het verhaal. Door deze woorden ben ik een verhaal aan het lezen in plaats van dat ik erbij ben, het voor me zie. Het einde vind ik mooi."

Rand - "Interessant begin, met een wat ongrijpbare dialoog, die de hoofdpersoon zelf ook niet lijkt te snappen. Daarna gaat het verhaal alle kanten op. Er zijn veel gedachten en aannames van de hoofdpersoon over wat Cassidy nou bedoelt. We volgen de gedachtesporen zonder dat duidelijk is waar het heen gaat. Vervolgens gaat het een tijdje over Salem. Ik mis de samenhang, die verdwijnt erg in vergelijkingen en uitwijdingen. Het stukje over de gameboy lijkt dan weer erg banaal. Ik weet niet goed wat ik als lezer heb aan dit verhaal."

Nieuwe buren - "Het verhaal is prettig ingedeeld in hoofdstukken en paragrafen. Het is erg lang. Er gebeurt veel. Er worden ook veel dingen beschreven die als lezer niet interessant zijn: hoeveel kopjes koffie er worden gedronken en wat voor taart er gegeten wordt. Het verhaal is heel beschrijvend. We lezen ook wel wat personen denken, maar niet wat ze voelen, wensen, dromen. Dit zorgt ervoor dat de hoofdpersonen erg oppervlakkig en eendimensionaal blijven. Ook wordt er veel informatie gegeven in lange dialogen. De gesprekken voelen erg natuurlijk. Tip: kijk of je zelf ook zo praat met mensen. Diep de personages meer uit, zodat ze echter worden. En kort het verhaal in of maak er losse verhalen van. Het lijkt nu nogal op een soap, maar mist wel spanning."

de straatmuzikant - "De schrijfstijl is goed. Het verhaal is niet heel origineel, als lezer weet je vanaf het begin al wat er gaat gebeuren. Er volgt geen twist. Ik vroeg me vooral af wat al die jaren eerder was gebeurd. Waarom wil ze wraak? Hoe is ze toen in die situatie beland? Wat heeft dat met haar en haar leven gedaan? Die dingen zijn misschien interessant om te vermelden."

Natte loden benen - "Zwaar verhaal, vooral de schrijfstijl is lastig lezen. Verhaal is wt poëtisch, wel mooi. De dialogen zijn aan de lange kant en ook hier weer de zware taal, vind ik minder realistisch."

"Gisteren is alles beter, morgen niet" - "Leuk geschreven. Het gaat wat van de hak op de tak. Tip: elke keer als iemand iets zegt, begin je op een nieuwe regel. Dat leest een stuk makkelijker. Ik volg niet zo goed wat Amir aan het einde nou fout of gek doet. De verbinding met de Elfstedentocht is leuk."

Wilde dierenvanger onvrij - "Creatief verhaal. De intro is wat lang: het uiteindelijke verhaal is het verhaal dat verteld wordt door Anna. De ik-persoon heeft op dat moment geen rol meer, dus de introductie had ook achterwege kunnen blijven."

Josef Naradsky - "Dit verhaal heeft een lange introductie waarin we kennismaken met Josef. De schrijver kent zijn/haar personage goed. De lange intro zorgt wel dat er weinig vaart in het verhaal zit. Het duurt lang voor er iets gaat gebeuren, als lezer verlies je dan makkelijk je aandacht. Hetzelfde gebeurt bij de voordracht. Tip: gebruik aanhalingstekens om duidelijk te maken wanneer iemand praat."

Neven in nevels - "Het verhaal heeft sfeer. Het gegeven, een mogelijke babywissel, is interessant. De uitwerking is wat magertjes. Het eindigt abrupt. De mogelijkheid wordt gemeld en dan is het voorbij. Wat doet het met de neven, gaan ze op onderzoek uit? Deze dingen komen we niet te weten helaas."

Natuurlijk evenwicht - "Boeiend geschreven verhaal. Het doet bijna aan komisch aan, door de afstandelijke verteltoon en het bijna droge opnoemen van de gebeurtenissen. "

Een te gebeuren waar verhaal - "Mooie titel die goed bij het verhaal past. Mooi verhaal, hoewel ik het gedrag van de dorpelingen en de soldaten wel sprookjesachtig vind en denk dat de realiteit toch anders gaat. Ik mis een beetje het gevoel van de dorpelingen."

sportverhaal - "Kort betoog, duidelijk standpunt. Alleen geen verhaal, alleen een overtuiging van de schrijver die gedeeld wordt."

Metaforen - "Verhaal begint midden in een actie, dat is goed, zet de boel op scherp. Interessante achtergrond, het onderzoek. De climax had van mij iets sterker gemogen; de ik-persoon en Mathieu hebben iets sterks in handen, de spanning loopt op, zakt dan weer wat weg tegen het einde. Wel een goede eindzin."

Geen koekjes - "Interessant oogpunt, vanuit de rechercheurs geschreven. Ik vond het verhaal lastig te volgen. Het eerste gesprek tusesn Ludia en Zakaria lijkt niet heel realistisch. Daarna springt het over op van der Sommen. Ook hier weer lastig te volgen. We leren ook de verschillende karakters niet goed kennen, wat het lastig maakt uit elkaar te houden wie wat zegt. Dat men elkaar steeds bij naam noemt helpt niet, en lijkt vooral bedoeld voor de lezer. De clou ontgaat me ook wat; ze hebben een idee, blijkt onjuist, en nu?"

Achttien maanden of meer - "Prachtig verhaal. De afwisseling tussen heden en verleden drijft de spanning op, die in de eenalaatste alinea duidelijk en toch subtiel ontknoopt. Heel goed gedaan!"

De baby uit de toren - "Apart, surrealistisch verhaal. In de eerste alinea wordt al wel verklapt wat er gaat gebeuren, het was misschien spannender geweest zonder die info. Er wordt geen verklaring gegeven voor de vreemde gebeurtenissen, wat ik wel passend vind bij dit verhaal."

Maputo - "De hoofdpersoon is goed neergezet. Zijn situatie is goed te begrijpen en ook het geluk dat hij in Rosita vindt. Zijn verandering over Rosita en verhuizen lijkt dan ook wat uit de lucht te komen vallen. Hij lijkt niet heel geïnteresseerd in de dvd, maar toch is die de katalysator? In een paar minuten lijkt hij compleet te veranderen van mening. Het verhaal had wat spannender gekund als er meer conflict was geweest."

Vurige liefde - "Het verhaal zit goed in elkaar, de zwerver die wordt geïntroduceerd, het schilderen en de subtiele manier waarop wordt verteld wat er is gebeurd."

Alles stroomt en verandert voortdurend - Een mooie beschouwing. Ik vind het echter geen verhaal.

de wandeling - "Lief verhaal. Er wordt wel een verwachting gewekt, doordat niet duidelijk is wat Irene aan het doen is. Blijkbaar mag niemand het zien en is het iets om je voor te schamen. Als dan uiteindelijk de clou volgt, is die nogal magertjes. Waarom zou ze zich hiervoor schamen? De ontknoping met Erik gaat ook wel vlot, hij ziet haar blijkbaar ook zitten, wat uit hun vorige gesprek niet echt bleek"

Kerstkoekjes - "Lief verhaaltje, die sneue Lot. Goed ingeleefd in het meisje."

Wens - Sprookjesachtig verhaal met goed tempo. Niet heel origineel en ook wel voorspelbaar.

De frisse nachtlucht - "Leuk verhaal. De droge nuchterheid van de hoofdpersoon is niet geloofwaardig op zo'n moment, maar wel grappig. Het half-open einde maakt nieuwsgierig naar meer."

Akkerdistel - "Origineel verhaal. De introductie is wel nodig, maar maakt het ook wat afstandelijk. Het is een verhaal over een verhaal. Ik voel niet veel bij wat Ivarr meemaakt."

Papa - "Waar het verhaal om draait komt pas in de laatste alinea naar voren. Hoe de dag ervoor voor de hoofdpersoon loopt, is eigenlijk niet relevant. Het bouwt niet op naar iets (behalve dan dat het geen leuke dag is). Het einde is wel heel abrupt. Juist hoe het nu verder gaat, is interessant. En confronterend."

Pendelen - "Gedetailleerd en geloofwaardig verhaal over de wereld van een touringcarchauffeur. Het verhaal zelf lijkt wel voornamelijk een grote introductie. Er wordt veel achtergrondinfo gedeeld en een paar personages worden geïntroduceerd. De eerste zin van het verhaal is actie, maar dit komt verder nauwelijks terug. Pas in de laatste paar regels gebeurt er iets, waarna een open einde volgt. Ik ben juist benieuwd wat er nu gaat gebeuren; de intro had wat mij betreft korter gekund, of datgene wat nu omschreven is, maken we actief mee. Het leest nu nogal passief."

De ontdekking van het oneindige - "Leuke hersenspinsels, maar dit is meer van het type blog dan een verhaal."

Blauw Bloed - "Verhaal begint leuk, intrige in de royale Familie. Verderop wordt het wat verwarrend. Na de alinea met het nieuws over de bomaanslag stoppen was ook goed geweest. Daarna wordt nog een laag toegevoegd, die ik niet helemaal kan volgen."

X - "Goed verhaal, heel pakkend geschreven. Boeiende vertelstijl, beeldend."

"Wie weg is, is gezien" - "Prachtige opbouw, heel fragiel. Je hoopt mee met de juf en kinderen. De terugval is verwacht, maar niet over de top. Realistisch beschreven, ook dat het niet direct mooi wordt opgelost."

Nachtvissen - "Leuke vertelstijl, grappig verhaal. De spanning bouwt op naar een absurd middenstuk. Leuke afronding."

Het spoor bijster - "Mooi geschreven. Ik mis wel een nieuw inzicht of gevoel, iets wat dit verhaal uniek maakt."

Guus - "Leuke clou, onverwachts. Is lezen een stap te ver als ze kunnen klokkijken en weten hoe de school heet? Het verhaal wordt wat mij betreft iets te ver opgerekt. Je weet dat er iets gaat gebeuren en ook dat de schrijver probeert je op het verkeerde been te brengen. Het mag wat sneller tot de actie overgaan."

Investeren in zonde - "Interessant begin, voert meteen een bepaalde spanning op. Het middenstuk valt die spanning wat weg, er gebeurt niet echt iets, behalve in het hoofd van de hoofdpersoon. Bepaalde woorden en de lange zinnen halen de tempo uit het verhaal. Bij de introductie van de bikerchick vermoed je als lezer al wat er gaat gebeuren, het duurt dan nog vrij lang voor die actie volgt."

Praatjes voor de vaak - "Mooi, dramatisch stuk. De hoofdpersoon is wel lang aan een stuk aan het woord. De laatste zin lijkt wat gekunsteld, lijkt me niet dat de barman dit moment uitkiest om die vraag te stellen. Zo'n zin sluit het verhaal wel op een mooie manier af en bevestigt wat je als lezer al vermoedt, ik zou hem anders verwoorden. "

Jurylid R

Wie weg is is gezien - 

Egoïstisch of altruïstisch? - "Goed geschreven, maar nogal feitelijk. Het wordt niet echt een verhaal, waarin je als lezer kunt meeleven met de hoofdpersonen. Het is meer een observatie, een soort column. Door de gebeurtenissen meer te laten zien i.p.v. te beschrijven had het levendiger kunnen worden."

ochtendwankeling - 

de krokodil - "Goed geschreven, maar net als het spannend zou kunnen worden, houdt het op. Daardoor krijgt het verhaal ook niet echt betekenis, terwijl er wel een fundamentele discussie wordt aangekaart over de mechanismen van de natuur en waarom de een zacht is en de ander niet, of waarom dit zo lijkt te zijn maar de werkelijkheid weer anders kan zijn. Hier had meer ingezeten!  "

Staat van verlichting -  

Bescherm me - "Goed geschreven, maar onvoltooid begin van iets dat groter had kunnen worden. We zien actie en reactie, maar niet het waarom. Waarom doet hoofdpersoon dit, het voortdurend bidden om bescherming? Waarom houdt dit ineens op als de bakker voor hem springt? We leren hoofdpersoon ook niet kennen bijvoorbeeld door informatie over wie hij of zij is, wat voor werk hoofdpersoon doet of hoe hij aan deze obsessie komt, dus we kunnen als lezers de gebeurtenissen zelf ook niet plaatsen. Dit goede begin behoeft nadere uitwerking!"

Scènes van een stervende wereld -  

Ode aan Hester - Onderonsje waarvan ik als lezer het gevoel krijg dat ik er niet bij mag zijn. Ik vraag me ook af of ik het allemaal wel wil weten. 

de maagd van Sint Satyrus -  

te veel -  

Nachtvissen -  

Duivelskind -  

Platero en ik: De Brug - "Grappig, knap geschreven binnen zo'n minimaal aantal woorden."

De ster van Sara ontwaakt -  

Walter -   

Gezocht Nieuwe Uitbaters -  

Het verhaal van de rijzende penis en mijn jeukende oma - "Mooi verhaal, vol humor. Herkenbaar ook, groen jonkie dat gebruikt wordt door een gewiekste jongedame die door telkens een beetje met Nathan aan te pappen in contact komt met andere jongens. Nathan blijft er alleen wel heel erg lang intrappen. Jammer dat we zijn oma niet in beeld krijgen, ik was wel nieuwsgierig naar haar commentaar. "

Wraak - "Goed geschreven, maar qua plot en gebeurtenissen blijft het allemaal erg vaag. Wat is nu eigenlijk de reden van de wraak? Die ene opmerking over 'neem die hoer van je mee' kan toch niet zo erg zijn dat je een hele winkel moet vernielen. Wie is Lisa? Wie is de dame uit de eerste alinea? Dat lijkt de vriendin van hoofdpersoon, je stiefmoeder laat zich immers niet voor je op bed vallen om te zeggen: 'Ik hou van je'. Verder wordt er nogal een drama van gemaakt met politie, achtervolging, het ontkomen eraan, Lisa die levenslang zou moeten zitten, dan verwacht je minstens een dubbele moord. Geen winkelvernieling en wat opstootjes met drie broers. Die enorme opluchting aan het einde is ook niet echt geloofwaardig. Iemand die dit doet, een winkel vernielen en vechten met jongens, doet dat vaker en zit daar niet mee, het is onderdeel van zijn temperament. Als hier beter over nagedacht was, was het verhaal veel beter geworden, want auteur kan wel schrijven."

Een-twee-drie-vier - "Heel goed geschreven, origineel verhaal. Het is alleen wel nogal gissen voor de lezer wat hier nu precies gebeurt en om welke redenen. Fotografe zoekt haar model op door zichzelf via zijn wc-raam naar binnen te wurmen. Als het model haar vervolgens aantreft en vraagt wat zij op zijn terrein doet, dan worden beiden door de bliksem getroffen met niet te beste gevolgen. Tamelijk bizar. Dat vraagt om uitleg, waarbij de schrijver natuurlijk niet alles hoeft prijs te geven, maar wel op een of andere manier duidelijk moet maken wat de noodzaak hiervan is, zodat de lezer zich in de gebeurtenissen kan verplaatsen."

Het spoor bijster -   

Heilige Madonna -  

Guus - "Grappig, goed geschreven verhaal. Spanning wordt goed vastgehouden, pas in de eennalaatste alinea kreeg ik het gevoel dat het hier om een vogel ging en niet om een kwajongen."

Er staat een neger voor de deur - een kerstvertelling -  

Sante Fe opgeschikt door geweld - "Auteur kan wel schrijven, maar dit verhaal zit ontzettend slecht in elkaar. Beschrijvende teksten vol cliche's, ook in de vragen en antwoorden uit het interview. Teksten, bijvoorbeeld over hoe de bankdirecteur zijn bank aanprijst, die meer op (wervings)teksten van nu lijken, dan op teksten uit de tijd van het Wilde Westen, waarin dit verhaal speelt. De bankdirecteur is een stereotype, zowel in zijn praten als in de beschrijving van zijn uiterlijk en manier van doen. De interviewvorm is m.i. ongelukkig gekozen, want de bankdirecteur wordt ontmaskerd als woekeraar op een manier die meer past bij een rondreizende rechter, zoals je die toen had. Er is ook een hoog Robin Hoodgehalte aanwezig, alle bankovervallers deden het eigelijk om de kleine schuldenaren hun geld terug te kunnen geven. Beetje te mooi om waar te zijn. Slotzin is ook weer volkomen voorspelbaar. Had het allemaal meer laten gebeuren, had je ook beter verdiept in de tijd waarin het speelt of het in de tegenwoordige tijd laten spelen want uitbuiting is immers van alle tijden, had jezelf ook meer laten verrassen door de gebeurtenissen en de hoofdpersonen, dan was dit een heel ander verhaal geworden."

Waar is dat feestje? - "Aardig geschreven verhaaltje, dat door de oppervlakkigheid ervan geen betekenis krijgt. Waarom moet de aarde ontploffen? Hoe komt de Nieuwe Aarde daar? Wat gebeurt er met al die miljarden mensen op aarde die mee 'ontploffen'? Waar hebben zij dat aan verdiend? Je moet toch behoorlijk stalen zenuwen hebben om daar niet door geraakt te worden. Als dit verhaaltje als satire bedoeld was, dat is natuurlijk mogelijk, dan had dit beter uitgewerkt moeten worden. Nu leer je de hoofdpersonen nauwelijks kennen, de ontploffing zelf is zo gebeurd en wordt nauwelijks beschreven, het blijft verder bij een oppervlakkig conversatietje over de vroegere lerares Frans, dus wat moet je er als lezer mee?"

Olivier - "Mooi verhaal, mooie sfeertekening. Sterke slotzin, die alleszeggend is.  "

Anomalie -  

Biefstuk - 

Blind date - 

Dof leven -  

Fucking Paul - 

Mistflarden - "Goed idee, jammer dat het bij dit beginnetje blijft en het niet verder wordt uitgewerkt. Net als het spannend kan gaan worden, stopt het."

De trein niet gehaald - 

Investeren in zonde -  

Achttien maanden of meer - "Handleiding wereldreis. Best goed geschreven, maar er gebeurt te weinig om er een echt verhaal van te maken. "

X - "Grappig, heel actueel, het verhaal laat zien waar doordraverij en pseudomodieus gedram toe kunnen leiden."

De boot gemist - "Wel ontroerend verhaal, alleen begrijp ik niet waarom een jongeman met een smartphone en internet niet weet dat er geen pont meer vaart en ik snap ook niet waarom hij met twee schouwburgkaartjes naar een vriendin op een eiland wil. Meestal gaat men dan van het eiland naar een schouwburg in een grote stad. Wel mooie zinnen, zoals 'een spaan, roeiend op mijmergolven' en 'zijn gezicht is een Grebbeberg'."

Metaforen - "Oppervlakkig. Over burn-outs en de toegepaste herkennings- en behandelingmethoden kun je prachtig ironisch schrijven, maar dat moet  je dan wel beter doen dan in dit verhaal met twee verveelde contractanten die er een beetje de draak mee steken. "

de straatmuzikant - "Goed geschreven, maar wel bizar. Daarom, en omdat veel aan de verbeelding van de lezer wordt overgelaten, is het wat lastig om met de hoofdpersonen mee te leven. Wat heeft Sebastiaan Linda nu precies gedaan, dat hij zo hard gestraft moet worden? Waarom besteelt ze hem? Wraak is voor zulke mensen meestal het enige motief. Dit overtuigt niet echt."

Praatjes voor de vaak - "De titel zegt het al, een praatje voor de vaak. Een intiem gesprek tussen twee personen dat in feite iedereen kan overkomen.  Jammer dat de barman in de slotzin pas in beeld komt. Als de reactie van de barman, en eventuele andere gasten, eerder in het verhaal was gaan meespelen, had het interessanter kunnen worden. Wel een sterke slotzin trouwens. Verhaal is verder wel erg goed geschreven."

  -