Jurycommentaar juli 2023

 

Gabriel García Márquez

Hieronder staat het jurycommentaar van juli.

Het commentaar is verzameld per jurylid dus je zult zelf je eigen verhaal per jurylid moeten zoeken. Omdat niet elk jurylid elk verhaal leest, is het het handigst als je CTRL+F/COMMAND+F gebruikt om jouw verhaal te zoeken. Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven, dus ook al hebben we met zijn tienen gelezen, kan het zijn dat je hier minder juryleden weergegeven ziet, of dat er niet bij élk verhaal commentaar staat. Wel zijn de coderingen per jurylid elke maand hetzelfde, zodat je het eventueel door de maanden heen kunt vergelijken.

Let op, waarschuwing: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Jurylid F1
Kinderboerderij de beestenboelIk vind het verhaal zelf erg origineel, alleen kwam ik er niet helemaal in. Wellicht lag dit toch aan de karakters uit het stuk.
4, 6, 3, 5, 0Het verhaal is en loopt vlot, toch is de opbouw traag. Het zou kunnen starten bij het hoofdstuk '2'. Ook blijft het helaas wat oppervlakkig en vind ik het einde wat minder sterk.
Een avond als nooit tevorenMet zinnen als ' donkere gang en zag tot haar verbazing niet haar vriendin maar een vrouwelijk masker' en 'van hier tot tokio' haalde me uit mijn verhaal. Op zich zit er een goede spanningsopbouw in, toch word ik er soms uitgesleurd.
s avonds, om tien uurHet hele eenzame is mooi in dit stuk. Dingen als "Misschien kan ik binnenkort zelfs echt lachen. Niet overmoedig worden." is erg mooi, klein, eenvoudig en intiem. Soms gaan de cursieve stukken wat door de herinneringen die niet cursief staan en dat is soms wat verwarrend. Verder mogen sommige mysterieuze delen wat opgehelderd worden.
Pure magieOp zich vind ik het stuk interessant, toch mis ik wat diepgang omdat je het script volgt dat de man schrijft/bedenkt. Ook het einde vind ik ietwat mat en soft.
The Beach
Een juxtapositie in moordMeeslepend stuk, leest vlot, goed plot en sterke dialogen. Kan hier niet anders dan lof voor geven.
Wie was ikEen heel herkenbaar plot/verhaal voor mij, is er niet een Netflix serie die ook zo gaat? Ik vind alleen dat de uitwerking iets sterker had gemogen. Ik mis wat dialoog en ook wat uitstapjes naar andere onderwerpen naast de strubbelingen van de hoofdpersoon. Iets herkenbaars, normaals, een activiteit ofzo?
OpenWat een sterke eerste zin(nen). Gelijk imposant, duidelijk decor en context. Enige minpuntje, of puntje van mijn kant zou het woordje 'metgezel' zijn. Die zou ik aanpassen:)
BroertjeHm, wel een emotioneel geladen stukje. Ik heb het idee dat de schrijver van dit verhaal dit kwijt moest, dat het diep zit, diep geworteld en dat er sterke emoties parten spelen. Maar echt een geschreven kort verhaal is het niet echt. Het lijkt meer dagboek vorm. Wellicht wat dialoog toevoegen, of een decor toevoegen (misschien zit de hoofdpersoon wel oude foto's te kijken van de broer in kwestie?)
Bekentenis van een schurftige zondaarwow, hier raasde ik doorheen. Interessant geschreven, sterk verteld, je voelt enorm mee. Laat de schrijver achter met een groot vraagteken en een enorme jeuk.
RistrettoIk ben soms een beetje kwijt wie precies Eleanors vader is.
ToppositieDe start is erg lastig te volgen, wie is wie en wat zijn de termen die gebruikt worden. Dat wordt op een gegeven moment wel wat helderder. Personages zijn erg beeldend opgeschreven..
Mark en StevenHelaas is dit verhaal een beetje stacato opgeschreven, waardoor het allemaal wat 'hetzelfde' wordt. Zodra het dialoog begint, wordt het verhaal sterker. Soms vind ik dat dingen te veel worden uitgelegd, zoals: "Dit is niet het stemmetje wat hij normaal hoort, maar het kan bijna niet anders dan dat het zijn eigen geest is, of is hij spontaan schizofreen geworden?"
HuisMooie start, verrassend ook dat ze zo oud is dan begrijp je de gedachten allemaal ook een beetje meer. Wat ik mooi vind is dat het een sprong in de tijd maakt en ook dat het duidelijk is dat de moeder relaxter is nu alles tot rust is gekomen. Dat heeft de schrijver van dit stuk mooi voor elkaar gekregen.
LaszloIk heb dit verhaal twee keer moeten lezen, want ik kwam er maar niet in..
IJswintersOp zich leest het stuk vlot en snel, en is eenvoudig maar blijft wel interessant. De alinea over de groen geworden bord in het restaurant waar hij serveert is iets te poetisch en vaag, die zou ik zeker ofwel schrappen of herschrijven.. Wel mooi dat hij bedlegerig is en blijft en ook een mooi en origineel einde..
Marc met een C.Begin en einde vond ik erg geestig, het stuk zelf ging wel wat snel, waardoor ik niet helemaal grip kreeg op plot en personages..
ZijDe tekst/het verhaal is zo simpel, zo eenvoudig, en toch is het een stuk dat pakt en me vastgrijpt. Ik krijg wel altijd kriebels bij schuingedrukte gedachten, maar verder een fijn, goed stuk.
Mauro & EmilioHm het einde komt enigszins abrupt terug, al liep de tekst ervoor wel vloeiend en bleef ik lezen. Toch kwam ik niet helemaal in het verhaal en snapte ik ook niet helemaal waar al die haat/onaardigheid de hele tijd vandaan kwam.
AvontuurDe context en het idee erachter is duidelijk, de uitwerking vind ik niet zo. Het stuk is stacato geschreven en niet zo interessant. Het heeft eenvoudige zinnen, zonder interessante details helaas. Ik vind het een geratel.
De wapperende pyjamasDe een heeft te weinig details en dat kun je van dit verhaal niet zeggen. Originele woordkeuzes, goed gestrooid met details, interessant en pakkend, meteen aan het begin al.
A walk in the cuban parkDecor is interessant, personages hebben potentie, alleen de uitwerking is enigszins saaiig. Er zit meer in, dat weet ik zeker, maar dat komt er hier helaas (nog) niet uit..
De fluistering van de eeuwigheidOe, ik weet niet of ik dit script goed kan lezen en of ik het passend vind binnen verhaal vd maand. Origineel is het wel, dat zeker! Het lijkt een filmscene en ik zou meer willen weten/achtergrond willen hebben bij het verhaal.
Het binnenvakjeMooie metafoor voor zo'n relatie, zo'n vakje.. Interessant gegeven, goed gevonden, echter mis ik wat diepgang, wellicht nog wat extra dialoog of een duidelijk simpel decor/handeling die de hoofdpersonage doet terwijl het alles denkt/meemaakt.
Boeddha kat en het zijn met wat isHet einde is redelijk abrupt. Op zich is het inleven in een kat natuurlijk heel interessant. Leuk concept/gegeven. Toch denk ik dat de uitwerking nog wat werk nodig heeft. het mag eigenlijk nog simpeler, wat mij betreft. Nog wat minder emotie vanuit die kat.. Hij is nu wel echt heel menselijk..
De goedhorendeGoede beginzin. Wat een komisch en onrealistisch maar daardoor best geniaal stuk. Ook dat tikken, wat absurd. Heel beeldend en levendig omschreven allemaal..
Bittere nasmaakInteressant concept, zo'n date. Heel filmisch uitgewerkt.. het is een meeslepend verhaal geworden.
Urds BronOrigineel stuk, en mooi decor. Niet heel overtuigend dat dit inderdaad in dat jaartal afspeelde alleen. Waar dat aan lag weet ik niet helemaal ;)
Het offer van FlashIk moet zeggen dat het verhaal zeker origineel is. Maar toch greep het me minder. Wellicht door het fantasiestuk. Ook heb ik het gevoel een deel van een filmscript te hebben gelezen, wat op zich een compliment is, maar het betekent ook dat ik nog achtergrond mis. En dat het niet een afgerond geheeld is. En dat vind ik jammer
Het op te halen geschenkstukEen mooi kabbelend verhaal, toch mis ik conflict, spanning, een plot waar het naartoe werkt, een ontwikkeling van de hoofdpersonen. hier is nog wel wat werk aan de winkel.
De nachtmerrie van het wakker zijnIk denk dat ik dit verhaal wel goed vond, maar ik kwam er helaas niet helemaal in. Ook niet toen ik het de tweede keer las..
grootvaderverhaalEen mooi concept, zo'n verhaal van (groot)vader op kind, toch mis ik een plot hier. Er lijkt veel te schuilen in de krochten van de familiegeschiedenis en ik wil er nog iets meer van weten om echt verbonden te voelen met het verhaal.
Pistolen & RevolversEen verhaal met veel details, goed over nagedacht. Soms zijn het wat veel details, wel erg specifiek of overbodig en niet helpend aan de boodschap/plot van het verhaal. Wat ik wel vind is dat dit verhaal van deze maand de meest originele dialogen heeft!
De laatste treinIk vind het decor van dit verhaal mooi neergezet. Je ziet het goed voor je. Alleen het verhaal lijkt niet erg origineel en bevat een aantal clichematigheden. Het mag wat origineler.
Ongewenst bezoekMooi hoe de schrijver vogels heeft laten communiceren. Ze zijn wel heel erg menselijk.
WinterslaapMooie wisselwerking tussen gedachten en een actie (trappen op de fiets om bij haar vader te komen), dat geeft lucht aan het verhaal. Dat het kerstochtend is, had wat mij betreft wat eerder mogen komen. Daarnaast vond ik het verhaal sterk, goed en vlot geschreven, maar wel eentonig. het werkt toe naar de eindzin, maar die spanning mag wel wat groter van mij. Het conflict (wat is er écht allemaal gebeurd?) mag best terugkomen, op een wat actievere manier. Misschien een korte terugblik op een ruzie bijv.?
Tweede kansHet is best ingewikkeld om je in te leven (als schrijver) in een personage die onder de tien is. Het wordt al gauw gekunsteld. Dat heeft deze schrijver aardig opgepakt, het is realistisch opgeschreven. Wat ik minder vind is het plot.
MeisjesEen grote mooie decoratieve dagdroom, zo omschrijf ik het maar eventjes. Ik vind het een mooi stukje, aangrijpend, intiem en klein gehouden. Dat kleien is soms moeilijk maar in dit geval is dat perfect voor het verhaal
Op eigen krachtEen sterk verhaal, ook mooi die terugblkken (die van mij niet per sé schuingedrukt hadden gehoeven). Ik vind het een goed verhaal verder, mooi ook dat contrast tussen heden en verleden.
GezienEen lieve tekst, ook aandoenlijk en waarschijnlijk ook voor veel (ouders van) tieners herkenbaar; allemaal snakkend naar aandacht en intimiteit/vriendschap.
Jurylid G1
de berghutJe geeft teveel informatie die zichtbaar teveel voor de lezer bedoeld is. Voorbeeld: Alba, een stad in Noord Italië. Zo denkt je hoofdpersonage niet, hooguit denkt hij aan Alba, maar dat nader specifiëren doet hij niet voor zichzelf. Dat doe jij voor de lezer. Vervolgens vertel je een tweede keer dat hij naar de sleutel zoekt. Niet nodig. Alles leek vochtig: alles bleek vochtig. De deur, die halfopen stond: weten we al. Wanneer hij terugkijkt naar het verleden doe dat dan in de voltooid verleden tijd. Vervolgens ga je allemaal vertellen wat er voordien gebeurd was. Waarom? Dit is interessant genoeg om dat niet als een flashback te beschrijven, maar het in de tegenwoordige tijd te zetten, nu moet je alles gauw gauw vertellen, het verhoor, het ontekennen, waarom hij vrijgelaten werd komen we niet te weten. Vervolgens naar Esmee, weer een flashback. Je vertelt de hele tijd, ipv het te tonen. 'Show don't tell' is een van de belangrijkste regels om verhalen of romans te schrijven, je brengt er zo spanning in, emotie, je trekt de lezer het verhaal in. Nu blijf je als lezer aan de zijlijn staan. Tja, dit is helemaal geen goed verhaal, de wendingen komen er plompverloren en ongeloofwaardig in, het verhaal bijna helemaal een flasback omdat je zoveel moet uitleggen wat er voordien voorviel. Begin bij het begin, in de tegenwoordige tijd.
RIDDER V DRAAKJe vertelt een heel stuk van je verhaal in de voorwaardelijke wijs. Wat hij allemaal zou doen: goed voor één of twee zinnetjes, nu wordt het saai en lees ik er diagonaal overheen. Vervolgens maak je ineens een sprong naar het gevecht met de draak nog voordat hij dood wordt gestoken. Waarom doe je dat? De draak is al dood aan het begin van het verhaal. Vervolgens krijgen we het gevecht waarvan we de afloop kennen. Maak geen sprongen in de tijd als je nog niet weet hoe dat moet, het is net of we krijgen een stuk van het einde van de film te zien, vervolgens een stuk van wat hij gaat doen, dan weer naar het begin van de film. Niet te volgen, zo, laat tijdssprongen over aan Christopher Nolan. Ik heb het verhaal niet uitgelezen.
Tweede kansGoed begin, we zitten zo in het hoofd van het achtjarige meisje. De taal zit goed. Je gerbuikt in de volgende alinea's teveel verkleinwoorden. Dat doet alles kneuterig lijken. Ik lees verder, het gaat goed. En dan verbaas je me met het verhaal over de zwangere mevrouw, de reactie van de moeder en tante Sil. Dat heb je goed gedaan, zonder te vertellen welk drama er aan dit verhaal voorafging, weet je toch de gevoelige snaar te raken. Knap gedaan.
Vallende sterrenLeuk begin, maar oppassen met een overdaad aan metaforen, wees sober anders wordt de humor te gezocht.
Zaterdagmiddag lijn 14De tijd waarin je dit vertelt klopt niet altijd. Oké dat je in de tegenwoordige tijd begint. Het klopt niet meer vanaf de 'Daar volgt een enthousiaste begroeting...' daar begint het te wringen. De overgang is te bruusk, misschien kun je ook wat vertellen wat er in de auto verteld wordt, hoe ze uitstapt. Je mist dus wat regie-aanwijzingen. Hetzelfde met 'Ga je buiten zitten? ook daar weer zo'n plotse overgang, je hoeft natuurlijk niet elke beweging te beschrijven, maar bij een verandering van tijd en/of plaats doe je dat best wel. Van het cadeautje ga je plots over naar een dialoog, ook daar wringt het wat. Vervolgens wordt het volgende stuk te 'vertellerig', net of je haast hebt het hele verhaal te vertellen. Ik lees ook dat wat er gebeurt een steeds terugkerend feit is. Dat moet je anders aanbrengen. Maak er één gebeurtenis van, die zich in het nu afspeelt en toon door het met elkaar omgaan van de personages dat dit meer gebeurt. Je wil al die keren in één verhaal vatten, mooi maar nu lijk je te schipperen tussen een mijmering en het verhalen van haar wekelijkse bezoek. Je hebt het jezelf daarmee moeilijk gemaakt omdat je natuurlijk alle mooie herinneringen in één verhaal wil vatten. Specifieer dus meer, gebruik woorden als 'soms', 'die ene keer', misschien mag je ook wat opsommen. Er zijn voorbeelden in de literatuur hoe je dat best aanpakt, bv 'Sprakeloos' van Tom Lanoy. Lees dat eens, het zal je vooruit helpen.
Eddy en de kikkerGrappig verhaal, eerder een anekdote dan een echt verhaal, zo eentje om aan de toog van de kroeg te vertellen. Misschien mag het zelfs nog iets langer, meer de ruimte beschrijven, het weer, het gezoem van auto's, want als de put er is gekomen voor de ophoging van de autosnelweg is die vlakbij. Je kan dat stuk er ook uitlaten, want evengoed overstemt het verkeer het kikkergekwaak.
WinterslaapMet metaforen moet je oppassen. Dat het geen clichés zijn, of te vergezocht of niet kloppen. In dit geval zijn planten als tandenstokers geen goede metafoor, grassen, die wel, maar planten? Idem dito met de krassen van winterkoninkjes die ze achterlaten. Pootjes wel, ja maar dan in de lichte poedersneeuw, niet in het ijs. Even later maak je een stijlbreuk: je schakelt zomaar van de personale naar de ik-vorm over. Dat kan, maar dan moet je haar gedachten tussen aanhalingstekens zetten. Of het haar hardop laten uitspreken. Het verdere stukje met haar tocht langs de huizen van het stadje is geslaagd, hier krijg ik een duidelijk beeld bij. Je hebt een mooi contrast ingebouwd: ze kent haar tocht waarvan ze elk putje weet, tegenover de onvoorspelbaarheid van de ontmoeting met haar vader. Pas op voor werkwoorden waarvan je een voornaamwoord maakt vb: het lassen. Het einde is zoek, je stopt ermee, in het verhaal schep je verwachtingen over het slot, die je vervolgens niet inlost.
DiepvriesdivaZin twee en zin drie vertellen net hetzelfde, schrap een van de twee. Je legt niet uit waarom Dany zomaar in het kasteel mag. Je legt niet hoe de zoon Lara kent. Niet nodig blijkbaar. Ongeloofwaardig dat niemand eerder de diepvriezer opende. Leg dat dan uit hoe dat zo komt. Vervolgens ga je helemaal de bocht uit. Er is een brief bij de uitgever beland, waarin de moord beschreven wordt, met informatie gericht aan Corrie. Corrie is dood, dus de info is eigenlijk voor de lezer. In de brief staat dat ze van de trap af geduwd werd, maar de politie houdt het op zelfmoord: zelf in de vrieskist gekropen. Als ze geduwd werd zouden er verwondingen zijn. Als de brief niet waar is, vertel dan ten minste hoe de schrijfster echt aan haar einde kwam: is ze zelf in de diepvries gekropen? En waarom heeft de schrijfster zelfmoord gepleegd? Moeten we dat zelf maar raden? Waarom pleegt Lara zelfmoord, of is ze ongeneeslijk ziek? Moeten we dat ook zelf maar invullen? Het is niet de bedoeling dat de lezer het verhaal schrijft.
BLIKKENTeveel gedachten, te weinig handelingen, teveel vragen. Dat maakt alles saai en langdradig. Vooral het steeds maar verder mijmeren, vanuit een heden waarin amper wat gebeurt, verveelt.
WoordenEerste zin al meteen fout: 'woorden' is meervoud: dus: laten fronsen. 'Het laat gniffelen': wat laat gniffelen? Dr woorden? Dan is het: ze laten gniffelen. 'Gilt' en 'verstilt' is een mooi rijm. Er bestaan ook dingen zoals leestekens. Gebruik komma's. Dit is geen kort verhaal.
GroeiWat een bombastisch begin, gebruik gewone taal. Gooi die filosofie over de bomen maar overboord van je roeibootje (met roer? want er is een stuurman). Laat de handeling primeren, bouw een dialoog in en weid niet uit over inzichten en mijmeringen. Vrijwel direct, betreden konden worden, was de zin waar hij het eiland mee betrad? Dit is een taal vanuit een ver verleden. Hier zou je een mooi verhaal uit kunnen puren als je alle overtollige woorden zou schrappen. Het kan voor de helft ingekort worden, de leesbaarheid en spanning ten goede komen.
Momentopname JezusMetaforen die niet kloppen, (enkels met een strijdwagen vergelijken?) verder een verwarde uitleg, 'vervolgens wegvlogen': wat vliegt er weg? Stukjes lichaam? Noem dat dan als dat niet eerder gebeurd is. Een vergelijking met een sigarettepeuk? Dezelfde techniek als neusbolletjes wegschieten, deed ie dat dan? Ergens halverwege gestopt met lezen, dit slaat nergens op.
Suya-curryMisschien lees je de commentaren over de andere verhalen nooit. Doe dat: geregeld wordt er gezegd dat iets niet verteld moet worden maar dat je het moet tonen. Eén van de grootste regels in het schrijven, zowel bij korte verhalen als bij romans. Zoek eens op wat 'show don't tell' betekent voor jouw verhaal en hoe je dat zo kunt integreren en hanteren zo dat je de lezer zo het verhaal in trekt, door de emoties, door interessante dialogen. Met dit verhaal kun je veel meer.
Station MaashavenVreemde gedachtenkronkel daar bij het begin van je verhaal. Het hoofdpersonage weet niet wat de kok zegt, maar vindt het niet boeiend. De eerste alinea is best oké, maar toch nog te vertellerig. Het einde is niet goed, het is ongeloofwaardig, door wat voorafgaat weet de lezer al van mijlenver wie de man van capuchon is. Er moet meer vulling in, daarenboven geloof ik niet dat het hoofdpersonage zomaar overal kan doorlopen.
De magische klaprozenjurkWie is de verteller? Eerst denk ik: iemand die in de kringloopwinkel werkt. Niet dus. Het zal heel veel strijd kosten... nu zitten we in het hoofd van de moeder van Romana. Dan zijn de eerste zinnen vanuit een ander perspectief dan van die van de moeder. Tweede alinea: haar moeder roept. Wie vertelt dit? Niet de moeder, anders zou je moeten schrijven: ze roept Romana. Vervolgens zitten we in het hoofd van Romana, we weten wat ze denkt. Dat kan als je een alwetende verteller gebruikt; maar dan klopt het niet met de focalisatie. Even later 'Moniques kind' je springt er weer uit, blijf steeds in één van de twee hoofden, nu is er een derde camerabeeld en dat werkt verwarrend. Je einde is heel mooi en poëtisch en dat maakt veel goed.
GitukuZeker graag gelezen. Iets te weinig informatie, waarom loopt hij ineengedoken? Een aanval? Van wie? Blanken? Is er een oorlog? Twee baantjes? Welke dan? Het is allemaal nogal vrij vaag. Er kan dan racisme zijn, maar dan een ineengedoken man vind ik ongeloofwaardig. Het mag wat meer zijn, dit dystopisch verhaal.
O welche lustDuidelijke beelden van een revalidatiecentrum, zelfs iets te uitgebreid, zo duurt het te lang voor het verhaal echt begint. Het kan met minder regieaanwijzingen. Verder mooi gebalanceerd verhaal met een grappig en zeer menselijk einde.
De samenzwering van de druivenOrigineel en visueel beeldend verhaal dat zeker niet verveelt. Er kan vooral geschrapt worden in de zinnen met te veel bijwoorden (vooral, ook, nog, wel eens, echter, blijkbaar, wel wat, uiteindelijk enz). Er klopt iets niet in je verhaal. Je schrijft alles in de tegenwoordige tijd, in het nu. 'Onwetend wat me te wachten staat' schrijf je: dat kun je op het moment zelf niet weten. Dat kan enkel wanneer het gebeurd is, dus moet je het voorgaande in de verleden tijd plaatsen. Ook dat de aanvalstechniek wordt vastgesteld kan het personage niet weten op het moment zelf. Je worstelt met je perspectief, er zijn de druiven met hun onhoorbare en onverstaanbare verwachtingen, maar die wetenschap plaats je bij het hoofdpersonage. Je kunt niet tegelijk in en uit je personage plaatsen, herbekijk je focalisatie eens.
EerbiedEen echte smaakbom, jouw verhaal; traag uitgeschreven. Het wordt een filosofie, een wat te boodschapperig verhaal. Dat is niet nodig, steek nooit boodschappen in je verhaal, je hoeft de lezer niet te instrueren. Laat gewoon het verhaal zijn werk doen.
Het dilemmaDie metafoor van een honkbalknuppel tegen een vaas vergelijken met de tijd die aan schreven vliegt is niet goed. Overdreven, zoek een andere die minder lawaai maakt maar evengoed irriteert of de stilte errond accentueert. Je maakt een tijdsprong zonder enige uitleg. Ineens zit de vrouw aan tafel, laptop opengeklapt en ze komt niet aan schrijven toe. We weten niet of dit een uur later is, heeft ze alles uitgepakt, of een dag later of twee dagen. Zo laat je de lezer zweven in het ongewisse. Tijdsbepaling is een van dé pijlers van een geslaagd verhaal. Vervolgens een gedachtengang over haar leven met de kinderen. Die wordt te lang uitgesponnen. Je speelt met soms, vaker, af en toe. In het begin leuk, maar het wordt een gimmick. Vervolgens een beschrijving wat ze allemaal zou kunnen doen, maar niet doet. Af en toe lees ik poëtische beschrijvingen, je hebt ook een goede sfeerschepping, we mogen meekijken in het innerlijk, maar het verhaal wordt wat overdonderd door de te lange innerlijke monologen. Steek er wat meer handeling in, een dialoog met iemand van daar, een telefoongesprek. Ik geef je veel feedback, omdat er meer inzit, in dit verhaal. Jammer van het einde. Geen erg dat je een en ander overlaat voor de interpretatie van de lezer, maar hij moet het einde niet zelf schrijven, dat is wat gemakzuchtig van de auteur.
EnkelEen aangrijpend verhaal, fascinerend hoe je in het hoofd van je personage duikt, een personage totaal van de wereld vervreemd; zonder enige emotie. Deed me aan Faulkner denken. Ook Daan is zo'n personage dat wel weggelopen lijkt uit 'As I Lay Dying' van die schrijver. Alleen zijn antwoord 'nee, die niet' zegt meer over Daan met daarin het ongeuite verwijt. Wat me opviel en ophield is de overvloed aan korte zinnen (één langere zin daartussen, lost al veel op) en de overgangen die te bruusk zijn. Voorbeeld: Zijn moeder en ik waren nooit verliefd, meteen na dat reinigen van de dakgoot. Begin daar - op zijn minst - een nieuwe alinea.
SirenesTe weinig consistentie in dit verhaal, de scènes schieten heen en weer hebben weinig met elkaar te maken. Schrijf ze uit, verbind ze met elkaar.
Jean-PhilipBeetje rare zin: er hangen meestal wat oude planken. Dat wil zeggen dat die er soms zijn, soms weer niet. Dat kan dus niet. Vage gevonden voorwerpen? Benoem die, schrap 'vage', wees steeds specifiek in je tekst. Wiens broers? Wiens is mannelijk en Priscilla is een vrouw. Verder met plezier gelezen. Mooi 'coming of age' verhaal, sec verteld.
Naakt
GezienHet verhaal leest vrij vlot, de scènes mogen wat langer zijn, meer de ruimte beschrijven, het hoofdpersonage en de andere personages in de klas. Ook meer overgangen maken tussen de scènes.
Op eigen krachtBeetje saai begin, de opsomming is er teveel aan. De afwisseling tussen nu en toen doe je goed. Het einde is weer saai, je verwacht een climax, toch wat spetters, maar het slot is een sisser. Je zegt ook niks over haar relatie met een vrouw, net of die bestaat niet.
De achtergelaten babyJe verhaal lees ik niet omdat je lettertype te klein is en de tussenregels te dicht op elkaar staan. Je kan niet verwachten dat als de presentatie van je verhaal niet goed zit, terwijl dat zo makkelijk te voorkomen is door bvb lettergrootte 12 te gebruiken en een tussenregel van anderhalf. Wees gerust dat ook uitgevers geen teksten lezen als ze niet voldoen aan de minimimvereisten.
Overgrootvader werkte bij de spoorwegenWat een begin, meteen in de actie. Maar dit is dan weer te snel. Beschrijf iets meer voor je overgaat tot de actie, nu kennen we het personage niet eens. Wat er dan volgt is helemaal ongeloofwaardig, zonder boe of ba gaat Johan voor de tv zitten? Vervolgens een scène waarbij Johan de instructice eens pakt, ze gaat daarmee akkord, hoewel ze getrouwd is, dat speelde de eerste keren geen rol, maar daarna weer wel. Geloofwaardig? Vervolgens een gesprek op het terras, al evenzeer totaal van de pot gerukt. Nee, zo'n tekst is inderdaad een verspilling van mijn tijd. Jammer van de titel, die vond ik erg goed, alleen loste hij de verwachtingen niet in.
De hooge donkenEerst een beschrijving van treinen, het station, zeker niet slecht gedaan, de kleuren, het tefereel doet me aan Hooper denken. je beschrijving is te lang, schrappen maar. Vervolgens weer een beschrijving deze keer van het huis en het marmer, goed gevonden, maar de alinea lijdt aan hetzelfde euvel: weer te lang. Wanneer begint het verhaal nu echt, denk ik dan. Het eindigt met een mijmering nadat de studenten een kot als brandhout gebruikt hebben. Nostalgie kan mooi zijn, maar door de lange beschrijvingen mis ik andere emoties, enige spanning.
Doe er maar 4Je verhaal lees ik niet omdat je lettertype te klein is en de tussenregels te dicht op elkaar staan. Je kan niet verwachten dat als de presentatie van je verhaal niet goed zit, terwijl dat zo makkelijk te voorkomen is door bvb lettergrootte 12 te gebruiken en een tussenregel van anderhalf. Wees gerust dat ook uitgevers geen teksten lezen als ze niet voldoen aan de minimimvereisten.
De Amerikaanse buurvrouwGek verhaal, jammer van de ontknoping met de dode man. dat is er totaal over, en zeer ongeloofwaardig. Intro en vervolg zitten wel goed, maar het is allemaal vrij zakelijk geschreven. Je beschrijft goed situaties, maar ik mis de sfeer, de ruimte.
BubbelsLeuk verhaal, goed die cultuurverschillen, sekseverschillen en leeftijdsverschillen. je bgint wel wat te abrupt, verder lees ik liever in een groter lettertype, gelukkig geven de witregels tussen de alinea's rust. Laat hen eerst in de auto voor de sauna stoppen, hem verrast laten reageren, intoduceer tijdens een dialoog je beide personages door een paar saillante details. Mooi aangebracht met veel respect, die cultuurverschillen
KledingkastWat is dit? Een verhaal of een anekdote? Een uitgebreide grap? Een cursiefje wellicht. Het slot is onduidelijk, het zou de lezer verrassen als het anders eindigt dan wat er nu gesuggereerd wordt. Een open einde was vroeger wel eens hip, omdat de lezer er zijn eigen verhaal van moest maken, maar eigenlijk schrijft de schrijver het verhaal, niet de lezer.
IJler dan IJIJe gebruikt je verhaal als etalage voor een sloganeske boodschap. 'Ramde zijn Airpods in zijn oren', kun je dat met die dingetjes? Heb ik alvast wat bijgeleerd. Volgende alinea dan, met een overmaat aan beelden, bijwoorden, adjectieven. Meestal geslaagd maar robuuste, dooraderde klauw vind ik erover. Mooie woordspeling vind ik diep gegriefde rimpels, ipv het clichématige gegroefde. Plots een perspectiefwissel: waarin we onvermijdelijk olietankeren. Dat leidt de attente lezer af, beter is: waarin de wereld onvermijdelijk olietankert, zo blijf je in het perspectief van het personage. Ik zie dat perspectief ook in die 'onze Matteo'. Gewoon Matteo, werkt beter, zo blijf je meer bij hem. Zo ga je weer van 'onze Matteo' naar 'zijn aandacht verschoof', ook weer dezelfde wissel. Ongeloofwaardig is het feit dat Matteo Rick eerst zal uitmaken voor flikkertje, maar vervolgens een uitleg gaat geven over zijn levensbeeld. Ferme dt fout ook: daarvan word je gelukkig, moet het zijn. Pijlen= peilen. Even later lees ik vooral het etaleren van kennis door de schrijver. Een schrijver moet puppetmaster zijn en dat, zonder zijn handen te tonen. Snap je...Oppassen met metaforen zoals 'zweet klotste onder zijn oksels', dat is gewoon lachwekkend. Ook het einde is er dik over, misschien iets voor een graphic novel, niet voor een verhaal.
Wat je zoal vindt in de supermarktBegint meteen al met een filosofie van het hoofdpersonage. Niet interessant als je daar mee begint, toon eerst iets van het hoofdpersonage op een andere manier, kies voor een handeling, vervolgens de ontmoeting. Structureren is een van de belanrijkste dingen in het schrijven, verschuif eens een scène naar achter, of naar voor en verken de mogelijkheden. Plots zit hij met een vrouw in zijn appartement, gaat hij beschrijven hoe de kamer eruit ziet. Hoe die vrouw werd versierd en meegetroond, wordt niet verteld. Vervolgens een lange innerlijke monoloog waarin hij alsnog tracht te ontdekken wanneer hij haar ontmoette en verleidde. Intussen verblijft zij braaf op het toilet tot die mijmering voorbij is. Veel hoogdravend taalgebruik ook, je hoeft jezelf niet in de etalage te zetten. Wissel mooie taal (in de beschrijvingen) af met banaler woordgebruik. Over de vrouw komen we eigenlijk niets te weten, over het hoofdpersonage te veel. Het gaat in feite altijd over hem.Weinig emoties terug te vinden, tenzij je denkt dat passie er een is.
MeisjesGeen puntentoekenning wegens te klein lettertype en te weinig interliniëring, gebruik minimum lettergrootte punt twaalf en anderhalve regelafstand voor de interlinie.
Een juxtapositie in moordIn het begin zijn er te veel bijzinnen wat het lezen bemoeilijkt, schrap er een paar. Zo maak je het personage sterker, twijfelende en te genuanceerde personages komen niet sterk it de verf, zelfs al lopen er veel van rond in het echte leven. De dialogen ogen gekunsteld, zo spreken mensen niet. Laat ze al eens vroegtijdig afbreken, twijfelen, nu is het te veel schrijftaal. 'Er flitsten...' vind ik een heel mooie zin. Vooruit = voorruit. In de helft van het verhaal wijst alles er op dat hij een moord zal plegen. Verrassend zou het zijn, als het net andersom zou zijn, maar omdat het uit zijn perspectief geschreven werd, lijkt me dat nogal moeilijk. Inderdaad, en zo geschiedde. Je springt nu over van perspectief, dat heb je goed opgelost.
Bekentenis van een schurftige zondaarGoed geschreven, maar toch wat ongeloofwaardig en overdreven.
IJswintersWaarom telkens het woord ziekenhuis in de eerste zin? Eén keer volstaat. De beschrijving van het restaurant Co-op, komt wat te laat, voeg die er vroeger in. Goede vondst de scène als in een film. Knap verhaal verder, hier en daar mag nog worden geschrapt.
Pistolen & RevolversTeveel uitleg en te korte zinnen in het begin, het lijkt wel een zakelijk verslag. Vooral in de dialogen lijken al die korte zinnetjes wel op gehakt stro. Breek al eens een dialoogzin voortijdig af, herhaal iets, dreun de dialogen zo niet op. De reactie van de zoon lijkt me ongeloofwaardig, het is de eerste keer dat ie met zijn pa meegaat. Je dialogen zijn grappig omdat het zo over de top is. Op een bepaald ogenblik laat je Tijn schrikken van de geloste schoten terwijl er voordien al enkele afgevuurd werden, dus toen schrok hij niet? Hoe weet je hoe Tijn vooral van de aanstellerij schrok? We kunnen toch niet in zijn hoofd kijken? Waarom veegt hij de deurkruk af en niet zijn koffiekopje, de cola?
grootvaderverhaalGraag gelezen. Wel meer ritme aanbrengen, je teveel aan korte zinnen meer verbinden tot langere zinnen. Mooi is het personage van de vader die wat onmondig soms, geregeld in herhaling valt.
Jurylid H1
de berghut
RIDDER V DRAAKWel goed geschreven maar beperking tot het gevecht met de draak lijkt me beter voor een verhaal
Tweede kansLeuk en ontroerend, mooie kinderstem, zou alleen nog wat meer variatie in woordkeus kunnen gebruiken
Vallende sterrenErg leuk, vlot geschreven, ook echt vanuit puber beleving, zonder de laatste alinea is het als verhaal sterker maar ik snap waarom het erbij staat
Zaterdagmiddag lijn 14leuke sfeerbeelden
Eddy en de kikkerAardig, wel slordig gebruik van tijd door elkaar heen
WinterslaapMooi geschreven verhaal, treffende beschrijvingen van de omgeving, ik mis alleen wat meer ontwikkeling
DiepvriesdivaWel leuke opzet, maar te mager uitgewerkt, kan een hele thriller worden
BLIKKEN
Woordenik zou er een mooi gedicht van maken
GroeiHet kan mijn aandacht niet vasthouden
Momentopname Jezusrommelig en niet grappig
Suya-curryWel leuke plot en opbouw, beetje rommelig, bv qua tijdsbestek, het zou wat meer beeldend kunnen
Station MaashavenLeuke opzet die wat meer uitwerking vraagt
De magische klaprozenjurkIs onderhoudend en leuek schets van moeder-dochter relatie, perspectief wisselt hier en daar en eind is wat afgraffeld
GitukuIntrigerend, zou het graag verder uitgewerkt zien
O welche lustmooie scene. lay-out kan beter
De samenzwering van de druivenMooi tonend geschreven, zou iets directer kunnen, het houdt nu de aandacht wat moeilijk vast
Eerbied
Het dilemma
Enkel
Sirenes
Jean-Philip
Naaktleuk geschreven maar is niet echt een verhaal
Gezien
Op eigen kracht
De achtergelaten baby
Overgrootvader werkte bij de spoorwegen
De hooge donken
Doe er maar 4
De Amerikaanse buurvrouw
Bubbels
Kledingkast
IJler dan IJIWel goed geschreven en beeldned, maar beetje too much, en vooral het eind niet leuk
Wat je zoal vindt in de supermarkt
Meisjes
Een juxtapositie in moordVlot geschreven leuke dialogen, blift spannend
Bekentenis van een schurftige zondaarleuk maar erg kort
IJswintersBeetje rommelig maar wel spannend en onderhoudend
Pistolen & RevolversWel vlot geschreven maar spanning ontbreekt wat
grootvaderverhaalLeuk en mooie omdraaiing op het eind. Kan wat meer tonend om het aantrekkelijker te maken.
Jurylid J1
de berghutHet begin boeide me wel, die berghut, iemand die daar misschien geweest was en Floris die mijmert over wat er eerder gebeurd is…. maar daarna wordt het een beetje een flauw en niet zo vernieuwend misdaadverhaal waarin te veel wordt weggegeven om nog spannend te zijn
RIDDER V DRAAKDit verhaal is erg lastig te volgen - het is onduidelijk waar het over gaat, waar het heen gaat, wat zich in welke tijd afspeelt, wat werkelijk is, wat verbeelding… dat hoeft geen probleem te zijn, maar het moet wel een keer op zijn plaats vallen. Dat deed het helaas niet
Tweede kansErg kort, maar krachtig verhaal. Zonder dat het werkelijk verteld wordt, weet je als lezer wat er aan de hand is, wat er met Nina gebeurd is. Knap gedaan, maakt het mooi invoelbaar
Vallende sterrenIk vind het een aandoenlijk verhaal, maar toch ontbreekt er iets aan. Er klopt iets niet aan de vertelstem van het personage - het woordgebruik is te “oud” voor het kind dat hij nog is, en de ergernis met moeder ligt er iets te dik bovenop. Ook vind ik het einde wel iets te zoetzappig
Zaterdagmiddag lijn 14Het personage Tonny (al duidelijk vanaf de eerste zin dat ze 90 is en geen 10, onnodig om dat te vertellen aan het einde!) is leuk, interessant. Ze komt op de lezer sympathiek over, met oog voor detail en schoonheid. Maar dat is het eigenlijk, de beschrijving van een leuke vrouw, en geen verhaal.
Eddy en de kikkerHet idee is leuk, maar het ligt er allemaal veel te dik bovenop en eindigt wat clichématig.
WinterslaapInhoudelijk vind ik het nog niet helemaal af, zou je nog wat meer willen horen over de “zij” en haar vader en erachter willen komen waarom dit verhaal verteld moet worden. Stylistisch leest het erg fijn, mooie beelden, geuren, erg zintuigelijk.
DiepvriesdivaOp zich vermakelijk, maar wat gewoontjes. De brief in het midden verklaart wat mij betreft wat te veel van wat spannender had kunnen zijn. Grappig einde
BLIKKENDit is (nog) geen verhaal, eerder een introducerende scène. Als lezer weet je nog niets van dit personage en je wordt meteen in een persoonlijke mijmering gegooid. Dat komt op dit moment nog niet binnen en kan veel verder uitgewerkt worden
WoordenHm, ik ben onvoldoende thuis in het beoordelen van poëzie, maar aangezien het hier om woorden gaat én de titel van het gedicht “woorden” is, vind ik een gedicht met stijlfouten geen geslaagd gedicht
GroeiHet idee voor dit korte verhaal is erg creatief, maar in de huidige vorm is het wat langdradig en uitleggerig opgeschreven, waardoor het einde totaal niet als een verrassing komt en het wat saai is om te lezen
Momentopname JezusDit verhaal heeft geen plot, geen duidelijke personages om te volgen en is érg onduidelijk geschreven
Suya-curryAf en toe erg vermakelijke scènes (het broodje jam op de stoel), maar het geheel is wat voorspelbaar en een beetje flauw
Station MaashavenDit wel erg korte verhaal heeft een super interessant onderwerp om verder uit te bouwen. Nu is het allemaal wat vlug en lijkt het eerder een soort nieuwsbericht dan een verhaal.
De magische klaprozenjurkLeuk en creatief idee en in principe een goed afgerond verhaal. Qua stijl vond ik het persoonlijk een beetje simpel en de perspectiefwisseling halverwege klopt niet helemaal met de loop van het verhaal
GitukuDe eerste alinea is prachtig, heel beeldend en ondanks dat er niet zoveel gebeurt werd ik toch het verhaal in gezogen. Daarna ging het allemaal wat snel en werd eigenlijk alles direct verteld zonder het verder nog invoelbaar te maken, jammer.
O welche lustOp zich leuk, en het einde is goed gevonden en maakt het weer wat luchtig, maar ik vind dit persoonlijk toch nog geen afgerond verhaal maar eerder een scène (wel eentje die smaakt naar meer!)
De samenzwering van de druivenCreatief! Mooi hoe de druiventrossen tot leven gewekt worden als “echte” personages en de beeldspraak en vergelijkingen zijn goede vondsten. Het einde voelt wat te abrupt
EerbiedDit verhaal komt meer over als een soort spreekbeurt over Bali dan als een kortverhaal - er gebeurt niets noemenswaardigs, er zijn geen personages en enkel aan het einde komt er pas iets aan bod dat het interessant had kunnen maken
Het dilemmaDit verhaal heeft een bepaalde vaart en een fijne sijl die uitnodigt tot doorlezen. Door de zintuigelijke details bén je daar ook, samen met het personage. Qua inhoud is het me niet helemaal helder waar de schrijver heen wil en het einde maakt dat helaas ook niet echt duidelijk
EnkelMooi idee en het begin maakt erg nieuwsgierig. Het is alleen wel erg snel afgelopen en je krijgt als lezer niet echt meer de kans om de personages te leren kennen of je voorstellingen te maken
SirenesGeen verhaal, meer een soort dagboekachtige anekdote
Jean-PhilipDit verhaal intrigeerde me vooral in het begin. Er zijn wat veel elkaar opvolgende scènes met een hoop personages die er niet toe lijken te doen (hoeveel broertjes en zusjes?) en die een beetje afleiden van het dilemma van het ik-personage
NaaktHet voelt niet helemaal als een verhaal, maar eerder als een essay achtig stuk, wat op zich boeiend kan zijn maar toch wat weinig diepgang krijgt hier. Wel een leuk onderwerp en herkenbaar
GezienLeuk! Goed ingeleefd in het hoofd van een brugklasser. Vooral de eerste paragraaf vind ik erg sterk en beeldend geschreven. Het einde is op zich leuk en verrassend, maar toch niet helemaal een einde… en nu?
Op eigen krachtHet is onduidelijk wie wie is in dit verhaal - Wesley, Ben? Wie is nou de pestkop - wat afleidt van de inhoud. Ook niet echt bijster origineel
De achtergelaten babyBinnen de eerste paar zinnen is er al zó veel gebeurd dat het je als lezer een beetje duizelt, maar waardoor je ook niet meer nieuwsgierig bent, er lijkt niet echt een focus te zijn. Ook is het verhaal erg lastig te lezen omdat er geen alinea's zijn, geen aanhalingstekens wanneer mensen spreken...
Overgrootvader werkte bij de spoorwegenLeuke titel, maar daar houdt het helaas wel op. Het komt allemaal wat ongeloofwaardig over en de dialogen zijn erg onnatuurlijk. Johan is daarnaast ook een erg onsympathiek personage waar je niet mee mee leeft.
De hooge donkenOp zich een vermakelijk stukje - leuke setting, leuke details. Er gebeurt alleen wat weinig om echt van een afgerond verhaal te spreken, het had evengoed de proloog oid van een langer stuk kunnen zijn. Maakt namelijk nieuwsgierig, maar bevredigt in deze vorm net niet
Doe er maar 4Dat er zo'n beetje om de andere zin van perspectief wordt gewisseld maakt dit verhaal wat lastig lezen. Ook is het erg uitleggerig zonder veel aan de verbeelding van de lezer over te laten
De Amerikaanse buurvrouwDit verhaal heeft iets mysterieus dat maakt dat je blijft doorlezen, ook op de momenten dat het een beetje inkakt. Ik houd wel van zo'n bevreemdend stuk, maar het springt af en toe wel erg van de hak op de tak en het einde voelt wat afgeraffeld
BubbelsJe wordt een beetje op het verkeerde been gezet in dit verhaal - je afvragend wat Claire en Nathan van elkaar zijn, maar de personages komen wat mij betreft nog niet erg uit de verf. Het werd pas echt interessant bij de allerlaatste zin
KledingkastEr wordt veel opgeroepen aan details, erg suggestief, maar het is wel érg kort en er wordt ook te weinig gedaan met deze suggesties om er werkelijk in te komen
IJler dan IJIEen tijdje was ik wel gefascineerd door deze Matteo. Het verhaal zit vol met leuke feitenkennis, maar waar het als geheel heen ging bleef me onduidelijk en het werd ook wat langdradig
Wat je zoal vindt in de supermarktHet idee vind ik erg creatief, een verhaal bouwen rondom een supermarkt bonnetje, maar het is wat alledaags in de uitwerking, met flauwe clichés (fonkelden als sterren, met stomheid geslagen etc) waardoor het toch minder origineel is dan de titel deed vermoeden
MeisjesMooi taalgebruik hier en daar en er hangt een zekere spanning waardoor je door wilt lezen, wat knap is. Toch blijft er nog wel veel onduidelijk, mag het soms nog wat explicieter - wat wil die briefschrijver nou eigenlijk zeggen, wie is deze persoon zelf?
Een juxtapositie in moordHeerlijk verhaal, vol verwachtingen en met een bijzonder verrassende wending en een open eind dat je deels als lezer zelf mag invullen, erg knap!
Bekentenis van een schurftige zondaarHet begint wel leuk, interessant, maar het is erg kort en eindigt wat mij betreft te abrupt en te flauw
IJswintersOp zich een mooi afgerond en origineel verhaal, qua schrijfstijl niet erg opvallend. Wat me persoonlijk een beetje afleidde waren de tijdssprongen (Plus xx dagen), ik begreep ze niet en ze leken ook niet overal toegepast
Pistolen & RevolversHet verhaal zelf is wel vermakelijk, met leuke, droge humor, maar een beetje een onaf, vreemd plot. Qua opmaak stoorde ik me behoorlijk, - harde enters midden in dialogen, inspringen op de verkeerde plaats - dat maakte het lastig lezen
grootvaderverhaalEen beetje saai, voornamelijk uit dialoog bestaand verhaal, maar met personages die je eigenlijk niet leert kennen. Het heeft geen clou, geen diepgang
Jurylid J2
de berghutEen slecht geschreven verhaal dat spannend noch interessant is. Inhoudelijk is het verhaal niet sterk, de schrijfstijl is gewoonweg niet goed en er staan veel spelfouten in de tekst.
RIDDER V DRAAKDe spanningsopbouw in dit verhaal klopt niet, na een lange inleiding zakt het verhaal helemaal in en er lijkt een einde bij verzonnen te zijn. Het leest niet lekker door.
Tweede kansDit is een schattig, lief verhaaltje. De schrijver weet zich goed in de geest van een achtjarig kind te verplaatsen. De opbouw is goed en het verhaal is op een prettige wijze geschreven.
Vallende sterrenEen liefdesverhaal zonder verrassingen met een einde dat ik niet sterk vind. Het is mij te zoetsappig en te voorspelbaar.
Zaterdagmiddag lijn 14Een bijzonder verhaaltje. De schrijver grijpt in het verhaal in om te vertellen waarover hij schrijft. Ik vind dat nooit sterk. Het verhaal zelf is bij vlagen de moeite waard, als geheel is het net niet goed genoeg.
Eddy en de kikkerKikkerjacht, een heerlijk thema. Jammer genoeg is de uitwerking niet goed. Het verhaal komt niet uit de verf. De schrijver probeert het groots aan te pakken, waardoor het verhaal niet sterk op papier komt.
WinterslaapEen vrouw op de fiets verzonken in gedachten op weg naar haar vader. Veel meer is dit verhaal niet, maar het is meer dan genoeg. Er gebeurt niets en toch veel. Met prachtige zinnen creëert de schrijver een prachtig verhaal.
DiepvriesdivaEen verhaal over een moord zonder enige spanning of emotie. Het verhaal wordt ons gepresenteerd, de lezer mag er geen deel van uitmaken.
BLIKKENMooi verhaal. Overtuigend geschreven, tikje lang wellicht.
WoordenDit is te simpel om boeiend te kunnen zijn.
GroeiLang en bij vlagen onsamenhangend verhaal. Delen lijken niet op elkaar aan te sluiten. Schrijfstijl is niet geweldig.
Momentopname JezusWaarschijnlijk een grappig bedoeld verhaal. Geen idee eigenlijk. Ik kan hier niets mee.
Suya-curryDe insteek is volledig verkeerd om boeiend te kunnen zijn. Langdradig en saai.
Station MaashavenDit verhaal is ongeloofwaardig en niet overtuigend. Er zitten veel elementen in die om uitwerking roepen, de schrijver heeft dit allemaal genegeerd, waardoor het gewoonweg onvoldoende is.
De magische klaprozenjurkEen verhaal als dit is vooral emotioneel en bij mij zit dit vrijwel direct in mijn allergie. Het is zo eenvoudig van opzet, met zo’n positief einde dat ik er niet vrolijk van word.
GitukuHet is lief. Het is overtuigend opgeschreven, maar te dunnetjes. Wel fijn om te lezen.
O welche lustHet is een scene, geen verhaal. Het leest prettig, maar dat is voor mij niet voldoende;
De samenzwering van de druivenEen leuke insteek en aangenaam om te lezen. Het verhaal zelf is simpel en mocht dit over kippen en heerlijke kippensoep gaan, is het zelfs een heel ongemakkelijk verhaal.
EerbiedEen verhaaltje over een vakantie in Bali, het is totaal niet aan mij besteed. Eindeloos stilstaan bij helemaal niets. Heel soms werkt het, veel vaker niet. Dit verhaal hoort bij de laatste categorie.
Het dilemmaHet idee is sterk. De overtuiging ontbreekt. De schrijver weet niet goed genoeg in het hoofd van de hoofpersoon te kruipen waardoor het verhaal niet de kracht krijgt die het verdient.
EnkelDe afstand tot het verhaal is te groot, waardoor het bij mij niet binnenkomt. Het is jammer, het thema is prima en ook de opbouw is goed.
SirenesEen brand, het verhaal hierover stelt niets voor. Het is kort en nietszeggend.
Jean-PhilipWe lezen hier jeugdherinneringen, het zijn vooral fragmenten. Het leest lekker, maar het is geen geheel.
NaaktHet is meer een lange beschouwing dan een verhaal. Het begin is hoopvol, al snel blijkt dat de schrijver geen introductie op een verhaal schrijft.
GezienDe clou zie je al ver van tevoren aankomen. De opbouw is lang, de spanningsboog te lang en de uitweidingen maken dat het verhaal niet lekker wegleest.
Op eigen krachtEen schoolreünie is veelal een ongemakkelijk samen komen van mensen die elkaar vrijwel niets meer te vertellen hebben. Ik voel bij vlagen de ongemakkelijkheid, het verhaal gaat net niet genoeg de diepte in om me echt mee te krijgen.
De achtergelaten babyDe schrijfstijl is zo onbeholpen dat het bijna schattig is. Het verhaal hangt van te vee toevalligheden aan elkaar. Eigenlijk is het helemaal niets, toch heb ik het met plezier gelezen.
Overgrootvader werkte bij de spoorwegenEen wel heel oppervlakkig verhaal dat niet overtuigend geschreven is. De actiescene doet bijna lachwekkend aan en het verhaal zelf rammelt aan alle kanten.
De hooge donkenEen haast treurig terugkijken op een verleden dat nooit meer terugkomt. Wij, wat oudere dames en heren, moeten uitkijken hier niet te veel last van te krijgen. Het verhaal leest prettig, de introductie te lang, de scene met het brandhout geweldig.
Doe er maar 4Een verhaal over ziekte en een kinderwens. Deze ingrediënten zijn niet voldoende voor een goed verhaal. Het verhaal leest stroef en daardoor mis ik de emotionele lading.
De Amerikaanse buurvrouwEr lijkt een duidelijke lijn in het verhaal te zitten, dit wordt wreed doorbroken door een moord uit zelfverdediging. De opgebouwde spanningsboog is in een klap verdwenen en het verhaal verliest daardoor aan kwaliteit.
BubbelsOver dit verhaal is goed nagedacht. De afwisseling van perspectief is goed gedaan, inhoudelijk is het mij te simpel. Het leest echter lekker door en is dan ook een goede inzending.
KledingkastEen kort en lief verhaaltje. Het is goed geschreven en leest dan ook lekker. Het verhaal zelf stelt niet veel voor. De manier waarop de schrijver het vertelt, is echter heel goed.
IJler dan IJI‘Snap je?’ lees ik te vaak in dit verhaal. Heel eerlijk, ik begrijp er niet veel van. Het verhaal gaat maar door, het gunt de lezer amper rust en aan het einde weet ik niet goed wat ik gelezen heb.
Wat je zoal vindt in de supermarktEen heerlijk verhaal om te lezen. Het gaat feitelijk nergens over, maar de manier waarop dit amper iets is opgeschreven, is een klein feestje. Met veel plezier gelezen.
Meisjes
Een juxtapositie in moordEen verhaal met een dubbele twist, de eerste is aardig, de tweede is een stuk minder. Het verhaal leest gemakkelijk, er is goed over nagedacht en het is zeker een goede inzending. Het slot vindt ik niet heel sterk.
Bekentenis van een schurftige zondaarEen verhaal als dit is niet aan mij besteed. Het zou een aanloop naar een verhaal kunnen zijn, maar is geen echt verhaal. Het idee is nog wel aardig, de uitwerking laat te wensen over.
IJswintersHet verhaal voelt lang aan, nu is het niet kort, maar ik heb langere gelezen. Het tempo ligt laag en al snel bekruipt me het gevoel dat er vrijwel niets verteld wordt. De clou is voorspelbaar en weet het verhaal dan ook niet te redden.
Pistolen & RevolversHet is een thriller, maar niet spannend genoeg. Bij een verhaal als dit wil ik op het puntje van mijn stoel zitten, dit is de schrijver niet gelukt. De insteek is wel aardig.
grootvaderverhaalDe clou wordt vroeg in het verhaal aangekondigd, het is wachten tot het einde van het verhaal om deze te horen. Het valt mij tegen, net als de rest van het verhaal. De schrijfstijl is niet geweldig en het verhaal is middelmatig.
Jurylid L
Kinderboerderij de beestenboelDe tekeningen zijn heel leuk, top voor kids. Heel knap om dat te combineren met een verhaalt. Al vond ik dat laatste ietsje minder. Het was niet echt een verhaal, maar meer een beschrijving van wat er op een dag bij de Beestenboel zoal gebeurt. Dus geen spanningsboog en het einde was echt minder. Ook was mij niet steeds meteen duidelijk of er een dier of een mens aan het woord was en het teveel aan personages wekt 'n beetje verwarring. Maar... een beetje schaven er aan en samen met de fraaie tekeningen is het een heerlijk stuk...
4, 6, 3, 5, 0De vondst van de verkeerde navigatie is aardig, maar die had ik al bijna meteen door. Verder nogal deprimerend dit verhaal. Niet foutloos ook. De beeldspraken zijn niet goed. Bijv.: in een nieuwbouwdorp kan het beton nog lang niet aan het verpulveren zijn. Een dikke vrouw kan niet weghuppen en waggelen: die bewegingen zijn tegengesteld aan elkaar. Er is geen spanningsboog en al helemaal geen einde. En dat masturberen in het laatste stuk raakt kant noch wal. Sorry...
Een avond als nooit tevorenOei, nogal wat taal- tik- en stijlfouten in dit verhaal, dat ook wat hiaten kent. Schat ik het goed, dat dit een nog jonge schrijver is? Ik denk dat de gedachten van deze schrijver sneller zijn dan hij/zij kan bijbenen op het toetsenbord. Dus schrijver: orden eerst je gedachten, je plot en neem de tijd. Herlees vooral je eigen stuk, hardop, dan hoor je a.h.w. foutjes en hiaten.
s avonds, om tien uurEen bikkelharde beschrijving van de schade en intense haat die een kinderverachter aanricht en de wraak die daar het gevolg van kan zijn. Misschien ietsje te lang, dit verhaal, of iets te veel in herhaling. Een beetje comprimeren kan het nog krachtiger maken. Maar wetende dat hier een bestaande wereld van ellende achter schuil gaat knap gedaan dit.
Pure magieErg leuk dit toneelstukje, maar wat jammer van dat einde. Stiekem hoopte ik er op dat ze een Van Gogh nte pakken had. Maar ieder andere origineel einde was goed geweest. Dit was niks. Gemiste kans, maar nogmnaals het grootste deel was leuk!
The BeachEen fijn verhaaltje dit, vol verlangen naar het moedereiland. Geen verhaal v d maand, maar een spontane gevoelsuiting, uit het hart van de schrijver/ster...
Een juxtapositie in moordKlasse dit! Vanaf t begin voel je dat er iets mis is met die vent en z’n koffertje. Met die lifster wordt er heel subtiel, zonder expliciete woorden, ‘n hitsig sfeertje gecreëerd. Knap hoor! Dan besef je dat hij haar gaat vermoorden. Ik dacht als het voor de hand liggende nou maar please niet gebeurt. Ik hoopte bijvoorbeeld -believe it or not- dat zij (ook) ‘n gestoorde bitch zou zijn en juist hem te grazen zou nemen. En ik dacht: als de schrijver dit einde niet heeft, heb ik nu een mooi idee, gebruik ik ‘t zelf ‘n keer in een verhaal. Maar bam! daar had ze hem al liggen met open keel. Een top minithriller. En dan heb ik nog niets gezegd over de vlotte, doeltreffende, keep-it-simple-schrijfstijl. Pareltje. Meer graag…
Wie was ikLekker spannend thema, goeie opbouw, je voelt dat er iets mis is met die Hans, maar oei, wat een slap einde. Zonde!
OpenDit is geen verhaal. Een verhaal heeft een vertellijn, spanningsboog en pakkend einde.
BroertjeOeh! Kort maar zeer krachtig. Niet echt een verhaal, maar uit het leven gegrepen emotie. Ik wed dat het autobiografisch is en kan me er helemaal in inleven. Knap gedaan.
Bekentenis van een schurftige zondaarGoor stukje.
RistrettoBomvol spel-, taal-, stijl-, en interpunctiefouten dit stukje. Het hete hangijzer, de inhoud van enveloppe, blijft heet. Jammer.
ToppositieIk heb helemaal niks met Fantasy, moest ook goed opletten om de draad te behouden, maar het einde is echt knap bedacht. Niet alleen dat Jaap de tentoongestelde soort blijkt te zijn, maar bovendien dat hij niet weet of aardse danwel andere, veel langere jaren hem zullen vastpiunnen. De nepper genept.Top!
Mark en StevenWie die Mark moet voorstellen is duidelijk. Maar die Steven totaal niet. Aardig bedacht, maar het einde gaat voor mij dus nergens over. Evenmin als de pointe van dit verder wel vlot geschreven verhaal.
HuisAllemachtig wat een knap en ontroerend verhaal. Vanuit meerdere perspectieven, zeer goede dialogen. Zo realistisch als de neten, dit verhaal en herkenbaar voor velen. Publicatiewaardig! Mijn spanningsboog zat 'm daarin dat querulante ambtenaren een spaak in het wiel zouden steken. Maar gelukkig werkten die mee. Knap gedaan dit. Vaker doen graag...
LaszloRonduit klasse. En ik moet van religie niets hebben (althans voor zover dat zich in de openbaarheid manifesteert). Maar echt een mooie, moderne parabel dit. Je ziet wel aankomen dat die tweede jinge vrouw ook Magda zal heten, maar wat prachtig dat ze ineens een heel ander, harder, zielloos uiterlijk heeft, verwijzend naar de 'harde' wetenschap. Top gedaan!
IJswintersHet geswitch met Finland en met de blonde juffrouw werkt niet. Het verwart. Wat is haar rol, althans waarom doet ze zoals ze doet. Alle actie is rommelig. Beeldspraken zijn niet geweldig, zoals een meer dat de adem inhoudt et cetera... Geen prettig verhaal, nou hoeft het niet prettig te zijn, maar dan moet het aderszins pakkend. Het pakt mij niet.
Marc met een CBedgon best goed, ik was heel benieuwd, maar het eindigde out of the blue met: '...maar mijn tong lag als een te grote schoenzool in de weg'. Aangenomen dat de bedoeling was vind ik het helemaal niks..

ZijZij' blijkt het glas bier te zijn, waar de alcoholist na 20 jaar weer aan begint. Heb het na moeten lezen (geen goed teken), maar het eerste glas gooit hij door de spoelbak, het tweede drinkt hij op, het derde laat hij staan. Tja, hom noch kuit. En dan die tijddruk, die klok? Krampachtig verhaal, terwijl het basisidee leuk is.
Mauro & EmilioHmmm. Nét niet, zou ik zeggen. Onlogica's: de moeder is voor en tegen de zwakke zoon, een laborant die de hele dag zijn eigen product test, de broer die bijna vermoord wordt zegt alleen 'Verdomme' en gaat naar bed, de zwakke zoon plant moeder op de berg, terwijl hij haar zou verstrooien.
AvontuurGoeie poging, net niet helemaal. De romantische, innemende manier waarop de man aan het eind afscheid neemt van de vrouw, correleert totaal niet met hoe hij voordien wordt geportretteerd.
De wapperende pyjamasAl ben ik het roerend eens met de boodschap van dit verhaal, de fantasie is hier te ver op hol geslagen. Dat plus een paar spelfouten en een geval van dubbelop: zelf de regie in eigen handen. Zelf en eigen is dubbel.
A walk in the cuban parkEen superkort toeristisch verslagje van een pittige wandeling in een derde wereldland. Geen verhaallijn, geen spanningsboog, geen einde. Niks te maken met Verhaal van de Maand.
De fluistering van de eeuwigheidEen scriptje voor een filmpje, geen verhaal. Als filmpje misschien geslaagd, als verhaal niet zo...
Het binnenvakjeGoeie, tedere parabel. Dat binnenvakje (dat iedereen heeft) is mooi gevonden. Kort maar krachtig geschreven. Ik zou zeggen: 'Do that to me once again' (hoor ik nèt op de radio)
Boeddha kat en het zijn met wat isKattenverhaal. Het enige leuke is dat het geschreven is vanuit de kat, verder kop noch staart, om in termen te blijven. 'Gebeurd met een t'
De goedhorendeVreemd verhaal dit, met ook wat taalfoutjes. De onsmakelijke factoren (eetgeluiden, oorsmeer) konden mij bespaard blijven. Verhaal preekt mij niet aan en dat zou het wel moeten doen, want mijn gehoor is ook beroerd en het gedoe met de TV komt me bekend voor...Het verhaal heeft qua thema wel originaliteit
Bittere nasmaakEh... wat vond ik hier van? Korte thriller over een helaas actueel thema (mannelijk schorem dat niet van vrouwen af kan blijven annex internetcriminaliteit). Vrij expliciet beschreven allemaal: enerzijds zou ik zeggen dat kan iets subtieler, anderzijds beschrijft het goed de verschrikkingen van iets dergelijks. Al met al niet slecht. Mijn tip: probeer nog eens zo'n mini-thriller en stop er wat meer subtiele suspense in. En dan graag met een krachtig einde. Dit einde doet geen recht aan het verhaal...
Urds BronOnbegrijpelijk verhaal, zonder kop of staart. Zelfs zonder einde. De titel is Urds Bron. Wat/wie is Urd? Wat is de rol van die bron? Nu is het meer een serie onsamenhangende kreten.De vrouwonvriendelijke elementen in dit stuk spreken mij (man) ook al niet aan. Qua taal sèc foutloos, dat dan weer wel
Het offer van FlashLogica: de ik-persoon ontpopt zich als zwaar bewapende super-hero en vermoordt zijn vijanden stuk voor stuk. Waarom deed hij dat niet in het begin, toen ze aan zijn deur stonden? Verder best een aardig fantasy-verhaal. Ik gok dat deze schrijver nog vrij jong is en over genoeg fantasie beschikt. Ook over een vlotte pen, dus daar gaan we nog wel meer van horen...
Het op te halen geschenkstukAardig, vrij vlot geschreven verhaaltje (nog jonge schrijver?) en met enige spanning wachtte ik op wat dat 'geschenkstuk' zou zijn. Echter een decptie: geen verhelderend einde. Eigenlijk: geen einde. Da's jammer. Het taalgebruik was goed.
De nachtmerrie van het wakker zijnSorry schrijver, maar al op pagina 1, bij 'angstige ruminatie' was je mij kwijt. Dat was nl. niet de eerste gezwollen, zinloze beeldspraak. Pal daar voor 'verdient' met een t. Dat deed ook al een tikje zeer aan de ogen. Toch bespeur ik onmiskenbaar taaltalent dus mss maar eens googlen op de afkorting voor KISS en een volgend stuk insturen? Graag wat mij betreft...
grootvaderverhaalBam! Die komt binnen. Prachtig, klein verhaal over de somtijdse misère van het menselijk bestaan. Het speelt duidelijk in het verleden en het wat ouderwetse taalgebruik schildert de sfeer perfect, zelfs zonder details te noemen. Een verrassend en sterk einde, een klein einde dat past bij dit klein-menselijk leed. Heel goed gedaan.
Pistolen & RevolversIdioot verhaal dit, maar ook heel goed. Beetje ontregelend. Dat zorgzame van die vader vs dat diep-criminele. En dat hij probeert 'zo pedagogisch mogelijk' te zijn. Hilarisch. Zoals ook aan het einde 'hadden we het nog even over borsten'. Idioot dus, maar ook heel goed...
De laatste treinOeh, die komt binnen. Mooi, krachtig, droevig. De zin 'Het leven is dood zonder jou' is echt sterk. Ook 'dat de druppels op de autoruit rood kleuren'. Moest even denken, maar dat kwam door de rode signaallampen wrslk.? .Top gedaan dit. Meer graag van jou, schrijver!
Ongewenst bezoekMooie parabel. Al na enkele regels dacht ik aan migratie en vluchtelingen. Het had van mij iets verder doorgedreven mogen worden, dat er ahw bestaande personages herkenbaar zouden worden. Sociaal-politieke meningen herken ik er wel in. En is die rode kater misschien een verwijzing naar de 'klootzak' (vrij naar Bennie Jolink) uit Rusland?.En daaruitvoortvloeiend een waarschuwend vingertje aan ons allen: pas op dat je zelf ooit moet vluchten en ergens onderdak wilt krijgen? Hoe dan ook goed gedaan dit, al had het einde iets spannender, iets dieper gemogen. Nu is het een tikje slap, open einde. Hoe dan ook: wat mij betreft graag meer van dit fraais inzenden, schrijver!
WinterslaapEh... goed geschreven, vlotte pen, mooie beeldspraakjes. Wel somber, geen spanningsboog en een (voor mij) 'onaf' einde...
Tweede kansWauw. Hoe krijg je het voor elkaar om zo'n aardig alledaags verhaaltje te schrijven, maar met van die subtiele stemmingwisselingen bij de hoofdpersonen? En daar dan (onuitgesproken!) het overlijden van een zusje overheen te schilderen? Klasse!
MeisjesKan een verhaal zowel prachtig zijn als sterven in schoonheid? Mooie beeldspraken, maar ook soms (te) complexe zinnen, die het vlotte lezen teniet doen. Verder snap ik het verhaal niet in een keer...
Op eigen krachtTikje verwarrend is deze zin: 'n mijn favoriete soap komt dokter Ann thuis terwijl vrouwlief in de kookpotten staat te roeren'. Althans dat suggereert dat de ik-persoon van de vrouwenliefde is, hetgeen prima is, maar daar gaat het verhaal verder niet over. Dat gaat over pesten op school tegen de -kennelijk- kleurrijke ik-persoon. Het verhaal heeft helaas een beetje 'n slap einde. Wel sterk zijn die cursieve flash-backs van het pesten destijds...
GezienTop dit. Een heel soepel geschreven verhaaltje over de moeizame tijd van een pubermeisje annex brugpieper. Groot leed (in haar ogen) klein verteld, prima. Humor is altijd moeilijk goed te doen, maar hier helemaal geslaagd: subtiel, vilein, ronduit grappig en origineel. En zeer wel passend in het verhaal. Graag meer van u, schrijver!
Jurylid M1
Kinderboerderij de beestenboelLieve verhaaltjes met prachtige tekeningen! Het is bij de dialoog soms wat onduidelijk wie er aan het woord is. Ik denk dat kinderen (in mijn ogen de doelgroep) dat ook moeilijk te volgen vinden. Ook zijn er soms wat lange, beschrijvende stukken waar de aandacht wat verslapt. Ik denk dat de stukjes met meer actie en kortere zinnen beter bij de leeftijd passen.
4, 6, 3, 5, 0Bijzonder verhaal; een anekdote die op bijna droogkomische wijze wordt verteld, afgewisseld met diepzinnige beslommeringen (die soms nergens heen lijken te gaan). Aparte mix in deze vertelstijl. Het lijkt alsof er twee verhalen door elkaar heen verteld worden, hoe het afloopt met het verkeerde adres is me niet duidelijk. Voor mij maakt dit het wat rommelig lezen, de lettergrootte en kleur dragen daar nog extra aan bij.
Een avond als nooit tevorenChaotisch verhaal. Het begint met veel details die er niet zo toe doen, veel achtergrondinfo. Dan komt de ene actie na de anderen, het komt wat kinderlijk over: en toen, en toen, en toen... Opeens is het voorbij. Volgens mij heeft de schrijver van dit verhaal wel een duidelijk beeld voor ogen, als lezer is het alleen niet goed te volgen.
s avonds, om tien uurHet verhaal dat verteld wordt is goed. Voor mij is het alleen veel te lang, met teveel details en haast slepend verteld. In het begin wordt er gehint naar hem, eerst roept dit nog nieuwsgierigheid op, maar als het dan '...' en 'hij' blijft, wordt dat wat vervelend. Er wordt ook veel uitgelegd, dat hoeft niet per se. Ik denk dat dit verhaal sterker wordt, als het ingekort wordt.
Pure magieDe scène tussen Stef en Lieke staat bol van de clichés, er is geen sprake van toenemende spanning of een verrassend einde. De wending die het verhaal krijgt is dat het zich blijkbaar allemaal alleen nog maar in het hoofd van de scriptschrijver afspeelt, die vervolgens in eenzelfde soort gedrag verzeild in het echte leven. Leuk gevonden, goed idee, alleen het stuk tussen Stef en Lieke had korter en bondiger gekund, nu verzandt het wat.
The BeachMooi geschreven, een ode aan de zee en het eiland, waarbij ook haar gevaarlijke kanten aan bod komen. Helaas voor een verhaal te weinig plot of ontwikkeling, we leren de hoofdpersoon ook niet kennen.
Een juxtapositie in moordUitstekend verhaal, heel goed geschreven. de spanning wordt langzaam opgebouwd door af en toe een dreigende gedachte van Bastiaan. Zijn bedoelingen worden duidelijk, maar als lezer weet ik niet helemaal zeker of ik het wel goed interpreteer. De switch in perspectief maakt duidelijk dat het mes heel toepasselijk aan twee kanten snijdt. Niet heel verrassend, wel goed uitgewerkt.
Wie was ikGoed geschreven. Hoe het zit met vrienden en familie blijft onduidelijk, ik vermoed dat Hans hier zeker een hand in heeft, maar er wordt verder niet op ingegaan. Net zoals wat er nou precies gebeurd is tussen Veerle en Hans. Na de eerste hint over Hans is al wel duidelijk hoe de vork in de steel zit, het is niet een nieuw concept. Wel fijn dat het verhaal vlot leest en naar het einde toegaat, in plaats van steeds meer hints te droppen die je als lezer al wel snapt maar Veerle zelf niet.
OpenLeuk geschreven, bijna puur een gesprek. Ik vraag me wel af wat de omgeving in dit verhaal doet; ze zien elkaar alleen nu even kort? Het einde begrijp ik ook niet goed, wat wil de schrijver hiermee zeggen? Dat het altijd makkelijker is over een ander te oordelen? Ik mis iets van een boodschap bij dit korte fragment.
BroertjeTriest verhaal, neerslachtig, komt goed naar voren. Ik vind het wel meer een gedachte of blog dan een verhaal met plot en ontwikkeling.
Bekentenis van een schurftige zondaarPrima invalshoek, origineel. Er spreekt overwinning uit het verhaal, de rest kan de pot op. Mooie ontwikkeling!
RistrettoMooi verteld over een moeizame relatie tussen vader en dochter. De rol van de envelop blijft me onduidelijk, wat staat erin? Ik heb nu geen idee. Beiden weten blijkbaar al waar het over gaat. Ook heeft Robert blijkbaar pijn, die blijft ook wat in het midden. Hier en daar staan wat taalfouten die met een spellingscheck eruit gehaald kunnen worden. Niet slecht geschreven, het verhaal lijkt alleen wat onaf.
ToppositieOrigineel verhaal, leuk. Mooi bedacht met de soorten en telepathie. Het begin is even wat taai: een hele alinea met alleen informatie voor de lezer. Jaap weet al deze dingen al dus het helpt het verhaal niet vooruit. Gedurende het lezen is het afwachten tot hij op zijn bek gaat. Leuk einde, fijn vol actie en niet langdradig.
Mark en StevenWat een raar verhaal. Zeker origineel, ook aanhoudend viezig. Ik vind de reactie van familie en vrienden onrealistisch. Dat een bloedzuiger kan praten, oké, dat is het absurde in je verhaal. Maar dat het zo uit de hand loopt en men wel steun en ongeloof uit, maar niet echt ingrijpt, vind ik moeilijk te geloven en had realistischer gemogen.
HuisDit verhaal heb ik al eens gelezen, zie feedback van toen.
LaszloBoeiende ontmoeting. De dialoog is wat verhalend, meer schrijftaal dan spreektaal. Wel interessant dilemma dat aan bod komt. Het stukje rondom Magda is mooi en spannend geschreven.
IJswintersUitstekend verhaal. Met terugblikken komen we steeds meer te weten wat er gebeurt is. Wat het is dat de hoofdpersoon tot zijn uitschieter leidt, blijft in het midden. Beeldend geschreven. Hitte, vuur, water en ijs komen samen, net zoals schuld, begeerte en afkeer.
Marc met een C.Ik kan me goed inleven in de hoofdpersoon, realistische gedachten, oprecht. Het einde is wat te open naar mijn zin, we zijn nog maar net op weg, er ontstaat wat spanning met Marcs laatste zin, en dan houdt het op: jammer.
ZijInteressant vertelpunt, een alcoholist en hoe het bier hem roept. Het lijkt alsof de schrijver de lezer in het begin wil misleiden door niet te benoemen waar het over gaat, zodat ik als lezer de eerste helft van het verhaal vooral bezig ben gissen wat deze 'zij' gaat zijn. Zodra dat opgehelderd is, leest het prettiger, omdat ik nu zijn gedachten en gevoelens in het goede kader kan plaatsen.
Mauro & EmilioDit verhaal draait om de relaties tussen Mauro en zijn moeder, en Mauro en Emilio, waarvan we stukjes zien maar ook nog wat verborgen blijft. In korte tijd wordt heel het leven van Mauro sterk geschetst. Goed gedaan. Leuk om te lezen: ogen die paraplu staan.
AvontuurLief verhaal over zelfbeeld en trouw aan jezelf blijven. Prima geschreven, ik vraag me nog wel af wat de impact van Rons laatste opmerking is geweest op Cora, als die zin haar zo lang bijbleef. Omdat er in de laatste alinea over 'jaren later' wordt gesproken, ben ik benieuwd hoe het dan met Cora gaat.
De wapperende pyjamasActueel verhaal. Leuk gegeven, hoe het volk in opstand komt. Wel passief geschreven: ik maak het niet echt mee, maar lees erover. In de tegenwoordige tijd met meer actie (en dialoog) had spanning toegevoegd. Misschien vanuit de ogen van een personage? Het blijft nu wat afstandelijk.
A walk in the cuban parkReisverslag, best interessant, alleen geen echt verhaal: er is geen ontwikkeling of plot, alleen een heen- en terugreis.
De fluistering van de eeuwigheidVerhaal roept wat vragen op: waarom is het geschreven als een script? Wat zijn Sionis en zijn vrienden in het begin in dat gebouw aan het doen, het zijn 'oude voorwerpen' maar hij is pas een week dood, hoe zit dat? En hoe kunnen Axel en Lukas hem nog zien als hij dood is, of denkt Sionis dit alleen maar? Verhaal met potentie, het lijkt nu nog niet helemaal uitgewerkt.
Het binnenvakjeFabelachtig geschreven. Lief verhaal, wel met veel toevalligheden en na één (her)ontmoeting samen de toekomst tegemoet gaan... nou nou. Lieve moraal in het verhaal, wat onrealistische uitwerking.
Boeddha kat en het zijn met wat isLeuk, 'het zijn met wat is'. Zeer bijdetijdse kat. Prima geschreven, er gebeurt niet zoveel bijzonders, wat mijmeringen. Wat meer dilemma, spanning of actie had het wat interessanter kunnen maken.
De goedhorendeHerkenbare start, verhaal komt wel traag op gang. Het eerste gedeelte, voordat het geluid uit z'n pan schiet, kan een stuk korter, het gaat in mijn ogen voornamelijk om het absurdistische stukje daarna.
Bittere nasmaakWat chaotisch verhaal. De spanning wordt wel goed opgebouwd. Dan is erveel actie, het gaat maar door. Het gedrag van Edwin kan ik niet goed plaatsen. Hij helpt Irene, keert zich dan weer tegen haar. Had hij een sleutel van Johns appartement? Waarom vertoont John zich met zijn nieuwe verovering in Edwins restaurant? Hoe kan John het ene moment met een hoofdwond liggen te rochelen en het volgende moment een pistool op haar richten? Wat was precies de deal met deze twee, dat wordt me niet duidelijk. Er gebeurt heel veel, waardoor de rode draad wat verdwijnt. NB: Het is niet altijd duidelijk wie er aan het woord is. Als je wisselt van persoon (in actie of in praten), begin dan op een nieuwe regel.
Urds BronFantasy-verhaal, boeiend geschreven. Bekende sagen komen terug. Ik ben benieuwd hoe het verder gaat, want het lijkt nu nog niet af.
Het offer van FlashNog een interessant fantasy-verhaal. Lijkt deel uit te maken van iets groters, een los hoofdstuk. We maken kennis met een aantal personen en termen, maar niet alles wordt uitgelegd of door context duidelijk. Leuk geschreven. Heeft het missen van een oog nog invloed op het gevecht? Nu lijkt dit niet zo te zijn.
Het op te halen geschenkstukErg beschrijvend verhaal: heenreis, ophalen, terugreis. Er gebeurt niets verrassends of spannends. Als lezer wacht ik op een onverwachte wending of clou, maar er komt niets. Nb: let op overmatig gebruik van verkleinwoorden.
De nachtmerrie van het wakker zijnGoed gevonden plot! Interessant en spannend. Met name in het begin struikel ik over het wat vormelijke taalgebruik, vol bijvoeglijk naamwoorden en metaforen. Dat mag een stuk minder, gelukkig wordt het verderop beter. De dialoog tussen Stella en Tibeau lijkt me meer schrijftaal dan spreektaal. Ook de dialogen worden later korter en beter. Prima einde.
grootvaderverhaalNiet verkeerd verteld, wel weinig ontwikkeling. Er gebeurt niet zo heel veel in dit verhaal. Voor de hoofdpersoon wel belangrijk, voor mij als lezer zegt dit verhaal niet zoveel.
Pistolen & RevolversDit verhaal lijkt op een op hol geslagen jongensdroom. Pistool en revolver trekken waar je zoon bij zit, die het mag filmen, te onrealistisch voor mij. Daarnaast bevat het verhaal veel details die niet nodig zijn: volkorenbrood, naam van de snackbar, type auto. Deze voegen niet iets aan het verhaal toe. Misschien het verhaal wat minder groot maken, en daarmee wat echter. NB: Bij een dialoog zet je alle zinnen die 1 persoon zegt achter elkaar, niet steeds op een nieuwe regel.
De laatste treinTreurig verhaal. De eenzaamheid en frustratie spat er vanaf, dan ook nog die boterham. Ondankt dat Marinus zijn verdriet luidkeels verwoord, voel ik me toch weinig bij hem betrokken. Als heel snel is duidelijk wat er met Marinus aan de hand is, dan is het middenstuk wat ten overvloede.
Ongewenst bezoekMooi verteld. Kan verhaal voor (oudere) kinderen zijn, ook voor volwassenen. Goed tempo.
WinterslaapMooi verhaal, mooi verteld. Zeer beeldend. Het verhaal gaat traag, enkel een fietstocht, koude natuur en gedachten. Toch is het niet saai. Soms leest het wat zwaar, correct. Er zijn geen verrassingen. Dat maakt het juist ook wel realistisch en echt.
Tweede kansLief verhaal, er geburt vanalles ussen de regels. De eerste alinea vind ik wat minder door de ogen van een 8-jarige: 'wat moet je vragen voor...' , vanaf de alinea vertelt ze vanuit ik-vorm en dat vind ik een stuk realistischer overkomen. Het verhaal blijft klein, had misschien wat meer in gemogen over de ouders en het verdriet.
MeisjesMooi verteld. Ik word meegenomen in het verhaal. Met hier en daar een kleine opmerking, puzzel ik het verhaal en het beeld steeds verder aan elkaar. Mijn puzzel is niet helemaal compleet, ik zie alleen de grote lijnen, toch voldoende voor een tragisch beeld.
Op eigen krachtLeuk, een ander einde dan ik verwachtte, fijne twist en positief. Lief verhaal, heel echt geschreven. Mooi!
GezienGoed verhaal. Gezien, maakt niet uit door wie? Verrassend einde, toch kan ik me voorstellen dat Vive haar droom direct omgooit en Victor de nieuwe hoofdrolspeler wordt. Flexibel aanpassen en accepteren.






Reacties

  1. Dank jullie wel allemaal voor alle moeite, alweer. Soms stuur ik mijn verhaal te snel door. Beschamend enthousiast en belangen nog niet goed genoeg om te laten lezen. Sorry daarvoor. Ja echt Sorry. K.C

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mark van Harlingen18 juli 2023 om 17:23

    Dank je wel voor je feedback, F1. Het was letterlijk de eerste keer dat ik aan een schrijfwedstrijd deek nam. Ik ga nadenken over je commentaar en dat meenemen naar de volgende keer

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dank jullie wel voor het commentaar...
    vind het knap dat men het kinderlijk vind overkomen :) ben maar 29 dus daar zal denk ik aan de leeftijd liggen dat ik het getypt hebt in 2020 toen ik 21 was haha

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fascinating and motivating. Saunas are useful. Want far more details.   saunajournal.com

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Literaire Tijdschriften

Iets toe te voegen? Stuur je mail naar VerhaalvdMaand [at] gmail.com!