Jurycommentaar september 2023

Alba de Céspedes

Beste schrijver,

Hieronder vind je het jurycommentaar van september. Het is zoals altijd verzameld per jurylid. Omdat niet elk jurylid elk verhaal leest en ook niet alles in dezelfde volgorde, kun je het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken.

Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier weergegeven is kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jury-lid coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken. 

Let op: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Jurylid F1
Het rasphuis	Wat een fantasie en rijkdom van een soort nieuwe wereld. Toch mis ik wat informatie over de personages. Wie is de 'hij' in kwestie nou echt? en wat is nou echt het conflict van hem/het verhaal.
Halve schrijver	Ik vond het verhaal op zich qua concept interessant. Goede eerste zin ook. Hierna begon het wat vlak, wat chaotisch en ook leek het verhaal nog niet helemaal goed afgerond. Ik mis ook wat diepgang in personages. Halve schrijver, half verhaal ;)
Verwachtingspatroon	Dit is een soort drenteling van gedachten, opgeschreven als een opwelling. Ik vind dat op zich mooi, dat 'dagboek' vormige. Toch mis ik wat structuur, wat stijl en wat rust af en toe in de passages
De parkwachter	Mooi en helder decor, interessante personages en goed plot. Ik moest even schakelen toen de 3e persoon opeens alles van Anna afwist en daarop focuste, maar verder goed stuk.
Zomerzon	Dit is meer een dagboek, dan een kort verhaal. Ik mis plot, ik mis conflict/actie en een helder personage of perspectief.
Lifeboat	Sterke en krachtige zinnen, soms wat grof, maar deze mening zou ik subjectief even uit moeten schakelen, al was dit soms lastig.
Beet	Deze tekst moest ik twee keer lezen voor ik het decor en het plot een betje begreep. Maar het begon wel aan me te lijmen, het verhaal. Het werkt eigenlijk steeds beter.
Oplichter in Parijs	Het verhaal begint sterk, interessant. Je wilt meteen meer weten en wordt enigszins verrast door het criminele gedeelte, maar toch ook weer niet. Schrijfstijl blijft hangen en is goed. Verder vind ik het einde, het plotstuk ergens onbevredigend en koud afgesloten.
Post mortem	Ik kan niet anders zeggen dan dat de stijl, het taalgebruik, het plot, de personages in dit verhaal prachtig zijn neergezet. Alles kwam hier perfect samen.
Kommamensen	Mooie zinnen, bijna poëtisch af en toe. toch mis ik wat conflict of een spanningsopbouw. Ik mis het decor en de mate van fantasie die ik door het verhaal moet lezen. Ik kom nét niet in dit verhaal helaas.
Soms moet je eerlijk zijn	Een mooi, eerlijk en prettig leesbaar verhaal. Toch is dit meer een brief, een tekst die je bijvoorbeeld op Instagram zet om mensen iets over jezelf te laten delen. of een brief naar je naaste vrienden om te vertellen hoe het met je is gegaan. Een kort verhaal mag natuurlijk autobiografisch zijn, maar het moet wel een soort spanningsboog hebben, een conflict. Dit lijkt meer op een gedachtenstroom, een dagboek waar een stukje van het leven is beschreven. Eerlijk zijn is prachtig, maar voor een kort verhaal mag het wat bijvoorbeeld wat specifieker op 1 onderdeel van het verhaal. Omschrijf bijvoorbeeld de scene bij de dokter, waarin je erachter kwam dat er iets mis is. Of laat het hoofdpersoon (jij) crossen op de motor en terwijl het landschap voorbij schiet nadenken ovver het leven dat je in de afgelopen tijd voorbij is geschoten. Ik noem maar wat voorbeelden:)
De herfst	Op zich een mooie inzooming op een zomerse dag in de Hollandse herfst. ook een interessant personage die buurvrouw. Ik zou toch wat meer conflict willen lezen, of een kort dialoog tussen de buurvrouw en de ik-persoon. Nu kabbelt het verhaal een beetje verder..
De dakloze	Het concept is prachtig en aansprekend. Qua stijl heeft het nog wel wat schaving nodig. DE zinnen mogen korter, er mogen sommige dubbele dingen uit en soms is het onduidelijk wie de 'hij' is die spreekt. Maar verder een interessant verhaal en goed plot.
Samen	Op een of andere manier intrigeerde dit verhaal me wel, maar kwam ik er net niet helemaal in.
Een geslaagd interview?	Wat een hoop ellende, bijna te veel om echt realistisch te zijn. Op zich de setting, het decor en het plot zijn sterk neergezet. Toch vond ik het hoofdpersonage wat vlak. Zou die persoon niet een volledige hart verzakking krijgen. Ik had wat afstand en ik merkte dat haar reactie wel koelbloedig was en dat dit erg sterk was, maar niet helemaal realistisch. Misschien kookt ze wel vanbinnen, dat mag je dan best lezen en sterk doorhebben als lezer. Extra spannend om het contrast te merken met hoe ze naar de geïnterviewde dan doet..
Pentest	De tekst heeft zeker potentie, soms ook poëtische doorslag. toch mis ik wat diepgang, wat plot. Een reden om echt in het verhaal te komen
Het allerlaatste afscheid...	Het concept van het verhaal spreekt aan. Maar soms wordt dit te beladen door te lange zinnen, waar ik tijdens het lezen over struikel. Daarnaast weet ik te weinig van de personages. Die mogen wat meer introductie krijgen van me, zodat ik ze echt leer kennen.
Vrijwillig aangeboden	Vloebare tekst, je glijdt er doorheen. Mooi decor, interessante personages.
cocon	Mooie contrasten worden in dit verhaal gegeven. Dat de ik-persoon zich anders voelt en voordoet. Ik voel dat er ergens een conflict verscholen zit in de achtergrond van het personage, die komt er alleen nog niet heel goed uit. Blijft wat mysterieus. Als dit conflict wat duidelijker wordt vorm-, en weergegeven
protocols voor dummys	Interessante zinnen, literair scherp. Toch mis ik het plot, waar gaat het verhaal precies heen en waar gaat het om?
Instructeursliefde	Decor en concept van het verhaal spreken aan, de climax/de spanningsopbouw wat minder.
Koning leeghoofd
De mensheid voorbij	Mooie introductie en goede spanningsopbouw in dit verhaal. Toch merk ik dat ik door wil lezen. Wat op zich een goed teken is. Maar ook betekent dat het verhaal nog niet af (genoeg) is wat mij betreft.
De slag om de Mookerheide
De ganzen	Beste verhaal dat ik in heel mijn juryperiode heb gelezen.
De verzamelaar	Goed verhaal. Ik heb het idee dat ik dit verhaal herken, een eerder verhaal dat verbeterd is?
Wraak als een veenbrand	Het is een goed geschreven stuk. Sterke personages. De boodschap is helder. Toch mis ik wat diepte in het verhaal. Het is vertellend, enigszins staccato. Spreekt me wat minder aan. Maar; het is overduidelijk een goede schrijver met aardig wat ervaring.
thalia	De fantasierijke introductie staat redelijk in contrast met de 'normale' personages die later in het verhaal voorkomen. Die mogen wat mij betreft wat meer verweven worden al aan het begin.
Badhotel Domburg	De personages zijn goed neergezet, het plot is helder en toch kom ik niet helemaal ín het verhaal Misschien mag de mening van de ik-persoon er nog wat meer doorheen sijpelen.
Jurylid G1
Badhotel Domburg	Een onderkin behoort niet meteen bij de kledij van iemand. 'en tegelijk bereikte voor het eerst wordt er over een raket naar de maan gesproken.' Wellicht heb je het verhaal niet herlezen, anders wordt zo'n fout rechtgezet. Notenbenen: wat is dat? Bedoelde je niet notabene? Peripetie? Perceptie misschien? Ben in de helft gestopt, er zijn teveel verwarrende zinnen, verkeerde zinsbouw, en dat stoort op de duur.
Thalia	Erg leuk geschreven verhaal, ook geschikt voor een jonger publiek. Voeg nog wat zintuigelijke ervaringen toe, vooral geuren mis ik hier. Beschrijf ook je personages nog wat meer. Hier en daar mag nog wat geschrapt.
De bedrijfsborrel	Sorry, maar een te klein geschreven tekst, lees ik niet. Gebruik een lettergrootte 12.
Find my flow	Waar is het verhaal? Ik lees dat de woorden eruit stromen, waar zijn ze dan, toch niet in dit cursiefje, deze inzending? De site heet toch niet voor niets 'Verhaal van de maand'? Begin een verhaal alvast eens met de beschrijving van een personage, zet daar een totaal andere personage tegenover. Beschrijf hun omgeving, werk een dialoog uit, gedachten. Schrijf een stukje van een ander verhaal over, bedenk een andere wending, een ander conflict. Blijf schrijven, loop niet weg, laat je niet afleiden door de omgeving,anders wordt het de volgende keer makkelijker om weg te lopen of afgeleid te worden.
Volgen	Leuk begin, met wat informatie, maar dat hindert hier niet, vooral door de lichtvoetige manier waarop je de lezer inlicht. Volgende alinea een nieuw personage, en als lezer weet(?) je: dat wordt 'm. Nieuwe maar wel te vage info, je maakt je hier er wat te makkelijk vanaf. Het wordt hem dus niet. Het vervolg en misverstand is best grappig, ik vroeg me af of er na het plotse einde je er nog een verrassend vervolg aan zou kunnen breien, nu is het meer een uitgeschreven grap. Goed gevonden, alleszins.
Stil	Het=ze. De rat is vrouwelijk. Je moet meer oefenen in het geslacht van je zelfstandige naamwoorden, weten wanneer je 'het', 'ze' of 'hij' dient te bezigen, nu stoort het geregeld het verder lezen. Ongeloofwaardig is het dat de rechter geloofde dat Jennie aan het stuur zat, een inspectie van de recherche achteraf zou dat uitwijzen. Er zijn nog wat kromme zinnen en schrijffouten. Reviseer je verhaal meer dan één keer, het is niet voldoende dat je het een keertje nakijkt en dan opstuurt, werk er aan tot het echt af is, het idee is daar goed genoeg voor.
In de sterren geschreven	Het mag nog iets strakker gecomponeerd (vb: schrap 'de afgelopen tijd') maar de eerste alinea zit goed, je maakt de lezer nieuwsgierig. De overgang van de info tussen tweede en derde alinea is wat bruusk. Zet er een zinnetje tussen die bvb het weer en het uur van de dag ongeveer aangeeft. 'Mijn jas'? Waarom verander je hier plots van perspectief? Blijf in de personale vorm schrijven. Soms geef je teveel uitleg en herhaal je bovendien dingen die de lezer al weet: kersverse is dus (tweemaal!) onnodig. Wanneer de jongen binnen komt voor een boek over de Masai, geef je teveel prijs, elke lezer weet nu al hoe een en ander in elkaar zit. Schrap die info over het boek voor de nieuwe huisgenote. Het slot is dan ook geen verrassing voor de lezer.
De ganzen	Tja, de eerste zin vond ik best goed, maar nadien zakt het vervolg als een soufflé in elkaar, vooral door al die uitleg, de lange monoloog, te weinig handeling. Het verhaal begint volgens mij beter bij de ganzen. Meteen in de actie. En vervolgens schakel je weer over naar dat gefilosofeer. Misschien oké voor een non-fictieboek, maar niet hier. Mooie alinea is de beschrijving van het meer. Vervolgens komt er toch wat spanning in dankzij die pyrrusoverwinning (zonder 'h' dus). Het gaat verder goed met het verhaal, je verhaal rijst weer op, het gruwelijke verlies van Otis en Madeleine, de herhalingen maken het lyrisch, en het mooi gecomponeerde einde. Dat maakt veel goed, Het wordt dus vooral schrappen in het begin, met de te lange mijmeringen.
Grijs	Misschien moet u columnist worden.
Vlieg vakantie	Het werkt wel die tweede persoon enkelvoud, zeker voor kortverhalen in de vorm van een verslag. Je grijgt de lezer meer betrokken, ook al door de herkenbaarheid.
Wat niet weet	Je worstelt duidelijk met focalisatie en perspectief. Het verhaal begint met een observatie van buiten af, vanop de straat of van een huis aan de overzijde. Tot daar oké, maar dan vertelt de waarneemster dat Angela zingt tijdens het poetsen van de douche. Dan zit de observator plots binnen, of hebben ze soms een buitendouche? Nee, hé? Uiteindelijk komt er een Aisha op de proppen die voor het verhaal weinig relevant is. Ze woont in de buurt en de mensen vinden er van alles van, dus geen karakter in een of andere serie. Je doet de lezer nog even twijfelen of dit alles zich niet in een soap op televisie afspeelt maar dat wordt tegengesproken door de beschrijving van buitenaf in de eerste alinea. Even dacht ik dat het oude mens de fictie verwarde met de realiteit maar dat is gezien haar alertheid en gevatheid ook niet geloofwaardig. De metafoor van het verleden van de oude vrouw afgezet tegen het heden van Angela vind ik goed gevonden, die zou ik zeker behouden. Werk aan de winkel!
De speeltuin	Je begint vanuit een ik-figuur. 'Mama had er snel genoeg van'. Om daar alle verwarring weg te nemen, kun je daar beter 'vond ze' aan toevoegen. Goede wisseling van handeling, de ruimte, de dialogen en van wat het meisje denkt in haar verwarring. Mooi hoe je de relatie tussen de ouders beschrijft vanuit het perspectief van het meisje. Doordat de focalisatie vanuit het meisje komt, weet je als lezer niet of haar angst in de wc terecht is of net niet. Het lachende meisje later op de arm van haar moeder is een mooie hint.
Lijn 86	Een onaf verhaal, de lezer moet het mar uitzoeken. Je geeft eerst de indruk dat buschauffeur Bas dood is (zoals in 'The sixth sense), maar nee, er zijn teveel mensen die hem zien. Het verhaal is ook te lang, er wordt teveel over die voetbal gezeverd, kort dat stuk in. Bedenk ook een geloofwaardig einde, nu denkt de lezer, ja en wat nu?
Feestje	Show, don't tell. Het hele verhaal door wordt alles beschreven, nergens voel ik enige emotie. Rt zit geen lijn in het verhaal, het lijkt wel een hoop bijeengesprokkelde scènes zonder overgang, de personages komen anper uit de verf. Waar je wel goed in bent is sfeerbeschrijving, maar aan de andere pijlers van een goed verhaal ontbreekt nog teveel. Geef de omgeving, je personages meer kleur, maak de gesprekken wat geloofwaardiger, Pattrich is wel geloofwaardig.
Het laatste croissantje	Smakelijk dan. Te weinig inhoud voor een echt verhaal.
Naar Karasjok	Best leuk verhaal over gemiste kansen, wroeging en rouw. Mooi gedaan. Nog wat meer zintuiglijke ervaringen en beschrijving van de omgeving of de ruimte waarin het verhaal zich afspeelt, dat miste ik wat.
Celebes	De koperen ploert komt uit een gedicht, dus kun je het personage moeilijk laten zeggen dat hij de zon zo noemde. De scènes zijn wat te triviaal, ze staan te los van elkaar, zeker als je ze afzet tegen het verschrikkelijke verleden. Zo krijg je geen goed verhaal, nu lijken het lukraak gekozen voorvallen uit een dagboek. Ik zou sommige alinea's schrappen en vooral de voorlaatste en laatste alinea verder uitwerken, daar kun je meer uit halen. Die zitten goed maar zijn wat te weinig consistent.
Anoniem vuur	Vrij snel leid je de lezer naar wat er gebeuren zal, wat mag, maar in dat geval bedenk je best een ander en geloofwaardig maar verrassend einde. Dat gebeurt niet, plots springt er in de allerlaatste zin een ik-personage tevoorschijn dat het hoofdpersonage achter de tralies zet. Een deus ex machina. Voordien schrijf je alles in de tweede persoon enkelvoud, je spreekt de lezer toe. Geen probleem zolang het duurt, tot iemand ineens die 'je' moet gevangen zetten. Verder leg je niet uit hoe men te weten kwam dat de hij de pyromaan was. Tenslotte is de persoon die iemand letterlijk achter slot zet wellicht de cipier, of iemand die te weten kwam wie de dader was en hem op eigen houtje opspoorde en gevangen zette. Dat vertel je allemaal niet. Misschien vind je dat de lezer dat zelf maar moet fantaseren. Een goede opbouw maar een ondermaats slot..
Het pannenkoekenhuis	Je layout deugt niet met de steeds veranderende tussenregels. besteed hier aandacht aan. Een aanhalingsteken waar dat niet hoeft. Ineens enkele woorden in een te klein lettertype. Het perspectief en de gedachtegang van het jongetje zit wel goed, dat is geloofwaardig. Je verhaal loopt voor de rest goed, erg goed zelfs. Vooral de relatie tussen de ouders, de sfeer en dat allemaal vanuit het jongetjesperspectief is geslaagd.
de vlucht	Je wil zoveel vertellen, dat de overgangen erg bruusk zijn, of beter: geregeld zijn die er gewoon niet, valt de lezer pardoes van de ene scène in de andere. Vanuit het vliegtuig plots in het water, niets over de sfeer in het vliegtuig wanneer een en ander gebeurt, plots is er dan dat bootje met baby, dan weer de zodiac die opduikt. Doordat er zoveel voorvalt moet je ook al die informatie kwijt. In een goed verhaal wordt de info beter gespreid. Het is een opstapeling van gebeurtenissen, je moet je tekst ademruimte geven. Door wat er allemaal voorvalt is deze tekst niet geschikt voor een kortverhaal, wel voor iets van langere adem. Ik denk dan aan een novelle, daar krijg je alles op een geloofwaardige manier verteld.
Suiker inhaleren	Je geeft al teveel weg in de tweede alinea, de lezer weet dan al hoe een en ander zal eindigen. Leuk die vondst met die Bazooka wikkel, wist niet dat die nog bestonden. Je verhaal is eerder een idee dan een verhaal. Werk dit eens uit.
De verzamelaar	Goede sfeerschepping, maar toch teveel uitleg, je kan het minder doen om te vertellen waar de oude vrouw leeft. Mooi einde, met veel mededogen.
Wraak als een veenbrand	Mooi ingedeeld verhaal met het 'oog om oog' thema. Goed dat je de smeulende frustratie er mee in weeft, de dialogen in de rechtbank kun je beter korter maken, zelfs al is het in de werkelijkheid zo als het er aan toe gaat.
Post mortem	Nog teveel beschrijving, je moet meer tonen aan de lichaamstaal, zodat de lezer het zelf kan afleiden. Ook prop je nogal wat informatie teveel bij elkaar, dat is nu eenmaal zo als je een nieuwe wereld tracht te scheppen, moet je het stellen met ofwel minder info, ofwel meer spreiden en het verhaal langer maken.
Samen	De dialogen zijn wat te gekunsteld, zo spreken mensen niet, maak ze korter, met twijfels, afgebroken zinnen, plotse tussenkomsten. Mooi pingpong gesprek met leuke verwijzing naar de taal die psychologen hanteren en hun methodiek. Mooie (misschien ongewilde) verwijzing naar het boek 'Het drama van het begaafde kind' van Alice Miller. Zeer krachtig einde. Ik vraag me wel af of de diagnose van 'autisme' nog geloofwaardig blijft.
De mensheid voorbij	Vreemd: een stoflaag op een badjas, kan me dat moeilijk voorstellen. Je verandert plots van perspectief: de beschrijving van hoe het personage is vanuit een derde objectieve instantie, maar dan zitten we ineens in zijn hoofd. Ook teveel herhalingen in de cursieve alinea (door, goede,sigaar) en overtollige bijwoorden (ergens ver weg, ook nog wel ergens). Vervolgens een hele litanie wat het personage bereikt heeft, wat name-dropping en wdat het in orde komt. Een toespraak, een rede, maar geen kortverhaal, want geen conflict, geen personages, geen sfeer, geen uitleg hoe de mooie zuivere status dan bereikt zal worden.
koning leeghoofd	Herhalingen: halfgaar. Eén keer de vondst is oké, maar niet meer, maak er geen gimmick van. 'Popelt'? Verkeerd gebruikt woord hier, popelen doe je van ongeduld, inn verwachting van iets leuk, iets positief. Leuk einde wel, tikje ongeloofwaardig.
cocon	Kleiding? Een nieuw woord. Te administratieve taal in het begin. Vertel het natuurlijk. Voor de rest een fijn verhaal over identiteit. Dat van het dansen in de sportschool zou ik schrappen, want nu is het verwarrend en lijkt het dat het personage soms toch naar de sportschool gaat. Lees je verhaal eens het erop staat, meerdere keren, zodat je fouten als 'kleiding' vermijdt. Schrijven is voor 80 procent herschrijven.
Jurylid H1
Hotel Domburg	Wel leuke herinneringen maar te weinig bewerkt tot verhaal en veel grammaticale en zinsfouten
Bedrijfsborrel
Volgen	niet erg boeiend geschreven, en wisseling van persepctief werkt irritant
Stil
In de sterren geschreven	het meeste is te vertellend geschreven i.p.v. tonend, en de dialogen vergen ook wat meer variatie
De ganzen	het is wel aardig geschreven met mooie gedachten en beschrijvingen, maar zo zwaar en te lang en te weinig suggestief
Grijs
Vlieg vakantie
Wat niet weet
De speeltuin	in begin is perspectief van het meisje wat vaag
Lijn 86	Wel intrigerend, begin kan iets korter, de dlalogen zijn pakkend, wat grammaticale foutjes
Feestje	Wel leuk geschreven maar beetje too much allemaal
Het laatste croissantje
Naar Karasjok
Celebes	Interessante herinneringen, maken nieuwsgierig naar wat niet verteld is
Anoniem vuur	Wel leuk maar een beetje te snel door de tijd heen, te weinig tonend daardoor
Het pannenkoekenhuis
de vlucht	Heel boeiend maar hier heb je bijna een heel boek voor nodig
Suiker inhaleren	te mager
De verzamelaar	Leuke verteltoon, goed beschreven, op eind tijdswisseling niet consequent.
Wraak als een veenbrand	Goed verhaal, mist alleen een spanningsboog
Post mortem	Wel vlot geschreven maar ik mis een spanningsboog en beschrijvingen waardoor ik mer er moeilijk in kan verplaatsen
Samen	Boeiende dialoog met interessant thema, beetje lang uitgesponnen
De mensheid voorbij	Intrigerend begin en thema, maar te vertellend, te weinig een verhaal
koning leeghoofd	Erg leuk om te lezen, vlot, rake beschrijvingen, verrassend in wendingen
cocon	Heel mooi beschreven, zou zich lenen voor langer verhaal
Jurylid J1
Badhotel Domburg	Het begint leuk, met een interessante karakter- en uiterlijke schets van grootmoeder An, maar het verhaal als geheel komt niet echt uit de verf. Er wordt heel veel medegedeeld maar personages (welke?) komen niet tot leven en het blijft anekdotisch. Aan het eind staat er “nu begreep ik het” - ik als lezer helaas niet. Een herschrijving zou het verhaal ten goede komen, ook de behoorlijke hoeveelheid spel- en grammaticale fouten.
Thalia	Past helemaal bij een klassieke sprookjesvertelling (of wat modernere fantasy) - niet helemaal mijn genre, maar het is een goed, afgerond verhaal, duidelijk opgeschreven met leuke, typische sprookjespersonages. Het blijft wel een beetje vlak - geen gevaren, geen monsters, geen overwinningen? Daardoor wordt het nergens echt spannend.
De bedrijfsborrel	Er wordt enorm veel gesproken in dit verhaal tussen personages die er allemaal niet toe doen en die ook eigenlijk maar een gesprek voeren zodat dit verhaal aan omvang wint. Het zou meer diepgang krijgen als het ik-personage wat meer achtergrond krijgt - die moeder en de rode kool is een leuk gegeven, maar daar wordt één zin aan gewijd. Let ook op de vertelstijl van het personage - veel slap geouwehoer en dan ineens termen als nepotisme ertussendoor past niet bij elkaar
Find my flow	Dit is geen verhaal, maar onbegrijpelijke achter elkaar geplakte zinnen. Er valt niet echt feedback op te geven omdat het me niet duidelijk is wat dit moet voorstellen. Emoticons horen thuis op Social Media
Volgen	De achtergrondinformatie over de personages die in de eerste twee alinea's gegeven wordt, wordt letterlijk achtergrondinformatie - het is totaal irrelevant voor de rest van het verhaal, wat uiteindelijk slechts een kwart van de hele tekst beslaat. Jammer, Bart en Alice klonken best interessant, maar nu doen ze eigenlijk zo goed als niets en is het verhaal al afgelopen voor het begonnen is
Stil	Ik krijg net voldoende mee van dit verhaal om te lezen dat het een goed verhaal kán zijn. Het is in deze versie veel te warrig en van de hak op de tak opgeschreven. Als dat de bedoeling is dan moet dat duidelijk zijn. Verder, gedachten hoeven niet schuingedrukt - de lezer weet al dat we in het hoofd van deze ik zitten, en “schrikt mij op” is geen Nederlands. Laat je personage handelen, daar wordt hij geloofwaardig en interessant van.
In de sterren geschreven	Ergens in het verhaal tolt het hoofd van het personage door de “hoeveelheid informatie die ze over zich uitgestort had gekregen.” Zo voel ik me na het lezen ook. Het idee is op zich schattig, maar er wordt zó veel achtergrond informatie gegeven over het leven van het personage, namen die nooit meer terugkomen en er dus niet toe doen, irrelevante details over Utrecht… hierdoor komt niet tot uiting waar het werkelijk om draait en verlies je je als lezer in details die irrelevant blijken
De ganzen	Dit verhaal is goed doordacht en heeft een mooie, meeslepende schrijfstijl met details die de stemming goed weergeven (de badjas, de ganzenstront…), maar kan hier en daar nog wat bijschaving gebruiken. Soms lopen de mijmeringen over het verleden en de op dát moment voltrekkende gebeurtenissen door elkaar heen. Daar mag de lezer iets meer geholpen worden. Ook komt wat mij betreft de reden dat de ik-persoon zo cynisch over de wereld is wat laat. Misschien kunnen Otis en Marjolein iets eerder geïntroduceerd worden
Grijs	Een leuke vertelstem, grappige details en veel potentie. Maar in deze huidige (te korte!) versie is het te anekdotisch, meer een inleiding op het werkelijke verhaal dan iets afgeronds
Vlieg vakantie	Leuk dat het in de jij-vorm geschreven is, maar af en toe is er toch een ik of een wij ingeslopen… Het verhaal heeft een droge humor, veel vaart, en het is erg herkenbaar voor iedere lezer die ooit gevlogen heeft, maar er mist nog wat. Het heeft iets column-achtigs nu zonder het verrassende of grappige einde. De intro over de dyslexie en de waargebeurdheid van het verhaal is overbodig
Wat niet weet	Ik vind het erg jammer dat dit verhaal zo kort is. Het is helemaal uitgedacht, het oude mens heeft zo te lezen een boeiende levensgeschiedenis waar je als schrijver heel veel mee kunt doen. Het wordt in dit geval echter allemaal klakkeloos medegedeeld en er blijft zo te weinig over voor de fantasie van de lezer. Ook blijkt het vrij irrelevant voor de clou van het eigenlijke verhaal. Leuk begin en een grappig en verrassend einde!
De speeltuin	Het verhaal heeft een overtuigende vertelstem van een kind met rake beschrijvingen van vooral het moederpersonage, knap gedaan! ik vind de vader en zijn snel wisselende stemming een beetje ongeloofwaardig (is die klap nodig?) Verder is het mij niet helemaal duidelijk of de man in het gele T-shirt nou een totale vreemde is of toch iemand die ze al kent en haar daarom nog meer schrik aanjaagt. Hier en daar wat opheldering zou het verhaal ten goede komen
Lijn 86	Leuk, creatief idee! Ik vind het ook knap dat bijna het gehele verhaal in dialoogvorm is, iets wat vaak achterwege wordt gelaten. Maar er is door de dialoog weinig oog voor de omgeving. Hoe zien Bas en Fons eruit? Het zou fijn zijn voor de lezer als je tussen het gesprek door wat meer over ze te weten komt qua bijvoorbeeld uiterlijk, karakter, gewoontes…. dat maakt het levendig. Jammer dat we er niet achterkomen waarom er nou niemand die bus in stapt. Let op je spelling!
Feestje	Misschien een beetje vergezocht wat er allemaal gebeurt, maar bizar is wat mij betreft toegestaan. Ik heb me enorm vermaakt tijdens het lezen. Het einde is wat flauwtjes en ik had gehoopt dat hij Tess nog eens in de verte ziet lopen oid. Soms is er iets te veel tell en te weinig show (bv “want hij kende hier niemand omdat hij op een andere school zat” - dat hoef je niet te vertellen, dat wordt wel duidelijk door de ongemakkelijkheden. Of “ook in de reusachtige tuin stonden groepjes luidruchtig te zijn” - het is beeldender/sprekender als je dat luidruchtige laat zien - schreeuwen ze, zingen ze…?)
Het laatste croissantje	Het is me niet echt duidelijk waar de schrijver heen wil met dit stuk. Het personage klaagt er cynisch op los, krijgt wat hij wil, maar klaagt daar ook over, en dan is het plots afgelopen.
Naar Karasjok	Goed gebruik van (realistische) dialogen en een aandoenlijk plot, maar als verhaal is het wel een beetje voorspelbaar. Er wordt te snel weggegeven wat er gaat gebeuren en daardoor leer je het personage en haar strubbelingen niet meer kennen, want die toen er na vijf regels al niet meer toe.
Celebes	Het leest als een dagboek, met veel beschrijvingen en weinig gebeurtenissen die werkelijk getoond worden en het verhaal spanning geven. Op zich als onderwerp interessant en een paar mooie beelden, maar verder wat saai om te lezen hierdoor
Anoniem vuur	Het verhaal heeft een vaart en een vreemde soort spanning (ook al weet je al grotendeels wat er gaat gebeuren) waardoor je blijft doorlezen. Dat is knap gedaan. Wat me een beetje stoorde is dat het personage totaal geen motivatie heeft voor zo'n brand, behalve een obsessie met vuur. Op deze manier komt het personage dus niet over als iemand met wie je meeleeft, terwijl dat het juist diepgang zou kunnen geven
Het pannenkoekenhuis	Heel knap ingeleefd in de jongen, met duidelijk bijpassende kindertaal en -gedachten. En jeetje wat een teleurstelling aan het eind. Hoewel het een heel simpel verhaal is, las ik het toch gespannen en snel, net als de personage(s) hopend op de pannenkoeken. Mooi gedaan
de vlucht	Aandoenlijk en boeiend verhaal, een afgerond geheel. Soms wordt er wat te veel weggegeven en gaat het wat snel - dat het vliegtuig gecrasht is, is bijvoorbeeld binnen één zin duidelijk en de personages handelen wel erg kalm en doordacht. Hier was wat meer spanning interessant geweest.
Suiker inhaleren	Het is te kort en er gebeurt onvoldoende interessants om van een verhaal te spreken. Bovendien ruik je suiker, inhaleren is wanneer je lucht (of rook bv) in je longen terecht laat komen.
De verzamelaar	Interessant! Soms is het een beetje te uitleggerig geschreven en zou ik het personage liever in actie zien. Op andere momenten lijkt er juist wat uitleg te missen om het helemaal te volgen. Maar als geheel boeiend, een beetje mysterieus, met een goed einde
Wraak als een veenbrand	Originele titel en een leuk open einde, maar verder is het verhaal volledig dichtgetimmerd en blijft er weinig over voor de lezer om nog zelf na te denken of in te vullen. Er wordt ook te veel van perspectief gewisseld en zou misschien interessanter worden als we de hele tijd in het hoofd van Jos zouden zitten, die wat mij betreft toch de hoofdpersoon is, en we het enigszins saaie beginstuk van Marc kunnen overslaan.
Post mortem	Op de vlotte schrijfstijl na mis ik hier nogal wat. We zijn in het hiernamaals, de hemel, op zich een leuk uitgangspunt en een sterke eerste alinea, maar daar blijft het bij
Samen	Het is een kritiek op de gezondheidszorg, verpakt in een verhaal dat geen verhaal is… er is enkel dialoog en hoewel deze goed is geschreven, is het wat ongeloofwaardig. Praten mensen werkelijk zo? Uiteindelijk is het een scène waarin een boze patiënt wegloopt, en geen verhaal.
De mensheid voorbij	De eerste, schuingedrukte alinea, was veelbelovend, een personage dat handelt, dat een uiterlijk heeft. Daarna wordt het echter een en al beschrijving, en omdat de schrijver ook nog eens de lezer aanspreekt, voelt het een beetje moraliserend ([…] helaas moeten meedelen dat u er niks van begrepen heeft)
koning leeghoofd	Een vermakelijk verhaal. Ik vond het taalgebruik wat overdadig voor zo'n kort stuk (”Een mistige blik die angst en pijn versluiert. Zijn spiegelbeeld van weleer….”). Om de zin zo'n heftige beeldspraak maakt het wat gekunsteld. Het einde, betreffende de condooms, vond ik een beetje flauw, en de laatste zin komt uit het niets - een open, maar te onduidelijk einde.
cocon	Op zich een goed geschreven geheel, een afgerond verhaal. Mooie beelden van de mensen op het station en van de wereld waar het personage bij wil horen. Toch is het wat mij betreft nog niet helemaal af, er wordt nog wat teveel beschreven aan de gevoelens van Bo. Bv “Ik voel mij anders, minder mezelf nu” > dat is niet nodig, het verhaal vertelt ons dit al. Zo wordt het wat afgezwakt
Jurylid J2
Badkhotel Domburg	In dit verhaal staan de nodige taalfouten, dat is jammer omdat het verder prettig leest. De inhoud is niet bijzonder, de schrijver weet wel een zekere spanning in het verhaal aan te brengen. Het einde valt me wat tegen en niet alleen door de Duitse tekst van een liedje onvertaald te laten.
Thalia	Een prettig leesbaar sprookje, jammer genoeg niet origineel of spannend. Het is gewoon een fijn verhaaltje om te lezen.
De bedrijfsborrel	Een vreselijk personeelsfeestje. De opbouw van het verhaal is heel goed, daarnaast is het ook fijn geschreven. Het einde vind ik wat flauw, de opgebouwde spanning is snel verdwenen.
Find my Flow	Een nietszeggend verhaaltje, het wil nergens tot leven komen en spreekt mij totaal niet aan. Het gebruik van hoofdletters in een verhaal: doe het gewoon niet.
Volgen	Een kort verhaal met een verrassend einde. Het zit goed in elkaar, het is lekker geschreven. Gewoon een goed verhaal.
Stil	We zijn aanbeland in een plaats met een hoofdpersoon die een persoonlijk trauma met zich meedraagt. Of het een droom of een hallucinatie is, blijft wat in het midden. Het is voor mij te gemakkelijk en het einde te voorspelbaar. Het verhaal ontvouwt zich zoals je kunt verwachten en ik word nergens verrast.
In de sterren geschreven	Het verhaal is mooi verteld, de opbouw is goed en het leest lekker weg. Inhoudelijk valt het tegen. Ergens hoop je dat de schrijver gekozen heeft voor een einde dat niet zo voor de hand ligt. Helaas is dit niet zo.
De ganzen	De hoofdpersoon heeft zijn kind en vrouw verloren, dit wordt tijdens het lezen van dit verhaal langzaam maar zeker duidelijk. Het is al snel duidelijk waar het op gaat uitdraaien, waardoor het verhaal wat langdradig en saai wordt.
Grijs	Een bijzonder kort verhaal met slechts wat flarden tekst. Onsamenhangend en niet interessant.
Vlieg vakantie	Een verhaal over een vliegvakantie, het is niets meer dan een verslagje van de vliegreis, het stelt niets voor en komt totaal niet tot leven.
Wat niet weet	Mooie openingszin, daarna is het wat minder fijn om te lezen. Het eerste deel van het verhaal is nog interessant, maar de schrijfstijl is niet al te prettig. Hoewel het einde nog wel aardig gevonden is, is het als geheel niet sterk.
De speeltuin	Een rommelig verteld verhaal vanuit de ogen van een kind. De schrijfstijl is bewust wat kinderlijk, dit werkt tot op zekere hoogte. Na een paar alinea’s gaat dit tegenstaan. De verhaallijn is wat warrig, waardoor het verhaal lastig te volgen is.
Lijn 86	Er wordt gesproken over voetbal en werk, het werk is bevreemdend. Dit zou boeiend kunnen zijn, maar komt niet goed uit de verf. Het voetbalgedeelte is helemaal niet boeiend, waardoor het geheel sterk is.
Feestje	Het feest is voortreffelijk beschreven, wild en soms onnavolgbaar. Het verhaal heeft een vreemd en niet zo sterk einde. Het is fascinerend, maar net niet goed genoeg.
Het laatste croissantje	Een zeer kort en vooral leeg verhaal. Niet de moeite waard.
Naar Karasjok	Een voorspelbaar en wat saai verhaal. Ziekte en dood zijn niet voldoende voor een goed verhaal, dit is hier een voorbeeld van. Te snel weet je als lezer waar het heen dreigt te gaan, jammer dat het ook zo eindigt.
Celebes	Dit is vooral het doorlezen van een tekst wat maar geen verhaal wil worden. Het begin is veelbelovend, maar het blijft eigenlijk het hele verhaal meer van hetzelfde.
Anoniem vuur	Een verhaal in de tweede persoon enkelvoud, het komt niet vaak voor en het is lastig. Het lukt de schrijver om het verhaal goed leesbaar te houden. Ik heb het met veel plezier gelezen, het is onderhoudend en het idee hierachter is aardig bedacht.
Het pannenkoekenhuis	Een heel verhaal over een mislukte bestelling in een restaurant. De vraag is of dit met opzet is gebeurd of dat dit gewoon toeval is. We krijgen geen antwoorden, het verhaal rommelt gewoon een beetje door.
de vlucht	Een vliegtuigramp met slechts drie overlevenden, het kan, maar is wel heel vergezocht. Dat een van de overlevenden een baby is, zorgt voor een verhaal, dat niet echt de moeite waard is. Het einde is sentimenteel en dat is niet een slot waar ik heel vrolijk van word.
Suiker inhaleren	Een kort, saai en haast inhoudsloos verhaaltje.
De verzamelaar	Een trieste hoofdpersoon in dit verhaal. Het leest prettig en het lukt de schrijver redelijk om het personage goed neer te zetten. In de laatste regels wordt pas duidelijk hoe het precies in elkaar zit. Dit is goed gedaan.
Wraak als een veenbrand	Een mooi thema voor een kort verhaal, dat op een fijne manier geschreven is. Het tempo is wat traag en de tragische gebeurtenis die centraal staat, kun je ruimschoots van tevoren zien aankomen. Het einde is daarentegen heel sterk.
Post mortem	We zijn aanbeland in de hemel, dan wel een voorportaal hiervan. De schrijver strooit met alle namen die je hier kan verwachten. De eerste regels zijn nog veelbelovend, al snel blijft het verhaal steken. Er zit amper een lijn in en het is vooral wachten op het einde, dat ook niet al te best is.
Samen	Een aanklacht tegen de gezondheidszorg, tenminste daar lijkt dit verhaal over te gaan. Het lijkt vooral een herhaling van zetten, het leest niet vlot door en wat de schrijver precies wil vertellen, blijft voor mij onduidelijk.
De mensheid voorbij	De schrijver strooit met namen in het eerste deel van het verhaal. Mede hierom leest het niet prettig. Het is vooral een opsomming van wat de hoofdpersoon heeft meegemaakt. Naar het einde toe wordt het maar niet interessanter, gewoonweg niet boeiend genoeg.
koning leeghoofd	Een onverwachte wending in een kleurrijk verhaal, dat nog even de overbevolking aanstipt. De schrijfstijl is niet verkeerd, het verhaal leest lekker door. Het valt op omdat het anders is. Ik vind het niet per se heel goed, wel de moeite waard.
cocon	Mooi gedaan. Dit verhaal leest fijn en de schrijver weet de sfeer perfect in woorden te pakken. Je voelt de onmacht van de hoofdpersoon en de onmacht is haast tastbaar. Je hoopt op een goed einde, in dit verhaal zullen we dit in elk geval niet lezen. Mooie inzending.
Jurylid L
Het rasphuis	Eh... het verhaal is geen afgerond geheel. Het is een episode uit het leven van een crimineel duo vader en zoon. Een stuk als dit vraagt om inleiding, spanningsopbouw en een goed einde. Dat mis ik allemaal. Wel foutloos taalgebruik.
Halve schrijver	Geen spanningsopbouw, geen einde. Dan is het eigenlijk al geen verhaal te noemen. 'Nijging' is met ei.
Verwachtingspatroon	Mmmh, vreemd en grappig bedoeld verhaaltje. Enige humor zit er ook wel in, zij het voor de hand liggend (scheten , kunstgebitten: ik zag ze al van verre aankomen). Een stuk als dit vraagt om een pakkend, sterk, verrassend einde en dat miste ik.
De parkwachter	Een verhaal over huwelijkse (on)trouw in een wat bijzondere setting. Taaltechnisch foutloos en fantasie te over, maar het verhaal spreekt mij niet aan. Er is best een redelijke spanningsboog, maar het einde is helaas knudde (niet verrassend, verklarend, spannend, bijzonder, whatever...). Wat dat betreft, schrijver, verkeert u in groot gezelschap: een sterk einde is niet zo maar geschreven, maar het maakt een heel belangrijk onderdeel uit van een kort verhaal. PS: die juffrouw gaat naakt op een tafel liggen. Dat betrof niet meer dan een reguliere massage van een regulier masseur verklaarde zij en haar man pikte dat. Echter bij een reguliere massage gaat men bepaald niet naakt. Dus 'Sherlockwise' vind ik dit een relevante fout in het verhaal.
Zomerzon	Eh... wat vind ik van dit verhaal? Nou, het is eigenlijk geen verhaal maar een vakantieverslag. Een (kort) verhaal heeft een plot, een spanningsboog en een (liefst pakkend) einde. Ik denk dat het autobiografisch is en in dat geval werkt de schrijfster in een verpleeghuis (ik weet bijna zeker dat ze vrouw is, want ze noemt zichzelf ergens 'heks' en dat is doorgaans een verwijzing naar een vrouw). Dan is zij een Zorgengel dus. Hulde. Verder vermoed ik, door één klein zinnetje ('dat is niet...), dat ze uit Brabant komt. Beste schrijfster, ik heb uw gevecht met de zon, de heuvels en de kilometers met plezier gelezen, maar ik vermoed dat u het in een keer heeft uitgeschreven en niet heeft nagelopen. Er zitten nl. toch wel wat tik-taalfouten in, hoor. Een voorbeeld? 'Na maten de maand vordert'. Dat moet zijn: naarmate. TIP: lees je eigen tekst hardop voor aan jezelf: dan haal je de meeste foutjes er wel uit. Het slotzinnetje was een piepklein, ook nog grappig einde, verwijzend naar eerdere momenten in het verhaal. Lekker doorgaan met schrijven en er net zo van genieten als van het hardlopen...
Lifeboat	Homosexualiteit, islam en ontheemd-zijn. Krachtige thema's om een sterk verhaal over te schrijven. Heel jammer dat het na enkele regels al niks meer is door de onmiskenbare, expliciete en totaal overbodige pornografische elementen. Jammer.
Beet	Sorry, onbegrijpelijk dit. Twee keer gelezen, kan er niets mee. Maar kom op schrijver: je kunt iets. Ik daag je uit om nog een verhaal in te sturen. Minder onnavolgbare fantasie dan, maar wel met die zachte emoties...
Oplichter in Parijs	Lekker verhaal dit, al zag ik het plot van mijlenver aankomen. Waarom? De sfeer van straatdieverij, de fysieke beschrijving van dat meisje, haar afkomst uit Roemenie. En dan blijkt ze 'zigeuner' te zijn. Wat dat betreft wel een tikje stigmatiserend dit verhaal! Wat ik leuk vond was dat de schrijver zich een paar maal persoonlijk tot de lezer wendde (eenmaal 'luisteraars' genoemd). Dat geeft het verhaal de sfeer van een podcast (aka radioprogramma, dit terzijde).
Post mortem	Geen touw aan vast te knopen, sorry. Ook niet leuk of zo, geen verhaallijn. Maar ik zeg er met nadruk bij: dat kan aan mij liggen.
Kommamensen	De receptionist had eigenlijk moeten zeggen: 'Komma, kommaa, kom maar met die mensen!' Dan was de ik-persoon wrslk. totaal van de leg geraakt. Dat raakte ik niet wat betreft dit verhaal, want weliswaar foutloos, vlot en fantasievol geschreven, maar het pakt me niet...
Soms moet je eerlijk zijn	Dit verhaal lijkt me 'uit het leven gegrepen'. Duidelijk werden twee dingen: de ik-persoon (schrijver zelf?) heeft erg veel pech gehad met die drievoudige aanval op de gezondheid, maar... is ook een overlever. Niet alleen heeft de ik-persoon al dat malheur overleefd, maar ook gaat deze heel positief om met alles, kijkend naar wat nog wel kan i.p.v. niet. Maar is dit HET Verhaal van de Maand? Nou, het heeft geen spanningsboog, geen sterk einde (wel een advies om ter harte te nemen). Het is meer een beschrijving van een heftige episode in iemands leven. Maar ik ben blij dat het is ingediend: lezenswaardig voor iedereen...
De herfst	Dit verhaal spreekt mij aan omdat ik liefhebber ben van Labradors (had er een). Maar als verhaal is dit meer een anecdote, een dagelijks tafereeltje. Wel leuk en vlot geschreven (en foutloos), dus schrijver, met die relaxte 'pen': stuur maar meer in!
De dakloze	Lekker ontregelend, tikje absurditisch dit verhaal. De subtiel terugkerende humor van het 'lang en gelukkig leven' is tof. Het einde ook, althans qua verrassend. Alleen was ik de weg een beetje kwijt om te combineren dat de dakloze zowel de vader van de man was, als broer van de jongen die buiten met zijn telefoon voorbijloopt. Dat klopt qua leeftijden niet helemaal. Nochtans: graag gelezen dit!
Samen	Heerlijk verhaal dit en ook wel herkenbaar. Heel goeie dialoog: dat leest alsof je ze hoort spreken. Da's n iet makkeliujk, duys klass gedaan. Foutloos taalgebruik bovendien. De (belangrijke) spanningsboog was er, namelijk: hoe loopt dit af..? En dan is er dat subtiele, kleine, maar veelzeggende einde. Dus schrijver: mocht u nog meer verhalen willen insturen, laat maar komen!
een geslaagd interview?	Een geslaagd verhaal? zou ik willen antwoorden. Niet helemaal. Het onderwerp is origineel, goed bedacht. Maar het verhaal kent geen spanningsboog en een -sorry- slap einde. Een kort verhaal -bij uitstek- 'moet' de lezer binnen twee of drie alinea's in (liefst opperste) spanning brengen en dat 'moet' uitmonden in een verrassend of bizar, bijzonder, opmerkelijk, verklarend, whatever... einde. Bijvoorbeeld: laat tijdens het interview vage, mysterieuze of enge dingen gebeuren (of humoristische, schaterlachwekkende, wat je wilt). De interviewer en de gast hebben dat zeer wel door en de crew ook, maar de lezer niet.Resultaat: spanningsopbouw (essentieel!). Die twee voor de camera raken steeds meer in de stress/angst (of proberen hun proestlach in te houden indi9en je voor humor gaat), maar doen professioneel hun ding. Laat dat dan eindigen in... daar heb je het... een verklarend, bizar, opmerkelijke, whatever... einde. En gezien het gave taalgebryuik zou ik zo'n verhaal graag zien verschijnen bij VvdMaand...
Pentest	Een met magisch-realistische elementen doorspekt verhaal, dat in den beginne de ijle edoch ijdele belofte in zich draagt mythische contouren aan te zullen nemen, dat nochtans bespijtenswaardig schipbreuk lijdt op de met nobele bedoelingen van overmoedige scribenten bezaaide stranden van het eiland Pennenvruchteloosheid. Tikje overdreven deze feedback, maar het taalgebruik in dit verhaal is net zo goed zwaar over de top. En dat is jammer, want het idee van een schrijver die het contact met de realiteit verliest, die worstelt met een schrijversblok en die een utopische liefde voelt voor een medebewoonster is veelbelovend.Het einde -met 'normaal' taalgebruik- is sterk. Zo had ik dit hele verhaal graag gezien. Dus... schrijver/ster hier mijn uitdaging: stuur nog eens een verhaal in met zo'n sterk en gelaagd plot, maar dan in 'normale' taal (maar wat is 'normaal'?)
Het allerlaatste afscheid...	Niet zozeer een verhaal dit, in de klassieke betekenis van het woord, maar wel een schitterende en roerende beschrijving van iemands afscheid van het aardse en diens laatste liefdevolle boodschap aan zijn vrouw. Ik vermoed dat dit waar gebeurd is en dat maakt het nog mooier. Wàt een zeer, zeer krachtige en prachtige boodschap liet vader daar achter. Ik heb er van 'genoten'.
Vrijwillig aangeboden	De talloze taalfouten in dit verhaal leiden nogal af. Verder: het was een beetje 'n lieflijk verhaal, totdat het op de fiets ineens wat expliciet werd. Het taalgebruik in die regels had van mij subtieler gemogen. Het einde, het misbruik door die walgelijke kl...zak, kwam als een verrassing. Een kort verhaal MOET een goed einde hebben. Verrassend is doorgaans goed. Ik hoop maar dat dit niet auto-biografisch is. In dat geval: extra dapper gedaan dit...
cocon	Ik kan niet uit ervaring spreken, maar dit verhaal lijkt me voor mensen in de trans- en queerzone een feest van (h)erkenning. Su-per-goed gedaan dit. Ieder goed verhaal heeft wel een vlekje, maar dit stuk is helemaal af. Taalgebruik, dialoog, spanningsopbouw, alles klopt. En raakt me. Dat einde (zeer, zeer belangrijk in een kort verhaal) is ook weer zo sterk (en actueel). De hoofd- en bijpersoon vullen elkaar subliem aan (prachtige persoonsbeschrijving, die bardame èn zij verwoordt een sprankje hoop, door de ik-persoon niet af te wijzen). De figuranten op het station zijn zeer treffend beschreven en de krachtige sfeerverandering vooraf en tegen het einde is klasse. Bij dezen schrijver: graag asap meer verhalen insturen bij VvdM. Heb je niet ergens een persoonlijk blog met teksten van jouw hand?
protocols voor dummys	Ik zal wel een dummie zijn dan, maar ik begrijp niet veel van dit verhaal. Ja, hij is super-dominant en een totale controllfreak met een stiptheidsdwangneurose en zij wil wel, maar kan niet bij hem weg. Dat is het thema. Maar alles wat er om heen en tussendoor gebeurt (het verhaal dus) is mij onduidelijk. Alsook ontbeert het verhaal een (en dat is voor korte verhalen absoluut essentieel) sterk, verrassend, verklarend, opmerkelijk, whatever einde. Taalgebruik is -nagenoeg- foutloos. Maar iets in dit stuk triggert: ik 'wed' dat deze schrijver veel beter kan. Ik zou graag nog eens iets van hem/haar lezen...
Instructeursliefde	Dit is wel zo leep geschreven! Een heel nuchter verhaal na een klip-en-klare intro (ze valt op instructeurs). Maar dan die voortreffelijke spanningsboog (essentie in ieder verhaal, maar zeker in korte). Iedereen die ooit rijlessen had kent de situatie van de wildvreemde met wie je ineens heel intensief, soort van intiem in een heel beperkte ruimte zit. In dit verhaal: je zit te wachten, te hopen, dat zij hem of hij haar versiert. Je hoopt op een happy end. Je denkt: oeh, zouden ze intiem worden ergens bij een parkeeroefening? Niets van dit alles: de anti-climax is briljant. NIETS gebeurt er tussen deze twee en zij gaat achteloos fitnessen en lonken naar de volgende instructeur. In kortre verhalen is een sterk-verrassend-bijzonder-verklarend-whatever einde van heel groot belang, alsook dus de spanningsboog. Helemaal goed gedaan in dit verhaal. Het foutloze taalgebruik is een toetje. Schrijver: hoe dan ook graag nog zo iets insturen, bijvoorbeeld rond de fitness-instructeur. Maak er een serietje van!
Koning leeghoofd	Prima geschreven verhaal. Einde was wel verrassend (en da's goed), maar niet zo heel leuk annex smakelijk. Maar foutloos en met een herkenbaar tafereel, dit verhaal. Je ziet 'm de ballonnen vouwen. Ik dacht even dat de beveiliger nep was en met de zwerver onder een hoedje speelde, om zo veel mogelijk sympathie (= munten) te genereren. Enfin, smaakt naar meer dit...
De mensheid voorbij	Een brandend actueel stuk dit. Een m.i. realistische visie op de nabije toekomst. Helaas. Maar schrijver, gebruik svp geen woorden (ontologisch, pfff) die men moet googlen om ze te snappen. Dat doet afbreuk. Als verhaal in de zuivere zin van het woord is dit minder geslaagd. Het heeft geen spanningsopbouw en geen verrassend, verklarend, opmerkelijk, whatever einde. Het is meer een waarschuwing in flyervorm, maar in dat opzicht meer dan geslaagd. Gezien uw schrijfvaardigheid ben ik benieuwd naar meer uit uw oeuvre...
De slag om de Mookerheide	Het is de Slag OP de Mookerheide, maar dit kleine foutje is tot daar aan toe. Zo niet de vele andere spel-taal-tikfoutenn en dat leest niet lekker. Het verhaal sleept zich tergend traag voort en ik ben halverwege helaas afgehaakt. Sorry.
De ganzen	Schrijnend verhaal, waarvan je hoopt dat het niet autobio is. Al weten we dat dit soort onvoorstelbaar leed gebeurt. Zeer krachtig en beeldend en toch met een soort zachtheid verwoord in een bijna literaire stijl. Klasse!
De verzamelaar	Sterke aanklacht tegen godsdienstextremisme. En heel origineel verwoord in de persoon van een licht verstandelijk gehandicapte (?) of enigszins autische (?) jongeman. Het zal ook smaak zijn, maar het einde vond ik wat minder. Nochtans mooi gedaan dit. Leuk aangehaakt ook bij de actualiteit!
Wraak als een veenbrand	Goed stuk. Het begint lieflijk en menslievend en verandert dan plots in een sfeer van moord en wraak. Origineel verhaal, geen spannend maar een subtiel einde, dat weinig goeds belooft...
thalia	Voortreffelijk sprookje. Heb ik normaal weinig mee, maar deze boeide van begin tot eind. Hoort thuis in een kinderboek. Of op de lage school bij voorleesuurtjes. Moeilijk genre ook, want sprookjes luisteren - op ieder leesniveau - heel nauw. Het einde had ietsje spannender, bijzonderder gemogen, maar dat kan smaakverschil zijn. Top! (Is de naam Thalia mss geinspireerd op de recente deelneemster aan B&B vol liefde?)
Badhotel Domburg	Mij ontgaat een beetje hoe dit verhaal op de shortlist kwam. Maar wees gerust, schrijver, dat kan gewoon een kwestie van smaak zijn. Het kent wat taalfouten en andere kleine missers. En de laatste woorden van Oma, de een na laatste zin van dit stuk ('Die rotmoffin') ontgaat mij volkomen.
Jurylid M3
Het rasphuis	Waarom is de vader weggehaald? Het verhaal is op een holletje verteld, waardoor het niet uit de verf komt. Ook wordt niet duidelijk wat een rasphuis is en wat daar gebeurde. Meer beschrijving had het verhaal kunnen redden.
Halve schrijver	Het verhaal begint aardig, maar na de kleine enquete droogt het volledig op. Jammer.
Verwachtingspatroon	De inzet van kunstmatige intelligentie is hier niet geloofwaardig. Verder is het een staccato opgeschreven opsomming van flauwe grappen in een zomerkampfantasie.
De parkwachter	Mooi, afgerond en origineel verhaal. Goed geschreven. Gewoon lekker om te lezen.
Zomerzon	Saai agenda-verslag van een hardloopzomer met weerbericht. Veel taalfouten en slechtlopende zinnen.
Lifeboat	Niet slecht geschreven, maar de opsomming en de expliciete beschrijving in het begin geven de indruk van een instructieboek. Zonder dat en met interpunctie zou het, zeker voor de lezers, die zich vertegenwoordigd voelen door een andere, of nog ontbrekende, letter van de regenboogvlag, meer leesplezier kunnen opleveren
Beet	Vlot geschreven. De personages hadden wat verder uitgediept mogen worden. Overigens heeft een vis geen oogleden, maar de jongens zagen wel meer dat er niet was :)
Oplichter in Parijs	Leuk geschreven, je wordt meteen door het verhaal meegenomen. Geslaagd die momenten dat de ik-figuur zich rechtstreeks tot de lezer wendt. Maar vanaf het moment dat Narcisa geld vraagt voor haar zieke moeder, knippert de clou al in neonlicht. En bij zo’n begin had ik gehoopt op een geraffineerder einde.
Post mortem	Het “nakende” einde vind ik niet echt passen in de taal van het verhaal. Het had gerust “naderende” mogen zijn. Verder is het een hiernamaals in de sfeer van de Zuidas. Aardig beschreven. Ik denk dat het als film nog beter uit de verf was gekomen, want je moet nu wel weten wie de Jesus and Mary Chain zijn om het te kunnen plaatsen.
Kommamensen	Misschien leuk voor een wiskundige. Dit blijft voor mij te vaag.
Soms moet je eerlijk zijn	Het perspectief vanuit de eerste persoon maakt het voor mij als lezer ongemakkelijk, zonder afbreuk te doen aan wat de ik-persoon heeft doorgemaakt. De oproep aan het eind had wat mij betreft achterwege mogen blijven.
De herfst	Misschien is dit iets voor een column. Voor een verhaal gebeurt er te weinig.
De dakloze	Het verhaal zou ik geen sprookje noemen. Dat de man zijn eigen vader, zelfs na vele jaren, niet herkent is ongeloofwaardig. En als hij dat wel heeft gedaan is het ongeloofwaardig dat hij het spel zover meespeelt. Het gedoe met de telefoon blijft vaag en zou ik achterwege laten.
Samen	Van begin tot einde een sterke tekst met een scherpe, vileine dialoog.
Een geslaagd interview?	Zo gaat het niet bij de nationale media. Zelfs bij onze dorpsomroep gaat het er professioneler aan toe. Onwaarschijnlijk, tenzij je er een parodie van maakt. Pas op voor herhalingen.
Pentest	Het is te veel, te overdadig. “…schaduwen spuwt…”, “De lucht dikt…”, enzovoort. Als lezer kan ik dan ook al gauw niet meer. Overigens zijn karkassen kadavers. Liggen daar Jos’ ogen in?
Het allerlaatste afscheid...	Gevoelig, maar het mist het waarom. Het is te veel een fragment, waardoor het voor een buitenstaander niet echt raakt. Er is een leven voorafgegaan om uiteindelijk te komen tot dit “alles”. Lees bijvoorbeeld “Sprakeloos” van Tom Lanoye.
Vrijwillig aangeboden	Slordig geschreven: tijden door elkaar, spaties ontbreken, spellingsfouten. Het verhaal loopt niet lekker en doet afbreuk aan de bedoelde dramatiek.
cocon	Er gebeurt feitelijk niet zo veel. Het verhaal mist verrassing, spanning en originaliteit. Daarbij is het taalgebruik als hij (?) door Amsterdam loopt niet passend bij iemand van zijn leeftijd.
protocols voor dummys	Zelfs na twee keer lezen blijft het warrig, met diverse onvolkomenheden en verhaspelingen. Maar op zich een originele setting en een spannende gelaagdheid. Met meer tijd en zorgvuldigheid was het een beter verhaal geworden.
Instructeursliefde	Aardig geschreven, maar het mist wat puntige dialogen.
Koning leeghoofd	Mooi kleurrijk verhaal, met verrassende twist.
De mensheid voorbij	Een spannende afscheidsbrief, waarin je wel even moet doorbijten.
De slag om de Mookerheide	Een onduidelijk verhaal dat niet lekker leest. Het schrappen van al het overbodige en het vermijden van (te) bloemrijke beschrijvingen zal de leesbaarheid verbeteren.
De ganzen	Wat een heftig en tegelijk prachtig verhaal. De beklemming is voelbaar, de woorden beeldend.
De verzamelaar	Tja, iedereen mag een hobby. En een religie. In de DSM zal hier wel een diagnose voor bestaan. Wel treffend beschreven.
Wraak als een veenbrand	Het idee is goed doordacht, maar te veel uitgesponnen.
thalia	De wisselende perspectieven zijn goed gekozen. Het verhaal had compacter gemogen.
Badhotel Domburg	Hoewel de zinnen niet altijd even lekker lopen, is het een mooi en kleurrijk verhaal