Jurycommentaar november 2023

Renate Rubinstein

Beste schrijver,

Hieronder vind je het jurycommentaar van november. Het is zoals altijd verzameld per jurylid. Omdat niet elk jurylid elk verhaal leest en ook niet alles in dezelfde volgorde, kun je het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken.

Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jury-lid coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Let op: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Jurylid F1
Piet Pedro vergist zich in de letters
Schalkwijk	Een beetje kort, ik kom er hierdoor niet helemaal in.
Het huis tegenover dat van mij	OP zich werd ik er meteen ingesleurd, maar op de helft was ik de draad volledig verloren.
La drache in de Alpen	Er mag wat mij betreft wat meer rust in het verhaal. Overall wel een verhaal dat blijft hangen.
Een onvergetelijke reis	het verhaal zelf zou ik persoonlijk wat interessanter laten beginnen, bijv bij: Huskysafari onder leiding van een gids. Dat pakt meteen en sleurt je meteen het verhaal in. Verder mag er wat meer plot opbouw in, wat meer conflict.
Mama	Een mooie omschrijving van het landschap. Toch mis ik wat personage kennis. Uiterlijk maar ook wat meer kenmerken van het leven van die persoon. Achtergrond. Dan zal de 'Mark' in dit verhaal wat meer hechting bij de lezer. krijgen.
Rust, dagboek van een zenuwlijer	Het is inderdaad in dagboekvorm. Het verhaal is op zich komisch verteld vind ik. Toch mis ik wat opbouw in plot. Ik snap de rode draad, maar wellicht mogen er wat actieve scenes of dialogen in? Meer momenten zoals de eerste alinea waarin je die verslaving écht voelt. En misschien toch verdergaan op de zoektocht van dat halfje?
Verontrustend	Ik voel een soort komische en zelfspottende onderlaag in deze tekst. Dat maakt het wel interessant om te lezen. Omdat er weinig opbouw zit en weinig échte actieve scenes, mis ik toch iets van een verhaal in het verhaal. Laat de ilk-persoon anders echt iets beleven, of iemand ontmoeten?
Een transmigrant	Deze tekst mag wat meer body krijgen, zodat de lezer wat meer meegenomen wordt in het verhaal. Zodra ik het begin te begrijpen is het verhaal alweer klaar.. Mag wat meer rust in dus..
Orde in de chaos	Dit verhaal spreekt op zich aan, maar is mijns inziens nog niet helemaal af?
In de schaduw van de schoonheid	Ik werd volledig meegesleurd aan het begin. De actiescène (dat zij aangevallen werd) ing me wat snel, die mag wat mij betreft een stuk trager. En dat ze opeens door haar broer werd bedreigd kwam ook uit het niets, dus dat ging ook snel. Al met al: interessant concept, psychologisch spel, dat wel. Goed uitgewerkt.
Plexiglas	Dit stuk krijgt 100% de prijs voor originaliteit.
Momentopname	Wat een mooi moment en verrassend plot! Je wordt helemaal meegevoerd en de spanning blijft in mijn lichaam na het lezen van het laatste zinnetje.
1987	Veel namen, weinig inleiding of achtergrond. Ik vind het moeilijk om in dit verhaal te komen.
En weer op jacht	Veel dialoog, dat lees je niet vaak! Dus origineel is het verhaal ook zeker. Er mag soms wel wat meer rust in.
zoals de andere meiden	Op zich een mooie boodschap en de context snap ik. De uitwerking mag wat meer body krijgen. Ik mis wat plot, ik mis wat volume en iets van een verhaallijn, waar het naartoe buigt allemaal.
Het roodborstje en de spin
Eten of gegeten worden	Deze moest ik twee keer lezen..
Tabula rasa	Wat ik vooral mooi vond aan het verhaal was het fauna uitstapje.. mooi verteld en geeft mooi rust in dit verhaal
Vreemde vrienden
Azarwal
De moord op Niels	Het intrigeert me wel, dit verhaal. Moeilijke is dat er wat aan originaliteit aan ontbreekt. laat het afspelen op een bizarre locatie, of... nou ja, maak er een stuk van dat ik niet overal al evt in detectiveromans heb kunnen lezen..
Linda	De sprong van de scenes maakt het wel varierend en ineteressant genoeg om door te lezen. Toch mis ik een duidelijk plot en wat meer spanning past hier zeker in.
Verderop langs de weg	Wat is dit toch met goede verhalen die het laatste moment worden ingestuurd? Ook deze vliegt en leest als een raptempo. Scherpe dialogen, sterk gevormde personages. Enige wat ik vond was dat het plot niet echt een sterke boog had. Maar de spanning houdt de schrijver goed vast..
Bingoding	Het begin moest ik even wennen aan de schrijfstijl en bij de eerste zin dacht ik instantie: gaat dit een traag verhaal zijn? Maar alles bleek juist het omgekeerde. Het leest als een tierelier, de spanning blijft nog nagalmen in je lichaam. Ik heb hem zelfs twee keer gelezen en dit ook willen doen..
De verhalenvinder	Het verhaal heeft een plot waar potentie in zit. Ik vind het er in dit stuk alleen niet volledig uitkomen. Ik mis wat conflict, wat spanning die erachter zit.
In het vuur van de openbaring	Op zich zit er iets in het verhaal. Spanning, prima dialogen, een goed gekozen decor. Toch kwam ik niet helemaal ín het verhaal. Het trok me minder dan ik zou willen.
Afscheid	Volgens mij zit er genoeg in het verhaal om er echt iets van te maken, een sterk plot. Echter vind ik hem niet helemaal tot zijn recht komen. Ook vind ik het einde nogal een anticlimax..
Percy Sledge	Ik snap het idee en het concept erachter. Het decor/landschap is goed gekozen. Sterkste scène vond ik toch wel dat de hoofdpersonage onder de grond lag. Die mag wel uitgebreider wat mij betreft. De plotwending is ietwat afgezaagd.
finale	Wat een originele manier van schrijven, deze stijl kom je niet vaak tegen. Mysterieus maar toch blijft het lezen. Mooi eindplot. heel af en toe wat slordigheidjes opgemerkt, maar verder een prachtig en ontroerend verhaal. Zonder cliché te worden.
vergeet mij niet	De schrijver van dit verhaal houdt de spanning goed vast. Toch mis ik een deel van het verhaal, voor mijn gevoel. Het vergeet me nietje vind ik een mooie rode draad in het verhaal.
de Storm	Soms heeft het poëtische trekjes, prachtig!
een goed leven	Een fijne stijl, een intrigerend personage in een interessant decor! Echt een verhaal dat doorleest, maar waar je ook meer dan wilt lezen eigenlijk.
Kwelling	Een origineel plot, eentje waar je als lezer direct wordt aangesproken. Dat zie ik niet vaak. Stijl is goed, leest vlot door. Ik mis toch wel wat echt conflict, wat echte diepgang. En storyline.
Jurylid G1
De nieuwe elite	Mooi idee, maar dit verhaal lijkt me een onderdeel van iets groter. Waarom? Wel, wat is er met de dieren gebeurd? Hoe hebben de mensen dit overleefd, er zijn wellicht nog bunkers, nog ziende overlevenden. Waarom vindt Vladimir wat hij zoekt? Het begon...wat begon er, zijn verstoppen? Wist hij niet eerder dat hij ziende was na het verhaal van zijn oma? Ongeveer honderd jaar verschil tussen de oma en Vladimir? Wanneer beviel die dan van de moeder of vader van Vladimir? Vladimir kijkt gefascineerd toe, dit is een ongeloofwaardig hulpmiddel om de lezer meer te vertellen over de personages, Vladimir heeft die bediende wellicht al erg veel gezien. Zijn kwaadaardige trekjes doen veel mensen denken aan iemand die honderd jaar daarvoor leefde. Dat zijn allicht zelf zeer oude mensen. Er zijn teveel losse eindjes in dit verhaal, dat maakt het geheel ongeloofwaardig. Schrijf dit uit, verspreid de info het en der op een natuurlijke manier. Nu vraag je veel van de lezer.
Een raar hoofd	Mooi pedagogisch verhaaltje, je hoeft geen 'EINDE' te plaatsen aan het slot, dat ziet de lezer zo ook wel. Het is een verhaaltje, maar nog meer een anekdote en er zitten te weinig pijlers in om er een echt verhaal van te maken. Ontwikkeling van de ruimte, de sfeer, de personages, ook de andere mensen in de tram: hoe reageren die? Nu lijkt het wel of ze alleen in de tram zitten (als dat zo is; vertel dat dan).
Kwelling	We zitten als lezer in het hoofd van het personage, goed. Dan komt de zin 'De ogen gaan weer open', dit lijkt een observatie van buitenaf, niemand zegt dat over zichzelf zo. Dat is een perspectief breuk. Tweede alinea is goed, je maakt de lezer nieuwsgierig. Wat is de kwelling? Heeft ze een writer's block? Ze lijkt én schrijfster te zijn en hoofdpersonage tegelijk. Je speelt met het idee dat hoofd- en andere personages al dan niet weten dat ze fictief zijn. Je komt het ook wel in strips tegen, waar een personage (dikwijls zijnde herkenbaar als de schrijver die even meespeelt) de lezer toespreekt. Hier werkt dat niet, het is verwarrend, zeker in zo'n kort verhaal. Omdat je speelt met het perspectief (mag ik hopen) verplicht je jezelf om met een zekere afstandelijkheid te schrijven, terwijl een lezer toch wat emotie verwacht. Nergens vind ik enig motief voor het gedrag van je hoofdpersonage. Ik mis ook een conflict, wellicht: dat is voorbij.
wedden	Wat een triest verhaal, wat een verbitterd personage. Je beschrijft dat goed. Misschien nog meer de ruimte in huis beschrijven, de omgeving buiten doe je goed. Knap hoe je zijdelings verwijst naar een vorige weddenschap, waarbij ik ervan uitga dat daar het ongeluk voorviel waardoor Johanna voor eeuwig aan haar bed gekluisterd blijft. En hoe ze nu verlangt er een eind aan te maken. Dat de hond het bed kan voorttrekken, vind ik ongeloofwaardig. Er is een knop om haar zus over de rand te duwen? Dat zie ik niet, hoe dat werkt en waarom die knop er is. Sterk einde ook, maar de ongeloofwaardigheid van een en ander kost je wat puntjes.
Twee verschillende vlammen, een vlam	Ik heb mijn liefde altijd gedijt? Wat een rare zin, is het niet laten gedijen? Iemand meeluisterden? Is het niet meeluisterde? Wat betekent : is niet bevrijd? Wat is er niet bevrijd? Geen verhaal dit, vol vage aanduidingen en zweverigheid, misschien goed voor jezelf, maar oninteressant voor de lezer.
Een afdruk in het zand	De dialooglabels die na een dialoog komen moeten met een kleine letter (antwoordde ze, zei hij). Haar vader fluisterde die naam nooit? Hoe kan dat? Hoe kun je iets niet fluisteren en hoe weet je dan dat hij fluistert als hij het niet doet? In je motief om zo mooi mogelijk te schrijven, verlies je soms het essentiële uit het oog, de werkelijkheid. Naarmate ze ouder werd, ontmoette ze een man? Welke dan? Niet Adam. Wie is die vriendin die hem leerde kussen? In al je vaagheid en zweverigheid vergeet je dat de lezer niet meezweeft in je droomwereld, als je alles zomaar wat in het midden laat.
Een goed leven	Mooi verhaal, je bent goed in beschrijvingen. Geen conflicct, een nooit beantwoorde liefde, alleen een commentaat op de condition humaine. Wat ik me afvroeg is hoe er tegelijk voorbijvarende schepen zijn en een pont die door touwen bewogen heen en weer vaart. Ik herinner me dat zulke ponten er alleen waren op smalle oversteek stroompjes, of brede beken, dat de touwen inderdaad in het water hingen en dat er daardoor uiteraard geen noemenswaardige scheepvaart kan zijn.
de headhunter	Tja. Het werkt niet, zo twee levens samenvatten in een kortverhaal. Het nadeel is dan dat je alles moet vertellen. Wanneer je vanuit een verhalende ik schrijft, ben je verplicht om zelfs de eventuele emoties te beschrijven. Wanneer je vanuit een belevende ik schrijft en je vooral alles toont ipv beschrijft ga je je lezer meer in het verhaal betrekken, door het authentieke, de identificatie met een (het) personage. Nu lijkt het of de lezer vanuit een toneelkijker het verhaal mee volgt. Het is de meest voorkomende fout bij de ingezonden verhalen hier: ze vertellen veel, ze tonen weinig. Show, don't tell, de regels zijn er niet voor niks.
Leestijd	Teveel bijwoorden en bijvoegelijke naamwoorden halen de aandacht weg van de lezer. In de moeite die je doet om originele woorden te gebruiken, wordt het geheel te administratief. Doordat je begin wel plotgedreven is, bouw je goed de spanning op, maar zoals gezegd: gebruik in zo'n geval net de eenvoudigere woorden en hou de mooi voor beschrijvingen en rustpauzes in het verhaal. Je schrijft hierbij van een observerende, niet betrokken instantie, emoties ontbreken, het lijkt op die wijze op een verslag, een krantenartikel. De metafoor die een vrouw vergelijkt met een clown, werkt hier niet. Vervolgens gaan ze naar de tweede verdieping en krijgen we een beschrijving van het slachtoffer. Uit wiens perspectief wordt dit verteld? Blijkbaar gaat de schrijver mee naar boven. De lezer lijkt nu een meereizende camera. Het gesprekje over het boek 'Erotica' is ongeloofwaardig, op dat moment. Vervolgens nog meer ongeloofwaardig gezwets, zeker het gesprek tussen Jeanne en de agente, je overgangen zijn nogal bruusk. Je hebt gepoogd om een thriller, een whodunit in een kort verhaal te persen. Daar ben je niet in geslaagd, het perspectief (gebruik de personale verteller hier), de ruimte, de overgangen, de scènes, het gebrek aan emoties (net door het gemis aan een perspectief) boeten hierbij fel in.
Coco del Rio	Te kort, te anekdotisch, toon wat er gebeurt ipv het te vertellen.
Er gebeurt ook nooit wat	Je dialogen zijn te veel schrijftaal. Ook sommige beschrijvingen zijn niet de taal van een jongetje. 'Scharniert' is bvb zo'n woord. Je slaagt er niet goed in om de gedachtengang of de taal ervan geloofwaardig te maken, daarvoor gebruik je een te uitgebreide woordenschat, en op die manier maak je je debschrijver erachter te zichtbaar. Het verdere verloop vanhet verhaal is ongeloofwaardig.
kippenvel in de toekomst	Je hebt ipv een kort verhaal een gefingeerd wetenschappelijk artikel gepubliceerd. Interessant als deel van een sf roman maar in dit concept beantwoordt het niet aan de eigenschappen van een goed kortverhaal. Frappant is dat je nog steeds de jaartelling van die van het christelijk geloof hanteert. De Joden, Chinezen, Boedhisten en vrijzinnigen zullen blij zijn. Ook vraag ik me af voor welke doelgroep deze verhandeling dan bedoeld kan zijn, omdat al je mede aarde bewoners wel op de hoogte zijn van de hele geschiedenis gezien de talloze upgrades. Het is niet duidelijk of de hele uiteenzetting hoe je werkt bvb dmv hersengolven nu voor de commissie bedoeld is die een en ander moet goedkeuren (en dus ook op de hoogte zijn van hoe je betreffend stuk schrijft) of voor een groep die er al meer dan 2000 jaar niet meer is. Dit zou werken in een roman maar denk er dan ook aan dat je lezers ook iets hebben dat we emotie noemen. Moest ik in de examencommissie zetelen zou ik vragen om toch voor elk nieuw begrip dat je introduceert een valabel en begrijpelijk alternatief te zoeken, omdat dat in eerste instantie toch de bedoeling was.
Voor het zingen de kerk uit.... God straft gelijk	Dit is vooral een reisverslag, er is te weinig verhaal en teveel anekdote. Het is te beschrijvend, te weinig belevend. Net of je vertelt een voorval aan de toog van een café.
Het experiment	In de twee eerste zinnen al twee fouten. Lees je verhaal na, verbeter het, lees het nog eens na, en nog eens. Overgangen van de ene plek naar de andere, meteen een dialoog, zonder beschrijving van de ruimte, het personage. De uitleg over het sociaal experiment komt te laat, eigenlijk moet het hoofdpersonage en de lezer het al weten voor ze zich aanmeldt. Ongeloofwaardig begin dus. De dialogen zijn archaïsch en in een ambtenarenstijl, laat ze natuurlijk klinken.
de Storm	Bij de eerste zin loopt het meteen fout. Dit lijkt een aankondiging, een dialoog, zo denk je niet. Begin die zin later, vertel eerst dat hij voorzichtig uit bed stapt, zijn zoon aankleedt, je slaat teveel over. Schep ruimte, een actie. Nu is het te vertellerig. Eigenlijk is het één lange aankondiging, een soort brief, gericht aan Maria. Je geeft veel informatie over het één, niet over het ander. Waarom is hij een klootzak, heeft het met zijn beroep (dokter) te maken? Vertel dat dan nu laat je de lezer teveel zweven.
stil water	Verwarrend verhaal, je focust de hele tijd in op haar gedachten in één grote flashback. Wie er vaart is niet duidelijk, gezien je je alleen op haar gedachtegang en het gebeurde concentreert. Je vertelt niets over of ze de boot zelf bestuurt, en dat is een ernstig hiaat in je verhaal, het maakt het geheel ongeloofwaardig, net zoals het totaal ontbreken van de ruimte. Een monologue interieur is te weinig voor je verhaal, er mag wat meer 'vlees' aan.
Vergeet mij niet	Zijn diepblauwe ogen reflecteren in de wolken... kan niet. De wolken in zijn ogen wel. Ongeloofwaardig dat ze zijn ogen zo dichtbij kan zien: hoofpersoon bevindt zich in een instelling en die staan wel meer dan zes meter van andere gebouwen af. Vreemd dat hij steeds komt wanneer ze slaapt....Ongeloofwaardige overgang, die grote liefdesbeloften die ineens worden gedaan. Het is niet omdat ze tijdens een coma droomt dat alles zomaar ineens kan. Misschien kan je best de setting veranderen waar de gedroomde man zich bevindt, zodat een en ander geloofwaardiger wordt.
Achterblijver	Degene die hem nog niet kennen vragen toch niet naar iemand zijn weekend? Ongeloofwaardig. Vertel niet dat hij een pissig humeur heeft, maar toon het, hij is immers je hoofdpersonage. 'Een vrouwelijk exemplaar': goed verwoord, zo weten we meer over je hoofdpersonage. 'Terwijl hij zijn overtollige vocht net geloosd had' is nog zo'n aanwijzing met wat voor man we te maken hebben. Ze miste een arm of twee? Hé? Wat is dat? Is het nu één arm of twee, ze had voordien toch geen tien armen? Wel een knap einde, goed gevonden.
Poekie	Je begint meteen met een lange dialoog. Een lang gesprek kan wel wanneer je ook vertelt waar de personages zich bevinden en die ruimte beschrijft, de sfeer, de personages, wat ze doen. Nu laat je de lezer in het ongewisse, de lezer kan maar weinig voelen zo. Wat er nadien gebeurt is gewoon zo van de pot gerukt en zo ongeloofwaardig, net of niemand heeft wat gezien, er zijn geen DNA sporen. Het is grappig, maar het mag wel wat meer hebben, beperk je niet tot de grap an sich, dit is geen site voor cafémoppen, maar eentje voor korte verhalen.
Rozengeur en maneschijn	Te anekdotisch om een goed verhaal te zijn. Te voorspelbaar ook, je voelt al zinnen vooraf dat het toch nog slecht uitdraait.
Krachtig	Een mooie intro met veel uitleg wat er aan vooraf ging. Karl is 1,95 meter en lijkt op Koen? Dat is ongeloofwaardig, door de lengte alleen al zou het personage iets moeten bevroeden. Bovendien berooft zijn vader zich van het leven, ook ongeloofwaardig, het hoofdpersonage zou daar meer motief voor hebben. De truuk met de goedkope wijn en de vergissing vann de wijnproever is erg cliché.
Bondgenoot	Eigenlijk twee verhalen: de echtscheiding van de ouders en de reactie van onze 15-jarige, dan de ontmoeting met Emma, die veel goedmaakt. Goed die mix, ze staan nog wat teveel apart van elkaar, je kunt hem laten vertellen aan Emma waarom hij die graffitti maakte en haar daarop weer laten reageren. Graag gelezen, geloofwaardig de manier waarop je in het hoofd kruipt van deze puber.
Odins huis	Wellicht heb je een stukje vanuit een groter verhaal geknipt om dit als kortverhaal door te sturen. Als lezer kom ik dan niet te weten waar Loki de kwetsuur vandaan haalt, leer ik amper de andere personages kennen. Ook het paard (Sleipnir) dat Wodan of Odin toebehoort speelt een rol maar die kom ik hier niet te weten. Anderzijds herhaal je dingen (het huis op neuten), beter is het om bij elke beschrijving nieuwe dingen toe te voegen. Dat geldt voor de ruimte, het weer, de personages zodat de lezer telkens nieuwe dingen ziet die het beeld vervolledigen. Je zou ook wat meer over Veleta kunnen vertellen, wat ze doet (spirituele leidster, tovenares) wat je verhaal meer rust geeft tussen de actie door.
Finale	Mooi en melancholisch stuk, met fijne metaforen, en contrasten. Accuraat geschreven!
Na het overlijden van Dineke was het mooie eraf	Te klein lettertype, dat bemoeilijkt het lezen. Misschien kun je het verhaal beperken tot minder personages wanneer ze de oude verloren gelopen man, aantreft.
De man die met mandarijnen kon praten	Vergezocht verhaal, totaal ongeloofwaardig. Je moet het beter inkleden. Een vondst om een verhaal goed te maken is niet genoeg.
Of ik wat te bieden heb?	Vertel niet dat ze zich opmaakt om haar stem te verheffen: toon het. De alinea 'Toen zijn grootvader nog leefde' is overbodig, we weten al hoe het er aan toe ging. Ik vraag me af hoe Ramon de volledige kledij van de vrouw kan zien, ik veronderstel dat ze aan een bureau zitten. Gegeerd zijn: gegeerd is. Mooi idee dat met die kroonluchter. Het einde is wat mager, vormt een anticlimax.
Spaghetti	Knap, hoe je dit beschrijft, veel aandacht voor details, mooi uitgesponnen. Wisseling tussen handeling en rust, een enkele dialoog.
De meeuw	Mooi, paar kleine foutjes nog, lees het maar eens traag na. Reclame voor Vlieland. Fijn verhaal.
verderop langs de weg	Goed geschreven met getimede afwisseling tussen handeling, dialoog, beschrijving, rustpauzes. Eén keer lijkt me de emotiewisseling te snel, ongeloofwaardig. Vermijd woorden als 'inderdaad' in de dialoog. Je dialogen zijn nog teveel schrijftaal. De naamsverwisseling en de geslachtsverwisseling worden net iets te duidelijk aangekondigd. Dat zou ik nu net in het midden houden. Leuk einde, geen omwenteling maar de sfeer doet het 'm.
Tabula rasa	Een gekko is een reptiel, geen amfibie zoals een salamander. Mooi verhaal, sereen geschreven, goede sfeerschepping.
Plexiglas	De pizza zal wel koud geweest zijn. Prachtig verhaal, mooi hoe je een verteller in het verhaal werkt, de afstand en perspectief die daardoor verandert, de vervreemding in het verhaal. Doet denken aan een verhaal van Dhilip K. Dick; later verfilm als de Truman show, alleen leid je hier het verhaal niet zo ver heen, zijn de gevoelens van je hoofdpersonage ertegenover anders. Knap!
Bingoding	Die 'gisteren' klopt niet als je in het verleden spreekt, dan moet het 'de dag ervoor' zijn. Teveel 'teel' te weinig 'show'. Nee, je verhaal kan veel consistenter, je legt te veel uit, je toont de dingen te weinig.
afscheid	Goede intro, meteen in het verhaal; er is een handeling, de dialoog volgt snel. Die 'heel grappig inderdaad' vind ik niet bij het karakter van het hoofdpersonage passen, het ontbreekt hem aan humor, zelfs aan ironie, anders moet je een aanwijzing eerder geven, dat hij inderdaad zo in elkaar zit. Het einde is erg ongeloofwaardig, we komen niet te weten hoe hij er in geslaagd is dat potje vergif toe te dienen aan zijn baas. Nee, daar kom je niet mee weg.
Jurylid H1
De nieuwe elite	leuk idee, niet erg uitgewerkt
Een raar hoofd	amusant
Kwelling
wedden
Twee verschillende vlammen, een vlam
Een afdruk in het zand
Een goed leven	Mooi, invoelend geschreven. Laatste stuk wat haastiger.
de headhunter	wel vermakelijk maar beetje vergezocht
Leestijd	leuk in zo'n kort verhaal een moord oplossen. Zou wat meer beeldend en wat meer vanuit 1 perspectief kunnen
Coco del Rio	magertjes
Er gebeurt ook nooit wat	Amusant, beetje traag
kippenvel in de toekomst	erg leuk idee maar meer een werkstuk met te veel moeilijke woorden, leest niet lekker
Voor het zingen de kerk uit.... God straft gelijk	niveau van leuke anecdote
Het experiment	niet erg boeiend geschreven en slordig met taal
de Storm	boeiend en sfeervol, gevoelig verhaal. Taaltechnisch gaat de vele korte zinnen een beetje tegen staan, meer variatie.
stil water	mooi maar erg hoog dramagehalte
Vergeet mij niet	dramatisch, mooie beschrijving van coma
Achterblijver	wel erg veel terugblik en weinig gebeurtenissen in het nu
Poekie	wel geestig, maar beetje voorspelbaar
Rozengeur en maneschijn
Krachtig
Bondgenoot
Odins huis
Finale	Mooi verhaal, leuke details, ontroerend
Na het overlijden van Dineke was het mooie eraf	magertejs, en verspringend perspectief
De man die met mandarijnen kon praten	Begint veelbelovend maar de pratende mandarijnen maken het verhaal niet leuker
Of ik wat te bieden heb?	Wel goed verhaal maar mag iets strakker
Spaghetti	Mooi beelden, beetje traag en veel korte zinnen, opletten op lidwoorden
De meeuw
verderop langs de weg	goede dialogen, maar weinig spanning
Tabula rasa	mooie beschrijvingen, afgerond verhaal
Plexiglas
Bingoding	Aardig maar beetje te veel voorspelbare elementen
afscheid	Leuk, compact, helder geschreven. verrassende plot.
Jurylid J1
De nieuwe elite	Dit kan overduidelijk een heel boeiend verhaal worden. Ik was erg geïntrigeerd door Vladimir, de verwijzing naar de blinden, dat het verhaal zich honderd jaar vanaf nu afspeelt etc. Maar ineens was het al afgelopen, terwijl naar mijn mening de scène zelfs nog bezig was. Veel te kort met te weinig duidelijkheid om van een verhaal te spreken
Een raar hoofd	Geen verhaal, te kort, geen ontwikkeling, geen duidelijke personages… beetje cliché onderwerp
Kwelling
wedden	Ik mis af en toe een beetje context van waar we zijn, dat mag vanaf het begin wat duidelijker. Verder was ik wel geboeid, leuke opzet, origineel. Ik vind het jammer dat het wat kort is, de personages hadden wat meer diepgang kunnen krijgen met meer achtergrondinformatie. Er wordt nu een heel gezin weergegeven terwijl je van iedereen net iets te weinig leest om werkelijk met ze mee te leven
Twee verschillende vlammen, een vlam
Een afdruk in het zand	Een beetje lastig te volgen dit verhaal. Op zich goed geschreven, het nodigt uit tot doorlezen, maar wat er allemaal gebeurt blijft wat te onduidelijk, de vergelijkingen kloppen komen niet goed tot hun recht en er wordt steeds van perspectief gewisseld zonder dat de lezer hier (impliciet) van op de hoogte wordt gesteld
Een goed leven	Mooi! Goed geschreven, het houdt je geboeid. Er is enige afstand tot het hoofdpersonage door de mooie, beeldende beschrijvingen. Ik zou ook wel graag even een kijkje nemen ín zijn hoofd.
de headhunter	Hè nee, het einde vond ik erg jammer. Abrupt en met veel onbeantwoorde vragen. Verder leuk! Vlot geschreven, erg originele wending met de dood/geboorte en een zekere spanning en vaart waardoor je graag doorleest. De verwijzing naar hoeveel woorden het verhaal gaat hebben vond ik persoonlijk ook niet nodig.
Leestijd	Het begint leuk, vlot, origineel. Knap ook, dat een groot deel in dialoogvorm is. Maar na een tijdje begint de hoeveelheid namen en personages me een beetje te duizelen (Verbiest, De Vries, is dat niet dezelfde?). En er lijkt niet echt een focalisator te zijn, wie vertelt dit verhaal? Dat draagt bij aan de verwarring.
Coco del Rio
Er gebeurt ook nooit wat	Geloofwaardig perspectief vanuit het kind. Ik raak er inhoudelijk alleen niet echt in - het is wat afstandelijk, beschrijvend, en daardoor soms een beetje saai.
kippenvel in de toekomst	Er zit een hoop denkwerk in dit verhaal, wat ik bewonderenswaardig vind. Maar het leest totaal niet als een verhaal, het is, zelfs in opbouw, een verslag. Een verslag neemt een lezer niet mee in wat er gebeurt, laat je niet meeleven met een hoofdpersoon etc.
Voor het zingen de kerk uit.... God straft gelijk	Als dagboekfragment vind ik het wel leuk, als verhaal blijft het te afstandelijk. Wie zijn deze personages? Wie maakt de flauwe maar amusante grapjes tussendoor, een alwetende verteller, de ik-persoon? Ik mis wat diepgang hier om me er helemaal in mee te nemen
Het experiment	Inhoudelijk een erg creatief, origineel en actueel verhaal, ik was erdoor geboeid. De schrijfstijl laat wat mij betreft wel wat te wensen over. Er wordt door het heden en verleden gesprongen, de gevoelens van de hoofdpersoon worden uitgeschreven en daardoor helemaal dichtgetimmerd; een lezer kan hier zelf niets meer mee (bv “Ik merk dat ik verdrietig en boos word”). Het is niet gemakkelijk, maar een oefening in show don't tell is hier welkom
de Storm	Wat een mooi, beeldend taalgebruik. Ik ben ook fan van de vorm, een soort brief maar toch niet alleen aan deze Maria gericht, maar ook aan de lezer. Ik mis nog wel een hoop context, wat voor een kort verhaal net iets te veel vragen oproept die niet beantwoordt worden. Misschien kunnen er dingen uit, of moet het juist langer…? Het zou denk ik goed zijn als de schrijver zich bij elke zin afvraagt of de lezer het kan volgen, of het iets bijdraagt in zo'n relatief kort stuk.
stil water	Ik heb dit verhaal al eens (vorige maand?) gelezen, ik vind er nog hetzelfde van.
Vergeet mij niet	Op zich wel een aandoenlijk verhaal, maar wat saai om te lezen. Het is erg voorspelbaar geschreven… ik wist na zin 1 al wat de laatste zin zou zijn en er bleef niet veel meer over voor mijn eigen fantasie als lezer omdat alles al was ingevuld
Achterblijver	Er zit wel iets in, de stijl heeft iets meeslepends en het maakt me net nieuwsgierig genoeg. Er mist vooral wat diepgang bij het personage zelf; hij beschrijft zijn omgeving en zijn overleden vrouw goed, maar als lezer ben ik vooral benieuwd naar hem zelf, en daar kom je niet zoveel over te weten. Het is ook wat mij betreft te vroeg afgelopen, eigenlijk als het net begint. Wel een leuke laatste zin!
Poekie	Dit is nog geen verhaal. In deze vorm is het wat anekdotisch, en om eerlijk te zijn ook een beetje flauw. De stijl is die van een WhatsApp conversatie, niet van een dialoog.
Rozengeur en maneschijn	De schrijfstijl stond me wel aan, ook wat details hier en daar die me nieuwsgierig maakten naar meer, maar er kwam niet meer. Geen verhaal dus, een scène, en ik vraag me zelfs af of die al wel af was… wat is er nou eigenlijk gebeurd in dit stuk?
Krachtig	Het is waarschijnlijk een kwestie van smaak - ik ben vrij geïnteresseerd in wijn dus was inhoudelijk wel betrokken bij het verhaal. Het wordt echter nogal reflecterend en haast dagboekachtig meegedeeld waardoor ik het geen fijn verhaal vind om met een personage mee te leven; er wordt niet beleefd, maar uitgelegd
Bondgenoot	Op zich een oké verhaal, met een ietwat zoetsappig einde. Het gaat wat mij betreft wel wat heen en weer tussen te veel uitleggen (dat het meisje hem aan het tekenen is moge duidelijk zijn, het personage hoeft dan bijvoorbeeld niet ook nog “Huh, ben ik dat” te denken) en dingen in het midden laten (de reiskoffers van de ouders). Dat werkte een beetje verwarrend, maar verder leuk, herkenbaar
Odins huis	Een fijne stijl, beeldend en meeslepend, maar ik kan de inhoud niet zo goed volgen. Namen, locaties, gebeurtenissen komen een beetje uit het niets en het springt van de hak op de tak. Wat structuur zou het leesgemak (en plezier) een stuk vergroten
Finale	Ik was vanaf het begin gecharmeerd van de taal, de details en de beelden (let op met klein cliché over de aderen die als rivieren over een hand liggen; niet meer zo origineel). Inhoudelijk dácht ik wel te begrijpen waar het over ging, maar ik raakte het toch af en toe kwijt en ging aan mezelf twijfelen. Tot het einde, wat dan weer schitterend was.
Na het overlijden van Dineke was het mooie eraf	De omgeving en het huis worden erg mooi beschreven en ik vond de titel wel vermakelijk. Het is alleen niet zo duidelijk waar het verhaal nou precies over gaat, en ook vooral welk personage focaliseert, of aan het woord is. Dat leidt een beetje af. Ik zie wel potentie, maar meer als een beginscène waaraan nog een hoop wordt toegevoegd voor een langer verhaal, met diepgang voor de personages.
De man die met mandarijnen kon praten	De dagelijkse dialogen tussen Steven en Simone (telefoontje, welke film ze zullen kijken) hadden er voor mij wel uit gemogen; dat voegde niet zoveel toe aan de connectie tussen die twee. Daar had ik liever de spanning van Steven meebeleefd voor de date van de avond. Het gesprek met de mandarijn is wél erg vermakelijk. Droge humor, een behoorlijk bizar en érg origineel. Ik heb van het geheel wel genoten!
Of ik wat te bieden heb?	Op zich een mooi afgerond geheel. Het contrast tussen de moeder en de opa leert je het personage kennen. Het mocht hier en daar nog wat subtieler zodat ik als lezer nog wat eigen fantasie en inbeelding nodig had. Ik begreep ook het einde niet zo goed
Spaghetti	Ik was veel meer geïnteresseerd in de vrouwen uit dit verhaal dan in het eten; wat zijn de verhoudingen tussen oma, moeder en dochter? Hier komen we niets over te weten uiteindelijk, behalve een wat stereotype positie voor oma die kleindochter koken leert. Dat is jammer want een verhaal komt tot leven door zijn personages, niet zozeer door verder mooi beschreven details over eten… die me ook soms een beetje afleiden omdat ze niet helemaal lijken te kloppen
De meeuw	Vermakelijk wel, een leuke, vrij vlotte schrijfstijl met af en toe wat spreektaal er in die wat mij betreft niet nodig is (”nou ja”). Het is verder wel wat dichtgetimmerd: Man is vrouw kwijt, gaat naar eiland om te schrijven, ontmoet andere vrouw en weet hoe zijn boek moet vorderen. Het was wat spannender geweest als het leven van de man wat verder uitgediept was, en bijvoorbeeld ook hoe hij eruit ziet etc. Dat maakt een personage levendig en een lezer meelevend.
verderop langs de weg	Hele fijne schrijfstijl, houdt het spannend, maakt me benieuwd. Inhoudelijk vond ik het uiteindelijk toch een beetje tegenvallen - er gebeurt voor mij net té weinig om echt voldaan te zijn na het geheel en te kunnen spreken van een af kort verhaal.
Tabula rasa	Ik had graag iets meer hints gehad naar de overleden vader; of gewoon een net iets langer verhaal waarin ze zich zijn overlijden herinnert oid. Het is geen geheim dat hij dood is, toch? Enkel dat ze op missie is om hem op zijn geboortegrond uit te strooien. Nu kwam de laatste alinea een beetje abrupt en leidde het me af van het verder zo mooi geschreven stuk. De details van de omgeving waren erg raak. Mooi beeldend en het droeg bij aan de inhoud.
Plexiglas	Leuk! Erg actueel, erg origineel in stijl ook. Wel een beetje afstandelijk. Aan het eind staat er bijvoorbeeld dat ze alles opschrijft - wat neem ik aan onderdeel van dit verhaal is - en elk klein gevoel. Dat was nou net wat ik miste. Het was nogal staccato, enkel wat ze doet zonder dat er veel gevoel doorheen sprak. Desondanks van genoten!
Bingoding	Heel vermakelijk. Wat een droge stijl, erg humoristisch, met bizarre details die het nog even extra aandikken. Ik mis wel een beetje de clou van het verhaal. Het is afgelopen maar eigenlijk nog niet?
afscheid	Knap gedaan, het dialoog verweven tussen informatie over de personages en de situatie. Leuke details, maakt het erg levendig. Het is alleen wel vanaf bijna zin 1 al duidelijk wat er gebeurd is, waardoor de inhoudelijke spanning een beetje weg is.
Jurylid J2
De nieuwe elite	Een vreemd verhaal met een voor mij onverklaarbaar einde. Het wil niet op gang komen en het wordt eigenlijk nooit echt een verhaal.
Een raar hoofd	Een verhaal met een boodschap, het ligt er erg dik bovenop, maar toch moest ik even glimlachen. Aardig gedaan. Ik spreek voor mezelf, maar een verhaal eindigen met het woordje ‘einde’, niet doen.
Kwelling	Eenzaamheid op papier zetten is een gave die deze schrijver bezit. Het is een heel kort verhaal en op een subtiele manier is ook de schrijver zelf opeens aan het woord. Het raakt me en is goed gedaan.
wedden	Op jonge leeftijd gaat het mis met het hoofdpersonage, in het verhaal zijn we jaren later en heeft ze ruzie gehad met haar zus. Het verhaal is niet sterk op papier gezet en de scene met het bed en de hond is gewoonweg ongeloofwaardig.
Twee verschillende vlammen, een vlam	Geen idee wat de schrijver precies wil vertellen, bij mij komt het in elk geval niet binnen. Het blijft hangen in zinnen die niet samenvloeien tot een verhaal.
Een afdruk in het zand	Een ongrijpbaar verhaal over liefde, dood en misbruik. Vrijwel niets wordt echt benoemd, veel blijft in de lucht hangen en deze lucht hangt als een deken over het verhaal heen. Het is knap gedaan en zorgt ervoor dat je geboeid blijft lezen tot het einde.
Een goed leven	Het idee van het verhaal is niet verkeerd, de uitwerking is redelijk. Het leest prettig, maar het lukt de schrijver niet om me echt te overtuigen, waardoor het verhaal voor mij niet werkt. Ik zie wel dat het goed opgebouwd is.
de headhunter	Een verhaal over reïncarnatie, het middendeel is overtuigend, het begin en het einde juist niet. Het is jammer dat de schrijver kiest om zo enthousiast als schrijver met de deur in huis te vallen. Voor mij werkt dit niet. Verder gaat het te snel, waardoor het boeiende gedeelte wat wegvalt.
Leestijd	Een misdaadverhaal dat vooral heel rommelig is opgeschreven. Het kost me moeite het verhaal uit te lezen, het lijkt maar door te gaan zonder interessant te worden.
Coco del Rio	Een bijzonder kort verhaal waarin te weinig gebeurt om interessant te zijn. De schrijver beschrijft het leven van een echtpaar in een paar scenes, die niet overtuigend zijn.
Er gebeurt ook nooit wat	Een wat saai verhaal over iets spannends dat in de straat van een meisje gebeurt. Het is niet overtuigend opgeschreven en het blijft wat hangen in het beschrijven van buren.
kippenvel in de toekomst	Dit is een verslag van iemand uit onze toekomst. De schrijver verliest zichzelf in beschrijvingen waarin hij zich overduidelijk teveel focust op de lezers van het heden. Het is mede hierom vreselijk saai en gewoonweg niet de moeite waard.
Voor het zingen de kerk uit.... God straft gelijk	Een kerkbezoek en een auto-ongeluk worden in dit verhaal met elkaar verbonden. Hier zit geen enkele logica in, het verhaal is aardig geschreven, maar inhoudelijk wat onder de maat.
Het experiment	Een wat eenvoudig verhaaltje over een jonge vrouw die teruggaat naar haar middelbareschooltijd. Het is goed opgebouwd en niet verkeerd bedacht, maar uiteindelijk gaat het onvoldoende de diepte in om boeiend te zijn.
de Storm	Een zwaar onderwerp op een mooie manier opgeschreven. In dit verhaal krijg je als lezer alles mee wat je moet weten en het wordt op een originele en prettige wijze verteld.
stil water	Een wat treurig verhaal, ik lees wat de schrijver wil vertellen, maar het komt maar moeizaam binnen. Om de een of andere reden lukt het de schrijver niet om het verhaal overtuigend op papier te krijgen. Het idee is goed en met de schrijfstijl is weinig mis, daar ligt het niet aan.
Vergeet mij niet	Een verhaal over een auto-ongeluk en een jonge vrouw die in coma ligt. De scene met de bloembakken is mooi, het wakker worden uit coma een stuk minder. Het verhaal is wel in evenwicht en ik voel de verwarring van de hoofdpersoon, het doet me net iets te weinig.
Achterblijver	Het is een standaardverhaaltje zonder diepgang. Het dobbert wat voort zonder dat het boeiend wordt.
Poekie	De titel belooft weinig goeds en jammer genoeg wordt deze belofte in het verhaal ingelost. Het idee is te eenvoudig om het verhaal te dragen.
Rozengeur en maneschijn	Dit verhaal heeft een prachtige titel, overgenomen van Herman van Veen waarschijnlijk. Het verhaal is vooral wat oppervlakkig met een voorspelbaar einde.
Krachtig	Een verhaaltje dat prettig leest, maar inhoudelijk weinig voorstelt. Het is wat gekunsteld en het lukt de schrijver niet om het verhaal overtuigend neer te zetten.
Bondgenoot	Het verhaal is niet al te best, de laatste zin is vreselijk. Het kabbelt maar wat voort zonder ergens interessant te worden. Het is jammer omdat er voldoende bouwstenen in het verhaal zitten om er een mooi verhaal van te maken.
Odins huis	De schrijver maakt gebruik van namen uit de Noorse mythologie. Het verhaal past binnen deze traditie, maar het is niet voldoende om het een goed verhaal te laten zijn.
Finale	De schrijver weet me mee te nemen in dit wat treurige maar ook wat saaie verhaal.
Na het overlijden van Dineke was het mooie eraf	Een verhaal over dementie komt in deze schrijfwedstrijd met enige regelmaat voor. Het is een lastig onderwerp, omdat het snel wat emotioneel wordt. Dit verhaal is redelijk tot goed.
De man die met mandarijnen kon praten	Een aardig idee, sprekende mandarijnen, maar een wat mindere uitwerking. Het verhaal leest prettig en is zeker niet onaardig. Het is niet geweldig.
Of ik wat te bieden heb?	Een wel heel simpel verhaaltje waarin alle wat boeiend zou kunnen zijn, nergens op uitdraait. De schrijver kaart interessante items aan, maar laat ze dan steeds liggen. Het einde ontgaat me.
Spaghetti	De wijze waarop de schrijver het proces van het bereiden van het eten beschrijft is magistraal. Prachtig en beeldend op papier gezet. Helaas blijft het daarbij, een ruzie wordt benoemd en dat de kleindochter teruggaat naar haar oma wordt amper uitgelegd.
De meeuw	Een beginnend schrijver op een eiland, dat is niet genoeg voor een interessant verhaal.
verderop langs de weg	De eerste zinnen van het verhaal zijn veelbelovend, ook de setting waarin het verhaal zich afspeelt is niet verkeerd. In de kroeg krijgen we het verhaal van de liefde tussen twee mensen verteld, het vooral verteld, waardoor het verhaal niet de kracht krijgt die het bij vlagen wel degelijk heeft. Soms is de pijn en de onmacht bijna tastbaar, te vaak kan de lezer achterover leunen om het verhaal vanaf een afstandje tot zich te nemen.
Tabula rasa	In de laatste zin van het verhaal is duidelijk wat het doel van de reis is dat centraal staat in dit verhaal. De reis zelf wordt op een wat saai manier verteld, het is amper boeiend. We zitten vast in de gedachten van het personage. Deze gedachten gaan alle kanten op en er zit amper lijn in het verhaal.
Plexiglas	Citaten in een kort verhaal, ik heb er niets mee. Het verhaal zelf is niet onaardig bedacht, maar het voelt gekunsteld aan. Het leest niet makkelijk door en de boodschap die de schrijver wil vertellen, komt bij mij dan ook moeilijk binnen.
Bingoding	We maken in dit verhaal kennis met een man die niet gelukkig is in zijn huwelijk. Dit gegeven is op zichzelf vrij standaard, de schrijver probeert het bijzonder te maken door alles wat te overdrijven. Dit overdrijven voelt niet prettig aan, het lijkt langzaam maar zeker een persiflage te worden.
afscheid	Een misdaadverhaal, niet onaardig, maar zeker niet bloedstollend goed. Het is aardig bedacht, het leest prettig, maar is niet super.
Jurylid L
Piet Pedro vergist zich in de letters	Dag lieve kindertjes van Basisschool Berkeloo. Sinterklaas heeft jullie heerlijke verhaaltje over Pedro gelezen. Maar... wat vroeg, wat snel... het is pas oktober. En ik kom pas over een weekje of zes naar Nederland. Maar toch werd de Sint heel blij toen hij dit las. Hij weet wel zeker dat het bijna allemaal waar gebeurd is, bij jullie op school. Het is ook moeilijk soms hoor, de Cee die klinkt als een Kaa enne... wat heb je nog meer de Vee die klinkt als een Ef. En dan die Dee die klinkit als een Tee. Nou ja, dat leren jullie allemaal wel in Berkeloo. Nou, tot in december dan maar (dat is ongeveer eh... best veel nachtjes slapen nog. Ga maar eens tellen). Dank jullie wel voor het mooie verhaal. Sint was er keiblij mee...
Schalkwijk	Ja, goed en ook weer niet. In de eerste zin de (vak-)term gentrificatie. Nou ben ik redelijk belezen, maar dit woord kende ik niet. Dient ook geen enkel doel. Opzoeken dus en hup, weg is de lol. Maar het verhaal is goed en vlot geschreven (kort ook, maar minder is meer in dit geval), echter er is geen spanningsboog, geen 'point' en een niet zo geweldig einde. Zeker weten echter dat u meer in uw mars heeft schrijver, dus laat maar komen, dat volgende verhaal...
Het huis tegenover dat van mij	Ik ontkom maar niet aan de gedachte dat de moedertaal van deze schrijver niet het Nederlands is Ik kan er de vinger niet op leggen, maar enfin. Eh... een bekend gegeven, de spanning tussen de ik-persoon en het huis 'aan de overkant'. Meerdere boeken verschenen met een dergelijke titel of thema. Dit stukje is geschreven als een kort, [paranormaal psycho-thrillertje. Glad ijs, want dat luistert heel nauwkeurig. Niet helemaal gelukt dit, maar de wisselwerking tussen de ik-persoon en het meisje-dat-zij/hij-zelf is, is goed bedacht...
La drache in de Alpen	Goed gedaan dit! Je hebt geen flauw idee waar het verhaal heen gaat, dus... een fijne spanningsboog. Dan is het eigenlijk 'alleen maar' een toeristische anecdote, niks bijzonders en toch sterk. Want als tweede laag zien we de hulpbereidheid die mensen -zeker in de bergen- tonen en de dankbaarheid die dat teweeg brengt. En waar gebeurd, want even googlend: al die locaties bestaan echt...
Een onvergetelijke reis	Hoe een toeristische anecdote een parel van een verhaal kan opleveren. Alles klopt aan dit stuk, de intro (je denkt even dat dochterlief het verwende nest uit hangt), de eeuwige stoorzender aka social media. De spanningsboog: je verwacht crisis en gezeur wegens geen social media en dan de verrassende wending (en idem einde) dat deze kids een mentale 180 graden hebben gemaakt. Bondig, vlot geschreven, heel adequate dialogen. Ook de beschrijving van sfeer en 'scenery' heel treffend. En onmiskenbaar waar gebeurd (dat mag ik toch hopen!). Heel graag meer verhalen van u, schrijver. Want maar hoogst zelden raak ik licht geroerd...
Mama	Jeetje wat een naar verhaal. Ik hoop maar dat er niets autobiografisch aan zit. Halverwege dacht ik al: het zal toch niet? Maar het gebeurde wel. Moeder sloeg de hand aan haar kind en aan zichzelf. Van A tot Z naar om te lezen. Los van de narigheid: verhaaltechnisch niet super maar ook zeker niet slecht.
Rust, dagboek van een zenuwlijer	Kan zo maar auto-bio annex therapeutisch zijn, dit sterke stuk. Bij met name korte verhalen is een krachtig, verrassend einde van groot belang. Dit hier bevat twee slotwoorden die daar helemaal aan voldoen: 'En jij?' Totaal onverwacht deze supersnelle wending, confronterend naar de lezer, maar zonder te schofferen wordt er een spiegel voor gehouden, want bijna iedereen gebruikt wel iets waar je beter vanaf kan blijven. Twee woorden maar, wàt een top einde. Het verhaal zelf is ook lekker vlot geschreven en roert allengs een paar relevante thema's aan: ziekte, relatie, ouderschap. Klasse gedaan, schrijver!
Verontrustend	Eh... het begon goed: spanningsopbouw naar, ja naar wat? Een stukje horror? Dan kantelt het al snel naar, ja naar wat? Humor? De spanningsboog maakt een scherpe curve naar beneden. Dan blijkt de ik-persoon te worstelen met het ouder worden en met de gebreken die dat met zich mee brengt. Bij korte verhalen -bij uitstek- is een sterk, verrassend, bijzonder, whatever einde van eminent belang. Dit einde is meer de nachtkaars. Wel lekker vlot geschreven en een leuk thema, maar er had meer in gezeten. In deze schrijver ook, dus ik ben benieuwd naar een volgende inzending...
Een transmigrant	Grenzenloos onbegrijpelijk stuk, dit. Maar... kan zomaar literatuur van grensverleggend niveau zijn, in welk geval ik mijn grenzen weer ken...
Orde in de chaos	Een verhaaltje over een verloren liefde. De gedachte achter de tabbladen ontgaat me...
In de schaduw van de schoonheid	Eh... vlot en goed geschreven, deze mini-thriller en toch doet het me niks. Vermoedelijk omdat het einde weinig verrassend was. Een sterk einde kan een enorme oppepper gevebn aan een kort verhaal.
Plexiglas	Goed verhaal, (af-)wisselende stijl dat was goed, al mioest ik enkele kleine momenten ff de draad vast houden. Tikje distopisch ook, hoor schrijver, maar (helaas) vrij realistisch, want onze verslaving aan en dus totale afhankelijkheid van de gemeten tijd, de hokjestijd, de schermpjes en vooral de digitale uebermensch aka AI vormen inderdaad de dood in de pot voor alle creativiteit. Maar gelukkig zijn er nog schrijvers die zich uit de plexiglas box weten te vechten door dit soort sterke staaltjes te schrijven. In u schuilt wrslk. een/enig veelzijdig talent. Is uw verhaal mss ook een beetje autobiografisch, of althans eigen waarneming/ervaring?
Momentopname	Dubbel gevoel. Ik stond herhaaldelijk op het verkeerde been en pas aan het eind bleek dat Paula de fouterik is. Toch? Dat was dus wel goed gedaan. Maar wie waren de twee mensen die ze volgde? Het koninklijk echtpaar? En hoe kon Lex meekijken op politiebeelden? Of zit ik verkeerd? Kortom, nee... niet volgen, deze heimelijke achtervolging...
1987	Helemaal out of the box dit.Klasse! Wat goed bedacht zeg, de telefoon in het studentenhuis als ik-persoon. Heerlijke waarneming van wat daar allemaal zo besproken werd destijds en prachtig beschreven de plek waar de telf hangt, het gekrabbel er omheen en die paar doeltreffende karaktertjes in het verhaal. Niks meer aan doen. Ja, wel iets aan doen: meer van dit inzenden.
En weer op jacht	Schijver, u bent een jong persoon? Mooi, dan kunt u nog lekker veel leren over het scrhijven van korte verhale. Leuk verhaaltje dit, over geochoachen (en eigenlijk over nog veel meer). Tip: lees je verhaal hardop voor aan jezelf, liefst pas een paar dagden nadat je het schreef. Dan zie/hoor je de fouten die er in zitten (en dat zijn er nogal wat). En: zorg voor een leuk of verrassend einde, want dit was een beetje de nachtkaars die uit ging. Piet en Klaas kunnen vast nog meer avonturen beleven, dus laat maar weten en stuur nog eens iets in, rekening houdend met mijn tips...
zoals de andere meiden	Schrijver, bent u oorspronkelijk Engels sprekend? Dat meen ik te herkennen in uw stuk. Daardoor maakt het soms een wat gekunstelde indruk. Het gaat over het universele begrip van 'het gras bij de buren is altijd groener', maar ook over onzekerheid die meiden kunnen hebben in een bepaalde levensfase. Die thema's spreken me wel aan, het verhaaltje helaas niet zo...
Het roodborstje en de spin	Lekkerrr... helemaal op het verkeerde been. Vrolijk, dierenverhaaltje met de dreigende ondertoon van de spin die verorberd gaat worden door de vogel. En dat gebeurt dan niet, door het verrassende, simpele einde dat de spin geen oortjes had. Of was dat een veeg teken, dat de lezer moet concluderen dat het roodborstje de spin dus toch nog te grazen zal nemen? Heel sterk om dit aan de verbeelding van de lezer over te laten. Meer van dit soort subtiele lekkernijen graag!
Eten of gegeten worden	De switch van bezoeker naar gevangene is mij ontgaan, ook bij herlezing. PS: als iemand gisteren een zo zware misdaad pleegt, krijgt hij niet de volgende dag al familie op bezoek. Hij zit dan in een politiecel, niet in een gevangenis. Voor mij niet zo geslaagd dit verhaal...
Tabula rasa	Mooi verhaal, maar iets te veel (als sfeerschildering bedoelde?) lokale terminologie. De relevantie van de oude koffer ontgaat me. Had ook een rugzak kunnen zijn, maar als die koffer zo vaak genoemd wordt verwacht je dat die een aparte rol speelt. Mooi thema, de antropoloog die zichzelf na zijn dood als zoenoffer laat toevoegen aan de aarde waar hij zo'n krachtige (positieve en negatieve) band mee heeft..
Vreemde vrienden	Ik hamer er altijd op dat met name een kort verhaal een krachtig, verrassend, bijzonder, whatever einde moet hebben. Nou schrijver, u heeft me niet teleurgesteld. Die slotzin was subtiel maar zéér sterk. Ook het plot was goed bedacht en het verhaal is nagenoeg foutloos geschreven. Wel denk ik te merken dat u nog een jong persoon bent (gokje: een jongeman?), dat zie ik denk ik terug in de zins- en verhaalconstructies. Die zijn nog niet perfect, maar dat is slechts een kwestie van tijd, want... potentie genoeg... goed gedaan!
Azarwal	Dit leest als een lang gedicht, met vele mooie maar soms ook wel moeilijke beeldspraken.
De moord op Niels	Wow schrijver, wat een fantasie. Lekker spannend moord-griezelverhaal. Bent u nog jong? Dat meen ik nl. te herkennen in uw teksten, maar ik kan me vergissen natuurlijk. Vlot geschreven, vrijwel geen fouten (eentje: het is de vermoorde met een d, niet twee d's.). Prima, vooral mee door gaan. Zorg er wel voor dat je het motief duidelijk maakt. Lezers willen precies weten waarom iemand iets heeft gedaan...
Linda	Ja! Lekker dit. Heel vlot verteld, mooie spanningsboog (je wilt echt weten waar het heen gaat), wat fijne magisch-mythische elementen en een vingertje aan ons allen: hebt uw ouders lief (hoewel dat niet altijd kan). Graag gelezen dit, dat daagt uit tot meer, schijver!
Verderop langs de weg	Dat begin is in your face, maar toch subtiel en zeer beeldend. Klasse. De beeldspraken van de daaropvolgende entree in de kroeg is dan weer over de top, helaas: '...het kunstmatig warme licht een schijn van respect meegeeft aan de drank in de glazen...'. Dat was minder, dus ik dacht effe... Maar dan schakelt het verhaal naar iets van een filme noir of een road-movie. Klasse dialogen, zonder 'gelul'. Op het verkeerde been was ik, want die barkeeper noemde haar meisje en deed een move. Toch een subtiele vingerwijzing: ze brak zowat zijn duim. Dus achteraf snap je alle hints, er in uitmondend dat het om twee mannen ging van wie er een een transitie naar vrouw doormaakte. Not my world, maar het verhaal pakte me wel. Nog een dingetje: het drankgebruik was een tikje over de top, maar graag meer van u, schrijver!
Bingoding	Waanzinnig verhaal, niks klopt, alles kan. Ik schreef de nodige kritiek qua onlogica, onnavolgbaarheid en zo (en kakafonie is met twee o's). Toen werd door een fokking pop-up mijn (excell-)tekst weggevaagd en las ik in arrenmoede maar door. Het werd steeds gekker en beter. Heerlijk dit. Dat tefonische dialoogje is briljant-actueel ('dat meen je niet'). Die modulaire bank... heerlijk. Die terugkerende bolder-bonk discussie: klasse. Schrijver ik daag u uit nog iets in te sturen (en let dan op logica, continuiteit en zo), want u heeft potentie van hier tot Ikea..!
De verhalenvinder	Dit verhaal kent enkele mindere momentjes. In de welhaast levensgevaarlijke koude gaan zitten onderaan een duin lijkt me vreemd. De personages en rollen komen niet uit de verf. De poging om een magisch-mytisch sfeertje te scheppen - rond wat meer heeft van een winterweekendje Terschelling- is niet helemaal geslaagd. Maar ik heb sterk het vermoeden dat als deze schrijver 'het simpel houdt' er wel degelijk sterke verhalen in zijn/haar pen zitten.
In het vuur van de openbaring	Eh, ik ben niet van de fantasy. Dus moest ik even doorbijten. Is deze schrijver een nog jong persoon? Dat meen ik uit de zinsopbouw te herkennen. In dat geval vooral door gaan met schrijven, want potentie gneoeg. In ieder geval best een aardig verhaal dit. Met een goed verklarend einde. Maar nogmaals, ik ben er niet van...
Afscheid	Schrijver let op: het begint inkonsekwent. Die interim is pas net in dienst, maar toch suggereert u dat hij Fransen (al langere tijd) laat wegkomen met ziekmeldeingen en zo. Eindje verderop 'een goed idee'. Wie wat waar heeft het daar over goed idee? Geen context, dus dit is een raadseltje. Soms is eventjes niet duidelijk wie 'hij' is. Maar foutloos taalgebruik, en een supergoede vondst, die 'half-dialoog': de politieman stelt een vraag en dan komt er geen letterlijk antwoord van de hoofdpersoon maar een mijmering van hem. Klasse. Het einde is zowel verrassend, als een beetje gezocht, dus daar hink ik effe op twee gedachjten. Maar meer graag van u, schrijver!
Percy Sledge	De vele beeldspraken in dit verhaal om uiting te geven aan allerlei emoties, zijn (voor mij) een beetje too much. De speech van de ik-persoon aan het eind is nogal in tegenspraak met de rest van het verhaal (die vader had hem immers juist nooi geleerd vriendschappen en zo te koesteren, behalve die paar minuten op zijn sterfbed dan). Foutloos taalgebruik: onderschat niet het belang daar van voor lezers. Fouten leiden enorm af. Het gekke is, dat ik tijdens het lezen toch enig kippenvel bespeurde bij mezelf, dus dat hebt u, schrijver, toch maar mooi teweeg gebracht. Het universeel-mooie nummer van Percy Sledge is het ab-so-luut waard om een verhaal over te schrijven. Kortom: tweeslachtigheid aan deze kant van het scherm...
finale	Wat superjammer dat ik de hele laatste alinea, het einde dus, niet begrijp. Zakt nou hij in elkaar of zij? Sterft een van beiden? Dat doet echt afbreuk aan dit ijzingwekkend sterke verhaal. Voortreffelijk verbeeld, de personen/gebeurtenissen uit het leven van de man (die aan iets van dementie of afasie lijdt) te verbeelden door ze in het orkest te laten spelen. Echt klasse, herhaald kippenvel, wat jammer daarom dat het einde rommelig is.
vergeet mij niet	Heftig verhaal, knap verbeeld, Goed geschreven ook, al was voor mij het taalgebruik op enkele momenten ietsje te dramatisch, te pompeus. Maar al met al klasse.
de Storm	Potver. Heftig dit. Heel knap geconstrueerd, die tijdsprongen binnen de enkele gebeurtenis dat de vader het huisje gaat inspecteren. En dan in de stijl alsof hij een briefje voor zijn vrouw achterliet op het aanrecht, of mss haar een appje stuurde. Subtiel, mooi, treurig.
een goed leven	Prima verhaal, vooral door de scherpzinnige sfeertekening en symboliek. Zacht maar heel krachtig einde, ook weer vol symboliek. Beetje treurniswekkend, maar dat mag. Een of twee 'zingroepjes' liepen niet zo soepel, vind ik, maar verder: klasse.
Kwelling	Dit is zo'n verhaal waar persoonlijkie 'smaak' van de lezer een stevige rol speelt. Voor mij is dat: best aardig geschreven, maar treurniswekkend en vooral pointless. Geen einde ook en voor (met name) korte verhalen is een verrassend, krachtig, verklarend, bizar, whatever einde essentieel.
Jurylid M2
Piet Pedro vergist zich in de letters	De titel verraadt al hoe het afloopt.
Schalkwijk	Mooi verhaal.
Het huis tegenover dat van mij	Als de helft van de tekst geschrapt wordt, blijft er een mooi verhaal over.
La drache in de Alpen	Ik mis een plot.
Een onvergetelijke reis	Dit is een reisverslag, geen boeiend verhaal.
Mama	Het verhaal leest staccato, het is daarom lastig de emotie te voelen.
Rust, dagboek van een zenuwlijer	Boeiend verhaal.
Verontrustend	Ik mis een plot. Wel mooie schrijfstijl.
Een transmigrant	Te onsamenhangend, dat leest niet prettig.
Orde in de chaos	Ik mis spanning.
In de schaduw van de schoonheid	Er wordt veel uitgelegd en verteld, meer laten zien zou het boeiender maken om te lezen.
Plexiglas	Niet boeiend geschreven.
Momentopname	De tekst is te lang om boeiend te blijven.
1987	Origineel, leuk.
En weer op jacht	Dit is geen verhaal.
zoals de andere meiden	De emotie is voelbaar. Probeer de taalfouten eruit te halen.
Het roodborstje en de spin	Ik mis een plot.
Eten of gegeten worden	Mooi verhaal.
Tabula rasa	Prachtige schrijfstijl, leest erg prettig.
Vreemde vrienden	Mooi verhaal. Voor mij zou het prettiger lezen als er minder uitgelegd wordt.
Azarwal	Geen fijne schrijfstijl.
De moord op Niels	Heerlijk een thriller, jammer dat het niet zo spannend geschreven is.
Linda	Ik had op een spannend einde gehoopt.
Verderop langs de weg	Mooi verhaal.
Bingoding	Ik mis een plot.
De verhalenvinder
In het vuur van de openbaring
Afscheid
Percy Sledge
finale
vergeet mij niet
de Storm
een goed leven
Kwelling
Jurylid M3
Piet Pedro vergist zich in de letters	Aardig verhaal voor kinderen. Vermijd uitroeptekens in conversatie. Plaats een komma tussen een hoofd-en bijzin. Het helpt om de tekst hardop te lezen, dan voel je vanzelf waar je een rustpunt nodig hebt. Ik zou de plaatjes achterwege laten.
Schalkwijk	Aanhalingstekens is voldoende voor een dialoog. Gebruik niet ook nog cursief. In het verhaal gebeurt erg weinig. Er is geen spanningsboog.
Het huis tegenover dat van mij	Een verwarrend verhaal over een verward persoon. Iets teveel herhaling voor het lekker. Een onbevredigend einde.
La drache in de Alpen	Mooi verhaal voor een verjaardag. Het mist spanning en een plot.
Een onvergetelijke reis	Vlot geschreven. De zinnen zijn hier en daar wat beknopt. De beschrijvingen van zoiets onvergetelijks hadden wat uitgebreider en lyrischer gemogen.
Mama	Een onverdraaglijke zwaarmoedigheid. Onder zo’n verhaal moet eigenlijk het hulpnummer 113 worden vermeld.
Rust, dagboek van een zenuwlijer	Heftig verhaal over iets wat te vaak wordt weggewuifd. Schrijf cijfers en afkortingen zoveel mogelijk uit, dus ‘een dochter van anderhalf’, ‘vijf jaar zwoegen’, ‘tien pillen per dag’, enzovoort.
Verontrustend	Jammer van de laatste alinea. Het begon zo goed. Dat verdient een geraffineerder einde.
Een transmigrant	Origineel verhaal over actueel thema. Soms is de taal iets gekunsteld, maar wel met humor. Met plezier gelezen en daar gaat het om.
Orde in de chaos	Helaas zie ik niet de orde.
In de schaduw van de schoonheid	Goed verhaal met mooie spanningsboog,
Plexiglas	Intrigerend. Enerzijds veel, misschien teveel feiten, maar anderzijds mis ik de diepte over waar het verhaal om draait.
Momentopname	Spannend beschreven en het laat het vervolg aan de verbeelding over.
1987	Leuk perspectief, maar het verhaal strandt een beetje, waar is de rest. En wat is de relatie met de titel.
En weer op jacht	Onduidelijk verhaal. Jammer van de vele taal- en typefouten. Lees het verhaal hardop voor en laat het anderen kritisch lezen voor het verzenden. Volgende keer beter.
zoals de andere meiden	Interessante filosofische mijmering, maar verder gebeurt er niets.
Het roodborstje en de spin
Eten of gegeten worden	Goed geschreven. Het maakt nieuwsgierig naar meer.
Tabula rasa	Wat een mooi en goed geschreven verhaal. Je voelt de vochtige warmte en hoort de geluiden van het oerwoud.
Vreemde vrienden	Het thema van meer aandacht voor de geestelijke gezondheid is goed neergezet, maar het verhaal is verder ongeloofwaardig en gekunsteld. Het einde komt erg geconstrueerd over.
Azarwal	Mezelf geweld aandoend om tot de laatste alinea te komen, ontdekte ik wederom dat gezwollen fantasy in het algemeen en deze in het bijzonder niet aan mij is besteed.
De moord op Niels
Linda	Aardig bedacht maar zeer ongeloofwaardig. Iemand bracht Linda en vertelde wat ze twintig jaar daarvoor dacht bij haar vader in de auto, bijvoorbeeld. Gedachten door een derde of vierde persoon verteld, die er niet bij was.
Verderop langs de weg
Bingoding	Teveel herhaling, geen clou. Het verhaal loopt dood.
De verhalenvinder	Mooi en lyrisch geschreven. Het had wat langer gemogen om de personages wat uit te diepen.
In het vuur van de openbaring
Afscheid	Goed hoe de spanning er tot het eind in wordt gehouden. De personages zijn goed uitgewerkt.
Percy Sledge	Beetje sentimenteel maar wel mooi verwoord.
finale	Mooi verhaal met treffende flashbacks waardoor zijn hele leven als een symfonie voorbij komt.
vergeet mij niet	Het zal aan mij liggen, maar deze heftigheid kom ik niet doorheen. Te lang, te veel, te veel herhaling.
de Storm	Prachtig geschreven. Gevoelens zijn mooi weergegeven. Ondanks het verdriet en de pijn schuilt er hoop in de mooi geformuleerde zinnen.
een goed leven	Weemoed en verlangen, moei verwoord. Goede geschreven sfeerbeelden vooral in het eerste deel.
Kwelling	Ik had toch graag meer ontwikkeling gelezen. Dit is wellicht goed voor een column, maar voor een verhaal is het te mager.