Jurycommentaar december 2023

Stanislaw Lem

Beste schrijver,

Hieronder vind je het jurycommentaar van december. Het is zoals altijd verzameld per jurylid (en let op, er zijn ook wat nieuwe juryleden). Omdat niet elk jurylid elk verhaal leest en ook niet alles in dezelfde volgorde, kun je het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken.

Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jury-lid coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Let op: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Jurylid A1
Een schokkende ontdekking	Het verhaal is onduidelijk. Wat is er nu precies gebeurd? Is het toeval dat Chaja daar is? Wie is Bram? Hoe oud is Chaja? In het begin praat ze als een kind, maar dan blijkt ze werkzaam te zijn op het station. Gaat een voorbijganger naar de treintijden vragen als er twee mensen dood op het spoor liggen? Qua stijl mag je het minder dik aanzetten: je probeert een duistere sfeer neer te zetten, maar dat kan subtieler. M.i. teveel 'doorweekte wangen/blikken', ogen 'doorweekt van angst', blikken 'als donkere raadsels die de diepten van hun geest onderzoeken' (?)
Tweesprong	Leuk idee, maar het moet nog uitgewerkt worden. De eerste drie alinea's geef je achtergrondinformatie, dan komt er een begin van een verhaal (vanaf 'een bankoverval of een moord'), en in de allerlaatste regels raffel je het af. Ik wil als lezer weten waarom hij een bankoverval of een moord wil plegen (aandacht? sadisme? geld?) en hoe dat gegaan is, dat hij dat pistool bestelde. Mijn suggestie zou zijn; laat de eerste drie alinea's weg, schrijf een scene (bijv. die bij de koffieautomaat), verwerk daar de informatie in die de lezer nodig heeft.
De wensdans	Je weet een sprookjesachtige setting te schetsen, al vliegt het soms wat uit de bocht ('zijn hart verwarmde zich tot een vreugdevuur' en even verderop 'het liefdesvuur ontbrande in zijn hart'). Het voelt ook wat te makkelijk: je personage (het beeld) heeft een wens, en prompt komt er een vrouw binnenlopen die zijn wens vervult. Misschien kun je proberen er een conflict in te brengen dat het beeld moet overwinnen.
Voor altijd	Je geeft mooie beeldende beschrijvingen, die iets dromerigs hebben. Het is me alleen niet duidelijk hoe het zit - ook niet na 2 keer lezen. Wat is er gebeurd? Wat wil je zeggen met de dialoog over begeerten en behoeften? Je vertelt uitgebreid over zijn verhuizing naar deze stad. Als lezer verwacht ik dan dat dat samenhangt met het ontmoeten van deze vrouw, maar het komt niet terug. Dat geldt ook voor bijvoorbeeld 'de telefoon gaat', daar doe je niets mee dus waarom gaat die dan?
Poolen	Dit is een leuke premise voor een verhaal, maar het is nog geen verhaal. Wat gebeurt er als het zijn beurt is? Wat is er met z'n vrouw? Hoezo kijken al die dames naar z'n biceps?
Ondraaglijke stilte	Och, wat een triest verhaal. Mooi klein gehouden en beschreven. Wellicht zit er nog meer in dit verhaal - ik ben bijvoorbeeld heel benieuwd wat zich nu daadwerkelijk heeft voorgedaan tussen haar en haar zoons. Goed gedaan!
Verloren aan het IJ	Een meisje gaat naar een feest van haar beste vriend, en daar denkt ze iemand te zien met wie jaren geleden iets ergs is gebeurd, waardoor ze die avond herbeleeft. Toch? Er zit een verhaal in, maar dat komt nog niet uit de verf. Je vertelt een hoop over Joost, maar het verhaal lijkt eigenlijk te gaan over Anne. Wat is er gebeurd en wat wil je met het verhaal vertellen?
Opweg naar de winter	Dit is geen verhaal, dit zijn overpeinzingen van een kind. Er zitten wel elementen in waarmee je een verhaal kunt maken - je kunt bijvoorbeeld proberen de scene te schrijven waarin de 'ik' haar ouders om een hond vraagt. Daar kun je misschien hier en daar (gedoseerd!) wat overpeinzingen in verwerken. Succes!
Een gebruiker, geen gebruikssporen	Dit verhaal heeft wel potentie, maar is nu nog te onduidelijk. Wat wil deze vrouw? Lukt dat? Waarom wel / niet?
pandorapang	Ik word niet echt meegevoerd door het verhaal. Het is wat vreemd, wat kort door de bocht, het is niet duidelijk waar je heen wilt en wat er nu met die buren is, en de tussenkopjes voegen wat mij betreft niets toe. Als je een parallel met de actualiteit wilt trekken is het wel belangrijk om beide kanten wat in te kleuren; de 'buren' blijven nu vrij abstract. Wellicht kun je het verhaal iets meer uitschrijven aan de hand van scenes met dialogen om de lezer 'mee' te krijgen.
Prins	Er zit een zekere sfeer in dit stuk, maar het is nog te weinig en te onduidelijk om een verhaal te zijn. Let ook op met perspectief: "Niet meer dan een onderdrukte grom weerklinkt", zegt de 'ik' dit over zijn eigen reactie...?
Oeps!	Origineel perspectief en geloofwaardig neergezet. Jammer van de plot - dat de verteller de hulp van de lezer nodig heeft om te blijven lezen. Dat voelt voor mij wat flauw.
een kerstverhaal	Leuk, vlot geschreven. Het gaat wel heel snel, waardoor het minder 'binnenkomt'. Je zou er denk ik meer uit kunnen halen door bijvoorbeeld iets meer achtergrond te schetsen, de personages te introduceren en mogelijk de scenes uit te schrijven (bijv. de woede-uitbarsting van Odile, daar wil je als lezer bij zijn!)
Boswandeling	Fijn geschreven, spannend en met een vlotte verteller. Ook een origineel einde, fijn! Wel jammer dat de spanning die je opbouwt met de jachtgeweren een beetje blijft hangen, omdat je personage ergens anders eindigt. Ik wil dan toch graag weten wat daar mee is gebeurd. De lege telefoon zou ik eruit laten, dat voelt wat cliche en heb je niet echt nodig denk ik.
De wandeling van Sylvia	Goed geschreven, de angst wordt voelbaar. Voor een verhaal vind ik het nog wat klein. Zorg ook dat het beeld klopt: als zij op het strand loopt, hoe kan ze dan iemand aan de andere kant van de duinen zien? En daarna zeg je 'ze focust zich weer op de weg voor haar', waardoor ik even blijf hangen.
De terugreis	Mooi geschreven met goede beelden. Ik zou nog wel graag iets meer willen weten over wat ze van elkaar zijn (omdat je verwijst naar haar kinderkamer denk ik even dat ze familie zijn, maar uit de rest denk ik geliefden?).
De deur uit	Op zich een mooi idee, maar er moet nog wel wat gebeuren. De dialoog is niet geloofwaardig en het perspectief wiebelt: de ene keer zit je in het hoofd van je hoofdpersoon, dan is er weer een soort alwetende verteller. Ook dat het weinig diepgaande gesprek een verandering teweeg brengt na kennelijk een hele poos is wat vreemd. En de Berlijnse muur komt voor mij uit de lucht vallen.
Zweef	Heel goed! Het begin loopt voor mijn gevoel een beetje stroef, daarma loopt het als een trein en ben ik helemaal 'mee'. Misschien kun je nog iets meer over je hoofdpersoon vertellen.
Broederliefde	Goed en beeldend geschreven, geloofwaardige dialoog. Het komt over als een onderdeel /scene van een groter geheel dan een verhaal op zich.
workshop voor tot oppas gemaakten	De titel spreekt wel aan, maar de inhoud maakt de gewekte verwachting helaas niet waar. Het zijn anekdotes die grappig zijn voor in het familiealbum, maar om er een verhaal (of wellicht een column) van te maken is er meer structuur nodig. Stel een duidelijke vraag of poneer een stelling - die hoeft niet per se expliciet in de tekst, maar geeft mogelijk wel meer houvast.
Een missie van God...	Het verhaal heeft potentie maar is nog te onduidelijk. Wat willen die mannen? En zijn zij nou (toevallig?) buren van elkaar?
Heden duldt geen verleden	Interessant idee en fijn geschreven. Ik zou wel meer willen weten over de OverHeden en waarom boeken verboden zijn. Dat blijft nu te vaag. Het einde vind ik niet sterk.
De zwijgzame ontbijtclub	Een mooi verhaal, maar voor mij iets te uitleggerig om echt invoelbaar te zijn. Misschien omdat je veel voor de lezer interpreteert ('Conflictvermijdend als ze is geworden') of teveel informatie in een kort stuk probeert te stoppen.
verleden	Een prima idee voor een verhaal, maar het gaat nu te abrupt. De aanranding komt uit de lucht vallen, er lijkt geen aanleiding te zijn. Misschien kun je de uitleg, de gedachten van je hoofdpersoon, proberen te verwerken in de dialoog om de spanning op te bouwen.
The devils hiding place	Hè wat een triest verhaal, met toch nog een relatief goede afloop. Ik denk dat het nog invoelbaarder wordt als het er iets minder dik bovenop ligt hoe erg het voor Jonas is. Bijvoorbeeld door er wat lichtere elementen in te stoppen. En misschien is het in Belgie anders, maar in Nederland staan ouders niet meer te wachten op het schoolplein als hun kinderen 11 zijn ;).
stof en as	Mooie opzet, maar hier en daar wat traag (de schoonmaakstukken). Het stuk met het stikken in haar haren vind ik wat ongeloofwaardig. De tussenkopjes vind ik niet zo mooi. En ik denk dat je verhaal sterker is als je iets meer vertelt over de logica van je hoofdpersoon; waarom heeft hij gedaan wat hij deed (is nu héél beknopt), waarom slaapt hij de eerste tijd als een baby maar wil hij zich uiteindelijk toch aangeven? Je vertelt dat hij een web ziet dat er niet is, maar met die schijnbare waanbeelden doe je verder niets. Daar kun je misschien meer mee.
Marylin	Op zich leuk om een verhaal vanuit twee perspectieven te vertellen, en de plot is goed. Het is alleen niet in 1x duidelijk wat er gaat gebeuren (wat is chloroform?). Misschien kun je iets meer dialoog opnemen en ook uitschrijven wat er gebeurt tussen het gesprek in de trein en het moment dat Stefan (in regel 1) wenst dat hij terug kan naar dát moment. In het tweede gedeelte wissel je tussen de 1e en 3e persoon wat niet fijn leest.
Wat als?	Goed verhaal, ik vind alleen persoonlijk de 'wat als'-constructie wat cliche en niet zo mooi. Let verder op perspectief: je begint met 'wij', daarna ga je naar 'je' en 'ze'. Misschien werkt het nog wel beter vanuit een ik. Allerlaatste zin snap ik niet: dat zij zich in had moeten houden?
Van jou en niemand anders	Fijne schrijfstijl en je bouwt een zekere spanning op. De clou komt voor mij uit de lucht vallen.
Lucifer	Op zich goed geschreven maar ik blijf met veel vragen zitten. Waarom kiest zij hem uit? Waarom vindt hij het niet gek dat zij zijn naam weet? Er zitten een aantal herhalingen in (3x donkere ogen, zwart haar, goed figuur etc). Het verhaal over wat hij met die jongen heeft gedaan komt niet zo goed uit de verf en leidt daardoor wat af.
De leeuwentemmer	Goed verhaal! De dialoog zwabbert wel wat, in combinatie met de tijdsprongen is dat hier en daar wat verwarrend. Tekst loopt goed, behalve sommige zinnen (bijv. de derde alinea).
Meeste stemmen gelden	Het ontgaat me wat de verkiezingen (waar de helft van je verhaal over lijkt te gaan) te maken heeft met de beschuldigingen van pedofilie. Zelfs de brandstichter in je verhaal weet het niet, want die beschuldigt de hoofdpersoon in 1 adem van zowel krenterigheid (want geeft te weinig snoep?) als pedofilie. Kijk ook uit met zinnen als 'Het verloop van de gebeurtenissen begon zich langzaam te ontvouwen' en 'Het verhaal gaat verder waar dit begon', daarmee haal je de lezer uit de gebeurtenissen.
Aan de grond	Mooi en origineel! Op een gegeven moment vond ik het wel wat traag worden, maar daarna pakte je het tempo weer op. Enige wat ik gek vond: die jongen die zegt dat hij moet doorlopen. Hij staat toch bij een stoplicht, dus dan kan die jongen er toch gewoon langs?
Ondertussen, in de rechtszaal	Een origineel idee, maar nog niet heel geloofwaardig uitgevoerd. Denk er ook om dat als je een rechtszaal als setting kiest, dat de details kloppen. De orde van advocaten gaat niet over de wetgevende macht, er zitten drie rechters, en geen rechter zal meegaan in dit gesprek, om maar wat te noemen. En waarom wordt uiteindelijk de griffier en niet de rechter meegenomen?
Een killie omhelzing	Spannend wel, maar ik heb iets meer informatie nodig over de voorgeschiedenis van deze twee. Als zij hem vanuit Rusland heeft opgelicht, hoe geloofwaardig is het dan dat ze in de Mac toevallig tegenover elkaar komen te zitten? De allerlaatste zin zou ik weglaten.
O, o dennenboom	Leuk verhaal! Ben benieuwd hoe het verder gaat :)
laatste mode	Wel goed, maar hier en daar mis ik wat focus. Bijvoorbeeld de ontsluitingsweg, het vrij vragen van de secretaresse, de informatie over het eigen kantoor, terwijl het uiteindeijk toch over de dochter gaat.
geraakt	Ik begrijp hier niets van. Ervan uitgaande dat je het verhaal zelf wel begrijpt zou ik aanraden iets meer ruimte te nemen om de gebeurtenissen te beschrijven.
de complimentenontvanger	Heel fijn geschreven, goede setting, geloofwaardige dialoog, spannend en vermakelijk! Enige feedback is dat ik het gevoel heb dat er qua plot meer in zit: er staat nu voor je hoofdpersoon eigenlijk niets op het spel.
Kappersduet	Leuke opzet wel, maar ook een beetje flauw en wat mij betreft niet genoeg voor een goed verhaal. Dat de dialoog herhaald wordt vind ik niet zo fijn lezen.
Verraden	Mooi, goed gedaan! Spannend en beeldend. Ook de tijdsprongen vind ik goed, al zou de ziekenhuis scene denk ik mogelijk beter in de verleden tijd kunnen. Misschien kun je ook meer ruimte nemen voor de dialoog aan het eind want nu lijkt de woede van Khalil opeens verdwenen.
atlas en de smiley	Mooi, goede details en opbouw. Ik zou nog wel iets meer van de setting willen weten: hoe groot is het schip? Hoeveel bemanning? Dat zeg je wel op het laatst maar wil je eerder weten, omdat er vanwege het kleine beetje water vanuit dat het klein was (een raket oid). En waarom is er een papieren archief?
De laatste kans	Goed verhaal, fijn geschreven. Ik heb het gevoel dat er nog meer in zit, maar kan m'n vinger er niet helemaal op leggen. Ik ben hoe dan ook benieuwd of zijn gevoelens wederzijds zijn :)
Jurylid F1
Joep op zoek naar de gouden noot	Heel lief en echt ook met de foto erbij. Maar ik vind het toch schuren aan dagboek!
Regenboogdorp	Stacato opgeschreven, op zich wel een fantasierijk persoon, de schrijver van dit 'korte' verhaal.
Geen dag als alle andere	Het concept is zeker leuk, maar de uitwerking mag nog wat mysterieuzer. Laat haar gewoon beginnen in het lijf van iemand anders. En dat de lezer er langzaam achterkomt wat het idee is(?) Laat het wat moeizamer gaan allemaal, dat maakt het misschien wat spannender?
Hechte vriendschap	Af en toe zit er echt een pareltje tussen de zinnen. Dat houdt me zeker op de been. Af en toe ben ik de draad een beetje kwijt, maar ik herpak hem steeds weer.
Het regenboogland	De boodschap zal er in hebben gezeten en ik voel hem ook wel tijdens het lezen. Maar echt helder wordt het helaas niet.
Annihilatie	Ik weet niet of je dit edcht een kort verhaal kunt noemen. Wel is het mega origineel qua opzet
Death Valley
In de mist	Helaas. Het verhaal begint heel krachtig. Maar personages en spanningsopbouw had na eerste alinea een stuk beter gekund. Ik hou heel erg van mozaïek vertellingen dus er zit qua verhaallijn wel echt iets goeds in.
Krassen	Mooie tendens in het verhaal. Ik mis wel wat introductie. Aangrijpend stuk wel, ik merk dat er veel gevoeligheid en kwetsbaarheid in zit.
Het mysterie onthuld	het verhaal begint sterk en ook qua stijl blijft dit zo. Toch blijft de vertelstructuur heel erg op afstand. Geen echte actieve scènes, die mogen er meer in komen..
De complimentenontvanger	Goed opgeschreven, sterk plot en goede spanningsboog. En er zit ook nog veel humor in.
Spelletjes spelen	Het is prima geschreven. Alleen mis ik wat urgentie. Wat conflict en ook wat ruimte (en toch verhaalopbouw). Het is eigenlijk wat summier.
vreemdste dag ooit	Er zit heel veel spanning in dit verhaal. Goede en scherpe keuzes in personages en je voelt de gebeurtenis is optuigen. Toch merk ik dat deze schrijver misschien nog wat stilistische trucs zou kunnen leren om zinnen wat beter leesbaar te maken.
Piani	Leuk concept en veel fantasie. Leuk ook die combinatie tussen Disney wereld en een druk station.
verdwaald	In dit verhaal gebeurt zo veel dat het niet goed te plaatsen is af en toe. Het is duidelijk dat er een enorme dosis fantasie in deze schrijver zit. Toch mag het af en toe wat meer gedoseerd worden.
Ik stap waar ik wil en ik geniet met volle teugen	Poëtische teksten en enthousiasme mag gevierd worden! Maar daar zijn anders wedstrijden voor :)
Kappersduet	Scherpe dialogen, goed gekozen personages. Alleen 'payback time' had er van mij niet ingehoeven. Dat voelen we toch wel :)
RIP Oma	een mooi en kwetsbaar Verhaal. Soms mag er wat mij betreft wat meer 'actie' in, echte dialoog of terugblikken..
De verbroedering van de mensen	hoe liefelijk het verhaal ook is, ik merk dat ik het wat te betuttelend vind, dit verhaal.
Kliniek in Seoul	Sterke start maar zwak plot' helaas. Want het decor kan heel veel hebben!
Verraden	Wow wat een stijl, wat een plot en wat een personages waar je naar blijft luisteren.
Mevrouw Hendriks en het gouden horloge	Decor en omgeving zijn mooi gevonden. Ook de taaie tante is mooi omschreven. Toch mis ik wat vaart in het verhaal. En wat meer afwisseling in actieve en passieve scènes (af en toe een dialoog bijv zou het prettiger leesbaar maken).
Oorkappen	Veel informatie in één verhaal maar toch werkt dit erg goed. Sterke ik-personage heeft de schrijver gekozen. Een zware rugtas en dat lees je eraan af. Goed gedaan!
De 10-rittenkaart	Eerst vond ik het verhaal stroef beginnen. Langzaam werd ik in het verhaal getrokken. Sterk! En goed ook dat de schrijver bij het plot bleef en niet daar vanaf week.
Waan	Nee zo kan je act inderdaad niet eindigen, beste schrijver. Met zo'n poëtische twinkslag, met zulke kwetsbare en kleine beeldjes die je maakt, kun je het niet maken om op deze nuchtere manier te eindigen ;)
De saffraankleurige map	Spannende scène! Toch heb ik het idee dat dit onderdeel is van een heel boek en ik ergens in het midden begonnen ben..
Het drupppelt omhoog	Oe wat een pijnlijk verhaal. Er sluimeren grote onderwerpen doorheen, zoals verslaving. Wat prettig is is dat dit niet er te dik bovenop ligt. Ik vind het goed en vloeiend lezen, spannende opbouw
Spring in het veld	Dit stuk heeft zeker iets humoristisch. Eenvoudig en leest toch als een echt kort verhaal. Soms mis ik wel wat plot, of wat meer knipoog naar een echt menselijk wezen.
De laatste kans	Yes, ik kwam hier wel in. Toch vond ik het plot wat mager.
atlas en de smiley	Het decor, landschap was origineel. Helaas had ik het idee dat het verhaal nog wat meer uitgewerkt mag worden.
Gouden bergen	Sterk geschreven stuk, goede stijl. Ik vind alleen het eindplot wat zwak.
BBQ	Een hele sterke manier van personage bouw vind ik! Ook hele sterke dialogen, goed plot. Niets meer aan doen:)
Luguber deinend	Kort maar mega sterk geschreven. Ik bleef plakken!
De legende van Don Bosco	Ik ben onder de indruk van de originaliteit en de goede schrijfstijl. Toch vind ik het einde minder sterk.
Het consult	Dialogen zijn sterk, de stijl ook. Ik vind het plot en het conflict toch iets te veel op de achtergrond. Dit mag wel uitgediept worden nog.
Wat doe je als het donker is
Hier wachten zij	Een poëtisch stuk. Zelfs zonder heel duidelijk personage of plot, vind ik het een mooi geheel.
het tij van zorgen	Sterke personage opbouw vond ik in dit verhaal!
De leeuwentemmer	Extreem spannend begin, rest van het verhaal houdt die spanning vast.
Zweef	Interessant concept, sterke einde. Toch miste ik wat inhoudelijk conflict of info over haar leven.
De terugreis	Mooi, heel mooi. Poëtisch soms ook.
Marylin	Goeie start! Ook vind ik dat het ik-personage goed en sterk is neergezet in beide hoofdstukken. Soms mis ik wat dialoog.
stof en as	Helemaal in de wereld van deze verteller beland. Heel knap gedaan. Prettige schrijfstijl ook:)
Jurylid G1
Een schokkende ontdekking	Mooi begin met die beschrijving. Soms laat je het schrijven en de aandacht voor details primeren op de actie. 'Eigenwijze' zou op een ander moment best kunnen dat ze zo over haar zus denkt, maar niet op dat schokkende ogenblik. Zulke acties wijzen er dan op dat je teveel vanuit het perspectief van de beschrijvende schrijver werkt. Overdrijf ook niet: 'kalme toon als een macabere symfonie'? Wat moet ik me daarbij voorstellen? Metten ben ik dan afgeleid om dat die vergelijking erg mank is. 'Ik', stamelt hij zijn woorden als bevroren adem in de lucht.' Ook zo eentje, je zit in het diepste van de pijn, de schok, dan hoef je niet aan mooischrijverij te doen, hou het dan zo simpel mogelijk. Zo gaat het nog een tijdje verder. Wissel mooie zinnen af met banale, zet de contrasten groter aan in je teksten, tijdens een schokkende passage hou je dan ver van het zoeken naar schoonheid.
Tweesprong	De intro over de saaie Hans is te lang, na een alinea is het wel duidelijk. Leuk voor jou, voor het schrijfplezier, maar maak het na de pret wat beknopter. En oké, hij gaat het bankkantoor overvallen. En dat was het dan?
De wensdans	Te lange inleiding. Wat zijn geruite vensters (dat je nog eens herhaalt)? Vensters met ruitvormig glaswerk of zijn de ramen zelf ruitvormig? Mooi perpsectief vanuit dat wassen beeld, goede vondst. Je schrijft wat te administratief: 'voorzien van', 'gehuld' , 'tot zijn einde kwam', 'tere armpjes? (waarom niet armen?). Verbrede= verbreedde. Het is hier een werkwoord. Beaamde= betaamde. Niettemin een mooi verhaal, misschien wordt het beter als je de laatste alinea gewoon schrapt. Zo blijft het mysterie groter.
Voor altijd	Schrap mistige, een miezerregen is altijd mistig. Ik vind het weer niet echt kloppen: wind en miezerregen gaan niet samen, zeker niet als die de wolken uiteendrijft en de zon begint te schijnen. Hij staart naar het scherm...hé, wat? Waar is de overgang, is hij zomaar zonder verplaatsing plots op zijn bureaustoel beland? Bedding van een rivier? Ze zat toch aan een vijver? Lees jij je tekst wel na? Voorraden? Van wat? De bank waar zij GISTEREN zat, is leeg. De dag dat hij haar ontmoette ligt in tijd VER achter hem. Dat begrijp ik niet. Hoe weet hij dat ze daar gisteren zat dan? Is hij daar gepasseerd zonder haar aan te spreken, te groeten? Indien ja: vertel dat dan. Op die manier verlies je de aandacht van de lezer. Ineens is zijn haar grijzer, je maakt zomaar een tijdssprong. Het thuiskomen vind ik goed beschreven, korte zinnen, zakelijk en toch daarmee goed de leegheid van zijn leven beschrijvend. Misschien kun je met die alinea beginnen. Ook de flashback erna zit goed. Zet dit stuk mee vooraan en het geheel wordt minder verwarrend.
Poolen	Vreemd begin, ineens zitten we zomaar in het personage zijn hoofd. De chronologie klopt niet. Vertel wat over het huis, oké, maar ook over die man in zijn huis. Nu verplaatst hij zich en dan kruip je eerst in zijn hoofd. Net of ie was daarvoor een leeg omhulsel. Tja. Het idee op zich is best goed, mensen die bij elkaar komen om te besparen. Wat ontbreekt is de invulling van: de ruimte, de personages, hoe ze elkaar kennen, wat voorgeschiedenis, nu hou je het op beschrijvingen (denk aan 'show don't tell: wellicht de belangrijkste regel in het vertellen van een verhaal.) Veel herrie in het hoofd zeker?
Ondraaglijke stilte	Eikenboom? Eik dus. Ik besef me: ik besef. Maak een verschil tussen waanemingen van het moment en dingen die langer duren. Zweetdruppels voelen, tranen druppen, een scherpe pijn bonkt: allemaal oké, maar de tijd die door de vingers glijdt is een waarneming die langer duurt, dus niet momenteel. Verwar deze concrete en absracte waarnemingen niet. Mam, Maartje? Ook weer verwarrend. Spreekt James haar eerst aan met mam, dan Maartje? 'Een fractie van een seconde enz: die alinea zit goed. Vervolgens bellen ze aan. Hé? Is ze weer thuis? Ze verbleef toch in een zorginstelling? Kun je daar aanbellen? Vervolgens maak je een dijk van een fout. 'Ik blaas mijn laatste adem uit'. Kan niet gezegd worden door het hoofdpersonage die het verhaal doet, want die gaat dood. Ook niet in een coma. Schrap die zin gewoon, in de volgende alinea vertel je het einde.
Verloren aan het IJ	Goed verteld, maar het mag nog wat beknopter, soms leg je dingen net iets te veel uit. Aan het einde gebeurt er iets, maar wat? Een gil en het stormweer laten teveel ruimte voor interpretatie, zo wordt je verhaal te vaag en laat je het op een open einde uitvloeien. Dat noem ik luiheid van de schrijver, je maakt je er te makkelijk van af. De lezer moet het verhaal niet schrijven.
Opweg naar de winter	Een lange innerlijke monoloog. Dat verveelt op de duur. Filosofische uitweidingen mogen, maar geen verhaal lang. Dan denk ik: ja ja en ga weer over naar de orde van de dag. Een verhaal heeft een pak andere elementen van doen om interessant te zijn.
Een gebruiker, geen gebruikssporen	Archaïsche taal: te midden van... Gedachten dat?= Gedachten die. Ongeloofwaardig dat ze kickt op haar eigen kleinzoon. Onder het genip: tijdens het nippen. Vermijd deelwoorden beginnend met 'ge' (gelach, gesnoef) wanneer ze een beweging te passief maken. Niettemin een leuk idee, bravo voor de originaliteit ervan. Dat gedoe met de kleinzoon heb je hier eigenlijk niet nodig.
pandorapang	Van hun= van hen. Nederlanders maken deze fout geregeld. Dit is weer een voorbeeld van hoe een verhaal niet moet verteld worden. Toon wat er gebeurt, maar vertel het niet. Show don't tell is zowat de belangrijkste regel waardoor een verhaal prettig om lezen wordt of saai is. Een goed idee van je is het opsplitsen in kleine hoofdstukjes met telkens een andere titel. Maar vertel niet wat er gebeurt, schrijf het voortaan in de belevende vorm.
Prins	Ik was er oké mee: ik vond het oké. Wanneer (of toen) ze zich achter me in de kloof stortte. De wisseling van het nu en de flashback werkt, maar hou dan je tijden in het oog. Ik wilde: ik wou. Je bent niet zo goed in de tijden. Veranderd= verandert. Haal je schoolboeken maar weer boven. Je verhaal is wat kort en lijkt me een deel te zijn van een groter heel dat je er tussen uit geknipt hebt. Daarmee wordt het geen kortverhaal.
Oeps!	Is dit nu een kort verhaal? Nee. Het is een toespraak, een monoloog. Mooi gevonden, daar niet van, af en toe grappig. Weinig op aan te merken behalve dat het de pijkers van een kort verhaal mist. De drie kantelpunten, point of attack, point of no return en de openbaring zijn spoorloos. Er zijn geen narratieve elementen, een plot met een conflict of worsteling. Het verhaal maakt emoties los bij de ontvanger, hier weinig of niet.
een kerstverhaal	Knap. Goede intro, de beschrijving zet meteen de sfeer weer. We kijken mee in haar hoofd hoe ze uitkijkt naar het feest terwijl je genoeg info geeft. Geen overtollige verduidelijkingen, geen gekunstelde schoonschrijverij. Kort en bondig. En het werkt.
Boswandeling	Ga ervan uit dat niet iedereen weet wat een vrijmibo is. Je mag gerust de term vrijdagmiddagborrel gebruiken. Opletten voor tangconstructies, dat krijg je als je teveel bijzinnen in de hoofdzin plaatst. Voor het overige een goed verhaal, geloofwaardig en erg filmisch.
De wandeling van Sylvia	Zeker geen slecht verhaal, toch voelde ik dat het wellicht een goed einde zou kennen. Misschien moet je net iets geruststellends in het eerste deel, dus voor de ontknoping invoegen.
De terugreis	Hoe snel moet je rijden in de mist tot een onderbroken streep versmelt tot één streep. Ik denk zeer, zeer hard. Knap verhaal voor de rest, scherp omschreven.
De deur uit	Goed begin, maar de te lange innerlijke monoloog is niet voldoende om in één keer de wending van Jan geloofwaardig te maken. De metafoor met de val van de Berlijnse muur werkt niet, die vergelijking zit niet goed.
Zweef	Grappig begin, origineel ook; ik lees verder. Dat is de bedoeling. Wel een rare reactie van je personage, niet? Niet erg geloofwaardig....Je wisselt van perspectief met de zin 'Er was nooit wat met Inge aan de hand', zo denkt een persoon nie tover zichzelf, dus nu laat je plots een verteller op de buhne komen. Hou de vertelde tijd en de verteltijd in het oog. Wanneer ze riemen bestelt gaan er enkele dagen over, dus moet je dit vertellen in een overgang. Ongeloofwaardig is vervolgens dat ze wordt gebeld door mensen die haar willen zien zweven en die dus de collega van Inge zomaar geloven. Dat einde is dan weer goed, grappig; goed gevonden.
Broederliefde	Als verhaal werkt dit niet. Als onderdeel van een groter geheel wellicht wel. Omdat je dan de verveling, apathie en gelul kunt plaatsen in een groter geheel. Wel heel filmisch geschreven.
workshop voor tot oppas gemaakten	Dit - niet eens een verhaal - zweeft alle richtingen uit. Een voorschriften artikel, een lijstje, er wordt veel verteld en weinig getoond. Je let niet eens op alinea's, bladschikking, lettergrootte. Misschien eens wat meer je best doen, toon eens wat respect voor ons juryleden.
Een missie van God...	Een missie voor jou: ipv een hele samenvatting van wat er vooraf (en blijkbaar tijdens en nadien) allemaal gebeurde schrijf je deze scenes best uit, nu probeer je een novelle of een roman in een kort verhaal te proppen, dat werkt niet. Een lezer zou zich - in een kort verhaal dan - niet eerst moeten inlezen voor het eigenlijke verhaal aanvangt. Werk voor jou aan de winkel: schrijf scène per scène uit, met een beschrijving van de ruimte, het weer, het leven, de personages, hun dialogen en handelingen en gedachten.
Heden duldt geen verleden	Mooi begin maar dan waaiert je verhaal alle kanten uit. In de volgende alinea's lijkt het eerder op een column waar de schrijver zijn ideëen over een en ander kan spuien, vervolgens lijkt het weer op een fantasy/sf verhaal uit te draaien. Op een bepaald ogenblik lijkt het dan een sprookje te worden, het verhaal eindigt dan in pure horror. Die mix van soorten verhalen, met een enkel dialoog, te weinig beschrijvingen van omgeving en personages lijkt op een hutsepot met ingrediënten die daar helemaal niet in thuishoren. Splits je verhaal in delen, kies er een uit en borduur daar op voort.
De zwijgzame ontbijtclub	We krijgen veel verhalen over relaties die beëindigd worden. De derde zin klopt niet. De bijzin heeft niets te maken met de hoofdzin. Er is geen causaliteit, dus twee aparte zinnen maken. De verteller is duidelijk aanwezig, we komen ook in het hoofd van Menke, maar niet in dat van Matz. Een personale verteller met een voice over. Volgende zin vind ik ongeloofwaardig: ‘Ik schrijf ook om de pijn te vergeten. Om de mooie en warme herinnering aan Matz te vereeuwigen. Het lukt alleen niet. De pijn is nog te vers. En de mensen in de stad zijn boos op mij. Ze vinden dat ik Matz van hen heb weggehaald terwijl dat helemaal niet zo is!’ Waarom? Hij komt te vroeg, bovendien is hij wat te schrijverig. Hij zou er met horten en stoten, snikken moeten uitkomen, natuurlijker, met onderbrekingen, een hand op haar schouder, een bemoedigende stem enzo. Dat geldt ook voor de hele volgende alinea. Bovendien gebruik je de dialoog overduidelijk om de lezer verder te informeren, wat vrij gekunsteld overkomt. Splits die lange dialoog in kleinere scènes, beschrijf de ruimte, een windvlaag, de ractie van de andere vrouw, laat haar iets vragen, een troostend gebaar doen. De plotse omslag lijkt me ook wat inderdaad: te plots.
verleden	Te klein lettertype, alweer een verhaal over een fout gelopen relatie. Het bezoek van de schoonvader is wel verrassend. Originele vondst, goed einde maar de herhalingen van 'Getver, getver zijn er iets te veel aan.
The devils hiding place	Vreemd dat Jonas alles zomaar invult voor de anderen. Dat ze allemaal een ovenschotel krijgen, een gezelig gezin zijn. Een melodramatisch personage denk ik dan. Als dat niet de bedoeling is, dien je het begin meer te nuanceren. 'Bianca, een blonde vrouw van middelbare leeftijd,'schrijf je. Zo zal Jonas zijn moeder nooit beschrijven, plots springen we uit het hoofd van Jonas en komt er een verteller op de planken. 'Draait haar': draait zich'. 'You help me sleep at night' zou dat geen mooie titel zijn, nu is 'The devils hiding place' net te melo. En zo heb je meteen een verwijzing naar 'Die a little'. Je maakt een ernstige perspectief fout. Wanneer de vader zijn moeder een trap in de maag verkoopt kan Jonas dat niet zien, hij zit nog op zijn kamer. Het beland= het belandt. Aangrijpend verhaal. We komen niet te weten wat er verder met de vader gebeurt, geweldpleging is immers strafbaar. Hoe de politie optreedt, of zijn pleegouders hier iets mee doen. Dat is natuurlijk oké, misschien kan je er ook een vervolg aan breien?
stof en as	Het kan korter, veel korter, het geëmmer over die borstels is niet nodig. Eén of twee sterke zinnen, met scherpe omschrijvingen volstaan. De metafoor van de talkshow waarin niet geluisterd wordt, is goed gevonden. ook het opdekken van het bed mag ingedikt worden. Let op met je dialogen, ze zijn soms te schrijverig. Voorbeeldje: ‘Eenzelfde procedure heeft uw woonkamer ondergaan, maar ook hier hebben we, op uw vraag,'. Einde is oké, hoewel we hier geregeld een einde lezen waarbij de ex vermoord wordt.
Marylin	Te klein lettertype. Mooie intro die uitnodigt om verder te lezen. De tegenstelling tussen de twee personages creëert spanning. Dan deel 2, knap, de andere taal die mooi bij dit personage hoort, de lange litanie, de zinnen zonder rust. Goed gedaan. Het einde; yes!
Wat als?	Goed dat begin, eens geen verhaal over een beëindiging van een relatie, dat is al een verademing. Je maakt met de verklaring van de verdachte meteen de lezer nieuwsgierig. Het niet ingrijpen van de rechter wanneer de verdachte zijn litanie afsteekt tegen het publiek achter hem, vind ik totaal ongeloofwaardig. Evengoed is het ongeloofwaardig dat een rechter zich zo laat inpakken door hoe taal de dingen anders omschrijft dan wat ze echt zijn. Nee, je moet met slimmere dingen voor de dag komen. Dat de machtsverschillen veranderd zijn, daar wil ik nog in meegaan, maar dat rechters alleen moeten luisteren en geen oordeel mogen vellen? Dan is er geen rechtsspraak meer, dat moet je dan toch geloofwaardiger inkleden, met een voorgeschiedenis, nu verplicht je de lezer om mee te gaan in je verhaal. Dit noemen we de 'Suspension of disbelief'. Dat is een literaire term die slaat op de bereidheid van een lezer of toeschouwer om bij een fictief verhaal zijn scepticisme tijdelijk opzij te zetten. Daar slaag je volgens mij niet in. Een en ander wordt te weinig ingekleed. Misschien is het onderwerp geschikt voor een langere tekst, novelle of roman (sf, fanatasy) waar je het nieuwe paradigma gedetailleerder uit de doeken kan doen.
Van jou en niemand anders	Halfvol, halfleeg: een clichébegin. Het hele begin is te uitweiderig. In je drang om dingen mooi te beschrijven wordt het ongloofwaardig (regen als een echo?). Het prachtige einde redt je verhaal.
Lucifer	Het eerste alineaatje is al meteen te lang. Kort in. Dat kan niet, je bent te jong, maar een jonge jongen dan weer wel? Vreemd personage heb je bedacht. Dat mag, nu weet ik dat er een onbetrouwbare verteller aan het woord is. Vraag me af of hij dit overleeft. Oké, je verhaal beetje kort einde, wat doorzichtig, door de titel geef je zowat alles weg.
De leeuwentemmer	Knap opgezet verhaal met een mooie wisseling van flashbacks en het heden. Misschien mag het verhaal nog wat ingedikt worden.
Meeste stemmen gelden	Een teveel 'verteld' verhaal, te weinig 'belevend'. Denk aan de regel 'Show don't tell. Het idee is goed, de uitwerking ervan kan beter.
Aan de grond	Slechte layout, dat leest niet prettig. Maak er alinea's van, gebruik witregels, respecteer je lezer, geef hem rust. De tweede zin is al meteen overbodig, het kruispunt is verlaten, de lezer weet genoeg. Een vogel is niet 'het'. Presumptie? Is vermoeden, veronderstelling niet moeilijk genoeg? Het rode mannetje en atletische groene vind ik een mooie vondst. Nog steeds geen menselijk leven: dat is genoeg, de zin erna hoeft niet. Je herhaalt te veel. Sommige metaforen zijn er over. (piepten spottend? boven water te houden? kiem van de zin? nat worden als het spelen zonder troef...) Ben gestopt met lezen, te lang, te bombastisch.
Ondertussen, in de rechtszaal	Ongeloofwaardig verhaal, als de burgerrechten even belangrijk worden als de rechtspraak moet je dat beter inkleden. Je speelt in op de verbeelding van de lezer die een en ander immers moet aanvaarden. Suspension of disbelief is een literaire term die slaat op de bereidheid en toegeeflijkheid van de lezer (of toeschouwer bij een film) om bij een fictief verhaal zijn scepticisme in de kast op te bergen. Gebeurtenissen die in werkelijkheid niet mogelijk zijn worden geaccepteerd als “wel mogelijk” binnen het fictieve universum waarin het verhaal zich afspeelt. De lezer/kijker zal er dan niet te diep over nadenken en zich niet af laten leiden van het verhaal door de gedachte dat wat hij ziet of leest nooit echt kan gebeuren of ingaat tegen geldende logica. De term is in die zin het sterkst van toepassing op genres als sciencefiction, fantasy, komedie, horror en mopjes.
Een killie omhelzing	Een iets te lange interne monoloog. Voer wat meer handeling, beschrijving ruimte en dialoog in. Schep meer sfeer. Vervolgens actie genoeg, de spanning wordt mooi opgedreven, het einde is me te abrupt.
O, o dennenboom	Grappig verhaal alleen is het wat ongeloofwaardig wat de boom betreft.
laatste mode	Sterk begin, het ik-personage omschrijf je subtiel door zijn reacties en handelingen. Ook het tweede deel vind ik goed geschreven, tussen de regels door en soms expliciet leer ik meer over het karakter van het hoofdpersonage. Beschrijf voortaan ook de ruimte, dat is je zwak punt. Handeling, personage, dialoog zitten allemaal goed. En dan nog een mooi slot ook. Fijn verhaal.
geraakt	Moet de lezer in deze cryptische hermetische tekst raden naar wat er gebeurde? Maak er geen zoekspelletje van, of zo vaag dat de tekst multi-interpreteerbaar wordt. Misschien kun je je tekst inkorten, er een gedicht van maken, opsturen naar een tijdschrift of meedingen in een poëziewedstrijd. Geef iets meer aanwijzingen. Lees eens wat van Eva Gerlach, die doet dat ook, maar geeft net voldoende signalen.
de complimentenontvanger	Mooie vondst om het complimentenloket beneden te situeren en de klachtendienst veel moeilijker bereikbaar te maken. Ik merk dat je het nadien nog eens uitlegt: dat zou ik niet doen. Zo gaat het plezier voor veel lezers weg. Laat hen fier zijn omdat ze dat zelf door hadden. Het gaat leuk verder. Het is goed dat je ook geuren als zintuiglijke ervaring toevoegt, nog beter is het als je die accuraat omschrijft (citrus, viooltjes...) Mooie fijnzinnige tekst.
Kappersduet	Goede omschrijving van de kapperszaak. Na enkele zinnen krijg ik toch al een donkerbruin vermoeden...dat dit niet goed afloopt. Leuk kort verhaal, geen overtolligheden.
Verraden	Slik; angstaanjagend goed geschreven. Knappe inkijk bied je op die andere cultuur, de andere levensgewoontes, de uitzichtloosheid.
atlas en de smiley	Klotsen= walsen. Wijn klotst niet. Het is geen binnenzee, hoor. Stijl? Steil! Knap verhaal, origineel idee, maar je moet dringend aan je spelling schaven.
De laatste kans	Graag voortaan een groter lettertypen en anderhalf tussenruimte. Dat leest beter. Je personages beschrijf je accuraat, is plezierig lezen zo. Soms wat sterkere werkwoorden gebruiken (ik deed mijn vingers: ik stak mijn vingers). Doordat je hints geeft weet ik halfweg al dat het om een robot gaat. Misschien zijn je wenken net te opvallend. Je zou de hele laatste alinea kunnen schrappen, dat maakt het verhaal nog een stuk krachtiger.
Jurylid J2
Een schokkende ontdekking	De hoofdpersoon verliest haar moeder en tweelingzus. Het is kort, te veel blijft onduidelijk, waardoor het verhaal aan waarde verliest. Het leest prettig en zeker het begin is zonder meer goed. Ik zou meer willen weten.
Tweesprong	Een wel heel kort verhaal over een man die overbodig lijkt te gaan worden. Het verhaal is in een paar zinnen verteld, het beklijft niet en is daardoor niet boeiend.
De wensdans	Totaal niet mijn stijl, de schrijver heeft een wel heel positieve pen en het verhaal leest als een sprookje. Met het verhaal is niets mis, het stelt niet veel voor, maar in een verhaal als dit is dat ook niet zo belangrijk. Gewoon leuk om te lezen, maar niet bijzonder.
Voor altijd	Een verhaal over verlies. Verhalen als deze komen regelmatig voorbij en dit is zeker niet een van de beste. Het blijft hangen in algemeenheden en het wil niet tot leven komen.
Poolen	Een saai verhaal zonder veel inhoud. Het blijft op de vlakte, wordt nergens boeiend en kabbelt naar het einde.
Ondraaglijke stilte	Een verhaal met een niet onaardige wending. Het mocht voor de hoofdpersoon echter niet zo zijn. Het leest prettig, maar als geheel slechts ternauwernood een voldoende.
Verloren aan het IJ	De opbouw van het verhaal is goed, halverwege lijkt het verhaal volledig tot leven komen. Helaas is niets minder waar. Het wil de schrijver niet lukken om de juiste toon te vinden om de lezer aan zich te binden. Ik haak in elk geval snel af.
Opweg naar de winter	Eindeloos veel gedachten en te vaak een zin die begint zonder hoofdletter. De gedachten worden niet samengebald tot een geheel, maar blijven gewoon rondzingen in het verhaal.
Een gebruiker, geen gebruikssporen	Door de schrijfstijl lastig te lezen. Het verhaal rommelt maar wat door, er zit geen lijn in en daardoor is het niet boeiend.
pandorapang	De schrijfstijl is niet geweldig en het verhaal is vooral veel herhalen, waardoor het niet boeiend wil worden.
Prins	Het verhaal blijft wat aan de oppervlakte hangen. Het wil niet boeiend worden. Wel goed de omgeving en wanhoop beschreven.
Oeps!	Een aardig bedenksel, het leest vlot. Inhoudelijk interessant, maar niet echt een verhaal.
een kerstverhaal	Een treurig kerstverhaal. Ik hou er wel van.
Boswandeling	Met de spanningsopbouw is niet veel mis, het einde is jammer genoeg niet goed.
De wandeling van Sylvia	Het is bijzonder dat er twee verhalen achter elkaar ingestuurd zijn die zo op elkaar lijken. Dit verhaal is in veel opzichten identiek aan het vorige verhaal, alleen net iets slechter geschreven.
De terugreis	Mooie zinnen in een leeg verhaal. Te weinig context.
De deur uit	Slechte dialogen, je noemt elkaars naam niet zo vaak. Verder een heel simpel verhaal dat niet sterk is.
Zweef	Een leuk idee is niet voldoende voor een heel verhaal.
Broederliefde	Dit verhaal voelt eindeloos lang aan, het is gewoonweg niet boeiend genoeg.
workshop voor tot oppas gemaakten	De titel vind ik al slecht, het verhaal zelf is niet beter.
Een missie van God...	Een verhaal waar ik helemaal niets mee heb.
Heden duldt geen verleden	Een verhaal dat zich in de toekomst afspeelt. Het is aardig bedacht, maar net niet boeiend genoeg om echt goed te zijn.
De zwijgzame ontbijtclub	Dit verhaal voelt eindeloos lang aan en het wil maar niet boeiend worden.
verleden	Een wel heel simpel verhaal, voorspelbaar en niet interessant.
The devils hiding place	Een treurig verhaal met een moelijk onderwerp, het lukt de schrijver niet om het heel sterk op papier te krijgen.
stof en as	Het einde is verrassend, maar voordat je daar bent, moet je wel een heel verhaal doorworstelen.
Marylin	Twee perspectieven, aardig gedaan. Niet alles wordt verteld, maar de lezer komt wel alles te weten. Tikje langdradig.
Wat als?	Het verhaal niet boeiend verteld, de schrijver houdt te veel afstand.
Van jou en niemand anders	Het einde is verrassend bedoeld, maar het vertelperspectief past hier niet bij.
Lucifer	De titel geeft eigenlijk al het hele verhaal weg.
De leeuwentemmer	Het verhaal leest vlot door, maar bij vlagen vraag ik me af wat ik aan het lezen ben. Het is wat rommelig en ik heb moeite mijn aandacht erbij te houden.
Meeste stemmen gelden	Een verhaal dat zich afspeelt rond de verkiezingen, blijkbaar heeft de schrijver een boodschap. Deze komt bij mij niet over.
Aan de grond	Een bijzonder verhaal, fascinerend en boeiend. Het is jammer dat de schrijver veel te lange alinea’s gebruikt, waardoor het wat lastiger lezen is.
Ondertussen, in de rechtszaal	Een fijn verhaal om te lezen, het is ontregelend en goed geschreven. In het verhaal creëert de schrijver op een goede manier twijfel en het is een geslaagd verhaal.
Een killie omhelzing	Het verhaal begint sterk, uiteindelijk is het een redelijk doorsnee verhaal. Aan het einde lees ik Engelse zinnen, ik vind dat altijd jammer.
O, o dennenboom	Een kerstverhaal, het is de tijd van het jaar voor. Het idee is nog wel grappig, de uitwerking wat minder.
laatste mode	Een verhaal als dit is niet aan mij besteed. Het einde is me daar te sentimenteel voor. Het is goed geschreven en kent een goede opbouw.
geraakt	Een kort en rommelig verhaal. Het is me te ongrijpbaar om goed te zijn.
de complimentenontvanger	Het idee achter dit verhaal is interessant, de uitwerking is vooral langdradig en saai. Na de eerste alinea’s zat ik vol interesse te lezen, langzaam maar zeker voelde ik me minder verbonden met het verhaal en had ik moeite om door te lezen.
Kappersduet	In een kort verhaal twee perspectieven gebruiken kan heel goed werken. In dit geval werkt het niet, omdat het tweede deel totaal niet verrassend is. Het is precies wat je als lezer niet hoopt te verwachten. Het einde is slecht.
Verraden	Een treurig gegeven in een veel te lang verhaal. De spanningsopbouw is op zich niet slecht, maar de spanningsboog is zo lang dat de ontknoping als een verademing komt. Het idee is goed, de uitwerking maar ten dele.
atlas en de smiley	In de laatste zinnen wordt duidelijk wat de clou van het verhaal is. De meeste lezers zullen dit zelf al wel bedacht hebben, het zal in de meeste gevallen dan ook niet als een verrassing komen. Het is goed geschreven en als verhaal de moeite waard.
De laatste kans	Een mooi en bijzonder verhaal. De angst voor technologie op een geweldige manier op papier gezet. Jammer van de taalfoutjes, maar dat is geen groot probleem.
Jurylid J3
Een schokkende ontdekking	Dappere poging om intense emoties te beschrijven. Helaas ontbreekt het mij als lezer aan voldoende informatie om hierin te worden meegenomen en me goed in te leven. Meer achtergrond is mijns inziens noodzakelijk en in dit geval dus juist niet het raadselachtige. Maar het verhaal heeft zeker potentie.
Tweesprong	Interessant idee dat wat mij betreft echter nog veel verder uitgewerkt en uitgediept mag worden, vooral wat betreft de gedachten en gevoelens van Hans. Het voelt nu te oppervlakkig om zijn acties te kunnen begrijpen. Maar zou een goed verhaal kunnen worden.
De wensdans	Goed geschreven. Weet de aandacht vast te houden. Leest als een sprookje maar kan ook in zijn geheel als metafoor gezien worden. Alleen zal niet iedereen zich iets kunnen voorstellen bij de genoemde muziekstukken. Klein beetje bijschaven nog qua spelling en grammatica. Verder goed bedacht en uitgewerkt.
Voor altijd	De sfeer van gemis en melancholie is best goed getroffen. Wat meer achtergrond lijkt wel noodzakelijk (wat is er dan gebeurd?) zodat we echt empathisch met Marc kunnen zijn en zijn verdriet echt voelen.
Poolen	Op zich best een origineel idee met mogelijkheden. Maar wat mij betreft is het te summier en mag het verhaal best verder uitgewerkt worden.
Ondraaglijke stilte	Goed bedacht, zit ook goed in elkaar, met een slimme twist. Wel vind ik de zin 'Ik blaas mijn laatste adem uit...' jammer, dat geeft het te snel weg. Ik zou de omschakeling nog iets plotselinger maken waardoor de twist nog beter tot zijn recht komt. Maar zeker goed gedaan!
Verloren aan het IJ	Vlot geschreven, leest goed weg. Het is niet erg als de lezer sommige dingen zelf moet invullen maar naar mijn smaak blijven er in dit geval toch net iets teveel vragen openstaan.
Opweg naar de winter	Goed om een inkijkje te geven in de geest van jongeren en hun kijk op de wereld met haar problemen. Voor mij voelt het echter meer als een overpeinzing dan een verhaal.
Een gebruiker, geen gebruikssporen	Goed gelukt om de lezer mee te nemen in haar hersenspinsels. Blijft de aandacht vasthouden. Ik blijf wel met een paar onduidelijkheden zitten die ik graag beantwoord had gezien. Maar goed geschreven.
pandorapang	Netjes geschreven maar om heel eerlijk te zijn ontgaat de clou mij volledig. Maar dat kan ook aan mij liggen uiteraard.
Prins	Leuk idee. Denk ik, want ik begrijp er eigenlijk weinig van
Oeps!	Ontzettend goed bedacht en heel erg origineel. Echt top! Met veel plezier gelezen. Van dit soort verhalen wil ik er graag meer.
een kerstverhaal	Geen spelfouten, dat is positief. Maar verder lijkt het niet op een verhaal. Eerder op een scène uit een sitcom die echter zonder beeld totaal niet uit de verf komt.
Boswandeling	Begon interessant maar eindigde in mijn ogen als een anticlimax i.p.v. een twist, als iets wat iemand ooit zelf heeft meegemaakt i.p.v. bedacht.
De wandeling van Sylvia	Leest gemakkelijk maar lijkt meer op iets wat iemand zelf ooit heeft ervaren dan op een verhaal.
De terugreis	Leuk bedacht maar de clou wordt te snel al duidelijk dus de lezer wordt er niet door verrast.
De deur uit	Gedachten en gevoelens goed beschreven. Het einde snap ik niet. Voor mij onduidelijk wat nu de clou is.
Zweef	Origineel verhaal. Is het helemaal zelf bedacht? Of geïnspireerd door de film The Man Without Gravity?
Broederliefde	Platvloers. Hoeft voor mij niet.
workshop voor tot oppas gemaakten	De rol van grootouders is bewonderenswaardig. Dat maakt dit echter nog niet tot een verhaal. Het lijkt meer op een samenvatting van wat iemand vindt en heeft ervaren.
Een missie van God...	Erg goed gedaan dit! Intelligent, verhaallijnen die bij elkaar komen, boeiend, je wilt blijven lezen. Kortom, niets dan lof. Graag meer van dit, beste schrijver!
Heden duldt geen verleden	Goed idee maar er had wat mij betreft nog meer in gezeten, had nog meer uitgewerkt mogen worden.
De zwijgzame ontbijtclub	Mooi beschreven hoe emoties en gevoelens ons kunnen beheersen en zich kunnen ontwikkelen.
verleden	Is dit echt gebeurd? Dat zou vreselijk zijn. Helaas maakt het dat nog niet tot een (goed) verhaal.
The devils hiding place	De deprimerende sfeer van wanhoop en uitzichtloosheid is goed getroffen. Het raakt je echt. Het zou nog beter lezen wanneer de grammatica iets verbeterd wordt.
stof en as	Leuke twist, goed gevonden. Maar het geheel had wel een stuk compacter gemogen.
Marylin	Niet slecht bedacht. Interessant, die twee perspectieven. Toch mist het nog iets aan diepgang.
Wat als?	Wel origineel perspectief om de lezer aan te spreken als een hoofdpersoon in het verhaal maar ook heel gevaarlijk. In dit geval voelt het niet goed omdat de lezer zich nu voelt afgeschilderd als een slecht persoon.
Van jou en niemand anders	Interessante twist. Misschien had het verhaal nog wat uitgebreid kunnen worden.
Lucifer	De kracht van verleiding, de strijd tussen verlangens en het geweten, niet slecht gedaan.
De leeuwentemmer	Boeiend verhaal, houdt de aandacht vast, goed gedaan!
Meeste stemmen gelden	Leest niet slecht maar het voelt voor mij enigszins onaf.
Aan de grond	Knap gedaan, om een in principe statische situatie boeiend te maken door een levendige beschrijving van iemands gedachtenwereld.
Ondertussen, in de rechtszaal	Het verhaal heeft potentie maar ik vind het onduidelijk. De achtergrond waartegen het verhaal zich afspeelt moet uitgebreider belicht worden om het te kunnen begrijpen en waarderen.
Een killie omhelzing	Het begint goed maar eindigt teleurstellend, te oppervlakkig. Ook flink wat zinnen in het Engels, wat storend is.
O, o dennenboom	Goed begin maar de omslag van het humeur van de buurman is wel heel plotseling. En het mysterie van de boom is te kort en haastig afgewerkt om het echt mysterieus en boeiend te maken.
laatste mode	Emotioneel thema maar het lijkt erop dat het uit empathie kaalscheren is bedoeld als de verrassende clou maar dat is het niet want het is een bekend fenomeen. Dat de man ertoe wordt aangezet door een volslagen vreemde komt wat mij betreft ook niet uit de verf.
geraakt	Ik heb het twee keer gelezen maar kan er helaas geen touw aan vastknopen.
de complimentenontvanger	Sfeertje erg goed neergezet! Origineel idee en goed uitgewerkt.
Kappersduet	Inkijkje in twee gedachtenwerelden die elkaar treffen. Leuk!
Verraden	Indrukwekkend.
atlas en de smiley	Science fiction, leuk! Goed bedacht ook.
De laatste kans	Goed geschreven en met een leuke twist.
Jurylid L
Joep op zoek naar de gouden noot	Prima sprookje, parabel. Geschikt ook om onderwijl kinderen een beetje (leuk!) rekenwerk te laten doen en ze iets waardevols te leren.
Regenboogdorp	Hmmm... hoewel 'waar' een beetje moraliserend, dit verhaal. Wel duidelijk is dat het blauwe hert de bloemen en zo tof vindt, maar waarom de andere twee dat niet vinden blijft helaas in het midden. Spreekt mij niet zo aan, maar als verhaaltje voor kids mss wel leerzaam.
Geen dag als alle andere	Aardig verhaaltje, maar de strekking ontgaat me. Het einde is niet sterk (nl. niet verrassend, verklarend, bijzonder, whatever en juist zoiets moet het einde van vooral korte verhalen wel zijn).
Hechte vriendschap	De strekking van dit verhaal ontgaat me. Wel sfeervolle schilderingen van wat er in De Laatste Beuk zo'n beetje gebeurt. Meer een episode, geen verhaal. Een kort verhaal heeft bij uitstek een sterk einde nodig. Dat is dit niet.
Het regenboogland	Dit is niet zo zeer een verhaal als wel een statement (hetwelk ik -op basis van mijn algemene levensbeschouwing- volstrekt ondersteun).
Annihilatie	Een waagstuk, dit script. Ieder script, want daarvoor moet je een soort filmische fantasie hebben, je moeten woorden/gebeurtenissen sequentieel aam je geestoog kunnen zien voorbijtrekken. Ook de lezer van VvdM moet dat dus kunnen. Dit jurylid denkt al z'n hele leven 'filmisch' of op z'n minst 'in dia's'. Ik kon het niet alledaagse script dan ook goed 'als filmpje' volgen en kwam tot de conclusie: maar beter in de scriptfase laten, want het lijkt me te abstract, geen kaskraker. Maar schrijver, hulde voor het lef. En ook: denk aan je lezer, dus iets meer KISS (zoek maar op). Ik zie iets bijzonders als zo'n script graag vaker...
Death Valley	Dit verhaaltje begint als avonturenverhaal, krijgt iets van suspense en is dan aardig op weg. Het einde is echter een onsamenhangende alinea. Toch heeft deze schrijver iets in zijn/haar mars. Vaak meedoen, blijven schrijven en veel lezen, daar wordt je echt beter van...
In de mist	Verhaal kent enkele niet goed te volgen momentjes. Wel goed het spannende, mistige sfeertje getroffen. Maar het einde is niet best hoor. Is gewoon geen einde eigenlijk...
Krassen	Eh... is het krassen ontstaan door het overlijden van de oma? Of eerder al, door bijv. de afwezigheid van de ouders. Dat wordt niet duidelijk. Wat wel duidelijk is, is dat verrassing met dubbel r moet. Het thema spreekt mij wel aan, maar dan mag het verhaal iets meer diepgang hebben...
Het mysterie onthuld	Dit lijkt wel een samenvatting van een compleet boek. Maar wrslk. is het bedoeld als grappig: de lezer op het puntje van de stoele brengen (ik zat echter languit achterover) door met geheimen en mysteries te zwaaien en dan aan het eind er niks van onthullen. Best leep bedacht, maar geen topverhaal...
De complimentenontvanger	Schrijver, hoe verzint u het? Wat een heerlijk verhaal. Wat een treffende beschrijving van het archetype ambtenaar. Wat gebeurt er enorm veel, terwijl er in Ludo's werk eigenlijk niks gebeurt. Je 'proeft' gewoon de sfeer. Normaal hamer ik er op dat (met name) een kort verhaal een krachtig, verrassend, bijzonder, whatever einde moet hebben. Dat lijkt dit niet te hebben, maar heeft het wel: een subtiel maar heel krachtig en verrassend einde. Ook lekker fijnzinnig en creatief taalgebruik, bijv: 'Het klinkt als Baileys in een fluwelen glas' Klasse. Doe mij een lol, schrijver, stuur iedere maand zoiets in naar VvdM..!
Spelletjes spelen	Twee keer gelezen, maar ik begrijp het helaas niet. Geen spanningsboog, geen (sterk) einde. Geen verhaallijn. Spreekt mij niet aan...
vreemdste dag ooit	Een gokje? Schrijver, u bent een jonge, mannelijke scholier? Nou ja, doet er niet toe. in ieder geval een chill verhaal dit. Zombies, levende lijken, altijd goed voor een beetje vette horror. Er gebeurde van alles, schrijver, blij dat ik niet in dat klaslokaal zat. Een paar tips? Herlees je verhaal, liefst een of twee dagen later en lees het hardop voor aan jezelf. Dan hoor je je eigen foutjes en verbeterpuntjes. En sowieso moet je taal- en tikfouten er uit halen. Ook logica is heel belangrijk. Voorbeeldje? Je hebt het steeds over die leraar, dan denkt de lezer aan een man. Maar tussendoor verwijs je naar die leraar als 'ze'. Een vrouw, dus lerares. Hoe dan ook, lekker spannend, lekker doorgaan met schrijven en lekker van genieten...
Piani	Heel leuk concept, maar twee dingetjes doen wat afbreuk: het taalgebruik is iets te zakelijk, te weinig 'magisch' voor een fantsay-sprookje-verhaal is. En voorts gaat het verhaal echt alle kanten op - meer is minder - de rode lijn ontbreekt. Maar zo gaat dat met zo'n rijke fantasie: die gaat ook alle kanten op, bezoekt vele leuke plekjes... echter als je dat dan op papier zet geldt het adagium: schrijven is schrappen Daarom weet iik weet zeker dat deze schrijver, rekening houdend met deze tips, meer in zijn/haar mars heeft. Dus kom maar op met dat volgende verhaal...
verdwaald	Pfoe. Allereerst: schrijver/ster heeft een levendige fantasie en een vloeiende pen. Foutloos, althans nagenoeg (want: 'net hetzelfde' is een contaminatie. Het is 'net zo' of 'hetzelfde'). Van paragraaf 1, 2 en 3 had ik de indruk dat ChatGPT een stukje heeft geschreven en met telkens wat toevoeging drie keer. Maar laat ik er van uit gaan dat dit origineel werk is: dan ontgaat me waarom het intro in drie versies is verteld. Kill your darling, schrijver. De voor een verhaal elementaire spanningsboog ontbreekt, evenals het voor een kort verhaal zonder meer essentiële krachtige-bijzondere-verklarende-whatever einde. Schrijver/ster: niet sippen nu, u hebt zo veel schrijfpotentie (ik denk dat u overloopt van de beelden, verhalen, noem maar op) dat ik graag asap nog iets lees van u..!
Ik stap waar ik wil en ik geniet met volle teugen	Enthousiaste anekdote van een wandeljunk. Het genieten spat er van af. Geen winnaar dit verhaal (het lijkt een beetje impulsief/spontaan op papier gezet en ingezonden), maar blij word ik er wel van...
Kappersduet	Sode-piep- wat een tof stuk. Spanningsboog? Volop aanwezig, twee keer zelfs. Supersnel zit je als lezer op het puntje van je stoel en ben je razendbenieuwd naar de afloop: snijdt Simon zijn oor d'r af? Doet hij stiekem een kleurstof in zijn haar? Komt er een bizar einde? Nee, een verrassend einde. Simon bewijst zich ten lange leste als vol-ko-men superieur aan zijn vroeger plaaggeest en die laatste mag verder leven in het gruwelijke besef dat Slome Simon by far de minst slome van hun twee is. Ik vond zelfs het absurde 'zo bot als de weg naar Metusalem' leuk, goed bedacht. Vlot, sfeervol, spannend...schrijver... dank je wel. En owee als u niet nog meer van dit lekkers indient...
RIP Oma	Vooral bij een kort verhaal van eminent belang dat het einde -op wat voor manier ook- (heel) krachtig zijn. Heel vaak een manco, maar niet bij dit verhaal. Potver wat een vilein kind annex verhaal. Echt goed opgebouwd, schrijver (m/v/x): heel lieflijk begonnen, subtiel (met reden) de vermelding dat oma vooral goed rechtop moest zitten, toen de (op dat moment) iets té expliciete beschrijving van oma in d’r blootje en werd het al wat valser. Die fijnbesnaarde verwikkeling van allerlei spulletjes, antiekmarkten en (verrassend, goed zo!) haar kleptomanie. Dan die brute bestraffing door die kleine duivel (x/v/m). De perfecte moord ook nog ‘ns. Graag meer van dit soort fijnproeverij schrijver (m/v/x)..!
De verbroedering van de mensen	Een soort sprookje, of whisfull thinking over vluchtelingen in Nederland en hun volledige verbroedering en met en acceptatie door de autochtone bevolking. Nagenoeg foutloos geschreven, da's alvast mooi. Maar ook: een kort verhaal MOET, meer nog dan lange verhalen, een verrassend, verklarend, bijzonder, ontregelend, whatever einde hebben. Dat heeft dit niet. Ook was de essentiële spanningsboog er niet (wat staat er te gebeuren, waar gaat dit heen?). Mij spreekt het daarom niet zo aan.
Kliniek in Seoul	Een leuk want onalledaags thema. Goed sfeervol neergezet in een medisch achterkamertje in Seoul. twee belangrijke elementen in (met name) een kort verhaal zijn spanningsboog en een sterk, bijzonder, onthullend, whatever einde. Die boog is er (oei, oei, hoe loopt dit af, wordt ze verminkt of komt ze er 'goed' vanaf met een duckface), maar het einde is slap. Is zelfs onbegrijpelijk, want waarom wordt in dat restaurant ineens die man opgevoerd? En vooral: waarom vraagt zij zich ineens af of ze nog meer had moeten laten doen (juist terwijl ze zo'n mooi compliment kreeg). De zin 'So yeppudaa, just liku Bella Hadid’ is onbegrijpelijk. Wat is so yeppuda? En wie is Bella Hadid (heb het opgezocht). Wat is fat melding? Tip: dnek er aan dat maar heel weinig lezers weten waar dit allemaal over gaat. Dus gebruik alleen begrijpelijke taal. Schrijf je over zo'n specifiek gebiedje, waar slechts zeer weinigen mee bezig zijn, in weerwil van wat s-media wil doen geloven, besef dan dat lang niet iedereen die vaktermen kent, ook nog deels in Engels en deels in Koreaans. Sterk, in deze setting, dat schrijven in de tegenwoordige tijd. Goed consequent gedaan. Tot slot schrijver: laat uw onmiskenbare schrijftalent (dat is er!) niet verloren gaan. Lees en schrijf veel en het wordt beter en beter...
Verraden	Ontregelend verhaal, sterk neergezet. Onalledaags thema, ver weg en toch dichtbij, prima. Halverwege wist ik al wat er ging gebeuren, maar dat is niet erg. De eerste paar regels, eigenlijk de hele eerste alinea heb ik moeten herlezen, die was verwarrend. Het eind is niet sterk (en dat is bij een kort verhaal essentieel) en een beetje ongeloofwaardig. Dialoog en sfeertekening beide echt goed. Graag meer van u, schrijver...
Mevrouw Hendriks en het gouden horloge	Best een leuk verhaal, maar een paar tips (jonge?) schrijver/ster. De rol van die jongen mag meer benadrukt worden, hij mag wat meer -vooroordelend- verdacht worden gemaakt. Dan de mensen van de gipskamer. Geldt een beetje hetzelfde voor. Tot slot dat de opticiën zo binnenloopt bij een klant van hem die in het ziekenhius is, is niet logisch. Al helemaal niet omdat zij alleen maar komt om gips te laten verwijderen. Daar is bezoek niet bij toegestaan. Tot zo ver de logica. Het idee is top. Gaat een beetje over vooroordelen, want natuurlijk de jongen met het trainingspak is meteen onze eerste verdachte, niet de nette opticiën (en plotseling toch wel). De jongen bleek alleen maar hulpvaardig en de opticiën geheel onschuldig. Dus een mooi lijntje, schrijver/ster, ga zo door! Veel lezen en schrijven, dan word je steeds beter...
Oorkappen	Eh... mooi kort gehouden dit verhaal, dat kan gerust, maar let op uw logica schrijver. De suggestie dat de vader simpelweg door de doos op hem te laten vallen zou overlijden is niet logisch. Of het ding moet van grote hoogte vallen, danwel mega-zwaar zijn. Dat is 'ie niet want Bruno kan hem (even) houden in z'n eentje. Verder: dat vader domweg gaat zitten, nadat zoon kwam helpen is ook niet heel logisch. De logica zegt vader lukt het niet met die doos, zoon helpt en samen schuiven ze het ding in één beweging op de kast. Tip: kies een andere gevaarsetting. Verder is het verhaal een beetje vlak. Er worden nauwelijks emoties of eerdere conflictsituaties beschreven. Er is geen spanningsboog en het einde is niet krachtig-verklarend-bijzonder-ontregelend-whatever... en dat is vooral bij een kort verhaal van groot belang: spanningsboog en een sterk einde. Wel is sterk dat u in 1,5 A-viertje zo'n verhaal weet neer te zetten. Het vertrek van moeder, met haar opmerking naar zoon, is subtiel = goed beschreven. Iets meer logica en emotie en u bent er. Dus graag een nieuw verhaal van u, want er zit meer in dan u nu mss denkt...
De 10-rittenkaart	Actueel thema, goed gekozen.Zo'n zoete-wraak-verhaal gaat er altijd wel in. Vlot geschreven, lekker taalgebruik. Maar ik mis subtiliteit, logica, geloofwaardigheid. Dit thema leent zich bij uitstek voor een heel subtiele, vileine aanpak door haar. Die billboards zijn niet geloofwaardig, want bijvoorbeeld peperduur. Het vinden van zijn IP- en huisadres gaat iets te makkelijk. Ook wordt het beeld neergezet van een prima huwelijk, dus dat die echtgenote binnen één 8-urige werkdag van hem vertrekt met kinderen, inboedel en al is draconisch en niet geloofwaardig. Het verhoudt zich ook niet tot wat hij geflikt heeft. Ook hier: die echtgenote had hem heel subtiel-vilein kunnen confronteren. Maar als ik de minpuntjes weglaat blijft er een heerlijk verhaalte over: spanningsboog was goed (belangrijk) en het einde is op zich ook goed (bij kort verhaal extra belangrijk). Dus toch graag gelezen. En ook graag meer van dit soort, schrijver/ster...
Waan	Lastig dit verhaal. Veel aandacht aan besteed, zo te lezen en toch pakt het me niet. Er zit onvoldoende (subtiele) 'dreiging' in deze mini-thriller.. Er is wel enige spanningsboog, maar het einde is zwak, terwijl dat -vooral bij korte verhalen- een elementair ding is. Wordt er met de slotzin 'dat zijn act zo niet kan eindigen' bedoeld dat hij nogmaals zal moorden? Dat moet de lezer zich niet hoeven afvragen maar het (nochtans subtiel) meer 'in his/her face' krijgen. Het verhaal spreekt mij niet zeer aan, maar dat kan ook een kwesgtie van 'smaak' zijn. Neemt niet weg dat u wel degelijk iets in uw mars heeft, schrijver/ster. Dus verras de jury gerust nog eens...
De saffraankleurige map	Het grote ontzag, bijna angst, die de beide mishandelaars in t begin hbbn voor de vrouw vooronderstelt iets anders dan wat vervolgens geschiedt. Dat is niet congruent. Het vaalgroene uniform deed denken aan het NVA (Viëtnam), niet aan Taliban of Afghaans leger. De naam Kian deed daar ook niet aan denken, dat is primair een uit het Gaelic stammende Ierse naam. De (bij-)naam Lammetje ook niet, klinkt eerder als een ‘smeris uit Mokum’. Je kúnt zo’n (bij-)naam gebruiken, maar dat is dan weer niet consequent met de diverse andere termen in het Afghaans. Zo. Nu de pluspunten: een voortreffelijke aanklacht tegen de monsterlijke behandeling van vrouwen daarginds en tegen het ontaarde gedrag van mannelijke monsters. Goeie dialogen, goeie sfeertekening. Jammerlijk maar sterk einde. Het slotzinnetje, dat 'gevaar voor de wereld' slaat volgens die dialoog op de lerares, maar schrijver als u bedoeld heeft dat het (ook of vooral) op die rechter sloeg, dan is het einde niet sterk, maar super. Dit soort verhalen zie ik graag (vaker) komen...
Het drupppelt omhoog	Krachtige aanklacht tegen het volstrekt idiote geslik van allerlei chemische rommel op festivals en concerten. Hoewel ik er geen ervaring mee heb (u soms, schrijver/ster?) vind ik de beschrijving van de trip heel treffend. Had mss een tikje korter gekunt (kill your darlings), maar prima hoor. Dat de hoofdpersoon depressief is geweest, komt terloops voorbij, maar vervult verder geen rol. Dus dat kan wegblijven, want dit kan iedereen die een bad trip maakt overkomen. Graag gelezen, dit stuk...
Spring in het veld	Dit verhaaltje heeft geen spanningsboog en geen -op een of andere manier- krachtig einde (beide essentieel, m.n. bij korte verhalen). De tikvauten leiden af. Verder krijg je de indruk dat het ingezonden is geweest bij een verhalenwedstrijd van Libelle, waaraan voor VvdM alleen het slotzinnetje is toegevoegd.
De laatste kans	Wat goed! Ik ben er niet 100% zeker van, zo fijn-subtiel is het geduid, maar de hoofdpersoon heeft een autisme-stoornis? Dat is dan heel goed in het verhaal gewoven. En die complete verrassing (extra belangrijk in een kort verhaal), dat het meisje een cyborg, een robot is. Een heerlijke knipoog naar actuele ontwikkelingen, maar haar perfectie en geordendheid zijn temeer sterk vastgeknoopt aan het autisme van de hoofdpersoon. En daar dan zelfs een -soort van- romantische draai aan geven, met -soort van- happy end. Van genoten, schrijver (M/V/X/Cyborg)..!
atlas en de smiley	Heerlijk verhaal dit, ik waande me echt aan boord van de Atlas. Sterk (want verrassend) einde, klasse. Paar dingetjes, die met consequent en continuiteit te maken hebben: in die sophisticated omgeving als de Atlas zul je toch geen paieren archief meer aantreffen? En geen printers of (stand-alone) PC's? En als de Atlas de (kennelijk) enige ontsnapper was, hoe komt het dan dat ze weten wat een Sprinter is? Dat zijn van die valkuiltjes bij -zeg maar- SF. Neemt niet weg, graag meer van dit niveau, schrijver/ster...
Gouden bergen	Dit verhaal was me uit het hart gegrepen. Zeer treffende beschrijving van wat zich afspeelt op allerlei bullshit-kantoren in den lande. Lekker vlot taalgebruik, goeie metafoortjes en toffe sterero-typeringen. Heerlijk dat de hoofdpersoon een figuurlijke middelvinger opstak en de kuierlatten nam. Iedere jongere in mijn omgeving houd ik altijd voor: als je ook maar lijkt unhappy te worden in je werk... inpakken wegwezen, n'importe de consequenties.Zeer benieuwd was ik naar hoe de hoofdpersoon zijn move verder zou uitwerken, maar helaas vloog het verhaal finaal uit de bocht met de komst van die dealer. Zonde..!
BBQ	Volkomen nutteloos en absurdistisch verhaal dit, maar heerlijk onderkoeld, humoristisch en vlot geschreven. Goeie dialogen in die aanvankelijk alledaagse setting en dan out of the blue dat bizarre verloop. Dat van die verjaardagskalender herken ik. Hoe vaak nam ik een balpen mee en schreef doodleuk mijn naam er op. Mss is dit een tip voor de Heerser met de Speer. Wat dit verhaal betreft: You either hate it or like it. I like it!
Luguber deinend	Niet zozeer n kort verhaal dit, meer de beschrijving van de wat dromerige gewaarwording van iemand die minutenlange ‘tripjes’ maakt onder water in een zwembad. Herkenbaar, deed ik vroeger ook. Dat van regendruppels die de wereld omkeren is een fijne, subtiele waarneming. Echter geen VvdM dit, want het is niet echt een ‘verhaal’ zo zonder spanningboog, verhaallijn en ‘n sterk einde…
De legende van Don Bosco	Eh... leerzaam dit, heb Don Bosco meteen gegoogeld. Lekker onalledaags thema, maar er had meer (diepgang) ingezeten dan 90% knokpartij met enige onlogica en tik-taalfouten. Wel een goede spanningsboog (hoe loopt dit af?) en een verrassend einde (de jongens 'bekeren' zich). En dat zijn twee belangrijke ingrediënten in een kort verhaal. Met plezier gelezen...
Het consult	Eerst kon ik het niet volgen, maar was benieuwd, toen snapte ik het (mens wordt dier). Toen kwam er een onbegrijpelijke aanval van die kat en was er geen einde. Dat had nl. moeten bevatten iets over de afloop van haar transitie annex de opname door haar zus. Daar draaide het immers om. En dan natuurlijk -zoals in een kort verhaal essentieel is- iets verrassends, bijzonders, verklarends, whatever. Dit leest als een fatasy-verhaaltje dat halverwege eindigt.
Wat doe je als het donker is	Jammer van dat zwakke (en niet te begrijpen, voor mij althans) einde. Ik kreeg de impressie dat het verhaaltje een metafoor was van een psycho-therapeutische behandeling en was benieuwd waar het toe zou leiden. U bent zeker niet de enige, schrijver/ster, met zo'n zwak einde, maar met name een kort verhaal moet het hebben van a. een spanningsboog (die was er) b. een krachtig, bijzonder, verklarend, whatever einde (dat was er niet). Half gescoord dus. Met plezier zie ik een volgend verhaal tegemoet van u met zowel a. als b. want... u heeft potentie!
Hier wachten zij	Dit spreekt mij zodanig niet aan.dat ik er, anders dan deze zin, geen feedback over kan geven.
het tij van zorgen	Sterk (want geheel onverwacht) einde. Heel belangrijk bij een kort verhaal. Het thema is ook sterk, maar het taalgebruik is moeizaam. 'Kiss'. Kent u die term, schrijver/ster? Zoek maar eens op. En stuur dan een verhaal in met wat meer Kiss, want ik heb sterk de indruk dat u beter kunt...
De leeuwentemmer	Een imponerend verhaal, van een schrijver (M/V/X) die al een erg hoog niveau heeft (professional?). Twee wereldvondsten: dat Sergio leeuwentemmer werd 'omdat' hij een vrouw had. Briljant. En zo ook: 'het zelf bedachte Esperanto van het circusvolk'. De derde alinea bevat 141 woorden in één zin. Doorgaans irriteert zoiets complex al na 15 woorden, maar u slaagt er in deze zin boeiend te houden. Pfoe. Daar toch één aandachtspuntje: grammaticaal klopt 'ie niet. De eerste zes woorden nl (Het uur na de avondvoorstelling als...) voorspellen een ander slot aan die lange zin. Dat slot beginnend met 'dan'. Immers, als... dan... Verder had ik ietsje liever gezien dat Sergio alleen met Leo in conflict was gegaa, dat had een mooier spanningsveld opgeroepen. Maar dit alles echt terzijde, want de sfeer, de geur, de lichten het hele opgeroepen beeld, de dramatiek, glorie en armoe van het circusbestaan, de treurnis in de levens van de artiesten... echt voortreffelijk weergegeven in een heerlijke stukje taalkunst. Hulde en dank!
Zweef	Lekker ontregelend, beetje vreemd en bijzonder origineel verhaal dit. De twee hoofdzaken - spanningsboog en sterk einde - zijn aanwezig. Alles zweefde, behalve het to-the-pointe, moderne- taalgebruik: geen gekunstelde metaforen en volzinnen, fijn zo. Het laat mij achter in nieuwsgierigheid: wtf was er toch met Inge aan de hand. Dus schrijver/ster, hier de uitdaging voor een vervolg. Op weg 'naar boven' zou Inge nog ff terug kunnen denken aan hoe dat nou gekomen is, dat ze iets las over haar fenomeen, of dat ze een wetenschapper, dokter of magiër bezocht die haar inzicht gaf. Zoiets? Met uw fantasie een peulenschil...
De terugreis	Paar puntjes feedback eerst? Jaren reed ik cabrio's, zodoende weet ik dat je haren niet naar achteren maar... naar voren waaien. De wind wordt nl. via de voorruit omhoog gedrukt, vliegt over de open ccabine heen en krult dan (deels) terug naar voren. Dus lange haren wapperen richting de voorruit. Maar enfin, lekker belangrijk, dit weetje. Verder, waar u 'sublimeerde' gebruikt bedoelt u vermoedelijk 'absorbeerde'? Vlot en sfeervol geschreven, deze korte duistere vertelling. Toch spreekt het mij niet aan, dat is een kwestie van smaak, omdat ik altijd graag een duiding zie. Whats keburd? En waarom? Dat soort elementen. Maar...ik zie uw talent, schrijver/ster!
Marylin	Duister thrillertje, dit en knap neergezet in niet het max. aantal woorden, altijd fijn. Ik had aanvankelijk paar maal moeite om te snappen waar ik nou 'zat', wie wat was. Als u, schrijver/ster zo stevig aanduidt dat Stefan niet tegen allerlei prikkels kan, dan dient dat een doel en 'moet' dat dus terug komen in het verhaal. Dat kwam het niet. Nochtans, tof verhaal dit...
stof en as	De uitvoerige beschrijving van onbeduidende dingen irriteert een beetje. Zoals het schoonmaken van de badkamer en het verschonen van het bed. Dat kan compacter en dus verhaaltechnisch doeltreffender. Soms ook een tikje onsmakelijk, die details. Het max. aantal woorden is ruim overschreden. Pas laat in het verhaal blijkt dat die uitvoerigheid een doel dient. Het is ter duiding van zijn bezetenheid, maar deze schrijver/ster is heus talentvol genoeg om dat korter/anders te doen. De spanningsboog was voor mij daardoor niet zo hoog. Het einde is verrassend en dat is altijd fijn. Foutloos taalgebruik. Ook fijn. Benieuwd naar uw volgende verhaal, schrijver/ster. Hou dan een beetje rekening met het principe van KISS (google dat 'ns)...
Jurylid M3
Joep op zoek naar de gouden noot	Aardig voor de buurtkrant
Regenboogdorp	Iets voor jonge kinderen. Anders is het te kort en gebeurt er voor een verhaal te weinig.
Geen dag als alle andere
Hechte vriendschap	Een minder geslaagde poging tot een Hendrik Groen verhaal. Te langdradig te gezwollen en te veel taal. De aankondigingen, van wat er komen gaat, zijn overbodig en kunnen beter achterwege blijven.
Het regenboogland	Een weke poging om woke te zijn.
Annihilatie	Intrigerende tekst, zowel qua vorm, onderwerp, als inhoud. Alleen de plot blijft duister. Het roept alleen vragen op, zelfs de titel moest ik weer even opzoeken. Interessant om te lezen, wat ik ook twee keer heb gedaan.
Death Valley	In aanleg een spannend verhaal, maar met een wazig einde. Begin iedere conversatie op een nieuwe regel, al dan niet met inspringing. Dat bevorderd de leesbaarheid. Een uitgetreden Amish als godsdienstwaanzinnige neerzetten lijkt onwaarschijnlijk.
In de mist	Op zich aardig neergezet vanuit verschillende perspectieven, maar het verhaal is of niet af of heeft een onbevredigend einde.
Krassen	De lay-out mag iets overzichtelijker (alinea’s) waardoor de tekst prettiger leesbaar wordt. Verder wel goed ingeleefd in de personages.
Het mysterie onthuld	De tekst blijft afstandelijk waardoor je als lezer geen deel wordt van de spanning die de schrijver probeert op te roepen. Het ontbreken van dialoog versterkt dat. De werkelijke clou blijft verborgen.
De complimentenontvanger	Origineel thema. De uitwerking blijft wat mager.
Spelletjes spelen	Een nogal vlak begin en daarna is het al afgelopen. De personages zijn eendimensionaal, er is geen spanningsboog en het verhaal strand voor het is begonnen.
vreemdste dag ooit	De titel is een eufemisme als je het verhaal leest. De uitwerking is rommelig en kort door de bocht.
Piani	Een fantasierijk verhaal, nadat het eenmaal uit de startblokken was gekomen. Het begin mag compacter. Verder graag gelezen.
verdwaald	Mooi verteld, maar soms met wat kromme zinnen en iets teveel herhaling. Het einde is wat obligaat.
Ik stap waar ik wil en ik geniet met volle teugen	Dit is geen verhaal, maar een anwb commercial met een toef gezondheidsadvies.
Kappersduet	Beeldend beschreven, vooral vanuit twee perspectieven. Je ziet het voor je.
RIP Oma	Hoe een familieverhaal zo ineens kan omslaan in horror. Goed geschreven. Met dialogen zouden de personages nog meer tot leven kunnen komen.
De verbroedering van de mensen	Actueel thema. Hier kunnen we in deze tijd nog wat van leren.
Kliniek in Seoul
Verraden	Goed geschreven beeld van een wereld die ver van de onze lijkt, maar een realiteit kan zijn voor velen.
Mevrouw Hendriks en het gouden horloge
Oorkappen
De 10-rittenkaart
Waan	De emoties komen niet helemaal tot leven.
De saffraankleurige map	De strekking van het verhaal is indringend, maar de uitwerking is het niet helemaal. De personages komen niet helemaal uit de verf, vooral Kian.
Het drupppelt omhoog	Ik kom er niet doorheen. De eigen gedachten niet tussen aanhalingstekens plaatsen.
Spring in het veld	Teveel te storende typefouten. Verder is het geen verhaal.
De laatste kans	Wen er maar aan. Dit is ons voorland. Goed geschreven, hoewel je het vanaf de eerste ontmoeting met de assistente zag aankomen.
atlas en de smiley	Goede spanningsboog en mooi uitgelegd plot, uitmondend in een verrassend einde.
Gouden bergen	Bizar maar wel een goed verhaal. De personages hadden wel iets verder uitgewerkt mogen worden.
BBQ	Goed uitgewerkte personages en mooi afgerond verhaal. Leuk om te lezen.
Luguber deinend	Aardige sfeertekening maar geen verhaal
De legende van Don Bosco	Mooi begin, maar wat rommelig geschreven. Het eindigt te abrupt met een (onnodig) historisch naschrift op de aftiteling.
Het consult
Wat doe je als het donker is
Hier wachten zij	De schoonschrijverij overvleugelt het verhaal, verbergt daar waar het om gaat en bederft helaas het leesplezier.
het tij van zorgen	Goed beeldend weergegeven treurigheid van de moderne (Nederlandse) samenleving.
De leeuwentemmer	Mooi rond verhaal, je voelt je deelgenoot in de rondreizende circusfamilie.
Zweef	Origineel verhaal. Maar waarom moet ze onder de gewichten zwoegen en zweten, als ze zelf niets weegt.
De terugreis	Waarheen, waarvandaan, waarom, welke taak zit erop, adamsappel? Veel vragen, geen antwoorden. De sfeertekening weegt daar voor mij niet tegenop.
Marylin	Spanning is mooi opgebouwd. De twee perspectieven goed uitgewerkt.
stof en as	Het verhaal laat goed invoelen waar dwangmatig gedrag toe kan leiden, vooral het begin en midden, om toch - de titel onthulde dat eigenlijk al - heel verrassend te eindigen.
Jurylid W1
Joep op zoek naar de gouden noot	Dit is een moralistische anekdote uitgewerkt zonder enige spanning. Meer een verslag dan een verhaal, waarin alles tot in detail wordt uitgelegd en helemaal niets aan de fantasie van de lezer wordt overgelaten. Het zou een sprookje kunnen worden , maar daar dient een tegenstrijdigheid in te zitten, een contrast tussen goed en kwaad. Dat ontbreekt hier geheel. Het quasi open einde met de vraag wie deze meneer is, kan het verhaal niet redden. De schrijver zou er goed aan doen om in tegenstellingen te denken. De hoofdpersoon wil iets bereiken, maar iets of iemand houdt hem tegen, dat zorgt voor spanning!
Regenboogdorp	Een verdienstelijke poging tot het schrijven van een sprookje, met in elk geval het correcte begin en einde. Helaas gebeurt daar tussenin niet zo veel. Het karakter van de hoofdpersoon wordt op geen enkele manier uitgewerkt, en van de beide bijfiguren al helemaal niet. Het concept ‘ieders waarheid is verschillend’ is een mooi thema voor een kort verhaal en ook voor een sprookje, maar dit is nog niet meer dan een schets, een eerste idee, nog lang niet een spannend verhaal. Probeer het verhaal verder uit te werken, met karakters en scherpere tegenstellingen tussen hoofd- en bijfiguren.
Geen dag als alle andere	Het concept van een of ander nieuw TV-formaat is leuk bedacht. Het is inderdaad modern om een kort verhaal met een aktie te laten beginnen, maar die aktie moet dat wel relevant zijn voor het verhaal. Dat is hier niet het geval. Je verhaal begint met 314 woorden beschrijving, voordat er iets wezenlijks gebeurt. Je kunt het verhaal beter laten beginnen met: ‘s Ochtens gaat de bel.... De snackbar-achtergrond kan daarna, heel kort samengevat, worden toegevoegd. Wat helaas ontbreekt is een bijzonder of spannend of onverwacht einde. Ik zag dit einde al van verre aankomen. Probeer het wat spannender te maken.
Hechte vriendschap	Subtiele humor d.m.v. overdrijving, ik hou daar wel van, maar je moet wel voorzichtig zijn met deze stijlfiguur, anders wordt het al snel slapstick. Zo is de beschrijving van de kamer, zoals hij hem aantrof nogal over de top: Minder is meer! Wel heel goed: “Zwaar werk, waar hij voor de zekerheid geen toestemming voor gevraagd heeft.” Haal eens 1000 woorden weg uit deze tekst, dan zul je zien dat hij lekkerder leest en de subtiele humor juist scherper wordt. Ook minder bijfiguren maakt het verhaal beter. De beschrijving van De Bruin is niet geloofwaardig en de figuur De Bruin voegt niets toe aan het verhaal. En waarom niet het oude woord ‘dienstverlening’ i.p.v. service, dat zou prima passen in dit verhaal.
Het regenboogland	Er gebeurt eigenlijk niets, er is geen ontwikkeling van de hoofdpersoon. Verder heeft een goed kort verhaal een onverwacht, spannend of opmerkelijk einde. Dit verhaal niet.
Annihilatie	Ik kan hier niets mee. Het is geen kort verhaal. Of het als scenario boeiend is kan ik niet beoordelen, ik weet niets over scenarioschrijven. Ik was in elk geval niet geboeid.
Death Valley	De mis-en-scène is letterlijk het wikipedia-artikel over Scotts castle, en wel de nederlandse versie. Dat is te gemakkelijk, dat noem ik niet-creatief schrijven. Verder is de premisse, namelijk het reizen in de tijd, natuurlijk op zich erg ongeloofwaardig. Dat geeft niet, maar als schrijver heb je dan de plicht om de lezer te verleiden om de premisse desondanks toch te geloven. Dat is hier niet gelukt, maar ik denk dat het verhaal nog wel te redden is, het is in elk geval de moeite waard om er nog (veel) meer tijd in te steken.
In de mist	Er is veel te veel uitleg. De spanningsopbouw is wel goed, maar het verhaal gaat uit als een nachtkaars. Een goed kort verhaal heeft een alles verklarend of onverwachts einde. De eerste alinea kan gewoon weg, voegt niets toe aan het verhaal, het laatste deel na ‘schuldgevoel’ kan helemaal weg, voegt ook niets toe. Ook het verschillende perspectief, eerst Vincent, daarna Henk, daarna weer Vincent werkt niet. Er zit wel potentie in dit verhaal: probeer het verhaal te vertellen vanuit het perspectief van hetzij Henk hetzij Vincent en haal 1000 woorden aan uitleg weg.
Krassen	De onbestemde, onuitgesproken onlustgevoelens van een tiener zijn mooi weergegeven, uitstekend voorbeeld van 'show don't tell'. Het eerste deel van het verhaal staat daar eigenlijk los van, alsof er twee afzonderlijke verhalen aan elkaar geplakt zijn. Misschien het 'knorverhaal' helemaal schrappen en het verhaal van nana en ouders verder uitwerken. Overigens een reprimande vanwege een knorgeluidje? Kan aan mij liggen, maar draven we niet een beetje door met anti-pestgedrag-maatregelen?
Het mysterie onthuld	De schrijver lijkt een volledige detectiveroman te hebben willen samenvatten in 452 woorden. Voor mij werkt het niet, ik kon er geen touw aan vastknopen. Suggestie: gebruik de ruimte van 3000 woorden die deze site toestaat en probeer de lezer in het verhaal te trekken.
De complimentenontvanger	Vlot geschreven, maar nogal voorspelbaar. Het idee is leuk, maar driekwart van het verhaal (met de hond) doet niet ter zake. Probeer het te houden bij alleen mevrouw Du Chevalier en probeer het spannender te maken. Op zich is het einde goed, dat de hoofdpersoon zelf een compliment geeft. De laatste regel die dat nog eens uitlegt is dus overbodig. Gezien de afloop lijkt mij de titel "Het complimentenloket" beter passen.
Spelletjes spelen	Te mager voor een kort verhaal. Een kort verhaal mag best zo kort zijn, maar er moet wel een bijzonder of verrassend eind aan zitten en een goede spanningsopbouw. Dat ontbreekt hier allemaal.
vreemdste dag ooit	Na de zin 'Als we nou alle deuren en ramen van de muur halen' ben ik gestopt met lezen. Het was al lastig lezen, zo zonder alinea's, maar als de zinnen die ik lees echt nergens op slaan, kan ik me niet meer verplaatsen in het verhaal.
Piani	Deze schrijver heeft een vlotte pen. Het verhaal heeft een prima begin en een voortreffelijke laatste zin. Daartussen zit het probleem, twee problemen eigenlijk: een ongeloofwaardig scenario vereist extra aandacht van de schrijver om de lezer bij het verhaal te houden, dat is met wat aanpassingen nog wel te verbeteren. Maar het tweede probleem is groter: dit is een beschrijving, geen verhaal; de spanning ontbreekt. De ikfiguur is vooral toeschouwer.
verdwaald	Het verhaal begint met een aaneenrijging van clichés. Als ik dat negeer en ook de bombastische schrijfstijl negeer (ik hou daar niet van, maar dat is vast meer mijn probleem dan dat van de schrijver) en ook nog de voortdurende herhalingen in het verhaal negeer, wat blijft er dan over? Een hallucinatie, gevolgd door veel te veel uitleg. Het is moeilijk om een spannend of ontroerend verhaal te schrijven met een droom of hallucinatie als basis. Dat is hier niet gelukt.
Ik stap waar ik wil en ik geniet met volle teugen	Hoewel deze beschrijving van een perfecte wandeling mooi en poetisch is, kwalificeert dit niet als een kort verhaal. Er is namelijk geen verhaal, geen ontwikkeling van de hoofpersoon, geen spanning, geen tegenslag en ook geen verrassend of alles samenvattend einde.
Kappersduet	Heel goed! Uitstekende spanningsboog, effectieve dialogen. Twee detailopmerkingen om het verhaal perfect te maken: De verwijzingen naar muziektermen in de tussenkopjes en de vage verwijzing naar de Barbier van Sevilla heeft dit verhaal helemaal niet nodig. Minder is meer! Dan kan gelijk de titel aangepast, want ik lees dit niet als een duet, integendeel. De allerlaatste zin is een bevredigd einde aan dit verhaal, maar het woord 'knoeperdhard' is over de top en kan wat mij betreft weg. Maar verder: complimenten hoor!
RIP Oma	Voor mij waren de beschreven emoties van de hoofdpersoon naar oma niet invoelbaar. Zo kan ik een confrontatie met de blote oma als ''teleurstelling" niet begrijpen. Ook oma als kleptomane is slechts verteld, nergens aannemelijk gemaakt. Ik voelde grote afstand tot het verhaal, alsof ik van achter in de zaal naar een toneelstuk zat te kijken. Toch zitten er ook mooie momenten in de interactie tussen oma en kleinkind. Probeer de lezer in het verhaal te trekken, dan wordt het vast heel veel beter.
De verbroedering van de mensen	Vermoedelijk een hele jonge schrijver en een goed begin aan wat een mooie schrijfcarriere kan worden. Maar probeer niet al te naief te zijn: Er zijn ook hele vervelende mensen die hele mooie muziek maken. En probeer meer vanuit de hoofdpersoon te schrijven: die moet wat beleven, die moet tegenslag overwinnen, die moet wat leren gedurende het verhaal. Zo zou je Rosa veel interesaanter kunnen maken!
Kliniek in Seoul	Wouw! Nagenoeg perfect! Een onverwacht en treurig einde aan dit korte verhaal, dat mij diep raakte. Een hele effectieve manier om de gewone Nederlander-van-de-gestampte-pot het (gemiddelde?) wereldbeeld van de influencer-generatie bij te brengen. Ik heb niets aan te merken op de tekst, slechts één minieme opmerking: ik vond de titel niet erg geinspireerd. Als je zo'n verhaal kunt schrijven, kun je ook vast een perfecte titel verzinnen.
Verraden	Een heel effectief geschreven verhaal en een goed einde dat de uitzichtloosheid uitstekend verbeeldt. Toch wat opmerkingen. De opening is niet sterk. Als hij in het donker zijn vinger bezeerd heeft, speelt dat in de rest van het verhaal geen enkele rol meer. Ook iets te veel uitleg, zoals verwijzingen naar het ‘duistere plan.’ Dat heeft dit verhaal helemaal niet nodig. Dit verhaal verdient een betere titel, het gaat over zoveel meer dan ‘alleen maar’ verraad.
Mevrouw Hendriks en het gouden horloge	Deze schrijver kan echt wel schrijven, maar de schrijfstijl in dit verhaaltje is nogal eentonig, probeer wat variatie te brengen in lange en korte zinnen en structuur, bv met flashbacks. Ook het verhaaltje zelf is wel heel dun, ik was niet erg geboeid.
Oorkappen	Het verhaal is nogal plat, geen ontwikkeling bij de hoofdpersoon. Het einde is slechts toeval. Ook is de vader nogal eendimentionaal slecht. Probeer wat nuances aan te brengen en probeer een spannender slot te verzinnen, dat niet afhangt van het toeval.
De 10-rittenkaart	Het idee voor dit verhaal is origineel en verfrissend, maar ik vond de uitwerking rommelig, bij tijd en wijlen ongeloofwaardig (met name bij het gemak van het vinden van iemands adres) en te uitleggerig. Het perspectief wisselt zonder reden en het slot vond ik nogal slap. Het begin van het verhaal was wel ijzersterk, waarbij de reden voor de tikkies heel subtiel in de tekst is opgenomen, terwijl de lezer steeds meer denkt: 'waar is dat geld voor?' Maar het verhaal is de moeite waard om verteld te worden. Besteed er (veel) meer tijd aan en blijf eraan schrijven en eraan schaven!
Waan	Ik had het gevoel dat ik mij door een oerwoud van clichés moest hakken om het einde van de eerste alinea te bereiken, ik had het toen al bijna opgegeven. De volgende alinea's waren minder vervuild, maar uiteindelijk is dit verhaal niet meer dan een natte jongsdroom met een laagje psychopaat. Op geen enkel moment kwam ik dicht bij de hoofdpersoon. Ik was slechts toeschouwer en stoorde me aan elk overbodig bijvoeglijk naamwoord.
De saffraankleurige map	Een actueel onderwerp, met veel fantasie verwerkt in dit verhaal. Er is geen twijfel aan dat deze schrijver kan schrijven, maar mij greep het niet aan. Twee redenen: De bombastische schrijfstijl (ik hou daar niet van, maar dat is vast meer mijn probleem dan dat van de schrijver) en de over de top beschrijvingen van de twee, eigenlijk drie mannen. In mijn ogen zijn dat karikaturen, geen mensen waar je je als lezer aan verbindt. En aan het eidne: teveel uitleg, alsof een artikel uit de krant is geknipt en in het verhaal is geplakt.
Het drupppelt omhoog	Als je het mooie zangerige Vlaams van het verhaal afpelt blijft er niet veel over. Een man neemt een pil en heeft een hele slechte trip, meer is het niet. Alinea na alinea wordt die slechte trip beschreven in, dat is zeker waar, mooie en vindingrijke beelden, maar een kort verhaal moet meer zijn dan een serie beelden. Er is geen spanning en geen bijzonder, samenvattend of verrassend einde. Schrijver: probeer eerst een interessant verhaal te verzinnen en vertel dat dan in je mooie woordkunsten, niet andersom
Spring in het veld	Flauw, vol met typefouten, geen spanningsboog en een ijdeltuiterige slotzin die niet gerelateerd is aan het verhaal. Kan ik hier nog iets positiefs over zeggen? Nee, niet echt, er zit gewoon te weinig inhoud in en ik zie ook niet hoe dit verhaal beter gemaakt kan worden, wat wel het geval is met bijna elk ander verhaal in deze wedstijd. Misschien kan Libelle er wat mee?
De laatste kans	Deze schrijver heeft een vlotte pen, maar toch werkt het verhaal niet voor mij. Drie problemen: de grote hoeveelheid metaforen (ik telde er acht in een tekst van 1500 woorden) en als je dan metaforen gebruikt zorg dan dat ze kloppen. Die van de Engelse sleutel klopte in elk geval niet, die heeft geen klem maar een stelwiel en dat is echt wat anders. Het tweede probleem was de robot. Een robot wordt niet opgeladen met een ouderwetse snoer (uit haar mond nog wel!) met daaraan een stekker die in het stopcontact gaat. Voor mij doodde dit onmiddellijk de geloofwaardigheid. Tenslotte is de hele laatste alinea van uitleg overbodig. De lezer heeft het op dat punt allemaal allang begrepen. Maar er zitten ook mooie taalvondsten in, dus vooral blijven schrijven!
atlas en de smiley	Origineel idee, goede spanningsboog en mooi slot. De beschrijving van de hut van de hoofdpersoon had iets ouderwetserigs, alsof het een oud cruiseschip of slaaptrein betrof. Misschien heb je dat bewust gedaan, maar voor mij werkte het niet. Een beschrijving uit de toekomst, niet uit het verleden zou het verhaal als science-fiction verhaal voor mij geloofwaardiger hebben gemaakt.
Gouden bergen	Werk-ontslag-overdosis. Om het verhaal kort samen te vatten. Niet een erg origineel gegeven. Het eerste deel is uitstekend, je hebt de vergader-prietpraat heel goed getroffen. Niets meer aan doen. Het tweede deel zwabbert, de lezer blijft op afstand, wordt niet meegenomen in de redenering en beweegredenen voor de volgende stap. Het derde deel begint matig, de Guido-figuur is een platte bijfiguur zonder karakter. Het einde is goed gedaan. Let nog wel even op de verschillende beelden die je oproept, daar is wel e.e.a. op aan te merken: een dashbordspiegel is hoogst zeldzaam, alleen in een oude Citroën DS en enkele andere antieke modellen. Hij gaat eerst zitten, trekt daarna een biertje uit de koelkast. Staat die dan naast de bank?
BBQ	Heerlijk verhaal, hoog realiteitsgehalte. Goede dialogen, karakters mogen iets scherper. Ik miste een beschrijving van het uiterlijk van Ted. Mooie subtiele humor, zonder 'leuk' te willen zijn. Gaandeweg het lezen hoopte ik op een mooi onverwacht einde en dat kwam eigenlijk niet. Goed verhaal, met nog iets meer werk wordt het een heel goed verhaal.
Luguber deinend	Een kort verhaal mag best heel kort zijn, maar moet wel spanning hebben. Ik las slechts een overpijnzing, een observatie, mooi beschreven, maar een overpijnzing is geen verhaal....tot ik de allerlaatste vier woorden las! Heel goed gedaan, prachtig eind, maar als je de overpijnzing/observatie wat meer body geeft kan het ook spannend worden en dus een echt goed verhaal
De legende van Don Bosco	Een geromantiseerde biografie van een klein deel van het leven van Dom Bosco. Hoe inspirerend deze heilige ook moge zijn, hij heeft hier niet geinspiteerd tot een spannend verhaal. De helft van de tekst bestaat uit vechtscènes, de rest is slaapverwekkend voorspelbaar. Dat is het grootste probleem als je probeert een bestaande persoon of gebeurtenis van jezelf of anderen te gebruiken voor een kort verhaal. Helaas is het echte leven maar zelden spannend genoeg voor een goed kort verhaal.
Het consult	Ja, goed verhaal, origineel onderwerp, uitstekende spanningsboog en een mooi bevredigend einde. Maar ga nog eens met de stofkam door de tekst. Zo staat er bijvoorbeeld twee keer: "Tegenover haar zat een Perzische kat haar doordringend aan te staren." en er staan wel meer type- en stijlfoutjes in. Het hele verhaal wordt beter, denk ik, als je in het begin meer en zorgvuldiger woorden besteedt aan beschrijving van de wachtkamer en de daar aanwezige beesten. Dan is het mooie slot aan dit verhaal beter ingebed.
Wat doe je als het donker is	Deze tekst is in zijn geheel een metafoor, maar daaronder zit niet echt een verhaal. We leren niets van het karakter van hoofd- en bijpersonen, ik mis de spanning en ontwikkeling en de bijzondere, onverwachte of alles samenbrengende afloop. Dit is een schets, die zeker niet slecht is geschreven, die onderdeel kan zijn van een langere tekst, een echt verhaal. Probeer de personen meer karakter te gevan, dan zul je zien dat het al stukken meer op een verhaal gaat lijken.
Hier wachten zij	Dit is meer gedicht dan verhaal. Het is in elk geval geen kort verhaal. Er is slechts een beschrijving, er is geen spanningsboog, geen herkenbare karakters die ergens voor strijden, geen ontwikkeling, geen bijzondere of verrassende afloop, kortom dit is niet een kort verhaal. In elk geval niet in mijn definitie van een kort verhaal. Of het als gedicht voldoet kan ik niet beoordelen, daarvoor lees ik te weinig poesie.
het tij van zorgen	Heel veel moeizame zinsconstructies, stijlfouten en niet-gelukte metaforen. Ik geef een voorbeeld: "Een enkele seconde wist Henriette haar blik die van haar te kruisen." Ik vind het verhaal dus niet lekker lezen. Inhoudelijk is het de inmiddels welbekende beschrijving van de tekortkomingen van de zorg, er zit geen nieuwe of onverwachte draai aan. De slotzin, waarin de hoofdpersoon de dochter blijkt te zijn, komt als een duveltje uit een doosje, zonder samenhang met het voorgaande.
De leeuwentemmer	Deze schrijver is een ware woordsmid die hele lange zinnen (waaronder een zin van maar liefst 141 woorden) foutloos weet te construeren. Petje af daarvoor, maar het maakt geen gemakkelijk leesbaar verhaal. Maar als je je als lezer goed concentreert, dan zie je dat het verhaal goed is opgebouwd, met mooie, warme beschrijvingen van een nostaligisch circusleven, een fijne spanningsboog en een bevredigend slot. Het is uiteraard de keuze van de schrijver hoe moeilijk of gemakkelijk hij het zijn lezer wil maken.
Zweef	Wat een lekker verhaal! Heel soepeltjes neemt deze schrijver de lezer mee in een onwaarschijnlijke premisse. Zo goed, dat de de lezer helemaal vergeet dat hij eigenlijk wil weten hoe het mogelijk is dat iemand zweeft. Heel goed gedaan. Gemakkelijke schrijfstijl, goede spanningsboog en een zeer bevredigend einde. Enig puntje van kritiek: de titel, die kan echt beter.
De terugreis	Prachtig toegeschreven naar de allesverklarende laatste zin, al is het taalgebruik iets te bombastich naar mijn idee. Maar dat is een kwestie van smaak. Het verhaal is zorgvuldig geconstrueerd, waarmee steeds meer beschrijving van de dame de lezer naar de onvermijdelijke conclusie leidt. Maar details zijn dan belangrijk en sommige details kloppen niet of zijn ongeloofwaardig: een vrouw die het nooit koud heeft klopt niet met de ervaring van de meeste lezers; mist wordt altijd juist minder als je een bos in rijdt. En hoe zit het met die adamsappel? Dat is een onbevredigend los eindje.
Marylin	De opbouw van het verhaal is perfect, met een zeer bevredigend einde. Spelen met twee perspectieven voegt in veel verhalen niet zo veel toe, maar hier wel. Dus een goed verhaal. Echter om een zeer goed verhaal te krijgen dient de interne mopnoloog van Marylin geloofwaardiger te worden. Ik geloofde niet dat dit een meisje van 18 was. Wel haar obsessie met Ramona, maar niet de gedachtenopbouw.
stof en as	Niets aan te merken op de schrijfstijl, heel plezant! We hebben hier een voortreffelijke vertelling, met een heerlijk oog voor details, maar het laatste hoofdstuk vond ik teleurstellend: Te groots, te cliché, te dramatisch in combinatie met de eerdere kleine, verfijnde hoofdstukjes. Een , kleiner einde aan dit verhaal zou zoveel mooier zijn geweest, waarbij je zelfs de laatste, hele mooie, zin kunt handhaven. Bijvoorbeeld door de (een) misdaad in de toekomst te plaatsen in plaats van in het verleden.