Jurycommentaar januari 2024

 

 

Louis Paul Boon

Beste schrijver,

Hieronder vind je het jurycommentaar van januari. Het is zoals altijd verzameld per jurylid. Omdat niet elk jurylid elk verhaal leest en ook niet alles in dezelfde volgorde, kun je het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken.

Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jury-lid coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Let op: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

 

Jurylid A1
schimmen	Leuk idee en prima geschreven, maar wel wat ongeloofwaardig.
Samarita	Mooi verhaal, goed gedaan!
Overhemd, of toch maar niet?	Grappige situatie wel, maar het is veel te lang en mede daardoor nogal flauw.
Boeket	Leuk idee, naar mijn idee wel te lang en met wat te veel uitleg.
Avonturen van Romy de cavia	Aww, wat een lief verhaal. Erg leuk geschreven, ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat!
Vergeten	Leuk, goed gedaan. De uitgebreide uitleg aan het eind is niet nodig - we begrijpen als lezer precies wat er is gebeurd.
Stille wateren	Goed gedaan. Het pakketje dat hij in het water gooit snap ik niet helemaal?
Ezelsoren	Mooi! Origineel, goed opgebouwd.
Wat als	Dit is geen verhaal. Mogelijk kun je de vragen wel als thema gebruiken.
Afscheid in de sneeuw	Mooi geschreven, goede beschrijving van de setting. Leest meer als een onderdeel van een groter verhaal dan als een verhaal op zich.
Vrouw in het wit	Wat een fijn, lekker raar verhaal! Je schrijfstijl leest fijn, er zou alleen wel iets meer diepgang in kunnen nog.
kerstcircus	Goed geschreven en spannend. Ik vind het alleen niet geloofwaardig dat ze hem achterlaten, en vervolgens als ze erachter komen, ze alsnog hun act eerst gaan doen. Misschien kan Tommy er beter zelf tussenuit piepen?
roddelen de mussen ook in december	-
Naaiatelier Rana	Fijn verhaal!
post = kerstverhaal	Goed bedacht en prima geschreven, ik vind het alleen niet zo geloofwaardig dat iemand een fles secondenlijm aanziet voor water, en ook niet dat hij het over zijn eign vuurwerk gooit.
Zeeen van tijd	Wel een origineel idee, maar het stuk over het paper is veel te lang om interessant te blijven.
Navigatieproblemen	Leuk bedacht, maar het voelt niet echt 'af'.
Een ritje naar mijn hart	Dit is naar mijn idee nog geen verhaal, maar wel een goed begin en een mooi idee.
Bloesemval	Het leest als een samenvatting van een verhaal. De tijden vliegen alle kanten op, let daarop.
Het meisje met de vapes en de vuurwerksterretjes	Och, wat triest. Het is me niet helemaal duidelijk waarom ze vapes wil verkopen om zelf weer vapes te kunnen kopen. Misschien kun je iets meer vertellen over waarom ze vapes en sterretjes moet verkopen, en iets meer over het meisje zelf.
Iets anders	Goed gedaan!
vroedmeester	Heel origineel en spannend geschreven. In het begin had ik wat moeite met de geloofwaardigheid - meer vanwege de bevalling zelf dan vanwege het perspectief van de hond - maar je voert de lezer daarna genoeg mee.
De tuin van Tiny	Mooi gedaan! Heel fijn geschreven. Ik verwachtte dat er meer over Dirk verteld zou worden (kan aan mij liggen), maar dat gebeurt niet. Misschien kun je nog iets meer over de tuin en de gevangenis vertellen? Ik kon me nl nog niet helemaal voorstellen hoe het kan dat Tiny nog nooit een gevangene gezien heeft.
De les van het lelijke eendje	Dit is geen verhaal, en wat lastig te plaatsen zonder meer context.
De menselijke komedie	Wat een tof verhaal! Heel goed gedaan.
Insubordinatie	Mooi wel, alleen begrijp ik niet waarom oma dit tot haar dood geheim wilde houden. Zou toch mooi geweest zijn om er met Mirthe heen te gaan? MIsschien kun je dat nog ergens verhelderen.
Karpaten	Dit verhaal heeft zeker potentie, maar de talloze taalfouten, klungelige interpunctie en slecht lopende zinnen zijn storend. Het verhaal is wel spannend, maar ik blijf met vragen achter. Je hoeft niet alles uit te leggen, maar ik zou wel iets meer willen weten over wat er met Norre is gebeurd en waarom. Misschien is het ook goed om aan het eind nog even terug te komen bij het begin.
De geliefde	Goed idee, alleen vind ik het begin (en de zal-vorm) te lang waardoor de aandacht wat verslapt.
Kofi en Luc	Het is een beetje raar en hoewel dat goed kan werken roept het hier vooral vragen op. Waarom wilde ze naar hem toe? Als hij zo van haar houdt waarom blijft hij dan op de bank brood zitten eten (wat wil je daarmee zeggen?) Ook wissel je binnen alinea's van tegenwoordige naar verleden tijd.
Wildkansel	Ik vind het begin heel sterk en mooi opgebouwd, maar het einde wat jammer.
Het pad van voorzienigheid	Niet slecht, maar ik begrijp niet helemaal waar je naartoe wil. Het lijkt te gaan over ware liefde en wel of niet emigreren, maar dan eindigt het met een wondje op de hand. Dat maakt het voor mij wat moeilijk te plaatsen.
De rivier van het bos	Een wat mysterieus sprookje! Misschien kun je iets meer over beide dieren apart vertellen.
Proeverijen	Een bruikbaar idee, maar nu naar mijn smaak te langdradig uitgewerkt. De dialoog vind ik niet overal geloofwaardig.
Carwash	Goed geschreven! Ik was alleen heel benieuwd naar de confrontatie tussen de verteller en de 'jij', dus ik vond het jammer dat die niet kwam. Wel knap gedaan.
De eend	Leuke anekdote wel, maar te weinig voor een echt verhaal vrees ik. De laatste alinea, over de rechter, leest wat vreemd. Die eend was toch niet het eigendom van de 'wij', dus hoezo moet die worden teruggegeven?
Hemelse knieen	De goddelijke interventie is dat hij niet naar de VU mag van zijn vader? Naar mijn smaak veel te veel bijbelse verwijzingen en te veel archaisch taalgebruik.
parasol	Heel fijn geschreven, alleen het einde is ongeloofwaardig en wat jammer.
Het project	Goed gedaan, ben benieuwd hoe het verder gaat (en met name of je hoofdpersonage hier iets van leert / door verandert) :)
goede voornemens	Mooi opgebouwd en een goed einde :). Het verhaal leest fijn maar wellicht zit er nog meer in. Nemen ze de pillen in? Wat wil de vrouw? Kun je Jeanette ook ergens aan het woord laten?
Het literaire leven van Wanda Winterhart	Heel origineel en met humor geschreven :). Het einde begrijp ik niet helemaal.
Jurylid F1
Zielenroerselen	Wat een bijzonder stuk, Iedere zin lijkt spot on..
De servieskast die een meisje werd	Het begin begint sterk, maar zwakt iets af (is iets te langdradig wat mij betreft). Daarnaast mag 'de kast' toch wel wat gepersonificeerder. Iets minder plastisch.
De supermarkt	Het concept, of de inhoud van het verhaal werkt wel. Het enige wat ik mis is wat meer stylistische randvoorwaarden. De zinnen gaan een beetje stokkig.
Vijf zwarte letters, een woord	Op zich veel fantastie van de verteller. Toch mis ik soms wat stappen zodat ik echt snap hoe de wereld in elkaar steekt.
De krantenkop	Je krijgt echt een goed kijkje in het hoofd van de ik-persoon. Ik vind het een goede plottwist dat hij de man in het krantenartikel blijkt te zijn. Goed gedaan.
Parasol	Decor is mooi en strak neergezet en ook het perfectionisme van de ik-persoon geeft deze auteur goed weer. Na verder lezen wordt het stuk nog beter en wat een goede dialogen!
De toren	Niet echt mijn genre, dus zal me beperken op schrijfstijl, dialogen en verhaalstructuur. Ik vind het qua v erhaal dat deze auteur ergens in eht midden begint van het verhaal. Hoeft geen probleem te zijn, maar dan moet de inhoud wel rustig geintroduceerd worden (ergens in eerste alinea)? Dialogen zijn sterk, de stijl is denk ik nog wel aan wat verbetering onderhevig.
Ik heb hem	In dit verhaal ben ik af en toe kwijt welk perspectief ik nou zit en wat nou precies de staat ie van beide personages.
Het meisje Yde	Vet dat dit gebaseerd is op een werkelijk verhaal! Uitwerking had wellicht nog wat beter gekund.
Ik zal je beschermen	Heb bij het lezen van dit verhaal het gevoel alsof ik midden in een actiefilm zit en nog niet helemaal weet hoe of wat. Ik vind het einde vaag en niet helemaal volledig.
Idealen	Het verhaal en het concept is uniek. Ik zie het helemaal voor me. Toch mis ik echt nog wat zinnen en alinea's die interessant zijn. De stijl lijkt niet zo uniek. De inhoud van het verhaal is wel heel erg van deze tijd.
Have a life, have a drink	Ik vind het erg lastig om door een verhaal te kijken dat amper leestekens of hoofdletters bevat. Ik vind dit verhaal veel poëzietische zinnen hebben, in combinatie met een hoge fantasie van de bedenker.
Barricades in juni	Ik zat nog midden in dit verhaal, toen het opeens ophield. En dan had ik het niet eens over de zin die miste. Ik zat nog midden in het decor/ in de scene. Wel kreeg ik sterk het gevoel alsof hier veel kennis was bij de schrijver.
de bus	Het verhaal is een beetje stacato geschreven, waardoor ik er niet helemaal in kom. Terwijl, de context en het plot best spannend kan zijn, zo. Als meisje alleen bij de bushalte. Mag best wat mysterieuzer.
Het literaire leven van Wanda Winterhart	Goeie titel, goed verhaal en scherpe dialogen. Ook de fantasie en de uitwerking van dit verhaal is perfect.
In de gloria	Inhoud van dit verhaal is prima, toch kom ik er niet zo in.
goede voornemens	Mooi hoe lange en omschrijvende passages afwisselen met de kort en bondige zinnen. Sommige delen van dit stuk zijn zelfs poëtisch. Het verhaal heeft veel ontroerende delen. Erg mooi.
Dakloze fiets	Ik snap dat insteek van het verhaal wel. Interessant om zo diep de krochten van een mogelijk gestolen fiets in te kijken. Toch is er iets in de uitwerking dat mist.
Siegfried	Hele sterke dialogen. En mysterieusmakend verhaal. Je wilt het helemaal snappen en voelt het helemaal, maar soms word je als lezer op het verkeerde been gezet. Veel informatie, waardoor ik af en toe wel moest inkomen.
Ik loop met je mee	Ik heb het gevoel alsof dit verhaal nog niet helemaal af is. Ik merk dat het me niet loslaat (dat is een goed teken), maar ik blijf met te veel vragen over.
Remise	Ik vind dat deze schrijver het decor en de personages heel goed neergezet heeft. Heel krachtig, duidelijk en visueel sterk.
Myra en de muziek	haha dat einde. Nee, ik vind dit verhaal echt prachtig. Een worsteling en een verliefdheid, prachtig omschreven. Een intrigerend en koortsachtige omschrijving van Myra. Mooie, sterke en soms lange - maar niet te lange - zinnen, die eindeloos lijken te duren, maar wel blijven doorsudderen, blijven doorlezen. Ik wilde van vooral de eerste alinea's het liefst een heel boek lezen. En dat einde met de link naar vehraal van de maand had van mij dan weer niet gehoeven, maar moest er wel bij gniffelen.
Het project	Mijn eerste gedachte was dat ik iets te veel technische termen en informatie tot me nam, tot de tweede/derde alinea me toch in de houtgreep nam.
De zaklamp	Het verhaal is interessant en toch ook op een soortige wijze nieuwsgierigmakend. Toch hapert de manier van schrijven bij mij heel erg. Ik struikel over zinnen en af en toe is een passage juist weer heel erg stacato en 'saaiig'.
Schaam je niet	Sterke dialogen, mooie namen die de schrijver hiervan gebruikt heeft en een fijne stijl.
Een liefdesverklaring	Van een verhaal dat begint met zo'n uitleg krijg ik stiekem altijd de kriebels. Wij als lezers zijn slim genoeg om hier zelf achter te kunnen komen. Op zich interessant juist om dit zelf als lezer uit te vogelen.
Een nieuw begin	Heel poëtisch, maar juist door dit 'zweverige', de prachtige zinnen, is het lastig om er echt een verhaal van te breien. Om er echt een geheel in te zien/lezen
De overkant	Ik blijf met aardig wat vragen over. Dit vooral over de inhoud. Verder vond ik de stijl mooi, de zinnen krachtig (niet te lang, niet te kort).
De chauffeur	Hmm het is een mooi gegeven, zo'n reis waar je in meegenomen wordt. Toch doet het me erg denken aan een reisdagboek
Pech	Het verhaal is sterk, stijl is prima. Enige wat ik opvallend vind is dat het vliegtuig gegijzeld wordt en dat de hoofdpersoon geen kik geeft. Gevoelens lijken uitgeschakeld. Je mag dit als lezer best meekrijgen wat er vanbinnen in zijn lichaam schuilgaat. Daarnaast vond ik het einde wat matjes.
Ouwehoeren	Mooi concept, goed weergegeven. Het verhaal blijft lezen!
De eerste en laatste dag van de herfst	Een lievig stuk, maar het gaat eigenlijk niet echt ergens naartoe en dat vind ik jammer.
Hemelse knieen	Die titel! Goed gekozen. Daarnaast vind ik het stuk heel klassiek geschreven, soms oudbollig, maar leest wel enorm vlot. Stijl is krachtig en schrijver van dit verhaal heeft een hele duidelijke, goeie (vind ik) eigen stijl, heel consequent en gericht. Het kan bijna niet anders dan dat dit al een doorgewinterde schrijver is, iemand die al veel woorden achter zich heeft liggen..
Opwachting	Ontroerend stuk. Goed hoe de schrijver van dit verhaal de boel heeft vertraagd, op een goede manier. Een matigheid vond ik de actie, dat die nodig leek te zijn, zonder dat ik dat vond. Het verhaal had prima helemaal kunnen gaan over haar move naar nummer 5;)
Het tijdelijk huwelijk	Heel komisch stuk. Zowel inhoudelijk als de stijl en het woordgebruik van het verhaal. Gniffelend ging ik het stuk door
De beste wensen	Hm ja interessant stuk. Goed geschreven, dat wel. Ik vond het conflict alleen magertjes opgezet. Wat heeft het telefoongesprek met die moeder ermee te maken? Moest dat (is voor een kort verhaal overbodig dan). En daarnaast had ik ook op wat meer inhoudelijke spanning gehoopt. Die bleef uit. Tekst en stijl zijn beide goed, leest vlot.
Wildkansel	Wat een prachtig decor, mooi en sterk geschreven. Ik vind dit een van de beste verhalen. Ook door zijn eenvoud en toch ook mysterie..
Carwash	Wat een vloeiend verhaal, ik glijd erdoorheen. Het is alsof ik in een wasstraat.. haha nee sorry. kon het niet laten. Ik vond het een heel sterk stuk, met bijna dwangmatig een te lang stuk over de getallen bij de benzinetank. Heel goed gevonden en super subtiel. En origineel, dat ook. Stijl is ook krachtig en eigen. Ik gok dat je het bij deze auteur meteen weet als je iets van diens tekst leest.
Samarita	Wat een verhaal. het liet me niet los.
De menselijke komedie	Heel subjectief, maar dit is niet helemaal mijn genre. Ik focus me dus op stijl en andere elementen. Het verhaal vloeide, zinnen waren niet te lang of te kort. Er was een sterke plotopbouw en ook het decor is mooi en goed omschreven. Niets mis mee (behalve dat ik het genre niet helemaal goed bij mezelf vind passen).
De geliefde	Ik vind dit verhaal echt prachtig. Een hele duidelijke en herkenbare schrijfstijl, met voornamelijk korte zinnen. Wat ik er ook goed aan vind is dat het in de voorwaardelijke vorm/toekomstige vorm is geschreven.
Jurylid G1
schimmen	De introductie is te lang, na twee keer het slot proberen weten we het wel. Vat zo'n dingen samen ipv telkens opnieuw te vertellen. De overgang naar de politie is te bruusk. Dat de politieman vervolgens niet weet wat doen is niet geloofwaardig, de politie komt wel meer zo'n gevallen tegen. Op die manier overtuig je de lezer niet, er is zoiets als de 'suspension of disbelief'. De politie die het hotel voorschiet? Ongeloofwaardig. Dan weer een te bruuske overgang naar het hotel. Nooit van directieven gehoord, je moet wat meer regieaanwijzingen voorzien. Het is niet alleen een verandering van plaats maar ook van ruimte, dat weet de lezer maar eerst wanneer hij doorleest. En dan betaalt hij de rekening ook nog? Komaan, zeg.
Samarita	Je stelt de man voor als toch wel erg oud, wat eigenlijk niet klopt met de taal die hij hanteert, die lijkt me van een jonger iemand te komen. Uit het feit dat de oude voor de tweede keer de enveloppe opent en zich niet meer herinnert dat hij die al opende en weer sloot, leid ik af dat de man dementeert, maar blijkbaar nog over zijn ganse woordenschat beschikt. Dat geloof ik niet. Voor de rest een mooi en traag opgebouwd verhaal. Maak de taal van het hoofdpersonage eenvoudiger, nu zie ik vooral de taal van de auteur. Leef je meer in, in de oude man.
Overhemd, of toch maar niet?	Je verhaal staat vol fouten. Wanneer je een verhaal schrijft lees je dat minstens een keer of drie na. Je verhaal wordt gelezen, denk daar aan wanneer je je verhaal reviseert. Voor de rest wel leuk en grappig, maar je geeft teveel weg met de blik van Henk en de interpretatie ervan door het hoofdpersonage/verteller.
Boeket	Teveel plaatsbepaling, het is wellicht niet allemaal relevant, kies er eentje uit, het meest saillante detail liefst. Ik heb het over volgende zin: 'door de motregen naar het filmcomplex in het voormalig politiebureau op de brug over de stadssingel'. Vervolgens beschrijf je hoe ze er uit ziet, maar omdat je vanuit zijn perspectief schrijft, weet hij dat al, dit is te duidelijk info voor de lezer. Je kan dit oplossen door haar door het lange sluike haar te laten strijken in het erop volgende gesprek. Wijdde uit: het moet uitweiden zijn, hoe vreemd ook (komt van het uitweiden van vee). De verdere alinea is mooi en accuraat geschreven. Hij zei de gebruikelijke dingen: gevaarlijk, nu maak je de lezer niet nieuwsgierig, maar het zegt natuurlijk wel iets over de man, dus ben ik benieuwd waar het verhaal een mooie wending of een verrassend einde kent. 'Het is net of ze heeft ons afgeluisterd': vreemde zin, want nu wordt er verondersteld dat de vrouw het meisje ontmoet, hoe kan ze het anders weten? Hij bleek totaal onervaren te zijn. Een perspectiefwissel? Die komt wat laat, werkt dus verwarrend. 'Toen wij hadden plaatsgenomen? Hé? Wat? Weer een perspectiefwissel. Lees je je verhaal wel na? Ik merk verder nog geregeld fouten, jammer toch. Tja een verhaal over hoe een saaie man uiteraard snel in de friend zone komt, dat zelf niet door heeft, wat ik wel goed gevonden vind. Spijtig van de vele onzorgvuldigheden. Schrijven is meer herschrijven dan schrijven.
Avonturen van Romy de cavia	Leuk kinderverhaal, misschien moet je de informatie in het begin wat meer spreiden over gans het verhaal heen. Ik weet niet of kinderen dit verhaal spannend genoeg vinden, of ze het niet te kleuterachtig vinden. Lees het eens voor, voor kinderen tot een jaar of zes, zeven.
Vergeten	Mooi gedaan, je geeft een knuffel het leven, maar wat goed is, dat je het niet meteen prijsgeeft en dat de lezer eerst aan het einde weet dat het niet om een man, niet om een hondje maar om een knuffel gaat.
Stille wateren	Mooi traag opgebouwd verhaal met veel voorgeschiedenis om nadien een geloofwaardige verklaring te geven voor de actie in het slot. Die komt, zoals het hoort - in de laatste zin. Wat je nog zou kunnen doen om het verhaal meer spanningskracht te geven is de lezer te laten geloven dat het hoofdpersonage depri is, misschien de hand aan zichzelf zal slaan. Of andere elementen inbrengen (een groot mes, een touw oid) die hem het ergste doen vermoeden, of doen denken dat alles nog moet gebeuren.
Ezelsoren	Fijn verhaal, maar toch nog teveel uitleg, te uitgebreid. Mooi en een slot met veel inleving.
Wat als	Je eens een verhaal schreef?
Afscheid in de sneeuw	Van sneeuw voorzien: te statig woordgebruik, zeg gewoon dat er sneeuw is bijgekomen, of dat er verse sneeuw ligt. Idem voor: ik verwerk de informatie, tevoorschijn komen, mijn ogen met een zonnebril bedekt. Stijl? Steil! Je moet je tekst meerdere keren herlezen voor je die stuurt, er staan nog te veel slordigheden en fouten in.
Vrouw in het wit	Je dialoog doet natuurlijk aan, maar is wat te lang. Dat wil allerminst zeggen dat je daarin moet schrappen, maar wel dat je die onderbreekt met een beschrijving van een handeling van de personages tijdens hun gesprek, wat het hoofdpersonage denkt (bij een alwetende verteller mag het bij beiden) Dus: dialoog, gedachte, handeling, eventueel een beschrijving van het interieur of van een personage. Beetje gek einde, de lezer moet nu zelf gaan interpreterenomdat de schrijver zelf ook geen plausibele verklaring heeft. Dit is een open einde en het legt de verantwoordelijkheid voor een sluitend einde bij de lezer.
kerstcircus	De tweede alinea volgt te bruusk op de eerste. Volgende alinea's lopen best goed, de zesde bevat teveel uitleg. Spreid die meer. Je verhaal is oké, maar ik heb mijn twijfels over het feit dat een wolf niet aanhet kind kan. De gemiddelde lengte van een jongen van zes is 110 cm. Zelfs als hij op de rugleuning van een stoel (80 a 90 cm) gaat staan kan de wolf eraan, want de jongen hangt met zijn handen aan de raamleuning, 110 cm naar beneden. Meet het zelf maar eens na; geef hem een hoger laddertje, dan klopt het weer wel.
roddelen de mussen ook in december	Een gedicht? Geen kortverhaal dus. Ik kan het enkel beoordelen op wat technische aspecten die bij een gedicht horen. Zo heb je in de eerste strofe de bloesem die je met eiken verbindt, wat merkwaardig is, je doet dit natuurlijk onder de rijmdwang (bereiken). Het is trouwens: verblijdt, van het werkwoord verblijden. Zomer: moet zijn zomers; of een zomer. Let bij het dichten ook op het aantal lettergrepen per regel om het ritme te behouden, lees alleen al om het ritme te controleren je gedicht min viermaal hardop voor, dan hoor je het wel. Vermijd te opzichtige rijmen. Laat: laten. Geregeld teveel bijwoorden (daarom altjd extra...) Dan een breuk in perspectief (ook dat kan in een gedicht). Het is niet van deze aarde, ze deelt met mij haar vertrouwen, haar stem is waar ik naar verlang. Deze zin rammelt langs alle kanten (het, ze, haar) Vervolgens ineens maar één zin en dan drie? Als je begint met je gedicht in een bepaalde vorm te gieten, hou die dan ook vol. Nee, dit lijkt nergens op, een gedicht schrijven is wellicht nog moeilijker dan een kortverhaal schrijven. Zoek eens op internet hoe een goed gedicht eruit ziet. Je titel tenslotte vond ik heel mooi gekozen.
Naaiatelier Rana	Je gebruikt soms vreemde niet bij de tekst passende woorden, is dat in de drang om origineel te zijn, of ken je de juiste betekenis niet? 'Bruisde' is er zo een, het is trouwens: bruiste. 'Naarbij': nog zo eentje dat niet bestaat. Vermijd woorden als 'tegenwoordig', 'nu', de lezer weet door dialoog, handeling het nu is of tegenwoordig. Na de opmerking van Meike over het naaiatelier breek je bruusk af, komen we niet te weten hoe de reactie van Martijn is. Waarom niet? Ineens is hij dan thuis, en gaat naar het atelier. Fiets is niet onzijdig, dus niet 'het'. Weer een bruuske overgang, na het bijna hoofden stoten schenkt de vrouw ineens twee kopjes in. Laat haar eerst vragen of hij thee wil. Prachtig slot, en dat maakt veel goed. Spring iets zorgvuldiger met je tekst om en je belandt zeker in de shortlist (voor mij dan toch).
post = kerstverhaal	Elke maand krijgen we verhalen binnen waarin een personage gepest wordt en aan het eind van het verhaal wraak neemt. Een mens zou er bijna een sjabloon van kunnen maken, zodat je alleen maar het soort pesterijen en het soort wraak in te vullen hebt. Ik verwacht dan altijd een net iets ander einde waarin de wraak mislukt maar de dader en de pester op een of andere manier gestraft worden. Ik hoop op een verrassend einde, maar na de voortgang weet ik het meestal. Je verhaal is accuraat geschreven, weinig fouten, hooguit wat detailkritiek die je vooral krijgt door de onzorgvuldigheid die er op wijst dat je niet zelf woord voor woord naleest van wat voor je ligt.
Zeeen van tijd	De laatste zin van de eerste alinea bevat al een deel dat we weten, hoef je dus niet te herhalen. Rustten: waarom plots de verleden tijd? Valt daar: valt haar? Gebruik 'Plakken' ipv 'Ctrl+V't' want dat laatste leest voor geen meter. Een tweetal: twee, of twijfelt ze soms tussen één en drie? Nee hé. In deze context toch niet. Een touw die: een touw dat. Het zeilschip van de deadline is hier een mooie metafoor door de verwijzing naar de VOC. Mooi einde wel. Jammer van de talloze fouten. Om zo'n origineel lang verhaal te schrijven heb je nochtans zeeën van tijd nodig.
Navigatieproblemen	Beginnen met een dialoog is niet zo'n goed idee. Wees gerust: je bent niet de enige. Waarom niet? Wel bij het begin van een dialoog heeft de lezer geen houvast over wat voor personages het gaat, nu zijn het twee tekstbalonnetjes zonder een personage dat spreekt. Vul eerst je personages in, laat ze inderdaad een gesprek beginnen maar voeg dan minstens een beetje beschrijving toe: personages, ruimte, eventueel gedachtes en zeker ook wat handeling. Verveeld? Verveelt! Wel een origineel perspectief, het zijn de GPS stemmen; daarom dus zo weinig beschrijving van je personages. Ik laat de vorige opmerkingen staan, ze geldt niet voor jou (of misschien voor in de toekomst) maar anderen lezen dit ook, dus altijd handig om weten. genoten van je verhaal, hoor! Goed gedaan.
Een ritje naar mijn hart	Mooi. Maar eigenlijk meer een beschouwing, een mijmering die eerder onder een cursiefje of column te categoriseren zijn dan onder de noemer 'kortverhaal'.
Bloesemval	Wel heel kort verhaal, een flitsverhaal eigenlijk. Niets op tegen, ik vond het nog best oké ook. Laat filosofietjes als 'Megalomanie is niet erg als het terecht is, wie zei dat ook alweer?' achterwege, ze leiden de lezer maar af.
Het meisje met de vapes en de vuurwerksterretjes	Je hebt het jezelf gemakkelijk gemaakt en voortgeborduurd op 'Het meisje met de zwavelstokjes' en een en ander in een moderner jasje gestoken. Door steeds maar die verkleinwoordjes te gebruiken maak je het wat melig, gooi die er alsjeblief uit. Op het eind gebruik je zelfs de term 'de zwavelstokjes', die ben je er wellicht vergeten uit te halen. Dat ware niet gebeurd wanneer je het verhaal nauwgezet had nagelezen.
Iets anders	Geen verrassend verhaal eigenlijk, heb het vluchtig gelezen. Eén lange klaagzang, geen ruzie, maar vooral verdriet. Verdriet is iets universeels, en als je verhaal niet boven de anekdotiek uittilt, je niet op zoek gaat naar kleinere dingen, de metaforen die naar iets groters wijzen, een omschrijving van je personages met enkele saillante details, een nauwkeurigere blik op de ruimte om hen heen dan belandt de lezer in een lege ruimte. Beschrijf alles met wat meer afstand, laat de camera zijn werk doen, laat hem zwenken, in en uit zoomen, laat hem registreren dan krijg je me (en de andere lezers) misschien mee. Nu beschrijf je vooral de grote gevoelens. Vermijd die, laat de lezer die maar ontdekken, instrueer hem niet.
vroedmeester	Op zijn ongemak? Op zijn gemak kan. Of niet op zijn gemak. Denk ook aan je leestekens, in de eerste zin ontbreekt er al een. Kies: dat kleine dingetje, de telefoon, baby of puppy. Je moet kiezen tussen uitleg of in het hoofd van de hond blijven, anders komt het perspectief van de schrijver (de uitleg) aan de oppervlakte. Moeilijk om dit vanuit een hond als perspectief te schrijven, omdat je voortdurend twijfelt tussen wat die kent, en wat niet. Maak ook hierin een keuze : zo vergroot je de bereidheid van een lezer of toeschouwer om bij een fictief verhaal zijn scepticisme tijdelijk opzij te zetten. Gebeurtenissen die in werkelijkheid niet mogelijk zijn worden geaccepteerd als “wel mogelijk” binnen het fictieve universum waarin het verhaal zich afspeelt.
De tuin van Tiny	Mooie beschrijvingen, leuk en geloofwaardig, de gedachtengang en de trage opbouw van het verhaal, opbouw die een mooie metafoor is voor de traagheid van Tiny zelf. Beetje spanning maar, al goed, anders zou haar hart het begeven, niet?
De les van het lelijke eendje	Metaforische inleiding van het boek : jij kunt toch niets. Lees eens na wat een metafoor is. Een metafoor wijst naar een thema, een motief desnoods. Voorbeeld; pluisjes die een paardenbloem verlaten kunnen een metafoor zijn voor het thema 'Bevrijding'. Doe dit dus niet, geef vooraf geen boodschappen. Wanneer ik je tekst verder lees, merk ik dat je geen verhaal hebt geschreven maar een essay, en die horen hier niet thuis. Ik denk dat het beter zou zijn om van je nieuwe - wellicht in eigen beheer - uit te geven boek misschien een kortverhaal kunt maken; dus geen samenvatting maar een herwerkt stuk van je roman.
De menselijke komedie	Goed geschreven verhaal met aandacht voor details, de twee perspectieven vanuit hetzelfde personage werken goed. Wat je nu geprobeerd hebt is redelijk geslaagd, maar.... Eigenlijk is dit verhaal eerder geschikt om uitgewerkt te worden naar een lang verhaal, novelle of roman. (Misschien heb je het wel net andersom gedaan; je roman of wat dan ook samengevat. Gaarne gelezen.
Insubordinatie	Oppassen met clichés (de stilte was oorverdovend). Goede beschrijving van de ruimte. De zin 'Was ik ook niet van plan, oom', vind ik raar vanwege de dubbele betekenis met 'oom', Van de ruimte waar oma schilderde werd tijdens haar leven nooit gewag gemaakt, dat vind ik nu ongeloofwaardig, zeker als je er geen verdere duiding bij geeft. Ik verwachtte een sterker einde, niet de beschrijving van wat boeken.
Karpaten	We hebben niks kunnen vinden, vertelden ze? Dan spreken ze tegelijk dezelfde zin uit? Neem één persoon. De hele alinea vervolg je met die 'we'. Als je bedoelt dat de ganse politiedienst aan dit geval werkt, benoem die dan. Nu lijkt het wel een veelkoppig monster, we krijgen ook niet te zien hoe iemand eruit ziet, dat zou je makkelijk kunnen toevoegen tussen de dialogen in, beschrijf ook de ruimte, lees de commentaren op andere verhalen. We krijgen een flashback: die moet geheel in de verleden tijd. Ook de volgende alinea's schrijf je in de tegenwoordige tijd, je verliest uit het oog dat het een terugkijk is, herschrijf het hele verhaal.
De geliefde	Sterke eerste alinea, de personnages worden voorgesteld, de relatie, de man, de vrouw. Ik lees verder, dingen worden helder, de harde werkelijkheid, het begrip, het wegpoetsen van de teleurstelling. De laatste zin mag er uit en misschien de voorlaatste ook. Dat die kant van het bed koud blijft is veel krachtiger.
Kofi en Luc	Toen hij dit zei: terwijl hij dit zegt, je schrijft immers in de tegenwoordige tijd. Voor het overige weinig opmerkingen, stijl op de scherpe snede, naturalistisch en donker, herkenbaar. Mooi gedaan, mogelijk kun je in twee saillante zinnen je personage wat snediger omshrijven.
Wildkansel	Veel kromme zinnen. Dit komt omdat je je zinnen geregeld te lang maakt, je wil teveel vertellen in één zin. Splits ze af en toe. Het verhaal is wel leuk, origineel. Je kijkt via Tobias zijn gedachten hoe hij zich voelde, maar de lezer weet dat al, schrap daarin wat, het is onnodige bladvulling. Je mag de lezer niet teveel instrueren. De beschrijving over Jeroen is ook te lang en helemaal niet de taal van een dertienjarige, jammer. Verplaats je echt in die jongen, vergeet de schrijver even. De droom heb je mooi beschreven. Je bouwt ook goed de spanning op. Dan een stuk dat ik volledig zou schrappen: Ik, Tobias, bijna 14 jaar, zoon van Willemijn, mijn moeder, zoon van Derk, mijn vader die reeds overleden is. Woonachtig in dit miezerige stadje waar ik ook school ga, waar ik op voetbal zat maar nu niet meer omdat ik niet werd gedoogd, waar ik op muziekles moet maar niet wil, waar ik in de omgeving onderzoek pleeg naar dieren en planten, met name dieren, in zonderheid vogels, en waar ik nu in de nacht van 29 op 30 juli om 3.32 uur voor een der ramen van de ouderlijke woning sta zonder dat iemand in de wereld daar weet van heeft. Ik ben hier niet te zien, in het donker ben ik onzichtbaar. Dit is te duidelijke bijkomende informatie voor de lezer, Tobias denkt zo niet. Tenslotte een mooi einde, hoe het met Jan Brouwer afloopt en of Tobias nog beslist om naar de wildkansel te gaan komt de lezer niet te weten, dat zou ik dan toch nog vermelden en inlassen voor het slot.
Het pad van voorzienigheid	Lange intro, te 'vertellerig'. Ik hoop dan dat het verder wat minder in de vertelstijl wordt, maar nee. Schrijf in de belevende stijl, 'show, don't tell is zowat de raad die ik het meest moet geven aan de schrijvers/sters van korte verhalen. Je moet zelfs zo veel vertellen wat er allemaal gebeurde dat je niet eens wat meer vertelt over je hoofdpersonage, eerst voorbij de helft van de tekst weet ik dat het om een vrouw met ADHD gaat, leeftijd niet bekend, ze kan zestig zijn gezien de +90 jarige pa, je beschrijft niet de ruimte, het weer, je gaat niet over leuke details die je verhaal echter maken, alles wordt maar afgeraffeld. Zo ga je de lezer niet boeien. Wat alvast zou helpen is om het in de tegenwoordige tijd te zetten, met een korte flashback af en toe. 'Onze geslachtsdelen versmolten zich zo heftig' maakt het gebeuren een tikje grotesk, noem de dingen gewoon bij hun natuurlijke naam, nu lijkt het wel een wetenschappelijk intermezzo. Vanaf 'Slapen deed ik niet' zit je in de eindelijk belevende vorm. Over welke ziekte het bij Gijs gaat, komen we niet te weten, daar maak je je er makkelijk mee van af. Het slot zit ook niet goed, de vondst dat hij componist is, is best oké, maar dat zul je anders moeten verhalen.
De rivier van het bos	Bj het begin denk ik: twee planeten waarbij twee dieren op elkaar verliefd worden? Waar staan die planeten dan? Er is zoiets als 'the suspension of disbelief' en dat heeft te maken met geloofwaardigheid en de scepsis die de lezer bereid is opzij te schuiven. Maar dan moet je het geloofwaardig houden, dat is hier allerminst het geval. Je verhaal staat vol fouten, laat het corrigeren door iemand die de taal goed machtig is, voor je het opstuurt. Het einde is wel mooi, hou dat, verbeter de rest.
Proeverijen	Vreemd begin, net of je gaat een grap vertellen. Vervolgens gooi je de lezer in een gesprek met twee heren aan een bar, we weten niet hoe ze heten, hoe ze eruit zien, dat komt later eerst. Daardoor laat je de lezer zweven, hij weet te weinig en als hij op dat ogenblik al een beeld wil vormen van de ruimte en de personages, kloppen die wellicht niet meer met de namen die je te laat opsolfert. Wat ik nadien merk. De heren spreken elkaar eerst niet aan met de voornaam vervolgens ineens wel. Dat is niet natuurlijk, merk je dat niet? Je bent niet specifiek genoeg: muzikale klanken, non-verbale communicatie, benoem ze.
Carwash	Sterk psychologisch relaas vanuit het perspectief van een cliënt van de psycholoog. We worden meteen met een onbetrouwbare verteller geconfronteerd, een mooi perspectief. Deze verteller richt zich tot (ingebeeld?) iemand, die bij hem overnachtte. Hij blijkt schizofrene waanbeeldent te hebben, dunkt me. Of hij de hele litanie via de app schrijft is me onduidelijk, omdat zijn brief vrij lang is. De Carwash is inderdaad een dwangneurose zonder dat hij het zelf beseft. Het stuk met de getallen is te lang, de lezer weet genoeg na een korter stuk. Secondes: seconden. Het einde is me wat te abrupt, we komen niet meer aan de weet hoe zijn reactie is, dus daar heb je je losse eindje!
De eend	Een tikje te anekdotisch om echt een goed kort verhaal te zijn. Op het laatst vergelijk je een blinde eend met een verkeerd interpreterende agent, de vergelijking loopt daardoor wat mank.
Hemelse knieen	Vermijd herhalingen als 'was geweest', vind alternatieven. Grappig die plechtstatige taal en de afwisseling met de eigentijdse versie ervan.
parasol	Waarom nazomeravond en avondkoelte in een kleiner lettertype? Slechts één keer nagekeken? De lange uitleg van Martine lijkt me weinig relevant. De hele zitting met hun gesprekken kan best wat korter. Het hele 'kort' verhaal is te lang, saai met al die nietszeggende gesprekken.
Het project	Wat een inforonde in de eerste alinea. Ook in de tweede alinea komen we weinig te weten over het hoofdpersonage, ik hoop op iets dat interessanter is voor de lezer dan voor de fanaat. Vanaf de vierde alinea komt het verhaal op dreef, je beschrijft de lichaamstaal, er is een eerste dialoog. De derde werd ook al opgevuld met de gedachten van het hoofdpersonage. De vijfde alinea: een flashback, die zit goed: op die manier komen we wat te weten. Mooi einde ook, hoe de manipulator op zijn nummer wordt gezet.
goede voornemens	Goed begin met de beschrijving van de kamer die ook wat meer zegt over de bewoners. Je geeft meteen de gezamenlijke (?) zelfmoord prijs, dus moet het einde anders verlopen. Vierde alinea: knappe verwijzing naar vuur met de vuurpijlen van de jongeren. Inderdaad, wat ik vermoedde, gebeurt. Geloofwaardig maar niet verrassend. We zijn nog niet aan het einde, dus gebeurt er toch nog iets, ik vermoed dat zijn daad afgestraft zal worden. Het einde vind ik erg ongeloofwaardig, Thérèse die gaan slapen is? Nee.
Het literaire leven van Wanda Winterhart	Grote grijsuitstaande tanden ontbloten zich? Vreemde beschrijving van iemand over zichzelf. 'Nee, gedrukte boeken...': dat meldde je al. Leuk hoofdpersonage wel. Alweer een Behemoth? In een ander verhaal kwam die ook al voor...Beetje plechtstatige stijl, geregeld er wat over (bloedvaatjes die knappen?) Het dialoog tussen kat en hoofdpersonage is te langdradig. Ook het einde is wat gratuit.
Jurylid J1
schimmen
Samarita
Overhemd, of toch maar niet?
Boeket
Avonturen van Romy de cavia
Vergeten
Stille wateren	Op zich een goed afgerond geheel, maar er ontbreekt nogal wat spanning. Een vrij standaard plot - gepest, stiekem verliefd op klasgenoot, wraak als volwassene - wat op zich geen probleem is, maar de stijl liet weinig aan de verbeelding over en had daarom als verhaal niets opvallends of origineels
Ezelsoren	Een aandoenlijk verhaal, en leuk gevonden, een bibliothecaresse die een hobby maakt van dingen ontdekken in teruggebrachte boeken. Je raakt op de een of andere manier behoorlijk betrokken bij de zoektocht van deze dame, dat is knap gedaan. De clou vond ik uiteindelijk een beetje zwak, en sommige uitdrukkingen leken niet helemaal op zijn plaats in deze tekst (kan een huis bekrompen zijn? Geldt soldaat maken niet voor eten of drinken ipv boeken?).
Wat als	Wel erg kort om een mening over te vormen - voldoet ook niet aan de richtlijnen voor een kort verhaal
Afscheid in de sneeuw	Dit leest meer als verslag dan als verhaal. Elke emotie wordt letterlijk benoemd en daardoor is het eerder een mededeling van wat gebeurd is dan dat je als lezer in het verhaal wordt meegezogen door beelden en ervaringen. Hoewel een triest onderwerp is dat in een helemaal voorgekauwde tekst wat moeilijk te voelen - meer show, minder tell zou hier fijn zijn.
Vrouw in het wit	Door de hints naar het wit en het blijven liggen/versuft zijn etc is eigenlijk al heel snel weggegeven hoe het verhaal af zal lopen. De interesse om verder te lezen wordt me daardoor eigenlijk helemaal ontnomen, dat is zonde. De date in het midden voegde wat mij betreft ook niet echt iets toe.
kerstcircus	Inhoudelijk is het op zich wel goed doordacht en het werkt als een afgerond verhaal met een goede spanningsboog. Het is wat mij betreft wat droogjes en saai opgeschreven - Anita en Pedro zijn bang dat er wolven zullen komen en dat gebeurt dan ook… het ontbreekt daardoor aan spanning. En ik vind het ook wat ongeloofwaardig, zowel dat mensen zouden besluiten niet terug te gaan voor een kind en hoe de wolf/wolven zich gedragen.
roddelen de mussen ook in december	Dit is een gedicht - in het reglement staat dat we een verhalenwedstrijd zijn, geen gedichten dus.
Naaiatelier Rana	Leuke wending aan het einde, onverwacht! Ik vond het verder wel wat te kort om er helemaal in mee te gaan - in een paar honderd woorden ontmoet het personage iemand én wordt het wat tussen ze. Verder ontbreekt het aan context, beelden, zintuigen etc om het werkelijk voor je te kunnen zien. Wel een leuk idee.
post = kerstverhaal	Misschien is mijn kennis van vuurwerk wat achterhaald maar het was me totaal onduidelijk dat met cobra's niet gewoon slangen bedoeld werden. Dat mag - zonder het direct helemaal uit te leggen - wel verduidelijkt worden. De secondelijm is een grappige toevalligheid aan het eind, maar het verhaal zelf mist wat mij betreft een clou en daarmee ook een spanningsboog waardoor ik het zonder nieuwsgierigheid heb uitgelezen.
Zeeen van tijd	Leuk dat er steeds metaforen gebruikt worden die ook met het onderwerp te maken hebben (misschien zou iets minder ook mogen). Ik begrijp het hoofdpersonage niet zo goed, wat drijft haar en waarom gaat haar hart sneller kloppen terwijl ze een (ogenschijnlijk?) stom schoolwerkstuk aan het maken is… pas nadat het is ingeleverd krijgen we als lezer iets meer over haar te weten. Dat komt een beetje laat in het verhaal, het begin leest als een verslag en maakt niet nieuwsgierig genoeg.
Navigatieproblemen	Heel origineel, leuk idee! De eerste paar woordenwisselingen tussen de navigatiesystemen zijn wat saai en lijken als een soort inleiding gebruikt te worden - dat had wat mij betreft overgeslagen kunnen worden - het wordt vanzelf duidelijk “wie” er aan het woord zijn. Ik mis hier en daar een beetje context over wat er in de auto's aan het gebeuren is, dat zou nog wat duidelijker mogen om het wat levendiger te maken. Mooi einde, waar Louisa besluit haar ‘werk’ toch te doen vanwege het jongetje - een mooie link tussen het navigatiesysteem en de echte wereld (al betwijfel ik of je knokkels kunt horen die een knuffel omklemmen?).
Een ritje naar mijn hart	Knap dit stuk nog redelijk af te ronden in zo weinig woorden. Ik vind het een origineel en mooi idee, maar er gebeurt toch wat te weinig om van een echt verhaal te spreken. Het is meer een scène, met een magisch-realistische wending, waardoor ik juist benieuwd werd naar meer toen het afgelopen was
Bloesemval
Het meisje met de vapes en de vuurwerksterretjes
Iets anders
vroedmeester
De tuin van Tiny
De les van het lelijke eendje
De menselijke komedie
Insubordinatie
Karpaten
De geliefde
Kofi en Luc
Wildkansel
Het pad van voorzienigheid
De rivier van het bos
Proeverijen
Carwash
De eend
Hemelse knieen	Fantastisch! Leest als een trein, met een enorme vaart en met leuke, haast alledaagse details die het nog levendiger maken. Mooie en subtiele terugkoppeling halverwege naar het begin van het verhaal zodat het geheel samenkomt. Hardop gelachen om “en het vlees is zwak”
parasol	Wat een heerlijk verhaal. Super origineel met een zeer verrassend einde. Solange is wel wat karikaturaal en in een hele roman zou ik waarschijnlijk doodmoe van haar worden, maar in deze lengte werkt het perfect. Verfrissende dialogen, leuke discussie over HET deksel die de schrijver er zelfs twee keer in heeft weten te verwerken, zonder dat het aan humor inboette.
Het project	Het begin en het einde zijn erg sterk - leuk die mapjes op Bas’ computer en de verwijzingen daarnaar, het terloops noemen van de kinderen die er nog niet zijn. Het middenstuk is prima geschreven, maar daar raakte ik zelf een tikkeltje verveeld door het alledaagse, vriendin aan de telefoon met waarschijnlijk ‘de ander’, een ovenschotel - daar mag het nog wat spannender/beeldender.
goede voornemens	Mooi verhaal! Het zit heel strak in elkaar met een klassiek begin-midden-eind. Een simpele, maar rake schrijfstijl waardoor je de mensen en locaties goed voor je ziet en een semi-open (waarom hebben die kaarsen niet gewerkt?) eind dat nog wat aan de fantasie van de lezer overlaat. Knap gedaan
Het literaire leven van Wanda Winterhart	Op zich een goed geschreven verhaal, maar het kon mij persoonlijk niet bepaald bekoren. In veel verhalen is de protagonist een schrijver, dat wordt op een gegeven moment een beetje een cliché (evenals de pratende kat..). Het verhaal leest een beetje als een verslag over de literaire wereld, het ontbreekt daardoor aan spanning.
Jurylid J2
schimmen	Het verhaal begint met een paar korte zinnen waardoor ik wat lastig in het verhaal kom. Gaandeweg het verhaal is dit minder prominent. Halverwege staat dat haar pupillen naar binnen zijn gericht, een tekenmaterialen iemand probeert na te denken. Dit laatste is overbodig en ik zie in het verhaal soortgelijke zinnen. De lezer is in staat zelf conclusies te trekken, doe dit als schrijver niet. Het verhaal is leuk verzonnen.
Samarita	Een mooi verhaal met een fijne opbouw. Voor een kort verhaal is de opbouw wellicht een tikje aan de trage kant. Het had van mij wat compacter gemogen, maar door de fijne schrijfstijl is het zeker geen straf om te lezen.
Overhemd, of toch maar niet?	In het verhaal staat een aantal taalfoutjes en wat vooral opvalt, is dat de punten en uitroeptekens bij een dialoog na de aanhalingstekens gezet zijn. Leestekens horen binnen de aanhalingstekens. De dialogen tussen het echtpaar doen onnatuurlijk aan, dit komt vooral omdat de schrijver heel vaak de naam van de man en de vrouw gebruikt. Het is prettig als dit met mate gebeurt, zodat de lezer weet wie er aan het woord is bij een wat langer gesprek, in dit verhaal is het echt teveel van het goede. De inhoud van het verhaal is wat magertjes, het is een aardige observatie, veel meer ook niet.
Boeket	Een verhaal waarin de nodige open deuren worden ingetrapt. Het is een traag verhaal, waarin de schrijver veel woorden nodig heeft om een kapotgelopen relatie te beschrijven. In het verhaal lopen het huwelijk van een van de personages en de ontluikende relatie tussen de twee hoofdpersonen door elkaar. Door het eerste wat compacter te vertellen, krijgt het tweede meer aandacht. Dit zou het verhaal ten goede komen, omdat dit deel veel boeiender is. Ik mis hier en daar een komma.
Avonturen van Romy de cavia	Een kinderverhaaltje, leuk om te lezen met een mooie tekening erbij. Het verhaal is wel heel eenvoudig, ik kan niet goed inschatten voor welke leeftijd dit een leuk verhaal zou zijn. Het is zeker de moeite waard om voor te lezen.
Vergeten	We lezen een verhaal door de ogen van een knuffel, dit is niet direct duidelijk, wel weet de schrijver een sfeer te creëren waarin de lezer snel weet dat we niet met een mens te maken hebben. De schrijver heeft de neiging iets te veel te vertellen. Een zin als ‘Dan ziet Ted haar uitdrukkingsloze ogen en weet eigenlijk genoeg’ is overbodig, het voegt niets toe. Als Klaartje in het verhaal geïntroduceerd wordt, lezen we ‘Meteen begint Klaartje haar verhaal te vertellen aan Ted’, hier is ‘aan Ted’ niet alleen overbodig, het voelt als een perspectiefwisseling. Ik zou dit zeker weglaten. Het slot is wat eenvoudig, het verhaaltje is niet onaardig.
Stille wateren	Het verhaal is niet goed geschreven, de schrijfstijl is niet prettig. Regelmatig moet ik een zin herlezen, omdat deze niet fijn leest. Inhoudelijk is het verhaal ook niet geweldig, de opbouw is rommelig en zodra de hoofdpersoon in het verhaal naar de reünie gaat, weet de lezer al voldoende. Het is voorspelbaar en saai.
Ezelsoren	Een bijzonder verhaal over ezelsoren in boeken. Ik gruwel van ezelsoren, maar dit verhaal neemt me wel mee in de wereld van het vouwen in boeken. Ik kan de schrijver niet goed volgen en ik heb geen idee of de hoofdpersoon gelijk heeft met haar bevindingen, het is wel goed op papier gezet. Het verhaal leest makkelijk, de stijl is goed en ook met de opbouw is weinig mis. Het onderwerp zelf is voor een kort verhaal wat weinig, waardoor het voor mij er niet uitspringt.
Wat als	Een verhaal van 61 woorden kan de moeite waard zijn. Dit specifieke verhaal van 61 woorden is niet interessant. In de paar regels staat vaak ‘Wat als’, het zou veel boeiender zijn als de schrijver hier invulling aan had gegeven. Wellicht een goed idee voor de volgende maand.
Afscheid in de sneeuw	Dit verhaal leest moeizaam, dit komt door de schrijfstijl van de schrijver. Er staan enkele taalfouten in en bij dialogen gebruikt de schrijver geen nieuwe regels. Dit komt het leesgemak niet ten goede. De alinea’s zijn lang, ook dit is niet fijn. Het is jammer, omdat delen van het verhaal zeker de moeite waard zijn. De opbouw en de beschrijving van de omgeving zijn goed.
Vrouw in het wit	Een tikje magisch realisme, met een woordgrapje in de achternamen van de twee hoofdpersonen. Het is aardig gedaan. Het verhaal zit goed in elkaar, de opbouw is zo goed als perfect en het leest gemakkelijk weg. Eigenlijk gaat alles in het verhaal te gemakkelijk, normaal zou dit een probleem kunnen zijn, in dit verhaal past het echter perfect. Zowel de schilder, die zonder enig probleem de vrouw weet te schilderen, als het einde horen gewoon bij het verhaal. Een goede inzending, net niet geweldig.
kerstcircus	Tommy wordt door zijn oom en tante achtergelaten bij een verlaten huisje, waar hij aangevallen wordt door wolven. Het moet een spannend verhaal zijn, maar het werkt voor mij niet. In het begin wil Peter zijn zus vragen of ze wil gaan kijken samen met Tommy, het was logisch geweest als dit daadwerkelijk gebeurd was, verderop in het verhaal vergeten Peter en Anita Tommy. Dit is wel heel vergezocht en lijkt alleen bedacht te zijn om een verhaal te hebben. Al met al een verhaal dat behoorlijk rammelt en daardoor niet goed is.
roddelen de mussen ook in december	Een kort gedicht met een eenvoudig rijmschema en een even zo eenvoudig onderwerp. Sommige regels doen me glimlachen, dit is te weinig om het goed te doen zijn. Vrijwel aan het einde staat de zin ‘Of dat zij hun engelenzang 12 maanden bewaren totdat knopjes weer gaan groeien’, hier klopt het aantal maanden niet en ik blijf dan ook hangen op deze regel.
Naaiatelier Rana	Dit verhaal is een klein liefdesverhaal. De schrijver kiest ervoor dit vanaf een behoorlijke afstand op te schrijven. Het is bijna klinisch opgeschreven, waardoor het verhaal nergens tot leven komt. In een verhaal over liefde hoop ik op passie, in welke vorm dan ook, in dit verhaal is dit op geen enkele wijze terug te vinden.
post = kerstverhaal	Dit verhaal had nog een keer goed nagelezen moeten worden, er staan onnodige taalfouten in. Daarnaast houdt de schrijver ervan om bijzinnen te gebruiken, die niet altijd lekker lezen, waardoor het verhaal moeizaam leest. We gaan in een razend tempo door de tijd, in een kort verhaal is dit vaak geen goede keuze. Meer focus op een paar scenes werkt vaak beter, in dit geval zou ik de laatste scene beter uitgewerkt willen zien. Als de schrijver hiervoor gekozen had, was het verhaal qua inhoud meer de moeite waard geweest.
Zeeen van tijd	Een boeiend verhaal, met een interessant onderwerp. Het verhaal is goed geschreven en het onderwerp is de moeite waard. Aan het einde van het verhaal wordt een tekst van Marion Peters aangehaald, dit geeft direct zowel de sterkte als misschien de zwakte van het ingestuurde verhaal aan. Het verhaal is duidelijk goed onderbouwd, maar heeft de neiging wat te gaan lijken op de paper die door de hoofdpersoon is ingeleverd. Dit maakt het als verhaal, voor mij althans, minder interessant. Het stuk van Marion Peters heb ik gedownload en ga ik zeker lezen.
Navigatieproblemen	Een dialoog tussen twee dames die ingezet zijn als navigatiestemmen. Het idee is aardig bedacht, als snel blijkt echter dat het heel lastig is om een interessant verhaal te schrijven met alleen een aardig idee. Het verhaal blijft snel hangen in algemeenheden, het gaat eigenlijk alleen over verkeerd rijden en hoe een navigatiesysteem met gevoel hiermee om zou kunnen gaan. Inhoudelijk gewoonweg onvoldoende en een enkel schrijffoutje maakt het er niet beter op.
Een ritje naar mijn hart	Een ongeloofwaardig verhaal over een hartonderzoek. De patiënt in dit verhaal wordt aangesloten op een enorm apparaat, tussen de regels door te lezen gebeurt dit op haar kamer. Daarna wordt de hoofdpersoon door de gangen van het ziekenhuis geduwd, dit zie ik gewoonweg niet gebeuren. Het verhaal is niet meer dan het onderzoek en het feit dat de hoofdpersoon zijn of haar eigen hart mag zien. Voor een verhaal is dit echt te weinig. In de eerste zin staat het cijfer 3, dit moet worden uitgeschreven als ‘drie’.
Bloesemval	Dit verhaal is slechts een alinea lang. In deze alinea zit het verhaal samengebald in korte zinnen. We krijgen als lezer alles informatie door die nodig is om het verhaal te begrijpen, vrijwel alles levert vragen op en deze vragen worden niet beantwoord in dit korte verhaal. Ook in dit verhaal geldt dat ik heel benieuwd ben naar het echte verhaal, waarin de schrijver ons wel meeneemt in de wereld van Koki. De schrijver gebruikt tegenwoordige en verleden tijd door elkaar heen.
Het meisje met de vapes en de vuurwerksterretjes	Het overbekende verhaal ‘Het meisje met de zwavelstokjes’ wordt in dit verhaal opnieuw verteld. In een herschreven sprookje hoop je als lezer op een nieuwe invalshoek of een geweldige nieuwe setting. In dit verhaal is het verhaal gewoon gekopieerd naar het heden en lezen we verder gewoon hetzelfde sprookje. Taalkundig is het verhaal gewoonweg niet goed, veel slordigheden en taalfouten.
Iets anders	Een wat flauw kerstverhaal. Een vrouw gaat vreemd en wordt betrapt door haar man. Het verhaal is grotendeels een gesprek tussen de man en de vrouw, dat nogal vreemd overkomt. Het is niet overtuigend en de emoties die op zich aardig opgeschreven zijn, komen hierdoor niet goed over.
vroedmeester	Een verhaal geschreven vanuit het perspectief van een huisdier, dit komt met enige regelmaat voor in deze schrijfwedstrijd. Het blijft voor mij altijd weer een ingewikkeld gegeven, omdat wij als mens geen idee hebben wat huisdieren denken. We vullen dit in en de kans op een overtuigend verhaal is dan niet al te groot. In dit verhaal is betreffende huisdier een belangrijke speler bij de geboorte van een tweeling. De rol van de hond bij deze bevalling komt voor mij gekunsteld over, het is niet overtuigend genoeg om het verhaal te dragen.
De tuin van Tiny	Het verhaal begint traag en dit tempo wordt gaandeweg niet opgevoerd. We worden door de hoofdpersoon meegenomen door een tuin naast een gevangenis. Er gebeurt niet veel, de bloemen en haar herinneringen aan vroeger zijn eigenlijk de hoogtepunten in het verhaal, op het einde na dan. Dit verhaal is een oase van rust, het leest prettig en het weinige wat er gebeurt, wordt op een fijne manier verteld.
De les van het lelijke eendje	Dit is een metaforische inleiding van het boek: jij kunt toch niets! Hiermee begint deze inzending en het is precies wat het is, een inleiding, geen verhaal. Omdat het ingezonden is, heb ik het gelezen en ook als inleiding vind ik het niet sterk. De schrijver kiest ervoor om het sprookje van het lelijke eendje uit te leggen. Geen enkele lezer heeft deze uitleg nodig en mocht het nog mogelijk zijn, zou ik deze inleiding opnieuw schrijven.
De menselijke komedie	In de eerste zinnen krijgen we te lezen wat ons in het verhaal te wachten staat, het is geschreven in de derde persoon, terwijl we direct daarna overgaan naar de eerste persoon om aan het einde weer terug te gaan naar de derde persoon. In dit verhaal is dit niet nodig en het maakt voor mij het verhaal zwakker. In dit verhaal worden we meegenomen in droom en werkelijkheid van een ruimtereiziger. Er zit weinig lijn in en de schrijfstijl is niet geweldig. Het is lastig om de draad in het verhaal te volgen. Het einde is wel heel eenvoudig.
Insubordinatie	Het begin van het verhaal staat vol met clichés, een oma die op sterven ligt en zinnen die je daarbij kan verwachten. Langzaam maar zeker wordt het verhaal interessanter en lukt het de schrijver om mij in het verhaal mee te nemen. Het idee van de sleutel en het feit dat oma een schilder was, is goed gevonden en op een overtuigende manier in het verhaal opgenomen. In dit deel van het verhaal zijn de clichés verdwenen, is de schrijfstijl prettig en het verhaal gewoonweg goed.
Karpaten	Een horrorverhaal, dat komen we in deze verhalenwedstrijd niet vaak tegen. Het verhaal zelf is een wat klassiek horrorverhaal, het wordt op zich aardig verteld. De schrijfstijl is niet goed, bij dialogen staan de aanhalingstekens los van de woorden, vrijwel nooit wordt een komma gebruikt en lang niet altijd begint een dialoog met een nieuwe zin. Dit laatste is niet per se noodzakelijk, het is vaak wel hinderlijk, omdat de alinea’s lappen tekst worden, die moeilijk leesbaar zijn. Ook ontbreken in zinnen soms woorden, zodat het geheel gewoonweg niet prettig leest.
De geliefde	In dit verhaal strijden hoofd en hart om voorrang, de hoofdpersoon is getrouwd met een man die homoseksuele gevoelens heeft. Het begin en het einde is sterk, hier is de hartstocht en de liefde aan het woord. De schrijver weet de woorden goed te vinden. Ook in de rest van het verhaal is er weinig mis met het woordgebruik, alleen is het verhaal daar net te oppervlakkig. Alles wat we als lezer moeten weten, wordt verteld. We maken het niet mee, we krijgen amper gevoelens mee en daardoor is het verhaal net niet geslaagd.
Kofi en Luc	Een vrouw gaat op bezoek bij haar ex. Het verhaal bestaat vooral uit flarden tekst, waarin zowel de omgeving als haar voormalige relatie voorkomen. Het blijft voor mij vooral onduidelijk hoe de relatie in elkaar zat, waarom ze op bezoek is bij haar ex en waarom ze het uit heeft gemaakt. Gezwicht voor haar omgeving of was het toch haar eigen keus? ‘Geld overwint alles,’ lijkt de cruciale zin van het verhaal te zijn. Het blijft vooral gissen en ik vind dat jammer.
Wildkansel	Een mooi ingetogen verhaal. De schrijver neemt ons mee in de gedachtewereld van Tobias een jongen die verliefd is op Jeroen. Tobias is een buitenbeentje en in zijn vrije tijd doet hij niets liever dan naar de natuur kijken. Het is een knap geschreven verhaal, waarin ik kan verdrinken. Erg goed gedaan.
Het pad van voorzienigheid	Een heel bijzonder liefdesverhaal. De schrijver neemt me mee in de liefdeswereld van de hoofdpersoon. Zij krijgt een kort, maar zeer intense relatie, die eigenlijk maar twee dagen duurt. Het is sterk gedaan, waarbij ik alleen de details wat te ver vind gaan. Waarvandaan de trein bijvoorbeeld vertrekt, is voor mij te veel informatie. Ook het gebruik van meerdere uitroeptekens of zelfs de combinatie van een vraagteken en een uitroepteken stemmen mij niet vrolijk. De kracht van een zin moet in de woorden zitten, niet in de leestekens.
De rivier van het bos	Het eerste deel van het verhaal is een lange alinea, zo lang dat het amper meer te lezen is. Er staan veel schrijffouten in, zo gebruikt de schrijver het woord ‘beidde’ in plaats van ‘beide’ en wordt regelmatig enkel- en meervoud bij werkwoorden verkeerd gebruikt. Het verhaal zelf is een ongeloofwaardig sprookje, waar twee dieren verliefd op elkaar worden zonder elkaar ooit gezien te hebben.
Proeverijen	We zitten in een bijzonder sollicitatiegesprek. De hoofdpersoon vertelt over zijn manier van een sollicitatiegesprek afnemen en tijdens het verhaal is het voor de lezer al snel duidelijk dat ook dit gesprek een sollicitatiegesprek is. Het ligt er net iets te dik bovenop, maar het is niet onaardig. Het leest lekker door en het is zeker niet verkeerd.
Carwash	Het duurt heel lang voordat ik doorhad waar het verhaal naartoe gaat. Ik heb het idee dat het alle kanten op gaat en de schrijver geen focus weet te vinden. Hierdoor kost het me moeite om mijn aandacht erbij te houden. Wat aan het einde van het verhaal naar boven komt, is niet verrassend, ik begrijp alleen niet waarom de schrijver kiest voor de aanloop daarnaar toe.
De eend	In de titel staat een punt, niet doen. Ook in het verhaal maakt de schrijver lang niet altijd goed gebruik van leestekens. Het verhaal is kort en het verhaal weet mij niet te boeien.
Hemelse knieen	In dit verhaal komen twee werelden bij elkaar. Het einde is eigenlijk wat ongeloofwaardig, maar ik moest er wel om glimlachen. De schrijver doet in het verhaal zijn uiterste best om de christelijke achtergrond van de hoofdpersoon duidelijk op papier te zetten. Het taalgebruik dat hierbij gebruikt wordt, maken delen van het verhaal wat lastig leesbaar. Ook staan er zinnen tussen die niet prettig lezen, vanwege de zinsvolgorde of bijzinnen die overbodig zijn. Het is een boeiend verhaal, maar geen topverhaal.
parasol	De opbouw van het verhaal vindt ik goed gedaan, de schrijfstijl is ook prima, maar met de inhoud van het verhaal heb ik moeite. De hoofdpersoon is vermoeiend en ik haak snel af op haar manier van doen, dit is door de schrijver goed gedaan, maar zorgt er wel voor dat ik verhaal inhoudelijk niet sterk vind. De dialogen zijn vooral saai, waardoor het een traag leesbaar verhaal wordt. Het einde is aardig, maar vergezocht.
Het project	De eerste alinea is amper door te komen, natuurlijk is dit met opzet zo geschreven, maar het is geen fijne binnenkomer voor een verhaal. Het tekent de hoofdpersoon Bas, die we gaandeweg het verhaal leren kennen. Het verhaal, dat goed geschreven is, kabbelt vooral. Nergens grijpt het me bij de strot en hoewel ik zie dat het knap gedaan is, is dit verhaal te klinisch voor me. Het einde van het verhaal gaat wel heel snel, dat had van mij wat meer aandacht mogen hebben.
goede voornemens	De vraag aan het einde van dit mooie verhaal is vooral hoe de twee elkaar de volgende ochtend op elkaar zullen reageren. Over dit verhaal is goed nagedacht, het zit sterk in elkaar en de schrijfstijl is goed. Het einde is een tikje voorspelbaar, maar daarom niet minder goed.
Het literaire leven van Wanda Winterhart	Met enige regelmaat ontvang ik in deze schrijfwedstrijd verhalen van schrijvers over het schrijfproces of uitgeven. Vrijwel nooit vind ik dit interessant. Dit verhaal wijkt wel af van veel van de standaardverhalen die we ontvangen, het is een uitvergroting van de werkelijkheid en de schrijver doet zijn best het verhaal interessant te maken. Voor mij werkt dit niet, het blijft vooral flauw en niet interessant.
Jurylid J3
schimmen	Leuk verhaaltje, begint lekker mysterieus, had wat mij betreft een wat intrigerender einde mogen hebben.
Samarita	Prachtig verhaal! Mooi vormgegeven, sfeer heel goed neergezet. Complimenten!
Overhemd, of toch maar niet?	Is meer een anekdote dan een verhaal. Nogal oppervlakkig. Verder is een foutje met de leestekens niet erg maar hier gaat het structureel mis met de aanhalingstekens aan het eind, en dan wordt het storend en leidt het behoorlijk af van het verhaal (of in dit geval de anekdote).
Boeket	Het verhaal heeft wel iets maar ik word nogal heen en weer geslingerd tussen de geloofwaardigheid van sommige delen en de ongeloofwaardigheid van andere delen. Aan de ene kant worden de sfeer en emoties best goed neergezet maar aan de andere kant vind ik bepaalde acties, en reacties op gebeurtenissen, nogal onwaarschijnlijk overkomen.
Avonturen van Romy de cavia	Leuk om voor te lezen aan een kind van 3-5 jaar.
Vergeten	Het begin is erg goed. De identiteit van Ted zie je niet aankomen. Die verrassing is een sterk punt en zou wat mij betreft ook het einde van het verhaal mogen zijn. Alles wat daarna komt mag geschrapt worden. En alles wat daarvoor komt mag juist wat meer worden, dan wordt het in mijn ogen echt een goed verhaal. Desalniettemin goed verzonnen!
Stille wateren	Het is prima om op het eind met een verrassende ontwikkeling te komen maar deze komt wel erg uit de lucht vallen. De koele houding van Morten op het eind van het verhaal ten aanzien van de moord die hij heeft gepleegd, past mijns inziens totaal niet bij het tot dan toe beschreven personage.
Ezelsoren	Met de kern van het verhaal kan ik leven, leuk idee, maar er zijn te veel dingen waar ik mij aan stoor waardoor het niet uit de verf komt. De suggestie wordt gewekt dat een ezelsoor altijd met een reden wordt aangebracht, terwijl in verreweg de meeste gevallen dat gewoon komt doordat iemand op dat moment geen tijd meer heeft om verder te lezen. Over tijd gesproken, waar haalt zij al die tijd vandaan om dat allemaal terug te lezen? Daarvoor zitten er niet eens genoeg uren in een dag. Zo kan ik nog even doorgaan maar kort gezegd: leuk idee maar er had meer over nagedacht moeten worden.
Wat als	Dit voldoet niet aan de vereisten. Graag de reglementen goed doorlezen: minimaal 100 woorden.
Afscheid in de sneeuw	Waarschijnlijk diepe emoties voor de schrijver, en ook goed onder woorden gebracht, maar als buitenstaander word ik er niet in meegetrokken of door geraakt.
Vrouw in het wit	De bedoeling van de schrijver is duidelijk maar komt mijns inziens niet helemaal uit de verf.
kerstcircus	Het plot vind ik goed maar het verhaal voelt wat afgeraffeld aan. Het kan wat langzamer verteld worden met meer details, achtergronden en diepgang om de lezer er echt in mee te trekken.
roddelen de mussen ook in december
Naaiatelier Rana
post = kerstverhaal
Zeeen van tijd	Zowel het onderwerp als de manier van schrijven maken dat veel mensen snel zullen afhaken. Er zal vast een doelgroep voor zijn maar ik vond het gortdroog en kwam er nauwelijks doorheen. Het leest meer als een verplichte geschiedenisles op school dan als een verhaal. Intelligent, ongetwijfeld, maar dat is niet voldoende om lezers te boeien of raken.
Navigatieproblemen
Een ritje naar mijn hart
Bloesemval
Het meisje met de vapes en de vuurwerksterretjes
Iets anders
vroedmeester
De tuin van Tiny
De les van het lelijke eendje	Interessant maar niet echt een verhaal.
De menselijke komedie	Goed gedaan, houdt de aandacht vast, je wilt verder lezen. Persoonlijk blijf ik wel met een paar vragen zitten dus ik zie graag een vervolg tegemoet.
Insubordinatie	Sfeer goed weergegeven, mooi klein en ingetogen gehouden op een waardige manier.
Karpaten	Het verhaal boeit wel, alleen vond ik het einde wat plotseling komen en had ik van tevoren graag wat meer mysterie willen hebben dan iets op het gezicht en de uitspraak van een oude man. Dan had het volgens mij nog meer intensiteit en betrokkenheid gegenereerd. Maar alles bij elkaar zeker de moeite waard.
De geliefde
Kofi en Luc
Wildkansel
Het pad van voorzienigheid
De rivier van het bos	Hoewel de inhoud niet slecht is, leest het erg moeizaam om drie redenen: alles is aan één stuk geschreven zonder tussenregels, veel spel- en grammaticafouten, en een flink aantal woorden zijn met hoofdletters geschreven om redenen die mij niet duidelijk zijn.
Proeverijen
Carwash
De eend
Hemelse knieen
parasol
Het project
goede voornemens
Het literaire leven van Wanda Winterhart
Jurylid L
Zielenroerselen	Ik had moeite een verhaallijn te ontdekken. Ook niet gevonden. Het spreekt me daarom niet aan helaas...
De servieskast die een meisje werd	Eigenlijk ben ik best benieuwd naar waar dit onnavolgbare verhaaltje eigenlijk over gaat
De supermarkt	Krachtig en helaas realistisch thema. Het verhaaltje had iets meer diepgang mogen hebben. Nu is het iets te veel een aaneenschakeling van 'niet kunnen kopen'.
Vijf zwarte letters, een woord	Met de boodschap 'vrede en eenheid ipv blind de afgrond in lopen' ben ik het roerend eens. Het verhaal spreekt me iets minder aan. De hoofrolspeler Airam speelt geen enkele rol, da's niet zo goed in een verhaal. Daar had een (heel) sterk einde (es-sen-ti-eel in een kort verhaal) nog flink verbetering in kunnen brengen, maar zo'n einde was er niet.
De krantenkop	Goed idee dit, goeie setting/sfeer ook. Niet zo heel krachtig verwoord, echter. Dat wat hij 'met zijn patron besprak' en later dat stukje in zichzelf praten 'Jerome...' dat had meer body mogen hebben, had een duidelijker rol mogen spelen, met een stuk 'verklaring' aan het einde...
Parasol	Nonde... wat een goed verhaal! Wat een vaart, wat een kek, modern en toch volkomen naturel taalgebruik. Die dialogen zijn niet normaal goed (en de monoloog van de vriendin bij de picknick ook). Heel origineel plot en einde. En Solange speelt de formidable bitch, die toch 'n ruwe bolster in blanke pit (b)lijkt te zijn. Ze doet me een beetje denken aan de vrouwelijke nerds Amy en Bernadette uit The Big Bang Theory (met een vleugje Penny). Heerlijke waarnemingen, zoals die witte sneakers... 'een plaag'. Ik durf ze ineens bijna niet meer te dragen. Ik ga dit gewoon twee keer lezen, just for the fun of it. Ik waardeer dit verhaal met het hoogste punt dat ik als jurylid ooit heb gegeven en believe me, ik heb al heel wat topverhalen gelezen. Als u schrijver/ster het bij deze ene inzending laat, zou ik echt teleurgesteld zijn.
De toren	SF / Fantasy: niet mijn smaak qua verhalen. Maar dit is goed gedaan. Geloofwaardig verhaal, slim opgebouwd. Halverwege had ik door dat het de aarde betrof en dat die toren de Eiffeltoren was. Paar opmerkingen, schrijver/ster: let op tik- en taalVAUTEN. Verder bleken de hoofdrolspelers tentakels te hebben. Aliens met tentakels... beethe stereotiep. Had in het ongewisse mogen blijven, was m.i. beter/mysterieuzer geweest. Het einde is zwak (es-sen-tieel bij een kort verhaal, dat dat opmerkelijk, bijzonder, bizar, whatever is). Daar had uw fabtasie en vertelskracht nog even iets op moeten bedenken. Al met al graag gelezen. Bepaalde niet denkbeeldig, dit scenario voor het einde der aarde. Helaas.
Ik heb hem	Het heel strikt gezien niet onjuiste maar nogal ongemakkelijke / onprettige gebruik van je/jou/jouw stoort zodanig dat ik de personages halverwege nog steeds niet uit elkaar kon houden. Het is als volgt: als bezittelijk voornaamwoord kan (formeel) zowel de volle vorm jouw als de gereduceerde vorm je gebruikt worden. Jouw is veel nadrukkelijker dan je. Als er geen speciale nadruk nodig is, gebruik dan je. Voorbeeld je: kom op je fiets fiets, dat gaat sneller. Geen nadruk vereist, dus je. Voorbeeld jouw: mijn zadel is gejat, maar jouw fiets is oké. Wel nadruk vereist dus jouw. Jouw heeft ook een wat negatieve connotatie / klank, tenzij dus gebruikt in de juiste vorm. Terzijde: we/wij... daar geldt hetzelfde voor.
Het meisje Yde	Eh... niet super prettig verhaaltje om te lezen (NB: dat kan een kwestie van smaak zijn). Wel weer een tragisch, historisch voorbeeld van wat fantasy-verering te weeg brengt in combinatie met dominatie van het ene geslacht over het andere (of de ene sociale laag over de andere, et cetera...). Het verhaaltje echter ontbeert zowel een spanningsboog als een krachtig einde (voor ieder verhaal belangrijk, maar vooral voor korte verhalen).
Ik zal je beschermen	Oeh... nare afloop dit verhaaltje. Spanningsboog zat er in, heel belangrijk, want ik wilde weten wat er nou toch mis was. Het einde was verrassend, da's ook belangrijk. Foutloos geschreven, sfeer aardig weergegeven...
Idealen	Ben bang dat ik de crux van dit verhaaltje niet snap: een schooljuf doet iets op social media dat haar leerlingen cool vinden, de juf kijkt op haar phone naar een ander persoon die allerlei achterlijks doet om geld te verdienen, dan de loopbaanwens die de juf vroeger had en dat ze toch juf werd. Geef er wat meer diepgang aan schrijver/ster, maak het spannender en zorg altijd voor een krachtig, opmerkelijk, bijzonder, verklarend, whatever einde. En let op taalfouten. Voor zover dit verhaaltje een 'aanklacht' is tegen achterlijk, zinloos, tijdverspillend gebruik van social media is, helemaal mee eens! Da's een sterk en actueel onderwerp, dus graag nog iets van u daarover, rekening houdend met mijn tips. Stuur het niet meteen in, maar lees het een twee of drie dagen later nog eens (en een keer hardop vooral!), dan zie je heel scherp de sterkere en wat zwakkere plekken. En dan lekker verbeteren...
Have a life, have a drink	Een indringend verhaal over het dillemma van de dochter: blijft ze haar verloederde vader bezoeken en verzorgen, of gaat ze haar eigen leven(sgeluk) leiden? Krachtig verwoord in een bijzondere stijl: die regels die beginnen met het woord van de vorige regel. Zo'n ongewone vertelstijl kan heel verkeerd uitpakken, maar niet in dit geval. Het is van toegevoegde waarde. Ik lees er een beetje de onverbrekelijkheid van de vader-dochter relatie in, de eeuwige herhaling van naargeestige zetten die zij moet maken, het onophoudelijke ritme van zijn dagelijkse greep naar de fles. Ik hoop van harte dat het niet autobio is, maar hoe dan ook dank voor dit verhaal, schrijfster (of schrijver?)
Barricades in juni	Er loopt momenteel juist een andere schrijfwedstrijd met het thema 'Barricade', wist u dat, schrijver? Enfin, dit stukje is een korte gevechtsscène uit een revolutie ergens. Het zit vol taal- en spelfouten, dat leidt best wel af. Ook omdat de spanningsboog ontbreekt en het einde geen einde is (beide elementen zijn in een korte verhaal van extra belang). Daarom spreekt het mij niet zo aan...
de bus	Dit is helemaal tof. Twee superbelangrijke elementen in m.n. een korte verhaal: spanningsboog en sterk einde. Dit heeft beide. Geen ervaring mee, maar toch heel herkenbaar beschreven sfeertje, goeie opbouw, ik wilde echt weten hoe/wat. Die snedige opmerking van pistool en messen is prima bedacht. En dan dat einde, met een dubbele verrassing: de buschauffeur is haar reddende vader en als klap op de vuurpijl blijken hij en z'n dochter een dodelijk duo, want het k*tjong gaat voor de varkens en wordt nooit meer terug gevonden. Klasse dit. Graag meer van u schrijver/ster...
Het literaire leven van Wanda Winterhart	Eh... lastig, dit verhaal te jureren, want als het maar 2 % autobio is -en tenminste dat percentage is het- dan doe ik het bij voorbaat vaut. A propos vaut. Tussen het zeer begaafde, doch ook een tikje hoogdravende, taalgebruik zaten enkele tikvautjes. Zulks terzijde. Bij een kort verhaal -bij uitstek- is van belang: 1. de spanningsboog en 2. een opmerkelijk, bijzonder, verklarend, magisch, whatever, maar in ieder geval krachtig einde. Dit verhaalt ontbeert beide. Ik kon de -vermoedelijk metaforische- beeldvorming van het vastzitten in de stoel en van die monsterkat niet volgen. Maar zeg daar gelijk bij: dat kan bepaald ook aan mij liggen. Neemt niet weg dat u een echt begaafde pen heeft, schrijfster (toch?), die u bij voorkeur doopt in dikke, literaire inkt. Kon ik schrijven zoals u, dan zou ik proberen een tandje terug te schakelen: meer is minder, dat idee. Een beetje meer KIS te schrijven. Uw verbeeldingskracht is heel groot, maar de kracht zit 'm dan daarin het juist niet groots en meeslepend te vertellen, maar veel meer toegankelijk. U steekt toch wel boven het maaiveld uit. Dan nog even dit: voor zover dit een aanklacht is tegen de 'very sophisticated', gevestigde higbrow-orde vabn uitgevers en programmamakers, dan deel ik die mening. Althans, de rugbyscrum door NPO-ers, waar de Van Disjes, de Gruenbergjes en wat dies meer zij telkenmale op kosten van de belastingbetaler de zoveelste kloon van hun eerdere boekjes mogen promoten op prime-time TV, is grotesk. Zo schrijfster, we zijn het weer eens, dus ik sluit af met de uitdaging: stuur spoedig nog een verhaal in, rekening houdend met mijn tips, worthless as they may seem te be...
In de gloria	Een heel leuk idee, maar ik mis de beide essentialia voor (met name) een kort verhaal: de spanningsboog en een bijzonder, verhelderend, verrassend, sprankelend, whatever-als-het-maar-krachtig-is, einde. Daardoor lijkt het verhaal wat langdradig. Deze anekdote had zich bij uitstek geleend voor snijdende / vette humor, maar dat ontbreekt. De dialogen op zich zijn goed. Het plot vermeldt niet wat dat nou was dat de heren iemand van de trap (!) hebben laten vallen, toch een relevant element.
goede voornemens	Leuk gegeven dit, al had ik subiet door dat Henry de zaak fleste en... dat zij dat ook zou doen. Maar dat is niet erg. Het had iets meer spanning(sboog) kunnen gebruiken en eigenlijk een iets pakkender einde. Dit was een beetje een nachtkaars. Zou zo maar kunnen dat deze schrijver/ster nog niet zo veel ervaring heeft, want ik bespeur talent, maar dat moet nog tot bloei komen. Maar ja, wie weet hoe zeer ik er nu naast kleun. Nochtans zou ik graag meer verhalen van u willen zien, schrijver/ster...
Dakloze fiets	Leuk en heel herkenbaar kort stukje. Goed gedaan dat 'levensloopje' van zo'n fiets. Het einde is wat minder, beetje nachtkaars, dit verhaaltje had wat dat betreft meer verdiend...
Siegfried	Goeie waarnemingen, schrijver, scherp neergezet, die karakters. Aan het dialect te zien speelt het in Nijmegen, Arnhem misschien? Jammer dat dit fijne verhaaltje geen einde heeft, althans geen einde zoals juist in korte verhalen essentieel is, te weten: opmerkelijk, bijzonder, verklarend, mysterieus, whatever, als het maar krachtig is. De even zo essentiele spanningsboog was er wel (te weten: hoe gaat Lenie met die lasterlijke mevrouw De Boer afrekenen?), maar die gaat met dat einde dus het luchtledige in.
Ik loop met je mee	Gevoelig stukje, wel nogal wat taalfouten, dat leidt erg af, schrijver/ster. Autobio?
Remise	Tof, origineel verhaal, sfeertje prima neergezet. Het begint met de relatie met haar vader, maar dat blijft verder ongewis. Beetje vreemd ook dat ze ineens in diens uniform op die door haar verfoeide tram gaat rijden. Het einde is een klein beetje nachtkaars. Maar toch lekker gelezen dit...
Myra en de muziek	Bijna 75 woorden in één, samengestelde zin, tussen 'Misschien' en 'openbaring'. En zo waren er meer over-the-top zinsconstructies en beeldspraken die dit voor mij tot een wat minder prettig leesbaar stukje maakten. De twee hoofdpijlers van (juist) een kort verhaal ontbraken: spanningsboog en krachtig einde. Al met al best jammer voor een schrijver/ster die over een onmiskenbare zilveren pen beschikt, maar daar probeert gouden en diamanten zinnen mee te schrijven. Less is more, keep it simple, kill your darlings....ja de Engelsen hebben daar fijne spreekwoorden voor. Wel zou ik van u schrijver/ster, heel graag een ander struk lezen, met meer nuchterheid geschreven, met een spanninsgboog en met een krachtig einde. Ben benieuwd...
Het project	Lastig dit, het zit ergens tussen 'keigoed' en 'gaat wel. De originele insteek en het foutloze taalgebruik zijn 'keigoed', al hadden de zinnen ietsje simpeler, vloeiender gemogen. Sfeer: heel goed getroffen. Dan de twee main issues voor (juist) een kort verhaal:de spanningsboog die was 'gaat wel' (de lezer moet eigenlijk op het puntje van de stoel gaan zitten) en het einde was niks. Dat moet, zeker in een korte verhaal, opmerkelijk, verbijsterend, verhelderend, whatever zijn, als het maar krachtig is. Wat ik wel gezien heb is een schrijver/ster met heel veel potentie. Mijn advies zou zijn: veel schrijven en je (eigen) stijl verder ontwikkelen en bijslijpen. En vooral: graag meer stukken insturen. Leuk voor de jury om te lezen, leerzaam voor uzelf...
De zaklamp	Het begon lekker spannend en da's belangrijk dat er meteen een spanningsboog in een kort verhaal zit. Het eind echter was slapjes, zowel wat betreft het onopgeloste knelpunt tussen de vreemdgangers en het meisje, als ook de afloop van de affaire richting Ilse en het simpel wegwandelen met haar vriend Jack en klaar, verder niks.
Schaam je niet	Twee keer gelezen, maar ik kan er niet heel veel touw aan vast knopen: feminisme, anti-conceptie, sexuele machteloosheid, klein-geschapenheid, vader-zoon problematiek, therapie, pestgedrag, anti-semitisme. Het is echt too much. KISS, zou ik zeggen.
Een liefdesverklaring	Geknipplakt in Word is dit verhaal zo'n 12 pagina's. Het spijt me dat ik ergens op pagina 3 moest afhaken. Ik kwam niet doorheen...
Een nieuw begin	Op het randje van poëzie dit korte verhaal, maar 'n kort verhaal bij uitstek berust op twee pijlers: de spanningsboog en een pakkend einde. Beide zitten er niet in en qua poëzie ben ik onvoldoende oordeelskundig. Niettemin heeft u veel verbeeldingskracht, schrijver/ster en natuurlijk zag ik de rijmwoorden en alliteraties die door de zinnen zijn gevlochten. Dus toch poëzie. Prima dat!
De overkant	Enkel als kort verhaal ben ik niet zo onder de indruk. Wel als je door het verhaal heen kijkt. De ik-persoon is wrslk. van Joodse komaf, want De Casseres is een Joodse naam (met zelfs een hoofdtak op de Antillen?). En als Hanna ruim 80 jaar dood is, is ze gestorven midden in WWII. Tja, een verschrikkellijk era waar 'wel meer' Joodse mensen om het leven kwamen. Ook Lowie Snijders is aan Joodse naamgeving te relateren. Kortom: dus (be-)zocht een hedendaagse nazaat (gokje: vrouw?) eindelijk de fysieke plek waar Hanna heeft geleefd en maakt daar geestelijk contact met haar. Heel (mss te) subtiel dus schrijfster/ver, had best opener gemogen en dan met meer emotie en diepgang (al snap ik dat dat opene momenteel extra lastig is). Nu ik vermoed dat het autobio is, of iig waar gebeurd, zeg ik: klasse actie, het opzoeken van die plek...
De chauffeur	Als reisverslag geslaagd, goeie sfeertekening, aardige humor, als lezer proef je de sfeer aan boord. Als kort verhaal (met een 'verhaal', een spanningsboog en een pakkend einde) is het echter minder...
Pech	Leuk reisverslag met een maatschappij-kritische ondertoon. Goeie sfeertekening, goed taalgebruik. Maar niet echt een verhaal, met een spanningsboog en een krachtig einde, dus op dat punt ietsje minder geslaagd.
Ouwehoeren	Een vlot (en foutloos) verhaaltje, lekker onalledaags thema, met (belangrijk!) een fijne spanningsboog. Alleen die spanningsboog moet, eigenlijk per definitie, eindigen in een (ook belangrijk!) pakkend einde. En dat einde was een afknapper, schrijver/ster, dat kunt u met wat ik van u vermoed veel beter...
De eerste en laatste dag van de herfst	Een beetje magisch-mytisch dit verhaaltje, met dien verstande dat ik het niet zo goed begrijp. Wie (of wat) is nou toch de ik-figuur? Geen voltreffer dit verhaal, voor mij, maar ik lees wel dat deze schrijver.ster potentie heeft...
Hemelse knieen	Het basisidee is top, maar helaas verpakt in een onwaarschijnlijk verhaaltje. Een krachtig einde had er nog iets aan kunnen redden...
Opwachting	Twee keer gelezen, maar ik krijg niet duidelijk wie wat zegt of doet en niet duidelijk wie dat enge vrouwtje was, danwel of dat vrouwtje alleen bestond in de geest van de dementerend hoofdpersoon. Goeie kans dat ik het een klasse verhaaltje zou vinden als ik het wel begreep, maar nu dus voor mij niet zo sterk dit. Verhaaltechnisch mis ik sowieso de twee kernelementen van (vooral) een kort verhaal: spanningsboog en pakkend einde. Schrijver/ster, niet al te veel van aantrekken, deze feedback, want uw schrijftalent (vlotte pen, voortgang, sfeertekening, en meer) is onmiskenbaar. Graag nog een verhaal van u dus...
Het tijdelijk huwelijk	Eerst even dit. Mss weet u er heel veel van, schrijver/ster, maar ik weet uit eerste hand van een topwetenschapper dat dat van die genmutatie al heel lang bekend is en dat (maar dat is een uiterst complex proces) men dat toekomstig gaat flikken: het uitschakalen van de gensyteem dat veroudering veoorzaakt. Waar dat toe gaat leiden? In dit licht had u een heel apart thema te pakken. Dat had een sterker verhaaltje verdiend dan dit, want het blijft een beetje hangen in het ridicule. Nochtans heeft u schrijftalemt, dus graag nog zo iets origineels van u en dan met wat meer diepang (en vooral spanning en een krachtig einde)
De beste wensen	Een simpel en vaker voorkomend dingetje, verpakt in een kort verhaal met een stekelig einde. Er was een spanningsboog (belangrijk), ik dacht dat er iets mysterieus zou gaan gebeuren, dus het einde (belangrijk dat dat krachtrig is) was ietsje minder, maar door het scherpe toontje toch niet slecht...
Wildkansel	Ja goed dit. Vanuit een (letterlijk) heel bijzonder perspectief het verhaal verteld van het jongetje dat ontdekt waar zijn liefde ligt. Onduidelijk blijft wie of wat Jan Brouwer was, of diens bedoelingen zuiver waren en hoe hij zo helderziend was te weten wat Tobias bedoelde met die Jeroen-aantekening, da's wel jammer. Kan ook zijn dat Jan Brouwer niet bestond en alleen maar een wederkerende droom was van Tobias. In dat geval des te beter, schrijver/ster...
Carwash	Beetje ontregelend verhaal dit, maar goed gedaan, vanuit een bijzonder perspectief. De vergelijking van de carwash met de jungle is super goed. Sterke weergave van de (naargeestige) sfeer rond de ik-persoon. Ook de 'dwangscene' rond het tanken is klasse. Ik hoop oprecht dat het verhaal niet iets van autobio is...
Samarita	Doorgaans werkt het niet: een serie zware kwesties in één kort verhaal aanpakken. Hier is dat prima gelukt, met veel verhaalslogica en vooral gevoel. Eenzaamheid, ouderdom met gebreken, zwaar persoonlijk verlies, ouder-kind relatie, erfkwesties en nog meer, het6 zit er allemaal in. K(p)rachtig verhaal dit...
De menselijke komedie	SF spreekt mij niet zo aan, omdat dat de allermoeilijkste geloofwaardig te maken verhaalsoort is. De SF-delen in dit verhaal overtuigden echter wel, behalve aan het eind. Een krachtig, bijzonder, verrassend, opmerkelijk, whatever einde is -in een kort verhaal- van eminent belang. Dit einde is wat slapjes...
De geliefde	Kachtig verhaal, sterk thema. Twee dingen: de expliciete, eigenlijk vunzige details hadden mij persoonlijk bespaard mogen blijven en dat onderdeel was bovendien veel beter tot z'n recht gekomen in een heel subtiele, suggestieve benadering. Voorts is -met name in een kort verhaal- van groot belang dat er een verrassend, bijzonder, whatever-als-het-maar-krachtig-is, einde aan zit. Dat zit er niet.
Jurylid M3
Zielenroerselen	Spannend, krachtig verhaal met goed verwerkte perpectieven.
De servieskast die een meisje werd	Geen verhaal maar een fantasie, een gedachtenspelletje.
De supermarkt	Indringend en levensecht. Maak de dialogen leesbaarder door elk citaat op een nieuwe regel te beginnen, al dan niet ingesprongen.
Vijf zwarte letters, een woord	Plaats op rustmomenten in een zin een komma, bijvoorbeeld: "De mensen konden ontsnappen, omdat […] had versperd, had weggeschoven." Verder aardige beschrijvingen.
De krantenkop
Parasol	Leuk verhaal. Het stuk over betalen had beknopter gemogen. Het wordt dan te belerend.
De toren	Onverklaarde termen als "pinux", "boelusbonen", "macromancer" maken van een lezer die geen fervente aanhanger is van het genre een buitenstaander. De onuitspreekbare namen dragen daar aan bij. De strekking van het verhaal over de toren is niet helder.
Ik heb hem	Mooi verhaal. De lay-out mag wat overzichtelijker (dialogen), wat het leesgenoegen kan verhogen.
Het meisje Yde	Aardig idee, maar het had wat verder uitgewerkt mogen worden, bijvoorbeeld: de ongerustheid en de jaloezie van de echtgenoot, de twijfel, het gesprek met de dorpsoudste, enzovoort. Nu is het allemaal wat kort door de bocht.
Ik zal je beschermen
Idealen
Have a life, have a drink	Meer aandacht voor interpunctie en een hoofdletter aan het begin van een zin bevorderen de leesbaarheid. Soms zijn zinnen te lang met hetzelfde gevolg. De aandacht gaat dan teveel naar de vorm terwijl de inhoud de moeite waard is. De herhaling van woorden maakt het verhaal hybride. Het is geen verhaal meer maar ook nog geen gedicht. De mengvorm werkt niet voor mij. Als verhaal mis ik ook de dialoog.
Barricades in juni
de bus	Mooie spanningsboog en onverwachte ontknoping.
Het literaire leven van Wanda Winterhart
In de gloria	Beknopter, teruggebracht tot de essentie, had het verhaal kunnen redden. Nu is het te veel taal en een flauwe clou.
goede voornemens	Sterk afgerond verhaal met mooie spanningsboog en uitgewerkte emoties.
Dakloze fiets	Te kort en te beknopt. Het is met 330 woorden meer een column dan een verhaal.
Siegfried	Er gebeurt (te) weinig. Er is geen climax. Let op dat er niet teveel de regel “show, don’t tell” wordt toegepast, dat kan het verhaal te gekunsteld maken.
Ik loop met je mee	De strekking van het verhaal blijft een mysterie: wie is de begeleider, wat is het verdriet. De lezer blijft buitengesloten. Graag zij ipv zei als het persoon wordt bedoeld.
Remise	Wat is de reden van de kaping, of was het een joyride. Verder wel goed geschreven.
Myra en de muziek	De stijl en taalgebruik past niet bij de leeftijd van de hoofdpersoon. De bedoelde passie komt niet echt over. Met de laatste alinea zakt het verhaal in. Het had een beter eind verdiend.
Het project	Leuke tegenstelling van karakters. Goed uitgewerkt.
De zaklamp	De titel dekt niet erg de lading. De spanning wordt in het begin aardig opgebouwd, maar blijft daarna oppervlakkig zonder echte plot.
Schaam je niet	Knap geschreven. De stijl en de presentatie verraden een geoefende pen.
Een liefdesverklaring	Leuk, absurdistisch, maar een einde waarvan je op de aftiteling verwacht dat volgende maand deel twee verschijnt, omdat het voor mijn gevoel nog niet af is.
Een nieuw begin	Veel gekunstelde taal in fragmenten die geen helder verhaal vertellen. Misschien interessant voor de liefhebbers van dichterlijk proza.
De overkant	Soms verrassende woordkeuze: kramen afbouwen in plaats van afbreken. Korte zinnen die om een verbindende komma vragen in plaats van een afsluitende punt. Het verhaal wordt daardoor hortend en stotend. Verder is het voor mijn gevoel nog niet af
De chauffeur	Het is nu een reisverslag. Het was een verhaal geworden als de hoofdpersoon meer uitgediept was. Motivatie om iets wel of niet te doen. Emoties en vooral een afrondende clou.
Pech
Ouwehoeren	Aardige verhaal en leuke stijl. Let op het gebruik van enkele en dubbele aanhalingstekens. Kies het een voor de dialogen en de andere om iets te benadrukken, maar niet door elkaar, dat werkt verwarrend.
De eerste en laatste dag van de herfst	Fantasievol geschreven. Houd rekening met de tijd, nu staat het deels in de verleden en deels in de tegenwoordige tijd. Misschien moet de persoon wat verder worden uitgewerkt.
Hemelse knieen	Topverhaal!
Opwachting	De vraag blijft: wie is de vrouw in de stoel.
Het tijdelijk huwelijk	het is de essentie van het verhaal, maar met al die getallen en een opsomming wordt het voor mij statistiek in plaats van een verhaal.
De beste wensen
Wildkansel
Carwash
Samarita
De menselijke komedie
De geliefde
Jurylid W1
Zielenroerselen	Wat een onderneming dit verhaal! Er is veel onderzoek in gaan zitten en alle historische feiten kloppen, inclusief de geschiedenis van Poe, de aanleg van de spoorlijn tussen Baltimore en Philadelphia (1838) en de uitvinding van de dynamo (1832). Heel lastig om tekst in oud woordgebruik te schrijven, zeker als het in feite om Engels woordgebruik gaat, maar heel behoorlijk gelukt. Ik zie ook dat je met 2999 woorden je precies hebt gehouden aan de limiet van deze wedstrijd, maar toch denk ik dat het verhaal sterker wordt met minder woorden. Ik zie de noodzaak niet voor de opgewekte (seksuele) spanning tussen de hoofdpersoon en Louise, het voegt naar mijn idee niets toe aan het verhaal en ik zie ook niet de noodzaak eerst het eerste deel van de tekst onleesbaar te laten zijn, om hem vervolgens toch te ontcijferen, dat maakt de opbouw van het verhaal nodeloos ingewikkeld. Toch: zeer goed verhaal, met enkele ingrepen te veranderen in een uitstekend verhaal!
De servieskast die een meisje werd	Origineel, leuke details. Maar toch ontbreekt er iets. In feite geeft de titel het hele verhaal al weg , dat is jammer. Het verhaal is niet af, je kunt de lezer niet plompverloren confronteren met een kast die een meisje werd, zonder de lezer zodanig in het verhaal mee te trekken dat hij het gelooft. Dit is dus een goedgeschreven schets, maar nog niet goed genoeg voor een verhaal. Dus blijf er aan schrijven, bereidt het uit, geef de lezer handvaten om deze ongelooflijke premisse te geloven.
De supermarkt	Het thema van dit verhaal is al vele malen onderwerp van verhalen geweest, ook op deze site. Dat is op zich niet erg, maar als lezer hoop je dan op een nieuwe twist, een ander inzicht, een verrassend slot. Dat is hier allemaal niet het geval. Waarom heeft deze hoofdpersoon die irritante mevrouw niet op haar gezicht getimmerd, om maar eens een mogelijke, onverwachte, twist te benoemen. Wat niet wil zeggen dat deze schrijver niet kan schrijven, ik zie zeker schrijftalent. Maar een goed verhaal vereist naast schijfvaardigheid ook de vaardigheid om iets anders, iets nieuws te verzinnen.
Vijf zwarte letters, een woord	Het lijkt alsof u de tekst van 'Het land van Maas en Waal' van Boudewijn de Groot heeft uitgeprint en daar beelden tegenaan heeft geplakt. De optocht, het blikken harmonieorkest, vonsten van de briljante liedjesschrijver Lennaert Nijgh, waar u op mee lijkt te willen liften. Maar een zin als "Net onder de zware wolken aan de purperen hemel wiekten grauwe ganzen" is nogal gekunsteld en haalt helaas dat niveau van Nijgh niet. Verder is het een allegaartje van oude religieuze clichés, moderne politieke thema's, zoals de tot slachtoffer gemaakte Groningers en nog meer onsamenhangends. Maar een kort verhaal is het niet, geen spanningboog, geen karakterontwikkeling, geen onverwacht of samenbundelend slot. U weet echt wel mooie beelden te schetsen, beste schrijver, maar bedenk eerst een origineel verhaal en pas uw schrijfvaardigheid daar op toe.
De krantenkop	Geen twijfel aan dat deze schrijver kan schrijven. Maar het verhaal is te mager. Het slot is niet erg bevredigend omdat dat ontstaat door toeval, niet door een actie of bewustwording van de hoofdpersoon. Hoewel er mooie details in het verhaal staan, telt het allemaal bij elkaar niet op tot dat wat de laatste regels verklappen. Ook in een kort verhaal hoort er ontwikkeling te zitten in de hoofdpersoon. Dit is dus meer een statement dan een verhaal. Ik wil graag meer van u lezen, maar dan graag met een wat gevulder verhaal.
Parasol	Oh, oh wat schrijft u lekker, schrijver/schrijfster! Mooie onderkoelde schrijfstijl, rake detaileringen, meer dan voldoende tempo, originele typeringen, goede dialogen, oplopende spanning, helemaal goed...tot het einde. Daar een leuk teruggrijpen met de deksel, maar het verhaal eindigt in een volkomen toevallige gebeurtenis. Nergens is aannemelijk gemaakt dat Jan zo'n type is dat een para-persoon zou raadplegen. Dit is een goed verhaal, maar een heel goed verhaal heeft een slot dat alles wat daaraan vooraf gaat samenbindt, of een onverwachte twist die echter uit het eerdere zou moeten kunnen worden afgeleid. Een toeval als slot is een teleurstelling, nadat je de lezer net helemaal lekker hebt opgewarmd. Ik moest hardop lachen om de 'Martelares van de Maagdelijkheid.' De naam Solange is Frans en Solange Lecarrio is een beroemde Franse pornoster. Op één plek had ze ineens de Noorse naam Solveig, maar dat is vast een schoonheidsfoutje. Die naam vind ik overigens beter passen bij dit koele karakter. 'Parasol' is natuurlijk heel leuk gevonden, maar niet echt een passende titel voor dit verhaal, zoals het nu staat. Maar misschien wel als je wat aanpassingen doet.
De toren	Het thema is bekend uit vele scifi-boeken en films: Aardbewoners vernietigen hun planeet, aliens komen op bezoek en vinden alleen nog restanten van de Eifeltoren of het Vrijheidsbeeld. Op zich is dat niet erg, maar als je een bekend thema gebruikt, mag de lezer een bijzondere twist verwachten. Die ontbreekt hier. En verder hebben we hier het bekende manco van heel veel scifi-korte verhalen: er moet veel uitgelegd worden over de mis-en scène, en dat gaat hier d.m.v. een houterige onnatuurlijke dialoog. Maar geef niet op schrijver, met enkele ingrepen is er zeker nog een boeiend verhaal van te maken.
Ik heb hem	Een heftig verhaal en een stoere keuze om hem grotendeels in de tweede naamval te schrijven. Dat is niet gemakkelijk, maar je hebt het er goed vanaf gebracht, behalve op één plekje, toen je ineens aan de lezer meldde dat het om de zus ging van Inez. Dat kun je beter op een andere plek doen, om de flow van de tweede naamval niet te onderbreken. Paar kleine schoonheidsfoutjes: speld schrijf je met een d. De titel vond ik vergezocht, niet erg passend. Twee wat zwaardere opmerkingen, waarme je mogelijk je voordeel kunt doen: Het slot sluit keurig aan bij de opening, maar hierdoor haal je de spanning uit het verhaal. Ik zie geen noodzaak om de afloop al in de eerste alinea te verklappen. Bouw de spanning maar op, gedurende het verhaal, zoals je trouwens mooi hebt gedaan. Je zou de hele as-uitstrooing uit het verhaal kunnen strepen, voegt niet echt iets toe (dus de eerste en laatste alinea schrappen). En dan mijn andere probleem met dit verhaal: de geloofwaardigheid. Nergens wordt aannemelijk gemaakt waarom de reactie van Inez zo heftig negatief was, terwijl ze deze meneer nog nooit had ontmoet. Een voorgevoel, een goed voorgevoel in dit geval, moet een basis hebben in het verhaal, ik ben van mening dat je dat niet zomaar uit de lucht mag plukken. Dus besteed daar aandacht aan, bv door in het begin aannemelijk te maken dat ze mensen goed aanvoelt.
Het meisje Yde	Op zich heel mooi om een verhaal te verzinnen achter een archeologische vondst. Maar geloofwaardigheid wordt dan de belangrijkste opdracht voor de schrijver. De grootste valkuil bij dergelijke verhalen is projectie: onze eigen maatschappij, onze normen en waarde loslaten op iets wat zich in een ver verleden zou kunnen hebben afgespeeld. Bij heel veel verhalen en films met zo'n zelfde concept gaat dat fout en ook hier lees ik teveel hedendaagse normen. Op zich is de schrijfstijl prezierig en correct, maar ook wel wat saai. Deze schrijver kan zeker schrijven, dus ga daarmee door!
Ik zal je beschermen	De essentie van een kort verhaal is dat alles moet kloppen. In een goed kort verhaal horen geen losse eindjes te zitten. Hier is het overlijden van het broertje totaal niet gerelateerd aan wat vooraf ging. Het lijkt niet meer dan een toevallige bijkomstigheid. Probeer van de verschillende elementen één geheel te maken en kijk nog eens goed naar de stem van een zesjarige. Die vind ik niet geloofwaardig in dit verhaal.
Idealen	Het verhaal is compact geschreven met rake typeringen. Toch komt het niet echt binnen, omdat je te weinig weg geeft van de hoofdpersoon. Pas in de laatste zin wordt een klein tipje van de sluier opgelicht. Maar het is te weinig, te laat. Advies: bereid het verhaal uit met wat meer kanttekeningen bij de hoofdpersoon en probeer het slot wat dramatischer te maken, zodat de lezer kan meeleven. Deze versie eindigt wel heel feitelijk en onderkoeld. En let op je Nederlands: als haar = als zij; belangrijker als = belangrijker dan; op dat decor = in dat decor, eventueel voor dat decor.
Have a life, have a drink	Je hebt ervoor gekozen om een verhaal te schrijven op basis van vrije woordassociaties: je gebruikt een bepaald woord in een zin en dat woord gebruik je in een andere betekenis, of met een associatie, weer in de volgende zin. Dat is een techniek die in poëzie wel wordt gebruikt, maar in een kort verhaal niet werkt. Voorbeeld: "niets fijner dan dit, zoals hij me vraagt, een dag naar het strand, dit strandt in mijn hoofd." Als je gehecht bent aan deze schrijfstijl, adviseer ik om je meer op de dichtkunst te richten. Wil je toch korte verhalen schrijven, waar lezers plezier aan beleven of emotie bij voelen, dan adviseer ik om je taalgebruik wat toegankelijker te maken.
Barricades in juni	Ik heb twee versies ontvangen van dit verhaal. Dit zijn mijn opmerkingen op de eerste versie: Grote complimenten voor het uitstekende slot aan dit verhaal. Iedere lezer die denkt dat er na het woord 'van' iets ontbreekt, heeft het niet begrepen. Als het slot goed is, kan ik als lezer de schrijver van een kort verhaal heel veel vergeven, zoals het rommelige gebruik van verleden en tegenwoordige tijd, de onbevredigende titel (wat heeft de maand juni met dit verhaal te maken?) en de onrealistische dialogen voor een oorlogssetting als deze. Bij de tweede versie waren er nog vijf woorden toegevoegd aan dat laatste woord 'van,' waardoor het leven van de hoofdpersoon eindigt met een onrealistische volzin, in plaats van ergens halverwege een gedachte, zoals in de eerste versie, wat naar mijn mening de tweede versie een minder goed verhaal maakt.
de bus	Het is een bekende setting: vrouw alleen wordt bedreigd door opgeschoten jongeren. Prima om een al veel gebruikte setting opnieuw te gebruiken voor een kort verhaal, maar de lezer mag dan een bijzondere twist, een onverwacht einde of een verhaal verteld vanuit een ander perspectief (bv eens een keer niet vanuit het slachtoffer) verwachten. Dat is hier zeker het geval, het einde is volstrekt onverwacht, maar het is wel een beetje vals spelen, schrijver! Het einde is namelijk gebaseerd op een toeval en dat is een teleurstelling voor de lezer die je net zo mooi in het verhaal hebt getrokken. Want de karakters en de spanningsboog kloppen wel. De dialogen vond ik minder geloofwaardig.
Het literaire leven van Wanda Winterhart	"Zoveel mensen die willen schrijven, maar zo weinig mensen die willen lezen," schreef deze schrijver in dit korte verhaal. Wij juryleden zijn veroordeeld tot het lezen van alle verhalen die de redactie ons voorlegt en soms, zoals bij dit verhaal, is dat een loodzware opdracht. "Ik heb genoeg van deze hoogdravende spraakwaterval" schreef deze schrijver verderop in het verhaal en daarmee heeft hij/zij het gevoel van dit jurylid precies verwoord. De teleurstellingen van een miskende schrijver zijn een thema dat al zo vele niet succesvolle schrijvers hebben aangegrepen om hun misnoegen de wereld in te slingeren. Maar welke lezer wil dat nog lezen? Deze schrijver is onmiskenbaar een woordkunstenaar, heel behendig met de Nederlandse taal. Maar een kort verhaal is pas een goed kort verhaal als het de lezer verrast of ontroert is of aan het denken zet op een nieuwe of onverwachte manier. De keuze voor een verhaalthema dat al zo vaak is gebruikt, is dan dapper, maar er komt alleen een goed kort verhaal uit als de schrijver dan kiest voor een volkomen nieuwe invalshoek of voor een verrassend of ontroerend slot. Dat is hier niet gelukt.
In de gloria	Vorige maand hadden we het verhaal 'Hechte Vriendschap.' Dit is ongetwijfeld een volgend verhaal in een bundel van dezelfde schrijver. Een collega-jurylid merkte vorige maand op: "minder geslaagde poging tot een Hendrik Groen verhaal." En daar ben ik het mee eens, ook voor dit verhaal. Net als in het vorige verhaal heeft dit verhaal veel te veel woorden (ook nog eens ver boven de limiet die de redactie van deze wedstrijd niet voor niets heeft aangegeven). Ook dit verhaal is weer te langdradig, maar er zitten ook nu weer humoristische taalvondsten in. Hier hebben we dan ook weer eens de aloude grap over de weergave van klanken uit het Zweeds in het Nederlands. Klinkers in het Nederlands vervangen door ø. Wat een dijønkløtsør, maar niet heus. Vorige keer had ik als aanbeveling opgeschreven om 1000 woorden te schrappen uit het verhaal, nu is mijn aanbeveling om 2000 worden te schrappen.
goede voornemens	Een mooie variant op de Piña Coladasong van Rupert Holmes. Een paar kleine puntjes ter aanmoeding om meer van dit soort verhalen in te sturen: het waarom van de collectieve zelfmoord als uitweg voor dit stel is onvoldoende onderbouwd. Besteed wat meer aandacht aan het begin van de verhaal om de lezer te verleiden om de collectieve zelfmoord als enige uitweg te accepteren. De verliefdheid op Jeannette moet je laten zien, niet alleen maar nuchter opschrijven. Dit deel van het verhaal kan wat "show don't tell' gebruiken. De eerste alinea, de mis-en scène, past qua stijl niet in het verhaal met je lekker nuchtere schrijfstijl en voegt ook niets toe: weg ermee! "Henry's hand rust op die van zijn vrouw..." lijkt mij een uitstekend begin aan dit verhaal. En let even op de doorlooptijd: in het begin van het verhaal is het half elf, aan het einde al behoorlijk na middernacht. Wat daar tussen zit bestrijkt naar mijn idee niet een periode van twee uur of meer. Maar al met al: Goed gedaan!
Dakloze fiets	Dit is een niet onverdienstelijke column. Maar columschrijvers hebben hun eigen wedstrijden, dit is een wedstrijd voor korte verhalen.
Siegfried	Een verdienstelijke schets, dit lijkt onderdeel van een langer verhaal, een autobiografie misschien. Maar als kort verhaal voldoet het niet. De beide hoofdpersonen zijn statisch, er is geen ontwikkeling, geen spanningsboog en al helemaal geen bijzonder, onverwacht of alles samenvattend slot aan deze schets. Maar deze schrijver kan wel schrijven, met een goed oog voor details. Probeer er een echt afgerond verhaal van de maken, dat kunt u vast wel.
Ik loop met je mee	Bewonderingspunten voor de poging om een ultra-kort verhaal te schrijven. Hoe korter, hoe moeilijker! Maar helaas is het niet helemaal gelukt. Een overpeinzing is geen verhaal. Er wordt wel wat spanning opgebouwd, maar aan het einde wordt niets samengevat of onthuld. Er is ook geen ontwikkeling in het karakter. Dus enkele onontbeerlijke aspecten van een goed kort verhaal ontbreken. Geef jezelf de ruimte om meer woorden te gebruiken en gebruik die woorden dan om er een echt verhaal van te maken.
Remise	Een mooie enscenering met gevoel voor details beschreven. Een goede karaktertekening in het begin (ideetje: sprinkel de beschrijving van de hoofdpersoon in kleine stukjes over de actie, dat voorkomt de veelvoorkomende fout van alle uitleg in het begin en dan pas de actie. De flashback is daar ideaal voor). De spanningopbouw is traag, er gebeurt vrij weinig, misschien kun je dat aandikken met interne monologen van de hoofdpersoon, ze is tenslotte bezig een tram te kapen, dat is niet niks! Ik vond het slot teleurstellend. Dat is het probleem als je een waargebeurd verhaal gebruikt, daarvan is het slot meestal saai en voorspelbaar. Probeer een onverwachte twist te verzinnen om het verhaal mee af te sluiten. En nee, die hoeft niet waarheidsgetrouw te zijn. Dit is tenslotte een korte verhalen-wedstrijd, geen journalistiek-wedstrijd.
Myra en de muziek	Jammer, jammer, jammer van die laatste zin! Dat had dit verhaal helemaal niet nodig, het getuigt van enige ijdeltuiterigheid en het draait de spanning de nek om, die je juist zo mooi had opgebouwd. Ook de referentie in het begin aan het schrijverschap doet afbreuk aan het verhaal. Dit plaatst mij als jurylid voor een dilemma. Als ik alleen 'sec' het verhaal van Myra en de muziek beoordeel, dan kom ik uit op een groot compliment: lekkere afwijkende schrijfstijl, mooie details, goede spanningsboog, geen overbodige uitleg, originele interne monoloog, goeie titel. Ik begrijp dus niet waarom je in dit verhaal zit te hengelen naar een complimentje: "Ja, hoor, je kunt best heel mooi schrijven." Als ik beoordeel wat deze schrijver daadwerkelijk heeft ingediend, en dat hoor je te doen, denk ik, als jurylid, dan is het oordeel minder lovend. Alle verwijzingen naar het schrijverschap zijn onnodig, nogal storend en doen afbreuk aan de kwaliteit van wat in de basis een uitstekend verhaal is.
Het project	Mooi hoor! Goede spanningsopbouw, bevredigend slot, uitstekende schrijfstijl, prima titel en zeer origineel begin aan een kort verhaal, met de tekst van een reclamefolder! Twee opmerkingen die het verhaal nog beter kunnen maken: werk het karakter, de interesses van Louise nog wat meer uit, zodat er meer contrast ontstaat tussen de projectleider Bas en het gevoelsmens Louise. En let op je dialogen, soms teveel schrijftaal. Er zijn maar weinig mensen die het woord 'echter' gebruiken in spreektaal.
De zaklamp	Om maar bij de titel te beginnen: de zaklamp speelt een grote rol in dit verhaal, dus goed als titel, maar ongeloofwaardig met zijn onduidelijke op toeval gebaseerde mankementen. Op zich is het verhaal vlot verteld, maar de spanning ontbreekt. En het belangrijkste kritiekpunt: een goed kort verhaal heeft een alles samenbrengende of onverwachte twist als slot. Het slot aan dit verhaal is teleurstellend en trekt daarmee het hele verhaal naar beneden: met zo'n flauwe afloop is het verhaal ineens een stuk minder boeiend geworden. Jammer, want aan de schrijfstijl te zien kan deze schrijver/ster beter!
Schaam je niet	Een verhaal dat binnenkomt! Rauwe beelden, helaas niet allemaal van clichés geschoond. Soms kleine foutjes: Met de zin "Toen hij het eerder opende," bedoel je de verpakking van het condoom, niet de knoop in het gebruikte condoom. Na de aankondiging dat het voortaan zonder condoom kon, kwam er toch weer een condoom-scene. Maar dit zijn slechts minieme opmerkingen. Dus qua schrijfvaardigheid een heel hoog cijfer. Qua verhaal iets minder. Door softdrugs opgeroepen hallucinaties, dat ken ik zo zoetjesaan wel, daar lijkt niets origineels meer over te vertellen, die hele eerste alinea kun je ook gewoon weglaten. Ik had moeite met de geloofwaardigheid. Deze zwaar getroubleerde ziel, die deze schrijver zo prachtiog neerzet, lijkt te zijn ge- of misvormd door een afgewezen eerste crush toen hij tiener was (zijn we niet allemaal ooit afgewezen door het meisje / de jongen van onze dromen, toen we 14 waren?) en door het overlijden van zijn vader, wat tamelijk kil wordt vermeld. Dat tranendal op het einde moet verklaard worden door meer achtergrond over deze hoofdpersoon of desnoods door meer info over zijn vader, waardoor zijn verdriet over zijn overlijden voelbaarder wordt, om er een echt heel goed verhaal van te maken.
Een liefdesverklaring	Tsja, een schrijver die schrijft over het schrijven... Al veel te vaak geprobeerd omdat veel schrijvers geloven dat je "dicht bij jezelf moet blijven." Ik lees liever verhalen van schrijvers die hun fantasie laten werken en buiten hun eigen confortzone schrijven. Maar in zijn soort is dit een verdienstelijke poging. Het is grappig, maar niet veel meer dan dat. Deze schrijver heeft zeker een uitstekende taalbeheersing en schrijft lekker. Gebruik dat talent om iets beters te schrijven dan een stukkie dat bij mij niet meer oplevert dan een halve glimlach.
Een nieuw begin	Dit is meer gedicht dan verhaal. Het is in elk geval geen kort verhaal. Er is slechts een beschrijving, er is geen spanningsboog, geen herkenbare karakters die ergens voor strijden, geen ontwikkeling, een te voorspelbare slotzin, kortom dit is niet een kort verhaal. In elk geval niet in mijn definitie van een kort verhaal. Of het als gedicht voldoet kan ik niet beoordelen, daarvoor lees ik te weinig poezie.
De overkant	Voor mij te sentimenteel. Als de schrijver geen hogere ambitie heeft dan een lieve autobiografie schrijven is dat natuurlijk helemaal goed. Maar dit is een wedstrijd en dit verhaaltje is gewoon niet goed genoeg voor een ereplek. Lees de verhalen nog maar eens van de winnaars van het afgelopen jaar. In dit verhaal staan teveel kromme zinnen en andere stijlfouten. Het rondhangen in de supermarkt is wel erg langdradig en saai verteld. Het slot is dan wel weer aardig.
De chauffeur	Als ik als eerste lees "Ga er maar aan staan als chauffeur" dan voel ik mij door de schrijver gedwongen om meewarig naar deze chaufffeur te kijken. In een goed verhaal krijg ik als lezer de ruimte en de vrijheid om zelf een beeld van deze chauffeur te vormen door zijn acties, zijn mijmeringen of de dialogen die hij voert. Dit is dus niet een goed verhaal, alleen al door die openingszin. Verder is het een aaneenschakeling van 'er-ging-wat-fout-en-toen-kwam-het-weer-goed'-anekdotes. Weinig verrassend. Leuk als reisverhaal om voor te dragen op de verjaardag van Oom Karel, niet voor deze wedstrijd.
Pech	Deze wedstrijd heet 'Verhaal van de Maand', niet 'Verslag van de Maand'. Op zich een goed opgeschreven reisverslag. Het is in chrolnologische volgorde verteld, dat is niet heel spannend. Maar een reisverslag is nog geen verhaal. Ik mis de ontwikkeling bij de hoofdpersoon, een allesomvattende conclusie of bijzondere twist, of een origineel gezichtspunt. De hoofdpersoon is slechts toeschouwer in dit verhaal en dat is de lezer ook. In een goed reisverhaal voel je je als lezer ter plekke, je voelt de hitte van Afrika, de stank, de angst of de wensen van je medepassagiers. Niet in dit verhaal.
Ouwehoeren	Te veel, veel te veel van bijna alles. Veel te veel dwingende bijvoeglijke naamwoorden, veel te veel clichés, veel te veel "begrippen" tussen aanhalingstekens. Dus qua schrijfstijl kan deze schrijver nog wel wat lessen gebruiken. Verhaaltechnisch is het eigenlijk niet veel beter. Een hoer die haar klant berooft en na de rechtszaak een ander leven begint, dat is het eigenlijk. Wat zijn die "intriges"? Wat hebben "bitcoins" hiermee te maken? (U ziet hoe irritant het is als een schrijver allerlei begrippen tussen aanhalingstekens plaatst...). En het verhaal loopt ook met een dooddoener af. Als u het leuk vindt om te schrijven, adviseer ik om eerst te investeren in schrijftechniek-lessen, de leuke verhalen komen dan later vanzelf wel.
De eerste en laatste dag van de herfst	Het geven van menselijke eigenschappen en gedachten aan een dier is een bekende verhaaltechniek, kijk maar naar de vele sprookjes. Je kunt dan als schrijver lekker spelen met de combinatie van menselijke gedachten met dierlijke eigenschappen. Op zichzelf heb je dat goed gedaan in dit verhaal, qua schrijftechniek heb je zeker talent, dus ga daar vooral mee door. Maar nu nog de verhaaltechniek. In feite heb je een beschrijving ingestuurd, het is geen verhaal. De hoofdpersoon doet progingen om zijn doel te bereiken. Als het niet lukt, zoals in dit verhaal, moet duidelijk zijn waarom niet en wat het met de hoofdpersoon doet, dat maakt het verhaal afgerond. En al die pogingen moeten leiden tot een spannend verhaal, waarvan de lezer bijna niet kan wachten om te zien hoe het afloopt. Probeer zoveel mogelijk korte verhalen te lezen, zodat je de verhaaltechniek leert herkennen en pas dan je schrijftalent toe op een zelf verzonnen verhaal.
Hemelse knieen	Een lekkere schrijfstijl heeft u, beste schrijver. Vast een feest van herkenning voor geloof/streek/leeftijdgenoten. Leuke details, mooie karakteriseringen, maar een verhaal is het niet. Het is een verdienstelijke autobiografische schets, maar de spanning, de ontwikkeling van het karakter en een allesomvattend of bijzondere twist een het einde ontbreekt. Het slot kon je van verre zien aankomen, al vond ik dan de slotzin wel weer heel leuk. Dit is vaak een probleem bij autobiografische schetsen, de schrijver vindt meestal dat hij dicht bij de waarheid moet blijven, maar de waarheid is vaak zo saai en al vaak verteld. Verzin een dolende hoofdpersoon op zoek naar zijn doel (hoeft allemaal niet waar gebeurd te zijn) en een mooie twist op het einde en dan kan dit een uitstekend verhaal worden.
Opwachting	Een verdienstelijk verhaal, maar wel met slordigheden. Een verjaardag is geen geboortedatum; Ik ben geen medicus, maar een razendsnelle ademhaling associeer ik niet met hoogbejaarden; Iets is of stom of per ongeluk, niet beiden. "Het is ten enen male onmogelijk dat het is wat zij denkt dat het is." is een goedkope poging spanning te creeren. Spanning moet ontstaan door actie, interne monoloog of dialogen, niet door dergelijke zinnetjes die de lezer in een door de schrijver gewenste richting dwingen. En er zijn losse eindjes, hoe zit het met Lisa? Waarom zijn bepaalde beelden 'verboden?' Behalve een vrouw die op de grond ligt, zit er klaarblijkelijk iemand in de stoel. Die komt niet meer terug in het verhaal. De basis is goed, maar jammer dat al die kleine dingetjes afleiden van wat een aangrijpend verhaal zou kunnen worden. Dat is de uitdaging hier, beste schrijver/ster!
Het tijdelijk huwelijk	Deze site heet 'Verhaal van de Maand, niet 'Column van de Maand.' Dit is een column en zit dus in de verkeerde wedstrijd. Hij voldoet wel aan de meeste eisen van een column, al vond ik het slot teleurstellend. Een goede column eindigt in een onverwachte twist, of een alles samenvattend origineel standpunt van de columnist. Dit slot zag ik al van mijlenver aankomen.
De beste wensen	Wat er goed is aan dit verhaal zijn de dialogen: vlot en natuurlijk. Maar er zitten een paar rare zinnen/wendingen in het verhaal: Het gaat om één kaart en toch staat er: "Een oudere man en vrouw komen terug op bijna elke foto." Staan er dan meer foto's op die ene kaart? Verderop: " De telefoon begint al gauw enkele keren te trillen, maar......er zit weinig behulpzaams bij." Verder lijkt het alsof de openbaring van de mysterieuze kaartzender op de TV te zien was, maar na twee keer herlezen begreep ik dat dat niet de bedoeling was van de schrijver. En een euvel van veel schrijvers: blijven doorschrijven nadat het verhaal al is verteld. De laatste vijf regels van dit verhaal voegen niets meer toe en kunnen dus gewoon weg. En pas dan is het een goed slot aan dit verhaal.
Wildkansel	Nee, voor mij wertk dit verhaal niet. Te langdradig, te traag. En waarom moet er weer een droom bij, altijd een goedkope truc van schrijvers als ze geen geloofwaardige scene meer kunnen bedenken. En ook aan die geloofwaardigheid schort het. Zijn dit de gedachten van een dertienjarige? Het is lang geleden dat ik zo jong was, maar ik twijfel daaraan. En ook aan zijn openhartigheid naar zijn moeder, nog voordat hij Jeroens hand in het echt had vastgehouden, of ook maar enig idee had over Jeroens gevoelens.
Carwash	Wat een perfect verhaal! Ik ben er met de stofkam doorheen gegaan om te zien of ik nog ergens aanmerkingen op kon maken, maar nee. Alleen de titel, het was een specifieke carwash, gezien de nauwkeurige doorlooptijden, dus zou 'De Carwash' als titel beter zijn, maar dat is echt alles wat ik aan opmerkingen kan bedenken.
Samarita	Het verhaal heeft bijna het dubbele aantal woorden dan wat in deze wedstrijd is aangegeven als grens. Die grens is er niet voor niets. De schrijfstijl is eenvoudig, op het saaie af, maar wel heel effectief om dit verhaal te vertellen. Efficient is het niet, er kunnen veel zinnen en woorden uit om dichter in de buurt te komen van het maximaal aantal woorden. Verhaaltechnisch is er weinig aan te merken, behalve de laatste alinea met overbodige uitleg, die kan gewoon weg. De exacte feiten maken het verhaal niet beter.
De menselijke komedie	Het thema is bekend uit vele scifi-boeken en films: Aardbewoners vernietigen hun planeet, aliens of nazaten komen op bezoek en vinden alleen nog restanten van de 'beschaving.' Op zich is dat niet erg, maar als je een bekend thema gebruikt, mag de lezer een bijzondere twist verwachten. Die ontbreekt hier. En verder hebben we hier het bekende probleem van heel veel scifi-korte verhalen: veel schrijvers kunnen niet nalaten om er een moreel sausje overheen te gieten. In zijn soort is dit verhaal helemaal niet onaardig geschreven, maar wel enigszins saai en voorspelbaar.
De geliefde	Prachtig geschreven, daar is geen twijfel aan, maar verhaaltechnisch zijn er wel opmerkingen: er is weinig spanning en ook het slot is weinig bijzonder. Dit is meer een heel mooi opgeschreven schets, misschien een dagboekfragment, dan een kort verhaal, met een hoofdpersoon met een doel en ontwikkeling, oplopende spanning en een onverwacht of alles samenbrengend slot.