Jurycommentaar juni 2024

William Somerset Maugham

Hieronder vind je het jurycommentaar van juni. Je kunt het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken.

Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jurylid coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Let op: lezen is op eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan eventueel een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Zij de gerechtigheid verdienen    Le

Van de eerste (te lange) versie had ik al een stuk gelezen. Wat mij trof waren twee dingen: 1. de uitstekend beschreven sfeer met tijdgebonden maar toch goed leesbaar taalgebruik, maar 2. dat ik geen lijn kon ontdekken. Nu met extra aandacht alsnog helemaal gelezen en punt 2 blijft staan. Ik kan geen touw vastknopen aan het plot. Wat is er nou eigenlijk gebeurd? Maar... schrijver/ster, als u een volgend verhaal inzendt met een (voor mij) duidelijk plot zal ik dat met plezier lezen, want uw schrijftalent is onmiskenbaar. Hou dat hoge niveau qua sfeer en stijl vast, maar bedenk: u weet alles van uw verhaal/setting, de lezer niets en juist die moet het terstond snappen nen kunnen volgen...

Zij de gerechtigheid verdienen    Mi

We ontvangen niet vaak een historisch verhaal, altijd fijn als er wel een tussen zit. Het formele taalgebruik hoort bij de tijdgeest en draagt in dit verhaal ook bij aan het sfeerbeeld. Nadeel is wel dat het de vaart uit het verhaal haalt. Misschien kunnen de zinnen in de dialogen verkort worden?

Zij de gerechtigheid verdienen    Sj

Het Middeleeuwse gildenleven. Het thema sprak me aan maar de uitwerking kwam me wat onwaarachtig over. Waarom werd de Coninck gevold? waarom werd hij zó snel opgesloten? Bovendien, zo moeilijk was het niet deze kwestie te weerleggen. Graag iets meer diepgang, schrijver.

Zij de gerechtigheid verdienen    Fr

Ik heb het idee dat dit korte verhaal onderdeel is van een groter geheel. En waar ik mee achter bleef, is dat ik dat graag had willen lezen. Maar ook dat ik wat meer achtergrond informatie nodig zou hebben, om het verhaal echt te begrijpen.

Zij de gerechtigheid verdienen    Ev

"Het verhaal is na het schrappen zeker verbeterd, maar het lijkt een deel van een roman te zijn; het is of cruciale informatie ontbreekt of verondersteld wordt bekend te zijn, vooral het laatste deel is onbegrijpelijk en er zijn veel te veel personages voor een kort verhaal. Ik heb zóveel vragen! Daar is op deze plek werkelijk geen beginnen aan. Verder wordt de lezer telkens afgeleid door onnodige informatie, bijv. de scéne met de werklui; misschien wel passend in een roman, maar niet in een kort verhaal. Nogal wat rammelende zinnen, bijv.  'Hij vermaande zichzelf dat het klingelende geluid van geld ...', ... was verspreid geworden... ' en waarom wordt de kapitein een rasechte Vlaming genoemd? Zijn ze dat, op Verheijen na dan, niet allemaal?

Een duur wolvenhek    Gi

Je eerste zin is te informatief, je noemt netjes de hele naam en graad van de politieman. Laat zijn voornaam even later vallen, in een dialoog, zijn functie in een verwijzing naar hem. Doe net of je bent een voorbijganger die een stukje dialoog meeneemt.  Idem dito voor agente Alisha Gupta. Zo onderscheid ik meteen de auteur gepokt en gemazeld in het schrijven van korte verhalen. Het begin maakt me nieuwsgierig.  Schrap 'geïrriteerd', laat het op een andere manier weten, zonder het woord te benoemen. 'De melding...' is informatie, die is oké, maar je laat de agent hierop reageren, net of het is een dialoog. Wanneer = toen. Het is duidelijk: verkeerde tijd, moet in de verleden tijd, want hij is dat al langer. Heb nog even doorgelezen, maar gestopt. Het wordt zo houterig verteld, we komen amper te weten hoe de omgeving eruit ziet, hoe de personages eruit zien, wat (een van de) hoofdpersonages denkt.

Een duur wolvenhek    Wi

Interessant onderwerp, maar uitgewerkt in de vorm van een soort getuigenverslag. Met nog iets meer ambtelijke taal was het een politieverslag geweest. Maar een kort verhaal is geen verslag! De lezer wil iets beleven of meebeleven, hij wil niet op de hoogte gebracht worden. Er is geen ontwikkeling in de hoofdpersonen en nauwelijks spanning, nadat halverwege het verhaal de tijger wordt geïntroduceerd. Verder is er ook heel erg weinig emotie in het verhaal, dus er is voor de lezer ook al niets om mee te voelen. De twist op het einde dat de tijger de wolf aanvalt is onvoldoende om dit verhaal nog te redden. Op een enkel foutje na (‘’behoord’ moet met een t) is het verhaal wel kundig geschreven, dus het ontbreekt deze schrijver zeker niet aan schrijfvaardigheid. Nu nog een beter verhaal verzinnen of dit verhaal op een veel spannender manier vertellen.

Een duur wolvenhek    Jo

Het verhaal begint over een populair onderwerp in de media, al snel zit er een verrassende wending in. Dit is sterk gedaan. Het verhaal zelf, dat trouwens lekker wegleest, is amper de moeite waard. Het is een combinatie van een klassiek politieverhaal en een echtpaar met een bijzondere hobby. Het gaat amper de diepte in en leest vooral als een aardig tussendoortje.

Een duur wolvenhek    JK

Ik vond het niet makkelijk lezen en had moeite om mijn aandacht erbij te houden. Verder vond ik het plot nogal dunnetjes.

Een duur wolvenhek    Ru

Een duur wolvenhek    Pe

De egodood    Le

Ben een paar maal opnieuw begonnen omdat ik het touw kwijt was. Toen maar gestopt. Schrijver/ster: hou voor ogen dat wat kristalheldder in uw hoofd zit, voor de argeloze lezer als juist heel onhelder begint, hè?

De egodood    Mi

Vloeken en schelden mag in een verhaal, maar het moet wel functioneel zijn en dat is het hier niet. Wel fijne schrijfstijl.

De egodood    Sj

Een junk komt in de problemen, zijn broer bekommert zich om hem. Het verhaal pakt me niet door de afstandelijke stijl, het gaat niet leven. De finale is wellicht mysterieus bedoeld maar heeft een tegenovergesteld effect, ik haak ervan af.

De egodood    Fr

Een koortsdroom, zo voelde het in eerste instantie. Gedurende de tekst kwam ik steeds meer achter hoe vet ik dit stuk vond. Soms wat haperig, maar overall een goed stuk

De egodood    Ev

"Het begin in de concertzaal is gedetailleerd neergezet - Chopins Nocturne, Isabel Barnard tas, kauwgumpje in een specifiek benoemd papiertje - daardoor schep je een beeld en daarmee verwachtingen, maar vervolgens blijkt er geen verband met het verhaal: je neemt de lezer mee en dropt hem dan bij Zeki, waar de lezer ook weer een heel beeld van krijgt, maar die verder geheel onnodig blijkt voor het verhaal van Jip, Nora en Velvet, waarbij ik me afvraag: wat is het dan wat de schrijver ons zo graag wil vertellen?

‘... ik licht Zeki in over de situatie. Jarenlang drugsverslaafd. Dood van ouders. Ik die op een gegeven moment afstand van hem nam. Een meisje dat hem probeert te redden terwijl ze zelf op een zinkend schip staat.’

Dit is het hele, voorafgaande, verhaal in een notedop lijkt me? Want alles wat er gebeurt, is dat Jip daar ligt en de drie personages ons deze informatie vertellen: de lezer kan zo het drama niet meebeleven. Ook bijv.:  ’Ik lach en ik huil. Het lijkt alsof Velvet op slot zit.’Don’t tell. Show!

Het einde is abrupt, waardoor ik nogal verward achterbleef: was dit het, mis ik een stuk? Ik kan wel de conclusie trekken dat Jip er geweest is, en dat de vrouwen dat heel erg vinden, maar ik heb het niet meebeleefd, en dus ben ik niet betrokken."

Kunnen    Gi

Een wedervaren, maar niet echt een kort verhaal, geen spannende personages, geen conflict. Weinig interessant.

Kunnen    Wi

Met bewonderingspunten voor deze persoon (dit moet bijna wel autobiografisch zijn), moet ik toch constateren dat dit geen kort verhaal is. Het is een dagboekfragment, wellicht een column en dat is niet hetzelfde als een kort verhaal.  En dit is een korte verhalen-wedstrijd. De schrijver/ster schrijft het zelf al: " Maar nu besef ik plots wat ik mis: spanning." En inderdaad, dat ontbreekt in dit verhaal. Hoewel het verhaal kundig is opgebouwd (we lezen pas halverwege hoe zwaar deze uitdaging is), neemt de spanning daarna heel snel af. Het slot is heel belangrijk voor deze schrijver persoonlijk, maar met de lezer doet het niets. Die heeft dit slot allang zien aankomen en mist een twist, of een bijzondere observatie of verrassing op het einde, allemaal dingen die van een verhaal een goed verhaal maken.

Kunnen    Jo

Dit lijkt vooral een persoonlijke ontboezeming van iemand die vervelende keuzes in het leven heeft moeten maken. Ik vond de eerste alinea’s wat lastig te lezen en kwam daarom wat moeilijk in het verhaal. Het verhaal zelf is niet echt een verhaal, maar vooral een tekst waarin de hoofdpersoon zichzelf overwint en weet te verrassen.

Kunnen    JK

Klinkt meer als een eigen ervaring dan als een verhaal. In elk geval vind ik het meer een peptalk dan een verhaal.

Kunnen    Ru

Kunnen    Pe

Bloemlezing    Le

Ik  vind dit niet echt een verhaal als in Verhaal van de Maand. Het is -letterlijk- een bloemlezing, waarvan ik het eerste verhaal meteen herkende (ooit in VvdM geweest), waarna ik afhaakte. Sorry. Wel een vette geboortedag 7-7-77

Bloemlezing    Mi

Bloemlezing    Sj

Sorry schrijver, ik kwam nog niet tot de helft. Je mag het best een bloemlezing noemen, maar dan hoort daar wel wat samenhang in te zijn. Ik heb die niet gevonden. Volgende keer beter!

Bloemlezing    Fr

Ik weet niet helemaal of ik dit in een 'korte verhalen' wedstrijd vind passen.

Bloemlezing    Ev

Pyrrusoverwinning    Gi

Een historisch feit herverteld. Vrij kort, het leek me eerder een samenvatting. Ik mis emoties, de beschrijving van de strijd, het bloed, het zweet, wanhoop, kracht, de triomf, alles wat een strijd spannend maakt.

Pyrrusoverwinning    Wi

De zin "Mijn moed geeft de soldaten hoop." zegt het eigenlijk helemaal: De schrijver heeft klaarblijkelijk een verhaal van een veldslag uit oude tijden gelezen (of misschien wel zelf vertaald uit het Grieks) en hier samengevat. Dit is niet een manier om lezers emoties te laten meevoelen. Omdat een verslag om de feiten draait, is het geen kort verhaal. Een kort verhaal kan zeker over een gebeurtenis uit een ver verleden gaan, maar dan dient de schrijver emotie toe te voegen, de hoofdpersoon moet iets beleven en voelen en de schrijver laat de lezer dan meevoelen, geeft een ontwikkeling in het karakter. Niemand weet of dit allemaal waar gebeurd is, maar dat hoeft ook niet bij een historisch kort verhaal, als het maar waar gebeurd had kunnen zijn. Een verslag, wat dit is en het is echt niets meer, hoort niet thuis in een korte verhalen wedstrijd.

Pyrrusoverwinning    Jo

Dit verhaal begint met een plaats- en tijdsbepaling, voor mij is dit wat overdreven. De lezer moet dit in het verhaal terug kunnen lezen. Veel moeite heb ik hier niet mee, wel met de laatste regel. Waarop een verhaal gebaseerd is, is voor mij om het even, ik zou dit dan ook direct weglaten. We zijn getuige van een veldslag, het is redelijk beschreven, niet indrukwekkend, maar zeker niet slecht. Als verhaal is het te weinig.

Pyrrusoverwinning    JK

Dit verhaal beschrijft te veel tijd en gebeurtenissen in te weinig zinnen en blijft daardoor hangen in algemene beschrijvingen. Dat weet lezers niet te boeien.

Pyrrusoverwinning    Ru

Pyrrusoverwinning    Pe

Kinderboerderij de beestenboel    Le

Dit verhaal hadden we vorig jaar al eens...

Kinderboerderij de beestenboel    Mi

Kinderboerderij de beestenboel    Sj

Dubbel ingediend

Kinderboerderij de beestenboel    Fr

Op zich een heel originele insteek van een verhaal. Toch merk ik dat het wat stacato gaat, enigszins dagboekvormig. En weinig variatie en diepgang omtrent personages. Ook zit er niet echt een spanningsopbouw in.

Kinderboerderij de beestenboel    Ev

Het einde der tijden    Gi

Welke ongemakkelijke gedachte dan? Later komt dan een (andere) gedachte over hoeveel baden snot dat zijn. Wat de oorspronelijke gedachte is komen we niet te weten, want die gedachte ging aan de observatie van de snotneus vooraf. 'Kijk gespitst' is een verkeerd gebruik van het woord. Sterke persoonsbeschrijving, goed getypeerd je hoofdpersonage. Ongeloofwaardig die ontmoeting, vooral door wat die profeet te vertellen heeft en die tadaa erachter. Verhaal uitgelezen; niet geslaagd in je 'suspension of disbelief'.

Het einde der tijden    Wi

Ik heb erg getwijfeld over dit verhaal. Is het briljant, of een met clichés aangeklede drol? Voordat ik daar antwoord op geef, eerst een paar simpele dingen: het verhaal is 800 woorden meer dan door de redactie als maximum is aangegeven. In dit geval hinderde de lengte me niet zo erg, al had dit verhaal ook gemakkelijk in 3000 woorden verteld kunnen worden. Er zijn behoorlijk wat zinnen die zonder impact op het verhaal geschrapt kunnen worden en schrijven = schrappen. Zo besteed de schrijver wel erg veel woorden aan de beschrijving van de ouderdom van de hoofdpersoon: ouderdomsvlekken, vaker plassen, mager lijf, dunne oudemansbenen, dunne haren en tenslotte de leeftijd: 69 jaar. Ja, dat is oud, maar al die beschrijvingen zijn een beetje veel en ook onnodig voor een kort verhaal. Na de eerste twee heeft de lezer al begrepen dat de ikpersoon oud is. De helft van deze beschrijvingen schrappen en het verhaal is al gelijk een stuk korter. Er worden in Nederland overigens maar 165.000 kinderen per jaar geboren, niet 200.000; google is de beste vriend van een korte verhalen schrijver. Dit verhaal gaat over de op één na grootste vraag die de mens zich stelt: ‘Waar gaat het heen met deze wereld’ ( de grootste vraag is: Waartoe ben ik op aarde? Een bekende vraag voor iedereen die katholiek is opgevoed). Deze vraag gebruiken als thema voor een kort verhaal is een enorme opgave! Een verhaal dat probeert een originele twist te geven aan deze vraag, die velen van ons bezighoudt, verdient de benefit-of-the doubt. Deze schrijver heeft twee illustraties gebruikt om die vraag handen en voeten te geven: overbevolking en oceaanvervuiling. Helaas komen ze in het verhaal niet verder dan losse illustraties, die net zo goed weggelaten zouden kunnen worden of vervangen door andere illustraties. Maar het einde vind ik zeer bevredigend, er is niemand die een antwoord weet op deze levensvraag, dus concentreert de hoofdpersoon zich maar op een andere zeer belangrijke vraag: doe ik wel genoeg suiker in de thee van mijn vrouw? En dat is briljant. Dus de onderliggende premisse, alsmede het slot, durf ik briljant te noemen, maar de uitwerking een drol. Dus schrijver: u heeft meer dan voldoende fantasie, een uitstekende pen, goede taalvaardigheid en ook een goede verhaalstem: schoon dit verhaal op van alle ballast en werk verder met de briljante kern en het briljante slot!

Het einde der tijden    Jo

Een wat bizar, ongrijpbaar verhaal over het einde der tijden. Het idee is prima, de uitwerking is niet geweldig. Het verhaal rommelt wat door, er zit amper kop en staart aan en het weet mij in elk geval niet bij de strot te grijpen. Dit laatste zou met het thema van het verhaal wel moeten, een gemiste kans derhalve.

Het einde der tijden    JK

De sfeer vind ik heel goed neergezet: mysterieus, onheilspellend, zijn depressie. Maar de clou van het verhaal ontgaat me. De potvis voorspelt het einde van de wereld maar komt alleen zelf aan zijn eind. Wat was dan het doel van de voorspelling? De potvis redden? Die was al dood. Een open einde waarbij de lezer zelf moet invullen hoe het afloopt, is niet verkeerd. Maar de lezer moet wel over voldoende feiten beschikken om die invulling te maken. Voor mijn gevoel was dat hier niet het geval. Maar de schrijfstijl vind ik goed.

Het einde der tijden    Ru

Het einde der tijden    Pe

Op bezoek    Le

 Aardige anekdote over bezoek aan een alleenstaande oudere. Zouden meer mensen moeten doen. Dialect schrijven is tricky. In dit geval niet helemaal correct/consequent. Wat ik een beetje mis is de )voor korte verhalen essentiële) spanningsboog + krachtig einde.

Op bezoek    Mi

Op bezoek    Sj

Man bezoekt maandelijks vroegere buurman. In zijn eenvoud een roerend verhaal. Taalkundig soms wat te simpel en rammelend, maar toch, het raakte me.

Op bezoek    Fr

Dit verhaal is heel eenvoudig gehouden en daar houd ik wel van. Ik kom er pas bij 'ik word opa' achter dat de ik-persoon ook een wat ouder persoon is. Dat inzicht mag wellicht iets eerder. Daarnaast merk ik dat er nog wat conflict mist. Wat is de band tussen het hoofdpersonage en. Jan? Zit er frictie, jaloezie, of juist een hele sterke band en mag je daar wat meer oop inspelen, op warme gevoelens. Er mag wat meer passie in dit verhaal, wat meer pit.

Op bezoek    Ev

" Geen verhaal, maar een schetsje, er gebeurt niets.

Op veel plaatsen in de tekst missen komma’s, dat komt de duidelijkheid niet ten goede. De, grappige, opmerking van de achtjarige Friet bijvoorbeeld moest ik daardoor twee keer lezen.

"

Zomen    Le

Wat getuigt het toch van geestkracht (en talent) als je de onbeschrijflijke ellende van de uitroeiingskampen zó subtiel en toch zó onverbiddellijk weet vast te leggen, in een zó kort verhaal. Geen woord te veel, geen woord te weinig. Een heel klein maar zeer krachtig plot, loepzuivere dialogen en volkstrekt logisch en toch onverwacht einde. Er is geen millimeter gewelddaad gepleegd en toch druipt het verhaal er uiteindelijk van. Dit verhaal zou bij leerlingen van pakweg groep 8 of middelbare school heel wat los maken, juist omdat er geen aders worden benoemd, gteen beschuldigende vinger. Een kleine maar universele aanklacht dit verhaal, tegen alles wat (on-)mensen elkaar in extremis aandoen. Zo, effe bijkomen nu.

Zomen    Mi

Zomen    Sj

Mei herdenkingsmaand. In een concentratiekamp moet een man een jongen inwerken, niet beseffend dat daarmee zijn laatste uur is aangebroken. De wrede grilligheid ten top. Indringend beschreven, invoelend, in passend taalgebruik. Een pluim!

Zomen    Fr

Zomen    Ev

 Prachtig verhaal: origineel, rustige maar 'geladen' verteltrant, geen enkele scéne nadrukkelijker dan een andere en heel realistisch. Zeer goed.

Zomen    Gi

Mooi begin, wekt de nieuwsgierigheid. Een lichte regenjas die ploft? Kan ik me niet voorstellen. Knap gevonden, geloofwaardig deze dystopische wereld. Het einde laat wat open voor meer interpretaties: ze verdenken hem van diefstal, of het is over en out. Knap gedaan.

Zomen    Wi

Niets op aan te merken. Een klein geschreven verhaal, met een grauwe, gruwelijke achtergrond, die niet beschreven wordt, maar volledig voelbaar is voor de lezer.  Het slot is absoluut perfect, de lezer mag het zelf invullen en ik kon slechts één gruwelijk einde verzinnen. Ik probeer aan alle schrijvers met mijn commentaar een of twee suggesties mee te geven, maar voor deze schrijver heb ik niets anders dan grote complimenten en heel veel bewonderingspunten!

Zomen    Jo

Een eenvoudig verteld verhaal met een gruwelijk, maar onbenoemd einde. Het leest heel prettig, de opbouw van het verhaal is goed. De schrijver levert een vrijwel perfect verhaal af, waarin veel meer niet dan wel verteld wordt. Een verhaal als dit blijft knagen en is daardoor heel goed.

Zomen    JK

Briljant. Tijdens het lezen heb je heel wat vragen. En die worden beantwoord door één woord. Het allerlaatste woord van het verhaal zorgt dat de puzzelstukjes op hun plek vallen. Dat woord beantwoord alle vragen die er toe doen. Dat woord zorgt voor een krachtig schokeffect en verrast je als lezer. Dat woord vertelt evenveel als duizend andere woorden. Heel erg goed gedaan!

Zomen    Ru

Zomen    Pe

Binaire wereld    Le

Een verhaal vol raadsels, niet alleen in het verhaal zelf, maar ook voor mij als lezer. Dat van binaire getallen: wat is de link met de tunnels, met het verhaal eigenlijk? Het is ook een tikje vergezocht, terwijl het thema van 'broer/zus vinden elkaar' prima is. Overigens spreekt mij de ellende/geschiedenis van de Vietnamoorlog en de tunnelwarfare zeer aan, qua interesse.

Binaire wereld    Mi

Goed plot. Probeer de opmaak te verbeteren (nieuwe regel bij dialoog), dat leest prettiger.

Binaire wereld    Sj

Een man en vrouw in de Vietnamese oorlogstunnels. Het kost te veel moeite dit verhaal te begrijpen, waardoor het niet pakt. Daarnaast is me niet helder geworden wat het woord 'binair' doet in de titel.

Binaire wereld    Fr

Mooi om te lezen dat er vanaf het begin al een spanning is tussen Axel en Amara. Wat ik wel gek vind is dat ze opeens kennis lijken te moeten maken.Terwijl die spanning in zin één lijkt te insinueren dat ze elkaar al kenden. Daar mag wat meer achtergrondinfo bij. Sowieso wordt er veel informatie gegeven en dat mag 'rustiger' weggegeven worden in het verhaal.  Vergeet niet dat de lezer op 0 staat en geen idee heeft wat ze gaan lezen.

Binaire wereld    Ev

"Een charmant idee en het lukt de schrijver ook wel om ons nieuwsgierig te maken en spanning op te roepen. Maar ik zie niet, ervaar niet waar we zijn: ik zie geen tunnel, ik zie en hoor Vietnam niet, ik zie de personages niet, ik word niet hun wereld ingetrokken en dat wil ik wel, daarom lees ik fictie.

Er wordt veel nadruk gelegd op de val van Amara en de rugpijn die daar het gevolg van is: is dit belangrijk voor het verhaal? Tien vleermuizen in totaal, zwaar van symboliek, en toch is hun aanwezigheid niet echt ingebed in het verhaal. Set up--> pay off.

Let bovendien op ‘..snauwde hij/ lachtte hij/ stotterde hij enz. : hóe iemand iets zegt, moet de lezer op kunnen maken uit een goed geschreven dialoog en ‘antwoordde hij/ herhaalde hij’ is al helemaal overbodig en storend. Bestudeer hoe andere schrijvers dialogen schrijven, of lees het boek van Don Duyns. Probeer ook clichés te vermijden in je taalgebruik: ‘floot bewonderend tussen zijn tanden,’geamuseerde lach krulde zijn lippen’, niet doen. In het laatste stuk worden wel heel snel conclusies getrokken, hoor. Maar de grondslag van dit verhaal is zeker een nadere uitwerking waard."

Hulde aan de zomer    Gi

Tuinier dus maar lekker verder.

Hulde aan de zomer    Wi

Een nostalgische overpeinzing is nog geen kort verhaal. Voor een boeiend situationeel verhaal (lees bijvoorbeeld eens wat verhalen van Lucia Berlin) is de beschrijving te gewoontjes en het taalgebruik te simpel. Een klein geschreven verhaal in een dagelijkse setting (iemand is na pensionering happy met kleine dingen) kan toch een perfect kort verhaal opleveren, maar dan moet er wel een twist zijn, een verrassing, een ongebruikelijk perspectief of een einde dat de lezer verrast of ontroert. Dat alles ontbreekt hier. In dit verhaal (eigenlijk geen verhaal, maar meer een dagboekfragment) wordt de lezer rechtstreeks aangesproken. Dat is een stijlfiguur die bij voorkeur wordt gebruikt om een gevoel of een emotie persoonlijk te maken, dichter bij de lezer te brengen. Dat is hier niet gelukt, de lezer is niet meer dan toeschouwer bij de overpeinzingen van deze ikpersoon. En die overpeinzingen hebben helaas een hoog cliché-gehalte. Tenslotte: een verhaal beginnen met een gedicht van een ander, vind ik niet sterk. We willen in deze wedstrijd originele verhalen lezen van schrijvers.

Hulde aan de zomer    Jo

Het verhaal volgt op een gedicht. Het gedicht vind ik niet heel bijzonder en ook het verhaal is niet veel meer dan een kort verpozen. Het is inhoudelijk te licht om boeiend te worden. Het leest op zich nog wel lekker door, het is echter amper de moeite waard.

Hulde aan de zomer    JK

Ik vind dit meer een waarneming of een beleving, niet een verhaal.

Hulde aan de zomer    Ru

Hulde aan de zomer    Pe

Het leven on the road gaat animal niet af    Le

Twee vuistregels bij het korte verhaal: een goeie spaningsboog en een krachtig einde. Beide ontbraken. Het heeft meer iets van een boksverslag, met allerlei zijpaadjes. Het twee keer noemen van 'foef', had eigenlijk geen toegevoegde waarde, de tweede keer was het zelfs onprettig om te lezen.

Het leven on the road gaat animal niet af    Mi

Het leven on the road gaat animal niet af    Sj

Een boksende vrouw. Een prima idee maar het lukte me niet erin te komen. Teveel onbegrijpelijke overgangen, een enkele keer kan dat werken hiermee wordt de plank misgeslagen. Het einde met die mannetjes vond ik ook niet erg passend. Schrijver, kijk er nog eens naar.

Het leven on the road gaat animal niet af    Fr

Wat een originele en sterke schrijfstijl heeft deze schrijver! De tekst/het verhaal gaat snel, maar niet té. Er gebeurt veel, maar niet té veel. Het is warrig, maar niet té. Wel bij het lezen van het einde bleef ik met wat vraagtekens achter, maar dat maakte me ook wel weer nieuwsgierig :)

Het leven on the road gaat animal niet af    Ev

"Er worden in deze tekst verschillende regels van het ambacht geschonden waardoor dit product onleesbaar wordt.Lees en herlees verhalen en romans en probeer in te zien waaróm een verhaal goed of niet zo goed geschreven is.  Lees boeken óver schrijven van schrijvers bijv. uit de serie De Schrijfbibliotheek. De site schrijvenonline.org is ook een aanrader.

Antonio    Le

Sterk verhaal dit, heel scherp de gedachten- en leefwereld verwoord van een joch uit een verziekte thuissituatie. Een kort verhaal -bij uitstek zelfs- moet hebben: 1. Een spanningsboog: die was er en 2. Een -op welke wijze dan ook- krachtig einde. Dat was er niet en dan krijgt dit goede verhaal meteen iets van een episode, geen afgerond verhaal.

Antonio    Mi

Antonio    Sj

Met de dood van zijn 'vader op afstand' ontglipt een uit huis geplaatste jongen, een puber nog, zijn laatste mogelijke ankerpunt. Hij is op drift en zal snel de zin van zijn leven moeten ontdekken, om niet zijn zusje achterna te gaan. Mooi thema maar het blijf voor mij wat aan de oppervlakte. 

Antonio    Fr

Goeie zinnen, scherpe dialogen, het verhaal werkt ergens naartoe. top verhaal

Antonio    Ev

Geschreven in de 'taal' van een 16- jarige, dat is niet makkelijk voor volwassenen, maar goed, geloofwaardig gedaan. Vooral de scène met vader is erg raak beschreven, ik kon goed meevoelen met de jongen. Goede opbouw, goede scèneovergangen, vakwerk.

Antonio    Gi

Geloofwaardig personage. Alvast goed gedaan, sec verteld. Ik lees verder. In één ruk verder gelezen, accuraat geschreven, goed in het hoofd van je personage gekropen.

Antonio    Wi

Goed verhaal, heel vakkundig geschreven met afwisselende lange en korte zinnen en een langzaam opbouwende spanning, waarmee steeds meer details van het leven van Antonio worden ingevuld. Fijn dat de nadrukkelijke uitleg door de schrijver (waar zoveel korte verhaalschrijvers last van hebben) ontbreekt. Goed gekozen details geven die uitleg impliciet. Voorbeeld: we weten niet wie Pieter is aan het begin van het verhaal, maar door zijn woordkeuze (o.a. "prachtvent", "knul") weten we als lezer wat voor persoon deze Pieter is. Deze situationele schets vereist ook geen twist of verrassend slot, het is het leven van Antonio zelfs, wat zo vakkundig in dit verhaal wordt ontvouwt, dat impact heeft op de lezer. Klasse!

Antonio    Jo

Het verhaal weet me te boeien, hoewel er amper iets gebeurt. Wat er echter gebeurt, wordt op een indringende manier beschreven. Het lijkt wel of niet afgerond wordt, toch is het verhaal een eenheid, waarin verdriet in elke zin aanwezig lijkt te zijn.

Antonio    JK

Gevoelens van waardeloosheid, verlies, verlorenheid en mistroostigheid goed neergezet. Mooie inkijk in de geest van de hoofdpersoon.

Antonio    Ru

Antonio    Pe

spijt    Le

Zoveelste verhaal dat ik jureer over religie-gerelateerde kindermishandeling. Telkens weer heftig en -zoals we in iddels allemaal weten- een wereldwijd euvel binnen de clerus. Goed de sfeer getroffen, lekker vlot geschreven. De spanningsboog was niet hoog, het einde niet krachtig, maar wel subtiel.

spijt    Mi

spijt    Sj

Een regenachtige dag, een café, twee passanten, een van hen een Hagenees met een beroerde erfenis. Goed gekozen context, sfeervol, ik zag het zo voor me, het deed me glimlachen.

spijt    Fr

Ik vond het lastig om in de hoofdpersoon en in het hoofd van diegene te duiken. Daarnaast struikelde ik soms ook over de zinsconstucties.

spijt    Ev

Het verhaal van de man is heel goed, interessant, ik kan meevoelen hoe naar het is dat hij nu ook al niet meer naar z’n zus kan en tegelijk is het grappig. De vorm past wel wat beter bij een column. Pas op met de overdreven interpunctie, één vraagteken is wel genoeg en het beletselteken bestaat uit drie puntjes, meer leidt alleen maar af. Er zijn zinnen die storende vragen oproepen: waardoor kreeg de verteller dan de ‘indruk dat’; ‘hij deed bijna zichtbaar moeite’: hoe ziet dat eruit?; ‘De uitdrukking op het gezicht van de man bij deze uitspraak maakte dat niemand in het café kon bevroeden wat hij in zijn jeugd had meegemaakt ‘ : beschrijf de uitdrukking, en natuurlijk kan niemand dat bevroeden dûh. Waaruit blijkt ‘een tweeslachtige indruk’? Show, don’t tell. (Met het fonetisch weergeven van streektaal moet je trouwens heel voorzichtig zijn, eigenlijk is dat een no go...)

Ik was in mijn nopjes met deze bizarre zin: ‘Het rook niet echt fris, maar het ontwaakte wel het bakerige gevoel, dat hoort bij natte luiers rond een kolenkachel. ‘ Want bakerig bestaat echt niet, maar roept toch een positief gevoel van traditionele. veilige huiselijkheid op; natte luiers roept direct stank op en dan gecombineerd met die kolenkachel, walmen van vochtige warmte: deze zin schept een prima beeld van een nostalgisch bruin café met troostzoekende mensen in verregend textiel. Die vergeet ik niet meer."

Weer een stukje bollenstreek opgeofferd    Gi

Dit lijkt me eerder een samenvatting van iets dat misschien een verhaal zou kunnen worden. Dan moet je je in dat geval niet meer beperken tot wat dialogen, maar zal je het geheel moeten aankleden. Nu heb je een leeg huis, zonder ramen, open langs alle kanten, personages die als schimmen (want niet beschreven) ronddwalen, wachtend op een likje verf, een trap, meubelen, een ochtend of een avond, een zonnetje, een regenbui. personages die iets mogen denken, die lachen ruziemaken, conflicten hebben. Wat je nu heb tgedaan is een schetsje met alleen de dialogen wat uitgewerkt.

Weer een stukje bollenstreek opgeofferd    Wi

Dokter Pil en Piet Tulpenbol? Kom op zeg, de jury van deze wedstrijd bestaat uit volwassenen!  Het verhaal komt neer op: er is een probleem, de notabelen komen bij elkaar en plots is het probleem opgelost. Wat een verhaal interessant maakt is: hoe dan? Dat ontbreekt hier geheel. Laten we verder eens kijken naar 'het probleem'. Er dreigt een bollenveld te verdwijnen, of meer accuraat: verplaatst te worden van de Bollenstreek naar Noord-Holland, waar bollenvelden 'misschien prachtig zijn, maar de omgeving is anders'. Wat een probleem zeg! Klaarblijkelijk is het enorme woningtekort in de Bollenstreek, waardoor noch jongeren, noch ouderen aan geschikte en betaalbare woonruimte kunnen komen, een minder groot probleem, zoals de schrijver suggeert. De 'notabelen' moeten zich diep schamen en deze schrijver ook dat hij dit zo heeft opgeschreven.

Weer een stukje bollenstreek opgeofferd    Jo

Een verhaal waarin helemaal niets gebeurt, waarin mensen namen hebben die wel heel erg verzonnen zijn. In de titel staat een punt, dit moet je als schrijver niet doen. Vaak gebeurt dit door schrijvers die niet veel schrijfervaring hebben. In dit geval lijkt dit er inderdaad op.

Weer een stukje bollenstreek opgeofferd    JK

Dit is een verslag, geen verhaal.

Weer een stukje bollenstreek opgeofferd    Ru

Weer een stukje bollenstreek opgeofferd    Pe

Janus Kiepoog    Le

Twee vuistregels bij het korte verhaal: een goeie spaningsboog en een krachtig einde. Beide ontbraken. Dit is meer een vertelling over een historisch, Bosch personage. Interassant thema, schrijver/ster, daar had meer ingezeten: beetje spanning, beetje sjeu.

Janus Kiepoog    Mi

Best een aardig verhaal, maar het leest als een verslag. Voeg een dialoog toe, dat maakt de tekst levendiger.

Janus Kiepoog    Sj

Wat stadshistorie van den Bosch, met als onderlagen moraliteit en archaïsche verhoudingen in éen verhaal verwerkt. Oude tijden herleven. Goed beschreven, beeldend.

Janus Kiepoog    Fr

Interessant actueel gegeven, uitwerking mag wat  meer conflict gebruiken vind ik. Iets meer opgebouwde spanning

Janus Kiepoog    Ev

Zomerhitte (1)    Gi

Mooie gedachten over zand, erg origineel. Eerder een beschrijving die in iets groters thuishoort.

Zomerhitte (1)    Wi

Dit is niet een kort verhaal. Het is een observatie, beginnend met een cliché beschrijving van woestijn, al vele malen zo beschreven door allerlei schrijvers. De observatie over het gevangen zand vond ik dan wel weer heel aardig, maar dat maakt het nog altijd geen kort verhaal, hooguit een dagboekfragment of een column. Een kort verhaal vereist spanning, ontwikkeling, emotie, eventueel een verrassing of een twist aan het einde. Niets van dat alles in dit verhaal.

Zomerhitte (1)    Jo

Een korte beschrijving, meer is dit verhaal niet. Het leest prettig, maar stelt inhoudelijk niets voor.

Zomerhitte (1)    JK

Dit vind ik meer poëtisch proza dan een kort verhaal.

Zomerhitte (1)    Ru

Zomerhitte (1)    Pe

Onderhuids verlangen    Le

Mini-thriller die zich eerst lekker vlot ontwikkelt, maar het einde is me iets te gezocht...

Onderhuids verlangen    Mi

 Voor een kort verhaal gebeurt er te veel, nu lijkt het afgeraffeld. Werk het uit tot een boek, dan wordt het vast een spannende thriller.

Onderhuids verlangen    Sj

Vrouw wil trouwen maar partner blijkt een undercoveragent te zijn. Op zich leuk bedachte suspense maar wat ver gezocht om een dode junk bij iemand in bed te leggen.

Onderhuids verlangen    Fr

Er zijn veel 'de man' personages die door elkaar heenlopen. Geef ze een naam? Of een bijkomstigheid (man die mank loopt of..)

Onderhuids verlangen    Ev

Met excuses    Gi

Te weinig omgeving, wie zijn de personages, ik zie geen duidelijke omschrijving, geen ruimte: geen inleving, teveel dialoog.

Met excuses    Wi

Wat leuk, weer een SciFi-verhaal! Bekend thema: restantje mensen overleeft na vernietiging van de aarde. Door deze schrijver op een originele manier beschreven, al doet het voor mij nogal ouderwets aan: dit verhaal past wel heel erg in de traditie van de SciFi-literatuur van 30-50 jaar geleden. Mooie spanningsopbouw, goed taalgebruik, dus op zichzelf een prima verhaal. Helaas is de slotzin niet erg sterk en ook bij SciFi-verhalen mag de lezer een twist of een volkomen onverwacht einde verwachten. Voor mij (maar ik besef dat dat heel persoonlijk is) is dit verhaal te weinig verrassend

Met excuses    Jo

Een boeiend thema. De eerste zin is heel sterk en ook de rest van het verhaal is goed geschreven. Ik heb veel science fiction verhalen gelezen en heb vaak de worsteling gezien tussen het beschrijven van een andere wereld en het schrijven van een goed verhaal. In dit geval gaat dit hand in hand, het is boeiend en het blijft boeiend.

Met excuses    JK

Het idee is origineel maar ik vind het nogal simpel uitgewerkt, enigszins kinderlijk.

Met excuses    Ru

Met excuses    Pe

In je dromen    Le

Krachtig verhaal, einde tikje zoetsappig, maar een heftige boodschap mooi verwoord. Ik hoop dat het niet auto-bio is...

In je dromen    Mi

Het verhaal komt niet goed tot zijn recht, het ik-personage blijft hangen in puberaal gemijmer. Ik mis de uitwerking van de ouders: de redder-in-nood is nu niet geloofwaardig.

In je dromen    Sj

Een meisje wordt thuis mishandeld en mist haar overleden vriendje. Het roept mededogen op, spanning ook 'dankzij' ouders die ieder moment op haar los kunnen gaan. Mooi taalgebruik, goede samenhang, petje af!

In je dromen    Fr

Soms zijn de omschrijvingen iets te uitfgebreid. Er mag wat meer geschrapt worden in dit verhaal. Soms zijn gedachten in het verhaal nog iets te passief, zoals 'de verhalen over wat er met kinderen gebeurt al'. kun je eventueel wijzigen in: 'ik ben bang..' iets achtiever. Thema in dit verhaal is goed uitgewerkt.

In je dromen    Ev

 Het is een duidelijk verhaal, het loopt vlot. Het einde is niet echt passend: van de ‘geest’ van Simon, de jongen die altijd voor haar gezorgd heeft, naar ene Boers van jeugdzorg, die nu over haar zal waken? Deed jeugdzorg dat maar. Let op je woordkeuze want daarmee schep je beelden en roep je emoties op, maar wanneer ze vragen op gaan roepen, verlies je de lezer, hij raakt dan uit het verhaal: bijv. ‘goudkleurige wijn’ wekt een positieve associatie die botst met de sfeer die jij schept, ‘modern ingerichte ruimte’ en G-Star zijn te specifiek voor zaken die in dit verhaal niet van belang zijn, dat leidt af.

Ul Rih Ke    Gi

Traag opgebouwd rond de historie van de Baader Meinhoff groep, maar je houdt er te weinig spanning in.

Ul Rih Ke    Wi

Tegen de achtergrond van een normaal reisverslag, ontvouwt zich een diepere laag. Dat is goed gedaan, schrijver! Steeds meer kleine aanwijzingen geven, maar nooit een conclusie, dat houdt de lezer geboeid, alsof hij op een puzzeltocht is. Het gaat dus mogelijk over Ulrike en deze lezer dacht daar gelijk 'Meinhof' achteraan. Toch is die dame al in 1976 in de gevangenis overleden. Ulrike Ottinger, beroemde filmmaker, staat nog vol in het (Duitse) leven. Ik ken geen andere Ulrike, die zou passen, maar dank voor deze leuke speurtocht in de vorm van een kort verhaal. Nog één opmerking: Geschreven klinkers met een accent circonflexe worden op dezelfde manier uitgesproken als zonder dit accent. De accent circonflexe wordt weinig gebruikt in het Nederlands en als hij al gebruikt wordt, dan volgt hij de Franse conventie: hij staat voor een stille ‘s’: L’Hôpital = hospitaal. Ik vermoed dat de hier gebruikte accent circonflexe een heel andere bedoeling heeft, er is vast niet Ulrikse bedoeld. Mogelijk had de schrijver een accent grave bedoeld. Accenten zijn belangrijk...zeker als je ze in de titel van een verhaal gebruikt!

Ul Rih Ke    Jo

Een verhaal met een clou die voor mij in het water valt. Het kan bijna niet anders dan dat de schrijver naar iemand verwijst, het ontgaat mij wie dit zou kunnen zijn. De enige naam die mij te binnen schiet is Ulrike Meinhof, maar zij kan het eigenlijk niet zijn. Het verhaal zelf heeft een aardige spanningsopbouw, maar de opbouw wordt niet gevolgd met een geweldig einde.

Ul Rih Ke    JK

Dun verhaal. Het enige dat het verhaal op de been houdt is de vraag wie die vrouw is. En die wordt niet beantwoord. Anticlimax.

Ul Rih Ke    Ru

Ul Rih Ke    Pe

Een jutezak vol brood    Le

Prachtig, parabelachtig verhaaltje over het universele feit dat schoonheid toch vooral a d binnenkant zit en rijkdom niet gelijk staat aan geluk. Goed de sfeer getroffen, vlotte verteltrant. Fijn dit.

Een jutezak vol brood    Mi

Sprookje met als thema: geld maakt niet gelukkig. Het verhaal weet niet te overtuigen. Ik las verder voor een mooie plottwist, maar die bleef uit.

Een jutezak vol brood    Sj

Arme vrouw voelt zich naast welgestelde vrouw toch rijk, dankzij haar liefde voor haar kinderen. Menselijke tegenstellingen, arm tegenover rijk, liefde tegenover leegte, beeldend.

Een jutezak vol brood    Fr

Een eenvoudig geschreven verhaal, fijn leesbaar. Enige wat beter mag is de spanningsopbouw, het interne conflict mag helderder worden uitgewerkt.

Een jutezak vol brood    Ev

Pootwezel en raken    Gi

Verhaal zegt me weinig, misschien leuk voor kinderen.

Pootwezel en raken    Wi

Een verdienstelijk sprookje, origineel qua mytische figuren en enscenering. Een goed sprookje heeft natuurlijk een moraal aan het einde en dat is hier ook het geval. Maar waarom die eerste zin? Begin gewoon dit sprookje zoals dat traditioneel wordt gedaan: Er was eens, in een land hier ver vandaan...

Pootwezel en raken    Jo

Een simpel verhaal, geschreven in een eenvoudige schrijfstijl. Niet boeiend, niet heel slecht, maar gewoonweg te weinig inhoud.

Pootwezel en raken    JK

Kinderverhaal met een moraal. Alleen voor een specifieke doelgroep.

Pootwezel en raken    Ru

Pootwezel en raken    Pe

Verborgen schittering    Le

Realistisch kampverhaal, met een ietwat onrealistisch goede afloop, hoewel niet onmogelijk. Goed geschreven, een waarschuwing aan ons allen om alert te blijven op dictatoren, psychopaten die anderen willen vermorzelen (zoals momenteel overigens in Gaza)...

Verborgen schittering    Mi

Een bekende geschiedenis, je weet wat er gaat komen en toch weet het mij te raken. Het slot vind ik eigenlijk te positief voor de verschrikkingen waaraan Izaak heeft blootgestaan.

Verborgen schittering    Sj

Prachtige ode aan een overlevende van de WO2-kampen. Het uitzichtloze, de onnoemelijke wreedheid en tegelijk het vastklampen aan de hoop, heel menselijk. Op een enkel taalrammeltje na prachtig beschreven. Chapeau!

Verborgen schittering    Fr

Verschil in schuingedrukte en rechte tekst is op zich helder. Ik vind dit mooier om op te lossen door een tijdsindicatie in tekst weer te geven, alleen is dit persoonlijk en kun je hier van alles van vinden. Verder vind ik het verhaal erg levendig en realistisch

Verborgen schittering    Ev

De gekozen structuur is niet echt origineel, maar wel passend; de bedoeling is dat de lezer verrast zal worden door het einde, maar dat gebeurt niet, hoor. Dat hij ‘op een dag naar zee was gegaan’ en haar daar vond…: waarom niet ‘naar de bergen’ ‘naar de woestijn’ ‘naar de maan’. Ik geloof in toeval, maar in fictie kan dat het beste vermeden worden en zeker op deze luie manier. Sara is erg plat, ze is enkel een symbool, ze leeft niet, ze is platter dan bijfiguur Lissie. Dit verhaal zou heel goed uitgewerkt kunnen worden wanneer de lezer meer mee mag beleven, zodat we dat kamp kunnen zien, ruiken, hun liefde kunnen meevoelen en de wanhoop daarna. Ook zoiets als ‘Na een week bereikt het nieuws hem pas’ hoe werkt dat in zo'n kamp, verboden informatie verwerven en delen?

Verborgen schittering    Gi

Lissie; kort voor Elisabeth is eigenlijk een stijlbreuk. We zitten in het perspectief van zijn gedachten, dus hij zal dat nooit denken, want dat weet hij al, dit is duidelijk info voor de lezer. Schrappen dus. Idem dito voor 'zijn enige dochter'. AntwoordT Izaak! De wisseling tiussen vroeger en nu werkt. Spijtig van het ongeloofwaardige einde: het is inderdaad Sara, want hij fluistert het in haar oor. En van het kettinkje heeft zij geen weet? Dat geloof ik niet. Je slaagt er niet in mijn ongeloof hierin uitt e wissen.

Verborgen schittering    Wi

Verborgen schittering    Jo

Een liefdesverhaal met als decor de gruwelijkheden van de oorlog. Het is me een tikje te ongeloofwaardig en het verhaal zelf, hoe gruwelijk ook, is al heel vaak geschreven. Dat de huidige vrouw van de hoofdpersoon Sara is, komt niet als een verrassing en dit maakt het verhaal voor mij niet heel sterk.

Verborgen schittering    JK

Verborgen schittering    Ru

Verborgen schittering    Pe

Hondenleven    Gi

Mooi ingedeeld verhaal, gaat wat traag, leuk einde.

Hondenleven    Wi

Een nostalgische overpeinzing is nog geen kort verhaal. Voor een boeiend situationeel verhaal (lees bijvoorbeeld eens wat verhalen van Lucia Berlin) is de beschrijving te gewoontjes en het taalgebruik te simpel. Een klein geschreven verhaal in een dagelijkse setting (man neemt hond na pensioen, blijft achter met hond als vrouw overlijdt) kan toch een perfect kort verhaal opleveren, maar dan moet er wel een twist zijn, een verrassing, een heel bijzonder perspectief of een einde dat de lezer verrast of ontroert of desnoods een glimlach ontlokt. Dat alles ontbreekt hier helaas. En dan heb ik nog wat schrijftechnische opmerkingen: een 'trouwe viervoeter' is een cliché. A trip down memory lane is een volkomen overbodige toevoeging (en dan ook nog eens in het Engels!) en zo zijn er nog een paar meer.

Hondenleven    Jo

Een verhaal over de liefde voor een hond en het verdriet over het overlijden van de vrouw van de hoofdpersoon. Kort en niet krachtig. Wat mij betreft te sentimenteel.

Hondenleven    JK

Kort maar treffend verwoord. Mooie twist ook om de lezer in de waan te laten dat de hond er nog is.

Hondenleven    Ru

Hondenleven    Pe

De wereld leek eindig    Le

Aangrijpend en confronterend relaas en maar al te waar. Ik heb die oorlog niet meegemaakt, maar weet er veel van, ook van de Holocaust (die overigens op wat kleinere schaal op dit moment plaats vindt in Gaza). Goed dat u dit stuk instuurde, de wereld kan niet vaak genoeg gewezen worden op wat er allemaal gebeurde, gebeurt en -helaas- nog zal gebeuren...

De wereld leek eindig    Mi

 Een opa vertelt zijn kleinkind op een bankje over zijn oorlogservaring. Het blijft in clichés hangen, maar het is wel een verhaal dat verteld moet blijven.

De wereld leek eindig    Sj

WO2 memory-lane, mooi benaderd en verteld. Er zijn al talloze getuigenissen over die tijd, het gesprekje tussen grootvader en kleinzoon maakt dit verhaal invoelbaar.

De wereld leek eindig    Fr

Wat een goed en diep uitgewerkt verhaal. Wat ik wel denk is dat dit onderdeel is van een groter geheel? En los van het feit dat het positief is dat ik meer zou willen lezen, denk ik dat dit misschien ook bewaard moet worden voor een historische roman?

De wereld leek eindig    Ev

Het verhaal begint sterk, en ik begrijp ook wel wat de schrijver wil met de geur van dennen, het geluid van vogels dus het contrast tussen Vught en Veluwe,  maar het blijft een aanzet tot een verhaal, het is geen geheel, niet af. Vanwaar de gekozen opbouw met tussentitels? Vanwaar de wending van het perspectief: van opa-ik naar Pieter/ Peter-ik?  Het verdient aanbeveling om eerst goed te overdenken wat je eigenlijk wil vertellen en hoe je een verhaal het best kan vertellen. Schrijvenonline.org is een goede site met, onder meer, goede schrijftips. Vergelijk je tekst ook eens met andere teksten, kijk de kunst af, word een goede lezer. Want een goede lezer ziet dat bijv. deze zin' Ik pakte mijn fiets en samen liepen we naar het fietspad en stapten op en reden richting Nunspeet.' echt niet kan.

prinses    Gi

Weelderig vlees, zijn we bij de slager of zo? Pas op met clichés. Niet echt een verhaal, eerder een relaas.

prinses    Wi

Dit is een anecdote, niet een kort verhaal, en niet eens zo spannend verteld. Het heeft geen verrassing, bijzondere twist of opmerkelijk gezichtspunt. Een verhaal is leuker om te lezen en vaak ook spannender indien het niet chronologisch wordt verteld. Het heden in Rotterdam aan het begin en einde voegt niets toe aan dit verhaal, maar als emoties uit het verleden gemengd zouden zijn geweest met die uit het heden, had het mogelijk wel een spannend verhaal kunnen zijn geworden.

prinses    Jo

Een heel kort verhaal, waarin niets gebeurt.

prinses    JK

Eén gebeurtenis erg kort beschreven, nogal magertjes.

prinses    Ru

prinses    Pe

Vallende ster    Le

 Wat zweverig verhaal met gezwollen woordgebruik. Niet mijn ding, helaas.

Vallende ster    Mi

 Ik kan hier geen verhaal in zien; het is te veel van de-hak-op-de-tak.

Vallende ster    Sj

Iemand die  verdrietig is maar verder heb ik er niks van begrepen. Excuses schrijver, op mij kwam het vooral warhoofdig over. 

Vallende ster    Fr

Net als in een eerder verhaal mis ik hier het grote plaatje. het is realistisch opgeschreven, geloofwaardige scenes en personages, dus dat is goed. Maar ik mis wat extra context, het grotere plot.

Vallende ster    Ev

Zonder jou    Gi

Te korte zinnen, je verhaal klinkt zoals gehakt stro. Een lange litanie zonder verhaal, zonder spanning.

Zonder jou    Wi

Een intrigerend verhaal, waarin nagenoeg niets gebeurt. De hoofdpersoon wordt verlaten door haar geliefde, meer is het in feite niet. De emoties zijn raak getypeert en daardoor blijft de lezer geboeid en dat is dus een groot compliment! Dit is een verhaal dat ook geen verrassing of twist of originele insteek nodig heeft. Ik wil niet weten of dit auto-biografisch is, maar de emoties komen zo oprecht en eerlijk over, dat het me niet zou verbazen. Is het allemaal verzonnen, dan nog meer complimenten voor de schrijfster (en natuurlijk ook als dit een schrijver zou blijken te zijn). Toch een paar opmerkingen: komma's zijn gratis, je kunt ze zoveel gebruiken als je wilt in een verhaal, om het de lezer gemakkelijk te maken. Klaarblijkelijk dacht je dat ze duur waren. Is niet het geval, dus ben er niet zo zuinig mee! Dan de keuze voor de tweede persoon. Persoonlijk hou ik niet zo van deze stijlvorm, al moet ik zeggen dat het goed werkt in dit verhaal. Toch had ik hem liever in de eerste persoon gelezen, maar dat is gewoon een persoonlijke voorkeur. Als je dit verhaal in de derde persoon zou kunnen schrijven en de emoties net zo hard kunt laten binnenkomen, dan ben je echt een begenadigd schrijver! Misschien een leuke vingeroefening? Ik lees graag een volgend verhaal van je in deze wedstrijd, maar dan met meer komma's.

Zonder jou    Jo

Een liefdesverhaal waarin het verlaten centraal staat. De schrijver kiest ervoor om het verhaal om de pijn heen te vertellen. Dit lukt hem redelijk. We kijken als het ware vanaf een afstandje mee, de vrouw die weggaat blijft voor ons een grote onbekende. Het is een redelijk verhaal geworden.

Zonder jou    JK

Zeker niet slecht. Het meevoeren van de lezer in de emoties en gevoelens van de hoofdpersoon is vrij aardig gelukt.

Zonder jou    Ru

Zonder jou    Pe

Warhoofd    Le

Wat een heerlijk mini-drama over klein leed. Echt voortreffelijk de sfeer en de kleine complicaties beschreven in een heerlijk-zanikende stijl. Normaal zou ik afknappen op het einde (dat bij korte verhalen per definitie -op welke wijze dan ook- moet knallen), maar in dit geval is dat 'nachtkaarsje' juist zeer treffend. Smile on my face bij het schrijven van deze feedback! Graag meer van u schrijfster/ver...

Warhoofd    Mi

 Mooi inkijkje in de onrust van een warhoofd. Herkenbaar, grappig en fijn om te lezen.

Warhoofd    Sj

Herkenbaar gedoe in de kapsalon. Met als lijdend voorwerp een toch wel erg weinig assertieve klant. Tikje te small-talk.

Warhoofd    Fr

Ik heb het idee dat dit verhaal in een klap is opgeschreven, zonder een verdere vluchtige tweede of derde blik erop. In een rats. Een soort wekker gezet en gepend. Ik vind het sterk overkomen, maar er mag nog wel wat geschrapt en gezet worden.

Warhoofd    Ev

Best aardig verteld - soms een beetje langdradig - maar dit is eigenlijk meer een column. Verrassend taalgebruik: de thee roerloos achter laten;  mijn ervaren lelijkheid; slotsom van de behandeling. Ik hoop dat je alsnog ziet wat er niet klopt wanneer je bijv. de volgende zin nu overleest: '... hoop dat er weinig mensen op deze drukke zaterdagmiddag voorbij het raam lopen.'

En : '... nog maar anderhalf uur moet werken en dat ze daar keihard aan toe is.'  Je verhaal vele malen herlezen en herschrijven (en schrappen) voorkomt een hoop leed. 'De krassende kapster' vond ik overigens geslaagd.

Henny    Gi

Een anekdote, meer niet.

Henny    Wi

Een woordspeling op de naam van een popband is ruimschoots onvoldoende om te classificeren als een 'kort verhaal', laat staan een kort verhaal dat deze maandelijkse wedstrijd zou kunnen winnen. Dit is een anecdote, en niet eens zo spannend verteld. Zelfs voor een column is dit te weinig. Sorry, verder kan ik hier niets mee.

Henny    Jo

De woordspeling in de laatste zin is teveel een open deur om goed te zijn. Het verhaal is feitelijk niets meer dan een flard. Het leest niet onaardig, maar is geen echt verhaal.

Henny    JK

Leuke anekdote maar geen verhaal.

Henny    Ru

Henny    Pe

De Jezus van Damascus Gate    Le

Het begon als een (lekker vlot) reisverslag, kreeg toen iets politieks (low-key gedaan, maar heel treffend), toen iets magisch-mytisch (prachtig, ik vermoedde al iets in die richting), toen was er een zweem van een love-story en toen was er een zwak einde. Wat betreft dat laatste, een soort van must-do bij korte verhalen is dat je een -op wat voor wijze ook- krachtig einde verzorgt. Verder: al die verschillende elementen maken dat het verhaal iets brokkeligs heeft. En toch... vond ik het heel tof gedaan: vlotte vertelstijl, heel goed de sfeertjes getroffen, subtiele maar sterke vingerwijzinkjes. Ik vermoed, schrijver/ster, dat u veel van dit verhaal werkelijk heeft beleefd. Enfin, graag meer van u..

De Jezus van Damascus Gate    Mi

Het verhaal leest als een reisverslag en komt te traag op gang.

De Jezus van Damascus Gate    Sj

Drie kibboetsmeisjes gaan als toeristes zowel naar Jeruzalem als de Westbank. Van orthodoxe arrogant stenen gooiende Joden tot diep gefrustreerde Palestijnen, van de schoonheid van de oude stad tot het uitzichloze leven in de Westbank. Heel actueel, twee bizarre botsende werelden. Prima verhaal, beeldend beschreven, mooi taalgebruik.

De Jezus van Damascus Gate    Fr

Het verhaal is goed neergezet, gelijk een goed decor, emotie en personage.

De Jezus van Damascus Gate    Ev

Een redelijk ervaren schrijver en een  vertelling, waarschijnlijk, naar aanleiding van een eigen ervaring. Ofschoon redelijk boeiend, is er niet echt een verhaal, geen premisse, geen plot, de lezer blijft nogal wezenloos achter, zonder antwoord: wie, waarom, wat is er dan eigenlijk met die Jezusgast? ' Zijn opmerking voelt als een test.' roept eerst de vraag op waaruit dat dan blijkt, waardoor voelt de ik dat zo, dan roept het, een welkome, spanning op, maar er komt geen verklaring of verduidelijking. De tekst laat de lezer in de steek. Ik denk dat deze schrijver veel beter kan.

Een nieuwe dag    Gi

Teveel gedachten, te weinig actie, teveel flashback.

Een nieuwe dag    Wi

Mooi hoor, in zo weinig woorden zoveel vertellen! Schrijftechnisch heb ik twee opmerkingen: "Kun je aan het geluid van de stilte het verschil horen?" Wat een prachtige vondst! Echt subliem. De zin "Dat hij me uiteindelijk een keer definitief" klopt niet. Verhaaltechnisch heb ik geen enkele opmerking.  Als lezer begrijp je de cruciale zin "Oh shit, de kat, de boerenkool, wat heb ik gedaan?" pas als het verhaal helemaal af is.  Klasse, dit verhaal! Ik lees graag meer van deze schrijver/ster.

Een nieuwe dag    Jo

Huiselijk geweld op een wel heel bijzondere manier in een verhaal verwerkt. De hoofdpersoon en haar dochter ontkomen niet aan het geweld van haar ex respectievelijk vader. De consequentie die de hoofdpersoon trekt is de ultieme. Goed geschreven en geweldig op papier gezet. Een sterk verhaal.

Een nieuwe dag    JK

Goed om niet alles uit te leggen maar de lezer zelf dingen te laten ontdekken. Naar mijn smaak echter is er in dit geval een fractie te veel niet uitgelegd waardoor het iets te vaag blijft.

Een nieuwe dag    Ru

Een nieuwe dag    Pe

theatermoeders    Le

Lekker dit! Kort en krachtig verwoord. Mooie switch die die moeder daar maakte.

theatermoeders    Mi

 Het lijkt meer op een samenvatting van een grotere tekst dan een kort verhaal.

theatermoeders    Sj

Moeder leert haar dochter voorrang te geven boven haar werk. Eind goed al goed, hoewel tikje simpel wel een leuk verhaal.

theatermoeders    Fr

Een erg mooi en rond verhaal. Goed neergezet, kort en eenvoudig, lekker leesbaar. Helder conflict en goede boodschap.

theatermoeders    Ev

 De raamvertelling is een passende vorm voor dit verhaal, maar toch wordt het onderwerp met grote stappen -snel thuis behandeld : moeder gaat van 'Denk je dat Meike een narcist is' van hop! naar epifanie en zelfreflectie, en hop! moeder wordt een andere moeder.  De lezer kan dit niet meebeleven, het zijn enkel opmerkingen en gedachten.

Vastgoed    Gi

Nooit beginnen met een naam, noem die later eerst, en dan volstaat de voornaam tenzij er twee met dezelfde voornaam in je verhaal zijn. Je gebruikt dialoog om info te geven, maar de manier waarop is te gekunsteld. Veel te uitleggerig verhaal, show, don't tell.

Vastgoed    Wi

Best een verdienstelijke poging om eens een ander soort verhaal te vertellen, maar helaas klopt het verhaaltechnisch niet, tenzij ik echt verkeerd heb gelezen: de huismeester vertelde dat hij geen sleutel had, maar even later ging hij naar de apotheek. Schrijftechnisch is er veel aan te merken: Waarom is een gedeelte van het verhaal geschreven in het lastig leesbare Inkfree lettertype? Als u een schrijfwedstrijd wilt winnen, beste schrijver, zult u er alles aan moeten doen om het verhaal dat u indient gemakkelijk en prettig leesbaar te maken voor de leden van de jury. Funky lettertypes horen daar dus niet bij! Het feit dat het gaat om een geschreven verklaring is onvoldoende excuus om te kiezen voor zo’n slecht leesbare lettertype. Het spelen met eerste en derde persoon in de verklaring is leuk gedaan, maar voegt verder niet zoveel toe aan het verhaal. Verder kan ik me voorstellen dat deze Jan, die niet dom is omdat hij niet veel op school heeft gezeten (leuk!) best wel taalfouten maakt in een brief (verbaasd met een t,  het persoonlijk voornaamwoord ‘het’ dat refereert aan de hond, opgelugt), maar ik persoonlijk vind dat ontoelaatbaar in een verhaal. Het uitgangspunt moet zijn: correct Nederlands, hoe dom of slim de personen in een verhaal ook zijn. Ongeletterdheid moet een schrijver op een andere manier kunnen duiden dan door opzettelijke taalfouten. Als je een persoon  met voornaam introduceert, kun je niet later in het verhaal haar alleen met achternaam noemen, dat schept afstand. Bovendien vind ik noch Karin, noch Esila iets toevoegen aan het verhaal. Uitdaging: probeer dit hele verhaal eens in alleen maar één brief te krijgen.

Vastgoed    Jo

Het verhaal is lang, wat onsamenhangend en niet goed geschreven. Ik heb het uitgelezen, maar het kostte me veel moeite.

Vastgoed    JK

Leuke insteek om in die brief met opzet spelfouten te zetten, en het leest inderdaad alsof het geschreven is door iemand die heeft gedronken. Dat vind ik goed gedaan. Wat ik wat minder vind is dat de stijl van de brief en ook het lettertype, het vermoeiend maken om te lezen.

Vastgoed    Ru

Vastgoed    Pe

Waar gaan we nu heen    Le

Ik heb moeite, schijver/ster, om een verhaal te ontdekken in deze wat zweverige opsomming van waarnemingen en gevoelens. Dat het bobvendien niet vrij is van taalfouten is een aandachtspunt.

Waar gaan we nu heen    Mi

 Dit is mij te vaag, er gebeurt niets verrassends. Wel een mooie laatste zin.

Waar gaan we nu heen    Sj

Het begin is wel oké, maar dat is ook ongeveer alles. Het plot rammelt, evenals zo nu en dan het taalgebruik.

Waar gaan we nu heen    Fr

Goede personages, en wat een decor. Ik zie de hotelkamer helemaal voor me.

Waar gaan we nu heen    Ev

Ik kan toch naar jou toekomen    Gi

is natgeregend' is hier niet goed verwoord. Gebruik natgeregende studentenwijk, dat bekt beter. Goede beschrijvingen. Tikje melig verhaal. Klinkt nogal gekunsteld, net iets teveel 'schrijfcursusachtig'.

Ik kan toch naar jou toekomen    Wi

Dit is een verhalenwedstrijd. Een (gratis) Vecteezy-plaatje downloaden van het internet en dat boven het verhaal plakken is geen goed begin. Ook in deze wereld van vooral plaatjes en video’s gaat het bij een verhaal over de woorden. De uitdrukking ‘Een beeld zegt meer dan duizend woorden’ is een van de slechtste uitdrukkingen in de Nederlandse taal. Want 1000 woorden (soms maar één of enkele woorden) kunnen wel 100.000 beelden oproepen. Dat is de kracht van het geschreven woord! Jammer dat deze schrijver dat niet heeft begrepen. De woorden die de schrijver vervolgens schrijft moeten dan natuurlijk wel nieuw zijn, uitnodigend, verfrissend, schokkend of wat dan ook, die woorden moeten de lezer grijpen. Dit verhaal is (behalve het einde) een aaneenschakeling van clichés. De onrust en dromen van een studentje, allemaal niet nieuw. De romantiek van het boerderijtje in de Provence deed de vullingen uit mijn kiezen rammelen. Ik heb zelf in de Provence gewoond en nee, wat hier beschreven is, bestaat niet, heeft ook nooit bestaan (in elk geval niet in de laatste 100 jaar). En als de lavendel is uitgebloeid komen er op datzelfde veld echt geen zonnebloemen, hoor. Verder moet je voorzichtig zijn met een kort verhaal vertellen vanuit twee perspectieven. Het kan wel, maar dan moet er een reden zijn om het zo te doen, een zwaarwegende reden, die cruciaal is voor het verhaal. Die ontbreekt hier. Het perspectief van Anne is oninteressant en onnodig voor dit verhaal. Alleen het einde was dan wel weer een aardige twist, te weinig om dit verhaal te redden, maar genoeg om aan te geven dat deze schrijver een goede verhaalstem heeft. Nu nog een beter (lees: minder clichématig) verhaal verzinnen en dat lees ik dan graag een volgende maand in deze wedstrijd. Maar dan zonder plaatje.

Ik kan toch naar jou toekomen    Jo

Twee werelden die elkaar in het echte leven nooit gaan tegenkomen. Het idee is heel goed, de uitwerking is slecht. Het is jammer dat de gevoelens van de student niet goed op papier gezet zijn, het verhaal is daarom ongeloofwaardig. Het wordt ook wat rommelig verteld, terwijl de inhoud de moeite waard is.

Ik kan toch naar jou toekomen    JK

Het meesturen van een illustratie is niet nodig. Laat de lezer zelf een beeld erbij bedenken. Het verhaal vind ik goed uitgewerkt. Alleen het einde voelde voor mij wat haastig. Dat had dezelfde aandacht en uitwerking vediend als de rest van het verhaal.

Ik kan toch naar jou toekomen    Ru

Ik kan toch naar jou toekomen    Pe

Op alles voorbereid    Le

Vlekkeloos Nederlands, da's alvast mooi. Maar het verhaal begint ietsje te veel als een vergaderverslag. Zodra Miranda in beeld komt verbeter dat. Leuke story van de realistische gang van zaken in een van de vele slangenkuilen die de maatschappij tegenwoordig 'rijk' is. Wie in hemelsnaam zou op zo'n bullshitkantoor willen werken? Maar enfin. Eh... vuistregel bij het korte verhaal is een goeie spaningsboog (die was er redelijk) en een (heel) krachtig einde (op wat voor wijze dan ook). Dat was er niet. Je zag de clou weliswaar niet klippetieklop maar toch zeker op muizenvoetjes aankomen.

Op alles voorbereid    Mi

 In de eerste alinea worden een aantal functies opgesomd. Dit trekt de lezer het verhaal niet in en nodigt niet uit om door te lezen.

Op alles voorbereid    Sj

Tja, kan je iemand die je zo naait ooit nog vertrouwen... Als dit verhaal éen ding duidelijk maakt is dat liefde en kantoorpolitiek zich lastig laten mengen. Goed in beeld gebracht . Ook mooi taalgebruik, hoewel het naar het einde toe wat slordiger wordt. Kijk daar nog eens naar.

Op alles voorbereid    Fr

Erg kort, erg eenvoudig. Het verhaal heeft potentie, maar die is op dit moment nog niet benut.

Op alles voorbereid    Ev

 Er wordt te veel verteld (en onnodig herhaald: 'maar het zou slagen; we waren op alles voorbereid.; ik was overtuigd van het succes; ik was overtuigd van de goede afloop; er kon gewoon niets meer mis gaan.') en er is maar bar weinig wat de fantasie van de lezer prikkelt. Het, nogal stereotype,uiterlijk van Miranda wordt beschreven ( enkel  'haar fonkelende ogen'  was sterker geweest, ivm emotie van de ik); en toen De Vlieger het podium opkwam diens, stereotype, kleding ( enkel 'geen stropdas' had volstaan), dat was het. Geen klanken, geen geuren, geen decor. En ook geen gevoelens, want bijv. een regel als ‘Miranda keek me aan met een mengeling van meewarigheid en minachting.’ is lui, want hoe ziet dat eruit, waar blijkt dat dan uit, en hoe dramatisch is dat voor de ik? Show, don’t tell, want nu neem ik alles een beetje voor kennisgeving aan: goh, dat is niet zo leuk, maar wat ik wil is natuurlijk gegrepen worden door jouw fictie: oooh, wat een drama!

Zomerhitte (2)    Gi

Meteen een fout in de eerste zin: de zon brandt waar haar bikini de blanke huid niet bedekt, zo lijkt het of de zon brandt niet overal. 'Verbrandt' moet het zijn. Haar lichaam in vuur en vlam: cliché, bedenk een originelere saillantere omschrijving. Ik werd niet geraakt door je verhaal.

Zomerhitte (2)    Wi

Eindigen met ..'het was uiteindelijk allemaal maar een droom' is ongeveer het slechtst denkbare einde aan een kort verhaal. Het geeft aan dat de schrijver geen zin of creativiteit had om een aansprekend slot te verzinnen. Een kort verhaal vereist spanning, ontwikkeling, emotie, eventueel een verrassing of een twist aan het einde. Niets van dat alles in dit verhaal. Het is een aaneenschakeling van clichés. In dit geval is het de dansleraar, maar vergelijkbare verhalen zijn al geschreven met een badmeester of een skileraar.  En dan de belangrijke zin van Willem over honger krijgen en thuis komen eten, die komt volledig uit de lucht vallen, nergens in het verhaal is die vooraangekondigd, zoals je met een dergelijke belangrijke zin mag verwachten.

Zomerhitte (2)    Jo

Het zou zo maar de samenvatting van een bouquetreeksboekje kunnen zijn. Geen verhaal, amper inhoud en niet de moeite waard.

Zomerhitte (2)    JK

Vrij mager om een verhaal te noemen.

Zomerhitte (2)    Ru

Zomerhitte (2)    Pe

Als de nood aan de man komt    Le

Lichtvoetige vertelling over een zwaar en niet onrealistisch thema met een zoetsappig einde. Is dat bewust schrijver/ster, om iets zo ingrijpends zo licht aan te zetten? Verder:  vuistregel bij het korte verhaal is een goeie spaningsboog (die was er enigszins) en een (heel) krachtig einde (op wat voor wijze dan ook). Dat was er dus niet. U lijkt me niet heel ervaren met schrijven, maar ik vermoed dat u meer in uw mars heeft! Sterke tip: veel lezen en veel zelf schrijven, ook bij VvdM...

Als de nood aan de man komt    Mi

 Mooi verhaal, jammer van het voorspelbare slot.

Als de nood aan de man komt    Sj

Fraaie mix van complotdenken, overlevingsstrategie fout menselijk gedrag en solidariteit. Het zou zo maar bewaarheid kunnen worden. Ik krijg de neiging ook maar te gaan hamsteren. Actueelthema, prima taalgebruik, leuke ontknoping, mijn hoed gaat af.

Als de nood aan de man komt    Fr

Het verhaal begint wat stacato. hier mag nog wel wat in geschrapt worden en mag wat meer vaart in geschreven worden.

Als de nood aan de man komt    Ev

Tekens    Gi

Teveel beschrijvend die eerste alinea, zo klinkt alles afstandelijk, ik wil emoties zien en voelen.

Tekens    Wi

Het komt niet vaak voor dat ik een verhaal in deze wedstrijd totaal niet begrijp. Ook na twee keer zeer zorgvuldig lezen, begrijp ik het niet. Iemand met de afzender 50x50 stuurt berichtjes, waaruit de zussen concluderen dat elk 50 berichten zal krijgen van elk max 50 tekens. De afzender is zowel de moeder als de vader, maar de  moeder is al een jaar dood.....?! Het verhaal begint met één van de zussen die iemand (vermoedelijk de vader) iets wil aandoen, haar bloed kolkt er zelfs van. Maar dat gegeven komt helemaal niet meer terug en dat is een doodzonde in een kort verhaal. En wees terughoudend met metaforen, schrijver. Er staan er veel in dit verhaal, waarvan de meerderheid goed gevonden is, maar overdaad schaadt! Het idee dat lezers moeite willen doen om de schrijver te begrijpen, is een mythe. Met een inzending in deze wedstrijd gaat de schrijver een verplichting aan om de lezer te ontroeren, aan het lachen te maken of in elk geval iets in hem teweeg te brengen. En als dat niet lukt, zoals in dit verhaal, haakt de lezer af. De lezer is immers nergens toe verplicht.

Tekens    Jo

Ik heb dit verhaal twee keer gelezen, ik denk dat ik weet wat er geschreven is, ik weet het niet zeker. Dit laatste maakt het verhaal voor mij niet goed. Het is fragmentarisch en rommelig. De inhoud krijg je als lezer niet cadeau, in sommige verhalen is dit geweldig, in dit verhaal is het storend.

Tekens    JK

Ik snap het niet.

Tekens    Ru

Tekens    Pe

Waterloper    Le

Hoe bedenk je zoiets, schrijver/ster, deze complexe maar simpele, diepgaande doch begrijpelijke beeldspraak over iemand die door transitie ging? Heel goed gedaan!

Waterloper    Mi

Waterloper    Sj

Zou het echt kunnen, op water lopen? Leuk bedacht. De uitwisseling met het spiegelbeeld en wat daarna volgde veroorzaakte een kronkel in mijn hoofd. Was dat de bedoeling, schrijver?

Waterloper    Fr

Wat ik gek vind aan dit verhaal is dat de uitleg helemaal ana het einde komt. Dit mag wat meer opgebouwd worden. Nu is het enigszins mosterd na de maaltijd. Je kunt bijvoorbeeld prima een kleine hint verstoppen in een van de eerste alinea's/zinnen en daarmee spanning groter maken.

Waterloper    Ev

Ik hou erg van surrealistische verhalen, wanneer de schrijver mij mee kan nemen in zijn fantasiewereld waar het anders is, maar ik toch kan geloven dat het klopt, kan bestaan. Hier blijf ik, in de eerste plaats, hangen bij de storende vragen: maar hoezo is vandaag dan alles anders en hoe weet Janus dat dan? En wat is er dan rechtgezet, wat is het verschil behalve dat ie nou ónder het water leeft? En in de tweede plaats gebeurt er zo absoluut weinig dat ik alle interesse in Janus verlies.

Burenleed    Gi

Niet teveel uitleg, dat maakt het moraliserend. Meelij overmant me, wat een ambtenarenstijl, schrijf eens natuurlijk. Teveel uitroeptekens.

Burenleed    Wi

Waar is het leed? Laat staan het leed van de buren? Behalve één slechte nacht lees ik geen leed, ook geen ontwikkeling in het karakter, ook geen spanning, geen bijzonder nieuw inzicht, laat staan een mooie twist of verrassing op het einde. Leeg zou een betere titel zijn geweest, en dan komt dan overeen met de inhoud. Een leeg verhaaltjer dit, een niemendalletje.

Burenleed    Jo

Veel uitroeptekens, voor mij is dit in een verhaal een gruwel. Het is een simpel verhaaltje op een eenvoudige wijze verteld. Er gebeurt zo goed als niets en het is ook nog eens niet al te best op papier gezet.

Burenleed    JK

Leuke anekdote maar geen verhaal.

Burenleed    Ru

Burenleed    Pe

Weg    Le

Pfoe. Deprimerend verhaal dit, setting van Almere heel slim gekozen. Zo ook de wat staccato vertelstijl. Prima! Twee (van meer) schitterende zinnen haal ik voor het voetlicht: 1. Het leven kon zichzelf niet tegenhouden en daarom was het er en 2. ...maar hij was verstard geraakt tussen vuur en droom en nu stierf de geleerdheid in hem af. Dat is niet normaal goed, schrijver/ster. Dat heet ongekunsteld talent. Geen prettig, althans luchtig verhaal, maar heel, heel goed de gevoelens getroffen van mensen die zic vermalen voelen tussen 'had ik maar en 'waarom zou ik'? Meer van u graag!

Weg    Mi

Het blijft nogal oppervlakkig en daarom is het einde niet geloofwaardig.

Weg    Sj

Een leraar Duits gaat op weg, op de vlucht voor zijn saaie leven. Had hij maar gekozen voor Maastricht in plaats van Almere... Het verhaal begint prikkelend maar loopt met een sisser af. Jammer.

Weg    Fr

Interessant gegeven zo verdwalen door het land en je laten meevoeren door waar het lot je brengt. Vind ik een mooi gegeven, goede context. Wel merk ik dat de hoofdpersoon nog niet zo goed leer kennen. Ietsvan een gekke eigenschap had fijn geweest?

Weg    Ev

Veel staccato. Het kan werken natuurlijk, voor mij is het een beetje te zakelijk. De regels over de vogeltjes op het perron daarentegen zijn raak, dat kan ik meevoelen, voor de rest vind ik het veel gedrein: het is niet meer dan een midlife crisis, get over it, dude.

Nog een paar vragen en opmerkingen: vanwaar ineens de omslag van ‘hij’ naar ‘Nicolaas’;   ‘Zijn ogen twinkelden.’ deze wordkeuze  vloekt met de geschetste sfeer, het moment en het personage; ‘Hij kon de liefde niet consumeren/ Hij voelde nog steeds geen seksuele prikkels’ = brrr, jargon of onnodig eufemistisch,  maar normale mensen denken en spreken niet zo; het gebruik van de woorden troosteloos en sfeerloos in een beschrijving is lui schrijven, dat moet echt creatiever, beeldender, ik denk dat deze schrijver beter kan.

ongenode gast    Gi

Lag te rotten? Haar zoon, mijn zaad? Dus : onze zoon. Wat een gek begin, totaal ongeloofwaardig. Waarom komt hij dan naar de begrafenis als hij er zo over denkt, dat is ongeloofwaardig. Droevigste momenten? In 'The suspension of disbelief ben je alvast niet geslaagd.

ongenode gast    Wi

Dit verhaal begint met een knoeperd van een taalfout ('het' verwijst naar de kist en had dus 'hij' moeten zijn) en eindigt met een volstrekt overbodige zin, die het hele verhaal naar beneden trekt. Verder wordt er veel woede beschreven in dit verhaal, maar ik voelde het niet echt. De afstand is te groot, er zitten geen invoelbare emoties onder die woede, de lezer is slechts toeschouwer, die een paar oninteressante personen een nogal platte uitwisseling zien hebben. Voor mij blijft dit verhaal niet hangen.

ongenode gast    Jo

Een heel treurig verhaal over een bijzonder afscheid. Uiteindelijk wordt veel in het verhaal verteld, wat echt interessant is echter niet. Het is op zich goed qua opzet, juist omdat niet alles verteld wordt. Waar ik het meeste benieuwd naar ben, blijft onbenoemd.

ongenode gast    JK

Treurig. Maar helaas wel realistisch, dat mensen elkaar soms tientallen jaren blijven haten.

ongenode gast    Ru

ongenode gast    Pe

Hallo, wie is daar    Le

Wat jammer schrijver/ster, dat dit prima griezelverhaal geen einde heeft, niks, nada. Als dat uw bedoeling was is mijn advies: nooit meer doen. Zo'n origineel en lekker spannend verhaal en dan ineens: knip. Niks.

Hallo, wie is daar    Mi

 Spannend verhaal voor kinderen, maar een slot ontbreekt.

Hallo, wie is daar    Sj

Twee zusjes vinden een dagboek, hun nieuwe huis is misschien een spookhuis? Niet onverdienstelijk. Maar helaas, als het interessant wordt stopt het verhaal, alsof het deel 1 is van een feuilleton dat een cliffhanger nodig heeft. Advies: schrijf alsnog dat laatste stuk.

Hallo, wie is daar    Fr

Op zich een vlot lopende tekst. Ik mis een beetje snelheid aa het begin. Ik denk dat de eerste alinea niet eens echt nodig is. Dit had in een paar zinnen gekund. De schrijver van dit verhaal mag zich overigens ook even in 'show don't tell' duiken. Laat het ze voelen en ervaren in plaats van dat je beschrijft in detail wat er allemaal gebeurt.

Hallo, wie is daar    Ev

 De stijl van de jeugdboeken van begin vorige eeuw… met dialogen vol ‘ glundert, vraagt, beveelt, grinnikt, oppert, stamelt, roept uit enz. enz. .. ‘ Maar hóe iemand iets zegt, moet de lezer op kunnen maken uit een goed geschreven dialoog en ‘antwoordde / reageerde ’ is al helemaal overbodig en storend, en het betreft tenslotte  maar twee personen. Bestudeer hoe andere ( hedendaagse) schrijvers dialogen schrijven, of lees het boek van Don Duyns. En ik denk niet dat het de bedoeling is van deze wedstrijd slechts een deel van een verhaal in te leveren.

Brieven aan een gemeene del    Gi

De taal klopt niet voor brieven uit die tijd. Kutsmoesjes? Geloof ik nooit.  Ik mis ook een deugdelijk einde, je sluit het verhaal te vroeg af, het blijft maar bij een bedreiging, de rest moet de lezer maar zelf invullen.

Brieven aan een gemeene del    Wi

Dit verhaal lijkt op een samenvatting van enkele historische brieven en aanvullende gegevens (zoals de schrijver zelf onder het verhaal heeft vermeld). Maar dit is een korte verhalen wedstrijd, geen wedstrijd voor historische verslagen. Waar is de karakterontwikkeling, de emotie, waar is de spanning, het verrassende inzicht, het bijzondere perspectief of de onverwachte twist of verrassing aan het einde? Alle genoemde figuren blijven plat, alsof de schrijver haar/zijn fantasie niet heeft durven laten werken buiten en boven wat er in die brieven stond. Een verhaal mag uiteraard gebaseerd zijn op historische feiten of zelfs een historisch onderzoek, maar het wordt pas een goed verhaal als de schrijver die historische personen tot leven weet te wekken. En dat hoeft helemaal niet de waarheid te zijn. Dan het woord ‘kut’ is samenstelling met andere woorden als scheldwoord of krachtterm is pas in de tweede helft van de twintigste eeuw in zwang geraakt. De combinatie van dit woord met een vooroorlogse spelling (gemeene) lijkt mij dus historisch incorrect. En als het woord 'kutsmoesjes' daadwerkelijk is gebruikt in een brief uit de periode 1931-1934, dan zou ik dat graag willen horen van de schrijver/ster (kan in het commentaar onder deze jurycommentaren of in een afzonderlijke mail aan de redactie), dan kan ik mijn kennis op dit gebied aanvullen.

Brieven aan een gemeene del    Jo

Dit verhaal bevat veel ingrediënten voor een verhaal, maar is geen verhaal. De schrijver doet zo goed als niets met wat hij of zij voorhanden heeft. Dit is jammer, nu lees ik een verhaal dat nog net geen krantenartikel is.

Brieven aan een gemeene del    JK

Werpt een mooi maar bekend vraagstuk op: wat is echte liefde eigenlijk?

Brieven aan een gemeene del    Ru

Brieven aan een gemeene del    Pe

Fatwa    Le

Pfoe. Wat 'n verhaal. Ik begin gewoon vooraan: heerlijk dat niet aflatende malheur in het leven van deze man (man?). Zoiets kan heel snel irriteren, maar in dit geval is het goed geschreven. Dan ineens BAM: een gat in zijn vloer, een bootje met ik dacht eigenlijk bootvluchtelingen. Zij zetten Fatwa af. En we weten wat een fatwa is, een islamitisch jurisch advies, in zijn ernstigste vorm een doodvonnis, toch? Maar Fatwa's rol wordt niet duidelijk. Ze hervatten samen zijn oude leventje en hij verbaast zich over het slachtmes dat Fatwa onder haar matras heeft. Daar spreekt iets dreigends uit. Maar hoe/wat... daar komen we niet achter. Al met al een beetje ontregelend met wat absurdistische elementen, maar een tof verhaal. Meer graag van u...

Fatwa    Mi

Fatwa    Sj

Man hengelt een vrouw op uit een vluchtelingenbootje via een gat in de vloer van zijn woonkamer. Met vertelstijl en taal is weinig mis, maar de fantasie kan me niet bekoren. En om er tot slot ook nog even de dreiging van een mes in te gooien. Overdrijven is ook een kunst...

Fatwa    Fr

Ik kon tijdens het lezen alleen maar denken ; waar komt die vrouw opeens vandaan. En wat i er voor een lange introductie voor nodig voor het op dat punt komt?

Fatwa    Ev

 Vreemde combinatie van een surrealistisch verhaal en de (niet met de realiteit overeenkomende) realiteit van een uitkeringsgerechtigde.

Naaktlopers    Gi

Teveel info in een keer, verspreid deze wat meer over je verhaal. Te beschrijvend, je moet het meer uit de beleving van je personage schrijven, nu creëer je teveel afstand tussen lezer en je personages.

Naaktlopers    Wi

Een opeenvolging van observaties, meninkjes en fantasietjes is nog geen kort verhaal. Waar is de karakterontwikkeling, de emotoe, waar is de spanning, de onverwachte twist aan het einde? Dit is een aaneenschakelijk van cliché vakantiekiekjes, maar dan met woorden. Er is niet één bijzonder plaatje bij.

Naaktlopers    Jo

We worden meengenomen in de gedachtewereld van iemand die totaal geen enkel origineel idee heeft. Het is een aaneenschakeling van observaties waar ik warm noch koud van word. De zinnen lopen lang niet allemaal even lekker en inhoudelijk is het vooral een leeg verhaal.

Naaktlopers    JK

Verslag van een vakantie, vrij oppervlakkig. Ik mis een clou of iets anders bijzonders.

Naaktlopers    Ru

Naaktlopers    Pe

Selfies    Le

Twee vuistregels bij het korte verhaal: een goeie spaningsboog (die was er) en een krachtig einde (dat was er ook, althans heel verassend). Actueel thema in een sterke vertelling. Goed gedaan!

Selfies    Mi

Selfies    Sj

Een meisje ontmoet zonder het te weten haar biologische vader, een foute gynaecoloog. Vervolgens verongelukt ze, bijna pal voor zijn ogen. Intrigerend, goed geschreven ook, vooral de sfeer van het landschap.

Selfies    Fr

Focus. Dat is het toverwoord. Het thema of hoofdonderwerp van dit verhaal begint op een totaal andere plek dan hij drie alinea's verder blijkt te eindigen. Het verhaal leest wel vlot en heeft een sterke context en decor. Er zitiets in, maar moet nog wel wat bijgeschaafd of in volgorde worden aangepast. Focus op het hoofdthema/onderwerp.

Selfies    Ev

Mevrouw van Santen    Le

Krachtig verhaal, helaas zonder spanningsboog, over een vrouw met een gespleten persoonlijkheid en diepe inerlijke problemen. Soms was ik effe de draad kwijt. Goeie sfeer- en situatietekeningen. PS: het is grof geschut met een t...

Mevrouw van Santen    Mi

Mevrouw van Santen    Sj

Wat wil de schrijver precies kwijt aan ons. Hoe het werkt met een vorm van een dubbele persoonlijkheid? Welke innerlijke conflicten dat oproept? Het pakt me niet echt, het verhaal geeft te weinig zicht op wat het innerlijke conflict is van mevrouw van Zanten en wat het met haar doet.

Mevrouw van Santen    Fr

Komische start van een verhaal, houd ik van!

Mevrouw van Santen    Ev

Ik begrijp zeker waarom de schrijver voor deze stijl gekozen heeft, maar het is niet helemaal geslaagd, het is verwarrend.  Is ze nu bijv. wel of niet in therapie; wie bestaat er dán thuis? Erg jammer want het verhaal, juist op deze, schizofrene,  manier, verteld vanuit het kleine meisje, heeft een enorme potentie. Even laten liggen en dan herschrijven, schrappen, misschien de volwassene ook een stem geven. Maar vooral: de juiste toon vinden, Niettemin, zeker een compliment waard.

Mevrouw van Santen    Gi

Dit is geen autobiografisch verhaal. Moet je dat zeggen? Op het einde wordt alles immers duidelijk. Dat merkt de lezer wel. Je legt steeds maar uit, wat iets is, wat niet, dat het niet relevant is, stop met de lezer te instrueren.  Eerst bij de tweede alinea (eerste zin tel ik niet) begint het verhaal te vlotten. 'Maar misschien is vandaag...' weer een aankondiging, hoeft niet.  Vervolgens een perspectiefwissel, een alwetende verteller ineens? Ja dus, de waarnemer is zowaar de Dood of een dissociatie, goed gevonden, dit. De beschouwing over bijten en pijn: schrappen, het leidt maar af van het verhaal. Zoomen= zoemen. Geur van natte hond= cliché. Om het verhaal wat meer diepgang te geven= schrappen maar die boel, zeggen dat je iets niet gaat doen? Vermijd dat, die vooraankondigingen leveren de lezer niets op en verwijzen teveel naar de schrijver. Mooi is het idee van automutilatie dat meestal wijst naar seksueel misbruik. Je maakt me nu benieuwd, de beschrijvingen in de klas zitten ook goed. Oké, het einde zit goed, het gaat inderdaad om dissociatie (met een mps component) na langdurig geweld of misbruik. Nog wat schrappen en je hebt een knap verhaal.

Mevrouw van Santen    Wi

Goed verhaal. Origineel opgezet, uistekende taalvaardigheid van de schijver.  Verhaaltechnisch miste ik de spanningsopbouw. Halverwege het verhaal weet de lezer waar dit over gaat en daarmee is de laatste zin volkomen overbodig geworden. Te uitleggerig! Een les voor heel veel korte verhalenschrijvers: niet blijven doorschrijven als het verhaal is verteld en vooral niet nog eens uitleggen wat de lezer allang heeft begrepen! Nog een paar suggesties om van dit goede verhaal een heel goed verhaal te maken:  De zin "die leeft voor haar werk in plaats van werkt voor haar leven" is niet alleen een cliché, maar voegt ook niets toe aan dit verhaal. De twee zinnen die beginnen met " Om het verhaal meer diepgang te geven.....t/m ...... maar dat doe ik niet." is een te opzichtige poging om wat meer spanninbg op te bouwen, maar dat doorziet de lezer. Laat beide zinnen weg of probeer op een subtielere manier wat meer spanning in het verhaal te brengen. Maar al met al: complimenten voor dit goede, originele verhaal.

Mevrouw van Santen    Jo

Een treurig verhaal, een bijzondere schrijfstijl en een akelig einde. Het zouden ingrediënten van een geweldig verhaal kunnen zijn. Dit is het jammer genoeg niet. Het leest niet onprettig en de wijze waarop de echte hoofdpersoon van het verhaal wordt geïntroduceerd, is niet verkeerd, maar het is gewoonweg net niet goed genoeg.

Mevrouw van Santen    JK

Prachtig!

Mevrouw van Santen    Ru

Mevrouw van Santen    Pe

de meester    Le

Twee vuistregels bij het korte verhaal: een goeie spaningsboog (die was er enigszins) en een krachtig einde (dat was er niet).

de meester    Mi

de meester    Sj

Machiavellistisch onderwijs, een beetje stoer doen maar dan toch in de slachtofferrol kruipen. Menselijk inkijkje in de geest van een over zijn toeren geraakte leerkracht, die duidelijk een ander vak had moeten kiezen.

de meester    Fr

Geniale opbouw, goede uitwerking en sterke personages.

de meester    Ev

 Doordacht verhaal met een onsympathieke hoofdpersoon, maar het lukt redelijk om toch met hem mee te leven.

de meester    Gi

Antwoorde? Het lot= het, niet haar dat je te lijf gaat. Bij de directeur wist ik al: dit gaat over geld en macht, wellicht heb je in de gedachtengang van Joris al te veel prijs gegeven. Mooi einde, door alleen te tonen wat er gebeurt, dat knap af te wisselen met gedachten, dialoog en actie kreeg je een zeer leesbaar verhaal. Jammer van die enkele onzorgvuldigheden.

de meester    Wi

de meester    Jo

Het verhaal leest prettig door, het onderwerp is een leraar en een weerspannige leerling. Het lijkt erop dat de leraar wat gevoelloos in het leven staat, in elk geval pikt hij de verkeerde signalen op. Het verhaal zit aardig in elkaar, het is echter iets te gemakkelijk in elkaar gezet.

de meester    JK

de meester    Ru

de meester    Pe

Met opa    Gi

Antwoordde: antwoordde. lees je tekst na op zulke te vermijden fouten. Vermijd labels waarin je de lezer vertelt hoe iemand reageert, maar poog dat in de dialoog zelf te plaatsen, nu geef je de lezer teveel instructies. Gestopt met lezen, je hoeft niet te zeggen hoe en wat iemand reageert, laat de beelden voor zichzelf spreken.

Met opa    Wi

Ik ben altijd blij met weer een SciFi-inzending in deze wedstrijd, dit keer in de categorie ‘Na de ramp’. Deze schrijver heeft er voor gekozen om nu eens niet uit te leggen wat die ramp was. Heel goed. Maar het verhaal komt niet uit de verf, er is geen spanning er is alleen maar teruggaan naar ‘voor de ramp.’ Dat is te gemakzuchtig. Schrijftechnisch heb ik grote problemen met dit verhaal. Het wemelt van de stroeve zinnen, moeizame formuleringen en niet gelukte metaforen, zoals “De zweetdruppels, die met de snelheid van een haastende slak over zijn voorhoofd kropen.” En “er was wel wat teleurstelling bij Bas naar binnengedrongen.” Nog veel erger vond ik de mooischrijverij, zoals “Zijn oude hand, gevuld met uit zelfherkenning geboren trots,” en “In een choreografie van beheerste chaos.” Mooischrijverij is als de schrijver een gewone zin nodeloos ingewikkeld of gezocht opschrijft, meestal om indruk te maken op de lezer. Bij deze lezer zorgt dat voor irritatie. Tenslotte heeft het verhaal veel te veel betekenisvolle bijvoeglijke naamwoorden (waarneembaar, verhaalvol, onkarakterestiek, dirigerend etc etc), waarmee de schrijver de lezer in een bepaalde denkrichting dwingt. Het idee dat lezers moeite willen doen om de schrijver te begrijpen, is een mythe.  Nee, ik vond dit verhaal niet fijn om te lezen.

Met opa    Jo

Bij vlagen een boeiend verhaal, waarin een jongen en zijn opa de hoofdrol spelen. De dialogen zijn sterk, het verhaal de moeite waard en ik heb het met plezier gelezen.

Met opa    JK

Erg origineel. Dit zou een groter verhaal kunnen worden, een boek zelfs, want het is een nieuw bedachte wereld waarin vanalles kan gebeuren en meerdere personages kunnen worden toegevoegd en uitgewerkt. Ik ben benieuwd naar deel 2.

Met opa    Ru

Met opa    Pe

Lavinia    Le

Schrijver/ster, graag meer van dit. Lekker vlot-nonchalant geschreven, geen ellenlange zinnen of opsommingen, heerlijk cynische humor en een verrassend einde (zéér belangrijk in het korte verhaal). Dus nogmaals: meer van u graag!

Lavinia    Mi

 Mooi slot.

Lavinia    Sj

Met zo'n vriend heb je geen vijanden nodig. Stereotypering van de GenZ-ers. Leuk bedacht maar het geheel mag wel wat meer diepte krijgen.

Lavinia    Fr

op zich is de schrijfstijl prima. Ik mis nog wat conflict en spanningsopbouw in dit verhaal

Lavinia    Ev

Lege platte personages.

AANSLAG    Gi

Schrap 'dunne' dit is te duidelijk info voor de lezer, je personage weet dat hij dit jasje aantrekt en beschrijft het zo niet voor zichzelf. Wat je wel kunt doen is hem later laten rillen en hem de bedenking laten maken dat hij beter wat dikkers had aangetrokken.  Overigens zijn zomerjasjes altijd dun. Als= wanneer. Voor de rest een spannend verhaal, leuk gevonden. meestal werkt he tniet dat iemand ingedommeld zit te dromen, maar hier wel.

AANSLAG    Wi

Het is niet gemakkelijk om een verhaal te vertellen vanuit het perspectief van een verwarde, mogelijk demente hoofdpersoon. En dit is op zich een verdienstelijke poging. In elk geval heeft deze schrijver een uitstekende pen en een goed taalgevoel. Toch zitten er teveel losse eindjes in het verhaal, om mij als lezer echt aan te grijpen. Bladvulling (overbodige uitleg, doodlopende straatje, details die er later niet toe blijken te doen) verpest het leesplezier. Als het verhaal strakker wordt geschreven, kan de lezer het beter meebeleven. Bv die brief (en dus de eerste 189 woorden van dit verhaal) doen er uiteindelijk totaal niet toe. Dit verhaal is ook langer dan de aanbevolen max 3000 woorden en dit is een schoolvoorbeeld van de schrijfregel dat meer woorden een verhaal niet beter maken. Minder woorden vaak wel. Probeer het maar eens, geef uzelf de opdracht om dit verhaal tot maximaal 2500 woorden terug te brengen. Immers: schrijven is schrappen. Met uw schrijfvaardigheid lukt dat zeker en u zult zien dat het verhaal aangrijpender wordt.

AANSLAG    Jo

Het begint als een klassiek achtervolgingsverhaal, dat al snel anders in elkaar blijkt te zitten. Het is langdradig en saai, daarnaast komt de combinatie waarvoor de schrijver kiest niet uit de verf.

AANSLAG    JK

De aandacht wordt goed vastgehouden en de spanning blijft erin tot het einde. Enige minpuntje vind ik dat de lezer moet raden naar de werkelijkheid. Wat was bijvoorbeeld dat koffertje in werkelijkheid? We weten wat de man dacht te zien. Maar hoe zat het echt? De lezer wordt heel goed meegenomen in de waan maar wil op sommige dingen uiteindelijk zelf wel een antwoord krijgen. Maar top gedaan!

AANSLAG    Ru

AANSLAG    Pe

Herdenken    Le

Twee vuistregels bij het korte verhaal: een goeie spaningsboog (die was er niet) en een krachtig einde (dat was er ook niet). Het was meer een reisverslagje, ee column met een moraal aan het eind. Goede moraal overigens. De beide hoofdthema's hebben niets met elkaar van doen, maar waren wel resp. zeer lang en lang geleden (en zeer in- en aangrijpend). Goed gedaan op zich, maar als kort verhaal dus niet heel geslaagd.

Herdenken    Mi

Herdenken    Sj

De mijnwerkramp van Charleroi gemixt met de wandaden van Dutroux. Bizarre combinatie. Het blijft allebei wat aan de oppervlakte, daardoor pakt het me niet. Bovendien is de slotverklaring nogal obligaat. 

Herdenken    Fr

Wat ik merk is dat ik in dit verhaal wordt gezogen, maar er geen afronding komt. Ik merk dat ik door wil lezen en dat is een goed teken.

Herdenken    Ev

 Prima grondslag voor een verhaal, de twee historische gebeurtenissen zijn heel verschillend en toch vreemd verbonden, maar dit resultaat is een beetje dun, en een teleurstellend betekenisloos einde, want waaróm is het goed daar elke keer aan herinnerd te worden? Wat is de betekenis van het voorafgaande voor de ik, voor de zoon, voor de lezer?  Nog twee opmerkingen: 'Veel Italianen die als gastarbeider naar België waren gekomen om er te werken.' is dubbelop.  Is het woord 'verlegen' een goede woordkeuze, een goede passende beschrijving van wat de ik waarneemt bij Dutroux ? Kindertjes zijn verlegen, Dutroux is verslagen/ beschaamd/ schichtig oid en nóg beter is beeldend beschrijven van hoe dat er dan uitziet: afgewende blik, opgetrokken schouders, gebogen oid.

Op zoek naar meer    Gi

Blijft= bleef. Als een worm een gezicht: leuk hiermee moest ik lachen. Een mier kan wel op muren lopen, hoor. Leuk verhaal.

Op zoek naar meer    Wi

Een nogal moralistisch verhaal, recht-toe-recht-aan verteld met wenig spanning en zonder twist of verrassing.  Het genre van sprekende dieren die mensendingen denken en doen, spreekt mij niet aan. En nogal wat taalfoutjes: waande = baande; onberoerd zal wel onbeweeglijk moeten zijn (hij wat juist wel beroerd).

Op zoek naar meer    Jo

Een worm die op zoek is naar meer, maar het niet vindt. Het is een te vlak verhaal, waarin te weinig gebeurt. Het idee dat de worm op zoek gaat naar meer is niet onaardig, er gebeurt uiteindelijk wel heel erg weinig.

Op zoek naar meer    JK

Naar mijn smaak te uitleggerig geschreven waardoor het niet echt boeit. De moraal vind ik ook iets te dik aangezet.

Op zoek naar meer    Ru

Op zoek naar meer    Pe

Het drieluik    Le

Met verontschuldiging, schijver/ster, bij de woorden 'lam gods' krijg ik al religiejeuk. Ik heb het niet gelezen.

Het drieluik    Mi

Het drieluik    Sj

Pastoor verkoopt een kunstwerk en 'jat-least' het terug. Ik weet niet goed wat ik hiervan moet denken. Het verhaal heeft wel een leuke twist, maar dan nog...

Het drieluik    Fr

misschien komt het door het drieluik, of door het onderwerp, maar dit verhaal pakt me niet zo.

Het drieluik    Ev

 Ik heb erg veel moeite met deze schrijfstijl, ik ben gestopt met lezen, sorry.

Ik loop toch ook niet in jouw tuin    Gi

Verhaal zegt me weinig. Er gebeurt weinig opzienbarends, het lijkt me gewoon een lange uitgesponnen anekdote.

Ik loop toch ook niet in jouw tuin    Wi

Jeugdherinneringen komen in frasen, halve zinnen, herinneringen, geuren, beelden. Deze schrijver heeft gekozen voor een verfrissende, gefragmenteerde, manier om deze jeugdherinneringen vorm te geven, al gaat hij, wat mij betreft, soms iets te ver. Gefragmenteerd schrijven betekent niet dat de schrijver is ontslagen van de verplichting om zorgvuldig te schrijven! Voor mij hoeft er geen 'haha' in de tekst te staan en geen aka, als 'ook bekend als' is bedoeld. Maar uiteindelijk is dit een mooie situationele schets met een leuke twist op het einde.

Ik loop toch ook niet in jouw tuin    Jo

Terug naar vroeger in dit wat saaie verhaal. Er gebeurt niet veel, we zitten in het hoofd van een personage dat terug is in de tijd. De tijd heeft niet stilgestaan, dit wordt wel duidelijk in dit verhaal. Het is vooral een open deur.

Ik loop toch ook niet in jouw tuin    JK

Erg chaotisch geschreven, moeilijk om te volgen en vermoeiend om te lezen.

Ik loop toch ook niet in jouw tuin    Ru

Ik loop toch ook niet in jouw tuin    Pe

Bijzonder mens    Le

Ik ben nooit blij als een kort verhaal (mij) te lang is. Dat leek bij aanvang dit ook, totdat ik bij het einde kwam en teleurgesteld was dat deze fijne koek bijna op was. IJzersterk en lekker ontregelend dit verhaal over een alleenstaande, wrslk. enigszins autistische vrouw van middelbare leeftijd. Heel knappe wendingen, mooi vlot woord- en taalgebruik. Niks opsmuk of overtollig gedoe. Heerlijk die 'loop' in de tijd, dat zij haar eigen advertentie zag en vooral... dat dat een fijnzinnig, sterk einde kreeg toen haar broer dat knipsel zag. Heel tof dit. Schrijver/ster: wie Herman van Veen niet kent (steeds meer, maar ik wel), laat staan zijn spettergedoe I(ik idd niet) moet gaan googlen. Dat is soms dodelijk voor een kort verhaal. Wat mij betreft krijg u een huiswerkopdracht: heel snel weer zo'n fijnzinnig stuk schrijven en indienen bij Verhaal vd Maand..!

Bijzonder mens    Mi

Bijzonder mens    Sj

Stel je voor, je leest bij leven je overlijdensadvertentie, en even later krijg je een dodelijk ongeluk. Goed verzonnen, suspense die vraagt om een verklaring maar die er niet komt, tóch wil je het weten. Mooi beschreven, beeldend en met stijl. Compliment.

Bijzonder mens    Fr

Ja, wat een stuk. Het pakt me, is sterk op geschreven en decor en personages zijn top.

Bijzonder mens    Ev

Goed geschreven verhaal, de schrijver weet heel goed hoe hij/zij de aandacht vast moet houden. Ik moet toegeven dat ik de plot niet helemaal snap, maar mij stoort dat niet, ik ben hier blij mee.

Bijzonder mens    Gi

Mooie observaties en gedachtengangen, maar er mag geschrapt worden, het is te langdradig. Voor het overige: schitterend idee, goed uitgewerkt.

Bijzonder mens    Wi

Adequaat geschreven verhaal, deze schrijver heeft een uitstekende pen en taalbeheersing. Toch voelde ik me bekocht en teleurgesteld aan het einde van het verhaal. Dat komt omdat de schrijver de heilige plicht heeft als hij een ongeloofwaardige premisse kiest voor zijn verhaal (iemand leest haar eigen rouwadvertentie in de krant), hij de lezer moet overtuigen van de geloofwaardigheid van deze premisse. Deze schrijver heeft dat volledig achterwege gelaten. Er zijn misschien wel tien verklaringen denkbaar waarom iemand zijn eigen dood in de pers kan lezen, maar deze schrijver heeft geen moeite gedaan om een verklaring te geven. En dan laat je de lezer met lege handen achter. Verder vond ik de inleiding te lang en niet ter zake doend, een verhaal leest lekkerder als je midden in de acte begint.

Bijzonder mens    Jo

Centraal in die verhaal staat een bijzondere rouwadvertentie, het wachten is op de dood van de hoofdpersoon en daarin worden we niet teleurgesteld, of juist wel. Het verhaal is voorspelbaar, maar prettig leesbaar. De eenzaamheid spat van de zinnen af en dat doet de schrijver heel goed. Als verhaal is het wat minder gelukt.

Bijzonder mens    JK

Bijzonder mens    Ru

Bijzonder mens    Pe

Het aanzoek    Gi

Teveel verteld vanuit de tweede hand, je moet de dingen tonen, emoties tonen, laat de lezer het meebeleven, sleep hem mee, nu lijkt alles vanop grote afstand vertel. leer focaliseren.

Het aanzoek    Wi

Een (gruwelijke) anecdote uit een ver verleden, herverteld zonder enige emotie, spanningsopbouw of twist. Op geen enkele wijze voldoet dit verhaaltje aan de minimum eisen van een goed kort verhaal. Meer kan ik er niet van maken.

Het aanzoek    Jo

Een eenvoudig verhaal, dat niet sterk is. De hoofdpersoon oogt heel normaal, maar schiet zijn aanstaande schoonvader dood en verwacht dat de liefde van zijn leven hier normaal op reageert. Het is gewoonweg niet goed.

Het aanzoek    JK

Wel erg summier verslag van de gebeurtenissen, zonder ook maar enige diepgang.

Het aanzoek    Ru

Het aanzoek    Pe

Joela    Le

Niet zozeer een kort verhaal dit (met de voor een kort verhaal min of meer verplichte 1. opzet, 2. spanningsboog en 3. een te allen tijde krachtig einde), maar een exposé over de gedachten van een student(e) omtrent zijn/haar eigen onzekere existentie in relatie tot het bhoedisme.

Joela    Mi

Joela    Sj

Existentiële vragen. Klopt het wel wat wij als mens waarnemen? Absoluut een manier om van de eco-crisis af te komen, klimaatontkenners zullen er blij mee zijn. Verfrissend zoals Joela reageert. Tikje filosofisch, aprima!

Joela    Fr

Goed geschreven, vlot verhaal.

Joela    Ev

Onmisbaar    Gi

Geluisterd= beluisterd. Teveel directieven (regie-aanwijzingen) in het begin.  Kende ze mij ook? Meervoud! Je moet je tekst - woord voor woord - nalezen. Geregeld foutjes en kromme zinnen.  de inhoud van je verhaal zit goed, maar de uitwerking en de vorm lijken me te weinig nagelezen.

Onmisbaar    Wi

Ik heb veel bedenkingen bij dit verhaal. De premisse (over twintig jaar zijn alle boeken verbannen) is ongeloofwaardig en de schrijver slaagt er, in mijn ogen, niet in om hem geloofwaardig te maken voor de lezer. Verder heb ik principiele bezwaren tegen het opvoeren in een kort (fictie)verhaal van een bestaande levende persoon (Pieter Koolwijk), tenzij de schrijver daarvoor specifieke toesstemming heeft van Pieter Koolwijk of als hij zelf Pieter Koolwijk is. Dat laatste lijkt me onwaarschijnlijk, de fantasie van Pieter Koolwijk is legendarisch, dat zie ik niet terug in dit verhaal. En hij zou, denk ik, ook de laatste, zeer moralistische zin, nooit hebben opgeschreven. Schrijftechnisch heb ik geen opmerkingen, deze schrijver heeft een goede pen en uitstekende taalvaardigheid. En dat vraagt om een (veel) beter verhaal dan dit.

Onmisbaar    Jo

Een aanklacht tegen de Btw-verhoging op boeken. Het is bijna komisch hoe de schrijver de toekomst beschrijft, terwijl het serieuze aanklacht zou moeten zijn. Het komt bij mij niet sterk over.

Onmisbaar    JK

Idee is niet slecht maar uitwerking kan beter. Over 20 jaar kan niemand meer lezen? Dat zou ik dan een stuk verder in de toekomst plaatsen. Zo snel gaat dat niet. Verder wordt niet uitgelegd wie die vier zijn die het in gang hebben gezet, wat ze precies in gang hebben gezet waardoor niemand meer kan lezen, wie FC Wit Haar is, enz. Te veel onduidelijkheden. Dat moet verder uitgewerkt worden.

Onmisbaar    Ru

Onmisbaar    Pe

Heilig water    Le

Tof verhaaltje, liep lekker, magische elementen, tegen het religieuze aan (al ben ik helemaal niet van dat laatste). Dan een afknapper op het eind.  Althans: vuistregel bij het korte verhaal: a. een goeie spanningsboog (die was er wel), b. een krachttig einde (op wat voor wijze ook). Dit einde was flauw en dat maakte dat dit verhaaltje zelf wel wat magisch water had kunnen gebruiken.

Heilig water    Mi

Heilig water    Sj

Wat een heerlijke ontknoping. En nu? Wordt de 'bron' alsnog gewijd of keren meneer pastoor en zijn processie op hun schreden om? Het Rijke Roomsche Leven herleeft... Sfeervol, liefdevol en in een passende stijl beschreven, top!

Heilig water    Fr

Heilig water    Ev

Op zich best sympathiek verteld, maar gaat nergens heen. Is dit enkel het begin van een verhaal?

Het hachje dat ik niet kon redden    Gi

Dit is eerder een samenvatting van een verhaal dan het verhaal zelf, de hele voorgeschiedis haspel je in luttele ziinen af. Kijk jij je tekst wel na? De ene keer is Hanne de jongste, in enkele zinnen verder blijkt dat dan weer Konraad te zijn? Eerder vertel je dat ze geen tijd hadden voor de kinderen, later vertel je dan weer dat ze het opvoeden van een kind nog eens over wilden doen? het vervolg en het einde zitten goed, hiermee heb je je hachje gered.

Het hachje dat ik niet kon redden    Wi

Er zitten een paar fouten in dit verhaal: "de jongste was Janne" en een zin later: "de jongste heette Koenraad."  Een volkomen overbodige 'en de rest is geschiedenis' en ook nog eens op een verkeerde plek in het verhaal. En zo zijn er nog een paar, al  zijn die foutjes niet al te hinderlijk.  Hinderlijk is wel de simpliciteit van dit verhaal: "Ik besefte dat ik om foute dingen verder te doen ook wat goeds moest doen" is van een ondragelijke oppervlakkigheid! Klaarblijkelijk weet de hoofdpersoon perfect het verschil tussen goed en kwaad en heeft hij 'af en toe zin om iets slechts te doen.' Deze persoon is geen echte levende persoon, met verwarde gevoelens, met discrepantie tussen doen en denken, met dromen en dag-tot-dag realiteit en het goedpraten van fouten. En als een hoofdpersoon zo onecht is, is het moeilijk om het verhaal nog boeiend te vinden. Tenslotte: een babysitklus voor een kok-butler is ook niet erg geloofwaardig.

Het hachje dat ik niet kon redden    Jo

Een slecht geschreven verhaal, de schrijver legt veel uit en het verhaal zelf heeft te weinig inhoud. De schrijver heeft te veel woorden nodig om het verhaal op papier te zetten, hierdoor wordt het langdradig en saai.

Het hachje dat ik niet kon redden    JK

Aanvankelijk dacht ik dat het een heel levensverhaal in vogelvlucht zou worden. Maar dan wordt er gelukkig toch ingezoomd. Niet slecht maar ik werd er niet echt in meegetrokken, het verhaal kwam voor mij niet helemaal tot leven.

Het hachje dat ik niet kon redden    Ru

Het hachje dat ik niet kon redden    Pe

Overgang    Le

Geforceerd verhaaltje met als elementen (ver)vloekende religie en transgenderschap. Over die combi is zeer zeker een stevig verhaal te schrijven, maar dat was dit niet...

Overgang    Mi

Overgang    Sj

Tja, er is blijkbaar een leven na de dood. Creatief bedacht, het verhaal loopt echter niet helemaal lekker. Nog een tikje simpel en de hoofdpersonen lopen wat door elkaar. Kijk er nog eens naar!

Overgang    Fr

Ik mis in dit verhaal het doel van de hoofdpersonage. Laat hem even zijn conflict goed onder woorden brengen.

Overgang    Ev

 De uitvaart van een Jehova's Getuige in een katholieke dienst?

Koekiemonster    Le

Het ‘bezetene’ van de depressieve sportster is goed opgebouwd/verwoord. Niet mijn ding, vooral in het begin, is het enigszins zwijmelende taalgebruik (ook niet geheel zonder stijlfouten overigens). Verder moet een kort verhaal -per definitie- een krachtig einde hebben, op welke wijze ook. Dat heeft dit niet.

Koekiemonster    Mi

Koekiemonster    Sj

Een getalenteerd mens dat ten onder gaat aan demonen. Deprimerend, zo kan het gaan. Velen hebben wel iets in hun persoonlijkheid waar ze mee moeten dealen, de een heftiger dan de ander. Prima verhaal.

Koekiemonster    Fr

Koekiemonster    Ev

Koekiemonster    Gi

Scherpe beschrijving van de vrouw, de ik blijft vaag, ahw om iets te verbergen. Benieuwd. Voor de rest vind ik het wel oké, de 'ik' is een vrij zwakke figuur, die zou ik toch iets genuanceerder benaderen. Zijn opoffering is duidelijk, niet zin apathie en het gebrek aan krachtdadigheid worden nergens geduid.

Koekiemonster    Wi

Er is niets zo saai als perfecte liefde. Nog erger is perfecte onbaatzuchtige liefde, zonder iets terug te verlangen, zonder ego. Gaap! Ook dit verhaal is dodelijk saai in dat opzicht, de beide figuren zijn zo plat als een dubbeltje in hun perfectie. Alle emotie blijft op afstand, de lezer is slechts toeschouwer, hij maakt niets mee. De schrijver heeft wel een goede taalbeheersing, dus hoop ik dat hij/zij dit verhaal spanning kan geven, met echte niet-perfecte mensengevoelens, met een twist, maar vooral met meer rauwe emoties, die horen bij het thema van dit verhaal. En de veelbetekenende traan als laatste zin...kom op, dat kan veel beter dan zo'n afgelebberd cliché!

Koekiemonster    Jo

Een vreselijk onderwerp dat bij me binnenkomt. Het is met iets te veel afstand verteld, waardoor het niet zo krachtig is als het zou moeten zijn. Het lukt te schrijver wel om de pijn en de eenzaamheid onder woorden te krijgen.

Koekiemonster    JK

Dit met veel gevoel geschreven verhaal liet me niet onberoerd. Erg sterk!

Koekiemonster    Ru

Koekiemonster    Pe

Chef    Le

Dit is echt niet best. Beetje in de stijl van een boer had twee kippen: een blauwe en een duif...

Chef    Mi

Chef    Sj

Een zwaardvis in de tuin. Ehm, wat zal ik er over zeggen... Niks maar.

Chef    Fr

Een kok die geen vis durft te vileren. Top context, interessante insteek. Wat kort wat mij betreft

Chef    Ev

Wanneer perfectie niet langer een streven is    Gi

Een lange monoloog overimperfectie. Nadeel is dat er weinig spanning is, de opbouw is oké: er wordt steeds meer weggenomen. That's it.

Wanneer perfectie niet langer een streven is    Wi

Ik moest even naar adem happen, toen ik dit had gelezen. Laat ik met het gemakkelijkste beginnen: deze schrijver heeft een uitstekend taalgevoel, een goede pen en hij heeft een prima fantasie en verhaalstem. Allemaal positief. Het onderwerp zelf zou niet mijn keuze zijn geweest, maar ik zit hier om ingediende verhalen te beoordelen, niet om een mening te hebben over de keuze van onderwerp. Toch zijn er twee cruciale zaken in dit verhaal, die het door mij toegekende aantal punten flink omlaag halen: 1. het direct aanspreken van de lezer. Ik weet dat het een tijdje in is geweest en af en toe kom ik het nog wel eens tegen in verhalen, ook van gearriveerde schrijvers als Ilja Pfeijffer, maar ik vind het een zwaktebod. De lezer krijgt geen kans meer om zelf beelden op te roepen, te fantaseren over mogelijke verhaalontwikkelingen. Nee, hjij wordt door de schrijver in eeen richting gedwongen. Deze stijlfiguur zou beperkt moeten blijven tot extreme vormen van verhaalopbouw, waarbij het direct aanspreken van de lezer echt onvermijdelijk is. Dat is hier zeker niet het geval. 2. De laatste twee zinnen zijn een drama! Wat een suf en moralistische einde aan zo'n heftig verhaal! Voor mij haalde de laatste zinnen het hele verhaal naar beneden.

Wanneer perfectie niet langer een streven is    Jo

De hoofdpersoon van dit verhaal is ver heen, zo ver dat het amper geloofwaardig is. Het verhaal is niet sterk en is veel te lang.

Wanneer perfectie niet langer een streven is    JK

Absurdistisch en deprimerend, niet slecht.

Wanneer perfectie niet langer een streven is    Ru

Wanneer perfectie niet langer een streven is    Pe

Het bierviltje    Le

Dat van een naam op de rand van een bierviltje, dat die onleesbaar blijft, is echt een fraaie vondst. Verder vond ik dit verhaal van een onbeantwoorde liefde, althans zo voelt hij het, niet zo geslaagd. Denk ook aan de twee vuistregels bij -bij uitstek- het korte verhaal, schrijver/ster: een goeie spaningsboog (die was er matig) en een krachtig einde (dat was er niet).

Het bierviltje    Mi

Het bierviltje    Sj

Al dertig jaar niet het lef om een vriendin de liefde te verklaren. En nu zit hij met de gebakken peren. Hoewel, er is nog hoop dankzij de cliffhanger. Ach schrijver, als er nog een tweede kans komt, laat hem dan ajb doorpakken!

Het bierviltje    Fr

Het bierviltje    Ev

Bijzonder mens    Le

Ik ben nooit blij als een kort verhaal (mij) te lang is. Dat leek bij aanvang dit ook, totdat ik bij het einde kwam en teleurgesteld was dat deze fijne koek bijna op was. IJzersterk en lekker ontregelend dit verhaal over een alleenstaande, wrslk. enigszins autistische vrouw van middelbare leeftijd. Heel knappe wendingen, mooi vlot woord- en taalgebruik. Niks opsmuk of overtollig gedoe. Heerlijk die 'loop' in de tijd, dat zij haar eigen advertentie zag en vooral... dat dat een fijnzinnig, sterk einde kreeg toen haar broer dat knipsel zag. Heel tof dit. Schrijver/ster: wie Herman van Veen niet kent (steeds meer, maar ik wel), laat staan zijn spettergedoe I(ik idd niet) moet gaan googlen. Dat is soms dodelijk voor een kort verhaal. Wat mij betreft krijg u een huiswerkopdracht: heel snel weer zo'n fijnzinnig stuk schrijven en indienen bij Verhaal vd Maand..!

Bijzonder mens    Mi

Bijzonder mens    Sj

Stel je voor, je leest bij leven je overlijdensadvertentie, en even later krijg je een dodelijk ongeluk. Goed verzonnen, suspense die vraagt om een verklaring maar die er niet komt, tóch wil je het weten. Mooi beschreven, beeldend en met stijl. Compliment.

Bijzonder mens    Fr

Ja, wat een stuk. Het pakt me, is sterk op geschreven en decor en personages zijn top.

Bijzonder mens    Ev

Goed geschreven verhaal, de schrijver weet heel goed hoe hij/zij de aandacht vast moet houden. Ik moet toegeven dat ik de plot niet helemaal snap, maar mij stoort dat niet, ik ben hier blij mee.

Bijzonder mens    Gi

Mooie observaties en gedachtengangen, maar er mag geschrapt worden, het is te langdradig. Voor het overige: schitterend idee, goed uitgewerkt.

Bijzonder mens    Wi

Bijzonder mens    Jo

Centraal in die verhaal staat een bijzondere rouwadvertentie, het wachten is op de dood van de hoofdpersoon en daarin worden we niet teleurgesteld, of juist wel. Het verhaal is voorspelbaar, maar prettig leesbaar. De eenzaamheid spat van de zinnen af en dat doet de schrijver heel goed. Als verhaal is het wat minder gelukt.

Bijzonder mens    JK

Bijzonder mens    Ru

Bijzonder mens    Pe

Verborgen schittering    Le

Realistisch kampverhaal, met een ietwat onrealistisch goede afloop, hoewel niet onmogelijk. Goed geschreven, een waarschuwing aan ons allen om alert te blijven op dictatoren, psychopaten die anderen willen vermorzelen (zoals momenteel overigens in Gaza)...

Verborgen schittering    Mi

Een bekende geschiedenis, je weet wat er gaat komen en toch weet het mij te raken. Het slot vind ik eigenlijk te positief voor de verschrikkingen waaraan Izaak heeft blootgestaan.

Verborgen schittering    Sj

Prachtige ode aan een overlevende van de WO2-kampen. Het uitzichtloze, de onnoemelijke wreedheid en tegelijk het vastklampen aan de hoop, heel menselijk. Op een enkel taalrammeltje na prachtig beschreven. Chapeau!

Verborgen schittering    Fr

Verschil in schuingedrukte en rechte tekst is op zich helder. Ik vind dit mooier om op te lossen door een tijdsindicatie in tekst weer te geven, alleen is dit persoonlijk en kun je hier van alles van vinden. Verder vind ik het verhaal erg levendig en realistisch

Verborgen schittering    Ev

De gekozen structuur is niet echt origineel, maar wel passend; de bedoeling is dat de lezer verrast zal worden door het einde, maar dat gebeurt niet, hoor. Dat hij ‘op een dag naar zee was gegaan’ en haar daar vond…: waarom niet ‘naar de bergen’ ‘naar de woestijn’ ‘naar de maan’. Ik geloof in toeval, maar in fictie kan dat het beste vermeden worden en zeker op deze luie manier. Sara is erg plat, ze is enkel een symbool, ze leeft niet, ze is platter dan bijfiguur Lissie. Dit verhaal zou heel goed uitgewerkt kunnen worden wanneer de lezer meer mee mag beleven, zodat we dat kamp kunnen zien, ruiken, hun liefde kunnen meevoelen en de wanhoop daarna. Ook zoiets als ‘Na een week bereikt het nieuws hem pas’ hoe werkt dat in zo'n kamp, verboden informatie verwerven en delen?

Verborgen schittering    Gi

Lissie; kort voor Elisabeth is eigenlijk een stijlbreuk. We zitten in het perspectief van zijn gedachten, dus hij zal dat nooit denken, want dat weet hij al, dit is duidelijk info voor de lezer. Schrappen dus. Idem dito voor 'zijn enige dochter'. AntwoordT Izaak! De wisseling tiussen vroeger en nu werkt. Spijtig van het ongeloofwaardige einde: het is inderdaad Sara, want hij fluistert het in haar oor. En van het kettinkje heeft zij geen weet? Dat geloof ik niet. Je slaagt er niet in mijn ongeloof hierin uitt e wissen.

Verborgen schittering    Wi

Dit verhaal is een combinatie van bekende oorlogsverhalen van Joden en de Holocaust (en nee, we moeten nooit stoppen met het vertellen van die verhalen!) en een mierzoet romantisch verhaal. De uitdaging voor de schrijver, die kiest voor een nieuw Holocaust-verhaal, is het kiezen van een nieuw inzicht, een andere insteek, een ander perspectief, andere details dan in die vele honderden verhalen die al zijn verteld over dit onderwerp (ook in het Nederlands). Dat is hier helaas niet gelukt. Het slot is afgeraffeld: hoe Isaäk Sara uiteindelijk weer heeft gevonden, zou dit verhaal nog anders, verfrissend, hebben kunnen maken en een onderbouwing hebben kunnen gegeven aan die eeuwige liefde. Nu komt die de lucht vallen, de lezer kan juist dit belangrijke stukje van het verhaal niet meevoelen. Ook verhaaltechnisch blinkt die verhaal niet uit. Voorbeeld:  De telefoon gaat, dat zal wel Lissie zijn. En inderdaad, het is Lissie. Een dergelijke wijze van schrijven roept valse spanning op. Veel lezers ergeren zich daaraan, en ook deze lezer.

Verborgen schittering    Jo

Een liefdesverhaal met als decor de gruwelijkheden van de oorlog. Het is me een tikje te ongeloofwaardig en het verhaal zelf, hoe gruwelijk ook, is al heel vaak geschreven. Dat de huidige vrouw van de hoofdpersoon Sara is, komt niet als een verrassing en dit maakt het verhaal voor mij niet heel sterk.

Verborgen schittering    JK

Verborgen schittering    Ru

Verborgen schittering    Pe

heilig water    Gi

Het licht van de zon weerkaatst in het water, bereikt dus de ogen. Niet in de akker natuurlijk, een akker weerkaatst niets. Oppassen met schoonschrijverij, voor je het weet vlieg je de bocht uit. Van de stad krijgt hij permissie? Niet de Kerk dus? Vreemd... Leuk einde, origineel verhaal.

heilig water    Wi

Katholieken en hun wonderen...ik heb er niets mee en gelukkig weet de schrijver in de twist op het einde dit verhaal nog te redden. Toch is er nog wel wat aan te merken op dit verhaal: de mooie, poëtische zinnen waarmee dit verhaal begint, wordt ontsierd door het woord ‘plotseling’ dat totaal niet past in de opgeroepen sfeer. Een beek kan nooit ‘plotseling’ het pad kruisen van de jongen. Advies aan de schrijver: zoek de exacte betekenis van het woord ‘plotseling’ eens op! “Klein van stuk maar toch al zeven jaar oud” is een valse tegenstelling. Pijn kan geen vingers verpulveren, er zijn zeker vijf goede Nederlandse werkwoorden die beter passen in deze zin. Verhaaltechnisch had ik bezwaren tegen het hele keurige, nette, gehoorzame, perfecte, zevenjarige jongetje. Het ideaal van elke moeder, maar perfectie is dodelijk saai in een verhaal. Nogmaals, als verhaal is dit lang niet slecht, dankzij de uitstekende twist op het einde, maar schrijftechnisch kan er veel verbeterd worden.

heilig water    Jo

De laatste zin maakt veel goed in dit verhaal. Het leest prettig en ik krijg er een goed gevoel bij. Het is me echter te zoetsappig en te eenvoudig. In plaats van een religieuze verklaring komt de schrijver met een heel ander einde dan ik had verwacht, dat is goed gedaan. Het verhaal zelf is niet heel bijzonder.

heilig water    JK

heilig water    Ru

heilig water    Pe

de jezus van Damascus Gate    Gi

Het begint met een lang reisverslag, ik wacht maar tot het verhaal komt. Tja, een wat vaag einde, je wil iets origineels doen met de surfgast, de lezer laten geloven in een eigentijdse Jezus, maar dat lukt niet zo goed. De stijl (journalistiek- fantastisch) gaat nogal bruusk over. je zou al wat verwijzingen in het reisgedeelte kunnen introduceren.

de jezus van Damascus Gate    Wi

Dit is een zeer adequaat geschreven reisverhaal. Veel reisverhalen geven een toeristische rondleiding, aangevuld met een beschrijving van de ongemakken van het reizen. Veel reisverhalen zijn dan ook voorspelbaar, vaak saai en clichés liggen overal op de loer.  Dit verhaal steekt zeker boven die middelmaat uit, al heeft de schrijver niet alle clichés weten te vermijden. Het slot is bevredigend, persoonlijk, zonder te uitleggerig te worden. Deze schrijver heeft een goede pen en uitstekende taalbeheersing. Enkele suggesties om het verhaal nog beter te maken: ook al heeft de conversatie in het Engels plaatsgevonden, je mag in een reisverhaal, na misschien de eerste uitwisseling in het Engels, dialogen gewoon weergeven in het Nederlands. Nou beheerst elke Nederlandse lezer waarschijnlijk genoeg toeristen-Engels om deze uitwisselingen in het Engels te begrijpen, maar in het Nederlands geschreven kun je die uitwisseling toch wat meer diepgang of details meegeven. In een kort verhaal, ook een kort reisverhaal, moet elke zin er toe doen en het is niet belangrijk of die dialogen letterlijk zo gezegd zijn of niet. Verder zijn de twee reisgenotes nogal plat, in dit verhaal alleen gebruikt om punten te maken: de smerigheid van het hostel, de hitte, de vermoeidheid van reizen, etc. Dit is een bekende stijlfiguur in veel reisverhalen en in die zin dus nogal voorspelbaar. Probeer hetzij de beide reisgenotes samen te voegen tot één, hetzij de reisgenotes wat diepgang mee te geven (maak er echte levende karakters van), hetzij zoek een andere manier om de gewenste punten te maken.

de jezus van Damascus Gate    Jo

Ik vind het lastig om dit verhaal goed te plaatsen, het begint bijna als een reisverslag en wordt pas over de helft interessant. In het boeiende gedeelte ontspoort het verhaal, waardoor de boodschap niet zo overkomt als het zou moeten. Waar ik altijd moeite mee heb in verhalen is het gebruik van buitenlandse teksten, dit is vrijwel nooit nodig. Al met al een boeiend verhaal dat veel beter verteld had mogen worden.

de jezus van Damascus Gate    JK

de jezus van Damascus Gate    Ru

de jezus van Damascus Gate    Pe

de meester    Le

Twee vuistregels bij het korte verhaal: een goeie spaningsboog (die was er enigszins) en een krachtig einde (dat was er niet).

de meester    Mi

de meester    Sj

Machiavellistisch onderwijs, een beetje stoer doen maar dan toch in de slachtofferrol kruipen. Menselijk inkijkje in de geest van een over zijn toeren geraakte leerkracht, die duidelijk een ander vak had moeten kiezen.

de meester    Fr

Geniale opbouw, goede uitwerking en sterke personages.

de meester    Ev

 Doordacht verhaal met een onsympathieke hoofdpersoon, maar het lukt redelijk om toch met hem mee te leven.

de meester    Gi

Antwoorde? Het lot= het, niet haar dat je te lijf gaat. Bij de directeur wist ik al: dit gaat over geld en macht, wellicht heb je in de gedachtengang van Joris al te veel prijs gegeven. Mooi einde, door alleen te tonen wat er gebeurt, dat knap af te wisselen met gedachten, dialoog en actie kreeg je een zeer leesbaar verhaal. Jammer van die enkele onzorgvuldigheden.

de meester    Wi

Op zich heeft dit verhaal een goede spanningsopbouw, maar het slot is een anticlimax, zeker als je ziet hoe dit verhaal van de ene quote van Machiavelli naar de andere wordt gesponnen.  Jammer. Schrijftechnisch heb ik wel wat aanmerkingen. Als je het verhaal begint in de verleden tijd, is het woord ‘nu’ in de tweede zin vervreemdend. Daar zou je ‘toen’ verwachten. ‘Zij wachtten wel op jou, niet andersom’ is een moeizame zin, net als “ik keek over de hoofden van de leerlingen achterin de klas in’. Verder kan dit verhaal hier en daar wel wat komma’s gebruiken. Ook de cliché-beelden van rijke leerlingen, de onderdanige hoofdmeester, ‘typische vrouwelijk gedrag’ van de vrouwelijke leerlingen, vond ik niet heel sterk.

de meester    Jo

Het verhaal leest prettig door, het onderwerp is een leraar en een weerspannige leerling. Het lijkt erop dat de leraar wat gevoelloos in het leven staat, in elk geval pikt hij de verkeerde signalen op. Het verhaal zit aardig in elkaar, het is echter iets te gemakkelijk in elkaar gezet.

de meester    JK

de meester    Ru

de meester    Pe

Zomen    Le

Wat getuigt het toch van geestkracht (en talent) als je de onbeschrijflijke ellende van de uitroeiingskampen zó subtiel en toch zó onverbiddellijk weet vast te leggen, in een zó kort verhaal. Geen woord te veel, geen woord te weinig. Een heel klein maar zeer krachtig plot, loepzuivere dialogen en volkstrekt logisch en toch onverwacht einde. Er is geen millimeter gewelddaad gepleegd en toch druipt het verhaal er uiteindelijk van. Dit verhaal zou bij leerlingen van pakweg groep 8 of middelbare school heel wat los maken, juist omdat er geen aders worden benoemd, gteen beschuldigende vinger. Een kleine maar universele aanklacht dit verhaal, tegen alles wat (on-)mensen elkaar in extremis aandoen. Zo, effe bijkomen nu.

Zomen    Mi

Zomen    Sj

Mei herdenkingsmaand. In een concentratiekamp moet een man een jongen inwerken, niet beseffend dat daarmee zijn laatste uur is aangebroken. De wrede grilligheid ten top. Indringend beschreven, invoelend, in passend taalgebruik. Een pluim!

Zomen    Fr

Zomen    Ev

 Prachtig verhaal: origineel, rustige maar 'geladen' verteltrant, geen enkele scéne nadrukkelijker dan een andere en heel realistisch. Zeer goed.

Zomen    Gi

Mooi begin, wekt de nieuwsgierigheid. Een lichte regenjas die ploft? Kan ik me niet voorstellen. Knap gevonden, geloofwaardig deze dystopische wereld. Het einde laat wat open voor meer interpretaties: ze verdenken hem van diefstal, of het is over en out. Knap gedaan.

Zomen    Wi

Niets op aan te merken. Een klein geschreven verhaal, met een grauwe, gruwelijke achtergrond, die niet beschreven wordt, maar volledig voelbaar is voor de lezer.  Het slot is absoluut perfect, de lezer mag het zelf invullen en ik kon slechts één gruwelijk einde verzinnen. Ik probeer aan alle schrijvers met mijn commentaar een of twee suggesties mee te geven, maar voor deze schrijver heb ik niets anders dan grote complimenten en heel veel bewonderingspunten!

Zomen    Jo

Een eenvoudig verteld verhaal met een gruwelijk, maar onbenoemd einde. Het leest heel prettig, de opbouw van het verhaal is goed. De schrijver levert een vrijwel perfect verhaal af, waarin veel meer niet dan wel verteld wordt. Een verhaal als dit blijft knagen en is daardoor heel goed.

Zomen    JK

Briljant. Tijdens het lezen heb je heel wat vragen. En die worden beantwoord door één woord. Het allerlaatste woord van het verhaal zorgt dat de puzzelstukjes op hun plek vallen. Dat woord beantwoord alle vragen die er toe doen. Dat woord zorgt voor een krachtig schokeffect en verrast je als lezer. Dat woord vertelt evenveel als duizend andere woorden. Heel erg goed gedaan!

Zomen    Ru

Zomen    Pe

Antonio    Le

Sterk verhaal dit, heel scherp de gedachten- en leefwereld verwoord van een joch uit een verziekte thuissituatie. Een kort verhaal -bij uitstek zelfs- moet hebben: 1. Een spanningsboog: die was er en 2. Een -op welke wijze dan ook- krachtig einde. Dat was er niet en dan krijgt dit goede verhaal meteen iets van een episode, geen afgerond verhaal.

Antonio    Mi

Antonio    Sj

Met de dood van zijn 'vader op afstand' ontglipt een uit huis geplaatste jongen, een puber nog, zijn laatste mogelijke ankerpunt. Hij is op drift en zal snel de zin van zijn leven moeten ontdekken, om niet zijn zusje achterna te gaan. Mooi thema maar het blijf voor mij wat aan de oppervlakte. 

Antonio    Fr

Goeie zinnen, scherpe dialogen, het verhaal werkt ergens naartoe. top verhaal

Antonio    Ev

Geschreven in de 'taal' van een 16- jarige, dat is niet makkelijk voor volwassenen, maar goed, geloofwaardig gedaan. Vooral de scène met vader is erg raak beschreven, ik kon goed meevoelen met de jongen. Goede opbouw, goede scèneovergangen, vakwerk.

Antonio    Gi

Geloofwaardig personage. Alvast goed gedaan, sec verteld. Ik lees verder. In één ruk verder gelezen, accuraat geschreven, goed in het hoofd van je personage gekropen.

Antonio    Wi

Goed verhaal, heel vakkundig geschreven met afwisselende lange en korte zinnen en een langzaam opbouwende spanning, waarmee steeds meer details van het leven van Antonio worden ingevuld. Fijn dat de nadrukkelijke uitleg door de schrijver (waar zoveel korte verhaalschrijvers last van hebben) ontbreekt. Goed gekozen details geven die uitleg impliciet. Voorbeeld: we weten niet wie Pieter is aan het begin van het verhaal, maar door zijn woordkeuze (o.a. "prachtvent", "knul") weten we als lezer wat voor persoon deze Pieter is. Deze situationele schets vereist ook geen twist of verrassend slot, het is het leven van Antonio zelfs, wat zo vakkundig in dit verhaal wordt ontvouwt, dat impact heeft op de lezer. Klasse!

Antonio    Jo

Het verhaal weet me te boeien, hoewel er amper iets gebeurt. Wat er echter gebeurt, wordt op een indringende manier beschreven. Het lijkt wel of niet afgerond wordt, toch is het verhaal een eenheid, waarin verdriet in elke zin aanwezig lijkt te zijn.

Antonio    JK

Gevoelens van waardeloosheid, verlies, verlorenheid en mistroostigheid goed neergezet. Mooie inkijk in de geest van de hoofdpersoon.

Antonio    Ru

Antonio    Pe

een nieuwe dag    Le

Dit verhaal mist de beide essenties van het korte veraal: de spanningsboog en het (op welke wijze ook) krachtige einde. Zo krijgt het meer het karakter van een g(b)escrheven episode. Hoewel het thema sterk en actueel is spreekt het verhaal mij niet aan...

een nieuwe dag    Mi

een nieuwe dag    Sj

Zwaar thema, mishandeling en het onvermogen er iets aan te doen. Wat blijft er dan over... Voor mij eindigt het te snel, ik zou meegenomen willen worden in hoe het is mishandeld te worden, wat de overlevingsmechanismen zijn, of en wanneer je eraan onderdoor gaat...

een nieuwe dag    Fr

wat een koortsdroom dit. Je blijft het hele verhaal nieuwsgierig.

een nieuwe dag    Ev

Goed geschreven verhaal, kalmpjes verteld. Ik kan er alleen niet in meegaan dat er geen andere uitweg zou zijn, ik kan de wanhoop niet meevoelen.  Maar mooie vondsten: lepeltje-lepeltje-lepeltje, met Haas, die staat voor zijn aanwezigheid; 'Kun je aan het geluid van de stilte het verschil horen'; Annamaria koekoek, en meer mooie zinnen. Vakwerk.  Kijk wel nog even na wat een pui is, en 'krom mijn eigen lijf als een negatief om het hare heen', lijkt mij, hoe mooi bedoeld ook, niet correct gebruikt.

Mevrouw van Santen    Le

Krachtig verhaal, helaas zonder spanningsboog, over een vrouw met een gespleten persoonlijkheid en diepe inerlijke problemen. Soms was ik effe de draad kwijt. Goeie sfeer- en situatietekeningen. PS: het is grof geschut met een t...

Mevrouw van Santen    Mi

Mevrouw van Santen    Sj

Wat wil de schrijver precies kwijt aan ons. Hoe het werkt met een vorm van een dubbele persoonlijkheid? Welke innerlijke conflicten dat oproept? Het pakt me niet echt, het verhaal geeft te weinig zicht op wat het innerlijke conflict is van mevrouw van Zanten en wat het met haar doet.

Mevrouw van Santen    Fr

Komische start van een verhaal, houd ik van!

Mevrouw van Santen    Ev

Ik begrijp zeker waarom de schrijver voor deze stijl gekozen heeft, maar het is niet helemaal geslaagd, het is verwarrend.  Is ze nu bijv. wel of niet in therapie; wie bestaat er dán thuis? Erg jammer want het verhaal, juist op deze, schizofrene,  manier, verteld vanuit het kleine meisje, heeft een enorme potentie. Even laten liggen en dan herschrijven, schrappen, misschien de volwassene ook een stem geven. Maar vooral: de juiste toon vinden, Niettemin, zeker een compliment waard.

Mevrouw van Santen    Gi

Dit is geen autobiografisch verhaal. Moet je dat zeggen? Op het einde wordt alles immers duidelijk. Dat merkt de lezer wel. Je legt steeds maar uit, wat iets is, wat niet, dat het niet relevant is, stop met de lezer te instrueren.  Eerst bij de tweede alinea (eerste zin tel ik niet) begint het verhaal te vlotten. 'Maar misschien is vandaag...' weer een aankondiging, hoeft niet.  Vervolgens een perspectiefwissel, een alwetende verteller ineens? Ja dus, de waarnemer is zowaar de Dood of een dissociatie, goed gevonden, dit. De beschouwing over bijten en pijn: schrappen, het leidt maar af van het verhaal. Zoomen= zoemen. Geur van natte hond= cliché. Om het verhaal wat meer diepgang te geven= schrappen maar die boel, zeggen dat je iets niet gaat doen? Vermijd dat, die vooraankondigingen leveren de lezer niets op en verwijzen teveel naar de schrijver. Mooi is het idee van automutilatie dat meestal wijst naar seksueel misbruik. Je maakt me nu benieuwd, de beschrijvingen in de klas zitten ook goed. Oké, het einde zit goed, het gaat inderdaad om dissociatie (met een mps component) na langdurig geweld of misbruik. Nog wat schrappen en je hebt een knap verhaal.

Mevrouw van Santen    Wi

Goed verhaal. Origineel opgezet, uistekende taalvaardigheid van de schijver.  Verhaaltechnisch miste ik de spanningsopbouw. Halverwege het verhaal weet de lezer waar dit over gaat en daarmee is de laatste zin volkomen overbodig geworden. Te uitleggerig! Een les voor heel veel korte verhalenschrijvers: niet blijven doorschrijven als het verhaal is verteld en vooral niet nog eens uitleggen wat de lezer allang heeft begrepen! Nog een paar suggesties om van dit goede verhaal een heel goed verhaal te maken:  De zin "die leeft voor haar werk in plaats van werkt voor haar leven" is niet alleen een cliché, maar voegt ook niets toe aan dit verhaal. De twee zinnen die beginnen met " Om het verhaal meer diepgang te geven.....t/m ...... maar dat doe ik niet." is een te opzichtige poging om wat meer spanninbg op te bouwen, maar dat doorziet de lezer. Laat beide zinnen weg of probeer op een subtielere manier wat meer spanning in het verhaal te brengen. Maar al met al: complimenten voor dit goede, originele verhaal.

Mevrouw van Santen    Jo

Een treurig verhaal, een bijzondere schrijfstijl en een akelig einde. Het zouden ingrediënten van een geweldig verhaal kunnen zijn. Dit is het jammer genoeg niet. Het leest niet onprettig en de wijze waarop de echte hoofdpersoon van het verhaal wordt geïntroduceerd, is niet verkeerd, maar het is gewoonweg net niet goed genoeg.

Mevrouw van Santen    JK

Prachtig!

Mevrouw van Santen    Ru

Mevrouw van Santen    Pe

Koekiemonster    Le

Het ‘bezetene’ van de depressieve sportster is goed opgebouwd/verwoord. Niet mijn ding, vooral in het begin, is het enigszins zwijmelende taalgebruik (ook niet geheel zonder stijlfouten overigens). Verder moet een kort verhaal -per definitie- een krachtig einde hebben, op welke wijze ook. Dat heeft dit niet.

Koekiemonster    Mi

Koekiemonster    Sj

Een getalenteerd mens dat ten onder gaat aan demonen. Deprimerend, zo kan het gaan. Velen hebben wel iets in hun persoonlijkheid waar ze mee moeten dealen, de een heftiger dan de ander. Prima verhaal.

Koekiemonster    Fr

Koekiemonster    Ev

Koekiemonster    Gi

Scherpe beschrijving van de vrouw, de ik blijft vaag, ahw om iets te verbergen. Benieuwd. Voor de rest vind ik het wel oké, de 'ik' is een vrij zwakke figuur, die zou ik toch iets genuanceerder benaderen. Zijn opoffering is duidelijk, niet zin apathie en het gebrek aan krachtdadigheid worden nergens geduid.

Koekiemonster    Wi

Er is niets zo saai als perfecte liefde. Nog erger is perfecte onbaatzuchtige liefde, zonder iets terug te verlangen, zonder ego. Gaap! Ook dit verhaal is dodelijk saai in dat opzicht, de beide figuren zijn zo plat als een dubbeltje in hun perfectie. Alle emotie blijft op afstand, de lezer is slechts toeschouwer, hij maakt niets mee. De schrijver heeft wel een goede taalbeheersing, dus hoop ik dat hij/zij dit verhaal spanning kan geven, met echte niet-perfecte mensengevoelens, met een twist, maar vooral met meer rauwe emoties, die horen bij het thema van dit verhaal. En de veelbetekenende traan als laatste zin...kom op, dat kan veel beter dan zo'n afgelebberd cliché!

Koekiemonster    Jo

Een vreselijk onderwerp dat bij me binnenkomt. Het is met iets te veel afstand verteld, waardoor het niet zo krachtig is als het zou moeten zijn. Het lukt te schrijver wel om de pijn en de eenzaamheid onder woorden te krijgen.

Koekiemonster    JK

Dit met veel gevoel geschreven verhaal liet me niet onberoerd. Erg sterk!

Koekiemonster    Ru

Koekiemonster    Pe