Jurycommentaar juli 2024

Hieronder vind je het jurycommentaar van juli. Je kunt het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken. Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jurylid coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Let op: lezen is voor eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan eventueel een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Het commentaar

Gesorteerd per verhaal

de spiegel    Ru
Een bijzonder verhaal dat klopt met alle rituelen en betekenissen. Het had zo echt gebeurd kunnen zijn.

de spiegel    Mi
Probeer het verhaal eens spannender te schrijven om de lezer het verhaal in te trekken.

de spiegel    Sj
Mix van wat horror en suspense, een spiegelbeelde dat de identiteit overneemt. Op zich leuk bedacht maar te simpel geschreven. Voorbeelden te over, ik geef er enkele uit het begin. Tot 2x toe 'het huis was niet groot'. Of: 'prachtig en wat is het hier mooi.' Kom schrijver, dit moet beter kunnen.

de spiegel    Fr
Begint wel echt gelijk pakkend. Soms ben ik het verhaal een beetje kwijt en moet ik dingen nog een keer lezen.

de spiegel    Ev


Blericks offer    Gi
Mooi verhaal wel een stuk te lang, er zit meer een novelle in. Je vertelt nog teveel. Nochtans zijn er alinea's waarin de lezer mee beleeft wat de protagonist voelt en denkt, die zitten goed. Maar doordat je zoveel in een kort verhaal moet steken ben je  verplicht een deel te vertellen. Dat is het probleem. Soms gebruik je teveel de passieve stijl (worden). Dat vertraagt je tekst. Er zijn veel bijzinnetjes die je kunt schrappen. Je beschrijft de ruimte (de route in dit geval) accuraat. Hoe weet het ontvangstcomité van zijn komst? Veel administratieve taal ook, dat maakt het verhaal wat zwaar, snij het vet er af. Wat Pan aankondigt kan veel strakker, actiever. Show, don't tell is de balangrijkste regel bij het schrijven. Zoek het maar eens op, moest je niet begrijpen wat ermee bedoeld wordt. De sfeer in je verhaal zit ook wel goed. 

Blericks offer    Wi
Schrijftechnisch: In een verhaal dat in een heel ver verleden speelt, laten we zeggen 1000 jaar geleden, hoor je een afstand niet uit te drukken in kilometers. “25 km naar het noorden” is dus ongepast. Ik zie ook slordig gebruik van voorzetsels: “Op deze dag, de zomerzonnewende, waar” (waar = waarvan); “Iedereen was al van ’s morgens” (van = vanaf). Verhaaltechnisch: Dit verhaal voelt heel lang aan, het kabbelt maar voort, terwijl er in feite niets gebeurt. Volledig overbodige zinnen als “ De drie mannen besloten de bespreking en gingen ieders huns weegs.” maken het nog erger. Eigenlijk voegt de ontvangst van de nieuwe drude in zijn eigen dorp, de hele beschrijving van de reis en de ontvangst in Blerick niets toe aan het verhaal. En dan...na 1200 woorden aan beschrijving, mag het verhaal eindelijk beginnen! Jammer dat dat zowel met een droom (of verschijning) begint als eindigt. Dromen doen het slecht in korte verhalen, ze zijn vaak een uitweg voor schrijvers die niets beters kunnen verzinnen. De spanning ontbreekt volledig, er is geen ontwikkeling van de hoofdpersoon, er is geen verrassing of twist op het einde, of een sterk einde dat de lezer aan het denken zet. Aan fantasie ontbreekt het deze schrijver niet, hij/zij ziet heel duidelijk het leven voor zich zoals dat 1000 jaar geleden werd geleefd. Probeer deze fantasie eens in te zetten om dit verhaal een heel stuk spannender te maken!

Blericks offer    Jo
Ik heb dit verhaal met veel plezier gelezen, het is goed geschreven in inhoudelijk is het de moeite waard. Als onderdeel van een historische roman is het voortreffelijk, als kort verhaal vind ik het niet sterk genoeg. Het is hiervoor te langdradig en het kabbelt te veel door. Er zit een einde aan dit verhaal, het voelt niet echt als een definitief einde, ik ben nieuwsgierig naar wat komen gaat. Dit is bij een kort verhaal niet goed.

Blericks offer    JK


Blericks offer    Pe
Er ontbreken metaforen en beeldspraken, er zijn geen beschrijvingen van couleur locale, en het is meer tell dan show. Het is meer een vertelling dan een verhaal.

Papa    Ru
Vooral een warrige beschrijving van sexuele activiteiten. De verhaallijn is me volkomen onduidelijk.

Papa    Mi
Dat het ik-personage woedend is op de vader dat is heel duidelijk, maar het blijft wat oppervlakkig. Het zijn vooral beschuldigingen, alsof iemand even haar hart wil luchten.

Papa    Sj
De intentie is ongetwijfeld goed, deze ontboezeming over papa. het blijft echter volstrekt aan de oppervlakte en het taalgebruik is ondermaats. Volgende keer beter...

Papa    Fr
Ik vind het kwetsbaar en mooi geschreven, echter vind ik het niet echt een kort verhaal. Meer dagboekvorm.

Papa    Ev


Moord in Saigon    Gi
Schrap 'terwijl ik zit te kijken', dat vertelde je al. Visa is meervoud, dus visum. Haar hem, betekkend? Nee, teveel fouten, herschrijf dit.

Moord in Saigon    Wi
Dit verhaal lijkt uit het Amerikaans vertaald: pimps, G.I.’s, visa (= visum in het Nederlands), hey (= hi of hé in het Nederlands), kijkt rond zich (= kijkt om zich heen). “Hoeveel om je hier en nu te doen” is gewoon een slechte vertaling van “How much to do you here and now?”. En verder is die vertaling niet zo goed gelukt, gezien de vele taalfouten in het Nederlands: betekent met een d, jou met een w. En dit alles allemaal al in de eerste alinea. Ik heb met weinig lust verder gelezen, alle vertaalproblemen en Nederlandse taalfouten verder negerend. En het verder lezen was geen plezier. Dat betrof niet eens de over-de-top rauwe tekst met veel herhaling van handelingen, maar het volkomen gebrek aan meeleven, meevoelen wat de lezer ervaart. Dit verhaal bevat alleen platte figuren, de veronderstelling zal wel zijn dat oorlog aanzet tot onmenselijk gedrag, maar die veronderstelling moet dan wel aannemelijk gemaakt worden in het verhaal. Daar is deze schrijver niet in geslaagd.

Moord in Saigon    Jo
Dit verhaal is slecht geschreven. Er staan te veel spelfouten in, het leest niet lekker door en het verhaal zelf is vooral grof. Een enkele keer gebruikt de schrijver hoofdletters om iets te beklemtonen, ik vind dit vreselijk, gewoon niet doen.

Moord in Saigon    JK


Moord in Saigon    Pe
Spannend, knappe opbouw met de dagen, wel behoorlijk wat taalfoutjes

De geruchten over mijn dood    Ru
In het 7e tekstblokje wordt Joost Daan genoemd. Bewust of per ongeluk? Verder vlot geschreven, makkelijk te lezen, een mooie opbouw

De geruchten over mijn dood    Mi
Mooi verhaal, goed opgebouwd.

De geruchten over mijn dood    Sj
Valse geruchten over een overlijden. In aanvang een prima onderwerp, het maakt nieuwsgierig. Het blijkt echter een list te zijn van een dame om haar vriend te plunderen. Tja, wat mij betreft zat er meer in, naar het einde toe raakt de schrijver me dus kwijt.

De geruchten over mijn dood    Fr
Interessant concept. Wat mij betreft mag de spanning en het moment dat de barman flauwvalt nog wel groter gemaakt worden. Dat is een enorm moment. Ook dat hij erachter komt dat hij dood gewaand werd. Daar mag meer meotie in.

De geruchten over mijn dood    Ev
Om de één of andere reden ademt de tekst de  sfeer van van de aloude western pulp, en dat bedoel ik positief; hoewel ik de toon wel wat melig vind: een beetje, geforceerd, leukig, maar dat is natuurlijk een kwestie van smaak.  De intro is een beetje te veel cliché, een zinnetje als  ‘ Het zonnetje scheen, de bloemetjes bloeiden en ik floot een vrolijk deuntje onderweg’ is echt te weinig creatief.  Ik vind de opbouw, de structuur, passend, en prettig lezen, het heeft iets ouderwets sympathieks. Het personage Lara is wezenlijk voor het verhaal, maar wordt pas tijdens het ‘laatste bedrijf’ ten tonele gevoerd; beter is reeds in het ‘eerste bedrijf’ naar haar te verwijzen,  bijv. wanneer er met de barman over Jimmy gesproken wordt, nu is het een deus ex machina.
Dit verhaal bevat erg veel dialogen,  stampvol  ‘grinnikte hij/ treiterde ik/ protesteerde hij/ suste, mijmerde beaamde lachte foeterde mopperde enz enz:  Maar hóe iemand iets zegt, kan de lezer al  opmaken uit de, mits goed geschreven, dialoog, het betreft tenslotte  maar twee personen. Bijvoorbeeld: ‘En toch was de roddel geloofwaardig,’ wierp de barman tegen. Wanneer je dat zoveel mogelijk schrapt krijgen je dialogen en dus je verhaal, veel meer vaart. Kijk, bijv. , eens op deze site    https://luciavandenbrink.nl/schrijven-van-dialoog-in-fictie-acht-tips, of op schrijvenonline.org
Ook jammer: geen beschrijvingen, geen decor; de lezer krijgt niets te zien te horen te ruiken en beleeft dus niet veel.

Wisselwerking    Gi
Een drankje komen doen? Wat is dat voor een zin? Daan is Daan niet. Tot in d ehelft gelezen, opgegeven, te oppervlakkig verhaal.

Wisselwerking    Wi
Ik ben niet van de romcoms en dit verhaal volgt geheel het afgelebberde Hollywood model: jongetje en meisje haten elkaar, maar om verkeerde of misbegrepen of eigenlijke te flauwe redenen. Broer (of vriend of collega of buurman) verzint een list, zodat ze elkaar toch weer tegenkomen en na enig tegenstribbelen hebben we daar dan de voorspelbare afloop waarin ze elkaar vinden. Honderden van dat soort films zijn er al gemaakt, duizenden van dat soort verhalen geschreven, met name in de Bouquetreeks. Onderdeel van dit soort verhaaltjes is ook het bewust (en meestal niet al te subtiel) op het verkeerde been zetten van de kijker/lezer. In dit geval “Ik heb gedroomd, dat Daan terug was,” daarmee de illusie gevend dat Daan was wegegaan. Later blijkt dat hij was overleden en dat is dan weer bedoeld om extra emoties op te wekken bij de kijker/lezer. Beste Schrijfster (neem ik aan): u excelleert in het bouquetreeks-genre (zelfs de titel past daarin: met de subtiele verwijzing naar het beroep van beiden), ga daar vooral in door. Maar ik kan er niet veel punten voor geven, niet eens omdat het genre me niet aanspreekt (er zijn in deze wedstrijd vaker verhalen in genres die mij niet aanspreken, maar die toch hoge punten krijgen van mij), maar omdat ik mij als lezer echt oprecht genept voel bij het lezen van dit verhaaltje: vanaf het begin verloopt alles geheel voorspelbaar en exact volgens het geijkte stramien, zonder ook maar één verrassing of twist.

Wisselwerking    Jo
Een romantisch verhaal waarvan het einde zich veel te vroeg aankondigt. Het leest vlot door, inhoudelijk is het niet heel bijzonder. Aan het einde valt alles op zijn plek, voor de lezer zit hier geen verrassing in. Alles in het verhaal klopt en mede hierdoor is het saai.

Wisselwerking    JK


Wisselwerking    Pe
Aardig verhaal, maar een beetje voorspelbaar.

Opwaaiend zomerjurkje    Ru
Mooie beschrijving van wat een wachttijd met je doet, als je in geestelijke nood zit. De lange wachttijd verbaasde me al, je gaat uit van een fysieke ziekte. Mooie clou dus.

Opwaaiend zomerjurkje    Mi
De spanningsboog ontbreekt. Ongetwijfeld fijne herinneringen voor de schrijver, maar te weinig om de interesse van de lezer op te wekken.

Opwaaiend zomerjurkje    Sj
Coming of age in the sixties (sorry, dit moest even in het Engels). Een gesloten nog maar net de puberteit ontgroeiende jongen die zich dankzij een assertief meisje eindelijk durft te laten zien. De haren gaan groeien, de kleding verandert, de jongerencultuur komt op. Een mooi tijdbeeld, venster op een andere tijd, sfeervol, romantisch. Petje af, schrijver!

Opwaaiend zomerjurkje    Fr
Een mooi, klein gehouden kort verhaal. Toch mis ik wat conflict en opbouw naar een climax toe. Grappige titel trouwens!

Opwaaiend zomerjurkje    Ev
Is er dan nog stééds een lezerspubliek voor dit onderwerp?

Wachtlijst    Gi
Ik weet niet wat de bedoeling is van dit schrijven, het is een dagboek, een relaas met geen conflict, steeds hetzelfde gejammer. Geen beschrijvingen, weinig ingekleurde personages.

Wachtlijst    Wi
Dit is een aangrijpend, zeer persoonlijk, waarschijnlijk waargebeurd verslag, dat eigenlijk niet thuishoort in een wedstrijd. Als jurylid word ik verondersteld cijfers te geven en verhalen onderling te vergelijken, zodat we (met de hele jury gezamenlijk) komen tot het beste verhaal van deze maand. Hoe schrijnend dit verslag ook is, dit is een dagboekverslag, niet een kort verhaal, en dit verslag heeft de schrijfster voor zichzelf geschreven, niet voor een lezer, zoals ik! Ik wil dan ook mijn verhaaltechnische en schrijftechnische opmerkingen voor me houden, die zouden opgepast zijn in een dergelijk aangrijpend verslag.

Wachtlijst    Jo
De hoofdpersoon van dit verhaal staat op een wachtlijst. Terwijl de hoofdpersoon lang moet wachten stort de wereld om hem of haar heen. De wachtlijst staat centraal in dit verhaal, het is duidelijk een aanklacht tegen het lange wachten. Dit komt duidelijk over, maar levert geen boeiend verhaal op. Het is meer een opsomming van de aftakeling van de hoofdpersoon.

Wachtlijst    JK


Wachtlijst    Pe
 Een acht omdat her voor velen zo herkenbaar is, je leest het ongeduld en de frustratie

Golddigger    Ru
lekker leesbaar, mooie uiteenrafeling van het verhaal. Alleen de betekenis van het geamputeerde oog kan ik niet plaatsen.

Golddigger    Mi
 Leuk verhaal, maar een beetje vlak geschreven.

Golddigger    Sj
Op de erfenis beluste kinderen vermoeden dat papa het aanlegt met een 'golddigger' maar zij blijkt na haar dood zelf genoeg goud  te bezitten. Leuk bedacht maar het gedoe met de jeugdliefde en die voornamen is te verwarrend. Kijk daar nog eens naar.

Golddigger    Fr
Veel dialoog, wel sterk gedaan trouwens. Ook kwetsbaar en veel emotie in de zinnen, dat is knap. Wat ik moeilijk vind is die continue omschakeling tussen Helga en Heleen, dat maakt het soms verwarrend. En daarnaast mag de werking naar het plot wel wat straker en duidelijker

Golddigger    Ev


vergeten verhaal    Gi
Tweemaal voelen in de eerste zinnen.  Derde alinea is te lang. Een innerlijke monoloog moet strakker of nieuwe spannende dingen brengen. ook de vierde, al die vragen: dat werkt niet. Met een uniform aan: in uniform. je blijft het verhaal maar rekken, je komt met teveel vragen, dat verveelt me op de duur, je haalt er de spanning uit. heb nog even doorgelezen, maar nee, heb he topgegeven, alles wordt uitgerokken en ipv dat dit spanning releveert, krijg je net het omgekeerde effect: gaap!

vergeten verhaal    Wi
Nee, voor mij werkt dit verhaal niet. Veel te veel uitgesponnen, veel en veel te traag om de spanning echt goed op te bouwen. Dat iemand in de war is door de uitwerkende narcose na een operatie is natuurlijk heel begrijpelijk, maar onvoldoende basis voor dit verhaal. Verder denkt niemand in termen van 'mijn broer' of 'mijn zwager'. Als ik denk aan mijn broer en zwager, dan denk ik 'Hans' en 'Joep.' De vrouw van je zwager is meestal je zus, tenzij het gaat om de broer of zus van je vrouw. Een vrouw (eventueel man) van deze ikfiguur komt niet voor in het verhaal. Tenslotte eindigt het verhaal in een anticlimax: die oogoperatie bleek gepland en niets van doen te hebben met de buurvrouw. Het was een puur toeval dat de ikfiguur op dezelfde ziekenhuiskamer terecht kwam als zijn schoonzus. Puur toeval maakt de meeste verhalen slechter, niet beter. En dan zijn er nog de taalfouten...

vergeten verhaal    Jo
Een bijzonder rommelig verteld verhaal. De schrijver probeert spanning op te bouwen, dit gebeurt door eindeloos veel herhalingen. De hoofdpersoon ligt in het ziekenhuis en we zitten als lezer in zijn hoofd. Het verhaal is mede zo rommelig, omdat de hoofdpersoon langzaam maar zeker door begint te krijgen wat er gebeurd is. Dit is uiteindelijk zo ongeloofwaardig dat het hele verhaal niet veel voorstelt.

vergeten verhaal    JK


vergeten verhaal    Pe
 Mooi verhaal, veel spanning, maar slot helaas een beetje voorspelbaar

Lente in Warschau    Ru
Het meest indrukwekkende aan dit verhaal is hoe de eenzaamheid van Archis beschrven wordt aan de hand van zijn gedichten en dat het Jeffrey raakt. De alinea over Thomas en Brigitte is overbodig. De relatie met Jeffrey is niet duidelijk en voegt niets toe.

Lente in Warschau    Mi
 Een aangrijpend verhaal, het zou prettiger lezen als er minder verteld werd. 'Show, don't tell' trekt de lezer meer het verhaal in.

Lente in Warschau    Sj
Een beladen roadtrip in oorlogstijd. de grilligheid van het lot. Mooi in beeld gebracht, bijna een documentaire. Pluim!

Lente in Warschau    Fr
Mooie glimp in het leven van Cor. Wat ik merk is dat ik door wil lezen. Dat is aan de ene kant een heel goed teken, maar aan de andere kant leek het alsof ik een stuk las uit een groter geheel. En dat groter geheel past er ook veel meer bij, dan het korte verhaal. Misschien toch een andere vorm zoeken?

Lente in Warschau    Ev
 Begint nogal abrupt, we weten niet waar en wanneer dit zich afspeelt, dus ik zou in de eerste regel kiezen voor nazi's  ipv Duitsers.  Waarschijnlijk berust dit verhaal op  een bestaande gebeurtenis: het leest als een reportage, feitelijk en zakelijk verteld,  dus in die zin min of meer geslaagd, maar niet echt verhalend: geen beschrijvingen, geen decor, geen geluiden, geen geuren. De lezer kan het verhaal dan niet meebeleven; tuurlijk is het wel verdrietig, maar toch blijven de jongens op afstand.

Archis    Gi
Tweede zin is krom. 'Voor ik het beseffte' volstaat. Vermijd labels als ik voelde, ik zag, ik hoorde, ik rook maar benoem het gevoel rechtstreeks. Dus: mijn hart ging tekeer (of roffelde). Die zin is ook te lang, splits die in twee of drie korte zinnen. Schrap 'om te vechten', wat zou hij anders op een slachtveld doen? Plots houdt het hoofdpersonage dan een brief vast, zonder overgang. Vreemde sprong. Het jongetje Thomas, is dat het zoontje? Archis is de soldaat, Archilochos is de strijder in het boek met dezelfde naam. Maar op het einde zeg je dat je Archis leest. Hallo?

Archis    Wi
Archis leest Archilochos. Teveel toeval en toeval doet het slecht in korte verhalen. De cursief gedrukte stukken tekst in dit verhaal zijn, vermoedelijk, vertaalde gedichten van de Oudgriekse dichter en militair Archilochos en/of gedichten door de overleden soldaat Archis geschreven. Het wordt nooit duidelijk. Het is als los zand, dit verhaal bestaat uit niet veel meer dan flarden van het leven van een militair vermengd met flarden van gedichten. Spanning zit er niet in, een bijzondere ontknoping of twist aan het einde van het verhaal ook niet. En dan is er ook nog de overmaat aan moeizame zinnen zoals ‘Sindsdien had iets aan hem me geïntrigeerd.’ “Het zou een zonde zijn” betekent heel wat anders dan “Het zou zonde zijn” wat waarschijnlijk is bedoeld.

Archis    Jo
De geschiedenis herhaalt zich in dit verhaal. Knap gedaan, want dat is precies wat de geschiedenis ons leert. Wij mensen lijken niet te kunnen leren van hun gedrag, in dit verhaal is dit op een mooie manier verwoord. Het is een mooie afwisseling van proza en poëzie, het is indringend zonder dat het sentimenteel wordt. Een mooie inzending.

Archis    JK


Archis    Pe
 Fantastisch verhaal, paar hele kleine dingetjes om het nog scherper te maken.

Tandartsbezoek    Ru
een beetje vergezocht, wel mooi beschrven

Tandartsbezoek    Mi
 Mooi vertelde psychologische scène.

Tandartsbezoek    Sj
Leven met een puberdochter, zeer herkenbaar. Jammer genoeg blijft het aan de oppervlakte. Kom op schrijver, er zit méer in!

Tandartsbezoek    Fr
Ik moest heel hard lachen om 'mogen we dan een poes?'. Wat ik mooi vind aan deze tekst is dat het heel erg 'show don't tell' is, het is een totale actie van een vermoeide moeder. Heerlijk en goed opgeschreven

Tandartsbezoek    Ev
Dit is geen kort verhaal, dit is een column. Wanneer het de bedoeling is om de lezer te vermaken met een huis- tuin- en keukenverhaal, ja dan moet het wel grappig geschreven zijn, nu beleven we alleen de irritatie mee; het is niet meer dan een opsomming.van opeenvolgende onbeduidende gebeurtenisjes.

De zoektocht    Gi
Oppassen met clichés en versteende uitdrukkingen zoals 'vervlogen tijden'.  Verderop staat het vol van die uitgesleten beschrijvingen (warme herinneringen, harde les, goede man, dienstdoende arts, gefronste wenkbrauwen enz). Zoek originelere omschrijvingen. Het vervolg is oké dankzij het idee, de wending.

De zoektocht    Wi
Verhaaltechnisch heb ik grote problemen met dit verhaal: nergens is ook maar aannemelijk gemaakt dat de moeder zelfmoord heeft gepleegd, waarom niet toch een hartaanval? Waarom gaat er zoveel tijd overheen tussen het vinden van de sleutel en het openen van de kast in de slaapkamer. En vervolgens blijken de echt belangrijke zaken op zolder te liggen, in een briefwisseling tussen zijn ouders. En ik hou ook niet van toeval in een kort verhaal, hij komt de persoon die zijn eigen moeder blijkt te zijn tegen als collega. Schrijftechnisch zie ik nogal wat clichés, moeizame zinnen en niet gelukte metaforen. 'Uit de jaren zeventig van de vorige eeuw,' die laatste toevoeging is helemaal niet nodig. De geur van vers gebakken brood, haar hart was een gesloten boek, gevangen in een web van vragen. De vragen stapelden zich op, als een grauwe sluier die hem gevangen hield, enz, enz. Deze schrijver heeft begrepen hoe je spanning opbouwt in een verhaal en dat is een heel geod begin, maar er moet in dit verhaal nog heel veel opgeschoond worden.

De zoektocht    Jo
Een bijzonder liefdesverhaal, waarin alles uiteindelijk keurig op zijn plaats valt. Wat mij betreft te keurig, de verhaallijnen zijn niet geloofwaardig genoeg, het einde is te geforceerd. Het verhaal leest prettig, bij vlagen is het goed. Als geheel rammelt het teveel om echt goed te zijn.

De zoektocht    JK


De zoektocht    Pe
 Mooi verhaal, vertelling, meer tell dan show, eigenlijk een beschrijving van hoe een roman verhaal kan zijn.

Czirok    Ru
Totaal niet boeiend

Czirok    Mi
 Fijne schrijfstijl, maar ikmis een verrassingselement.

Czirok    Sj
 De strijd tussen de zachtmoedigen en de heerszuchtigen, tussen de kunsten en het alledaagse. Op is dat als thema meer dan voldoende, de uiteindelijke hemelvaart als engel kan ik wel plaatsen maar is toch een onnodige toevoeging.

Czirok    Fr
Een van de meer originelere verhalen van deze maand.  Niet mijn genre, maar dat neemt niet weg dat het goed op geschreven is. De opbouw en introductie van de fantastische karakters, mag wat mij betreft wel wat uitgebreider.

Czirok    Ev
 Dit verhaal is eerder gepubliceerd op fantasize.nl en dat is niet toegestaan volgens het reglement van VvdM

Het marginale specimen    Gi
Bombastische en aanmatigende stijl, weinig aan te beleven, totaal ongeloofwaardig ook. Het speelt zich in de toekomst af, maar de voornamen dateren van een andere tijd.

Het marginale specimen    Wi
Ja, een goed ultrakort verhaal! En dat is zo ongeveer de lastigste categorie korte verhalen, dus complimenten aan de schrijver. Over het algemeen heeft de schrijver de toonzetting klein weten te houden, de beste keuze voor zo'n verhaal. Alleen 'alcoholische elixers en rookstokken' passen daar totaal niet in. Bier (of alcohol) en sigaretten (of rookwaar) past beter. De verwijzing naar de studie "De student met een dikke cent" is uitstekend. Het lijkt een onnodig zijpaadje (wat een doodzonde is in een ultrakort verhaal), maar deze zin geeft juist het grotere kader aan waarin dit verhaal gelezen moet worden. Knap gedaan! Alleen de laatste zin vond ik niet sterk en een perfect ultrakort verhaal heeft ook een perfecte slotzin. Graag meer van dit soort verhalen, schrijver, want goede ultrakorte verhalen zijn schaars, ook in deze wedstrijd!

Het marginale specimen    Jo
Het menselijk gedrag wordt in dit verhaal beschreven vanuit een bijzonder perspectief. Het is niet boeiend en vooral saai. Het idee is niet zo verkeerd, het is echter niet origineel en de uitwerking is ondermaats.

Het marginale specimen    JK


Het marginale specimen    Pe
 Onaf verhaal, maar een goede aanzet voor een roman.

Antoinette    Ru
totaal niet boeiend

Antoinette    Mi
Mooi slot

Antoinette    Sj
De stripper die de echtgenote voor even terug moet brengen. Leuk verhaal maar er mist helaas de apotheose. Wat wordt de opdracht voor de pseudo-Antoinette?

Antoinette    Fr
Goed geschreven, in hele korte tijd een heel sterk conflict neergezet. Climax en plot ook erg sterk. Goede en vloeiende zinnen. Niet te lang, niet te kort, goede variatie.

Antoinette    Ev
De beginzin ‘Na twee maanden besloot ik…” Ik denk niet dat dit een goed begin is, het wekt ergernis:  ‘Huh? Twee maanden na wát dan?
De oude man wordt uitgebreid neergezet als een persoon die de walging van de lezer moet opwekken, en dan komt de zin ‘Plots veranderde zijn houding in die van een kleine jongen …. ‘, dit gaat te snel, ik denk wel te begrijpen wat de schrijver beoogt, maar dit betreft het wezen van dit verhaal, en op deze manier. zonder verdere opbouw, is het niet geloofwaardig; de man kan wel manipuleren, want mij is zojuist een vies ventje geschetst en dat beeld verdwijnt niet zo snel.

its a bad lucky day    Gi
Lees je verhaal na, waarom staat 'beweeggrond' in een kleiner lettertype? Ook verderop schrijf je steeds in een te klein lettertype. We krijgen niet te weten waarom die stalen kabel daar hing, of die daar vroeger hing. Zo blijft dit een anekdote, een reisbelevenis en wordt het geen verhaal.

its a bad lucky day    Wi
Er wordt elke maand wel een reisverhaal aangeboden in deze wedstrijd. Maar een reisverhaal is pas een verhaal (en dus niet een reisverslag) als er een bijzondere waarneming is, een onverwacht perspectief, een invoelbare karakterontwikkeling bij de reiziger of een twist of verrassing aan het einde. Niets van dat alles in dit verhaal. Dit reisverslag komt niet uit boven een reis-anekdote, en dat is echt te weinig voor een goed kort verhaal. Natuurlijk is het spannend om door een gids achtergelaten te worden in de woestijn, maar dat tilt dit verhaal niet uit boven het gebruikelijke reisverslag: ‘er was een probleem, maar gelukkig werd het opgelost.’ Verder gebruikt deze schrijver op schijnbaar willekeurige plekken cursief schrift. Een consistent gebruik van cursief in een verhaal heeft vaak een betekenis (meest gebruikt: zinnen in een andere taal worden cursief gemaakt).

its a bad lucky day    Jo
Een spannend verhaal dat maar niet spannend wil worden. Het lijkt erop of de schrijver op zoek is naar een verhaal, dat hij maar niet kan vinden. We rommelen een beetje door het verhaal heen, als het spannend begint te worden, zijn we aan het einde van het verhaal. Dit einde is vooral een deceptie.

its a bad lucky day    JK


its a bad lucky day    Pe
Reisverslag, niet zo geschikt als Verhaal van de Maand

Meisje met Mercedes    Ru
met een grote glimlach gelezen. Lekker kort en zeer verfrissend!

Meisje met Mercedes    Mi
Flauw slot.

Meisje met Mercedes    Sj
Je kan niet alles hebben, een trouwe auto en een trouwe vent. Wat een avonturen met zo'n oude diesel, wel wat anders dan die elektrische auto's van tegenwoordig. Luchtig vermaak.

Meisje met Mercedes    Fr
Het verhaal start best sterk, maar eindigt wat mij betreft zwak. Ik kom niet helemaal te weten wie de personages zijn en wat ze beweegt, waar het conflict zit. Jammer, want ik denk wel dat er potentie in zit.

Meisje met Mercedes    Ev
Een Mercedes blijft je langer trouw dan een vent, in de vorm van een column. Er kan een hoop geschrapt worden, ik zou zeggen twee alinea’s eruit voor een betere opbouw.  Verder: het is vreemd om de jongetjes ‘kutjongetjes’ te noemen nog vóór ze iets verkeerd gedaan hebben.

Later als ik klein ben    Ru


Later als ik klein ben    Mi


Later als ik klein ben    Sj
Een vrijuit vertellend kind tegen een volwassene die later niet groter maar kleiner zal worden. Lief verhaal, de fantasie van het kind is verbeeldend beschreven, de toehorende volwassene pikt het invoelend op.

Later als ik klein ben    Fr
Mooie ontmoeting. Klein gehouden, gedetailleerd, maar toch met conflict intern.

Later als ik klein ben    Ev
 De dialoog zit propvol bijwoorden bij dialooglabels : 'roept hij enthousiast uit / zegt hij trots/ reageer ik lichtjes plagend/ antwoord ik gespeeld.' Het is meestal dubbelop bijv. : ' vraag ik geïnteresseerd. Ik ben benieuwd hoe ver zijn fantasie gaat.'  en '  ‘Natuurlijk moet er een piloot in mij zitten, dommie!’ roept hij verontwaardigd door de tram. '  Verontwaardigd is  'tell' : legt uit, waar de uitroep 'show' is . Het wekt een beetje ergernis want het haalt de vaart uit de vertelling; de dialoog wordt er een beetje slap van, het ritme loopt niet lekker.   Verder is het een goed verteld, zoet verhaaltje.


Later als ik klein ben    Gi
Leuk voorval om na te vertellen, te anekdotisch om tot een verhaal uit te groeien, daartoe mist het de pijlers die het tot een echt verhaal maken. Zorg ook voor conflict, tegenstellingen, beschrijving van ruimte, klimaat, meer afwisseling tussen de gedachtengang en wat in dialoog staat, enz.

Later als ik klein ben    Wi
Het is zeker een leuke anecdote en uitstekend opgeschreven door deze schrijfster. De uitdrukking 'met hand en tand uitleggen' kende ik niet. Ik heb hem opgezocht en het bleek een Vlaamse uitdrukking te zijn. Helaas komt dit verhaal het niveau van een anecdote niet teboven. Er is geen spanningsboog en geen verrassend of alles samenvattend slot. En de laatste moralistische zin, die kunt u beter weglaten, schrijfster!

Later als ik klein ben    Jo
Een mooi, lief verhaal over de logica van een kind. Ik heb dit verhaal met veel plezier gelezen, het is klein en de schrijver gebruikt precies genoeg woorden voor dit verhaal. Het verhaal zelf is lief, dit is prettig, maar voor een kort verhaal niet altijd voldoende. Voor dit verhaal geldt dit ook, het is alleraardigst, maar niet pakkend genoeg. Het tovert wel een glimlach op mijn gezicht.

Later als ik klein ben    JK


Later als ik klein ben    Pe
Heel leuk verhaal, een paar kleine redactie dingetjes en dan kan het op voor het verhaal van de maand

Dankuwellekens    Ru
aardig, maar niet meer

Dankuwellekens    Mi


Dankuwellekens    Sj
Ode aan een opgewekte conducteur. Het zal, wat aangepast, meer tot zijn recht komen in een gedichtenbundel.

Dankuwellekens    Fr
Mooi stukje. Niet echt een kort verhaal, meer een IKJE?

Dankuwellekens    Ev


Luchtpost    Gi
Een beetje mager verhaal, een brief van vroeger en that's it. Tw einig vlees aan de botten.

Luchtpost    Wi
Een mooie jeugdherinnering is dit, en als het waar gebeurd is zal de schrijver zeker die vijftig jaar met zijn oudere broer koesteren. Maar er gebeurt verder niets in deze uitwisseling, er is geen spanning, geen ontwikkeling van de hoofdpersoon, geen verrassing of twist aan het einde. Kortom, een mooie herinnering is nog geen kort verhaal!

Luchtpost    Jo
Een oude brief staat centraal in dit verhaal. In dit verhaal bedankt een zus haar overleden broer. Het is voor de lezer niet echt interessant en het verhaal is dan ook amper de moeite waard.

Luchtpost    JK


Luchtpost    Pe
 Nog niet helemaal thuis in de mores van VvdM geef ik dit verhaal een 8 omdat ik vind dat het in al zijn eenvoud prijs-waardig is

Bergen aan Zee    Ru
niets van te snappen

Bergen aan Zee    Mi
Het slot is niet te volgen.

Bergen aan Zee    Sj
Dementie, middels een mooi opgebouwde interactie tussen toen en nu wordt duidelijk wat er speelt tussen man en vrouw. Ze is er nog maar toch ook niet meer. Wat moet het naar zijn om na en leven samen zo uit elkaar te gaan.

Bergen aan Zee    Fr
Ik vind het decor in dit verhaal echt heel sterk neergezet. Verder zoek ik soms naar de persoon vanuit wie het geschreven is. Ik leer diegene net niet genoeg kennen nog.

Bergen aan Zee    Ev
 Ik heb dit drie keer moeten lezen , maar ik ben er nog steeds niet zeker van of ik alles goed begrijp: de gaste uit het gastenboek is inmiddels aan het dementeren, het gastenboek is haar eigen fotoalbum en man en dochter hebben haar inmiddels geplaatst op het vakantieadres van vroeger? De structuur werkt wel, maar inhoudelijk zijn de alinea's vanuit de dementerende te verwarrend, het is niet goed duidelijk of ze is waar ze denkt dat ze is. Maar het idee van dit verhaal, en zeker de gekozen vertelwijze, kan ik zeker waarderen.

Bergen aan Zee    Gi
Nog teveel bijwoorden, het mag allemaal wat strakker. In de tweede alinea bevinden we ons eerst aan de ontbijttafel en zonder overgang in het bos. Bij een vernadering van tijd en/of ruimte begin je een nieuwe alinea. Nu verwart dit de lezer. De alinea staat ook tussen aanhalingstekens, wie is er aan het woord? Een personage, een brochure, die je citeert? Nu wordt het een zoekspelletje dat me afleidt van het verhaal. Naar verluid= naar verluidt. Eindelijk wordt het duidelijk, de vele vragen tijdens het lezen zorgen er niet voor dat ik me kan concentreren. Los dat op, door van begin af aan helder te schrijven. Helemaal aan het einde wordt het eerst duidelijk dat we in het hoofd zitten van een dementerende vrouw, dat is goed. De dochter komt dan eerst tevoorschijn, wordt dan Bianca genoemd, er is dus een perspectiefwissel, want vanuit de dementerende weten we niet wie die derde is, dus is dat van een soort alwetende verteller (maar beprerkt) want we kunnen niet in het hoofd van Alex kijken. Je verhaal is te kort voor wat je hier wil bereiken. Geef van het begin iets mee van de andere personen in de ruimte, de dementerende ziet die immers ook, zelfs al beseft ze niet wie dat zijn.

Bergen aan Zee    Wi
Goed gedaan! Mooie opbouw met oplopende spanning en een bevredigend einde. De laatste maanden zijn er uitzonderlijk veel verhalen met dementia als onderwerp, maar deze springt eruit. Bijvoorbeeld door uitstekende show & tell, zonder overbodige uitleg en door een geslaagde poging om vanuit het perspectief van de patiënt te schrijven. Dat blijkt voor veel schrijvers een te grote opgave, niet voor deze schrijver. Dus verhaaltechnisch helemaal geslaagd. Schrijftechnisch kwam ik wat rare begrippen/zinnen tegen: ‘de kleur beige in al zijn facetten’ had ‘in al zijn schakeringen’ kunnen zijn. Facetten spreken over de omgeving van de kleur, schakeringen spreken over kleurvarianten, bv allemaal in het ‘beigegebied.’ Een symfonie van vogelgezang is onkarakteristiek ouderwets en stijf, in vergelijking met de rest van het verhaal. De zin: ‘oorden, onmogelijk om op eigen kracht te beslechten’: van oorden zeg je ‘bereiken’ van een weg of een pad zeg je ‘beslechten.’ Maar dit zijn slechts minieme opmerkingen in een uitstekend verhaal! Complimenten schrijver!

Bergen aan Zee    Jo
Dementie, een vaak terugkerend thema bij deze schrijfwedstrijd. Het is een lastig onderwerp, omdat een originele invalshoek vinden lastig is. In dit verhaal zitten we opgesloten in het hoofd van de hoofdpersoon tot de laatste paar regels. Een klassieke aanpak die geen geweldig verhaal oplevert.

Bergen aan Zee    JK


Bergen aan Zee    Pe
Verrassende opzet, maar echte spanning ontbreekt een beetje.

Chips    Gi
Je verhaal begint in media res met een dialoog. Die dialoog duurt te lang. De lezer weet niet waar het zich afspeelt, weet niet hoe hij die personages moet voorstellen en zweeft in het ijle. Ik lees door. 'Dictator van de wereld'? Werk eerst aan een geloofwaardig begin voor je met zo'n zinsnede aanvangt. Dit helpt niet om het scepticisme van de lezer opzij te zetten. Februari: een heel dialoog. Waar het zich afspeelt? Niet belangrijk? Hoe de personages eruit zien? Ook niet; Wat ze denken? Tijdverlies. Dit verhaal lezen ook.

Chips    Wi
Fijn, weer een SciFi-verhaal, dacht ik. Maar deze is wel op alle mogelijke manieren over de top. Op de eerste plaats de tussenkoppen: De utopie/dystopie-kop (dwingt de lezer in een bepaalde richting) en daarna de maanden, die het verhaal, wat al erg ongeloofwaardig is, nog veel ongeloofwaardiger maakt. Wat hier beschreven wordt is volstrekt ondenkbaar in enkele maanden.  En dat is hier het grote probleem: een SciFi-schrijver heeft de plicht om het verhaal geloofwaardig te maken in een setting die onbekend is voor de lezer. En aan deze plicht heeft deze schrijver niet voldaan. De gebruikte wetenschappelijke termen zijn onzin, daarvoor hoef je niet eens een technische studie te hebben gevolgd, de overgang van vloeistof naar chips is ook grote kolder, het probleem zes chips in de ene mens en geen in de andere wordt onder het tapijt geschoffeld en zo is er nog veel meer. En geen enkele would-be dictator ziet zichzelf als dictator. Elke dictator ziet zichzelf als weldoener om de wereld te redden of beter te maken, zelfs de grootste schurk. Behalve natuurlijk in de al even ongeloofwaardige James Bond-verhalen. Dan is er nog de één-na-laatste alinea die de geloofwaardigheid nog verder onderuit haalt. De laatste alinea, waarin de schrijver een poging doet tot een twist, is wetenschappelijk weer zulke grote onzin, dat het uiteindelijk nergens op slaat. Omdat het verhaal me zo tegen staat, ben ik niet meer toegekomen aan schrijftechnisch opmerkingen.

Chips    Jo
Een fantasy-verhaal, dit komen we in deze schrijfwedstrijd niet vaak tegen. Het is een lastig genre, een echt goed fantasy-verhaal is moeilijk te schrijven. Dit verhaal is hier een goed voorbeeld van. Het is goed bedacht, de uitvoering laat veel te wensen over. Het is wat schreeuwerig verteld en als verhaal rommelt het. Het einde maakt wel iets goed, maar niet voldoende om het echt goed te laten zijn.

Chips    JK


Chips    Pe
 Leuke plot en goed uitgewerkt met toch nog een verrassend eind.

Woensdag    Ru
geweldig, dit eigen taaltje

Woensdag    Mi
Het hele verhaal is ze gelukkig, maar op het einde springt ze van het balkon. Dat is niet geloofwaardig.

Woensdag    Sj
Onnavolgbare plot. Een verhaal over onaagepast gedrag en toch gelukkig zijn. Hoezo dan zelfdoding? Heel jammer van de interessante hoofdpersoon die nu niet verder uit de verf komt.

Woensdag    Fr
Allereerst; wie is ze? Deze 'ze' verdient al eerder in het verhaal een goede introductie. Daarnaast mis ik een sterke opbouw, waar ligt het spanningsveld? En waar ligt de climax? Waarom moeten we dit doorlezen?

Woensdag    Ev


Vandaag    Gi
Spelen met taal is niet genoeg voor een verhaal, daar horen andere elementen bij. Dit is een probeersel. Alleen het einde is oké, daar kom je wel tot een verhaal.

Vandaag    Wi
Spelen met taal, altijd leuk! Vooral voor hen die onderdeel uitmaken van de groep. Ik las net nog een artikel over de Gen-Z taal. Heerlijk voor Gen-Zetters, maar ongemakkelijk voor buitenstaanders en dat is precies de bedoeling van groepstaal. Alle tieners doen het, veel gezinnen doen het, maar is het ook leuk voor lezers, voor buitenstaanders? Dat is nog maar de vraag, als je de achtergrond niet kent, de sfeer in de groep, de historie. Dat de hoofdpersoon grote lol heeft met haar zus is leuk, maar de lezer kan dat niet echt meebeleven. Voor de lezer is er niet meer dan af en toe glimlachten bij leuke taalvondsten. Zo vond ik het koeiesap eerder smerig dan leuk, maar Evraat goed gevonden. De toevoeging dat het een samenkomen ter herdenking van een overlijden is, voegt daar niet veel aan toe. Vooral opschrijven dus, deze groepstaal en er met de groepsleden van genieten. Maar laat dit maar aan de buitenstaanders voorbij gaan.

Vandaag    Jo
Soms is het lastig een verhaal goed te beoordelen. Het idee achter dit verhaal is geweldig, de uitvoering is gewoonweg slecht. Zeker het eerste deel is amper doorheen te komen, uiteindelijk lukt het me een beetje om door de bijzondere woorden heen te lezen. Het einde is dan weer slecht. Al met al, leuk bedacht, niet goed uitgevoerd.

Vandaag    JK


Vandaag    Pe
Leuk verhaal, maar niet echt 'literair' spannend

Het weeshuis    Ru
akelig waar beschreven verdriet. Mooi open einde: de camera of het poeder?

Het weeshuis    Mi
 De ott en ovt worden niet consequent gebruikt, dat is heel verwarrend voor de lezer.

Het weeshuis    Sj
Een verhaal hoeft zich echt niet linea recta naar een ontknoping te spoeden, maar het is nou ook weer niet nodig er een warrige kluwen wol van te maken. Vanaf het gedoe met de puppies ben ik afgehaakt.

Het weeshuis    Fr
Dit verhaal is op zich goed opgeschreven. Toch is het meer dagboekvorm, dan een kort verhaal. Er komt pas spanning in wanneer ze de jongen ontmoeten. Laat het anders daar beginnen? Met af en toe een introductie van de peronages.

Het weeshuis    Ev
 Van een hele jonge schrijfster? En het verhaal is nog niet af?  Wanneer je mee wil doen aan een schrijfwedstrijd moet je wel een afgerond verhaal inleveren, hoor. Je verhaal zit overvol onbelangrijke informatie: het gaat over het weeshuis, dat is de kern, in de eerste duizend regels staan misschien drie regels die betrekking hebben op je onderwerp, de rest hoort niet bij dit verhaal dus... schrappen, bewaar ze voor een ánder verhaal over school en/ of thuis. Schrijf  over het weeshuis, en niet over de lessen, niet over Louis, niet over spaghetti en niet over Pizzahut. Maar ga door met schrijven want dat kun je! Je hebt veel baat bij het maken van een schema, of een synopsis, zodat je een houvast hebt tijdens het schrijven en bedenken van je verhaal, je kunt dan nog steeds alle kanten uitvliegen en ook uit de bocht, maar daarna kun je, tijdens het herlezen en herschrijven wat je natuurlijk altijd doen moet, aan de hand van je schema kijken wat er niet in je vertelling thuishoort, zodat het een goed leesbaar, duidelijk verhaal blijft. Je weet wel: kill your darlings.

Het fotoboek    Ru


Het fotoboek    Mi


Het fotoboek    Sj
De partner die zich onmachtig voelt bij de dementie van zijn echtgenote. De zorg die moeilijk op te brengen is. De verleiding om euthanasie te plegen door voor 'eigen rechter' te spelen. Het moeizame einde ons allemaal overkomen. Goed gedaan, schrijver!

Het fotoboek    Fr
Wow, wat een verhaal. De zin 'Ik kan mij geen leven zonder haar voorstellen en toch, nu het mijn beurt is om te zorgen, wil ik alleen maar vluchten.' deed me heel veel. Echt prachtig. En voor sommigen vast ook herkenbaar. Mooi geschreven, sterk stuk.

Het fotoboek    Ev


Het fotoboek    Gi
Fout in de laatste zin van de eerste alinea. Ik zou een deel van het verhaal in de verleden tijd plaatsen, nu is er actie en tegelijkertijd een beschrijving hoe je personage zich voelt. Dan zit je met je perspectief en focalisatie tegelijk in en uit je personage. Misschien kun je beter de beschrijving hoe je personage zich voelt schrappen. Het einde is nogal voorspelbaar.

Het fotoboek    Wi
Gevoelig verhaal, gevoelig geschreven. Jammer van de paar taalfoutjes (“Vijf gram is genoeg één” , “verzorgd’ in plaats van “gezorgd” en nog een paar meer). De schrijver laat het einde open en dat is prima wat mij betreft. Alleen, de ‘gewetenswroeging’ heeft hij slechts benoemd en niet invoelbaar gemaakt. En die is daarmee niet geloofwaardig. En dat is een groot gemis in dit verhaal, als het echt een tweestrijd was geweest, dan was het einde juist heel mooi geweest, nu is het toch een soort fake open einde. Toch: een mooi, gevoelig verteld verhaal over een akelig, maar actueel onderwerp.

Het fotoboek    Jo
Een treurig verhaal over dementie. Dit onderwerp komt vaak terug in verhalen die ingestuurd worden. Dit verhaal is een van de betere. De schrijver weet de onmacht goed op papier te krijgen, vanaf de eerste regels weten we dat er een uitweg bestaat, met deze uitweg eindigt het verhaal ook. Dit einde past perfect, het hele verhaal zit goed in elkaar.

Het fotoboek    JK


Het fotoboek    Pe
 Mooi geschreven, maar niet verrassend.

Normaal gesproken nooit    Ru
ware mirakels en een domme arme sloeber

Normaal gesproken nooit    Mi
Voor de schrijver is dit ongetwijfeld een mooie herinnering, maar voor een lezer is dit niet boeiend.

Normaal gesproken nooit    Sj
Sfeerbeeld van een voetbalwedstrijd in vervlogen tijden. Niet helder wordt waarom de jongen zich niet senang voelt, later lijkt dat gevoel bij hem volledig verdwenen. Hoe het ook is, een 'reportage' die spanning oproept, passend bij het huidige EK.

Normaal gesproken nooit    Fr
Mooi glimpje in de finale. Verder mag de emotie tussen vader en zoon nog wel wat achtergrond krijgen. Wat doen ze daar samen, hoe is hun thuissituatie? IS het misschien extra bijzonder dat zij daar zijn?

Normaal gesproken nooit    Ev


De beide mirakels    Ru


De beide mirakels    Mi


De beide mirakels    Sj
Een gelukje dat een groot ongeluk wordt, een dubbeltje dat nooit een kwartje zal worden. Aangenaam weglezende sfeertekening rond een niet al te slimme man, die zijn prijswinnend lot vrijwillig afstaat en het ongeluk weer over zich afroept. Je zou hem beter gunnen.

De beide mirakels    Fr
Hm, op zich een goed geschreven verhaal en ik word er ook wel ingezogen en zou ook meer willen lezen. maar ik heb het gevoel dat het afgeraffel dis?

De beide mirakels    Ev


De beide mirakels    Gi
Mooie start, je wisselt het vertellen mooi af met dialoog, met gedachten. Misschien nog wat meer sfeer aanbrengen, dat kan je doen door iets meer over de omgeving te beschrijven. Leuk verhaal verder. Het doet me denken aan de verhalen van Benjamin Traven (een echte schrijvers' schrijver) die raken zowat aan die sfeer en onderkoelde humor.

De beide mirakels    Wi
Goed verhaal, mooie spanningsopbow en twist op het einde. Het verhaal was indringender geweest als je de bankbiljetten (liever niet het verwarrende begrip bankbriefje gebruiken) een waarde had toegekend, bv 1 of 10 peso. Schrijftechnisch heb ik wel wat opmerkingen: er staan teveel moeizame zinnen in: "Hij wist echter niet meteen wat gedaan met het extra biljet", “Ik heb zin om te weten of je gebakjes nog steeds zo lekker smaken,” "Ik zal plaats nemen op terras." en zo zijn er meer. 

De beide mirakels    Jo
In dit verhaal verloopt alles precies zoals je als lezer verwacht en dit is in een kort verhaal geen compliment. Het is voorspelbaar en daardoor saai. Daarnaast is het ook ongeloofwaardig.

De beide mirakels    JK


De beide mirakels    Pe
Leuk verhaal, maar de plots iets te voorspelbaar.

Het fortuin    Ru
de emotie is voelbaar over het verlies van een moeder aan dementie

Het fortuin    Mi
Er wordt te veel uitgelegd waardoor de spanningsboog vlak is. Laat het de lezer beleven.

Het fortuin    Sj
Jekyll en Hyde, good guy en bad guy, heel levendig in beeld gebracht. Het verhaal trok me naar binnen, nieuwsgierig naar waar dit toe zou leiden. En dat in mooi goed leesbaar taalgebruik. Compliment, schrijver!

Het fortuin    Fr
Origineel verhaal. Sterk geschreven. Ik word er helemaal ingezogen. En het einde.. tja, ik. ben nu wel benieuwd of hij het aanneemt.

Het fortuin    Ev


Verjaren    Gi
Ik zou 'rap' schrappen, 'springt' geeft al snelheid weer. Als er veel wind is waarvan komt dan de grijze sluier? Zijn er soms fabrieken in de buurt? Je gebruikt geregeld het woordje 'er'. Dat maakt je zinnen passiever. 'Mensen schuifelen...' leest veel vlotter. De laatste zin is oké, geeft een mooie afsluiter. Doordat de lezer meteen weet dat Joost in een instelling belandt, gaat de spanning er wat uit. 

Verjaren    Wi
Op zich een liefdevol verhaal, al neemt de fiets een nodeloos grote plek in. Maar het verhaal is niet verrassend. Er zijn al vele, nagenoeg gelijke korte verhalen geschreven en elke maand zijn er wel twee of drie 'dementia'-verhalen in deze wedstrijd. Om een dergelijk verhaal nog te laten scoren moet er een nieuwe, verrassende of verfrissende insteek zijn, bijzondere details of omstandigheden, een ongebruikelijk perspectief of twist of verassing op het einde. Dat alles ontbreekt hier.

Verjaren    Jo
Dit is een bijna klassiek verhaal over dementie. In dit geval zie je het onderwerp niet direct aankomen, eenmaal aangekondigd lijkt dit verhaal op veel andere verhalen over dit onderwerp. Mede daardoor is het niet echt goed. Het verhaal zelf is wel goed geschreven en de schrijver weet de lezer wel in zijn verhaal te trekken.

Verjaren    JK


Verjaren    Pe
 Mooi verhaal, met spanning, als lezer word je nieuwsgierig gemaakt, allerlei gedachten hoe dit zal aflopen schieten door je heen en tot slot eindigt de haast in een zucht. Prachtig gevonden.

Op een bank in het park    Ru
onlogisch verhaal

Op een bank in het park    Mi
Mooi verhaalidee, maar het blijft te vlak. Voeg iets verrassends toe.

Op een bank in het park    Sj
Leuk gesprek tussen een alien en een bankzitter in het park. En inderdaad, hopelijk is het niet nog een planeet vol met mens-achtige zeurpieten.

Op een bank in het park    Fr
Interessant verhaal. Ik was even in de war door de fantastische wending. Maar verder een top dialoog ook.

Op een bank in het park    Ev
Innemend verhaaltje, maar had de alien onze planeet nou uitgekozen omdat de aarde op zijn eigen planeet lijkt, of omdat hij op deze zoveelste coördinaat zijn vrouw zoekt?

Ontvoerd    Gi
Waarom gebruik je de E21? Die loopt in Frankrijk en Zwitserland en komt helemaal niet in Brussel? Als je werkelijk bestaande steden noemt moet je dat ook doen met de autowegen. Zeer verwarrend dat je hiermee begint. Vertel eerst wat meer over dat hij van Italië komt, nu maak je er een zoekspelletje van, het leidt de lezer maar af van het verhaal. Verder heb je al een te lange intro nodig om een en ander uit te leggen hoe alles in elkaar zit. Sommige plots zijn te ingewikkeld voor een kortverhaal. Vreemde wending dat de mannen eerst de band vervangen, hem dan laten doorrijden en vervolgens weer naar de kant dwingen en hem ontvoeren. Vervolgens een ondervraging die tot weinig leidt. Hij vindt een steen...waarom ineens in de tegenwoordige tijd, je vertelt dit toch in de verleden tijd? Hij vindt is dus met dt. Tenslotte ontsnapt hij. En dan? Veel losse draadjes on je verhaal, dit volstaat niet. 

Ontvoerd    Wi
Verhaaltechnisch: Twee keer ‘Brussel’ in de eerste zinnen, zonder dat Brussel enige rol speelt in het verhaal. Een openingszin die niet van belang is: een veel gemaakte fout door korte verhalenschrijvers. Een enkel woord kan verschil maken: “Manuel was betrapt op het opslaan van voorraden coke in het autobedrijf van zijn vader”. Dit betekent Manuel’s vader, later blijkt dat niet het geval te zijn. Waarom helpen de boeven Floris eerst om zijn band te verwisselen, als ze hem toch gaan ontvoeren? Uiteindelijk heeft die lekke band niets van doen met het verhaal. Waarom eerst naar een loods voor ondervraging en daarna nog eens een keer naar de boerderij? Het verhaal eindigt met een ontspanning volgens het patroon van slechte Amerikaanse politieseries: de ontvoerde weet te ontspannen en rent hard weg. Kortom, het verhaal heeft weinig om het lijf, de opgebouwde spanning eindigt in een anticlimax en het ontbreekt volledig aan emoties bij de hoofdpersoon. Schrijftechnisch: te veel fouten in het Nederlands: “Niets bleek fout te kunnen gaan” waar “Niets leek...” is bedoeld. “ aan inde berm” en tyrap schrijf je met één p. Ik vermoed een nog onervaren schrijver, en dat is helemaal niet erg. Veel blijven schrijven, je fantasie blijven gebruiken voor een spannender verhaal en...het verhaal nog eens zeer zorgvuldig doorlezen voordat je hem indient bij een verhalenwedstrijd.

Ontvoerd    Jo
Een spannend verhaal, waarin de schrijver tijd lijkt te rekken door het busje, dat een grote rol in het verhaal speelt, verschillende keren op te laten duiken. De manier waarop de schrijver dit doet, is ongeloofwaardig. Waarom de mannen er niet voor kiezen om de hoofdpersoon direct te pakken, is niet uit te leggen. Het verhaal is hierdoor ongeloofwaardig. Er is sprake van een open einde, ik hou hier wel van en dit maakt het nog enigszins goed.

Ontvoerd    JK


Ontvoerd    Pe
 Wel spannend, maar ook erg cliché

De draagkracht van Flamingo    Ru
onbegrijpelijk, ik snap er niets van

De draagkracht van Flamingo    Mi
 Het kabbelt te veel voort, er gebeurt niets verrassends.

De draagkracht van Flamingo    Sj
Eindeloos gedoe over een kerel die het moeilijk heeft en moet zien te dealen met zijn vrouw en kind en ook nog allerlei types in zijn buurt, die vreemd genoeg naar diersoorten zijn vernoemd.

De draagkracht van Flamingo    Fr
...reed de cotyote de nacht aan flarden' - dat is een mooie zin. Echt een mooie tekst en plukjes prachtig.

De draagkracht van Flamingo    Ev
 Origineel verhaal. In de woorden van Renate Dorrestein: premisse en plot hebben een gelukkig huwelijk. De verschillende dierennamen lezen prettig, slimme vondst, zo wordt er niet onnodig veel aandacht gevraagd voor de vele bijfiguren en kun je ze toch benoemen, in dit verhaal heel waardevol. Maar waarom heeft de vrouw geen naam?

Is het verleden    Gi
Als het verleden niet zo rooskleurig is, geef me dan een goede reden waarom hij terugkeert. Ik wandel verder en kwam in de keuken uit. Waarom twee tijden in deze zin? Zaterdag hoeft met een kleine letter in het midden van een zin.  Ik zette mijn tocht, dan ik ga weer. Je moet indezelfde tijd blijven, ofwel opteer je voor de verleden tijd, of voor de tegenwoordige tijd. Dat leidt de lezer af, die weet nu niet of het nu gebeurt of dat het zich in een verleden afspeelt. Wat moet je op elke pagina vermelden? Vervolgens is je verhaal te chaotisch om volgen. Je moet je voorstellen dat de lezer niet mee in je hoofd zit, dat hij de dingen die jij weet maar niet schrijft, hij niet kan weten. Schrijf je gedachten chronoligisch en eenduidig op zodat er een verband ontstaat; in de tijd en in de logica ervan.   

Is het verleden    Wi
De schrijver (ster?) schrijft een vaag verhaal wat vaag blijft. De spanning wordt aardig opgebouwd, maar dan krijgen we de zin: "Het moment waarop men het zei." Dat is een zin die verwachtingen wekt. Hierna gaan we het dan krijgen. Wie is 'men'? en wat is 'het?' Maar helaas, 'men' en 'het' worden nergens uitgelegd en zo blijft het verhaal in vaagheden hangen. Ik kan er niets mee, omdat ik er geen vinger achter kan krijgen. Advies aan de schrijver; maakt duidelijk wat je wilt schrijven! Geef details, geef context. Pas dan krijg je een leesbaar verhaal.

Is het verleden    Jo
Een paar losse flarden, veel meer is dit verhaal niet. We worden meegenomen in de gedachtewereld van de hoofdpersoon. Het is vooral kort en amper de moeite waard.

Is het verleden    JK


Is het verleden    Pe
Om een persoonlijke voorkeur kan ik niet heen. Ik hou van dit soort verhalen, omdat zijn een bijzondere spanning in zich hebben zonder voorspelbaar plot.

Vrijdagavond    Ru
mooie mix van gedachten die een vaste vorm krijgen

Vrijdagavond    Mi


Vrijdagavond    Sj
Een avondje vervreemdend asociaal gedrag, met als hoogtepunt het nuttigen van een lamp. Het kon me niet bekoren.

Vrijdagavond    Fr
Ik vind dit een topverhaal. Goede en sterke personages. Leest vloeiend.

Vrijdagavond    Ev
 Erg leuk verhaal, heel grappig, goed geschreven! vooral de dialogen. Prima inzending van een veelbelovende schrijver.

De andere kant    Ru


De andere kant    Mi


De andere kant    Sj
Een mix van tunnelvrees en mishandeling. Het verhaal bouwt een mooie spanning op, het trekt je naar binnen. De ontknoping is echter bijna te mooi om waar te zijn, maar toch schrijver, een pluim!

De andere kant    Fr
wat een koortsdroom en wat een prachtige metafoor zo stilstaand in een tunnel, waar ze denkt niet uit te kunnen komen. Mooi dialoog ook met de vrachtwagenchauffeur. Ja, heel mooi.

De andere kant    Ev


De andere kant    Gi
De metafoor van de donkere tunnel en de onbereikbaar is goed gevonden.  Leuk die setting in Noorwegen. Goed hoe je de spanning opbouwt en de lezer nieuwsgierig houdt. Ook de inwendige dialoog, de voor en tegens doe je goed.  Alleen die wegversperring...daar ben je er niet in geslaagd om die geloofwaardig te maken.  Je zult er wat anders op moeten vinden.

De andere kant    Wi
Ja, heel goed! Uitstekende spanningsopbouw, bevredigend einde. Mooi gespeeld met het begrip ‘de andere kant’, zowel met de tunnel, als met de telefoongesprekken als met de gevoelens van de hoofdpersoon. Geen overbodige uitleg, voortreffelijke taalbeheersing. Ik heb verder geen suggesties voor deze schrijver, behalve: ga zo door en stuur nog eens zo’n geweldig verhaal op!

De andere kant    Jo
We zitten in het hoofd van een verwarde vrouw of in elk geval iemand die waanbeelden heeft. Het lukt de schrijver om dit goed op papier te krijgen. Het verhaal is bij vlagen beklemmend. Omdat het stilstaan in de tunnel op mij wat ongeloofwaardig overkomt, is het niet zo sterk als zou kunnen. Het is zeker de moeite waard, maar niet een briljant verhaal.

De andere kant    JK


De andere kant    Pe
 Een bijzondere gebeurtenis, maar echt spannend wordt het niet.

Capo    Ru
flauw verhaaltje

Capo    Mi
 Een mooi geschreven verhaal, maar niet erg spannend geschreven.

Capo    Sj
De schrijver heeft ongetwijfeld een verhaal en plot in het hoofd gehad, maar beiden hebben mij niet bereikt.

Capo    Fr


Capo    Ev
Dit lijkt een deel van een verhaal/ hoofdstuk/ roman te zijn?  Want we krijgen erg veel (achtergrond)informatie die verder niet uitgediept wordt. Ik begrijp niet wat het verháál achter de beschreven gebeurtenissen is, wat het verband is tussen het plan van Audrey, het gooien met de zak cement en de gevolgen daarvan, de verhouding tussen Domfeld en de andere mannen, de suggestie dat er iets crimineels gaande is, alles rondom Shana, haar relatie met Geert, de huwelijksreis....

Blikopener    Gi
Wat je wil bereiken met dit verhaal is me niet duidelijk. Ze weet van haar angsten, beschrijft ze maar is niet geneigd om er iets aan te doen. Een hoofdpersonage dat me daarom niet geloofwaardig lijkt, vervolgens een hele beschrijving over een buurvrouw en dan is het verhaal gedaan?

Blikopener    Wi
Een lange lap tekst, zonder alinea’s, witregels of inspringen leest lastig. Als je op deze manier een verhaal aanbiedt, heb je al een achterstand. Het is verstandig om het lezen gemakkelijk te maken voor de jury! Dit is een poging tot een ultrakort verhaal en de opbouw en het slot zijn bevredigend, wat mij betreft. Het begin is slap. Bij een ultrakort verhaal moet elke zin er toe doen en helaas doet deze eerste zin dat niet. Dat is jammer, maar verder is het een verdienstelijk verhaal. Schrijftechnisch heb ik verder geen opmerkingen. Goed gedaan!

Blikopener    Jo
Een alinea vol met regels, die samen amper een verhaal vormen. Het is amper leesbaar en qua inhoud niet de moeite waard.

Blikopener    JK


Blikopener    Pe
 Hoewel het over iets 'treurigs' gaat, zit er erg veel humor in.

De wedstrijd    Ru
niet boeiend

De wedstrijd    Mi
De spanningsboog ontbreekt, de lezer wordt nergens verrast.

De wedstrijd    Sj
Teleurstellend verlopen wedstrijd met tot slot hooligan-geweld geeft man en zoontje een beroerd gevoel. Hoewel voetbal me weinig zegt is het treffend in beeld gebracht. Tikje langdradig van de wedstrijd, dat wel...

De wedstrijd    Fr
Een origineel verhaal, alleen zijn sommige delen wat te 'slepend'. Ik kan geen ander woord ervoor bedenken. het mag wat beknopter en wat eenvoudiger wat mij betreft. Verder op zich goed geschreven.

De wedstrijd    Ev
De inhoud van het laatste deel van het verhaal is aangrijpend, maar de aanloop ernaar toe ... het grootste  deel kan geschrapt worden want draagt onvoldoende bij aan de kern van dit verhaal; deze schrijver wil ons werkelijk álles vertellen over Sammy's eerste wedstrijd, alsof gedachten op het papier worden gegooid  zoals ze oppoppen: ' ...had ik het nog kunnen ontkennen, mits ik dat had gewild; dat is niet het geval' maar niet alles is interessant en het haalt de vaart uit het verhaal. Verder veel spreektaal, veel zinnen lopen gewoon niet goed en ik tel echt teveel taalfouten. Veel creatief taalgebruik, bijv. 'kaartwaardige overtredingen' en 'Langzaam vullen alle plaatsen zich weer met geleegde blazen en gevulde bekers' .. ik kan niet zeggen dat ik het mooi vind, maar ik waardeer het wel.  Maar '...bangerig bij het afklimmen' is gewoon fout.

Scherp strandzand    Gi
Je werkt met twee lettertypes. Waarom? Oppassen met foute dialooglabels. Lacht ze is geen dialoog, je kunt niet iets lachen. Net zoals 'knikt ze', 'zucht ze'. Je schrijft dan best : 'denkt ze, en ze lacht.' Lees hiervoor het boek 'Mosterd na de maaltijd' eens dat vooral over dialogen gaat. Tip: overrijpe bananen ruiken naar aceton.  Goede beschrijving van de hoofdstad, dat geeft sfeer. Of ze nou dat badpak aantrekt (en of het past) komen we niet te weten. Oppassen dus voor losse draden in je verhaal. De dialoog van de tante met dochter Stephanie lijkt me te informatief voor de lezer, en ik stel me ook vragen bij het feit dat ze dit allemaal zegt terwijl Jozefa erbij staat. Als de tante werkelijk zo ineenzit (ze heeft toch begrip voor Jozefa's situatie) is dat ongeloofwaardig. Einde is oké, maar je personages zijn niet genoeg ingekleurd en bij de tante zelfs tegenstrijdig.

Scherp strandzand    Wi
Een niet onverdienstelijke poging tot een situationele schets, met interessante details. In zijn geheel werkt het wel, ook het slot is in orde (al zijn de laatste twee zinnen stroef, misschien er één zin van maken, met een ‘maar’ als verbinding?), maar op detailniveau zijn er toch wel opmerkingen te maken. Twee keer wordt de lucht van bananen genoemd, maar die komt in het verhaal verder niet voor en voor een kort verhaal is dat een minpunt. Josefa's leeftijd wordt er opvallend in gefrommeld, bedoeld als informatie voor de lezer, maar in een onnatuurlijke dialoog. Die jonge leeftijd kwam al wel uit de contekst, dus het precieze aantal jaren is niet nodig maar als je dat er toch in wilt hebben, moet dat op een subtielere manier. Nog zo’n zin: “Stephany gniffelt stiekem”. Dit bouwt spanning op, de lezer vraagt zich af waarom? Je kunt dan zo’n zin niet in de lucht laten hangen en er niets meer mee doen. “Ze heeft nauwelijks scholing genoten’ is dan weer zo stijf dat het niet past in de sfeer van dit verhaal.

Scherp strandzand    Jo
Een treurig verhaal, waarin amper iets gebeurt. Het is niet geweldig geschreven, het verhaal zelf blijft helaas wat steken in algemeenheden, terwijl er voldoende te vertellen is. Het einde vind ik sterk, de treurnis in de paar woorden is mooi verwoord.

Scherp strandzand    JK


Scherp strandzand    Pe
Leuk verhaal, goed geschreven, maar geen bijzondere plot.

Weerzien    Ru
vlot geschreven. Soms wat te veel details.

Weerzien    Mi
Prachtig!  Fraai hoe de lezer aangesproken wordt. Met veel plezier gelezen.

Weerzien    Sj
Na een moeizaam leven zoekt en vindt een vrouw haar geliefde terug, kort daarvoor overleden. Het begin is prikkelend maar wordt helaas al gauw wat langdradig en ook nog eens een tikje bombastisch...

Weerzien    Fr
OP zich kan de auteur van dit verhaal prima schrijven. Toch vind ik het allemaal wat formeel? Lijkt enigszins op de brieven die je krijgt van de koninklijke familie.

Weerzien    Ev
Dramatisch verhaal in een ambtelijke taal vol archaïsche woorden,  in een afstandelijke, zakelijke toon.. waarom?  Doch foutloos geschreven dus ik veronderstel dat deze, ervaren, schrijver goede redenen hiervoor heeft. Ondanks dat het om een moeilijk voorstelbare situatie gaat - zestig jaar lang: toe maar - is het verhaal toch geloofwaardig. 

Weerzien    Gi
Die stijl is wat plechtstatig maar het werkt wel. Het einde vond ik niet verrassend, ik heb nog zo'n verhalen gelezen, films gezien.

Weerzien    Wi
Opmerkelijke schrijfstijl, heel ouderwets, maar wel consequent volgehouden. Ik vond het wel leuk, wanneer lees je tegenwoordig nog teksten uit de jaren vijftig, met woorden als huwelijkssacrament, ontrieven en strapatsen. Dus dat is alvast heel goed. Toch heeft deze wijze van schrijven een groot nadeel: het is nogal snel afstandelijk en kil. Dat de hoofdpersoon de relatie met haar vader en echtgenoot in kille bewoordingen schrijft, is uiteraard geheel de bedoeling, maar de hoofdpersoon blijft er ook emotieloos onder, waardoor de lezer slechts een toeschouwer is, niet een mee-belever. Als voorbeeld deze zin: “ Zij moet zijn nachtelijke uitstapjes naar mijn slaapkamer toch opgemerkt hebben.” Er zit geen enkele mee te voelen emotie in. Ik hou er gewoonlijk niet van dat in een kort verhaal de lezer direct wordt aangesproken, maar in dit geval is dat prima. Er is een dringende reden voor, die pas helemaal aan het verrassende einde wordt onthuld. En dat is uitstekend gedaan! Een laatste opmerking: de zin “Het vervolg is geschiedenis.” is een letterlijke en lelijke vertaling van het Engelse: “The rest is history” en levert dus een zin op die niet correct Nederlands is. Niet meer doen, schrijver! Maar wel dit soort goede verhalen blijven schrijven!

Weerzien    Jo
De hoofdpersoon vertelt ons haar levensverhaal. Deze vorm van een verhaal vertellen, is vaak afstandelijk , zo ook in dit verhaal. Te vaak vraag ik me af: waarom? De schrijfstijl is waarschijnlijk bewust wat archaïsch, ik hou daarvan, maar het draagt wel bij aan de afstand tot de lezer.

Weerzien    JK


Weerzien    Pe
 Prachtig verhaal, goed geschreven, clean en toch bewogen. De plot is fantastisch.

Het was de allerallerlaatste keer    Ru


Het was de allerallerlaatste keer    Mi


Het was de allerallerlaatste keer    Sj
Memorylane dankzij een afgedankte fiets. het is soms moeilijk om van een geliefd gebruiksvoorwerp afscheid te nemen, wie kent dat niet. Qua verhaal klopt het, taalkundig loopt het echter niet helemaal lekker en de twist aan het einde had voor mij wel wat inventiever mogen zijn.

Het was de allerallerlaatste keer    Fr
Goed geschreven, fijne zinnne. Het leest goed. Toch mis ik wat detail en actie. Even inzoomen op een specfiek moment, dat mist (wat mij betreft) in het verhaal. Het blijft iets te hoogover.

Het was de allerallerlaatste keer    Ev


Het was de allerallerlaatste keer    Gi
Eindelijk maar eens' is dubbelop. 'Eindelijk' volstaat. Idem dito voor 'Ik realiseerde dat', in de zin ervoor is dat al duidelijk. Je beschrijving tijdens de fietstocht mist originaliteit. Mooi beeld met het natuurlijke kleed van madeliefjes. De zon deed haar zomersproeten talrijker worden: dit kan niet, want dat is een werk van lange adem, die sproeten poefen niet zomaar ineens tevoorschijn. Verwar de momentopnames van de vorige zinnen niet met iets dat langer duurt. Ribbenkast is een ouderwets woord. Mooi einde hoor, een heel eenvoudig gegeven, maar je werkt het goed uit.

Het was de allerallerlaatste keer    Wi
De geloofwaardigheid is matig. Iedereen die een oude fiets had/heeft, weet dat: als je een fiets jaren niet hebt gebruikt, vereist de eerstvolgende rit voorbereiding, minimaal moeten de banden worden opgepompt en een likje vet op de ketting maakt een ononderbroken rit ook waarschijnlijker. En verhaaltechnisch klopt het helaas ook niet: de fiets moest weg, omdat de ouders gingen verhuizen, maar na dat fietstochtje brengt de ik-persoon hem toch weer terug naar zijn oude plek. Het verhaal kent ook enkele moeizame zinnen: “Een merel landde in de bloeiende rozenstruik met zijn oranje snaveltje prominent voor zich uit stekend,” ”... reed ik op mijn nieuwe fiets met mijn boekentas ermee naar school,” “Oude herinneringen zaten als een stuk modder er aan vastgeplakt.” Advies voor elke korte verhaal schrijver: lees het verhaal nog één keer hardop, voordat je hem indient. Dan haal je de slecht lopende zinnen er zo uit. Het is origineel om oude herinneringen op te hangen aan een fiets en in die zin is dit een leuk verhaal, maar het verhaal behoeft nog behoorlijk wat bewerking voordat er sprake is van een goed verhaal.

Het was de allerallerlaatste keer    Jo
Een verhaal over nostalgie, in dit geval is het onderwerp een oude fiets. We gaan terug in de tijd en beleven een deel van de jeugd van de hoofdpersoon. Het is aardig om te lezen, nergens echt heel goed, maar zeker niet slecht.

Het was de allerallerlaatste keer    JK


Het was de allerallerlaatste keer    Pe
Een prachtig verhaal over iets schijnbaar kleins maar toch impact heeft.

In het oog van de storm    Ru
typisch Yolanda?? Karakter onvoldoende uitgewerkt

In het oog van de storm    Mi


In het oog van de storm    Sj
Een life-style coach die schijnzekerheden verkoopt en een journalist die hem daarop wil aanpakken. Gaandeweg laat hij zich afbluffen  en tegelijk daarmee raakt de schrijver ook een beetje het plot kwijt. Overigens heel leesbaar.

In het oog van de storm    Fr
Allereerst zou ik het verhaal starten met 'lukt het allemaal, Paul?' Dan zit je midden in de actie. In plaats van een 'langzame start die vertelt dat iemand zijn recorder aan het zoeken en klaarleggen is. Verder vind ik het verhaal en de context (interview) origineel en lees ik dit soort verhalen niet vaak.

In het oog van de storm    Ev
 Goede structuur, goed geschreven dialogen en het verhaal  begint veelbelovend, maar dan .. er wordt een bepaalde spanning tussen de twee mannen gesuggereerd, maar dan? Komt er nog een hoofdstuk?

Vreemd    Gi
Mager verhaal, een aaneenschakeling van wat anekdotes in één flashback. Te weinig scène zetting, te weinig personage beschrijving, zelfs te weinig ruimte waar alles zich afspeelt.

Vreemd    Wi
Een uitstekend ultrakort verhaal. De ik-persoon is heel karaktervast geschreven, al lezende ik was bang voor een mierzoet einde of anticlimax, maar dit slot is heel goed gedaan. Ik heb eigenlijk geen suggesties. Geen woord te veel of te weinig, ook geen verhaaltechnische of schrijftechnisch opmerkingen. Complimenten!

Vreemd    Jo
De laatste alinea is heel vreemd. Het moet iets zeggen over de hoofdpersoon, het past gevoelsmatig helemaal niet bij de rest van het verhaal. Het onderwerp is fragiel en beladen, in dit verhaal lijkt de schrijver hier bot mee om te gaan.

Vreemd    JK


Vreemd    Pe
 Aardig verhaal maar ik denk te mager om een winner te zijn.

Een eindeloos moment    Ru
onlogisch verhaal. te lang.

Een eindeloos moment    Mi
 Het verhaal komt traag op gang waardoor ik er niet ingezogen word.

Een eindeloos moment    Sj
Een aaneenschakeling van miljarden jaren werkelijke en verzonnen geschiedenis. Op zich een mooi thema maar mede door de cliché-tekst aan het slot komt er niet echt uit wat de schrijver ons wil zeggen.

Een eindeloos moment    Fr
Veel fantasie, niet echt mijn genre, maar dat is niet aan mij om te bepalen. Ik vind dat het verhaal verhalend blijft, en dat er weinig actie in voorkomt. Dat vind ik jammer en haalt de snelheid eruit. Daarom krijg ik de personages ook minder te kennen en moet ik sommige delen steeds opnieuw lezen.

Een eindeloos moment    Ev
 Boeiend en ingenieus, goed geschreven: vakwerk! Maar ik begrijp het einde - Tlaloc en Azul, en het déja-vu van de buurvrouw  - niet.

Voor altijd    Gi
Kromme zin: 'na een korte zin en door haar broertje' is verwarrend. Is ze gestorven door haar broertje? Zet de dingen bij elkaar die bij elkaar horen. Je herhaalt steeds: haar broertje. Eén keer volstaat, vervolgens gebruik je 'Willem' of 'hij'. 'De oorlog steeds dichter kwam'? Hij is er al, gezien de soldaten bij de molen. Je vertelt vervolgens niet wat er met Willem aan de hand is. Is hij uitgeput? Ziek? Wat voor wondermiddel gebruikt Corneel? Je moet de gebeurtenissen meer chronologisch vertellen, of met een flashback. Vreemd dat Corneel vertelt over het verzet tegen het kleine broertje. De taal van het broertje is me te volwassen, gezien zijn veronderstelde leeftijd. Mooi en spannend einde.

Voor altijd    Wi
Een vakkundig geschreven verhaal, al zijn er wel wat slordigheden in zinnen: "De ijzige wind sneed ongenadig door haar trui en rok, maar ze voelde de kou nauwelijks" Ongenadig snijden en toch niets voelen is een vreemde tegenstelling. "Het is nu onze verantwoordelijkheid om het graan te malen" is gekunsteld, geen spreektaal. "Ondertussen bleef haar broertje rennen. Anna’s blik was vastgenageld" Vastgenageld past niet bij rennen. "niet nu de oorlog steeds dichter en dichter kwam" is een kromme zin en zo zijn er meer. Advies: nog eens met een stofkam door alle zinnen gaan en ze hardop lezen. Deze schrijver heeft verder een goede vertelstem.  Even leek het op een 'standaard' verzetsheldenverhaal (alsof verzetsverhalen ooit standaard zijn), maar deze schrijver heeft er een verbluffend realistisch slot aan weten te breien. Dus al met al een goed verhaal!

Voor altijd    Jo
Een verhaal dat zich afspeelt in de oorlog met een passend einde. Het is geen verhaal over hoop, het gaat om de bittere waarheid. Het verhaal is goed geschreven en leest prettig. De inhoud van het verhaal is te bekend, het is niet verrassend. Het lukt de schrijver net niet om de pijn en de ellende goed tot mij door te laten dringen. Het is een goed verhaal, maar niet uitmuntend.

Voor altijd    JK


Voor altijd    Pe
 Ik geef dit een 7 omdat dit soort avonturen wel bekend zijn, de belevenissen neigen naar clichés.

Kleine grote Mia    Ru
grappig verhaal

Kleine grote Mia    Mi
 Mooi verhaal. Voor een kort verhaal bevat het wel veel perspectiefwisselingen.

Kleine grote Mia    Sj
Niet beoordeeld, te lang.

Kleine grote Mia    Fr
Op zich een interessant decor en originele context. Toch mis ik wat inhoudelijks, wat meer conflict. Ik heb het gevoel dat dit redelijk uit dagboekoogpunt geschreven is en dat lees je er ook vanaf.

Kleine grote Mia    Ev


Branding    Gi
Absurd en grappig verhaal. Origineel alleszins.

Branding    Wi
Vlot geschreven, nagenoeg foutloos Nederlands. Maar verhaaltechnisch onvoldoende. Het is natuurlijk grappig om een verhaal te schrijven over het ontstaan van de branding, zonder ook maar iets om geloofwaardigheid te geven, maar er moet wel meer in zitten dan deze ene gedachte. In dit verhaal ontbreekt ontwikkeling van het karakter, de lezer is slechts toeschouwer, hij observeert, maar maakt niets mee, net als de ikpersoon.

Branding    Jo
Het idee achter dit verhaal is geweldig, vanaf de eerste regel wordt de lezer in een wereld getrokken die bijzonder is. De eerste scene vind ik geweldig, daarna is het vooral saai. De schrijfstijl is niet geweldig, in de eerste zin staat al een komma die er niet mag staan. Het is zo jammer, omdat er een geweldige sfeer gecreëerd is.

Branding    JK


Branding    Pe
Een heel bijzonder verhaal, dat zowel absurdistisch is als reëel. Het is iets onwerkelijks in een werkelijke context

De verwisseling    Ru
mooie beschrijving van de karakters

De verwisseling    Mi
 Het verhaal kabbelt te veel voort.

De verwisseling    Sj
Een tv-opname ontaardt in een niet te ontwarren brei van lichtknoppen, decorkamers, intrigerende acteurs en zenuwachtig stuntelende vervangers voor regie en licht. Het verhaal gaat volledig ten onder aan een hopeloze veelheid aan details en een gebrek aan een plot.

De verwisseling    Fr
Ik vond dat de schrijver van dit korte verhaal het decor goed neerzette. OP zich zit er genoeg vaart en spanningin het verhaal, maar toch blijf ik tot op drie kwart van het verhaal zitten met de vraag; wat is de urgentie van dit alles, waar komt de haast en spanning vandaan? Dat conflict mag wel eerder al wat helderder worden.

De verwisseling    Ev
 Goed geschreven dialogen, maar zo langdradig dat ik de draad kwijtraakte, ik begrijp niet waar het verhaal is: iets met knoppen en een verdraaid snoer? 

Unieke kans    Gi
Te ongeloofwaardig verhaal, bovendien te lang uitgesponnen.

Unieke kans    Wi
Een zeer vakkundig geschreven verhaal. Deze schrijver heeft een uitstekende taalbeheersing en een goede vertelstem, met hier en daar gevoel voor emotie. Maar toch...het thema ‘opgelicht worden door een gladde verkoper’ is natuurlijk al in vele vormen verteld, onderwerp van verhalen, films en anekdotes. Bij weer een verhaal in deze categorie, verwacht je een nieuwe insteek, een ander perspectief, desnoods een nieuwe verkooptruc,  of iets dat een standaard verhaal anders maakt. En dat ontbreekt hier: de hoofdpersoon is opgelicht doordat hij, onder druk van de verkoper, het contract niet las, alvorens het te tekenen. De oudste oplichterstruc in de wereld en dus niet erg verrassend of bijzonder. Wel ongeloofwaardig, overigens, dat zelfs de kop niet is opgevallen bij het zetten van de handtekening!  Dus beste schrijver, blijf vooral schrijven (u kunt het!) aan korte verhalen, maar verzin een verhaal dat origineler is of minimaal een originelere insteek heeft.

Unieke kans    Jo
Het verhaal is lang, er gebeurt heel lang vrijwel niets. De lezer weet al snel dat de hoofdpersoon belazerd gaat worden en het einde is dan ook totaal geen verrassing. De dialogen zijn gelukkig niet onaardig en het verhaal leest lekker door. Het is geen straf om te lezen, maar het is zeker geen goed verhaal.

Unieke kans    JK


Unieke kans    Pe
 Mooi verhaal met bijzondere plots, beeldspraken en humor.

Tijd voor een doodgewoon verhaal    Ru
goed opgebouwd verhaal. Alleen kleine meisjes die over een hypotheek praten? Dat had beter uitgewerkt moeten worden

Tijd voor een doodgewoon verhaal    Mi
Het leest bijna als een verslag. Ik mis een boeiende anecdote uit het leven van tante die laat zien hoe ze was en hoe ze leefde.

Tijd voor een doodgewoon verhaal    Sj
Afscheid van tante. Een oefening in het leiden van een uitvaart. Heel aardig, tot het verhaal belerend wordt. Die laatste alinea's voegen niet veel toe, schrijver, mijn suggestie is om die te herschrijven.

Tijd voor een doodgewoon verhaal    Fr
Hm, het is inderdaad een redelijk doodgewoon verhaal, met een knipoog natuurlijk naar de dood. Toch merk ik dat ik wat 'actie' mis. Niet als acit met geweren en achtervolgingen, maar dat we letterlijk in het moment blijven hangen, in een scène bijv. van het brieven schrijven oid. Het blijft nu een klein beetje overkoepelend.

Tijd voor een doodgewoon verhaal    Ev


De stilte    Gi
Overgangen te bruusk. Schrijf het uit in scènes. Je verhaal lijkt een resiumeetje van allerhande gebeurtenissen in haar leven. Waarom schrijf je die niet uit? Dit is geen verhaal maar een samenvatting van een verhaal.

De stilte    Wi
"Ja, waar gaat dit eigenlijk heen vraag ik me af," schrijft de schrijfster in dit verhaal. En dat vroeg ik mij ook af. Dit is een jeugdherinnering, aangevuld met wat lokatie-observaties in het heden. Maar dat bij elkaar opgeteld is nog geen kort verhaal. Er is geen spanning, geen ontwikkeling van het karakter, geen verrassing of twist aan het einde, geen bijzonder origineel inzicht of perspectief, niets wat de lezer kan meevoelen. De lezer is slechts toeschouwer bij deze jeugdherinnering, die bewaard had moeten blijven in het dagoek van de schrijfster. Dit alles wil niet zeggen dat deze schrijfster geen goede pen heeft. Ik zie daarin taalvaardigheid, die een echt kort verhaal verdient met spanning en ontwikkeling!

De stilte    Jo
Dit verhaal leest niet prettig, bij dialogen is het prettiger als deze niet achter elkaar in een alinea worden opgeschreven. Het verhaal is heel kort en ruim onvoldoende om de inhoud de kans te geven goed tot leven te komen. De schrijver heeft wel de kwaliteiten om in een paar regels een sfeer te creëren, er is zeker ruimte tot verdere groei. Dit verhaal is echt onvoldoende.

De stilte    JK


De stilte    Pe


Half vol en halfleeg    Ru
aardig geschreven, maar het had de helft korter gekund. de clou blijft voor mij onduidelijk

Half vol en halfleeg    Mi
 Pas bij het slot komt het verhaal op gang, dat is te laat bij een kort verhaal.

Half vol en halfleeg    Sj
Het begin is nog wel redelijk maar daarna gaat het verhaal alle kanten op. Geen idee wat de schrijver ermee beoogt.

Half vol en halfleeg    Fr
Hm het verhaal is mooi rond gemaakt, alleen kom ik er niet echt in. Daarnaast heeft het niet echt een scenematig deel, dus waar je echt ervaart dat ze op skivakantie zijn en proosten/slok nemen/apres ski-en. Je leert geen personages echt goed kennen en dat is zonde. Er zit echt wel iets in, maar nu nog niet voldoende.

Half vol en halfleeg    Ev


Vanzelf toch?    Gi
Beetje vreemd en ongeloofwaadig verhaal met losse draadjes en gaten. Weinig motivering hoe een en ander verloopt, ook het waarom van het verzwijgen klopt niet; er is alleen een poging tot corruptie geweest (actieve corruptie) maar de poging liep op een sisser af. De stijl is best oké, de geloofwaardigheid niet.

Vanzelf toch?    Wi
Een zeer vakkundig geschreven verhaal. Deze schrijver heeft een uitstekende taalbeheersing en een goede vertelstem. Maar toch...het thema ‘witte boorden criminaliteit’ is natuurlijk al in vele vormen verteld, onderwerp van verhalen, films en anekdotes. Bij weer een verhaal in deze categorie, verwacht je een nieuwe insteek, een ander perspectief, desnoods een  originele criminele actie, of iets dat een standaard verhaal van poging tot kick-backs anders maakt. En dat ontbreekt hier: het verhaal kabbelt maar voort en gaat als een nachtkaars uit.  Dus beste schrijver,  blijf vooral schrijven (u kunt het!) aan korte verhalen, maar verzin een verhaal dat origineler is of minimaal een originelere insteek heeft.

Vanzelf toch?    Jo
Een man is ooit ontslagen en twee collega’s kijken hier later op terug. De vorm die gekozen is, is goed. We krijgen een aardig beeld van wat er allemaal gebeurd is. Het gebeuren zelf is inhoudelijk niet echt de moeite waard. Het draait uiteindelijk om goed en kwaad, dit wordt niet heel sterk op papier gezet.

Vanzelf toch?    JK


Vanzelf toch?    Pe
Aardig verhaal, maar niet bijzonder genoeg

Thuis    Ru
onduidelijke betekenis van de transformatie

Thuis    Mi


Thuis    Sj
Leuke ontmoeting tussen 'slechts' een knechtje in een F1-racingteam en de vriendin van de coureur. Goed beschreven, plezierige twist, prettig leesbaar.

Thuis    Fr
Goede beginalinea, je duikt er meteen in. Goed ook ingezoomd op 'actie' en detail. Ook vind ik dat de hele perspectiefwissel relatief gemakkelijk gaat. Je merkt dat ze allebei in hetzelfde moment blijven zitten en dat springt goed heen en weer. Met aardig wat humor is het verhaal ook weer afgerond.

Thuis    Ev
Verrassend sympathiek,  een eenvoudig gegeven boeiend overbrengen lijkt makkelijker dan het is,  hier is het goed geslaagd. De wisseling van perspectief maak je goed duidelijk in de eerste of tweede regel van een nieuwe alinea en door inspringen. tekst bevat wat schoonheidsfoutjes. In de eersre regel  '...  als ze voorbij ...' zou ik Alicia bij haar naam noemen en dan in de volgende '.. Zijn ogen volgen Alicia..'  ... volgen haar ervan maken.                                                                                                   De overgang naar ' het dialect brengt...' is onduidelijk, ik denk dat je de voorgaande alinea moet eindigen, of deze beginnen, met een uitroep van Alicia in de tongval van dat dialect.

Thuis    Gi
Mooie perspectiefwissel in de tweede alinea. Bij 'Ze pakt hem bij de arm' vind ik de plotse verandering in haar gedrag ongeloofwaardig. Het verder verloop ook, schrijf dit uit in scènes en hef het ongeloof van de lezer op.

Thuis    Wi
Leuk om eens een andere mise-en-scène te lezen in een verhaal. Een racecircuit heb ik in deze wedstrijd nog niet eerder gezien. Het verhaal is adequaat geschreven, al hou ik er niet van dat toeval een hele grote rol speelt in een verhaal. De toevalligheid dat de beide hoofdpersonen uit precies hetzelfde dorp (in Limburg maak ik op uit de beschrijving van het accent) komen, draagt het hele verhaal. Zonder dit toeval, geen verhaal. En dat is wat mager.

Thuis    Jo
Een lange opbouw voor een saai moment der herkenning. Het is niet onaardig en goed geschreven, maar vooral nietszeggend.

Thuis    JK


Thuis    Pe
Goed geschreven maar mis stukje filosofie/zelfreflectie.

Het huis    Gi
Een sprekende kat, nou nou. Oh en de cafébaas kan zich transformeren. Moet de lezer daarin zomaar meegaan? Kleed best eerst je verhaal in, maak het geloofwaardig. Lees eens wat over 'the suspension of disbelief', dan ga je zien hoe je dit best aanpakt. Vervolgens sprekende padden, het kan niet op. Ik had een oplossing verwacht, dit einde is te makkelijk.

Het huis    Wi
De eerste zin is geen zin. Niet doen, schrijver! Ook al hou ik niet van verhalen met dieren die mensendingen doen, ik raakte toch wel gefascineerd door het verhaal en des te groter was de teleurstelling aan het einde. Van elk kort verhaal is het slot een van de allerbelangrijkste onderdelen. Het slot van een kort verhaal vereist denkkracht, fantasie en inlevingsvermogen van de schrijver. Hoe laat je de lezer achter? Gefascineerd? Ontroerd? Geamuseerd? Bedroefd? Met een glimlach? Allemaal goed, maar ‘teleurgesteld’ is niet goed. Als de lezer teleurgesteld is door het einde van het verhaal, zal hij allicht de kwaliteit van het verhaal zelf snel vergeten. Verder voelde het verhaal lang aan, veel details (bv het voortplantingsgedrag van padden) vertragen het verhaal en voegen uiteindelijk niets toe.

Het huis    Jo
Om heel eerlijk te zijn begrijp ik niet goed waar dit verhaal over gaat. Het is een fantasyverhaal, waarin weinig origineels te ontdekken is. We worden meegenomen in een nachtelijk avontuur dat nooit avontuurlijk wil worden.

Het huis    JK


Het huis    Pe
Mooi verhaal, met name het katten perspectief is knap uitgewerkt

Een eindeloze stroom van tijd    Ru
onsamenhangend. Het enige mooie eraan vond ik de laatste zin.

Een eindeloze stroom van tijd    Mi


Een eindeloze stroom van tijd    Sj
Elkaar aantrekkende en afstotende rivieren, met als ontknoping een ontmoeting van twee mensen dankzij twee flesjes bronwater. Het probleem is niet dat het een tikje vergezocht is, wel dat het verhaal te langdradig is, het houdt de spanningsboog niet vast.

Een eindeloze stroom van tijd    Fr
Heel poëtisch allemaal, decor is prachtig neergezet

Een eindeloze stroom van tijd    Ev
 Deze vertelling is niet helemaal mijn ding, zeker het deel over de fontein en het einde niet, maar het verhaal, de stijl, heeft zeker charme, de woorden kabbelen net zo vloeiend voort als de twee stromen, het is fascinerend.

Ratelslang    Gi
Wat is het belang van de appels? Wat van de uitgeleende aardapelen? Is het soms oorlog? Wellicht heb je een heel verhaal in je hoofd maar daarvan lees ik alleen wat cryptische aanwijzingen. Maak er geen zoekplaatje van. Maak er een verhaal van, geen monoloog.

Ratelslang    Wi
Mooie eerste zin, maar irrelevant aan het begin van dit verhaal. In een kort verhaal moet elke zin er toe doen en de eerste zin moet de lezer gelijk het verhaal in trekken. Een gouden regel voor korte verhalenschrijvers: kill your darlings! Natuurlijk begrijp ik de symboliek, maar gebruik deze zin dan op een andere plek in het verhaal, als je je darling niet kunt ombrengen. Verder zeer origineel taalgebruik, in foutloos Nederlands. Een genot om te lezen! Verhaaltechnisch heb ik ook geen opmerkingen, mooie spanningsopbouw en bevredigend (want onverwacht) slot. Goed gedaan, schrijver!

Ratelslang    Jo
Een man en zijn verdriet, daarom handelt het in dit verhaal. Wat hij precies voelt voor zijn vriendin blijft wat in het vage. Het verhaal kabbelt wat door, we worden deelgenoot van zijn gedachten, die vooral rommelig zijn. De scene met de aardappelen is hier een aardig voorbeeld van, het ontgaat me.

Ratelslang    JK


Ratelslang    Pe
Mooi verhaal dat noopt tot nadenken.

De jas van mijn moeder    Ru


De jas van mijn moeder    Mi


De jas van mijn moeder    Sj
Gedoe met mama, zussen hebben er last van. De jongste komt niet op voor zichzelf. Treffend beschreven.

De jas van mijn moeder    Fr
Mooi kort moment. Grappig dat er helemaal geen echte actie in dit verhaal zit, maar dat de scenes toch actief zijn/blijven. Mooi geschreven, goede vorm, stijl en zinsopbouw. Ik word er helemaal ingezogen. Einde is lichtelijke anticlimax, maar ik denk niet dat ik dit erg vind.

De jas van mijn moeder    Ev


Een sprong    Gi
Show don't tell. De uitspraak die ik als jurylid het meest moet doen. Vervolgens irrelevante informatie die het verhaal ook niet op dreef helpen. Quantum? Heisenberg? Ook irrelevant, ik wacht dus tot het verhaal echt begint. Schrijf alle info uit, maak er scènes van, drop er wat spanning in, hou je lezer nieuwsgierig. Plots info over hun jeugd, daarmee zou je kunnen beginnen als intro. Yoen je over neuken begon viel ik bijna achterover, er is helemaal geen contact. Ineens gaat het over pedofilie, waarom? Is dat belangrijk voor het verhaal?   

Een sprong    Wi
Een grappige poging om natuurkunde te verbinden aan het echte leven. Verhaaltechnisch heel aardig, al ontgaan de dichtregels aan het einde mij. Schrijftechnisch heb ik nogal wat opmerkingen. Er zijn teveel kromme zinnen, voorbeelden: “Al brak in het huis de derde wereldoorlog boven uit,” “wat hij van zijn StuFi zich niet kon veroorloven,” “Ze begon haar gooi naar het adjunct-directeurschap te vertellen,” en zo zijn er meer. Als je termen uit een andere taal gebruikt, doe het dan goed (google is de beste vriend van korte verhalen schrijvers): fromage au tartuffes is kaas met oplichters (als we Molière volgen), maar dan had er fromage aux tartuffes moeten staan. Mogelijk bedoelt de schrijver: fromage aux truffes of de kaas van het merk Tartuffe. Toch niet goed dat ik een Vlaamse schrijver op een fout in het Frans moet wijzen. Inderdaad, Vlaams, ondanks de verwijzing naar Delft. Het woord ‘woonst’ gaf hem weg. Conclusie: best grappig, leuke schrijfstijl, maar teveel kleine fouten.

Een sprong    Jo
Naarmate het verhaal vordert, wordt het steeds onduidelijker. Het einde is ronduit niet te begrijpen. De schrijfstijl is niet goed, er staan enkele woorden in het verhaal die aan elkaar geschreven moeten worden, maar hier los geschreven zijn. Qua inhoud is het gewoonweg niet goed.

Een sprong    JK


Een sprong    Pe
 Beetje niets zeggend, een schets..

Goede buren    Ru


Goede buren    Mi
 Bij dit verhaal past een mooie plotwending, maar het bloedt een beetje dood.

Goede buren    Sj
Met zulke buren heb je geen vijanden nodig. Beeldende beschrijving van achteruit hobbelend buurtleven. De twist aan het einde ontgaat me echter.

Goede buren    Fr
Goede spanningsopbouw. Soms wat zinnen die overbodig zijn, maar de tekst leest overwegend vloeiend en krachtig door.

Goede buren    Ev
Goed geschreven dialogen, een ervaren schrijver. Het onderwerp boeit mij niet, maar dit verhaal getuigt wel van vakmanschap.

Gek    Gi
Gebruik een grotere tussen regel: 1,5. Dat leest prettiger. Je perspectief klopt niet, het wordt verteld vanuit een derde persoon, maar toch blijkt er ook een waarnemer buitenaf (60 sec die een uur lijkt; zijn kapotte lippen ed zijn goed te zien, valt er een traan). Maak een keuze hierin, nu trek je door de afstandelijkheid de lezer niet mee het verhaal in, blijven emoties tweedehands. Idem dito voor de tweede alinea: een observator die van buiten af vertelt, en weer de personale vorm (hij heeft zelf geteld).

Gek    Wi
Komma’s, beste schrijver, zijn belangrijk voor de leesbaarheid. Uw verhaal heeft er veel, heel veel, te weinig om lekker te kunnen lezen. Een zin nog eens moeten overlezen, omdat hij niet loopt wegens het ontbreken van komma’s, onderbreekt de flow van het lezen en daarmee, voor mij althans, het plezier van het lezen. Misschien de kommaregels in het Nederlands nog eens nalezen? Het verhaal is aangrijpend, dus het ontbreekt deze schrijver niet aan fantasie en een goede verhaalstem. Maar het slot is veel te uitleggerig, bovendien gaat het perspectief ineens van de hoofdpersoon naar een alwetende verteller. En op zo’n cruciale plek in een kort verhaal, namelijk de laatste zinnen, is dat een grote tekortkoming. Nog een laatste advies: niet elke zin met ‘Hij’ beginnen: wissel zinsbouw, ritme en lengte af.

Gek    Jo
Een slecht geschreven verhaal, lange alinea’s, woorden niet verkeerd gespeld zijn en cijfers die uitgeschreven moeten worden. Het leest alleen hierom al niet lekker door. De inhoud is moeilijk te vatten, het is vooral een worsteling om het einde te halen.

Gek    JK


Gek    Pe
 Mooi verhaal, goed geschreven, maar geen winnaar

Sterren    Ru


Sterren    Mi
 Mooi verhaal, spannend geschreven.

Sterren    Sj
Een moord plegen als test om bij een criminele club te mogen horen. Zo kan het gaan maar als thema bekoort het me niet. Daarnaast mag het verhaal wel wat meer 'mean and lean' worden, er zijn nogal wat onnodige afleidende uitwijdingen.

Sterren    Fr
Dit verhaal begint midden in de spanning. Op zich interessant, maar toch vind ik het redelijk schokkerig allemaal. Het mag best wat trager en meer achtergrond krijgen.

Sterren    Ev
Goed opgebouwd verhaal. Fascinerend verteld, in korte zinnen, bijna zakelijk, en toch ontroerend.

Rode tulpen    Gi
Mooie observatie; het hardop tellen van het aantel schepjes. Staart in zijn verleden: kun je op dat ogenblik nog niet weten. Schrappen: vorige maand. Vreemde uitdrukking van een moeder tegen een zevenjarig kind: klootzak van een vader. 'Bij wakker worden' gaat het fout: hier moet je vertellen dat het de opa is die aan het woord is, de overgang naar zijn verhaal is te bruusk, ook al omdat je nu een tweede ik krijgt die aanhet woord is. Nu heb ik het hele verhaal moeten teruglezen en kwam ik eerst te weten dat het de opa was door die rode tulp aan het einde van zijn dialoog. Het gebruik van aanhalingstekens in je dialoog is ook verwarrend. 'Wakker worden' is wat de moeder tegen opa als kind zegt. De opa vertelt dit nu aan zijn kleinkind, dan moet het aldus "'Wakker worden'. Moeder ... en dan weer "'Wakker worden en stil zijn', want je citeert een dialoog binnen een dialoog. Vervolgens ga ke verder met 'In het andere bed in mijn kamer snurkt...' dat is eigenlijk geen dialoog meer, tenminste zo komt het over. Je schrijft dan liever : 'mijn broertje sliep daar ook', dat is een natuurlijkere vorm van dialoog, nu zat je nog in de verhaalvorm. Idem dito voor 'Mijn hand omklemt...' is ook niet echt een dialoogvorm. Even verder schrijf je 'Eenenveertig paar ogen...' dat kan niet, op dat ogenblik weet ie nog niet met hoeveel ze in de klas zitten, hij vertelt het mmers in de directe rede. Zoek het verschil tussen directe en indirecte rede maar eens op, moest je dat net kennen. Ook verderop ga je teveel in de narratieve vorm ipv die van de dialogerende. Je verhaal is mmoi, erg mooi, daarom ook deze uitgebreide feedback.   

Rode tulpen    Wi
Een schrijftechnisch vakkundig geschreven verhaal. Deze schrijver heeft een uitstekende taalbeheersing en een goede vertelstem. Slechts één puntje van kritiek: als je in het heden de tegenwoordige tijd gebruikt, kun je beter voor herinneringen de verleden tijd gebruiken, dat geeft contrast voor de lezer. Maar verder...het verhaal is wel erg sentimenteel. Eigenlijk is het een smartlap, maar dan in de vorm van een kort verhaal en zonder muziek. Ik hou niet van smartlappen, voornamelijk omdat ze erg voorspelbaar zijn, steeds dezelfde soort emoties raken en nauwelijks spanning bieden. Je ziet als lezer/toehoorder het slot al van verre aankomen. Smartlappen worden niet veel ingediend bij deze schrijfwedstrijd, maar als er dan toch weer een verhaal binnenkomt in deze categorie, dan verwacht ik als jurylid een nieuwe insteek, een ander perspectief (bv geschreven vanuit het perspectief van de slechterik, elke smartlap heeft altijd één echte slechterik, ook hier: de moeder van opa) , desnoods humor, of iets dat een standaard smartlap anders maakt, bijvoorbeeld door een twist of verrassing aan het einde. Het slot van dit verhaal was van een mierzoete liefheid, die natuurlijk hoort bij smartlappen, maar mij een beetje misselijk maakt. Dus beste schrijver, blijf vooral schrijven (u kunt het!) aan korte verhalen, maar verzin een verhaal dat origineler is of minimaal een originelere insteek heeft.

Rode tulpen    Jo
Een sentimenteel verhaal, daar hoeft niets mis mee te zijn, maar dit is niet geweldig. Het ligt er allemaal te dik op. Dat van die rode rozen vind ik wat vergezocht, het werkt in het verhaal niet. Dat de kleinzoon dit verhaal voor het eerste hoort, lijkt me sterk. Het past allemaal net niet.

Rode tulpen    JK


Rode tulpen    Pe
 Inhoudelijk een mooi verhaal, maar ik durf het geen proza te noemen

Huzarensalade    Ru


Huzarensalade    Mi


Huzarensalade    Sj
Dood door zelfmoord van een geliefde voegt een 'extra' dimensie toe aan rouw. In de steek gelaten, afgewezen,  daar mee zien te dealen naast de verwerking van het verlies. Treffend beschreven, pluim voor de schrijver.

Huzarensalade    Fr
Mooie opbouw heeft dit verhaal. Interessante insteek ook, om iemand die in rouw is iets sociaals te laten meemaken waar diegene totaal nog niet aan toe is. Goede start, plot én einde.

Huzarensalade    Ev


DE STRAAT    Gi
Je schrijft alles in de tegenwoordige tijd, zelfs als iets zich afspeelt dat je in het verleden moet situeren. Dat is verwarrend en de lezer blijft vooral met veel vragen zitten. Maak van je verhaal een echt verhaal met een behoorlijk narratief, zodat het geen zoekplaatje wordt.

DE STRAAT    Wi
Deze schrijver, die een mooi verhaal geeft verzonnen, of een waargebeurd verhaal heeft bewerkt (beiden prima) is helaas overboord gegaan met stilistische mooischrijverij. Misschien heeft iemand hem/haar eens verteld dat je zinnen mythisch moeten zijn, mooi moeten golven. Maar met onbegrijpelijke zinnen verlies je de lezer. Misschien heeft iemand hem/haar eens verteld dat je niet teveel moet uitleggen in een kort verhaal, maar de lezer de mogelijkheid moet bieden zelf bepaalde dingen in te vullen. Maar te weinig uitleg is ook weer niet goed, dan raakt de lezer verdwaald en eindigt de leeservaring in teleurstelling. U heeft absoluut schrijftalent, beste schrijver, dat is gemakkelijk te zien aan uw taalgebruik en de opbouw van dit verhaal, maar misschien moet u allerlei schrijfregels van u afschudden en meer schrijven vanuit uw hart dan vanuit de schrijftechniek. Lees de winnaars van deze wedstrijd van de laatste maanden nog maar eens door, dan kunt u zien dat klein schrijven, eenvoudig taalgebruik, heel effectief kan zijn bij een kort verhaal.

DE STRAAT    Jo
Het lijkt erop of de schrijver willekeurige zinnen in dit verhaal heeft geplaatst. Er is amper kop en staart aan de ontdekken. Het is interessant als een schrijver in het verhaal zijn eigen weg gaat, in dit geval is het zo apart dat ik in elk geval volledig afhaak. Geen idee wat de schrijver mij wil vertellen.

DE STRAAT    JK


DE STRAAT    Pe


Modelhuwelijk    Ru


Modelhuwelijk    Mi


Modelhuwelijk    Sj
Een huwelijk dat allang op de klippen is gelopen en waar man en vrouw niet de ultieme conclusie aan verbinden. Zouden ze wel moeten doen, in plaats van ieder voor zich dit gezeur te verzinnen met treintjes en harttoestanden en weet ik wat allemaal. Toe schrijver, verlos ze uit hun lijden!

Modelhuwelijk    Fr
Op een of andere manier is dit verhaal wel kwetsbaar, en mooi geschreven, maar de stijl spreekt me minder aan. Het is een beetje te veel, hoe zal ik het zeggen 'uitleggerig'. Vertellend. Misschien kan het ook gewoon simpelweg opgeschreven zijn in een vertelstructuur. Dat zou prima kunnen werken. Zet de hoofdpersonage tegenover een terapeut die te veel afgeleid is of een eigen interne dialoog heeft (Bijv.?) en het verhaal wordt al een stuk interessanter.

Modelhuwelijk    Ev
 De vlotte toon waarop dit verhaal verteld wordt, alsof de schrijver in gesprek is met de lezer, is in eerste instantie sympathiek,  maar gaat op den duur toch irriteren: het voelt een beetje opdringerig, alsof je niet weg mag uit een ongewenste ontmoeting.   Verder zijn er storende zaken: 'Eerst had hij het helemaal niet in de gaten dat ik 's avonds vertrok'  - hoezo éerst'? Hij heeft toch nog nooit in de gaten gehad dat ze vertrok, ook daarna niet? En dat van die ultieme test: wat test ze dan eigenlijk wanneer ze vervolgens een heel onzinverhaal verzint om Wilfried zover te krijgen mee te gaan, hij was toch direct gezakt? En dan natuurlijk dat zwakke einde, foei. N.B: om gedachten worden geen aanhalingstekens geplaatst.

De jeugd van tegenwoordig    Gi
Leuk verhaal, mooie afwisseling tussen gedachten, actie, dialoog. Nog enkele zinnen beschrijving over de straat en het politiebureau zouden mogen.

De jeugd van tegenwoordig    Wi
De toon is beschrijvend, niet invoelend, als lezer leef je niet echt mee met de hoofdpersoon. Werkwoorden als ‘schuifelen’ en ‘gniffelen’ horen bij observanten, niet bij de interne gedachtewereld van de betreffende persoon. ‘En natuurlijk konden die apparaten veel meer dan zij kon vermoeden’ en ‘Ze richtte haar oude ogen op het scherm’ zijn voorbeelden van zinnen van een observator. Natuurlijk is het een leuk verhaal, op een leuke manier verteld en om het einde moest ik glimlachen, hoe onwaarschijnlijk ook. Het slot is belangrijk bij een kort verhaal, het moet iets doen met de lezer, en een glimlach is prima! Dus verhaaltechnisch is dit in orde, probeer nu als schrijver meer in het hoofd van de hoofdpersoon te kruipen, dan wordt dit leuke verhaal ook een echt goed verhaal.

De jeugd van tegenwoordig    Jo
Een titel is belangrijk voor een verhaal. Bij sommige titels, zoals bij deze, houd ik mijn hart vast. Het verhaal is net zo saai en oppervlakkig als deze titel. Het verhaal staat vol met taalfouten en halverwege is het duidelijk wat de clou is.

De jeugd van tegenwoordig    JK


De jeugd van tegenwoordig    Pe
 Leuk verhaal, maar beetje cliché

Petronella's laatste reis    Ru


Petronella's laatste reis    Mi


Petronella's laatste reis    Sj
Waarom maakt de dood nou ineens zo'n drukte met deze Petronella? Of staat deze memorylane ons allen te wachten voor we deze aarde verlaten? Hoe dan ook, dit verhaal kon me uiteindelijk niet geboeid houden.

Petronella's laatste reis    Fr
Mooi rond gemaakt met de voornaam die de buurtbewoners uiteindelijk leren kennen. Ik kwam er pas later achter dat het gaat om een stervend persoon, maar prachtig neergezet wel.

Petronella's laatste reis    Ev
Een beetje afgezaagd.

Moord op een meesterbrein    Gi
100 miljard in een investeringsronde? Zou ik toch maar eens nakijken; zes mljard oké maar honderd? Medewerkers die gesprekken met...foute zin. Lees je teksten na. Hoewel ik recent in vier...ook weer een zin die niet klopt. In vier wat? AI Izak wil een inspecteur? Ineens niet slim genoeg meer? Goed idee, maar er zitten nog wat losse draden in je politieverhaal.

Moord op een meesterbrein    Wi
Uitstekend verhaal, goede spanningsopbouw, maar jammer van dat slot, en trouwens ook van de eerste regel. Dit verhaal staat heel goed op zichzelf en heeft geen verdere uitleg of filosofietje nodig van de ikfiguur, en al helemaal geen moralistische verklaring. Dus met weglating van de eerste zin (het verhaal begint dan: Deze zaak begon zoals zoveel zaken: met een lijk.) en van de twee laatste zinnen, wordt het verhaal, naar mijn bescheiden mening, een stuk beter. Schrijftechnisch: lees alle zinnen nog eens goed door , er zijn er diversen waar een woord ontbreekt of teveel staat: o.a.: “'Medewerkers die gesprekken met Izak over allerlei onderwerpen,” en “en nam een al een tijd zijn medicijnen niet meer.” Maar verder, prima verhaal, schrijver! Mijn complimenten.

Moord op een meesterbrein    Jo
Een boeiend onderwerp, maar een matige uitwerking. Dat AI een personage in een verhaal is, is niet nieuw, maar wel de moeite waard. Het is nieuw en we weten amper waar dit ons als mensheid gaat brengen. Het verhaal is niet lekker geschreven en is vooral een klassiek misdaadverhaal, dat een overbekend pad volgt.

Moord op een meesterbrein    JK


Moord op een meesterbrein    Pe
 Teveel dialoog en verloop riekt naar clichés

Sal Berg    Ru


Sal Berg    Mi


Sal Berg    Sj
De beschrijving van een alledaagse dag terwijl een man zelfmoord pleegt. Ehm..., ja... en nu? Wat is het punt dat gemaakt wordt? Het leven hoe gewoon ook gaat  door?

Sal Berg    Fr
Ik zit soms een beetje met de tijd waarin het geschreven is; tt/vt. Soms vind ik dat verwarrend. Daarnaast mag het verhaal wat meer body hebben om er echt in tre komen

Sal Berg    Ev
 Het resultaat van een overpeinzing, geen verhaal.  Maar het heeft zeker z'n charme: een bedachtzame, mooie schets, mooi verteld.

proost op dit lelijke einde    Gi
Geweldig' antwoord ik in mijn hoofd. Ik ga ervan uit dat dit een gedachte is doordat je die 'Geweldig' nog eens herhaalt; ik veronderstel de tweede als een berichtje. In dat geval hoeft de eerste 'Geweldig' niet tussen aanhalingstekens. 'Mij een havik': als een havik. Lees je tekst na, woord voor woord. De opsomming nadien is goed, die werkt.

proost op dit lelijke einde    Wi
Dit is een gevoelig, goed geschreven en invoelbaar verhaal, maar niet goed genoeg voor een heel hoog cijfer. Mijn grootste probleem is het gebrek aan ontwikkeling. De hoofdpersoon in het begin is precies dezelfde hoofdpersoon aan het einde, er is geen ontwikkeling, geen spanning, geen twist of verrassende wending of verrassend inzicht of perspectief aan het einde. Verder zijn er enkele vreemde zinnen, zoals: “ze  buigt zich weer over haar zelfbedachte wiskundige berekeningen”. Is hier sprake van een heel bijzonder kind dat zelf wiskundige sommen bedenkt of is er sprake van thuisonderwijs? Beide zijn bijzondere onderwerpen die richtinggevend zouden moeten zijn aan dit verhaal, maar die niet worden opgevolgd. Deze vreemde zin blijft dus in de lucht hangen en dat is een ernstige fout in een kort verhaal: elke zin moet betekenis hebben, elke zin moet er toe doen! Verder: “De interne chaos mag zich niet manifesteren in mijn huis.” is onkarakteristiek stijf voor deze verhaalstem. ‘Constante pijn’, waarschijnlijk is voortdurende pijn bedoeld. In het verhaal blijkt al dat de pijn komt en gaat en niet constant is. “Ik word ook moe van de constante innerlijke strijd tussen mijn oude ik en nieuwe ik” is een schoolvoorbeeld van de gouden schrijfregel ‘show, don’t tell.’ Maar deze schrijfster heeft een goede vertelstem, dus dit verhaal kan zich zeker, met voldoende aandacht en herschrijven, ontwikkelen tot een goed verhaal.

proost op dit lelijke einde    Jo
Een vrouw is blijkbaar gescheiden van haar man en we zitten in haar hoofd. Ze is niet gelukkig, wat niet gek is. We komen te weten hoe ze zich voelt, wat niet echt een goed verhaal oplevert. Het is vooral wat geweeklaag in verhaalvorm.

proost op dit lelijke einde    JK


proost op dit lelijke einde    Pe
Mooi geschreven, verdient een tweede lezer.

Stortbak    Ru


Stortbak    Mi


Stortbak    Sj
De geschiedenis van de stortbak en het ongerief ervan. Is dit alles wat er over te schrijven valt? Iets meer je best doen, schrijver!

Stortbak    Fr
Interessant pleidooi en perspectief. Wat mij betreft mag er nog iets van een tweede personage/tweede perspectief of een dialoog (met de buurman?) in.

Stortbak    Ev
Dit is geen verhaal, dit is een column. Handle? Hendel, lijkt mij.

God of toch de duivel    Gi
Kromme zin: Maar allemaal ze Reden met Blauw. Dingen zijn soms niet gelijktijdig, pas je zinnen aan. Een voorbeeld: De plek van het ongeluk zag er gruwelijk uit, toen de ambulance arriveerde. Nu: die zag er voor de aankomst van het team ook al  gruwelijk uit. Beter is om de ambulanciers te laten uitstappen en hen dan de gruwelijkheid van de plek te laten vaststellen. Zo haal je de emoties én de personages binnen in je verhaal. Het is 's Middags en 's Avonds. De 's' blijft klein. Je verhaal is oké, maar het einde blijft onbevredigend. Je moet meer in scènes leren schrijven, net zoals in een film. Een film eindigt ook niet zo.

God of toch de duivel    Wi
Het is zeker een teken van verteltalent om een verhaal met zoveel gruwelijke details op deze manier te vertellen. Maar de schrijver lijkt het verschil vergeten tussen een verslag en een verhaal. Een verhaal heeft spanning, heeft een hoofdpersoon die iets najaagt, al dan niet met succes en verandert door de gebeurtenissen in het verhaal. Een goed kort verhaal heeft vaak een twist of verrassing op het einde (al zijn er zeker verhalen die dat niet nodig hebben). Dat alles ontbreekt hier en ondanks de uitstekende vertelstem van deze schrijver is dit een verslag in plaats van een kort verhaal.

God of toch de duivel    Jo
Dit verhaal is heel slecht geschreven en daarom moeizaam om te lezen. De inhoud laat veel te wensen over, het is gewoonweg niet goed genoeg.

God of toch de duivel    JK


God of toch de duivel    Pe
 Prachtig verhaal, omdat het het verhaal achter een krantenbericht is over een ongeluk. Alleen zou ik de laaste 5 zinnen schrappen.

Gestolen    Ru


Gestolen    Mi


Gestolen    Sj
Vrouw steelt baby, de moeder steelt het kind jaren later terug. Het komt voor! Goed in beeld gebracht. Ook het open einde is prima, want naar wie gaat de kogel...

Gestolen    Fr
Soms gaat het verhaal wat te snel voor de body die dit onderwerp verdient. Het mag wat meer opbouw krijgen. En het lezen van het briefje mag wat meer ontvangen worden, wat meer in het gevoel zitten. Het concept, moeder steelt eigen kind terug, is wel interessant. Filmisch bijna.

Gestolen    Ev
 Het verhaal rammelt maar is spannend verteld; het is alleen zo'n ongeloofwaardige situatie in dit bureaucratische  land; Liv kan als gestolen kind  officieel nooit bestaan, dus ik raak uit het verhaal want ik ga zitten dubben hoe dat dan moet, met de gemeente en de huisarts en vaccinaties en kinderopvang en school... dus ik ga googelen en ben afgehaakt. En wat is de reden van de droom waarmee het begint?

De afrekening    Gi
Sterk begin met een veelbelovende eerste zin. Goede beschrijving van personages en de ruimte.Het verhaal gaat goed verder, ik blijf wel zitten met het waarom van de naamsverandering: van Lientje naar Carry. Dat is een los draadje.

De afrekening    Wi
De mis-en-scène is heel ambtelijk, maar dat betekent nog niet dat de schrijver ambtelijke taal moet gebruiken om het verhaal te vertellen. Het taalgebruik in dit verhaal is bij tijd en wijlen echt te ambtelijk en vaak saai, soms zelfs ouwelijk: Wie spreekt er nog van een broekpak voor dames en een overhemd? Ik wil de schrijver een waarschuwing geven; als je een fictieverhaal plaatst in een herkenbare bestaande organisatie en ook nog eens strooit met bestaande en herkenbare namen, dan neem je een risico. Tenzij je bewust een aanklacht wil schrijven tegen deze specifieke organisatie (maar dan hebben we het over een pamflet in plaats van een kort verhaal) kun je beter een gefingeerde organisatie beschrijven en in elk geval gefingeerde namen gebruiken. Verder voelt het verhaal erg lang. Er zijn uitweidingen en details die uiteindelijk niets toevoegen aan het verhaal. In een goed kort verhaal is elke zin, elk detail belangrijk. Advies aan de schrijver: geef jezelf de opdracht om 1000 woorden te schrappen uit dit verhaal, je zult zien dat het dan scherper wordt en meer impact heeft op de lezer. Tenslotte nog een laatste punt: Sinds het ontstaan van de me too-beweging zijn er al vele, vele verhalen verschenen over dit  onderwerp en het is natuurlijk heel goed dat deze misstanden op alle mogelijke manieren, via alle mogelijke kunstvormen aan de kaak wordt gesteld. Kies je dan voor een kort verhaal, dan mag de lezer een twist verwachten, een verrassing, een onverwacht perspectief, een andere insteek, iets dat het verhaal uittilt boven de vele verhalen die al zijn verschenen op dit gebied. Helaas doet dit verhaal dat niet, het is rechtlijnig geschreven volgens een inmiddels meer dan bekend patroon. Jammer.

De afrekening    Jo
Dit verhaal kent een prachtige opbouw, de spanningsboog is goed en driekwart van het verhaal is de moeite waard. Eenmaal richting het einde wordt het alsmaar slechter en het einde is niet goed. Te voorspelbaar en te passend in de huidige tijdsgeest.

De afrekening    JK


De afrekening    Pe
Mooi verteld, maar de ontmoeting met een oude bekende die je baas wordt...

Brody    Ru


Brody    Mi


Brody    Sj
Naargeestig thema, man die zijn vrouw en kinderen slaat. Je zou er tussen willen springen.

Brody    Fr
Mooi gebruik gemaakt van 'show don't tell'. En ook vind ik het knap hoe de schrijver van dit verhaal vanuit de ogen van een jonger iemand te hebben geschreven. Er zijn er maar weinig (ik noem even een Griet op den Beeck) die dit echt goed kunnen.

Brody    Ev
 Meeslepend verhaal, goed opgebouwd, uitstekend verteld!  Het is duidelijk dat Brody de boel heeft laten ontploffen, maar ik begrijp niet goed hóe. Het laatste deel begint met 'Selena zit naast hem op het witte bed', ik denk dat hierdoor duidelijk moet zijn dat we niet meer in het huis maar in een ziekenhuis zijn; dit werkt onvoldoende, want de lezer weet op dat moment nog helemaal niets van wat er gebeurd is, de lezer zit nog steeds bij Brody in het hok en wanneer Brody dan ineens op een bed zit dan denken we niet pardoes aan een ziekenhuisbed, maar aan een bed in dat huis. Wanneer ik het nu weer even overlees zie ik eigenlijk geen enkele, zekere, aanwijzing dat ze in een ziekenhuiskamer zitten. Brody is een heel geloofwaardig personage, knap gedaan, vanuit een kind schrijven is niet makkelijk.

Brody    Gi
Een beetje een anticlimax op het einde, maar voor de rest een knap verhaal met een taal voor ieder personage.

Brody    Wi
Verhaaltechnisch klopt het helaas niet. Bordy ziet hoe zijn moeder het vuurdoosje (dus eigenlijk gewoon een aansteker) gebruikt, maar zelf lukt hem dat niet. Verderop verschijnen er roetvlekken, dus een indicatie dat het hem uiteindelijk wel is gelukt, maar daarna komt de buurvrouw met een verhaal over ruzie, helemaal geen indicatie over brand. Dus de reden dat de agenten naar adem happen is niet goed onderbouwd. Verder klopt het verhaal met het gas ook niet. Als je soep kookt en vergeet het gas uit te zetten, dan heb je een brandende gaspit, zonder dat er iets op staat, dan heb je niet (onverbrand) gas dat zich verspreidt.  Daarnaast zie ik nog taalkundige problemen: klaarblijkelijk wil de schrijver/ster geen ‘moeilijke’ woorden gebruiken omdat er een 5-jarige in het spel is, maar het werkt gewoon niet. Zie het vuurdoosje en verder de tv-bediener als vervanger voor afstandsbediening. De termen ‘doorvragen’ en  ‘zich richten tot’ zijn ambtelijk woordgebruik, totaal niet passend in dit verhaal.

Brody    Jo
Huiselijk geweld ontaardt in een vreselijk einde, dit einde zie je als lezer al snel aankomen. Het is dan ook een voorspelbaar verhaal, dat aardig geschreven is.

Brody    JK


Brody    Pe
Goed geschreven, maar de plot was wat voorspelbaar.

Erwtje    Gi
Een begin van een verhaal en dan stopt het.

Erwtje    Wi
Dit is een mijmering, misschien een dagboekpagina, maar het is te weinig voor een kort verhaal. Ultrakorte verhalen schrijven is een van de moeilijkste schrijfopdrachten. Elk woord, elke zin moet er toe doen en ondanks de weinige woorden moet de lezer in het verhaal kunnen komen en kunnen meeleven. Dat is hier niet gelukt, de lezer kan niet meevoelen, blijft op afstand door de killie vertelstem. Oplossingen: oftwel veel dieper in het hoofd gaan zitten van de ikfiguur en daar de emoities uit opdiepen, oftwel de uitdaging van een ultrakort verhaal vergeten en  er een veel langer verhaal van maken, met achtergronden, details, maar dan ook met veel meer emotie.

Erwtje    Jo
Een verhaal over een plekje in iemands hoofd, het is niet heel slecht, maar als verhaal is het te weinig.

Erwtje    JK


Erwtje    Pe


Moira    Ru


Moira    Mi


Moira    Sj
Naarmate het verhaal vordert raak ik kwijt waar het precies over gaat. Je kan het ook te ingewikkeld maken, schrijver. Mijn advies: kijk er nog eens naar.

Moira    Fr
Soms mooie dialogen, soms mooie poëtische zinnen. Interessante insteek voor een verhaal.

Moira    Ev


Weerzien    Ru
vlot geschreven. Soms wat te veel details.

Weerzien    Mi
Prachtig!  Fraai hoe de lezer aangesproken wordt. Met veel plezier gelezen.

Weerzien    Sj
Na een moeizaam leven zoekt en vindt een vrouw haar geliefde terug, kort daarvoor overleden. Het begin is prikkelend maar wordt helaas al gauw wat langdradig en ook nog eens een tikje bombastisch...

Weerzien    Fr
OP zich kan de auteur van dit verhaal prima schrijven. Toch vind ik het allemaal wat formeel? Lijkt enigszins op de brieven die je krijgt van de koninklijke familie.

Weerzien    Ev
Dramatisch verhaal in een ambtelijke taal vol archaïsche woorden,  in een afstandelijke, zakelijke toon.. waarom?  Doch foutloos geschreven dus ik veronderstel dat deze, ervaren, schrijver goede redenen hiervoor heeft. Ondanks dat het om een moeilijk voorstelbare situatie gaat - zestig jaar lang: toe maar - is het verhaal toch geloofwaardig. 

Weerzien    Gi
Die stijl is wat plechtstatig maar het werkt wel. Het einde vond ik niet verrassend, ik heb nog zo'n verhalen gelezen, films gezien.

Weerzien    Wi
Opmerkelijke schrijfstijl, heel ouderwets, maar wel consequent volgehouden. Ik vond het wel leuk, wanneer lees je tegenwoordig nog teksten uit de jaren vijftig, met woorden als huwelijkssacrament, ontrieven en strapatsen. Dus dat is alvast heel goed. Toch heeft deze wijze van schrijven een groot nadeel: het is nogal snel afstandelijk en kil. Dat de hoofdpersoon de relatie met haar vader en echtgenoot in kille bewoordingen schrijft, is uiteraard geheel de bedoeling, maar de hoofdpersoon blijft er ook emotieloos onder, waardoor de lezer slechts een toeschouwer is, niet een mee-belever. Als voorbeeld deze zin: “ Zij moet zijn nachtelijke uitstapjes naar mijn slaapkamer toch opgemerkt hebben.” Er zit geen enkele mee te voelen emotie in. Ik hou er gewoonlijk niet van dat in een kort verhaal de lezer direct wordt aangesproken, maar in dit geval is dat prima. Er is een dringende reden voor, die pas helemaal aan het verrassende einde wordt onthuld. En dat is uitstekend gedaan! Een laatste opmerking: de zin “Het vervolg is geschiedenis.” is een letterlijke en lelijke vertaling van het Engelse: “The rest is history” en levert dus een zin op die niet correct Nederlands is. Niet meer doen, schrijver! Maar wel dit soort goede verhalen blijven schrijven!

Weerzien    Jo
De hoofdpersoon vertelt ons haar levensverhaal. Deze vorm van een verhaal vertellen, is vaak afstandelijk , zo ook in dit verhaal. Te vaak vraag ik me af: waarom? De schrijfstijl is waarschijnlijk bewust wat archaïsch, ik hou daarvan, maar het draagt wel bij aan de afstand tot de lezer.

Weerzien    JK


Weerzien    Pe
 Prachtig verhaal, goed geschreven, clean en toch bewogen. De plot is fantastisch.

Thuis    Ru
onduidelijke betekenis van de transformatie

Thuis    Mi


Thuis    Sj
Leuke ontmoeting tussen 'slechts' een knechtje in een F1-racingteam en de vriendin van de coureur. Goed beschreven, plezierige twist, prettig leesbaar.

Thuis    Fr
Goede beginalinea, je duikt er meteen in. Goed ook ingezoomd op 'actie' en detail. Ook vind ik dat de hele perspectiefwissel relatief gemakkelijk gaat. Je merkt dat ze allebei in hetzelfde moment blijven zitten en dat springt goed heen en weer. Met aardig wat humor is het verhaal ook weer afgerond.

Thuis    Ev
Verrassend sympathiek,  een eenvoudig gegeven boeiend overbrengen lijkt makkelijker dan het is,  hier is het goed geslaagd. De wisseling van perspectief maak je goed duidelijk in de eerste of tweede regel van een nieuwe alinea en door inspringen. tekst bevat wat schoonheidsfoutjes. In de eersre regel  '...  als ze voorbij ...' zou ik Alicia bij haar naam noemen en dan in de volgende '.. Zijn ogen volgen Alicia..'  ... volgen haar ervan maken.                                                                                                   De overgang naar ' het dialect brengt...' is onduidelijk, ik denk dat je de voorgaande alinea moet eindigen, of deze beginnen, met een uitroep van Alicia in de tongval van dat dialect.

Thuis    Gi
Mooie perspectiefwissel in de tweede alinea. Bij 'Ze pakt hem bij de arm' vind ik de plotse verandering in haar gedrag ongeloofwaardig. Het verder verloop ook, schrijf dit uit in scènes en hef het ongeloof van de lezer op.

Thuis    Wi
Leuk om eens een andere mise-en-scène te lezen in een verhaal. Een racecircuit heb ik in deze wedstrijd nog niet eerder gezien. Het verhaal is adequaat geschreven, al hou ik er niet van dat toeval een hele grote rol speelt in een verhaal. De toevalligheid dat de beide hoofdpersonen uit precies hetzelfde dorp (in Limburg maak ik op uit de beschrijving van het accent) komen, draagt het hele verhaal. Zonder dit toeval, geen verhaal. En dat is wat mager.

Thuis    Jo
Een lange opbouw voor een saai moment der herkenning. Het is niet onaardig en goed geschreven, maar vooral nietszeggend.

Thuis    JK


Thuis    Pe
Goed geschreven maar mis stukje filosofie/zelfreflectie.

huzarensalade    Gi
Lees je verhaal na, er staan fouten in. Voor de rest: heel geloofwaardig, sterk verhaal er staat niet teveel, niet te weinig in.

huzarensalade    Wi
Een met veel gevoel geschreven verhaal, met een bevredigend einde. Het steeds spreken/denken over 'mijn vriendin' schept afstand. Geef haar een naam, zoals iemand dat in zijn hoofd ook doet. Niemand denkt in termen van 'ik ga naar mijn vriendin.' Taaltechnisch heb ik wel wat opmerkingen: "De wind suist ... het landschap achter haar in' is een vreemde metafoor; Er staat 'tegengewicht' maar waarschijnlijk is tegenwicht bedoeld. 'Waarvan ze de naam niet kan herinneren': hier ontbreekt een 'zich' (het werkwoord is wederkerig: zich herinneren). 'Hier, die ene witte heb ik voor je gehaald,’ reikt haar vriendin haar een vol glas aan.' Hier wordt een identificatie van de spreker en een handeling in elkaar geschoven. Liever niet doen, want het levert meestal een kromme zin op, zoals hier.

huzarensalade    Jo
Enkele prachtige zinnen, een mooi einde en wanhoop die goed verwoord is. Zeker de moeite waard. Het verhaal roept vragen bij me op, er wordt net iets te veel niet beantwoord en ik weet niet zeker of dit bewust of onbewust gebeurt.

huzarensalade    JK


huzarensalade    Pe
Mooi en spannend geschreven.

Bergen aan Zee    Ru
niets van te snappen

Bergen aan Zee    Mi
Het slot is niet te volgen.

Bergen aan Zee    Sj
Dementie, middels een mooi opgebouwde interactie tussen toen en nu wordt duidelijk wat er speelt tussen man en vrouw. Ze is er nog maar toch ook niet meer. Wat moet het naar zijn om na en leven samen zo uit elkaar te gaan.

Bergen aan Zee    Fr
Ik vind het decor in dit verhaal echt heel sterk neergezet. Verder zoek ik soms naar de persoon vanuit wie het geschreven is. Ik leer diegene net niet genoeg kennen nog.

Bergen aan Zee    Ev
 Ik heb dit drie keer moeten lezen , maar ik ben er nog steeds niet zeker van of ik alles goed begrijp: de gaste uit het gastenboek is inmiddels aan het dementeren, het gastenboek is haar eigen fotoalbum en man en dochter hebben haar inmiddels geplaatst op het vakantieadres van vroeger? De structuur werkt wel, maar inhoudelijk zijn de alinea's vanuit de dementerende te verwarrend, het is niet goed duidelijk of ze is waar ze denkt dat ze is. Maar het idee van dit verhaal, en zeker de gekozen vertelwijze, kan ik zeker waarderen.

Bergen aan Zee    Gi
Nog teveel bijwoorden, het mag allemaal wat strakker. In de tweede alinea bevinden we ons eerst aan de ontbijttafel en zonder overgang in het bos. Bij een vernadering van tijd en/of ruimte begin je een nieuwe alinea. Nu verwart dit de lezer. De alinea staat ook tussen aanhalingstekens, wie is er aan het woord? Een personage, een brochure, die je citeert? Nu wordt het een zoekspelletje dat me afleidt van het verhaal. Naar verluid= naar verluidt. Eindelijk wordt het duidelijk, de vele vragen tijdens het lezen zorgen er niet voor dat ik me kan concentreren. Los dat op, door van begin af aan helder te schrijven. Helemaal aan het einde wordt het eerst duidelijk dat we in het hoofd zitten van een dementerende vrouw, dat is goed. De dochter komt dan eerst tevoorschijn, wordt dan Bianca genoemd, er is dus een perspectiefwissel, want vanuit de dementerende weten we niet wie die derde is, dus is dat van een soort alwetende verteller (maar beprerkt) want we kunnen niet in het hoofd van Alex kijken. Je verhaal is te kort voor wat je hier wil bereiken. Geef van het begin iets mee van de andere personen in de ruimte, de dementerende ziet die immers ook, zelfs al beseft ze niet wie dat zijn.

Bergen aan Zee    Wi
Goed gedaan! Mooie opbouw met oplopende spanning en een bevredigend einde. De laatste maanden zijn er uitzonderlijk veel verhalen met dementia als onderwerp, maar deze springt eruit. Bijvoorbeeld door uitstekende show & tell, zonder overbodige uitleg en door een geslaagde poging om vanuit het perspectief van de patiënt te schrijven. Dat blijkt voor veel schrijvers een te grote opgave, niet voor deze schrijver. Dus verhaaltechnisch helemaal geslaagd. Schrijftechnisch kwam ik wat rare begrippen/zinnen tegen: ‘de kleur beige in al zijn facetten’ had ‘in al zijn schakeringen’ kunnen zijn. Facetten spreken over de omgeving van de kleur, schakeringen spreken over kleurvarianten, bv allemaal in het ‘beigegebied.’ Een symfonie van vogelgezang is onkarakteristiek ouderwets en stijf, in vergelijking met de rest van het verhaal. De zin: ‘oorden, onmogelijk om op eigen kracht te beslechten’: van oorden zeg je ‘bereiken’ van een weg of een pad zeg je ‘beslechten.’ Maar dit zijn slechts minieme opmerkingen in een uitstekend verhaal! Complimenten schrijver!

Bergen aan Zee    Jo
Dementie, een vaak terugkerend thema bij deze schrijfwedstrijd. Het is een lastig onderwerp, omdat een originele invalshoek vinden lastig is. In dit verhaal zitten we opgesloten in het hoofd van de hoofdpersoon tot de laatste paar regels. Een klassieke aanpak die geen geweldig verhaal oplevert.

Bergen aan Zee    JK


Bergen aan Zee    Pe
Verrassende opzet, maar echte spanning ontbreekt een beetje.

Brody    Ru


Brody    Mi


Brody    Sj
Naargeestig thema, man die zijn vrouw en kinderen slaat. Je zou er tussen willen springen.

Brody    Fr
Mooi gebruik gemaakt van 'show don't tell'. En ook vind ik het knap hoe de schrijver van dit verhaal vanuit de ogen van een jonger iemand te hebben geschreven. Er zijn er maar weinig (ik noem even een Griet op den Beeck) die dit echt goed kunnen.

Brody    Ev
 Meeslepend verhaal, goed opgebouwd, uitstekend verteld!  Het is duidelijk dat Brody de boel heeft laten ontploffen, maar ik begrijp niet goed hóe. Het laatste deel begint met 'Selena zit naast hem op het witte bed', ik denk dat hierdoor duidelijk moet zijn dat we niet meer in het huis maar in een ziekenhuis zijn; dit werkt onvoldoende, want de lezer weet op dat moment nog helemaal niets van wat er gebeurd is, de lezer zit nog steeds bij Brody in het hok en wanneer Brody dan ineens op een bed zit dan denken we niet pardoes aan een ziekenhuisbed, maar aan een bed in dat huis. Wanneer ik het nu weer even overlees zie ik eigenlijk geen enkele, zekere, aanwijzing dat ze in een ziekenhuiskamer zitten. Brody is een heel geloofwaardig personage, knap gedaan, vanuit een kind schrijven is niet makkelijk.

Brody    Gi
Een beetje een anticlimax op het einde, maar voor de rest een knap verhaal met een taal voor ieder personage.

Brody    Wi
Verhaaltechnisch klopt het helaas niet. Bordy ziet hoe zijn moeder het vuurdoosje (dus eigenlijk gewoon een aansteker) gebruikt, maar zelf lukt hem dat niet. Verderop verschijnen er roetvlekken, dus een indicatie dat het hem uiteindelijk wel is gelukt, maar daarna komt de buurvrouw met een verhaal over ruzie, helemaal geen indicatie over brand. Dus de reden dat de agenten naar adem happen is niet goed onderbouwd. Verder klopt het verhaal met het gas ook niet. Als je soep kookt en vergeet het gas uit te zetten, dan heb je een brandende gaspit, zonder dat er iets op staat, dan heb je niet (onverbrand) gas dat zich verspreidt.  Daarnaast zie ik nog taalkundige problemen: klaarblijkelijk wil de schrijver/ster geen ‘moeilijke’ woorden gebruiken omdat er een 5-jarige in het spel is, maar het werkt gewoon niet. Zie het vuurdoosje en verder de tv-bediener als vervanger voor afstandsbediening. De termen ‘doorvragen’ en  ‘zich richten tot’ zijn ambtelijk woordgebruik, totaal niet passend in dit verhaal.

Brody    Jo
Huiselijk geweld ontaardt in een vreselijk einde, dit einde zie je als lezer al snel aankomen. Het is dan ook een voorspelbaar verhaal, dat aardig geschreven is.

Brody    JK


Brody    Pe
Goed geschreven, maar de plot was wat voorspelbaar.

Later als ik klein ben    Ru


Later als ik klein ben    Mi


Later als ik klein ben    Sj
Een vrijuit vertellend kind tegen een volwassene die later niet groter maar kleiner zal worden. Lief verhaal, de fantasie van het kind is verbeeldend beschreven, de toehorende volwassene pikt het invoelend op.

Later als ik klein ben    Fr
Mooie ontmoeting. Klein gehouden, gedetailleerd, maar toch met conflict intern.

Later als ik klein ben    Ev
 De dialoog zit propvol bijwoorden bij dialooglabels : 'roept hij enthousiast uit / zegt hij trots/ reageer ik lichtjes plagend/ antwoord ik gespeeld.' Het is meestal dubbelop bijv. : ' vraag ik geïnteresseerd. Ik ben benieuwd hoe ver zijn fantasie gaat.'  en '  ‘Natuurlijk moet er een piloot in mij zitten, dommie!’ roept hij verontwaardigd door de tram. '  Verontwaardigd is  'tell' : legt uit, waar de uitroep 'show' is . Het wekt een beetje ergernis want het haalt de vaart uit de vertelling; de dialoog wordt er een beetje slap van, het ritme loopt niet lekker.   Verder is het een goed verteld, zoet verhaaltje.


Later als ik klein ben    Gi
Leuk voorval om na te vertellen, te anekdotisch om tot een verhaal uit te groeien, daartoe mist het de pijlers die het tot een echt verhaal maken. Zorg ook voor conflict, tegenstellingen, beschrijving van ruimte, klimaat, meer afwisseling tussen de gedachtengang en wat in dialoog staat, enz.

Later als ik klein ben    Wi
Het is zeker een leuke anecdote en uitstekend opgeschreven door deze schrijfster. De uitdrukking 'met hand en tand uitleggen' kende ik niet. Ik heb hem opgezocht en het bleek een Vlaamse uitdrukking te zijn. Helaas komt dit verhaal het niveau van een anecdote niet teboven. Er is geen spanningsboog en geen verrassend of alles samenvattend slot. En de laatste moralistische zin, die kunt u beter weglaten, schrijfster!

Later als ik klein ben    Jo
Een mooi, lief verhaal over de logica van een kind. Ik heb dit verhaal met veel plezier gelezen, het is klein en de schrijver gebruikt precies genoeg woorden voor dit verhaal. Het verhaal zelf is lief, dit is prettig, maar voor een kort verhaal niet altijd voldoende. Voor dit verhaal geldt dit ook, het is alleraardigst, maar niet pakkend genoeg. Het tovert wel een glimlach op mijn gezicht.

Later als ik klein ben    JK


Later als ik klein ben    Pe
Heel leuk verhaal, een paar kleine redactie dingetjes en dan kan het op voor het verhaal van de maand

De andere kant    Ru


De andere kant    Mi


De andere kant    Sj
Een mix van tunnelvrees en mishandeling. Het verhaal bouwt een mooie spanning op, het trekt je naar binnen. De ontknoping is echter bijna te mooi om waar te zijn, maar toch schrijver, een pluim!

De andere kant    Fr
wat een koortsdroom en wat een prachtige metafoor zo stilstaand in een tunnel, waar ze denkt niet uit te kunnen komen. Mooi dialoog ook met de vrachtwagenchauffeur. Ja, heel mooi.

De andere kant    Ev


De andere kant    Gi
De metafoor van de donkere tunnel en de onbereikbaar is goed gevonden.  Leuk die setting in Noorwegen. Goed hoe je de spanning opbouwt en de lezer nieuwsgierig houdt. Ook de inwendige dialoog, de voor en tegens doe je goed.  Alleen die wegversperring...daar ben je er niet in geslaagd om die geloofwaardig te maken.  Je zult er wat anders op moeten vinden.

De andere kant    Wi
Ja, heel goed! Uitstekende spanningsopbouw, bevredigend einde. Mooi gespeeld met het begrip ‘de andere kant’, zowel met de tunnel, als met de telefoongesprekken als met de gevoelens van de hoofdpersoon. Geen overbodige uitleg, voortreffelijke taalbeheersing. Ik heb verder geen suggesties voor deze schrijver, behalve: ga zo door en stuur nog eens zo’n geweldig verhaal op!

De andere kant    Jo
We zitten in het hoofd van een verwarde vrouw of in elk geval iemand die waanbeelden heeft. Het lukt de schrijver om dit goed op papier te krijgen. Het verhaal is bij vlagen beklemmend. Omdat het stilstaan in de tunnel op mij wat ongeloofwaardig overkomt, is het niet zo sterk als zou kunnen. Het is zeker de moeite waard, maar niet een briljant verhaal.

De andere kant    JK


De andere kant    Pe
 Een bijzondere gebeurtenis, maar echt spannend wordt het niet.

De beide mirakels    Ru


De beide mirakels    Mi


De beide mirakels    Sj
Een gelukje dat een groot ongeluk wordt, een dubbeltje dat nooit een kwartje zal worden. Aangenaam weglezende sfeertekening rond een niet al te slimme man, die zijn prijswinnend lot vrijwillig afstaat en het ongeluk weer over zich afroept. Je zou hem beter gunnen.

De beide mirakels    Fr
Hm, op zich een goed geschreven verhaal en ik word er ook wel ingezogen en zou ook meer willen lezen. maar ik heb het gevoel dat het afgeraffel dis?

De beide mirakels    Ev


De beide mirakels    Gi
Mooie start, je wisselt het vertellen mooi af met dialoog, met gedachten. Misschien nog wat meer sfeer aanbrengen, dat kan je doen door iets meer over de omgeving te beschrijven. Leuk verhaal verder. Het doet me denken aan de verhalen van Benjamin Traven (een echte schrijvers' schrijver) die raken zowat aan die sfeer en onderkoelde humor.

De beide mirakels    Wi
Goed verhaal, mooie spanningsopbow en twist op het einde. Het verhaal was indringender geweest als je de bankbiljetten (liever niet het verwarrende begrip bankbriefje gebruiken) een waarde had toegekend, bv 1 of 10 peso. Schrijftechnisch heb ik wel wat opmerkingen: er staan teveel moeizame zinnen in: "Hij wist echter niet meteen wat gedaan met het extra biljet", “Ik heb zin om te weten of je gebakjes nog steeds zo lekker smaken,” "Ik zal plaats nemen op terras." en zo zijn er meer. 

De beide mirakels    Jo
In dit verhaal verloopt alles precies zoals je als lezer verwacht en dit is in een kort verhaal geen compliment. Het is voorspelbaar en daardoor saai. Daarnaast is het ook ongeloofwaardig.

De beide mirakels    JK


De beide mirakels    Pe
Leuk verhaal, maar de plots iets te voorspelbaar.

Het was de allerallerlaatste keer    Ru


Het was de allerallerlaatste keer    Mi


Het was de allerallerlaatste keer    Sj
Memorylane dankzij een afgedankte fiets. het is soms moeilijk om van een geliefd gebruiksvoorwerp afscheid te nemen, wie kent dat niet. Qua verhaal klopt het, taalkundig loopt het echter niet helemaal lekker en de twist aan het einde had voor mij wel wat inventiever mogen zijn.

Het was de allerallerlaatste keer    Fr
Goed geschreven, fijne zinnne. Het leest goed. Toch mis ik wat detail en actie. Even inzoomen op een specfiek moment, dat mist (wat mij betreft) in het verhaal. Het blijft iets te hoogover.

Het was de allerallerlaatste keer    Ev


Het was de allerallerlaatste keer    Gi
Eindelijk maar eens' is dubbelop. 'Eindelijk' volstaat. Idem dito voor 'Ik realiseerde dat', in de zin ervoor is dat al duidelijk. Je beschrijving tijdens de fietstocht mist originaliteit. Mooi beeld met het natuurlijke kleed van madeliefjes. De zon deed haar zomersproeten talrijker worden: dit kan niet, want dat is een werk van lange adem, die sproeten poefen niet zomaar ineens tevoorschijn. Verwar de momentopnames van de vorige zinnen niet met iets dat langer duurt. Ribbenkast is een ouderwets woord. Mooi einde hoor, een heel eenvoudig gegeven, maar je werkt het goed uit.

Het was de allerallerlaatste keer    Wi
De geloofwaardigheid is matig. Iedereen die een oude fiets had/heeft, weet dat: als je een fiets jaren niet hebt gebruikt, vereist de eerstvolgende rit voorbereiding, minimaal moeten de banden worden opgepompt en een likje vet op de ketting maakt een ononderbroken rit ook waarschijnlijker. En verhaaltechnisch klopt het helaas ook niet: de fiets moest weg, omdat de ouders gingen verhuizen, maar na dat fietstochtje brengt de ik-persoon hem toch weer terug naar zijn oude plek. Het verhaal kent ook enkele moeizame zinnen: “Een merel landde in de bloeiende rozenstruik met zijn oranje snaveltje prominent voor zich uit stekend,” ”... reed ik op mijn nieuwe fiets met mijn boekentas ermee naar school,” “Oude herinneringen zaten als een stuk modder er aan vastgeplakt.” Advies voor elke korte verhaal schrijver: lees het verhaal nog één keer hardop, voordat je hem indient. Dan haal je de slecht lopende zinnen er zo uit. Het is origineel om oude herinneringen op te hangen aan een fiets en in die zin is dit een leuk verhaal, maar het verhaal behoeft nog behoorlijk wat bewerking voordat er sprake is van een goed verhaal.

Het was de allerallerlaatste keer    Jo
Een verhaal over nostalgie, in dit geval is het onderwerp een oude fiets. We gaan terug in de tijd en beleven een deel van de jeugd van de hoofdpersoon. Het is aardig om te lezen, nergens echt heel goed, maar zeker niet slecht.

Het was de allerallerlaatste keer    JK


Het was de allerallerlaatste keer    Pe
Een prachtig verhaal over iets schijnbaar kleins maar toch impact heeft.

Het fotoboek    Ru


Het fotoboek    Mi


Het fotoboek    Sj
De partner die zich onmachtig voelt bij de dementie van zijn echtgenote. De zorg die moeilijk op te brengen is. De verleiding om euthanasie te plegen door voor 'eigen rechter' te spelen. Het moeizame einde ons allemaal overkomen. Goed gedaan, schrijver!

Het fotoboek    Fr
Wow, wat een verhaal. De zin 'Ik kan mij geen leven zonder haar voorstellen en toch, nu het mijn beurt is om te zorgen, wil ik alleen maar vluchten.' deed me heel veel. Echt prachtig. En voor sommigen vast ook herkenbaar. Mooi geschreven, sterk stuk.

Het fotoboek    Ev


Het fotoboek    Gi
Fout in de laatste zin van de eerste alinea. Ik zou een deel van het verhaal in de verleden tijd plaatsen, nu is er actie en tegelijkertijd een beschrijving hoe je personage zich voelt. Dan zit je met je perspectief en focalisatie tegelijk in en uit je personage. Misschien kun je beter de beschrijving hoe je personage zich voelt schrappen. Het einde is nogal voorspelbaar.

Het fotoboek    Wi
Gevoelig verhaal, gevoelig geschreven. Jammer van de paar taalfoutjes (“Vijf gram is genoeg één” , “verzorgd’ in plaats van “gezorgd” en nog een paar meer). De schrijver laat het einde open en dat is prima wat mij betreft. Alleen, de ‘gewetenswroeging’ heeft hij slechts benoemd en niet invoelbaar gemaakt. En die is daarmee niet geloofwaardig. En dat is een groot gemis in dit verhaal, als het echt een tweestrijd was geweest, dan was het einde juist heel mooi geweest, nu is het toch een soort fake open einde. Toch: een mooi, gevoelig verteld verhaal over een akelig, maar actueel onderwerp.

Het fotoboek    Jo
Een treurig verhaal over dementie. Dit onderwerp komt vaak terug in verhalen die ingestuurd worden. Dit verhaal is een van de betere. De schrijver weet de onmacht goed op papier te krijgen, vanaf de eerste regels weten we dat er een uitweg bestaat, met deze uitweg eindigt het verhaal ook. Dit einde past perfect, het hele verhaal zit goed in elkaar.

Het fotoboek    JK


Het fotoboek    Pe
 Mooi geschreven, maar niet verrassend.

Afbeelding

Virginia Woolf (South Kensington (Londen), 25 januari 1882 – Lewes (Sussex), 28 maart 1941) was een Britse schrijfster en feministe. Ze was stichtend lid van de Bloomsburygroep en werd in het interbellum een belangrijke figuur in het literaire leven van Londen. (Wikipedia)