Jurycommentaar augustus 2024

Hieronder vind je het jurycommentaar van augustus. Je kunt het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken. Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jurylid-coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Let op: lezen is voor eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan eventueel een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Het commentaar

Angelos dochter    Ru

Angelos dochter    Mi

Leuk verhaal. Het karakter van de vader is goed neergezet. Misschien ook wat uiterlijke kenmerken toevoegen? (De punt komt voor het aanhalingsteken.)

Angelos dochter    Sj

De verkering van een meisje met een 20 jaar oudere man wordt pas voor haar vader acceptabel als hij miljonair én importeur van Harley's blijkt te zijn. Mooi omschreven staaltje van ouderlijk opportunisme.

Angelos dochter    Fr

Goede en scherpe dialogen en mooi in actie geschreven.

Angelos dochter    Ev

Tijd    Gi

Prima, mooi verhaal. In het begin net iets te veel korte zinnen, hier en daar ook een foutje, best meerdere keren nalezen, eventueel ook door een andere ervaren lezer. Kost je nu een puntje.

Tijd    Wi

Misschien lees ik wel teveel korte verhalen...Weer een verhaal over verlies en gemis en verdriet na het overlijden van een geliefde. Steeds dezelfde emoties, hetzelfde perspectief. Daarmee wil ik niet zeggen dat deze emoties in het echt er niet zijn of niet oprecht zijn. Maar het gaat in deze wedstrijd om het verhaal. Heeft de schrijver iets uit zichzelf opgediept, of puur verzonnen, wat de lezer boeit? Daar draait het om bij een verhaal dat je indient voor een verhalenwedstrijd. Wil je alleen maar emoties onder woorden brengen na een groot verlies, maak er dan een dagboek van en hou het voor jezelf. Om een dergelijk verhaal nog boeiend te vinden, wil ik juist een ander perspectief, een twist, een verrassing. Naar het einde toe leek dit verhaal iets dergelijks te kunnen bieden, maar het is net niet af. Het einde is te open er zijn teveel interpretaties mogelijk. Ik ben voorstander van een open einde als de schrijver niet alles benoemt en de lezer niet anders kan dan tot een onvermijdelijke conclusie te komen, lees bv de winnaar van het verhaal van de maand van juni 2024 nog maar eens: dat is daar een perfect voorbeeld van. Dat is dit verhaal niet.

Tijd    Jo

Een lief, klein verhaal over het gemis van een geliefde. De sfeertekening is heel goed, het is helaas niet meer dan dat. Het is geen verhaal, het blijft aan de oppervlakte en komt niet verder dan enkele losse penseelstreken.

Tijd    JK

Tijd    Pe

De man en zijn hout    Ru

De man en zijn hout    Mi

De man en zijn hout    Sj

Gemijmer over het zagen en kloven en stapelen en vervolgens het foute aan het verbranden van hout. De clou ontgaat mij.

De man en zijn hout    Fr

 Niet echt een 'echt' kort verhaal. Meer documentaire achtig.

De man en zijn hout    Ev

Een ervaren schrijver, maar dit is geen verhaal.. dit is een persoonlijke verhandeling over een persoonlijke liefhebberij, misschien boeiend voor de  abonnees van ‘De vrolijke houthakker’.

Bavette    Gi

De begroeting in het begin is er iets teveel aan, te weinig relevantie. Door Chris' opmerkingen kom je als lezer goed te weten wat voor iemand hij is. Ik zie dit ook als een aankondiging van wat er verder gebeurt. Verveelt= verveeld. Voor de rest knap geschreven, je hoofdpersonage toon je scherp en helder zonder te vertellen wat een eikel hij is.

Bavette    Wi

De eerste zin is prima, vele zinnen daarna zijn functieloos. Zorg dat je de lezer direct het verhaal in trekt! Na 834 woorden futloze, spanningsloze fluf, dan eindelijk een zin die interesse wekt en spanning geeft: “Mirjam glimlachte voor de foto haar teleurstelling weg”. Het is het verhaal van een karikaturale botte hork zonder manieren en een karikaturaal dociel vrouwtje. Allemaal nogal ouderwets, of moet ik zeggen literair achterhaald. Het heeft verder niets om het lijf, geen spanning, geen leuke twist aan het einde. Schrijftechnisch niets op aan te merken, dus schrijven kunt u wel, schrijver, nu nog een verhaal verzinnen dat wel boeit.

Bavette    Jo

Al heel snel is duidelijk hoe dit verhaal zal verlopen. De schrijver kondigt te duidelijk aan welke kant het op zal gaan en we krijgen precies wat we verwachten. Dit is een gemiste kans, want daardoor is het verhaal saai. Bij vlagen is het verhaal de moeite waard, het is echter veel te weinig.

Bavette    JK

Bavette    Pe

zonnekoning    Ru

zonnekoning    Mi

zonnekoning    Sj

Mooie beschrijving van een periode uit de Franse geschiedenis. Een mix van non-fictie en fictie die werkt, Louis 14 komt voor mij als mens én als koning tot leven. Top, compliment. PS schrijver, dat intro is niet echt nodig, je verhaal verelt het zelf wel.

zonnekoning    Fr

Decor is prachtig omschreven, ook heeft de schrijver van dit stuk de tijdsgeest goed meegenomen.

zonnekoning    Ev

Dit is een onderdeel van een groter geheel, dus minder geschikt voor een verhalenwedstrijd. De stijl en de toon doen mij denken aan jeugdboeken uit de jaren vijftig of ouder. Let wel: In de directe rede gebruik je na de dubbele punt een hoofdletter.

zonnekoning    Gi

Was er al een bal in die periode? Lodewijk kreeg trouwens nog een broertje, geen zusje, zijn moeder was Anna van Oostenrijk. Ze kregen geregeld een nieuwe min, later in het verhaal duikt daar plots Sophie op. Ongeloofwaardig, je zal je info meer moeten verspreiden of structureren. Over een meisje wordt nergens gerept. Probeer zoveel mogelijk de geschiedschrijving te volgen.  Je verhaal wordt ingewikkeld en je moet zoveel uitleggen dat het daardoor te weinig kortverhaal wordt, al de informatie vertraagt je verhaal. Er is veel onduidelijk in het verhaal; sommige dingen komen we te laat aan de weet.  Alles is nogal rommelig, het wordt teveel een opsomming van de feiten en daardoor komen de personages te weinig uit de verf.

zonnekoning    Wi

Ik hou er niet zo van als een schrijver de (in dit geval historische) inbedding van zijn verhaal in een speciale voetnoot aan de lezer moet uitleggen. Een goed verhaal vertelt zichzelf! In de uitspraken van met name Louis lees ik kennis van nu en een moreel oordeel van nu op die tijd, maar ook al daarvoor, bijvoorbeeld deze zin: “En daar blijven ze graag als het een goed land is, als mensen er eerlijk worden behandeld en zien dat hun koning daar hard aan werkt.” Hiermee wordt een modern moreel sausje gegoten over een historisch verhaal. Ik vond de monoloog van Louis dan ook niet erg geloofwaardig. Ook minder geslaagd vond ik de verandering van perspectief. Eerst een verhaal vanuit Valéry, daarna vanuit Louis, maar het zijn in feite twee verschillende verhalen, er is geen interactie. Als je in een kort verhaal kiest voor twee perspectieven, dan zijn dat gewoonlijk twee perspectieven op één en dezelfde gebeurtenis, wat een verhaal interessanter of spannender kan maken. Hier leidt de perspectiefwisseling tot een nieuw verhaal.

zonnekoning    Jo

Dit verhaal heeft een historische setting. De schrijver geeft dit voor het verhaal aan, laat dit weg. Dit voegt niets toe. Het verhaal zelf is heel dun, er gebeurt niet veel, maar is wel aardig op papier gezet. Het is te voorspelbaar en te weinig om echt goed te zijn. Door de hoofdpersoon is het de moeite waard, dit is niet voldoende.

zonnekoning    JK

zonnekoning    Pe

Nachtvlinders    Gi

Op een site van korte verhalen valt met gedichten weinig eer te halen.

Nachtvlinders    Wi

Ultrakorte verhalen zijn een kunstvorm op zich. Dit verhaal bevat 47 woorden. Er zijn nog kortere ultrakorte verhalen geschreven en veel beter dan deze. Maar als het dan op rijm wordt gezet, dan denk je toch eerder aan een poezie-wedstrijd. En dat is dit niet.

Nachtvlinders    Jo

Een gedichtje. Het rijmt en daar is ook alles mee gezegd.

Nachtvlinders    JK

Nachtvlinders    Pe

Spel van een bijzonder stel, Amsterdam 1924    Ru

Spel van een bijzonder stel, Amsterdam 1924    Mi

Spel van een bijzonder stel, Amsterdam 1924    Sj

Belletje lellen in de Jordaan door vader en dochter. Inderdaad bijzonder, grappig ook wel, maar wat bezielt de man. Het verhaal geeft daarover geen inzicht, waardoor het voor mij wat blijft hangen.

Spel van een bijzonder stel, Amsterdam 1924    Fr

 Ook hier vind ik dat de tijdsgeest goed gevangen is. Wel vind ik het merkwaardig dat vader en dochter belletje lellen. Aan die geloofwaardigheid mag wellicht wel wat gesleuteld worden. Verder goed geschreven, ik begaf me voor een paar minuten echt even in 1924.

Spel van een bijzonder stel, Amsterdam 1924    Ev

Ik begrijp dat de schrijver een decor van  Amsterdam 1924 wil schetsen, maar al dat benoemen van straten en wijken gebeurt iets te geforceerd, ik denk dat het wat minder nadrukkelijk mag . Het belletje lellen beleven we wel min of meer mee, dat is 'show',  maar de rest van de vertelling, het echte, eigenlijke verhaal: werken/ wonen/ school/  dat het kind geadopteerd is.., het is allemaal 'tell' en ook daardoor gaat het oude Amsterdam niet goed leven voor de lezer. Ik bedoel, simpelweg het noemen van een scharensliep en  spionnetje toont nog niets.  Binnen een groter bestek, een roman bijv is er veel meer ruimte voor de achtergrond, het gebrek aan werk dwingt het gezin tot verhuizingen en dergelijke, van dit verhaal. Dan nog drie opmerkingen: 'Hij gunt ons amper een blik waardig ' is een contaminatie of een malapropisme, niet erg, maar moet je niet willen.  Dan 'Met volle teugen geniet ik van mijn vrije dag die ik met mijn dochter al belletje lellend doorbreng.'  Een passieve zin...: niet doen. En dan ook nog  samengesteld... echt niet doen. Tenslotte is er iets onbegrijpelijks aan het deel 'Marietje kijkt me vragend ... een steentje': hoezo de ondeugende twinkel terwijl ze het teleurstellende antwoord al verwacht, en vervolgens uit ze haar frustratie ook nog  'demonstratief': zoiets vloekt.

Neuburgertal    Gi

Moeilijk om voeling te krijgen met een van de personages (behalve in het begin) omdat je steeds uit het 'we' perspectief schrijft. Er is niets mis met dat standpunt als je het mondjesmaat gebruikt. Waarom? Wel: nu ben je verplicht het meeste van je verhaal te vertellen ipv het te tonen (show, don't tell). Je kunt immers niet alle emoties en gevoelens onder die wij uiten, daarvoor zijn personages nu eenmaal te individueel voor. Met het meten van penis ed vlieg je flink uit de bocht, of je moet het humoristisch bedoeld hebben. Je gaat niet in niet op het ongewenste effect van recessieve eigenschappen, zoals de kleinere groei (in tegenstelling tot wat jij hier vertelt). Bij de dialooglabels heb ik ook een opmerking: 'weet ik'; 'herinner ik' zijn te vermijden. Net zoals 'lglimach ik', 'zucht ik' omdat je niet eenmaal kunt zuchten en lachen en terwijl iets zeggen. Gebruik gewoon: 'zeg ik', niemand zal zich daar aan storen, lezers lezen daar bijna overheen, het is voldoende dat ze weten wie er aan het woord is. Tja; Darwin heeft dan wel gezegd dat mutaties en aanpassingen sneller (en schoksgewijs) soortenverschillen kunnen veroorzaken en zorgen dat soorten niet meer met elkkar vruchtbaar nageslacht kunnen voortbrengen; maar zo snel als jij het poneert is het nu ook weer niet. Het einde komt vrij snel en ongeloofwaardig over. het feit dat onze personages het geheim ontraadselen, wordt nogal grif toegegeven door de kerkleiding en zonder gevolgen gelaten. Weet je: er zit veel in, teveel voor een kortverhaal, dit lijkt me eerder een ontwerp voor een roman, en doordat je nogal veel moet samenvatten krijg je natuurlijk die 'vertellerige' stijl. Niettemin: zeker aan verder werken.

Neuburgertal    Wi

Een genetica-verhaal! Wow, heel gedurfd en mooi inzichtelijk gemaakt.  Toch ben je, beste schrijver, in een aantal valkuilen getrapt, die meer schrijvers overkomt die een dergelijk groots onderwerp aanpakken: 1. Overdrijving: had die kwantumcomputer weggelaten, kan gemakkelijk in dit verhaal, maar de introductie van deze nog niet bestaande techniek maakt het verhaal zo ongeloofwaardig. Dat is jammer! 2. Hoe brei je er een slot aan? Helaas niet gelukt, dit verhaal gaat uit als een nachtkaars. Als je een dergelijk thema aan durft te pakken, denk dan vooral, misschien nog wel voordat je een letter op papier zet, hoe zo'n kort verhaal moet aflopen, bij voorkeur met een twist, een verrassing of een alles samenvattende paragraaf. 3. Niet wegkomen van het wetenschappelijke jargon.  In een onderneming als dit moet werkelijk elk woord, elke bijzin beoordeeld worden op taal. Hoe dagelijkser het taalgebruik, hoe kleiner geschreven, hoe groter de impact op de lezer. Hoe meer jargon of boekentaal, hoe groter de afstand. Voorbeeld: heb het niet over 'onze geloofsgemeenschap', dat is  afstandelijk, verzin iets als de Neuburgertaler Kirche, een afscheiding van het Lutheranisme (of zoiets, dit is maar een voorbeeld!).  Maar complimenten voor deze poging, ga er vooral mee door, probeer het verhaal nog dichter bij de lezer te brengen (wat in het begin uitermate goed is gelukt, maar naar het einde toe afvlakt). Nog één schrijftechnische opmerking: teveel komma's, dat begon mij op den duur te storen. Lees er de kommaregels van het Nederlands er nog eens op na.

Neuburgertal    Jo

Langzaam maar zeker wordt in dit verhaal een geheim ontrafelt. Het gaat traag en het geheim is zo ongeloofwaardig dat het amper de moeite waard is. De spanningsopbouw is in het begin goed, uiteindelijk is het vooral een herhaling van zetten. Het kan veel korter, dit is echter niet voldoende, omdat ook het geheim zelf mij niet weet te overtuigen.

Neuburgertal    JK

Neuburgertal    Pe

Basisschool    Ru

Basisschool    Mi

Basisschool    Sj

Experimenteel onderwijs. Veel nutteloze herhaling waardoor het onprettig lezen is. Wat wordt hier eigenlijk mee beoogd? Sorry schrijver, wat een kletskoekerij.

Basisschool    Fr

 Is dit verhaal helemaal af? Er is geen opbouw? En niet echt een goede climax zo gezegd.

Basisschool    Ev

Ik weet niet wat dit is?

Boom, winterkoning en specht    Gi

Weinig, te weinig. Geen goed einde, we weten niet waar de specht heen gaat. De takken zijn niet zo zwaar zonder bladeren? Voor specht? Nee, die loopt er op, die kan dat niet voelen. Bladeren wegen heus niet veel. Waarom benoem je de vogelsoorten en niet de boom?

Boom, winterkoning en specht    Wi

Het spijt me, ik zie geen verhaal, geen mooi verrassend slot of twist op het einde, geen ontwikkeling in de hoofdpersonen, geen emotie en geen spanning. Kortom niets wat van een kort verhaal een goed kort verhaal maakt. Misschien moet ik hierin een goed vermomd gedicht lezen, maar dit is een verhalenwedstrijd en ik weet niets van poezie.

Boom, winterkoning en specht    Jo

Een kort verhaal, zonder veel inhoud. Het moet een sprookje voorstellen, het is daarvoor echter te weinig. Het verhaal is te simpel.

Boom, winterkoning en specht    JK

Boom, winterkoning en specht    Pe

ezels    Ru

ezels    Mi

 Goed verhaal, mooie wending in het slot.

ezels    Sj

Sta op tegen pesters, die ook nog crimineel blijken te zijn. Goed beschreven, leesbaar, fijn taalgebruik, leuke wending. Helemaal goed!

ezels    Fr

 Op zich vind ik de schrijfstijl interessant. Toch merk ik dat er weinig introductie gegeven is van de personen met wie we mee lezen. Daardoor kom ik (en je) moeilijk in het verhaal.

ezels    Ev

 Niet echt een origineel gegeven, maar toch wel zo verteld dat het de aandacht vasthoudt. Let nog wel op de juiste persoonsvorm, dat gaat twee keer mis, kan gebeuren, maar wel slordig. De tekst van het klasgenootje is nogal boekerig, ontmanteld en  ...  onder andere..., terwijl je toch verder het hele verhaal jongerentaal gebruikt.

de vervelling    Gi

Om advies en om raad? Dat is zowat hetzelfde, hoor. Mooi traag geschreven met voldoende aandacht voor de personages. De metafoor van de dag die aanbreekt is goed gevonden. Ook verder gaat een en ander goed. Het einde is vrij abrupt, net of je geen zin had om - wat er tussenin voorviel - te vertellen. Zijn worsteling, de kennismaking met Florence. Ken de 'suspension of disbelief'? Zoek het eens op indien niet. De lezer verliest  door de bruuske overgang op het einde het geloof in je verhaal in een verhaal over geloof.   

de vervelling    Wi

Een ouderwets katholiek verhaal. De geuren en schuldgevoelens van mijn katholieke jeugd werden weer helemaal opgerakeld met dit verhaal. Eerlijk gezegd niet een onverdeeld genoegen, al heeft de schrijver de muffigheid van dit geloof goed getroffen. Maar als verhaal is het onder de maat: Ik vond het echt fout gaan met deze zin: “Hij beantwoordde de soms kromme redeneringen van zijn pupil vaak met een vraag, die ’s nachts doorwerkte in het brein van de jonge seminarist.” Dit is veel te vaag, maak het concreet! Show, don't tell! En als je een verhaal concreet maakt doe het dan goed: Bretoens slaat op de taal die wordt gesproken in Bretagne. Als je het hebt over een vissersdorp in Bretagne, kun je in het Nederlands schrijven: een Bretons vissersdorp. Guilvinec heeft maar net iets meer dan 2500 inwoners (Google is de beste vriend van een korte verhalen-schrijver). De worsteling van deze pastoor met het celibaat wordt helemaal niet ingeleid of invoelbaar gemaakt, die komt volledig uit de lucht vallen.

de vervelling    Jo

In dit verhaal wordt een worsteling van een dorpspastoor met zijn geloof op papier gezet. Het lukt de schrijver niet om het echt boeiend op papier te zetten. Ik voel bijna zijn worsteling om het verhaal te schrijven, het is vooral lastig om te lezen, het is taai en wat saai. Jammer, want het onderwerp is de moeite waard.

de vervelling    JK

de vervelling    Pe

Vervliegt    Ru

Vervliegt    Mi

Vervliegt    Sj

Een jonge vrouw droomt over haar leven en de ups en downs daarin. Ik denk te begrijpen wat de schrijver wil vertellen, maar er ontbreekt diepgang. Prima om een kort verhaal te schrijven, maar het slaat de plank wel min of mee mis als het thema blijft hangen.

Vervliegt    Fr

 Wat mij betreft mag dit verhaal iets uitgebreider. Iets meer in de actie van de droom. En daarnaast mag er nog wat meer informatie en opbouw over de persoon over wie dit verhaal gaat. Wat is diens achtergrond?

Vervliegt    Ev

 Dit is een overpeinzing, geen verhaal.

Relaxen op het balkon, gered door een vijl!    Gi

Kees? Een eigennaam steeds met hoofdletter. Gebruik ook een groter lettertypen en tussenregel anderhalf, dat leest prettiger. Dit alleen al kost je punten. Niet meer voortgelezen, je beschrijft amper de personages, hun gedachten, de omringende ruimte. Terug maar naar de schoolschrijfbank, zou ik zeggen.

Relaxen op het balkon, gered door een vijl!    Wi

Er wordt wel gezegd dat een miljoen Nederlanders werken aan een verhaal of roman, immers iedereen kan schrijven! Maar dat is niet zo, een heleboel aspirant-schrijvers komen niet uit boven het niveau van een krabbelaar en dat geldt helaas ook voor deze schrijver. Nog los van de zeer ongemakkelijke, onnatuurlijke dialogen, waarbij de namen van de hoofdpersonen voortdurend en zinloos worden herhaald en waar overal komma’s ontbreken, wilde het verhaal maar niet op gang komen. Ik ben uiteindelijk verzand in alle stijl- en schrijffouten, bv wat staat hier: “Trek het je het aan meid”? Advies voor deze schrijver: schrijf je in voor een serieuze schrijfcursus, waarin je je de regels van het Nederlands en de basisbeginselen van het verhalen schrijven eigen maakt. En probeer het daarna nog eens opnieuw. Of zoek een andere hobby, want dit verhaal is echt, heel eerlijk: puur slecht!

Relaxen op het balkon, gered door een vijl!    Jo

De dialogen zijn slecht, het zijn gekunstelde zinnen en als je het hardop voorleest, weet je dat dit nooit hardop gezegd zou worden. Het verhaal zelf verandert langzaam maar zeker van toon, het begint bijna frivool en het wordt langzaam maar zeker serieuzer, zonder overtuigend te worden.

Relaxen op het balkon, gered door een vijl!    JK

Relaxen op het balkon, gered door een vijl!    Pe

De zandbak    Ru

De zandbak    Mi

 Een te voorspelbaar einde, probeer een onverwachte twist te verzinnen.

De zandbak    Sj

De pester gepest met een tot zandkasteel omgebouwde hondendrol. Kon ieder afwijkend gedrag maar zo gecorrigeerd worden...

De zandbak    Fr

 Geniale opbouw, goede plottwist. Soms ietwat te volwassen voor de leeftijd waarin de personages zich bevinden (denk basisschool?). Verder topverhaal, goed plot.

De zandbak    Ev

Nieuwe gordijnen    Ru

Nieuwe gordijnen    Mi

Nieuwe gordijnen    Sj

Een jongen verzint een reeks smoezen waarom het niet lukte zijn werkstuk te maken. Heerlijke feelgood, waarbij ook de houding van zijn docente mooi belicht wordt. Ze weet dat ze gepiepeld wordt maar wacht het geamuseerd af. Fijn taalgebruik, vlot verloop, leuke clou, amusant, top!

Nieuwe gordijnen    Fr

Nieuwe gordijnen    Ev

Nieuwe gordijnen    Gi

Het lijkt eerder een anekdote dan een kort verhaal. Je beschrijft de ruimte van zijn bureau goed (wel hoge studeerkamer als zijn moeder om zijn bureau stapt, niet?) maar de lerares en het hoofdpersonage komen minder uit de verf. Alles is gefocust op de grap, zoals je die (behalve het gedrag van de juf) beschrijft.

Nieuwe gordijnen    Wi

Leuke anecdote, leuk opgeschreven, maar te mager voor een kort verhaal. Geen ontwikkeling van het karakter, geen emoties die de lezer kan meebeleven, geen verrassing of twist aan het einde, kortom: een adequaat vertelde anecdote, geen winnend kort verhaal.

Nieuwe gordijnen    Jo

Wat een heerlijk verhaal. Een leerling heeft een briljante smoes waarom het huiswerk niet gedaan is. Het is een briljante variant op ‘mijn wekker was stuk en de brug stond open’. Pretentieloos en heerlijk leesvoer. Geweldig gedaan.

Nieuwe gordijnen    JK

Nieuwe gordijnen    Pe

Een ei hoort erbij    Ru

Een ei hoort erbij    Mi

Een ei hoort erbij    Sj

De gewoonte van een familie met gekookte eieren. Lief verhaaltje, brengt een glimlach op het gezicht.

Een ei hoort erbij    Fr

Mooi en eenvoudig stuk. Goed het decor geschetst. Soms was ik nog verward over broer/vader verhouding maar verder was ik erg onder de indruk.

Een ei hoort erbij    Ev

Omhoog    Ru

Omhoog    Mi

Omhoog    Sj

Een oude en inmiddels fysiek beperkte man klimt nog eenmaal met veel moeite de toren in waar hij zijn vrouw ten huwelijk vroeg. Gevoelig beschreven, het einde van een tijdperk, met een onafwendbaar einde.

Omhoog    Fr

Omhoog    Ev

 Schitterend verteld, we beleven alles mee: technisch en creatief vakwerk! Uitstekende compositie en een mooie, harmonische samenhang tussen hoe het is en hoe het was. Bijzonder goed geformuleerde vloeiende zinnen, die mooi onnadrukkelijk heel veel duidelijk maken zonder uit te leggen. Universele thema's, én origineel, én fris, én persoonlijk: de schrijver deelt met ons zijn visie, laat ons luisteren zonder opdringerig te zijn.  Hoed af.

Omhoog    Gi

Mooi begin en sterk visueel die intro. Hoofdhuid: gewoon hoofd. Niet teveel uitleggen: Luuks door ouderdom waterige ogen, we weten dat hij oud is, laat wat open voor de lezer. Onderaan die toren.... Je schreef eerder al dat hij bij de trap staat, dus schrappen deze zin.  Ik snap de gedachte als een appel niet, vreemde metafoor. Mooi gedaan, traag opgebouwd, geen al te verrassend einde, maar ook niet saai.

Omhoog    Wi

Complimenten voor dit verhaal met exact 3000 woorden! Toch voelt het verhaal lang aan, het kan korter en scherper, waardoor de impact op de lezer toeneemt. Het is een goede oefening voor veel korte verhalen schrijvers om op een exact aantal woorden uit te komen. Of van een opdracht als: maak van deze 3000 woorden nu eens 2000 woorden, zonder de essentie van het verhaal te verliezen, daar leer je echt goed van schrijven! Inspirerende beginzin en hele mooie openingsalinea! ‘Rokken’ is wel heel ouderwets, als je dat woord gebruikt in een verhaal, zet je gelijk een tijdsperiode neer. In dit geval is ‘rok’ voldoende en jurk nog beter. Nog zo’n prachtige zin: “Haar jurkjes waren dun en dwarrelend.” U kunt er wat van, schrijver! Toch nog een paar suggesties: “Luuks door ouderdom toch al waterigere ogen voelden nog vochtiger bij de herinnering” en “De zijne, de uitstervende generatie.” zijn overbodige uitleg en zo zijn er wel een paar meer (bij)zinnen, dus hiermee kunt u de oefening om er 2000 woorden van te maken al inzetten! Natuurlijk ziet de lezer het slot al van verre aankomen, maar dat vond ik niet erg hier, het slot is ook mooi open gehouden met een mooie slotzin. Een goed verhaal dat een uitstekend verhaal kan worden met een paar honderd woorden minder.

Omhoog    Jo

Een eindeloos lang verhaal, tenminste zo voelt dat tijdens het lezen. We zitten gevangen in de gedachten van de hoofdpersoon. Deze gedachten gaan alle kanten op, zijn amper te volgen en niet de moeite waard.

Omhoog    JK

Omhoog    Pe

Uit een dagboek van een nomade    Ru

Uit een dagboek van een nomade    Mi

Uit een dagboek van een nomade    Sj

On the road met een camper. Na een aantal alinea's haakte ik af, het verhaal ging alle kanten op en een verbindend thema  ontbrak. Een  vijf voor de moeite.

Uit een dagboek van een nomade    Fr

 Op zich is het landschap goed weergegeven, interessante personages die soms enigszins iets op elkaar lijken. Wat ik mis is wat rust tussen de scènes, wat gedachten, gevoelens in plaats van steeds weer een nieuwe scène en nieuwe actie. Het gaat soms wat te veel hak op de tak.

Uit een dagboek van een nomade    Ev

 Nee, dit is wel heel erg warrig geschreven; ik denk dat het onderwerp best boeiend kan zijn wanneer de schrijver zich wat meer zou inleven in haar lezerspubliek; wat zou kunnen helpen is een bepaald iemand (Lieve Kitty) of een bepaalde doelgroep  in gedachten nemen aan wie je vertelt, zodat je jezelf de verplichting oplegt een verháál te vertellen, aantrekkelijk voor een lezer te zijn -  in plaats van de aandacht op te eisen voor wat jij kwijt wil - de aandacht vast te houden. Kijk ook nog even naar de interpunctie in de dialogen want die klopt niet, bijvoorbeeld  ...   ook op het strand.”, vertelt ze me. / “Geef me dan deze bh!?”,wil hij.  Kijk de regels nog 's na bijv. op https://taaladvies.net/volgorde-komma-aanhalingsteken/   Of lees een willekeurige  dialoog in een willekeurige tekst en kijk de kunst af.

Eenzaam in de krabbenmand    Gi

Achterband= achterban. Fijn verhaal met wat teveel informatie, zeker in het begin en dat houdt het verhaal wat op. De lezer komt met minder toe.

Eenzaam in de krabbenmand    Wi

Geen goede beginzin. Laat de lezer gelijk het verhaal in stappen. Dat kan met de tweede zin: “Stoppen met sporten was de domste...”. En een vraagteken en uitroepteken na elkaar, wordt in de literatuur meestal niet op prijs gesteld. Dus schrappen maar, die eerste zin! Spieren kraken niet. Melkzuur kan zich ophopen, niet opstapelen. De voordeur gaat niet vooraf door een poortje, immers beide objecten zijn stationair en voorafgaan is een werkwoord van beweging. “Ze leerden me opnieuw van mezelf te houden” is een enorm cliché. En dit zijn nog maar enkele van mijn opmerkingen in de eerste alinea. De rest van het verhaal staat ook vol met ongemakkelijke zinnen en clichés, met de allerergste: “Ik gooide een laatste blik op haar bewusteloze lichaam.” Teveel taal-technisch problemen om lekker verder te lezen. Verder is er geen noodzaak om Engelse tekst op te nemen in een Nederlands verhaal, zelfs als de betreffende persoon Engels spreekt. Na één opmerking daarover, kan de dialoog gewoon in het Nederlands. Dat leest lekkerder! Ook verhaaltechnisch gaan we van het ene cliché naar het andere, de meute is onveranderlijk slecht, de politie is ongenuanceerd slecht. Het zijn allemaal platte figuren en voor de enige genoemde andere persoon, Ewald geldt dat ook. Een verhaal zonder fijngevoeligheid, zonder nuance, zonder diepere laag, zonder aansprekend einde, ik heb het met tegenzin uitgelezen.

Eenzaam in de krabbenmand    Jo

De opbouw van het verhaal lijkt heel goed, uiteindelijk gaat het verhaal echter een heel andere kant op dan verwacht. Dat kan geweldig zijn, in dit verhaal is het ronduit slecht. Wat er in het eerste deel gebeurt, komt niet meer terug en daarmee heeft de schrijver veel woorden weggegooid.

Eenzaam in de krabbenmand    JK

Eenzaam in de krabbenmand    Pe

Mijn plek van vergeten    Ru

Mijn plek van vergeten    Mi

Mijn plek van vergeten    Sj

De hoofdpersoon zoekt vergetelheid maar niet helder wordt waarom. Taalkundig zeer matig.

Mijn plek van vergeten    Fr

Het gegeven is interessant en spannend (ik wil weg maar heb geen geld en spaar voor een toekomst). Ik mis een echt goede opbouw.

Mijn plek van vergeten    Ev

Dit is een overpeinzing, en alleen interessant voor de schrijver, er is geen verhaal. Het is de Maas.

Incident op het kerkhof    Gi

Wie is er in het begin aan het woord? Wordt onvermeld gelaten. Hoe geraakte ze over het muurtje? Wordt niet gezegd. Hoe ze het touw vastknopen wordt ook al niet verteld. Nee, dit is eerder een anekdote dan een echt verhaal. Te weinig om een verhaal te vormen. Show, don't tell.

Incident op het kerkhof    Wi

‘Leuk’ proberen te doen door bijzondere verzonnen namen in een verhaal, valt bij mij vaak verkeerd. Dat is geen humor om te lachen. Als ik deze kleine ergernis even opzij zet en dit verhaal lees, dan blijft er weinig over. Een dame op leeftijd met haar op de tanden, nu even gewond geraakt. Meer is het niet. Geen karakteropbouw, geen spanningsboog, geen onverwachte twist of verrassing of alles samenvattende slotzin. Niets van dat alles, meer dan een stukkie tekst zonder kop of staart is het niet. Fantasie heeft de schrijver wel en dat is natuurlijk het begin van elk verhaal. Dus nu nog een lezenswaardig verhaal verzinnen, met al die fantasie!

Incident op het kerkhof    Jo

Dit verhaal is niet geweldig geschreven, het begint in de lijdende vorm, dat leest niet prettig. Qua inhoud is het verhaal vooral rommelig, het wil geen eenheid worden en is vooral saai.

Incident op het kerkhof    JK

Incident op het kerkhof    Pe

Bleek blond blauw    Ru

Bleek blond blauw    Mi

Bleek blond blauw    Sj

Oudoom blijkt opa te zijn. Goed opgebouwd verhaal dat prettig wegleest. Kanttekening is dat de clou iets te snel wordt prijs gegeven.

Bleek blond blauw    Fr

 Goede opbouw en intro van alle personages! Daarnaast vind ik dat de tekst goed is en veel details bevat. Weinig herkenbaarheid uit andere teksten. Origineel!

Bleek blond blauw    Ev

 Het verhaal is boeiend vanaf de eerste zin, maar ik word enkele keren afgeleid,  en dus uit het verhaal gehaald,  door onnodige verduidelijkingen: ‘ Een oudoom was het eigenlijk. Hij was de broer van mijn oma/  ..niet getrouwd en is zijn hele leven als vrijgezel bij zijn ouders...’/ ‘de ‘spitting image’ van mijn vader, hij leek als twee druppels water op hem’/ ‘ …op de deel –het stalgedeelte in het achterhuis – … ‘/ ‘ …dat dat een 'no-go' was, een terrein dat we niet mochten betreden’. Helemaal niet nodig: gebruik je creativiteit en/ of vertrouw erop dat je lezers voldoende woordenschat bezitten en anders zoeken ze het (later) maar op. Je gebruikt nog een keer ‘spitting image’ en ofschoon ik de kracht van de uitdrukking begrijp, is het gebruik ervan in dit verhaal overbodig: het Nederlandse woord ‘evenbeeld’ is echt voldoende passend. Ik heb het verhaal met genoegen gelezen; wie oom Ben echt was, is tijdens het eerste bezoek aan het voorhuis al duidelijk en er zonder duidelijke oorzaak Indisch uitzien in een boerendorp in de jaren vijftig.... het  lijkt mij niet dat daar geen sissend  geroddel van kwam en vragen opriep bij Toontje,zijn vrouw en de kinderen , maar het geeft niet. Veel goede zinnen, grappig ook, mysterieus en ook triest. Maar ik begrijp absoluut de titel niet, en ook deze zin blijft hangen in het duister: ‘ Ik daarentegen was – tot mijn latere frustratie – bleek, blond en blauw, net als mijn moeder.’ en dat vind ik wel ergerlijk.

Bleek blond blauw    Gi

Goed verhaal maar door het teveel aan informatie moet je daardoor haast alles vertellen ipv het te laten gebeuren, ook hier geldt weer: 'Show don't tell' en dat maakt dat de lezer minder emotioneel betrokken geraakt.

Bleek blond blauw    Wi

Een adequaat verteld familieverhaal met leuke (eigenlijk smerige) details. Deze schrijver heeft een goede verhaalstem en een goede beheersing van het Nederlands, met een enkele uitglijder zoals ‘stinken als een oordeel’. Toch heb ik wat opmerkingen: In een kort verhaal is de titel belangrijk, dus als de schrijver in het verhaal toekomt aan de titel (of uitleg van de titel) is het belangrijk. En daar gaat het mis. Als haar broer het evenbeeld is van haar vader en zij lijkt sprekend op haar moeder, waarom is de moeder dan “in verlegenheid gebracht”, of waarom denkt de moeder dat mensen “rare gedachten” zouden kunnen krijgen? Het einde van het verhaal is niet verrassend, ervaren lezers van familiekronieken zien die al van verre aankomen. Dat is niet erg, omdat dit, tamelijke gewone, familieverhaal is opgeleukt met allerlei ‘frisse’ details. Het verhaal speelt duidelijk tientallen jaren geleden, dus een verwijzing naar corona is opgepast.

Bleek blond blauw    Jo

Een familiegeheim staat centraal in dit verhaal, de schrijver brengt het op een rustige manier, de opbouw is prima. Het geheim zelf ligt voor de hand en het einde is niet helemaal een verrassing. De laatste zin klopt volgens mij niet en eigenlijk blijft dat nog het langste hangen bij me.

Bleek blond blauw    JK

Bleek blond blauw    Pe

Haar uitzicht    Ru

Haar uitzicht    Mi

Haar uitzicht    Sj

Moeder gaat naar het zorgcentrum en wordt steeds vergeetachtiger. Zo kan het gaan, aan het einde van een mensenleven. De paragraafjes met steeds eenzelfde begin en (bijna) eenzelfde einde brengen ritme in het verhaal. tegelijk blijft het daardoor wat hangen, ontstaat er te weinig diepgang.

Haar uitzicht    Fr

Haar uitzicht    Ev

Mooi ontroerend verteld, goed opgebouwd, goed gekozen details: de onafwendbaarheid van wat komen gaat is voelbaar vanaf de eerste alinea. Knap gedaan.

Haar uitzicht    Gi

Twee kop en schotels? Twee kopjes en schoteltjes dus. Het achteruitgaan gaat toch wel erg snel, want de dochter komt elke zaterdag. Laat de seizoenen veranderen zodat de lezer weet dat er meer tijd verstrijkt dan die tussen het wekelijks bezoek. Voor de rest best een mooi verhaal.

Haar uitzicht    Wi

Ik heb onnoemelijk veel geluk met mijn kantoor. Als ik boven mijn pc-tje naar buiten kijk, zie ik precies het beeld dat deze schrijfster (neem ik aan) in de eerste alinea oproept (inclusief de pont, die verderop in het verhaal verschijnt). En ik zie dan ook dat het niet klopt. Vanuit een raam kun je niet zien dat de rivier kronkelt als het gaat over een grote rivier met scheepvaart. Bochten daarin zijn traag, buiten mijn gezichtsveld en dus ook buiten het gezichtsveld van de persoon in dit verhaal. Maar dit is slechts een miniem puntje. Elke maand zijn er wel enkele dementie-verhalen in deze wedstrijd en dit verhaal vond ik er bovenuit steken. Niet door een ander perspectief, of een andere spanningsopbouw, dat was allemaal nogal gewoontjes in dit verhaal, maar door de manier van vertellen. Schrijfcursussen waarschuwen natuurlijk altijd tegen herhalingen, maar je kunt herhalingen ook omarmen en er iets mee uitdrukken, zonder het te expliciet te maken. En dat is in dit verhaal heel goed gelukt. Ik wil de schrijfster nog wel waarschuwen voor metaforen en clichés. De ‘ork, ork, ork,’-grap is nu wel heel bejaard, die kun je echt niet meer gebruiken in een verhaal. Daar staan wel weer twee mooie taalvondsten tegenover: glimliegen en “Zo tikt de tijd hier zijn tellen weg. “ Mooi gedaan, schrijfster. Ik heb dit verhaal met veel plezier gelezen!

Haar uitzicht    Jo

Een verhaal over ouderdom en dementie, een van de meest populaire onderwerpen in deze schrijfwedstrijd. Het verhaal is niet verkeerd, de herhaling van dezelfde opmerkingen is goed gedaan. Het is alleen niet genoeg om echt goed te zijn, de paden zijn de platgetrapt en het wil niet echt interessant worden.

Haar uitzicht    JK

Haar uitzicht    Pe

Doodlopende weg    Ru

Doodlopende weg    Mi

Doodlopende weg    Sj

Overmatige ambitie met als clou 'moord' op een al dode man? Daar ziet het wel naar uit. Het slot van het verhaal laat de lezer echter in een ongemakkelijk ongewisse. Tot halverwege is het boeiend, rond het moment dat de droom wordt beschreven zakt mijn interesse weg.

Doodlopende weg    Fr

Helaas kom ik minder goed in dit verhaal. Het zit goed in elkaar maar sommige delen moest ik twee keer lezen. Het idee heb ik dat dit verhaal uit een groter geheel komt (of dit zo zou moeten zijn).

Doodlopende weg    Ev

Een erg 'vol' verhaal... intro uit de zakenwereld, Bahamas, stripclub, een helderziende, Aerdenhout, een complot, een (ronduit overbodige) droom, een ‘moord’ en een dubbele zelfmoord. M.i. teveel voor een kort verhaal. De uitleg over de twee revolvers is doorzichtig, de tekst bestaat voornamelijk (echt) uit clichés, een greep: luxueuze hotel, voluptueuze boezem, flauwe schijnsel van de maan, amandelvormige ogen, zijn riante villa in Aerdenhout, aan de grond genageld ... ; er is niets mis met op zijn tijd een goedgekozen cliché op de juiste plaats, maar wanneer een schrijver zoveel clichés nodig denkt te hebben, roept dat, naast terechte irritatie, vragen op. Toch, het grootste probleem is dat dit niet over echte mensen gaat, het zijn lege karikaturen waar geen lezer zich bij betrokken zal voelen.

Diamanten maken een lichtshow    Gi

Je lay-out moet je eens bekijken voor je iets opstuurt. Inspringingen waar ze niet horen, dialogen niet aan de lijn, tussenregel te klein (liefst anderhalf). Vervolgens zijn je dialogen onnatuurlijk ('Bandeloos als je van mij stal?') Of: 'Ik leende je geld, je gaf het nooit terug, dit is informatie voor de buhne, zo wordt dat in het echt niet gezegd, beide mannen weten ook wel dat hij dat geld niet teruggaf. Beter is: 'Waar blijft mijn geld?'. Ook verder dialogen zijn zeker niet die van de straat, ze zijn te netjes, te braaf. Afro haar: een zwarte zegt dat niet zo van zichzelf, je moet je perspectief niet vanuit dat van de schrijver leggen, maar vanuit Tarik zelf. 'Eenzaam op de stoep': 'alleen op de stoep'. Eenzaam is een gevoelen, Tarik kan niet weten wat de jongen voelt. 'Nam ik het hazenpad': nog zo eentje, beter: 'ik maakte dat ik wegkwam', 'of ik rende weg'. 'Ziet er teder uit'? Vervolgens geeft die jongen Tarik zomaar informatie, hij kent hem niet eens. Ongeloofwaardig. Schrijf dit uit, maak er een geloofwaardige scène van. Dan de jongen die enthousiast plots meedoet? Nee, hierin ga ik niet mee. Ben hier gestopt met lezen, er is nog veel werk aan je verhaal.

Diamanten maken een lichtshow    Wi

Zelfs als ik ruimhartig toegeef dat het Vlaams soms uitdrukkingen gebruikt, die ik niet ken (die ik vervolgens met veel plezier opzoek) en dat veel Vlaamse uitdrukkingen juist charmant klinken in mijn oren, heb ik weinig positiefs te melden over het taalgebruik in dit verhaal. De innerlijke monoloog is gekunsteld. Voorbeelden: “ik vervolg mijn tocht, om elders onschuldigen te betrekken bij duistere klusjes”, “Hij is één van die mensen die mijn empathie niet verdient” en “Ze zullen er met de buit vandoor gaan of andere dingen uithalen die ik niet voor mogelijk houd” en zo zijn er veel meer zinnen. Zo denkt niemand! Ik heb me echt door dit verhaal heen moeten worstelen, met al die brakke, onnatuurlijke, zinnen. Verder is het verhaal veel te lang. Niet alleen letterlijk: meer dan de 3000 woorden die als grens gelden voor deze wedstrijd, maar ook figuurlijk. Er zitten nodeloze herhalingen en uitweidingen in, die het verhaal doen voortslepen en de spanningsopbouw ernstig aantasten. Dan de hele eerste alinea in de tweede persoon: Die lijkt niets van doen te hebben met het verhaal, het is onnodige ballast. De titel is een paar keer herhaald in het verhaal, zonder enige uitleg. In de laatste zinnen nog een gratuite verwijzing daarnaar, maar dat is dan weer een cliché: sterren als diamanten. En als je metaforen verzint doe dan je research: titanium is blauw. ‘Witter dan titanium’ is dus onzin, het zou hooguit ‘witter dan titaniumoxide’ kunnen zijn. Beste schrijver, het ontbreekt u niet aan fantasie en ook hoe een verhaal moet worden opgebouwd heeft u zeker begrepen, maar investeer in een goede schrijfcursus, met nadruk op dialogen en monologen en hoe die passend gemaakt kunnen worden in een verhaal.

Diamanten maken een lichtshow    Jo

Dit moet een spannend verhaal zijn, het komt alleen niet uit de verf. Het blijft wat steken in een aardig idee, de schrijver weet niet hoe dit verhaal opgebouwd moet worden. Het rommelt wat door en het einde is voorspelbaar.

Diamanten maken een lichtshow    JK

Diamanten maken een lichtshow    Pe

Ik heb een probleem    Ru

Ik heb een probleem    Mi

Ik heb een probleem    Sj

Een student wil een meisje als vriendin maar had toen het nog kon moeten doorpakken, nu is te laat. De lange opbouw van het verhaal matcht niet met de uitkomst. En tijdens de bijna-recensie over Pearl Jam's debuutalbum 'Ten' met het gezwollen taalgebruik daarin, raakt de schrijver me een tijdje kwijt; welk doel wordt hier gediend? Tip: schrijf compacter en skip wat te skippen valt.

Ik heb een probleem    Fr

Hele goede start van deze tekst! Je wordt er meteen ingekleurd en direct nieuwsgierig gemaakt.

Ik heb een probleem    Ev

Ik denk dat dit verhaal veel baat zou hebben bij een synopsis of een schema: er is teveel (achtergrond) informatie niet in dienst van het eigenlijke verhaal,  zoveel dat er niet toe doet... dat leidt af, en dan verlies je de lezer. In je schema kun je de hele geschiedenis van je hoofdpersoon kwijt, met alle bijfiguren en voor mijn part ook nog hún geschiedenis, zelfs je recensie over 'Ten' ( 400! woorden)  maar voor je verhaal over een tiener met een niet beantwoorde liefde is dit alles gewoon niet relevant. Zie het niet als een beperking (hoewel zich daarin der Meister toont), maar als een houvast, een leidraad. Het is heel goed dat jij als schrijver je personages uitgewerkt hebt en goed kent, maar je hoeft niet alles kwijt aan de lezer: hou altijd je premisse, zodra bekend,  en je plot in het oog. Wanneer je zou gaan schrappen, zou je een uitstekend kort verhaal over houden. Ik zou dan niet alle vrouwen hun rode haar laten houden. En wanneer je Lanzo  los zou laten aan de hand van een goed synopsis kun je een uitstekende novelle of roman schrijven. En dan is er misschien wel een rol voor drie keer rood haar, ik zou best willen lezen waarom. Maar die over de top- recensie is een duidelijk geval van een darling die dood moet; één of twee, verkorte, regels zouden nog wel iets kunnen toevoegen aan het personage Lanzo.

Lucht    Ru

Lucht    Mi

Lucht    Sj

Luchtjes-met-aroma verzamelen en verkopen, je moet er maar op komen. Verhaaltechnisch prima, maar het plot weet me niet te raken.

Lucht    Fr

Lucht    Ev

Heerlijk verhaal:  uitstekend bedacht, geschreven en verteld. Het einde is wel een beetje teleurstellend, maar dat komt vooral omdat ik wel méér zou willen ; )

Lucht    Gi

Prachtig idee, goed uitgewerkt. Het einde is wat dunnetjes, daar ontbreekt een mooi finishing point.

Lucht    Wi

Ik herken de ‘stem’ van dit verhaal als die van een schrijver die al meermalen heeft deelgenomen aan deze wedstrijd. En dat is een groot compliment. Alleen echt goede schrijvers weten een duidelijk onderscheidende stem te ontwikkelen. Dat zit in de onderwerpkeuze, de verhaalopbouw en het taalgebruik. Om met dat laatste te beginnen: helder en foutloos, zoals in zijn eerdere verhalen. De onderwerpkeuze is weer zeer fantasierijk, precies zoals in voorgaande verhalen. Kortom, zodra ik de ‘stem’ herkende, na de eerste paar alinea’s, was ik zeer verwachtingsvol over de spanningsopbouw en het slot van dit nieuwe verhaal. Misschien omdat ik onbewust de lat heel hoog legde, was ik op dit punt teleurgesteld. Er zit te weinig spanning in dit verhaal. Dat komt omdat heel veel tijd is besteed aan de uitleg van de ‘luchtbusiness’ (overigens briljant verzonnen!). Er zijn te weinig handelingen, er is geen echte karakteropbouw van de hoofdpersoon, er is ook geen spanning in de interactie tussen hoofd- en bijfiguren. De schrijver heeft dat wel gepoogd met de introductie van de man in driedelig zwart, maar daar faalt dit verhaal. Dus grote complimenten voor deze schrijver met zijn ontwikkelde ‘stem’, maar dit verhaal schiet tekort ten opzichte van zijn eerdere verhalen.

Lucht    Jo

Het idee in het verhaal is leuk, de uitwerking in het verhaal een stuk minder. Zeker de eerste helft van het verhaal is goed, het leest prettig, maar richting het einde lijkt de schrijver niet in staat te zijn om het verhaal boeiend te houden.

Lucht    JK

Lucht    Pe

Exit als een film    Ru

Exit als een film    Mi

Exit als een film    Sj

Journalist vindt zijn liefde en verliest haar weer aan de dood. Goed tempo, prettig leesbaar, het einde iets te voorspelbaar. Maar toch, prima!

Exit als een film    Fr

Zo groot en klein tegelijk. Eén prachtig stuk over verliefdheid, pijn en verdriet. Wat een woorden; wat een zinnen/ echt prachtig.

Exit als een film    Ev

Een soort knuffelhond    Gi

Veel te beschrijvend, lees eens wat over 'Show don't tell'. Betrek de lezer daardoor meer en trek hem in het verhaal door emoties te delen. Vervolgens het verhaal over de ingebeelde Zoe en de moeder, je verandert hier van perspectief, Liesbeth kan niet weten hoe die gesprekken gingen of haar moeder moet alles helemaal in de indirecte rede aan Liesbeth verteld hebben. Ook Sander weet van Zoë, je vertelt niet of Liesbeth hier verder over door vraagt. Veel losse draadjes dus in je verhaal. Het einde is best goed.

Een soort knuffelhond    Wi

Wat een lief verhaal, al vond ik de jeugdherinneringen te zoet, te cliché. Misschien is dit een autobiografisch verhaal, maar dat wil niet zeggen dat je precies de waarheid moet schrijven. De waarheid mag worden aangepast: aangescherpt, leuker, interessanter, treuriger gemaakt. Pas dan wordt het een kort verhaal. Als je alleen een autobiografie schrijft voor jezelf, doe dat dan in een dagboek of zo. Maar als je meedoet met deze wedstrijd, dan moet het verhaal boeiend zijn voor de lezer, die helemaal niet geïnteresseerd is in het waarheidsgehalte. Ik lees veel liever een goed verzonnen verhaal, dan een saai verteld waar gebeurd verhaal. Als dit volledig is verzonnen, dan wil ik de schrijver uitnodigen om de cliché-jeugdherinneringen te vervangen door iets nieuws, iets sprankelends. De herinnering aan het kinderzitje is ongeloofwaardig (mogelijk aangepraat door de moeder). Kinderen tot hooguit vier jaar zitten in een kinderzitje aan het stuur en herinneringen aan je leven als vierjarige bestaan eigenlijk niet. Herinneringen aan je eerste woord al helemaal niet. Verder is hurken in de kerkbanken vreemd. Je zit, staat of knielt, maar ik zie nooit iemand hurken. “Als in, het is niet echt een mens.” is een slechte vertaling van de Engelse uitdrukking ’As in....’

Een soort knuffelhond    Jo

Ik klein, vrij inhoudsloos verhaal. Het is vooral wat leeg, het einde is niet sterk en het hele verhaal komt maar niet tot leven. Het is wel aardig geschreven.

Een soort knuffelhond    JK

Een soort knuffelhond    Pe

Grenzeloze ambitie    Ru

Grenzeloze ambitie    Mi

Grenzeloze ambitie    Sj

Overbelaste en tegelijk voor arts studerende verpleegkundige die naar de coke grijpt. De dagelijkse wedloop/ratrace waar mensen mee moeten dealen, herkenbaar in beeld gebracht en goed omschreven.

Grenzeloze ambitie    Fr

 Je wordt wel meegesleurd het ziekenhuis in. Het verhaal is sprekend, duidelijk en schrijfstijl leest prettig. Toch mis ik nog een paar afgemaakte zaken.

Grenzeloze ambitie    Ev

De frisse blik    Gi

Saai verhaal, was het na twee paragrafen al beu. Zelfs als je een eikel als hoofdpersonage opvoert geef hem dan toch een of twee toffe eigenschappen mee. Dan wordt het misschien leesbaar.

De frisse blik    Wi

Het doel van de meeste korte verhaalschrijvers is om bij de lezer sympathie op te wekken voor de hoofdpersoon, hoe gemankeerd die soms ook is. Het “ruwe bolster blanke pit” karakter doet het goed in korte verhalen. Deze schrijver heeft er voor gekozen om een arrogante eikel van een hoofdpersoon te beschrijven en dat het hele verhaal vol te houden, zonder ook maar één poging te doen de blanke pit te onthullen. Hij doet dat zelfs zo overdadig dat hij in de eerste alinea uitlegt dat er een omslag zal komen in de persoon, om vervolgens een steeds onsympathieker beeld van de hoofdpersoon te beschrijven. Door de eerste alinea is de lezer geconditioneerd om op het einde de twist te verwachten, de omslag naar de blanke pit. Maar die komt niet.  Wat een originaliteit, wat een lef om een dergelijk verhaal op te schrijven! Grote complimenten voor deze schrijver! Twee dingen nog, die niet kunnen naar mijn idee: 1. daadwerkelijk echt levende personen en bedrijven vermengen met gefingeerde bijfiguren. Ik vind dat niet kies en bovendien heeft dit verhaal dat helemaal niet nodig. Met alleen maar gefingeerde namen was dit verhaal even goed geweest. 2. “mensen zoals hem” moet natuurlijk “mensen zoals hij’ zijn. Verder geen taalkundige opmerking, je ziet aan alles dat dit een ervaren schrijver is. Ik heb de tweede versie ook gelezen, maar ik zie slechts marginale verschillen. Mijn oordeel blijft staan.

De frisse blik    Jo

Een verhaal vol met teksten tussen haakjes en ergens nog een opsomming. Het leest amper als een verhaal, het is pompeus en vooral daarom heel vervelend om te lezen. Het is geen goed verhaal en het leest niet prettig.

De frisse blik    JK

De frisse blik    Pe

Gate G3    Ru

Gate G3    Mi

Gate G3    Sj

Het verhaal van MH17, als visioen beschreven. Een nationaal trauma. Navoelbaar maar overall voor mij een tikje te dramatisch benaderd.

Gate G3    Fr

 Het verhaal begon wat mij betreft wat stroef. Maar nieuwsgierig was ik wel! Naarmate het stuk vorderde werd ik steeds meer in het verhaal gezogen, dat was top!

Gate G3    Ev

Liaan    Gi

Show, don't tell

Liaan    Wi

Dit verhaal is zeker adequaat geschreven, de schrijver heeft een goede vertelstem en uitstekende beheersing van het Nederlands. Toch is het verhaaltechnisch geen succes, in mijn ogen. Bij elke nieuwe alinea neemt de absurditeit toe, een bekende verhaaltechniek, ook goed uitgevoerd hier, maar de echte spanning ontbreekt. En het slot is nogal voorspelbaar. Hoe rijkelijk de fantasie ook is van deze schrijver, waarvoor de nodige bewonderingspunten, de uitwerking is te afstandelijk. Dat kan ook bijna niet anders door de introductie van steeds weer andere personen in elke alinea, maar dit leest dus als een verslag, niet als een verhaal, de lezer blijft op grote afstand. Suggestie: probeer dit verhaal eens te schrijven vanuit één persoon, die dus eigenhandig de verschillende stadia beleeft. Misschien kan de lezer dan meebeleven in plaats van alleen maar observeren.

Liaan    Jo

Verschillende losse verhalen die samenvallen tot een geheel. Het idee is niet verkeerd, de moordenaar in het verhaal goed gevonden en hoewel het al snel wat voorspelbaar is, is het toch een aardig verhaal geworden.

Liaan    JK

Liaan    Pe

Houden van    Ru

Houden van    Mi

Houden van    Sj

Dreigende terugval in een verslaving. Omschrijving van de broze samenhang tussen zussen en broer, na de dood van hun vader, met als finale een navolgbare ontknoping. Goed verhaal.

Houden van    Fr

Een mooi kwetsbaar moment. Toch mis ik wat diepgang in de gevoelens van een van de omringende familie leden. Misschien kan de schrijver toch een keuze maken en 1 personage helemaal uitwerken.

Houden van    Ev

Vakkundig geschreven, goede dialogen, we krijgen goed gedoseerd voldoende informatie over de personages.

Scarlet de slett gaat naar de hel    Gi

Scarlett krijgt de wind van voren.

Scarlet de slett gaat naar de hel    Wi

Het verhaal loopt over van fantasie en dat is alvast een compliment waard. Ik vond de openingszin ook erg mooi. De ‘vieze oude echtgenoot’ trekt de lezer gelijk in het verhaal. Daarna is de schrijfstijl helaas heel erg saai, van het..en toen...en toen ... en toen-niveau. Probeer eens wat lange en korte zinnen af te wisselen. Oppassen met herhalingen, ze kunnen komisch werken, maar ook flink irritant zijn voor de lezer, dat laatste is het geval met het aantal scheten in dit verhaal. En dan al die dromen. Waarom? Een droom is vaak een uitweg voor een schrijver die niets beters kan verzinnen. Dit verhaal kan gemakkelijk zonder dromen verteld worden, dat houdt de lezer ook betrokken bij het verhaal. Tenslotte lees ik veel kleine foutjes tegen het Nederlands. Mogelijk hebben we hier een hele jonge schrijver. In dat geval: ga vooral door met schrijven, je fantasie heb je al en verhalen worden beter naarmate je er meer schrijft. En probeer te leren van de winnaars van deze maandelijkse wedstrijd.

Scarlet de slett gaat naar de hel    Jo

Een slecht geschreven verhaal, zonder enige inhoud. Het is gewoonweg niet goed, taalkundig rammelt het en het verhaal is inhoudelijk onder de maat.

Scarlet de slett gaat naar de hel    JK

Scarlet de slett gaat naar de hel    Pe

In schaduwen gehuld    Ru

In schaduwen gehuld    Mi

In schaduwen gehuld    Sj

Geweld binnen het huwelijk. Waarom grijpt laat partner het gebeuren en grijpt hij niet in. het geheel blijft daardoor wat hangen...

In schaduwen gehuld    Fr

 Hmm ik ben heel erg in de war door dit verhaal en snap ook niet helemaal wat ik precies heb gelezen. Misschien zou ik het nog eens moeten lezen, al heb ik die neiging helaas niet echt.

In schaduwen gehuld    Ev

Ik begrijp (te)veel niet, ik denk tijdens het lezen telkens: waarom? hoezo? maar er komen geen antwoorden.

Exel is je beste vriend    Gi

Te weinig samenhang, de gebeurtenissen en gedachten hangen als losse draadjes zonder er in te slagen enig weefsel te maken. Schrijf scènes uit, bedenk natuurlijke overgangen.

Exel is je beste vriend    Wi

Verhaatechnisch mankeert er nogal wat aan dit verhaal. En dan bedoel ik niet de meeste gruwelijke details van deze verknipte hoofdpersoon, maar de enorme afstand tussen het verhaal en de lezer. De lezer hoort slechts aan, bij beleeft niet mee. Het slappe slot (wel keurig teruggegrepen op de opening) past niet bij de beschreven gruwelen. Bijvoorbeeld zo'n zin: “Wanneer hij iets hoort rinkelen loopt hij met een snelle pas weg.” Deze zin bouwt spanning op: Wat zou er rinkelen? Waarom? Maar deze zin wordt niet opgevolgd, dus we zullen het nooit weten. Een cruciale fout van veel korte verhalenschrijvers;  elke zin, geen enkele uitgezonderd, moet betekenis hebben! Bovendien, verhalen die eindigen in een droom of visioen, of waar een droom of visioen een belangrijk plek inneemt, zijn meestal niet de beste verhalen. Vaak een blijk van een schrijver die niets beters kon verzinnen. Schrijftechnisch zie ik veel fouten tegen het Nederlands: Enkele voorbeelden: “Hij reikt een sigaret uit naar Vincent, maar hij schudt zijn hoofd.” Met ‘hij’ is Vincent bedoeld, dus dat moet ‘die’ zijn. “Dan besluit Sebastiaan het zelf maar op te roken”. ‘Het’ slaat terug op de sigaret, dus dan moet het ‘hem’ zijn. “Vincent opent zijn telefoon. Hij staart er een aantal seconden naar, en doet het vervolgens in zijn broekzak.” ‘Het’ moet dus ‘hem’ zijn. En zo zijn er meer.

Exel is je beste vriend    Jo

In het verhaal zitten aardige vondsten, de schrijver doet er echter heel weinig mee. Zo blijft het vooral saai en wat vergezocht. Het is jammer, want er zit wel een duidelijke lijn in. Verder zitten er enkele taalfouten in, normaal vind ik dat niet zo erg, maar ‘Exel’ in de titel is echt niet nodig.

Exel is je beste vriend    JK

Exel is je beste vriend    Pe

Droomvader    Ru

Droomvader    Mi

Droomvader    Sj

Fantasie over moeders eerste geliefde die niet de vader werd. Moeder droeg een trauma over? De hoofdpersoon blijft onderbelicht, gaat niet leven daardoor. Wat was haar plek in het gezin?Wat drijf haar? Waarom deze fantasie?

Droomvader    Fr

Het is een mooi verhaal, vol en gedetailleerd geschreven. Duidelijk iemand die dagboeken heeft gevonden en echt van de feiten iets fictiefs heeft gemaakt.

Droomvader    Ev

Eenzijdig    Gi

Wordt ik? Word ik! Saai en nietszeggend verhaal.

Eenzijdig    Wi

Dit is een situatieschets, geen echt verhaal met karakterontwikkeling, een spanningsboog en een twist of verrassing aan het einde. Nu zijn er ook hele mooie situatieschetsen die ook worden gepubliceerd onder de noemer ‘kort verhaal’ (lees bijvoorbeeld de verhalen maar eens van Lucia Berlin of JD Salinger), maar dat zijn verhalen waar de spanning wordt opgeroepen door de mis-en-scène, de omstandigheden van het verhaal zelf. Dat is hier helaas niet het geval. Ik vermoed dat we hier te maken hebben met een hele jonge schrijfster en dan wil ik haar aanmoedigen om te blijven schrijven, je hebt in elk geval de schrijfvaardigheid en een goede, beginnende, verhaalstem. Veel blijven oefenen, veel verhalen blijven insturen en vooral de winnaars van deze wedstrijd lezen, daar leer je veel van! Is de schrijver/ster ouder, dan adviseer ik om eerst een spannend verhaal te verzinnen en daar je schrijfvaardigheid op los te laten, want dit verhaal is echt te weinig.

Eenzijdig    Jo

Het wil maar geen verhaal worden, we zitten gevangen in de gedachten van de hoofdpersoon, deze gedachten zijn niet interessant en het is ook nog eens niet lekker opgeschreven.

Eenzijdig    JK

Eenzijdig    Pe

Been    Ru

Been    Mi

Been    Sj

Landerige sfeer in een buurtkroegje. Een voorbeeld: muziek van Hazes die uit een speaker 'motregent'. Smakelijke woordspelingen! De bijna treurige sfeer wordt al met al zo goed neergezet dat ik hoop nooit een stap in die kroeg te hoeven zetten. Schrijver, mijn complimenten!

Been    Fr

 Niet per sé mijn favoriete schrijfstijl maar het leest wel vlot. Mooie details en veel wetenschap over de geschiedenis.

Been    Ev

Leuk, een grappig verhaal : ) Dit is in alles over de top natuurlijk, maar dondert niet: ik vond het kostelijk. Goede compositie, timing, vermakelijke  personages. Ik heb zeker wel  aanmerkingen, maar ik heb veel gelachen en ik denk dat deze schrijver geslaagd is in zijn intentie dus wat zal ik gaan hakketakken op deze zonnige dag ; )

Been    Gi

Heb je je verhaal meer dan één keer nagelezen op fouten? Die fouten hinderen, onderbreken tekens het lezen, leiden af. Dialogen aan de lijn, denk aan je layout, bedenk dat het een vorm van respect inhoudt naar de jury toe. Voor de rest een erg leuk verhaal, besteed nog wat meer aandacht aan de foutjes.

Been    Wi

Leuk hoor, goede opbouw, prima einde, humorvolle vertelstem al vond ik dat het af en toe te duidelijk opzettelijk grappig bedoeld was. Overdrijving in een verhaal is een subtiele vorm van humor, maar als de overdrijving wordt overdreven, gaat de humor over in ongemak. Schrijftechnisch heb ik slechts enkele opmerkingen en één groot compliment. Woordkeuze bepaalt de sfeer, de werkwoorden ‘aantreffen’ en ‘binnen treden’ en ‘plaats nemen’ geven het verhaal iets klassieks, van niveau. Dat is niet in overeenstemming met de sfeer die in de eerste alinea wordt opgewekt. Misschien zijn werkwoorden als ‘zien’, ‘naar binnen gaan’ en ‘gaan zitten’ beter. Als de keuze van deze werkwoorden was bedoeld als humor: een hautain toontje in een aftandse omgeving, dan ontgaat mij de grap. Het compliment betreft de mooiste zin die ik deze maand heb aangetroffen in al die verhalen: “Uit een speaker aan het plafond motregende Hazes.” Echt prachtig! Uitstekend verhaal, maar één advies voor de schrijver (eigenlijk voor elke schrijver): lees het verhaal nog één keer zeer nauwkeurig door voordat je het instuurt, dan zijn foutjes als “De barman legde het kaartje in een la legde” en “Wat ik laatste toch meemaakte” te voorkomen.

Been    Jo

De verhalen die verteld worden zijn amusant, het verhaal als geheel is vooral wat flauw. Het einde is heel voorspelbaar en gewoonweg niet goed. Het is dat het prettig leest en de verteller in het verhaal echt zijn best doet, maar het is geen voldoende waard.

Been    JK

Been    Pe

Het apathisch centrum    Gi

Metaforen en vergelijkingen moeten toch een beetje kloppen: een afwas als een vuile pop kan ik me niet voorstellen, zie er weinig overeenkomst in. Een verwaarloosde kast? De inhoud dan? Ik stuiter met een verdwaalde tennisbal...is het niet de tennisbal die stuitert? En zo gaat het maar voort: ogen die ongeïnteresseerd kijken? Nee, het is het personage dat zonder interesse kijkt. Je vewisselt vaak onderwerp met persoonsvorm, onderwerp, gezegde. Dat is basisschoolstof. Dwarrelt het kwartje of zweeft het? Dat zijn twee verschillende begrippen, iets dat dwarrelt valt, iets dat zweeft, blijft. Grijze massa maar geen kleur: uiteraard. Grijs is sowieso zonder kleur, dus die maar hoeft niet en die zonder kleur ook al niet. Een hommel had het overleefD. Niet meer verder gelezen: teveel stoorzenders.

Het apathisch centrum    Wi

3607 woorden, ruimschoots meer dan wat de redactie als maximum aangeeft. En dat is niet alleen een probleem in het begin van het verhaal: De eerste 800 woorden zijn te lang, te saai, te gekunsteld, te veel mooischrijverij. En helaas gaat dat het hele verhaal door. Hele mooie zinnen zoals “Het matras onder me is weg geërodeerd tot een mal, waarin nieuwe ikken gegoten kunnen worden”, maar ook kromme taal, zoals “terwijl mijn ogen ongeïnteresseerd kijken” en taalfouten: “Ik heb letterlijk een vlieg dood zien vallen op het moment dat het binnen kwam gevlogen.” “De bureaustoel kraakt het uit van opluchting, wanneer de druk van mijn gewicht eindelijk van het afstapt.” “Ik probeer te herinneren...” en zo zijn er veel meer. En na die eerste moeizame 800 woorden mag dan eindelijk het verhaal beginnen en dan wordt het interessant. Helaas blijft ook het interessante vervolg van de premisse niet gevrijwaard van mooischrijverij en veel, echt veel te veel woorden, kijk bv naar de 467 woorden van de zesde alinea: minstens de helft te veel. De spanning die is opgebouwd in de derde en vierde alinea wordt volkomen teniet gedaan door de woordenbrij in het vervolg. En toch...dankzij het sublieme slot is dit absoluut geen slecht verhaal! Deze schrijver heeft een zeer ruime fantasie en die zou tot echt briljante verhalen kunnen leiden als hij: 1) het niet zo hard probeert met mooie zinnen schrijven. Schrijf wat je voelt, ga niet eindeloos knutselen aan zinnen. 2) leert dat schrijven = schrappen. Begin eens met 1000 woorden schrappen uit dit verhaal, dan wordt het gegarandeerd beter, scherper!  3) zijn kennis van de Nederlandse grammaticaregels nog eens aanscherpt. Er staan teveel storende taalfouten in dit verhaal. Ik ben heel benieuwd naar zijn volgende verhaal!

Het apathisch centrum    Jo

Te lange alinea’s en te veel taalfouten in een verhaal dat nergens spannend wil worden. Het is niet de moeite waard, het leest heel lastig en alleen het einde is nog enigszins de moeite waard.

Het apathisch centrum    JK

Het apathisch centrum    Pe

Augustus oppassen    Ru

Augustus oppassen    Mi

Augustus oppassen    Sj

Getroubleerde vrouw bestelt moord op haar ex. Nogal over de top, gelukkig lopen de meeste relaties niet zo dramatusch af. Het loopje in het verhaal via het oppassen bij de buurvrouw maakt de leesbaarheid er niet perse beter op.

Augustus oppassen    Fr

 Enerverend druk. Veel emotie en opgestarte plotten. Geen van de plotten vind ik goed uitgewerkt en afgerond. Met wat meer rust en uitgebreidheid (of maak een keuze welke lijn je volgt) zou het verhaal wel kunnen werken.

Augustus oppassen    Ev

 Na lezing heb ik voor de zekerheid nog even navraag gedaan, maar volgens de redactie van VvdM was dit echt een complete tekst. Dus... ja, nou ja, ik snap het niet. Waarom is de de lucht van verf en terpentijn van belang? / 'Nu komt het. Hier moet ze doorheen. ' is een vooruitwijzing: naar wat? / ' Nog even en ze zijn hier met vragen over de buurvrouw.' Wie zijn 'ze'? En wat is ineens het verband tussen haar problemen en de buurvrouw ? De vraag om op te passen is toch pure toeval? 'Voor tienduizend euro wist hij een persoon die de klus zou klaren.' (Heel afgezaagd in de Warmoesstraat.)  Okee, ik zal nu maar de conclusie trekken dat ze de opdracht heeft gegeven Django te doden. Maar is dat wel zo en zo ja waarom dan, en wat wint ze erbij, en hoezo weet ze precies wat ze moet zeggen en Jolanda ook en tegen wie?  En al  die opmerkingen over haar verlangen naar een kind blijven in het luchtledige terwijl dat toch de kern van het verhaal lijkt te zijn. Misschien ben ik gewoon niet zo'n goede lezer, maar het is nooit een goed teken wanneer een lezer zoveel vragen heeft. Reve: zodra men de lezer voor raadsels stelt, houdt deze op met lezen.

Geen eer meer aan te behalen    Gi

Je schrijft een stukje proza in een gedicht vorm. Op een site voor korte verhalen. Je taal is hier te oppervlakkig, werkwoorden niet krachtig genoeg (deed hij een kussen op haar hoofd) er zijn herhalingen (tweemaal deur), zelfs als gedicht schiet dit schromelijk te kort. Geen eer met te behalen: kort een en ander in, zorg voor verborgen alliteratie, binnenrijm, woorden met meer dan één betekenis. Er is literatuur genoeg op de markt waarin je leert hoe een goed gedicht er kan uitzien.

Geen eer meer aan te behalen    Wi

Nee, geen eer aan te behalen. Een heel kort verhaaltje met de standaard ingredienten van (alweer) een dementie-verhaal. In de maandelijkse stroom aan dementie-verhalen is dit er een om snel te vergeten. Geen spanning, geen emotie, geen nieuwe inzichten.

Geen eer meer aan te behalen    Jo

‘Het kan niet altijd over vissen gaan’ is een vrijwel perfect einde van dit verder slechte verhaal. Die laatste zin toverde een glimlach op mijn gezicht. Het verhaal bestaat uit kort zinnen, het onderwerp is niet de moeite waard.

Geen eer meer aan te behalen    JK

Geen eer meer aan te behalen    Pe

Het cadeau    Ru

Het cadeau    Mi

Het cadeau    Sj

Een vrouw weet zich van schuldgevoel te bevrijden.  De boodschap spreekt me aan, schuldgevoel is een zinloze emotie. De benadering heeft voor mij echter een wat te hoog 'Happines' gehalte.

Het cadeau    Fr

 In de eerste drie alinea's heb ik nog geen idee wat ik precies aan het lezen ben. Hier mag wat betere  introductie voor gemaakt worden. 

Het cadeau    Ev

 De eerste alinea is ontegenzeggelijk origineel verwoord, maar ik kan me voorstellen dat een lezer die niet in een verhalenjury zit er na een paar regels de brui aan gaat geven. De poging om van het bondje (brr) af te komen, is niet erg serieus, ze doet niet echt veel daar aan het strand. Het contact met Louise is mooi natuurlijk, geloofwaardig, maar het is niet nodig om telkens hun namen te gebruiken, het haalt het ritme uit de dialogen.

Schoon schip    Ru

Schoon schip    Mi

Schoon schip    Sj

Een door mensensmokkelaars opgelichte vluchtelinge neemt wraak. Daarbij krijgt ze ongewild support van de man die haar op het strand vindt. Moor thema, heel leesbaar.

Schoon schip    Fr

Schoon schip    Ev

Schoon schip    Gi

Einde is erg ongeloofwaardig, daar maak je je gemakkelijk van af. De rest ok, maar beschrijf minder en toon meer.

Schoon schip    Wi

Een kundig geschreven verhaal, met een goed slot. Over het begin ben ik echter minder te spreken. In de eerste twee alinea’s wordt een heel ander verhaal vertelt, wat geen binding heeft met het echte verhaal, dat begint met ‘Jutten.’ Bovendien is het ongeloofwaardig. California ligt aan de Stille Oceaan en een teenslipper drijft niet even door het Panamakanaal om zo in de Atlantische Oceaan te komen. Of om de kaap bij Vuurland... ook schrijftechnisch zijn er nog wel opmerkingen te maken: ik zie een chronisch tekort aan komma’s. Gebruik ze om het de lezer gemakkelijk te maken, schrijver! Komma’s kosten niets! Enkele vreemde zinnen, bv: “Ik zie hun ogen fonkelen als ze geduldig aanschuiven om de slagtand van een mammoet aan te raken. Net als die van juf Sandra als ik de jongelui vertel...” Heeft Juf Sandra ook slagtanden? Met wat schrappen (schrijven = schrappen, zoals u weet)  en een zorgvuldige screening op taal- en schrijffouten (zo is zevendertig niet een correct Nederlands woord) en een handjevol extra komma’s zou dit zomaar een goed verhaal kunnen worden. Maar dat is het in deze versie nog niet.

Schoon schip    Jo

Dit verhaal is niet onaardig, het leest lekker door en heeft een duidelijke inhoud. Die inhoud is niet heel spannend en wat voor de hand liggend, maar het past wel goed bij elkaar. Gewoon de moeite waard, zonder opvallend te zijn.

Schoon schip    JK

Schoon schip    Pe

De envelop    Ru

De envelop    Mi

De envelop    Sj

Respect hebben voor elkaar, prima thema, zker in deze tijd met steeds minder tolerantie. Het is echter te vlak uitgewerkt en ook taalkundig is het matig. Jammer, een gemiste kans.

De envelop    Fr

 Uh ik start midden in een verhaal (?). Gekke start daardoor.

De envelop    Ev

Met Carmiggelt op een bankje    Gi

Dit verhaal heb ik vroeger al eens gelezen.

Met Carmiggelt op een bankje    Wi

Wat een zoet verhaal, mierzoet zelfs, de glazuur sprong zowat van mijn tanden. Wat een perfecte mensen allemaal, wat een keurige puber is die Adam, zonder enige tekortkoming, zegt hij precies op het juiste moment de perfecte dingen. Perfectie is dodelijk saai en dat is dit verhaal dus ook. Deze schrijver kan echt wel schrijven, maar die schrijfvaardigheid kan beter worden toegepast op een geloofwaardig verhaal met echte karakters, met misschien wel, durf ik het te schrijven?, tekortkomingen! Verder blijft een belangrijke vraag onbeantwoord: waarom is een Carmiggelt-boek zo belangrijk voor deze persoon? En een puber, die weet dat zijn opa een Carmiggelt op de boekenplank heeft staan, dat geloof ik niet.

Met Carmiggelt op een bankje    Jo

Een mooi kort verhaal, er gebeurt weinig, maar voldoende. De ontmoeting tussen de oude man en de jongeman is mooi beschreven. Ik heb alleen wat moeite met het einde, ik had het mooier gevonden als de man niet door de vrouw was opgehaald, nu komt er als het ware nog een verhaallijn bij, die eigenlijk niets toevoegt.

Met Carmiggelt op een bankje    JK

Met Carmiggelt op een bankje    Pe

De demonstratie    Ru

De demonstratie    Mi

De demonstratie    Sj

Mozaiekvertelling van bizar met elkaar samenhangende gebeurtenissen. Het verhaal trok me onweerstaanbaar naar binnen. Goed verteld ook, in prikkelend taalgebruik.Top!

De demonstratie    Fr

 Op zich interessante insteek, komisch concept. Uitwerking kan wat mij betreft wat beter, wat meer actie. Laat hem bijv even midden in n demonstratie zitten:)

De demonstratie    Ev

 Cynisch verhaal, en het is zeker waar dat er mensen zijn die om onzuivere redenen meedoen aan protestacties,  ik weet het, maar de overgrote meerderheid offert tijd, moeite, geld, soms hun carrière en stelt het eigen lijf in de waagschaal voor anderen, voor een hoger doel, voor toekomstige generaties: uit altruïsme, omdat het het juiste is om te doen . Maar dit is zeker een goed verhaal en goed gedaan, heel vertellend en toch beleven we alles mee: knap. Ik begrijp de bedoeling van het radioprogramma, goed idee ook, maar als inleiding staat het nogal op zichzelf, ik dacht zelfs in eerste instantie dat de studio het gebouw was waar Alois zich met zijn  vuurwerkbommetjes bevond,  dus die overgang is niet goed gedaan: het laatste deel verbindt de gebeurtenissen, top, het eerste deel behoort ook die functie te hebben. Je gebruikt in twee verschillende scénes ABBA, dat wekt de aandacht en dan verwacht de lezer dat dat een functie heeft. Wanneer dat dan niet gebeurt, roept dat  irritatie op: in fictie moet een bepaalde orde heersen, verwachtingen ingelost worden, anders blijft de lezer achter met een onaangename kriebel. Verder heb ik een beetje moeite met de overdreven reactie van het Ajax- shirt: tenzij Alois de woorden echt hardop uitgesproken heeft, maar daar is verder geen 'bewijs' voor in de tekst, is het vreemd dat hij zó boos werd; dit verdient een betere opbouw.

De demonstratie    Gi

Verhaal best oké, maar hier en daar wat irrelevante info, zoals wat hij tussen zijn boterhammen belegt maakt in se weinig uit voor de rest vanhet verhaal. Expres: met opzet. Het voorval met de man die ons hoofdpersonage onder de trein duwt vind ik ongeloofwaardig (hier is dat 'the suspension of disbelief', zoek de term maar eens op) en zou je net die scène met die man op de trein beter en geloofwaardiger uitschrijven, laat ze daar al ruzie maken, geef die kerel meer agressiviteit enz. Sterk einde, hoor, knap hoe je die dingen allemaal bij elkaar brengt in het slot. Goed gecomponeerd.

De demonstratie    Wi

De titel dekt het verhaal niet. Suggestie: noem dit verhaal 'Waterloo'. Nogal veel clichés: een piloot denkt zo niet over zichzelf en ik vermoed een milieuactivist ook niet. Het zijn vooral veel clichébeelden van buitenstaanders, die hier worden gebracht als hun interne monoloog. Met 180 km/u langs de file is onwaarschijnlijk, met 100 km/u kun je hetzelfde effect bereiken en is het wat geloofwaardiger. Maar verder een goed opgebouwd verhaal, opgehangen aan Waterloo van Abba. Leuk verzonnen, goed uitgewerkt met een bevredigend slot.

De demonstratie    Jo

Er zijn verschillende verhaallijnen die door elkaar heen lopen en elkaar amper versterken. Het is vooral rommelig. Uiteindelijk komt alles wel samen in de laatste alinea’s, maar ik heb er moeite mee om daar te komen.

De demonstratie    JK

De demonstratie    Pe

Glijbaan    Gi

Niet erg geloofwaardig je verhaal, eerst wordt hij gepest en dan zomaar ineens bijt hij van zich af. Als je met zo'n plotse gedragverandering voor d epinnen komt, moet je die eerst inkleden, moet je het verhaal zo opbouwen in scènes dat de lezer mee gaat in het opbouwen van zijn wraak.

Glijbaan    Wi

Er komen regelmatig pesterij-verhalen langs in deze wedstrijd. Er lijken maar twee uitkomsten mogelijk: de gepeste neemt wraak of krijgt hulp van buiten. Weinig nieuws dus in dit verhaal, al is het kundig geschreven, op een paar kleine taalfoutjes na. Als een schrijver kiest voor een bekend thema, dan hoop ik altijd op een bijzondere insteek of perspectief, een onverwachte twist of verrassing op het einde, of een zorgvuldig opgebouwde spanningsboog. Niets van dat alles in dit verhaal. Berste schrijver: verzin eens een origineler en spannender verhaal en pas daar je schrijfvaardigheid op toe!

Glijbaan    Jo

Pestgedrag, het is van alle tijden en komt nogal eens voorbij in de verhalen die ingestuurd zijn. Het lukt de schrijver net niet om het gevoel van het gepeste kind goed op papier te krijgen. Door de manier van schrijven is er te veel afstand om echt gevoel te krijgen bij het pesten. De omkering aan het einde is aardig, maar niet voldoende voor een voldoende.

Glijbaan    JK

Glijbaan    Pe

Lotsbestemming    Ru

Lotsbestemming    Mi

Lotsbestemming    Sj

Verhaal over een waarzegster en haar cliënt. Het leest moeizaam, veel herhaling, ik vermoed dat mede daardoor de clou me volledig is ontgaan.

Lotsbestemming    Fr

Lotsbestemming    Ev

De stille koningin    Gi

Nogal wat fouten in je tekst hoor. De tekst mag ook anders uitgelijnd worden. Vrij archaïsche stijl (ik veronderstel dat dit de bedoeling is) die daarom wat stroef aandoet. Een sprookje mag ook in een vlottere stijl.

De stille koningin    Wi

Een verhaaltechnisch verdienstelijke poging tot een sprookje, met een mooie twist. Maar er staan veel te veel taalfouten en kromme zinnen in om lekker le lezen. Enkele voorbeelden: “Om zijn durende gevoel van eentonigheid te bevredigen”, “ zo laag naar de grond dat het scheelde of zijn voorhoofd zou de grond raken” en zo zijn er meer. Verder gaat het fout met de aanwijzende voornaamwoorden. Woorden als ‘een zilveren naald’ en ‘steen’ zijn mannelijk of vrouwelijk, het bijbehorende aanwijzende voornaamwoord is dus ‘die' en niet ‘het.’  Beste schrijver, mag ik u een goede schrijfcursus aanbevelen, zodat u uw fantasie, die zeker aanwezig is zoals blijkt uit dit sprookje, voortaan met minder fouten op papier komt.

De stille koningin    Jo

Ook sprookjes worden met enige regelmaat ingestuurd. Het schrijven van een sprookje lijkt zo eenvoudig, maar is een kunst op zich. Dit sprookje is fijn om te lezen, niet bijzonder, maar geheel in lijn met hoe een sprookje verteld moet worden. Inhoudelijk is het niet veel, maar dat zijn sprookjes vrijwel nooit. Gewoon een goede inzending.

De stille koningin    JK

De stille koningin    Pe

De jonge fietser    Ru

De jonge fietser    Mi

De jonge fietser    Sj

Een fietser fietst rond in een min of meer absurde context. Voor de schrijver heeft die ongetwijfeld betekenis, maar mij ontgaat die, waardoor het geheel alleen maar als een warboel overkomt.

De jonge fietser    Fr

Poëtisch hoor, soms iets té!

De jonge fietser    Ev

Weg restaurant    Gi

Een café in een kleinere plaats ten zuiden van het land: maak het wat minder omslachtig en noem plaats en café gewoon. Dat hij, Henk,...dit is duidelijk info voor de lezer, Henk zal zo nooit denken als 'hij, Henk'. Daarom ook wel nauwelijks...te omslachtig. Ze gaan iets bespreken, vervolgens is het niet ter sprake gekomen en dan gaat het weer over een inleidend gesprek? Verwarrend. Hij Enk Nol, die gewoonlijk Hendrik...dit is allemaal vulling, nietszeggend. Je herhaalt teveel dingen die de lezer al weet, daarmee bouw je nu juist de spanning mee af ipv op. Ongeloofwaardig dat de twee versufte mannen nadien van niks meer wisten.

Weg restaurant    Wi

Ruim 300 woorden, voordat het verhaal dan eindelijk mag beginnen. En in die 300 woorden heeft de schrijver weinig moeite gedaan om de lezer het verhaal in te trekken. De sfeer die ‘iets’ met hem doet. Wat dan? Dit is een overtreding van de beroemde ‘show, don’t tell’ schrijfregel, al in de allereerste zin...! De ‘voorzieningen’ in een café’ is erg stijf, een ‘stevige uitsmijter’ is onzin. Stonden er ook slappe uitsmijters op het menu dan? Een zakjapanner is een rekenmachine, niet willekeurig welk elektronisch apparaat.  En als het verhaal dan eindelijk begint, wordt de lezer overladen met vaagheden: Heeft dat café geen naam? Heeft die snelweg geen nummer?, heeft die plaats geen naam en die provinciestad ook al niet? Dit mogen ook allemaal gefingeerde namen zijn, hoor. Daarna een moeizaam switchen tussen heden, verleden (ten tijde van de wraak) en nog een ouder verleden, wat dan leidt tot gekunstelde zinnen zoals : “De heldere beelden in het alleen voor hem toegankelijke theater van zijn geheugen.” Een flash back in een flashback is geen gemakkelijke schrijfopdracht en voor de meeste schrijvers niet aan te raden. En een verhaal kan ook anders worden verteld. En wat er uiteindelijk overblijft is niet meer dan een anekdote en een slap einde. Taalkundig heb ik niets aan te merken, deze schrijver beschikt over een goede taalbeheersing. Nu nog wat ervaring opdoen met een goede verhaalopbouw en wat gebruikelijke schrijfregels voor korte verhalen, dan kan er in de toekomst best eens een goed verhaal uitrollen.

Weg restaurant    Jo

Een wat saai verhaal. Het leest redelijk door, maar er zit voor mijn gevoel amper lijn in.

Weg restaurant    JK

Weg restaurant    Pe

Het monster    Ru

Het monster    Mi

Het monster    Sj

Een vrouw denkt negatief overzichzelf. Een overtuiging die een zelf gecreëerd monster wordt, dat haar vervolgens danig dwars zit. Erg ver gezocht.

Het monster    Fr

Het monster    Ev

Een jonge schrijfster en Nederlands is niet je moedertaal... een bewonderenswaardige prestatie. Taalbeheersing en spelling zijn prima, maar je maakt teveel grammaticale fouten: heel begrijpelijk, natuurlijk, maar onplezierig voor de lezer; jij doet mee aan een verhalenwedstrijd, dus je wilt gelezen worden, maar het is niet prettig een tekst vol , vermijdbare, fouten te moeten lezen;  vermijdbaar, want je kunt je tekst makkelijk laten redigeren. Uit respect voor je lezers.

Tijdelijke bewoners    Gi

Nog teveel info, schrap al het irrelevante, componeer het strakker.

Tijdelijke bewoners    Wi

Boeiend geschreven en een mooi einde. Maar er zitten toch teveel foutjes in, ik noem er maar enkele: “bulkte ik over”, “Trillend stond in het midden van de ruimte”, ‘opgezet’ in plaats van opengezet. Maar mijn grootste bedenking is de traagheid, de veelheid van woorden. Dit verhaal zou heel veel baat hebben bij een opdracht als ‘verminder het verhaal met 25% van de woorden’. Dat kan gemakkelijk zonder de essentie te verliezen en het verhaal wordt daar scherper door, schrijnender zelfs. Bijvoorbeeld die hele verhandeling over planeten kan gewoon weg: het is warrig en voegt weinig toe aan het verhaal. Toch heb ik dit met plezier gelezen, en vooral omdat de verhaalstem net even lekker anders is dan de meeste verhalen die worden ingediend in deze wedstrijd. Dus schrijver, kort dit verhaal flink in en stuur nog eens zo’n creatief verhaal in, maar doe dan de 25% oefening, voordat je het verhaal opstuurt.

Tijdelijke bewoners    Jo

Een aardig verhaal om te lezen. Bij vlagen wat beklemmend, zonder dat dit heel storend wordt.

Tijdelijke bewoners    JK

Tijdelijke bewoners    Pe

zonnekoning    Ru

zonnekoning    Mi

zonnekoning    Sj

Mooie beschrijving van een periode uit de Franse geschiedenis. Een mix van non-fictie en fictie die werkt, Louis 14 komt voor mij als mens én als koning tot leven. Top, compliment. PS schrijver, dat intro is niet echt nodig, je verhaal verelt het zelf wel.

zonnekoning    Fr

Decor is prachtig omschreven, ook heeft de schrijver van dit stuk de tijdsgeest goed meegenomen.

zonnekoning    Ev

Dit is een onderdeel van een groter geheel, dus minder geschikt voor een verhalenwedstrijd. De stijl en de toon doen mij denken aan jeugdboeken uit de jaren vijftig of ouder. Let wel: In de directe rede gebruik je na de dubbele punt een hoofdletter.

zonnekoning    Gi

Was er al een bal in die periode? Lodewijk kreeg trouwens nog een broertje, geen zusje, zijn moeder was Anna van Oostenrijk. Ze kregen geregeld een nieuwe min, later in het verhaal duikt daar plots Sophie op. Ongeloofwaardig, je zal je info meer moeten verspreiden of structureren. Over een meisje wordt nergens gerept. Probeer zoveel mogelijk de geschiedschrijving te volgen.  Je verhaal wordt ingewikkeld en je moet zoveel uitleggen dat het daardoor te weinig kortverhaal wordt, al de informatie vertraagt je verhaal. Er is veel onduidelijk in het verhaal; sommige dingen komen we te laat aan de weet.  Alles is nogal rommelig, het wordt teveel een opsomming van de feiten en daardoor komen de personages te weinig uit de verf.

zonnekoning    Wi

Ik hou er niet zo van als een schrijver de (in dit geval historische) inbedding van zijn verhaal in een speciale voetnoot aan de lezer moet uitleggen. Een goed verhaal vertelt zichzelf! In de uitspraken van met name Louis lees ik kennis van nu en een moreel oordeel van nu op die tijd, maar ook al daarvoor, bijvoorbeeld deze zin: “En daar blijven ze graag als het een goed land is, als mensen er eerlijk worden behandeld en zien dat hun koning daar hard aan werkt.” Hiermee wordt een modern moreel sausje gegoten over een historisch verhaal. Ik vond de monoloog van Louis dan ook niet erg geloofwaardig. Ook minder geslaagd vond ik de verandering van perspectief. Eerst een verhaal vanuit Valéry, daarna vanuit Louis, maar het zijn in feite twee verschillende verhalen, er is geen interactie. Als je in een kort verhaal kiest voor twee perspectieven, dan zijn dat gewoonlijk twee perspectieven op één en dezelfde gebeurtenis, wat een verhaal interessanter of spannender kan maken. Hier leidt de perspectiefwisseling tot een nieuw verhaal.

zonnekoning    Jo

Dit verhaal heeft een historische setting. De schrijver geeft dit voor het verhaal aan, laat dit weg. Dit voegt niets toe. Het verhaal zelf is heel dun, er gebeurt niet veel, maar is wel aardig op papier gezet. Het is te voorspelbaar en te weinig om echt goed te zijn. Door de hoofdpersoon is het de moeite waard, dit is niet voldoende.

zonnekoning    JK

zonnekoning    Pe

Ezels    Gi

Ze neemt een teug licht: nogal ambtelijk geschreven; ze ademt diep in is beter. Mooi uitgewerkt idee, maar een tikje ongeloofwaardig dat de infiltrant niet door de mand valt en je niets zegt over zijn leeftijd en hoe hij er zo jong kan uitzien.

Ezels    Wi

Een verdienstelijke poging tot een verhaal vanuit het perspectief van een leerling, op sommige plekken heel goed gelukt, op andere minder: Zinnen als “Na voornamelijk de underdogs, valt het haar op, dat nu ook de populaire jongens contacten hebben met deze agressieve groep.” en “Geweld- en drugsincidenten betekent vast en zeker een verdere afname van nieuwe aanmeldingen” zijn geen gedachten van een tiener, maar meer van een docent, of nog erger: een beleidsmedewerker! Verder hoeft het woord ‘aanvoerder’ niet tussen aanhalingstekens, het zijn gedachten van deze tiener, die ziet een aanvoerder, niet een ‘mogelijke’ aanvoerder. Vermijd frasen als ‘een aantal leerlingen’. Niet alleen gaat het daarna fout met de vervoeging van het werkwoord (een heel veel voorkomende fout), maar het klinkt ook afstandelijk. Wat is er mis met enkele of veel? Ik lees het prachtige Brabantse woord, een jeugdherinnering: aftaaien! Leuk! De term ‘thnx’ is schrijftaal, geen spreektaal, dus uitschrijven als het onderdeel is van een dialoog. Allemaal kleine dingetjes om het verhaal beter te maken. Het einde vond ik niet sterk. Te zakelijk.

Ezels    Jo

Een fijn verhaal om te lezen, goed opgebouwd en goed geschreven. Alles in dit verhaal klopt, er is over nagedacht. Dat het verhaal aan de oppervlakte blijft is mijn enige puntje van kritiek, in verhalen als deze is dit logisch, ik hoop als lezer echter op meer.

Ezels    JK

Ezels    Pe

Bleek blond blauw    Ru

Bleek blond blauw    Mi

Bleek blond blauw    Sj

Oudoom blijkt opa te zijn. Goed opgebouwd verhaal dat prettig wegleest. Kanttekening is dat de clou iets te snel wordt prijs gegeven.

Bleek blond blauw    Fr

 Goede opbouw en intro van alle personages! Daarnaast vind ik dat de tekst goed is en veel details bevat. Weinig herkenbaarheid uit andere teksten. Origineel!

Bleek blond blauw    Ev

 Het verhaal is boeiend vanaf de eerste zin, maar ik word enkele keren afgeleid,  en dus uit het verhaal gehaald,  door onnodige verduidelijkingen: ‘ Een oudoom was het eigenlijk. Hij was de broer van mijn oma/  ..niet getrouwd en is zijn hele leven als vrijgezel bij zijn ouders...’/ ‘de ‘spitting image’ van mijn vader, hij leek als twee druppels water op hem’/ ‘ …op de deel –het stalgedeelte in het achterhuis – … ‘/ ‘ …dat dat een 'no-go' was, een terrein dat we niet mochten betreden’. Helemaal niet nodig: gebruik je creativiteit en/ of vertrouw erop dat je lezers voldoende woordenschat bezitten en anders zoeken ze het (later) maar op. Je gebruikt nog een keer ‘spitting image’ en ofschoon ik de kracht van de uitdrukking begrijp, is het gebruik ervan in dit verhaal overbodig: het Nederlandse woord ‘evenbeeld’ is echt voldoende passend. Ik heb het verhaal met genoegen gelezen; wie oom Ben echt was, is tijdens het eerste bezoek aan het voorhuis al duidelijk en er zonder duidelijke oorzaak Indisch uitzien in een boerendorp in de jaren vijftig.... het  lijkt mij niet dat daar geen sissend  geroddel van kwam en vragen opriep bij Toontje,zijn vrouw en de kinderen , maar het geeft niet. Veel goede zinnen, grappig ook, mysterieus en ook triest. Maar ik begrijp absoluut de titel niet, en ook deze zin blijft hangen in het duister: ‘ Ik daarentegen was – tot mijn latere frustratie – bleek, blond en blauw, net als mijn moeder.’ en dat vind ik wel ergerlijk.

Bleek blond blauw    Gi

Goed verhaal maar door het teveel aan informatie moet je daardoor haast alles vertellen ipv het te laten gebeuren, ook hier geldt weer: 'Show don't tell' en dat maakt dat de lezer minder emotioneel betrokken geraakt.

Bleek blond blauw    Wi

Een adequaat verteld familieverhaal met leuke (eigenlijk smerige) details. Deze schrijver heeft een goede verhaalstem en een goede beheersing van het Nederlands, met een enkele uitglijder zoals ‘stinken als een oordeel’. Toch heb ik wat opmerkingen: In een kort verhaal is de titel belangrijk, dus als de schrijver in het verhaal toekomt aan de titel (of uitleg van de titel) is het belangrijk. En daar gaat het mis. Als haar broer het evenbeeld is van haar vader en zij lijkt sprekend op haar moeder, waarom is de moeder dan “in verlegenheid gebracht”, of waarom denkt de moeder dat mensen “rare gedachten” zouden kunnen krijgen? Het einde van het verhaal is niet verrassend, ervaren lezers van familiekronieken zien die al van verre aankomen. Dat is niet erg, omdat dit, tamelijke gewone, familieverhaal is opgeleukt met allerlei ‘frisse’ details. Het verhaal speelt duidelijk tientallen jaren geleden, dus een verwijzing naar corona is opgepast.

Bleek blond blauw    Jo

Een familiegeheim staat centraal in dit verhaal, de schrijver brengt het op een rustige manier, de opbouw is prima. Het geheim zelf ligt voor de hand en het einde is niet helemaal een verrassing. De laatste zin klopt volgens mij niet en eigenlijk blijft dat nog het langste hangen bij me.

Bleek blond blauw    JK

Bleek blond blauw    Pe

Been    Ru

Been    Mi

Been    Sj

Landerige sfeer in een buurtkroegje. Een voorbeeld: muziek van Hazes die uit een speaker 'motregent'. Smakelijke woordspelingen! De bijna treurige sfeer wordt al met al zo goed neergezet dat ik hoop nooit een stap in die kroeg te hoeven zetten. Schrijver, mijn complimenten!

Been    Fr

 Niet per sé mijn favoriete schrijfstijl maar het leest wel vlot. Mooie details en veel wetenschap over de geschiedenis.

Been    Ev

Leuk, een grappig verhaal : ) Dit is in alles over de top natuurlijk, maar dondert niet: ik vond het kostelijk. Goede compositie, timing, vermakelijke  personages. Ik heb zeker wel  aanmerkingen, maar ik heb veel gelachen en ik denk dat deze schrijver geslaagd is in zijn intentie dus wat zal ik gaan hakketakken op deze zonnige dag ; )

Been    Gi

Heb je je verhaal meer dan één keer nagelezen op fouten? Die fouten hinderen, onderbreken tekens het lezen, leiden af. Dialogen aan de lijn, denk aan je layout, bedenk dat het een vorm van respect inhoudt naar de jury toe. Voor de rest een erg leuk verhaal, besteed nog wat meer aandacht aan de foutjes.

Been    Wi

Leuk hoor, goede opbouw, prima einde, humorvolle vertelstem al vond ik dat het af en toe te duidelijk opzettelijk grappig bedoeld was. Overdrijving in een verhaal is een subtiele vorm van humor, maar als de overdrijving wordt overdreven, gaat de humor over in ongemak. Schrijftechnisch heb ik slechts enkele opmerkingen en één groot compliment. Woordkeuze bepaalt de sfeer, de werkwoorden ‘aantreffen’ en ‘binnen treden’ en ‘plaats nemen’ geven het verhaal iets klassieks, van niveau. Dat is niet in overeenstemming met de sfeer die in de eerste alinea wordt opgewekt. Misschien zijn werkwoorden als ‘zien’, ‘naar binnen gaan’ en ‘gaan zitten’ beter. Als de keuze van deze werkwoorden was bedoeld als humor: een hautain toontje in een aftandse omgeving, dan ontgaat mij de grap. Het compliment betreft de mooiste zin die ik deze maand heb aangetroffen in al die verhalen: “Uit een speaker aan het plafond motregende Hazes.” Echt prachtig! Uitstekend verhaal, maar één advies voor de schrijver (eigenlijk voor elke schrijver): lees het verhaal nog één keer zeer nauwkeurig door voordat je het instuurt, dan zijn foutjes als “De barman legde het kaartje in een la legde” en “Wat ik laatste toch meemaakte” te voorkomen.

Been    Jo

De verhalen die verteld worden zijn amusant, het verhaal als geheel is vooral wat flauw. Het einde is heel voorspelbaar en gewoonweg niet goed. Het is dat het prettig leest en de verteller in het verhaal echt zijn best doet, maar het is geen voldoende waard.

Been    JK

Been    Pe

De demonstratie    Ru

De demonstratie    Mi

De demonstratie    Sj

Mozaiekvertelling van bizar met elkaar samenhangende gebeurtenissen. Het verhaal trok me onweerstaanbaar naar binnen. Goed verteld ook, in prikkelend taalgebruik.Top!

De demonstratie    Fr

 Op zich interessante insteek, komisch concept. Uitwerking kan wat mij betreft wat beter, wat meer actie. Laat hem bijv even midden in n demonstratie zitten:)

De demonstratie    Ev

 Cynisch verhaal, en het is zeker waar dat er mensen zijn die om onzuivere redenen meedoen aan protestacties,  ik weet het, maar de overgrote meerderheid offert tijd, moeite, geld, soms hun carrière en stelt het eigen lijf in de waagschaal voor anderen, voor een hoger doel, voor toekomstige generaties: uit altruïsme, omdat het het juiste is om te doen . Maar dit is zeker een goed verhaal en goed gedaan, heel vertellend en toch beleven we alles mee: knap. Ik begrijp de bedoeling van het radioprogramma, goed idee ook, maar als inleiding staat het nogal op zichzelf, ik dacht zelfs in eerste instantie dat de studio het gebouw was waar Alois zich met zijn  vuurwerkbommetjes bevond,  dus die overgang is niet goed gedaan: het laatste deel verbindt de gebeurtenissen, top, het eerste deel behoort ook die functie te hebben. Je gebruikt in twee verschillende scénes ABBA, dat wekt de aandacht en dan verwacht de lezer dat dat een functie heeft. Wanneer dat dan niet gebeurt, roept dat  irritatie op: in fictie moet een bepaalde orde heersen, verwachtingen ingelost worden, anders blijft de lezer achter met een onaangename kriebel. Verder heb ik een beetje moeite met de overdreven reactie van het Ajax- shirt: tenzij Alois de woorden echt hardop uitgesproken heeft, maar daar is verder geen 'bewijs' voor in de tekst, is het vreemd dat hij zó boos werd; dit verdient een betere opbouw.

De demonstratie    Gi

Verhaal best oké, maar hier en daar wat irrelevante info, zoals wat hij tussen zijn boterhammen belegt maakt in se weinig uit voor de rest vanhet verhaal. Expres: met opzet. Het voorval met de man die ons hoofdpersonage onder de trein duwt vind ik ongeloofwaardig (hier is dat 'the suspension of disbelief', zoek de term maar eens op) en zou je net die scène met die man op de trein beter en geloofwaardiger uitschrijven, laat ze daar al ruzie maken, geef die kerel meer agressiviteit enz. Sterk einde, hoor, knap hoe je die dingen allemaal bij elkaar brengt in het slot. Goed gecomponeerd.

De demonstratie    Wi

De titel dekt het verhaal niet. Suggestie: noem dit verhaal 'Waterloo'. Nogal veel clichés: een piloot denkt zo niet over zichzelf en ik vermoed een milieuactivist ook niet. Het zijn vooral veel clichébeelden van buitenstaanders, die hier worden gebracht als hun interne monoloog. Met 180 km/u langs de file is onwaarschijnlijk, met 100 km/u kun je hetzelfde effect bereiken en is het wat geloofwaardiger. Maar verder een goed opgebouwd verhaal, opgehangen aan Waterloo van Abba. Leuk verzonnen, goed uitgewerkt met een bevredigend slot.

De demonstratie    Jo

Er zijn verschillende verhaallijnen die door elkaar heen lopen en elkaar amper versterken. Het is vooral rommelig. Uiteindelijk komt alles wel samen in de laatste alinea’s, maar ik heb er moeite mee om daar te komen.

De demonstratie    JK

De demonstratie    Pe

Nieuwe gordijnen    Ru

Nieuwe gordijnen    Mi

Nieuwe gordijnen    Sj

Een jongen verzint een reeks smoezen waarom het niet lukte zijn werkstuk te maken. Heerlijke feelgood, waarbij ook de houding van zijn docente mooi belicht wordt. Ze weet dat ze gepiepeld wordt maar wacht het geamuseerd af. Fijn taalgebruik, vlot verloop, leuke clou, amusant, top!

Nieuwe gordijnen    Fr

Nieuwe gordijnen    Ev

Nieuwe gordijnen    Gi

Het lijkt eerder een anekdote dan een kort verhaal. Je beschrijft de ruimte van zijn bureau goed (wel hoge studeerkamer als zijn moeder om zijn bureau stapt, niet?) maar de lerares en het hoofdpersonage komen minder uit de verf. Alles is gefocust op de grap, zoals je die (behalve het gedrag van de juf) beschrijft.

Nieuwe gordijnen    Wi

Leuke anecdote, leuk opgeschreven, maar te mager voor een kort verhaal. Geen ontwikkeling van het karakter, geen emoties die de lezer kan meebeleven, geen verrassing of twist aan het einde, kortom: een adequaat vertelde anecdote, geen winnend kort verhaal.

Nieuwe gordijnen    Jo

Wat een heerlijk verhaal. Een leerling heeft een briljante smoes waarom het huiswerk niet gedaan is. Het is een briljante variant op ‘mijn wekker was stuk en de brug stond open’. Pretentieloos en heerlijk leesvoer. Geweldig gedaan.

Nieuwe gordijnen    JK

Nieuwe gordijnen    Pe

Omhoog    Ru

Omhoog    Mi

Omhoog    Sj

Een oude en inmiddels fysiek beperkte man klimt nog eenmaal met veel moeite de toren in waar hij zijn vrouw ten huwelijk vroeg. Gevoelig beschreven, het einde van een tijdperk, met een onafwendbaar einde.

Omhoog    Fr

Omhoog    Ev

 Schitterend verteld, we beleven alles mee: technisch en creatief vakwerk! Uitstekende compositie en een mooie, harmonische samenhang tussen hoe het is en hoe het was. Bijzonder goed geformuleerde vloeiende zinnen, die mooi onnadrukkelijk heel veel duidelijk maken zonder uit te leggen. Universele thema's, én origineel, én fris, én persoonlijk: de schrijver deelt met ons zijn visie, laat ons luisteren zonder opdringerig te zijn.  Hoed af.

Omhoog    Gi

Mooi begin en sterk visueel die intro. Hoofdhuid: gewoon hoofd. Niet teveel uitleggen: Luuks door ouderdom waterige ogen, we weten dat hij oud is, laa

-----

Afbeelding
Samuel Barclay Beckett (Foxrock, Dublin, 13 april 1906 — Parijs, 22 december 1989) was een Ierse (toneel)schrijver en dichter. (Wikipedia)