Jurycommentaar september 2024

Hieronder vind je het jurycommentaar van september. Je kunt het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken. Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jurylid-coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Sommige verhalen ontvangen meer commentaar dan andere. Dit komt omdat onze juryleden in twee groepen verdeeld zijn en elk de helft lezen. Na deze eerste lezing hevelen we de beste vijf verhalen van elke groep over naar de andere helft. Deze beste verhalen (de verhalen van de shortlist dus) hebben dus twee maal zoveel commentaren.

Let op: lezen is voor eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan eventueel een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.


Het commentaar

het vierde schot (de jacht)    Ru

het vierde schot (de jacht)    Mi

Onduidelijk en warrig plot, een spanningsboog ontbreekt.

het vierde schot (de jacht)    Sj

Een jager op de ijsvlaktes van Alaska wordt zelf opgejaagd. Interessant onderwerp, goed leesbaar. Mijn indruk is echter dat dit verhaal een fragment is uit een groter geheel, een manuscript voor een roman oid. Als verhaal mag het wat mij betreft puntiger zijn en een meer verrasend einde hebben.

het vierde schot (de jacht)    Fr

Wat ik vet vind aan deze tekst is dat je meteen in de actie schiet. Je zit er meteen middenin. Ook is het duidelijk dat er veel fantasie zit in het hoofd van deze schrijver.

het vierde schot (de jacht)    Ev

Het verhaal is spannend en interessant, met, vaak mooie metaforen (.. niet die over de Eskimohoer, hoor brr ) ; deze schrijver kan echt wel schrijven, maar de tekst is, hoe dan ook, te groots opgezet voor een kort verhaal ( is dit onderdeel van een groter geheel?)  en de gekozen compositie werkt ontzettend verwarrend: als ik dit niet had moeten lezen voor VvdM was ik tijdens de tweede alinea afgehaakt ( Reve: zodra men de lezer voor raadsels stelt, houdt deze op met lezen.)  Laconieke zinnetjes  als ‘ Eerder deze week / nu is het kariboeseizoen / maar dat was gisteren / hij denkt aan wat komen gaat’- .. dragen enkel bij aan de vaagheid van de tijdsspanne: “Flashbacks, sprongen in de tijd, montages van uiteenlopende  tijdlijnen, omkeringen van oorzaak en gevolg moeten een structurele reden van bestaan hebben, een noodzaak.” (Uit ‘Het prozaboek’-Jansen/ Wiersinga) En je moet dan als schrijver je lezers voldoende houvast bieden, anders raken ze de draad kwijt en dat is wat tijdens dit verhaal gebeurt. Dan  de mengeling van uitroepen in het Inupiak,  Engels en Nederlands.... ‘(Ariigaa, lekkerrr’); denkt zo’n jager echt: ‘Fuck a duck, waar zit die bastaard?'

Verder wordt de lezer te pas en te onpas brokjes informatie gevoerd  -  hond die naar de naam Nanuk luistert en het span al drie winters betrouwbaar aanvoert /  De inslag is veroorzaakt door een .338 Lapua Magnum, een kogel die eens in de Afghaanse oorlog gebruikt werd, nu populair onder jagers op groot wild. /  Robert, zijn altijd charmante broer, eigenaar van de supermarkt, raspoliticus met connecties in het verre Anchorage en angsthaas als het op jacht, kracht en moed aankomt . Een dergelijke structuur, al dat toelichten, al die bijzinnetjes,  haalt de lezer uit het verhaal en het is lui in plaats van creatief.

Maak een overzicht, prop daar al je achtergrondinformatie, de geschiedenis van je protagonist, antagonist, van alle bijfiguren en van de honden in, breng een voor de lezer prettige structuur in je verhaal aan en gebruik vervolgens alleen díe elementen die nodig zijn voor je verhaal zodat je de vaart erin houdt, en vraag jezelf, zoals Renate Dorrestein, tijdens het schrijven telkens weer af: is dit allemaal nog te snappen voor iemand die níet in mijn hoofd woont? Zo niet, hoe mooi ook: killen die darlings, in dienst van je verhaal. Het is goed dat jij alles van je personages weet, maar niet alles is interessant voor de lezer, zeker niet tijdens een spannende achtervolgingsscène.

Elvera    Gi

Teveel beschrijving, teveel gedachtengangen van het hoofdpersonage. je verhaal maakt daarbij een steriele indruk, komt niet tot leven. Klinisch en zonder veel emoties.

Elvera    Wi

Het is een saai verhaal met teveel herhalingen: 3 knipogen, 6 keer het woord prostituee, teveel van het goede! Wat volstrekt ontbreekt is gevoel, geilheid, opwinding, voor mijn part alles overheersend schuldgevoel. Het verhaal is op grote afstand geschreven, de lezer maakt niets mee, observeert alleen maar. In een hoerenlopersverhaal horen woorden als 'seksualiteit' natuurlijk niet thuis.  En een prostituée met ‘een lieve vriendelijke uitstraling’ al helemaal niet. Ze is geil, of ze is lelijk of ze is hot, maar ‘een lieve uitstraling’? Kom op zeg. Na tweederde van het verhaal komt er ineens het begrip ‘vrouwelijk geweld'. Dat is nogal wat, ik zat gelijk op het puntje van mij stoel, maar...geen enkele opvolging. De laatste zin is dan wel mooi, maar kan dit verhaal niet redden.

Elvera    Jo

Een goed onderwerp voor een kort verhaal. De schrijver weet zich goed te verplaatsen in de man die voor het eerst naar de hoeren gaat. Jammer genoeg laat de schrijfstijl iets te wensen over, zodat het net niet helemaal uit de verf komt. In de laatste zinnen blijkt dat de hoofdpersoon niet alleen heel zenuwachtig was, maar ook een zonde begaan heeft. Jammer dat de schrijver dit de lezer op deze wijze vertelt, het was mooier geweest als de schrijver ervoor gekozen had dit tijdens het bezoek aan het bordeel te vertellen. Het was dan subtieler en overtuigender geweest.

Elvera    JK

Betaald begrip is beter dan onbetaald onbegrip. Dat vind ik mooi gevonden. Goed verhaal ook. De lezer wordt helemaal meegenomen in alles wat er in de hoofdpersoon omgaat. Enige wat van mij anders had gemogen is de laatste alinea. Die vind ik overbodig. Het verhaal is al compleet zonder nog even snel de achtergrond te benoemen. Maar dat is mijn persoonlijke mening.

Elvera    Pe

Tussen de middag    Ru

Tussen de middag    Mi

 Mooi in eenvoud, fijn om te lezen.

Tussen de middag    Sj

Een bejaarde hond is getuige van het liefdesleven van zijn baasje. Het verhaal is zo kort dat het oppervlakkig wordt. Bovendien wekt de perspectiefwisseling verwarring.

Tussen de middag    Fr

Ik snap waar de schrijver van dit verhaal heen wilt. En ergens maakt het me ook wel enthousiast. Echter vind ik dit wel heel erg summier en iets te eenvoudig er vanaf gemaakt. Personages en achtergrond hadden meer verdieping mogen hebben, wat mij betreft.

Tussen de middag    Ev

biechten    Gi

Vreemde tekst, weinig wordt ingevuld, niet de omgeving, niet de personages. Net of je schrijft een verhaal waarbij de lezer met een omgekeerde verrekijker kijkt. breng emotie in je verhaal nu lijkt het wel een observatorium. Plots heeft zijn vrouw een relatie met een andere. Is dit een opsomming van feiten of wordt dit nog een echt verhaal?

biechten    Wi

Geen verhaal, geen spanningsboog, plotselinge perspectiefwisseling, onnodige bijfiguur (zoals de vrouw van Jakob), geen slot. Kortom en zit geen kop of kont aan dit verhaal. Wel in het verhaal, maar dat is echt niet genoeg. En pas op met betekenisvolle bijvoeglijke naamwoorden. Je kunt niet ‘hengstige paters’ gebruiken en vervolgens niets doen met dat begrip. Dat leidt slechts tot teleurgestelde lezers, zoals deze lezer.

biechten    Jo

Bijzonder, vrijwel nooit kom ik in deze wedstrijd een verhaal over een bordeel tegen en nu twee achter elkaar. Dit verhaal is niet sterk, er is geen enkele reden voor de hoer om een nonnenpak te kopen, dit lijkt alleen gedaan te zijn om de rest van het verhaal verder in te kleuren. Het verhaal komt niet tot leven en het lijkt vooral op een aantal anekdotes na elkaar zonder samenhang en gevoel.

biechten    JK

Plot is oké maar het verhaal voelt te gehaast aan. Neem de tijd en gebruik meer woorden om de innerlijke strijd van de hoofdpersoon goed uit te werken.

biechten    Pe

De achtentachtig vrienden    Ru

De achtentachtig vrienden    Mi

Mooi begin, maar halverwege zakt het in. Het verhaal verdient een beter slot.

De achtentachtig vrienden    Sj

De 88 toetsen van een piano doen hun verhaal over een begaafd spelend meisje. Mooi hoe de schrijver met muziek geassocieerde begrippen verwerkt in het verhaal. Prima, alleen mag het slot voor mij wel wat meer verrassing bevatten.

De achtentachtig vrienden    Fr

Het verhaal is redelijk origineel, maar met vlagen eentonig. Soms vind ik de tekst wat weinig variatie en details hebben. Ergens vind ik ook dat ik niet echt verdieping krijg in de personages en in hun hoofd. Ik wil ze toch wat beter en meer leren kennen, zo'n gevoel heb ik. Het blijft afstandelijk, zonder dat ik precies de vinger erop kan leggen.

De achtentachtig vrienden    Ev

Mooi, technisch knap, en prettig subtiel verteld: '...  zoektocht naar zichzelf achter de rug om de vrouw te worden die ze nu was..' en  ‘Dat heb ik vrouwenhanden nooit eerder zien doen’.  Ik geloof in de gevoelige meelevende piano, maar ik kan niet meegaan met ' De blik in Emma’s ogen  hadden wij nog nooit eerder gezien' dat is gewoon té specifiek zintuiglijk. En ik weet, net als Emma zelf, helemaal niet zo zeker of  die Simon Emma wel zal accepteren...  kan best natuurlijk, maar  ik heb daar geen aanwijzingen voor gezien, dus waarom zijn die toetsen daar dan wel zo zeker van?

De ring    Gi

Een jood in een kamp. Maar eerder een nazi-jong? Vreemde omgeving voor een plek waar recht wordt gesproken.  Feut? is toch een beginnend student? Ongeloofwaardig is de reactie van Van Ruysdonk tegenover die van Aalders, er zullen wel meer kinderen van of andere onschuldigen zijn geweest, hij is niet de eerste.  Vreemd dat hij de ring niet eerder afdeed gezien het verleden van zijn vader. Ik kan hier niet veel mee, enerzijds lijkt het op iets dat gespeeld wordt door een studentenvereniging anderzijds is daar het echte verleden. Ongeloofwaardig. 

De ring    Wi

Iets te bombastisch geschreven, naar mijn smaakt, maar voor een dergelijk verhaal kan dat wel. Waar ik over viel was de zin “Een jood in een concentratiekamp”. Dat is nogal een heftige zin, die zomaar ergens tussen de tekst staat zonder enig verband met wat er aan voorafgaat of volgt. Juist omdat die zin zo geladen is, kun je die niet in de lucht laten hangen. Als je een dergelijke zin opneemt in je verhaal, MOET je er wat mee doen! Verder is het verhaal goed geschreven in foutloos Nederlands. Duidelijk een ervaren schrijver, maar toch.....uiteindelijk gaat het verhaal uit als een nachtkaars! En dat is jammer, gaandeweg het lezen had ik op een bijzonderder eind gehoopt. Al was het alleen maar omdat deze schrijver een uitstekende vertelstem en pen heeft.

De ring    Jo

Een ontgroening en een jongeman die last heeft van het verleden van zijn vader, het komt samen in dit verhaal. Waarom het zo samenkomt, wordt niet helemaal duidelijk. De ontgroening wordt beschreven zoals het met enige regelmaat in de media naar voren komt. Het is eigenlijk te bekend om beklemmend te zijn. Het oorlogsverleden van zijn vader grijpt mij ook niet echt bij de keel. Met twee van zulke onderwerpen in een verhaal, had het beter moeten zijn.

De ring    JK

Klasse!

De ring    Pe

Walcherendrift    Ru

Walcherendrift    Mi

Een enkel foutje mag, maar hier kloppen te veel zinnen niet.

Walcherendrift    Sj

Sorry schrijver, ik moet kort zijn over je verhaal: er is geen touw aan vast te knopen en je taalgebruik is zeer matig. Te lange zinnen, gebruik van d's en t's rammelt, en ga zo maar door. Volgende keer beter!

Walcherendrift    Fr

De schrijver van dit verhaal heeft een volledig eigen vertelstem. Ik weet nog niet of het mij (en dat is subjectief) echt aanspreekt, maar het is wel heel erg 'eigen'. Veel komma's, langs zinnen, daar moest ik wel aan het begin enigszins aan wennen. Dat mag wellicht wat gevarieerder. Wel een goed verhaal, mooie boog, de spanning mag wellicht iets sterker opgevoerd worden, met wellicht een actieve scene erin verwerkt?

Walcherendrift    Ev

Heerlijke eerste zin! Vijf regels lang… ik kreeg direct zin in dit verhaal (er hoort nog wel een komma tussen 'jonge' en 'gezette') Maar helaas... vervolgens is het één grote warboel: de volgende zin al klopt helemaal niet, en dat kun je voorkomen door je verhaal te herlezen, en te herschrijven, iets wat je natuurlijk altijd meerdere keren moet doen voordat je het de wereld instuurt.

Dan staat er  'Op een jongen. ' Maar, maar.. wie is dat dan? vraagt de lezer zich vertwijfeld af, en  vervolgens gaan we van '... schrijft hij gedichten naar haar, die hij angstvallig onder zijn matras verstopt'  hop! naar  '...ik zie hoe moe je de lessen volgt ..' Huh? Wie is die ik ineens? naar hop! ‘... houdt Calypso je staande.. ‘ en vervolgens volg je regels lang het tweede-persoons- perspectief (dit wordt ( met reden) vrijwel niet toegepast...  toch vind ik het wel degelijk interessant gebruikt in dit verhaal), maar dan ineens deze zin ' ...legt een vel papier op je lessenaar, veegt met haar hand over mijn hoofd en zegt: nu je best doen en volg ik haar stappen.. '  en een paar zinnen later is het weer je.... ik kan mij echt niet voorstellen dat dit de bedoeling van de schrijver is, het getuigt eerder van onervarenheid of overmoed. Hoe het ook zij: dit kun je niet maken. Ik ben erg gecharmeerd van de inhoud, traditioneel en toch origineel verteld, ofschoon er ook verder veel taalfouten/ slordigheden in de tekst staan. Leer technisch beter schrijven, leer het ambacht, verbeter je taalvaardigheden, ga bijvoorbeeld op een cursus, en léés, lees heel veel teksten, kijk de kunst af bij de schrijvers die je bewondert, maar laat je niet ontmoedigen. Deze tekst, ofschoon onvoldoende,  getuigt zeker van talent: er is iets boeiends, iets fascinerends aan deze schrijfstijl:  ritmisch, vloeiend en natuurlijk.

Haar naam    Gi

Over moest weten te tillen, wat een taal! Ambtenarijstijl is dit, probeer vlotter te schrijven. 'Voorzag de hal van licht': nog zo eentje. Na nog een paar van die bombastische uitdrukkingen ben ik ermee gestopt.

Haar naam    Wi

Inspringen en nieuwe alinea’s hebben een functie, beste schrijver. Een aaneengesloten blob leest niet gemakkelijk. Het is een goede gewoonte om een nieuw gebeurtenis, of een tijdsprong of een dialoog steeds op een nieuwe regel te beginnen. Verder merk ik een grote voorkeur op van deze schrijver voor bijvoeglijke naamwoorden. Betekenisvolle bijvoeglijke naamwoorden dwingen de lezer in een richting en de meeste lezers willen nergens toe gedwongen worden. Uitgenodigd wel, maar dat doe je niet met zo’n hoeveelheid bijvoeglijke naamwoorden. Neem bijvoorbeeld deze zin:  “In de hoek stonden nog dezelfde lelijk bedrukte banken, aan de muur hingen duur ogende schilderijen en een luxe kroonluchter voorzag de hal van licht, terwijl de goedkope chloorgeur van het zwembad door de lucht zwom.” Bovendien is dit een vorm van mooischrijverij. Verder lees ik een paar niet gelukte metaforen: “Zijn ogen vielen neer op de vloer” en “Zijn handen begonnen als een windvlaag te graven.” En zo zijn er meer. Nee, het leest niet prettig. Verhaaltechnisch kan ik hier ook weinig mee, het blijft vaag, nergens kan de lezer meevoelen. Als je een verhaal eindigt met de uitspraak van een geliefde dat ze ‘hier’ (in het hotel) niet meer weg wil en dat de hoofdpersoon niet heeft geluisterd, dan blijft de lezer met heel veel vragen zitten: Waarom wilde ze niet weg, waarom heeft hij niet geluisterd. Kortom, echt te weinig en te vaag voor een goed kort verhaal.

Haar naam    Jo

De eerste alinea heb ik drie keer moeten lezen, het is wat warrig geschreven. Gaandeweg wordt dit beter, maar het verhaal blijft vooral ongrijpbaar. Het komt niet tot leven en het weet mij niet te raken.

Haar naam    JK

Het verhaal is te beknopt en de informatie te karig om de lezer mee te voeren in de ongetwijfeld intense emoties.

Haar naam    Pe

Koopje    Ru

Koopje    Mi

Bij de introductie van de urnen werd het verhaal interessant, helaas was het slot teleurstellend en bleef een plotwending uit.

Koopje    Sj

Een kooplustige vrouw verklaart zich. Het verhaal dwarrelt wat rond het thema, de climax is in feite een anticlimax, kortom, het kan me niet bekoren....

Koopje    Fr

Op zich interessante personages en een goed doorlopend geheel. Wat ik mis, is een boog, een opbouw en een echt clue waar ik aan blijf hangen, waar ik het einde van wil weten en lezen. Er mag dus nog wat meer conflict in. Qua stijl en vorm wel echt goed gedaan.

Koopje    Ev

Johni    Gi

Er is een 'ik' die wordt toegesproken door Chuk. Chuk blijkt in dat deel van het land niet te horen, omdat je 'ons klimaat' schrijft. Johni geloofde zijn oren ook niet. Dat wordt niet gezegd maar gedacht door de 'ik'. Vervolgens wordt voetbal en het maken van muziek ook comedy genoemd. 'Weet je' zegt de een, 'weet je' zegt de ander, je gebruikt hetzelfde taalidioom. Er is veel verwarring in je tekst, je beschrijft te weinig. Wat doet de 'ik' tijdens het gesprek. Hoe ziet Chuk er uit? En de cel? 'Brandt genadeloos'= cliché. Dit is een kortverhaal dus heb je teveel personages in een te kort bestek: Johni, Chuk, de 'ik' figuur, Ndulue, Azi, en Mobo. De taal...is die van de auteur, niet geloofwaardig voor deze arme zwarte piraten; ze gebruiken allemaal dezelfde woorden en uitdrukkingen. Plots zitten we bij de directeur en een moord, zonder overgang. Tja. Na een dialoog steeds een kleine letter bij het dialooglabel, dus: 'roept een man'. Tot vrbazing van Johni, we kunnen dus ook in het hoofd van Johni meekijken. Vanuit welk perspectief schrijf je dit nu? vanuit  Johni of de 'ik'? Snitchen? Is verklikken niet geloofwaardiger, iedereen spreekt behoorlijk Nederlands. Plots zitten we weer in 'het bureau' van Chuk, zonder overgang. Er is zoiets als regie-aanwijzingen. Het einde is ook rommelig, je springt zomaar van het ene op het andere, het lijkt wel een samenvatting waarbij het net de acties zijn die moesten sneuvelen. Een warboel. Waar die 'ik' voor nodig is, weet ik ook niet.

Johni    Wi

Te veel namen voor een lekker leesbaar verhaal. En er vallen nogal wat dooien, zonder dat duidelijk is waarom, met welk doel. Verder kan ik de laatste zin niet volgen. Dit zijn nogal wat minpuntjes aan dit verhaal, al moet ik zeggen dat de schrijver erin geslaagd is om er een interessante situationele schets van te maken. Nu in dat decor nog een goed leesbaar verhaal neerzetten. En let dan ook op zinsbouw (zo beginnen twee zinnen onmiddellijk na elkaar met ‘Weet je...) en waar ‘Ik ben nogmaals teleurgesteld in jullie’ staat, is waarschijnlijk ‘Nogmaals, ik ben teleurgesteld in jullie’ bedoeld. De betekenis van beide zinnen is heel verschillend! En dan zijn er nog enkele vreemde woorden:  een opkomende opstand, zichzelf verlossen van bovenkleding, en cliqué (vermoedelijk is kliek bedoeld, maar dat accent op het einde maakt er iets heel vreemds van) en voor ‘snitchen’ bestaat een prima Nederlands woord hoor.

Johni    Jo

Dit verhaal is bijzonder rommelig geschreven, waardoor er amper een spanningsboog is. Het is lastig te volgen en ik haak dan ook snel af.

Johni    JK

De uitwerking van het verhaal is te simpel, bijna kinderlijk, en de humor erin is niet grappig.

Johni    Pe

De kampioen    Ru

De kampioen    Mi

 Vermakelijk verhaal, goede spanningsboog.

De kampioen    Sj

De kampioen    Fr

Ik vind het 'luister, het is geregeld' de scene en het eerste deel van het verhaal erg spannend maken. Die mag wellicht wat eerder in het verhaal. Verder, goed decor, goed neergezet waar het zich afspeelt. je voelt meteen wie je voor je hebt, van wie je de zinnen leest. Goed gedaan.

De kampioen    Ev

 Op zich best goed verteld verhaal, maar er zijn wat dingetjes die storend werken: vader heeft de afspraak met Kees dat diens dochter het schot van Tess niet zal tegenhouden in ruil voor geld. Vanwaar dan deze zinnen:  Het is gek, maar opeens voel ik het / toch geloof ik er nog in. Een onderbuikgevoel, denk ik.  Ik begrijp deze zinnen niet: de zaak lijkt me in kannen en kruiken maar toch vóelt hij dat ze gaan winnen, alsof het slechts een geloof is? En dan deze regels:  Desondanks voelt het alsof ik hem laatst nog heb gesproken, alsof het gister was. / Sportieve kerel die Kees, denk ik / Dan schiet het mij opeens te binnen. Is hij vergeten dat hij onlangs een deal met Kees gemaakt heeft? Dat kan ik me toch niet voorstellen. Wanneer er dingen niet duidelijk zijn, raak je  de lezer kwijt.

Toestand    Gi

Stroeve stijl, show don't tell. Je moet de lezer niet voorkauwen, toon ons de irritatie. Dan nog wat gerommel in de marge en is het veraal gedaan. Inderdaad: wat een toestand.

Toestand    Wi

Een schets, meer is het niet, en helemaal niet slecht geschreven. Maar een schets is geen kort verhaal. Er is een begin gemaakt met het laten meevoelen met de relatie tussen vader en dochter, maar er wordt niets mee gedaan in dit te korte verhaal. En ook de (klein)dochter en schoonzoon blijven te vaag. Gezien het schrijftalent van deze schrijver wil ik adviseren om dit verhaal verder uit te bouwen, daarvoor zitten er voldoende interessant elementen in. Geef wat meer diepgang, zodat de lezer kan meeleven, bouw spanning in het verhaal en als het even kan nog een mooie twist of verrassing op het einde.

Toestand    Jo

Een kort verhaal over een vrouw die in de steek gelaten is door haar man. Het begint kabbelend en zeker niet onaardig. Er zit weinig vaart in het verhaal en de laatste zin slingert de lezer terug naar de jaren zestig van de vorige eeuw.

Toestand    JK

Dit is geen verhaal te noemen.

Toestand    Pe

Moederzorgen    Ru

Moederzorgen    Mi

 Ontroerend verhaal over de gevoelens die een moeder koestert voor haar autistische dochter, maar wat door de omgeving niet begrepen wordt. Ik vraag mij alleen af in welke tijd dit verhaal zich afspeelt, over welke oorlog gaat het?

Moederzorgen    Sj

Moederzorgen    Fr

Hm, ik zie helemaal voor me hoe ze daar in dat park zitten. Maar waar het verhaal echt om draait, de scene waar de zin begint: 'Je gelooft toch niet dat ze nog leven?' Moet veeel eerder om het verhaal in gang te zetten. De opbouw en volgorde moeten om het verhaal goed te laten lopen. En om duidelijk te maken waar het verhaal echt om draait, totaal anders. Of er moet gekozen worden om een ander plot te kiezen.

Moederzorgen    Ev

Berg Olympus in Parijs    Gi

Te beschrijvend, lijkt wel een oud krantenartikel. Vervolgens krijgen we een les Geschiedenis. Dan weer een mijmering. Zeer inconsistent verhaal.

Berg Olympus in Parijs    Wi

Dit verhaal fladdert alle kanten op, de oude Grieken, verlangen naar zichtbare naaktheid, de Spelen van Parijs, immigratie en wat al niet. Het is geen verhaal, hooguit een column, het lijkt in de haast geschreven. Lees een verhaal nog eens door, niet alleen op logica, spanning en leesgemak, maar ook op fouten, dan wordt o.a. dit vermeden: zijn/waren: dit schrijf je nooit in een verhaal; nog, waar noch is bedoeld; valse tart en voor bereiding. En zo zijn er nog meer. Dan is er nog het lastige Franse woord foulée, in deze combinatie: een naakte foulée. Onbegrijpelijk wat de schrijver probeert te zeggen.  Er is meer nodig dan wat losse gedachten, met taalfouten en al, op papier slingeren en indienen, om hoog te scoren in deze wedstrijd.

Berg Olympus in Parijs    Jo

We lezen een samenvatting van de Olympische Spelen, het is geen verhaal. De tekst zelf is vooral hoogdravend en weinig boeiend.

Berg Olympus in Parijs    JK

Verhandeling die niet boeit.

Berg Olympus in Parijs    Pe

2084    Ru

2084    Mi

 Hilarisch, mooi verhaal!

2084    Sj

Verlicht despotisme om de leefomgeving van de mensheid te redden. Aansprekend thema maar jammer genoeg wat vlak uitgewerkt.

2084    Fr

Mooie boog, van een huwelijkstwijfel tot conclusie. Goed gedaan en ook mooi die politiek erin verweven. Het verhaal maakt nieuwsgierig, maar geeft wel echt weinig weg.

2084    Ev

 Dit is geen afgerond verhaal, het lijkt op een eerste hoofdstuk waarin de basis voor de rest van de roman gelegd wordt.

2084    Gi

Accuraat beschreven, maar het blijft een beschrijving, een relaas. Ik wil een kortverhaal. Dat bevat emoties, en toont die. Hie ris een zakelijk hoofdpersonage aan het woord.

2084    Wi

Ik ben altijd blij met SciFi-verhalen in deze wedstrijd. En de eerste alinea begint goed, zet gelijk de toon. Jammer dat de schrijver daarna zoveel woorden besteedt aan politieke uitleg: een deel van de tweede en fe derde alinea en de vierde alinea zijn daar aan gewijd, in boekentaal. Pas bij de laatste regel van alinea 4 komt er een beetje spanning in het verhaal. Helaas gaat dan de vijfde alinea door in diezelfde boekentaal. Maak het verhaal en de dialogen wat levendiger, schrijver, geeft de hoofdpersoon en zijn vrouw echte zinnen met gevoel en frustratie en emotie! Tenslotte is de laatste zin overbodig. Het is een leuk thema, beste schrijver, maar de uitwerking kan beter, vooral levendiger!

2084    Jo

We zitten in de toekomst en de schrijver heeft een duidelijk beeld hiervan op papier gezet. Het is jammer genoeg alleen dit beeld, er is amper een verhaal omheen geweven. Dit is niet voldoende voor een goed verhaal, hoe interessant het gegeven ook is.

2084    JK

2084    Pe

Kleine meisjes    Gi

Tonen! Niet vertellen. Toon geîrriteerdheid, boosheid, verlegenheid of welk gedrag ook door lichaamstaal. Vervolgens een boel info over de situatie thuis, spreid die meer in hun gedachten, in dialoog of laat deze weg indien niet relevant voor het verhaal. Studeer ook eens op de persoonsvormen: bvb 'dan haar' ipv 'dan zij'. Het gesprek tussen moeder en dochter is me te Amerikaanse soap, het druipt van meligheid. Nadien word je verhaal beter: je beschrijft de personages en hun gedrag, de lezer weet dat die elkaar allen zullen ontmoeten. Het einde is oké, niet meteen het meest originele, maar alleszins geloofwaardig.

Kleine meisjes    Wi

Laat ik beginnen met het slot: een uitstekend twist volgens de kunsten van de vertelkunde. Schrijvers die een goed slot kunnen schrijven hebben de halve wereld (in dit geval hopelijk voor de schrijver de halve jury) al overtuigd. Toch behoeft dit verhaal nog veel werk. Eerst de simpele dingen: de leraar Frans een Franse naam geven en de leraar Duits een Duitse naam: niet doen, dat is gewoon flauw. Sommige lezers (zoals ik) vinden dat irritant en de bedoeling is dat je de lezer boeit, niet irriteert. De zin: “Gadver, mam, daar ben jij toch veel te oud voor?” past totaal niet in de gedragingen en het taalgebruik van de latere interacties tussen moeder en dochter. Daaruit blijkt ook dat de dochter dit helemaal niet vindt. Lees het verhaal nog eens door op consistentie van karakters. Op plaatsen waar moeder en dochter met elkaar praten, moet je goed opletten of de lezer nog weet wie wat zegt. Een paar keer ‘ze’ veranderen in de naam van de spreekster is dan aan te raden.  Tenslotte de zin: “daar ging haar moeder heel slecht op.” Ik heb geen idee wat daar staat. Dan de belangrijkste en lastigste kwestie: er zitten acht perspectiefwisselingen in dit verhaal! Dat is wel heel erg veel voor een kort verhaal. De vijf verschillende personages (de lezer weet dan nog niet dat het er maar vier zijn) is ook al veel voor een kort verhaal. Natuurlijk begrijp ik waarom deze schrijver heeft gekozen voor al die perspectiefwisselingen en op zich heeft hij/zij het er helemaal niet slecht vanaf gebracht, maar het is wel gecompliceerd. Ik heb heel geconcentreerd, heel secuur het verhaal twee keer moeten lezen, voordat ik alles goed door had. Overigens nog een compliment: het verhaal klopt als een bus, maar vraagt veel (in veel gevallen mogelijk teveel) van een lezer. Advies: probeer de hele opzet te versimpelen. Zo denk ik bv dat de persoon van Marlène wel nodig is, maar het perspectief vanuit haar kant niet.

Kleine meisjes    Jo

Dit verhaal leest lastig, de schrijfstijl is niet prettig en het verhaal gaat wat van de hak op de tak. Er zit wel lijn in, maar dit is lastig te volgen.

Kleine meisjes    JK

Leuk in elkaar gezet met verhalen die samenkomen.

Kleine meisjes    Pe

Tijd    Ru

Tijd    Mi

 Het verhaal komt traag opgang en is langdradig.

Tijd    Sj

Een geheimzinnige bol die twee broertjes bezig houdt.  Langdradig, warrig ook, met de teveel taalrammeltjes.

Tijd    Fr

Deze tekst moet me een beetje denken aan GRiet op den Beeck. Een vertelstem die enorm veel sympathie oplevert, je voelt het kindse eraan. Heel mooi gedaan.

Tijd    Ev

Dit verhaal wordt verteld door een volwassene, toch is het geschreven in kinderlijke taal?  'Maar je hebt het me nooit verteld, waarom je zo boos werd. En ook niet waarom je toen was weggelopen. Ik had samen met mama gehuild, het was echt niet leuk.' Je tijden kloppen niet. We raken als lezer net zo gefascineerd door de bol als de broertjes, maar we komen  helaas niet zoveel te weten. Het verhaal lijkt niet geschreven voor lezers, alsof de lezer er niet toe doet. Er blijft zoveel in het ongewisse dat ik  het gevoel krijg een niet voor mij bedoelde brief te lezen, zonder context en zonder dat ik de mensen door de brief een beetje leer kennen of begrijpen.

prijs jezelf    Gi

Met een bulderende lach? Wat is daar dan zo grappig aan? Lijkt me niet een kort verhaal eerder een afscheidsbrief.

prijs jezelf    Wi

Dit is een mooie herinnering, een overpeinzing, prima geschikt voor een dagboek, maar niet voor een verhalenwedstrijd. Het is namelijk geen verhaal. Daarvoor ontbreekt teveel: een conflict, een spanningsboog, een karakter wat zich ontwikkelt, een verrassing, twist of bijzonder perspectief dat het verhaal doet uitsteken boven de zoete herinnering van de hoofpersoon aan haar ouders. Hoezo het getal 23? Het wordt plompverloren geschreven alsof er meer achter zit, dan het sterfjaar van beide ouders. En er zijn wel meer ‘show don’t tell’-problemen: “Humor was de rode draad in ons gezin.” Laat die humor dan zien, vertel het niet alleen. Idem voor ‘Ik zie de mooiste herinneringen voorbijkomen.’ Welke dan? En wat doet dat gedeeltelijk Engelse zinnetje ‘En so it was’ daar? Mooie herinneringen zijn een kostbaar goed, dat gekoesterd moet worden, maar ze zijn lang niet altijd geschikt voor een kort verhaal en al helemaal niet voor een verhalenwedstrijd.

prijs jezelf    Jo

Een ode aan ouders, deze ode slaat door, is niet boeiend en de tekst is zeker geen verhaal.

prijs jezelf    JK

Leest als een autobiografische ervaring maar is voor een lezer geen interessant verhaal.

prijs jezelf    Pe

Het wimpertje    Ru

Het wimpertje    Mi

 De spanningsboog ontbreekt, het kabbelt voort.

Het wimpertje    Sj

Een ingewikkelde relatie tussen docent en studente. Het verhaal pakt me niet, bovendien is de clou niet echt een clou.

Het wimpertje    Fr

Ik vind het wimpertje echt een mooie knipoog naar de controle van het leven, zeker in dit verhaal is dit heel mooi verwerkt. Sommige delen van deze tekst zijn bijna poëtisch. Soms zo erg, dat ik zinnen en delen meermaals moest lezen. Wel erg onder de indruk van het schrijftalent van deze auteur, die vast al aardig wat teksten op diens naam heeft staan.

Het wimpertje    Ev

Redelijk goed geschreven ( niet alle zinnen lopen goed   '..wat ze even had gedacht dat dat zo was, ...' )en ik herken het tijdsbeeld. Ik denk dat de tekst op ware gebeurtenissen gebaseerd  is, maar op deze manier verteld, vormen ze geen verhaal. Misschien is er te weinig spanning want, ofschoon afstandelijk,  het is goed beschreven, de gebeurtenissen op zich zijn niet saai, het tijdsbeeld  is zeker interessant, toch komen de personages niet tot leven.

Vader gaat op stap    Gi

Ik dacht meteen aan Toon Hermans. Voor de rest het ene cliché na het andere. Weinig spanning, voorspelbaar verhaal.

Vader gaat op stap    Wi

Volkomen over de top, dit verhaal, zowel qua thema als qua uitwerking. Soms zijn verhalen die over de top zijn, daardoor juist humoristisch. Hier helaas niet. Een aaneenschakeling van platitudes en een volstrekt voorspelbaar einde. Tussenzinnetjes als ‘en hij zorgt ervoor dat zijn gezin niets tekort komt’ en ‘even weg van zijn eigen saaie en sneue leven’ geven aan de schrijver het wel spannend vindt wat deze hoofdpersoon doet, maar een kleinburgerlijke noodzaak voelt om het goed te praten. Dat moralistisch sausje maakt de platitudes alleen maar erger. De overgang naar het dagboek van de echtgenote is vreemd. Waarom niet gewoon haar verhaal verteld, het dagboekidee voegt niets toe. En bij een dagboek hoort altijd een datum, niet alleen een maand en jaar. Waarom hebben de zoon en dochter geen naam? Niemand schrijft zo in een dagboek. En dan nog  de geloofwaardigheid; ook de schrijver begreep wel dat het ongeloofwaardig is dat deze meneer zes jaren achter elkaar op vakantie gaat, zonder dat zijn vrouw weet waarheen. De schrijver heeft veel woorden nodig om uit te leggen waarom zijn vrouw niet eerder actie heeft ondernomen, maar overtuigend is het niet. En giro, als synoniem voor bankrekening? Dat is lang geleden, ik geloof niet dat je daar ooit een bedrag in euro’s van hebt kunnen opnemen. Ik vermoed dat deze schrijver best een aardige verhaalstem heeft, maar de uitwerking is zo ouderwets en cliché dat ik het geen prettig leesbaar verhaal vond.

Vader gaat op stap    Jo

Een keer jaar gaat de hoofdpersoon van dit verhaal vreemd, dit wordt zonder veel omhaal van woorden verteld en als we halverwege het verhaal verder te lezen krijgen via zijn vrouw, is wel duidelijk hoe het eindigt. Niet origineel, niet spannend, maar ook niet onaardig om te lezen.

Vader gaat op stap    JK

Slecht vind ik het niet maar ook zeker niet bijzonder. Het deel waar de hoofdpersoon sterke verhalen ophangt en men aan zijn lippen hangt en hem gratis drankjes geeft, wat ik al vaker in verhalen ben tegengekomen, stoort mij zelfs omdat ik dat ongeloofwaardig vind. Mijn ervaring is juist dat mensen met zulke praatjes juist gemeden worden als de pest.

Vader gaat op stap    Pe

Dromen in doornroosje suite    Ru

Dromen in doornroosje suite    Mi

 Dit is niet boeiend om te lezen. Het is een sprookje, laat van alles gebeuren, gebruik fantasie. Nu is het echt te weinig voor een verhaal.

Dromen in doornroosje suite    Sj

Het thema van Dooornsroosje leent zich prima voor een goed verhaal. Schrijver heeft er echter een warboel van gemaakt.

Dromen in doornroosje suite    Fr

De inhoud van de tekst heeft iets wat tegen origineel aanschuurt, het landschap/decor spreekt aan. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Verder is het een redelijk inhoudloze tekst, te kort om echt iets te zijn, of te voelen. Helaas! Want ik denk dat er qua fantasie en schrijfdrang genoeg in de schrijver van deze tekst zit.

Dromen in doornroosje suite    Ev

 Leuk verhaaltje van een hele jonge schrijfster, geïnspireerd op de sprookjes van de Efteling en haar overleden hond. Leuke, originele vondsten in, bijvoorbeeld al die gedaanteverwisselingen. Een tip: lees je verhaal hardop voor, misschien kun je het opnemen en terugluisteren. Dan hoor je dat je steeds weer het woordje 'dan' gebruikt en dat is saai ... een goed verhaal verhaal moet een beetje swingen want je wil de aandacht van de lezer vasthouden. Verder plak je de gebeurtenissen vaak aan elkaar met het woordje 'en', bijvoorbeeld:  'Maar dan ineens is daar de engel en nu is hij een zeemeerman en hij tikt de reptilian op zijn schouder en de reptilian verandert in een zeeslang en zwemt weg. Wanneer je daar meerdere losse zinnen van maakt (Maar ineens is daar de blonde engel! Hij blijkt veranderd in een stoere zeeman. Hij tikt de reptilian op de schouder enz. ) krijg je een duidelijker verhaal en een beter ritme.

Is Hitler een doffe tor    Gi

Met filosofisch geneuzel haal je geen prijzen. Schrijf eens een kort verhaal.

Is Hitler een doffe tor    Wi

Dit is een korte verhalen wedstrijd. Ik heb onvoldoende kennis of ervaring voor het beoordelen van poezie. 

Is Hitler een doffe tor    Jo

Een gedicht, niet heel sterk en amper de moeite waard.

Is Hitler een doffe tor    JK

Doet me denken aan een klein zaaltje waar iemand op een podium zit voor twintig mensen en iets pseudo intelligents voordraagt wat heel moeilijk klinkt maar eigenlijk nergens op slaat, terwijl de toehoorders er niets van snappen maar toch instemmend knikken uit angst om anders dom gevonden te worden. In elk geval is dit geen verhaal.

Is Hitler een doffe tor    Pe

Cola-vieux    Ru

Cola-vieux    Mi

Cola-vieux    Sj

Cola-vieux    Fr

Wat ik goed vind aan deze tekst zijn de duidelijke en uitgebreide omschrijvingen, de goede opbouw én de scherpe dialogen. Goed gedaan, goede tekst. Niets meer aan doen:)

Cola-vieux    Ev

Het interview evolueerde richting een diepgaand gesprek, ik voelde me dichterbij de mens Hamminga komen. Barrières werden beslecht, hordes werden genomen, afstanden verdwenen gestaag. '  Maar dit alles geldt niet voor de lezer, die wordt erbuiten gehouden en komt niets te weten van al die ' hersenspinsels, onnavolgbare anekdotische aaneenrijgingen en verhalen van het type ‘je had erbij moeten zijn’  waarmee we wel lekker gemaakt worden, nee, wij zitten gewoon te kijken naar twee pratende mannen, maar verder staan we met lege handen.

 Wat is nou eigenlijk het verhaal? Er gebeurt niets, het enige wat we te weten komen is waarover Hamminga vertelt, niet wát hij vertelt, want dat blijft vaag, een beetje van dit en een beetje van dat. En dan dat intro, waar dan vervolgens niet meer op teruggekomen wordt, dat kun je gewoon niet maken, hoor: set up --> pay off . En dat geldt ook voor de horloges, de cola vieux, the entertainer, dat telkens z’n telefoon gaat, dat gebit: steeds de hoop dat er nu een verhaal komt, maar nee.

de platvink    Gi

Waarom zet je die eerste alinea tussen aanhalingstekens? Is dit een dialoog?  Ja dus, verwarrend omdat je totaal geen gewag maakt van wie luistert, van de ruimtebeschrijving, maar meteen overgaat naar een andere alinea. De gedachtengang van de psycholoog lijkt me weinig aannemelijk. Tijdloze schoonheid is een cliché. Verzin iets originelers. De psych drinkt van haar heupfles? Ongeloofwaardig. Nooit gehoord van de 'suspension of disbelief'? Dat is het opheffen van de ongeloofwaardigheid zodat de lezer mee in je verhaal stapt. Niet makkelijk, hoor, gebeurt met saillante beelden, langzaam. In dit geval zou je meer moeten vertellen over Mark, iets wat hem menselijker maakt dan de al te stereotiepe karakterisering die je erbij sleurt. Het einde is helemaal zoek.

de platvink    Wi

In een kort verhaal doet elke zin, elk woord, ertoe. Je kunt in een kort verhaal niet een ‘tequila-en-onderbroeken-incident’ introduceren en daar verder niets mee doen! De uitdrukking is: algehele noodtoestand, niet ‘algehele alarmtoestand’ ‘Ellenlange benen’ zijn een cliché. Klaarblijkelijk heeft deze lezer weinig ervaring met wassen. Research, beste schrijver, als je het niet weet! Google is de beste vriend van elke korte verhalenschrijver. Om een wit kledingstuk roze te krijgen in de was, moet je het wassen met iets roods. En bij voorkeur iets nieuws en felroods van katoen. Een roze lingeriesetje zal een witte labjas niet roze maken, als ze samen worden gewassen! De wraakacties die op een rijtje worden gezet zijn ook erg cliché, ik denk dat ik ze allemaal wel eens heb gelezen in een of meerdere verhalen. Verzin eens wat nieuwe wraak! Alleen die opvolging van de pinda-allergie was dan wel weer origineel en lekker smerig. Mogelijk mankeert er wat aan mijn leesvaardigheid, ik heb echt het verhaal twee keer zeer zorgvuldig gelezen, maar ik begrijp de laatste zin niet. Echt niet. De laatste alinea’s waren een mooie twist, na een goede spanningsopbouw, maar dan moet de laatste zin ook een perfecte uitsmijter zijn. Dit verhaal heeft veel elementen die zouden kunnen leiden tot een uitstekend verhaal, maar dat is het nog niet in deze staat. Toch heeft deze schrijver meer dan genoeg schrijfvaardig om er wel een uitstekend verhaal van te maken. Dus: aan het werk!

de platvink    Jo

Niet onaardig gedaan en het verhaal zit goed in elkaar. Het leest lekker door, maar het thema is wel heel klassiek en het is niet echt origineel. Omdat het lekker leest en er goed over nagedacht is, is het zeker een voldoende waard.

de platvink    JK

Het verhaal maakte me aan het lachen, is erg komisch. En dat is een hele kunst. Sommigen proberen krampachtig om grappig over te komen maar zijn het niet. Anderen zijn grappig zonder dat het lijkt alsof ze teveel aan het proberen waren, het lijkt vanzelf te gaan. Dat laatste vind ik hier het geval. Compliment! En ook nog een leuke twist in het verhaal. Goed gedaan!

de platvink    Pe

 Een mooi verhaal met een heel verrassende wending en de lezer toch met vraagtekens achter laat.

Een weloverwogen beroepskeuze    Ru

Een weloverwogen beroepskeuze    Mi

 Het verhaal komt wat traag op gang, wordt in het midden boeiend en grappig en heeft een mooi slot.

Een weloverwogen beroepskeuze    Sj

Een leerling overweegt het beroep van plofkraker te kiezen, zo de beroepen-voorlichter jennend en schaak-mat zettend. Prikkelend, aantrekkelijk om te lezen, goed verwoord. Compliment!

Een weloverwogen beroepskeuze    Fr

Om de tekst wat actiever te maken, zou de schrijver van deze tekst wellicht kunnen beginnen met de zin: “Ik zit eraan te denken om plofkraken te gaan plegen,” sprak de jongen rustig. Dat trekt je meteen in de actie, meteen in het verhaal. En meteen in waar de tekst naartoe beweegt. Verder vind ik de inhoud origineel. Genoeg om mee te werken, denk ik!

Een weloverwogen beroepskeuze    Ev

 Het intro moet ook tussen aanhalingstekens, en wanneer je zo specifiek de school benoemt dan moet dat een reden hebben voor je verhaal en dat heeft het niet. Verder zeker een leuk gegeven voor een verhaal, ook prettig verteld, maar het is onaf... op deze manier is het een anekdote, voor een verhaal is meer spanning, actie, meer zintuiglijke beleving nodig.

Een weloverwogen beroepskeuze    Gi

De intro is te lang. Teveel dialooglabels (enthousiaaste toon/rustig/lachte vriendelijk/meesmuilend) Schrap deze, laat in de dialogen doorschemeren hoe het gedrag van spreker is.  Je hoef je nooit meer te werken: kromme zin. Een goed verhaal moet meerdere keren geredigeerd worden. Het einde deugt niet, dit is een abrupt einde, het wordt niet afgerond.

Een weloverwogen beroepskeuze    Wi

Goed begin, leuk uitgewerkt, goed slot. Maar wel enkele opmerkingen: waarom het niet geïdentificeerde provinciestadje, maar wel de school in Huizen identificeren? Ook enkele taalfouten: toen ik jouw leeftijd had, niet was; vrijgescholden moet kwijtgescholden zijn; ‘Je hoef je nooit meer te werken.’ Verder vond ik het betoog van de beroepskeuzeconsulent wat te lang en ook boekentaal. Probeer de taal wat aan te passen aan het niveau van de klas. Overigens kennen we geen groep 10 in Nederland, we gaan hier tot groep 8 en op de middelbare school begint het gewoon weer bij groep 1.

Een weloverwogen beroepskeuze    Jo

Het begin is saai, maar als een van de leerlingen aan het woord komt, wordt het verhaal de moeite waard. Hoewel ik het laatste deel met een kleine glimlach gelezen heb, is het niet voldoende voor een goed verhaal. Het tweede deel is ongeloofwaardig en mede daarom komt het niet uit de verf.

Een weloverwogen beroepskeuze    JK

Een weloverwogen beroepskeuze    Pe

 Aardig verhaal, maar het eind plot wat zwak.

Verder kijken    Gi

Die kennismaking gaat wel erg snel. Ongeloofwaardig begin. Hoe hij zijn koffie wil is totaal onbelangrijk, schrappen maar.  Hij knikt begrijpend: niet vertellen hoe, hij knikt is veel sterker. Show, don't tell.  Het mooiste karakter is niet alleen cliché, het zegt ook niks over haar karakter, de lezer moet dat maar slikken. Nogmaals: show! Toon het! Het einde is ook niet je dat; te stereotiep.

Verder kijken    Wi

Dit is wel een heel erg simpel verhaaltje. De figuren zijn plat: iedereen in het dorp is een religieuze gek, die over mensen oordelen vanwege tattoos. Rosalie is natuurlijk heel mooi, met ook nog eens een mooi karakter (beste schrijver: kent u het begrip ‘show don’t tell’? Niet vertellen hoe mooi ze is en hoe mooi haar karakter, maar laten zien, door wat ze zegt, door wat ze doet). Het slot: discriminatie en vooroordelen leiden tot moord is zo langzamerhand wel uitgekauwd. Mag het een iets verrassender slot zijn, de volgende keer? Uitspraken als ‘wat een tijd waarin we leven’ zijn lege zinnen, die horen niet thuis in een goed kort verhaal. Tenslotte het moralistische ondertoontje, door het hele verhaal heen. Nee, mij kan dat niet bekoren.

Verder kijken    Jo

De eerste helft van het verhaal is zonder meer goed, het leest prettig en de opbouw is goed. Het einde is vooral vergezocht, het verhaal ontspoort en het is zo ongeloofwaardig dat het niet goed meer is.

Verder kijken    JK

Plot vind ik op zich goed maar het verhaal voelt wat te snel afgeraffeld, had beter uitgewerkt kunnen worden.

Verder kijken    Pe

Het eigenwijze badeendje    Ru

Het eigenwijze badeendje    Mi

Een verteld sprookje voor jonge kinderen met een belerend slot. Voor de doelgroep zijn de zinnen te lang.

Het eigenwijze badeendje    Sj

Het eigenwijze badeendje    Fr

Mooie conclusie, alleen denk ik wel dat de lezer die zelf zou moeten (kunnen) trekken tijdens of na het lezen van het stuk. Het is erg summier en dat maakt het lastig om er echt een kort verhaal in te zien. Deze heeft nog wat werk nodig!

Het eigenwijze badeendje    Ev

Die laatste Hieronymus van Alphen- regel.. brr.  Maar verder een geschikt verhaal om dynamisch voor te lezen: gespetter en waggelen en boem op z'n eendegatje, ik zie de prenten wel voor me.

Over een viool    Gi

Teveel vertelstijl, show me wat er gebeurt, niet wat er gebeurd is.  Afscheid van de date, vervolgens als actrice naar haar rol, dan vermoed ik al, hier komt de date weer op de proppen. Klopt dus, je doet er lang over om alles te vertellen, je moet niet alle directieven vernoemen, het maakt je tekst saai en voorspelbaar. Ben vervolgens diagonaal gaan lezen, een echte chicklit blijkbaar.

Over een viool    Wi

Ik ben niet van de romcoms en dit verhaal volgt geheel het afgelebberde Hollywood model: jongetje en meisje haten elkaar, maar om verkeerde of misbegrepen of eigenlijk te flauwe redenen. Volkomen toevallig (in dit verhaal zelfs twee keer geheel toevallig) komen ze elkaar toch weer tegen en na enig tegenstribbelen hebben we daar dan de voorspelbare afloop waarin ze elkaar vinden. Honderden van dat soort films zijn er al gemaakt, duizenden van dat soort verhalen geschreven, met name in de Bouquetreeks. Ik voel mij als lezer echt oprecht genept bij het lezen van dit verhaaltje: vanaf het begin verloopt alles geheel voorspelbaar en exact volgens het geijkte stramien, zonder ook maar één verrassing of twist. En dan ook nog de vertelstem: het hele verhaal wordt verteld op een en toen...en toen...en toen toontje. Wissel het wat af, lange en korte zinnen, niet alles hoeft chronologisch verteld te worden en vermijd boekentaal, woorden als ‘echter’ en ‘derhalve’ en betekenisvolle bijvoeglijke naamwoorden die helemaal niets zeggen, zoals 'guitig' lachen en 'betekenisvol' aankijken. Tenslotte een laatste opmerking: doe uw research, schrijfster! De Toyota Starlet is een klein, kaal wagentje, al meer dan vijfentwintig jaar uit productie. Niet geloofwaardig dat een succesvolle actrice daarin rijdt, tenzij in het verhaal daar een reden voor wordt aangevoerd. En dat is niet het geval.

Over een viool    Jo

Een bijzonder rommelig verhaal. Wen vreselijk saaie date, een ongeluk en dan opeens de liefde van haar leven. Het is ongeloofwaardig en niet heel sterk geschreven.

Over een viool    JK

Vrouw vindt man niet leuk maar later toch wel, en alles komt goed, nogal saai.

Over een viool    Pe

Onverwacht gezelschap    Ru

Onverwacht gezelschap    Mi

De schrijver heeft de emoties goed verwoord zonder sentimenteel te worden. Goede spanningsopbouw en mooi slot. Ik vind alleen de droom storend, die voegt niets toe: zonder roep van oma is het ook al geloofwaardig dat ze terug naar huis wil.

Onverwacht gezelschap    Sj

Onverwacht gezelschap    Fr

Ik vind de dialogen in dit stuk best mooi. En ook de zachte kniploog naar 'oma' waar het hoofdpersonage ene mooie band mee heeft. Misschien kun je dit nog meer uitdiepen en wat uitgebreider beschrijven, die band. Ik ben benieuwd naar nog iets meer achtergrond.

Onverwacht gezelschap    Ev

Soep    Gi

Begin is oké, op één zin na. je geeft op indirecte wijze weer wat de buren vertelden, maar de zin 'Behalve tijdens de koffietafel' kan niet gezegd worden door de buren, want die kunnen dat niet weten. Die zin staat er als haar gedachtengang plompverloren tussen. Belande= belandde. Mooi vervolg over het thema bemoeizucht. Deden mijn bankverrichtingen vind ik ongeloofwaardig, je moet je personage toch wat steviger inkleuren, dit is geen personage meer, maar een slappe dweil en doordat alle verdere info ontbreekt verliest het verhaal hier aan kracht. Leuk idee om de versie van de buurvrouw ook te geven en vrij geloofwaardig.

Soep    Wi

Ja, goed gedaan! Het is de moeite waard nog eens regel voor regel door beide verhalen te lopen om ze nog iets beter te spiegelen, hoe beter de spiegeling lukt, hoe scherper het verhaal. Maar dit is meer bedoeld als vriendelijke suggestie hoe het verhaal nog net iets beter kan. U heeft een hele rustige, realistische, bijna nonchalante manier van schrijven, die uitstekend past bij dit verhaal. Ik lees een volgende keer graag meer van U!

Soep    Jo

Twee keer hetzelfde verhaal, elk vanuit een ander gezichtspunt. Het eerste verhaal is al saai, het tweede nog veel erger, omdat het vrijwel identiek is. Het leest niet verkeerd, maar inhoudelijk is het vreselijk.

Soep    JK

Tragikomisch, goed gevonden.

Soep    Pe

 Een ontzettend leuk verhaal, waarin nood van twee kanten wordt belicht.

Het dagboek    Ru

Het dagboek    Mi

 De mijmeringen van de schrijver zijn ongetwijfeld mooie herinneringen; voor de lezer is het een hele lap tekst. Als het de bedoeling is autobiografisch te schrijven, dan is het voor intimi een mooi verhaal. Voor mij is het een matig boeiend verhaal.

Het dagboek    Sj

Flashbacks over een klasgenoot die olifantjes beschermt. Humoristisch, goed leesbaar tot het einde. Het slot is jammer genoeg wat vlak, iets te toevallig allemaal.

Het dagboek    Fr

Mooie terugblik, een duik in het verleden. Het is (subjectief) geen tekst die ik zelf uit zou kiezen, maar de schrijver ervan heeft een prettige schrijfstijl en een duidelijke lijn.

Het dagboek    Ev

 Dit is geen verhaal, maar een serie anekdotes over een kwajongen met een gouden hart  in de traditie van Dik Trom. Maar van Dik Trom ga je houden.

1000    Gi

Iets over dwangneurose, goed gedaan, maar het mag wat consistenter, kort dus nog wat in.

1000    Wi

Goed opgebouwd verhaal met mooie spanningsboog, echter met enkele slordigheden. Ik heb ooit van mijn schrijfjuf geleerd dat het woord ‘niks’ spreektaal is, geen schrijftaal, maar dat is mogelijk inmiddels weer achterhaald. Bij een netwerk past het woord ’waarover’ beter dan ‘waardoor’. Van peperkoek denk ik dat je ‘een plak’ zegt, niet een stuk. ‘Bonst mijn hart nu voor niets in mijn oogkassen,’ is wel een hele vreemde metafoor. Bij het oude papier lees ik twee keer het werkwoord ‘leunen’ na elkaar, waarvan de eerste keer in de verkeerde vervoeging: het onderwerp is immers meervoud. Tenslotte heeft een auto geen stopcontact waar je de sleutel in steekt, maar een startslot of contactslot. Maar verder: complimenten voor dit mooi opgebouwde verhaal zonder onnodige expliciete uitleg!

1000    Jo

Het idee is goed, het leest prettig, maar het verhaal zelf is niet heel sterk. Bij vlagen is het de moeite waard, maar het lukt de schrijver niet om mij te overtuigen. Het is jammer, want in potentie is het een goed verhaal, het laat net iets te veel te raden over.

1000    JK

Ik snap het niet.

1000    Pe

 Een prachtig verhaal over een mini bezoek, waarin elke minuut beschreven wordt en de angst voelbaar is 'betrapt' te worden.

iets klopt niet    Ru

iets klopt niet    Mi

 Een warrig verhaal, het is mij onduidelijk wat de schrijver met dit verhaal wil.

iets klopt niet    Sj

iets klopt niet    Fr

De scene die deze schrijver omschrijft is groots en heftig. Ik vind dat de gevoelens en de 'stilstaande' scene nog wat langzamer mag. Als iemand in je armen dood is of gaat, is dat groot. En die emoties of de ervaaring daarvan worden in mijn beleving niet opgeschreven op de manier die zouden zijn als het echt zou gebeuren. Qua realisme heeft deze tekst wat mij betref tnog wat werk nodig.  Ook denk ik dat er wat meer achtergrond gegeven mag worden en aan de volgorde en eenvoudigheid van het stuk. De eerste scene is redelijk helder, maar daarna verliest de schrijver me.

iets klopt niet    Ev

Kinderwens    Gi

Wat een overdrachtelijke stijl. Heel uitleggerig, show, don't tell! Het lijkt eerder een verslag van een mogelijk leven in de toekomst, maar sf heeft wel wat meer vandoen dan een relaas hoe het zou kunnen zijn.

Kinderwens    Wi

De kern van dit verhaal is een mooi SciFi-thema. Origineel en goed uitgedacht door de schrijver. De verhaalopbouw volgt de methode van ‘’omkering" die wel vaker in SciFi wordt gebruikt; iets wat nu normaal is, is een probleem in de toekomst en omgekeerd. Ook dat is goed uitgewerkt. Heel origineel die pride-parade! Dus tot zover complimenten voor deze schrijver. Maar dan de uitwerking: Die is te wetenschappelijk, teveel blijven hangen in het concept. De interne monologen zijn niet normaal, niemand denkt zo! De dialogen zijn veel te afstandelijk. Ook de inleiding lijkt wel het begin van een wetenschappelijk rapport, niet het begin van een verhaal dat de lezer naar binnen trekt. Wel goed was de latere introductie van de ikpersoon als man. Dus, beste schrijver; u bent een heel eind op weg naar wat een prachtig SciFi-verhaal kan worden, nu nog de verhalende stem en interne monologen meer op de menselijk maat brengen, dichter bij de lezer, ‘normaler’, gevoeliger.

Kinderwens    Jo

Een nieuw virus en een maatschappij waarin heteroseksualiteit niet de norm is. De schrijver kiest ervoor om deze informatie vooral de delen met de lezer zonder er veel mee te doen. Het is jammer, de schrijver had beter gekozen voor een echt verhaal, waarin deze informatie op een subtiele manier met de lezer gedeeld wordt.

Kinderwens    JK

Ik vond het moeilijk om mijn aandacht erbij te houden. De manier van schrijven pakt me niet.

Kinderwens    Pe

Wat een verhaal. Queerness in optima forma anno 2125, vanzelfsprekend en het houdt ook een spiegel voor

Kaarsenmakerij Mariadeel    Ru

Kaarsenmakerij Mariadeel    Mi

 Let op dat de feiten kloppen: het vmbo bestond nog niet toen de mijnen gesloten werden.

Kaarsenmakerij Mariadeel    Sj

Kaarsenmakerij Mariadeel    Fr

Dit is een van de meest originele teksten die ik las. En dat zijn er heel wat. Scene en decor zijn mooi omschreven en de gedetailleerdheid van de kaarsenscène ook.

Kaarsenmakerij Mariadeel    Ev

Genoeg!    Gi

Jeep is al genoeg, het merk leidt de aandacht af. Als het merk zo belangrijk is, kun je dat later nog vermelden. Dialogen moeten aan de lijn, niet stomweg na elkaar. Dat leest niet fijn. Je tussenregel liefst anderhalf, zodat de lezer geen blok tekst krijgt. Er is zoiets als layout...Het zoveelste verhaal over wraak, te stereotiep, weinig origineel, heb er diagonaal over gelezen.

Genoeg!    Wi

Dit is een aaneenrijging van clichés over de Man en zijn Auto en zijn Mannenonhebbelijkheden... Na 2000 woorden worstelen met al die clichés, komt dan de cruciale zin en de omslag: “Dat ze een of ander gemakkelijk slachtoffer is dat naar zijn pijpen moet dansen en geen eigen identiteit heeft?” Dit is boekenwijsheid, geen geloofwaardige innerlijke monoloog. De actie na de omslag loopt ook al niet over van originaliteit. En de hele laatste alinea is een volstrekt overbodige toevoeging. Dus verhaaltechnisch was ik niet geboeid. Schrijftechnisch was het zeker niet slecht, al zijn er nog teveel fouten: besteed moet met dt, de zin “Ze is er zelf pas één keer sinds ze hem anderhalf jaar geleden kocht” ontbeert een werkwoord. “Met zijn ogen dicht hij blijft hij achterover liggen,” klopt ook niet. Maar schrijver/ster: u kunt echt wel schrijven, maar gebruik dat talent voor een interessanter verhaal, in elk geval een verhaal met heel veel minder clichés.

Genoeg!    Jo

Het verhaal is niet slecht, maar de alinea’s zijn veel te lang. Ook bij dialogen volgt geen nieuwe zin, dit maakt het verhaal lastig te lezen. De inhoud is niet bijzonder, maar ook niet slecht en omdat het verder aardig doorleest, is het een redelijk verhaal.

Genoeg!    JK

Lijkt me niet heel logisch om zoiets drastisch te doen als je uit een relatie wilt. Gewoon uitmaken is ook een optie. Uit het verhaal blijkt nergens mishandeling of iets dergelijks. Dan had ik het beter gesnapt. Nu vind ik het niet in verhouding staan.

Genoeg!    Pe

In een goed verhaal moet iets herkenbaars zitten en dat is in dit verhaal zo.

Er was eens een afkoppelingsdeskundige    Ru

Er was eens een afkoppelingsdeskundige    Mi

Er was eens een afkoppelingsdeskundige    Sj

Er was eens een afkoppelingsdeskundige    Fr

Deze tekst is redelijk omschrijvend. Weinig dialoog, weinig echt ervaren, veel uitleg.

Er was eens een afkoppelingsdeskundige    Ev

Ontstopt    Gi

Een beetje traag en wat te langdradig, verder wel mooi en sereen verteld. Er mag wat meer kleur en actie in.

Ontstopt    Wi

Vakkundig verteld verhaal, met een adequaat slot. Een enkele vreemde zin, zoals deze: ‘door de hele ruimte geplaatste TL-lampen, die me ’s nachts in slaap zoemen en houden.’ Ik lees: de hoofdpersoon laat ‘s nachts de lampen branden. Vreemd! Verder zie ik enkele leuke taalvondsten. Goed gedaan schrijver! Een zwakke plek in het verhaal vond ik het diner tussen de hoofdpersoon en Bas, en dan met name deze bijzin: “en dan komt ons gesprek op gang en praten we ècht, urenlang, over yoga, over liefde, over leven.” Dit is zo perfect dat de uiteindelijke afloop volkomen onverwacht komt. Een twist aan het einde van een kort verhaal is pas perfect als er voldoende clous zijn gegeven gedurende het verhaal om de afloop volkomen geloofwaardig te laten zijn, wat voor de lezer dit leesplezier oplevert: alles klopt, toch heb ik dit niet zien aankomen! In dit verhaal zat slechts één clou voor deze afloop (ook Julia had een oogje op hem) en dat is te weinig. Oplossing: het diner nog verder uitwerken en meer van de dialoog tussen de hoofpersoon en Bas weergeven. Daarin kun je nog één of meer clous verwerken, zonder de afloop weg te geven.

Ontstopt    Jo

Een bijzonder liefdesverhaal met een verrassend, maar zeer passend einde. Het zit goed in elkaar en leest prettig. Het is dan ook de moeite waard.

Ontstopt    JK

Heel goed neergezet! Deed me denken aan een zin uit het lied Lake Placid Blues van Tony Joe White: "It's not the silence that makes you crazy. It's the sound of a heart breaking in two." Ik hoorde haar hart breken aan het einde van het verhaal. Top gedaan!

Ontstopt    Pe

Jules, Jimmy en Vincent     Ru

Jules, Jimmy en Vincent     Mi

 Flauw verhaal zonder plotwending.

Jules, Jimmy en Vincent     Sj

Een 'Droste-blikje verhaal': vrouw ziet vrouw ziet vrouw etc. Leuk bedacht maar de clou is mij jammer genoeg volledig ontgaan.

Jules, Jimmy en Vincent     Fr

Met de ping en de tickets vond ik het lezen van deze tekst erg warrig en moeilijk. Ik vond op zich het decor waar het zich in afspeelde origineel en de dialogen licht humoristisch dus dat compenseerde de boel wel enigszins. Toch overall iet saan de vorm doen, zou niet vervelend zijn:)

Jules, Jimmy en Vincent     Ev

Catharsis    Gi

Lijkt eerder op een verslag dan een verhaal. Werknemers?Huisarrest? Vreemd. Ongeloofwaardig moralisme.

Catharsis    Wi

Een politiek pamflet dat de droom van een zware dictatuur doet uitkomen. Los van de morele overkill, zie ik geen verhaal, geen spanning, geen ontwikkeling van karakters, niet eens een conflict. Iedereen accepteert deze nieuwe dictatuur zomaar? Ook geen twist, geen verrassend slot, geen bijzonder perspectief, slechts een weerslag van een plat, naïef, wereldbeeld. Hier zou best het begin van een interessant kort verhaal in kunnen zitten, maar dan zal de schrijver er nog heel veel aan moeten schaven en schuren en om te beginnen loskomen van zijn morele zelfgenoegzaamheid.

Catharsis    Jo

Het is duidelijk waar dit verhaal over gaat, het ligt er namelijk wel erg dik bovenop. Door de manier waarop het verhaal verteld wordt, overtuigt het niet. Het is mede daarom niet goed genoeg.

Catharsis    JK

Oppervlakkig verhaal.

Catharsis    Pe

 Een verhaal met hoop in humor geschreven.

Onder de boom    Ru

Onder de boom    Mi

Onder de boom    Sj

Vrouw wacht haar hele leven op haar minnaar en gaat hem nu zien. Het trok me naar binnen, toegankelijk en gevoelig geschreven.

Onder de boom    Fr

Prachtig beeld van die twee mensen daar. Een zwijgender en nadenkender dan de andere. Veel weggestopte frustratie en dat voel je er wel doorheen dat is knap gedaan. Soms maken de gedachten het enigsins verwarrend, maar daar kom je wel overheen als je het plot leest. Opbouw zou iets uitgebreider mogen zodat je de achtergrond wat beter snapt.

Onder de boom    Ev

Mooie compositie, maar het verhaal en de premisse zijn zooo niet van deze tijd/ al honderd maal verteld. Een dan een zin als '... waar hij mij vrouw liet worden.'  ... allemachtig.

Je leert het nog wel    Gi

Teveel dialoog, te grote sprongen in het verhaal. Je leert het nog wel, als je een cursus volgt, of eens wat boeken over schrijven leest.

Je leert het nog wel    Wi

Een lastig te beoordelen verhaal, omdat veel context ontbreekt. De omslag van het karakter van Mason van de persoon die “de rest van het geld gaf aan de zielige zwerver die met zijn hond naast de ingang van de supermarkt lag,” naar de persoon die zijn vader gaat volgen op zijn criminele pad, is onvoldoende onderbouwd. Hoe is dat zo ineens ontstaan? Tijdens de ontvoering, in interactie met zijn ontvoerder, bezigt hij ineens heel andere taal. Waarom is hij ontvoerd? Hoezo geeft Black Tiger om hem? Wat is er met Jamaica, waarom komt pa pas in actie na drie dagen. Ik ben niet erg gecharmeerd van het weinig subtiele taalgebruik, maar dat is natuurlijk de keuze van de schrijver. Het is in elk geval goed Nederlands.

Je leert het nog wel    Jo

Een bijzondere schrijfstijl, niet goed, maar het is wel wat anders. Het verhaal en het taalgebruik zijn niet goed, er zit geen spanning in, het verhaal wordt als het ware staccato opgedreund.

Je leert het nog wel    JK

Tenenkrommend slecht dit.

Je leert het nog wel    Pe

Trap trap    Ru

Trap trap    Mi

Trap trap    Sj

Trap trap    Fr

Trap trap    Ev

De Indische  woorden worden niet uitgelegd, maar harmonisch opgenomen in het verhaal, heel goed. Maar ik begrijp de eerste zin niet? Beginnen met aardedonker zou mooi zijn want zintuiglijk, dat plaatst de lezer direct in het verhaal.  Dit is verder een uitstekend, goed geschreven en  boeiende vertelling, met een grappig einde.  Het betreft een oude vrouw met een specifiek -  op zich niet eens zo interessant, maar de schrijver máákt het interessant -  probleem en toch kan elke lezer volledig met haar meevoelen: knap!

Perfecte imperfectie    Gi

Heel afstandelijk geschreven, het is haast een klinisch verslag ipv een verhaal met emoties.  De geur is een mooie vondst, maar ik mis - net omdat je het zo mooi wil opschrijven - toch wat emoties, wat kleine beelden die het geheel naar een universeler niveau tillen.

Perfecte imperfectie    Wi

Een perfect verhaal met een paar imperfecties: muren zijn per definitie hard en passen dus niet bij ingewanden; Je kunt niet een zin opnemen als deze: “Er bestond geen Dariy meer, laat staan een versie met een lamme pols” en daar later niets mee doen. Hoezo een lamme pols, die zin is een aandachttrekker en je mag in een kort verhaal geen aandachttrekkers opnemen zonder vervolg. ‘Met de weet’ moet waarschijnlijk ‘met de wetenschap’ zijn. Het woord ‘weet’ gebruiken als zelfstandig naamwoord is naar mijn idee geen correct Nederlands. Maar verder: deze schrijver heeft een virtuoze pen, hij creëert mooie, originele beelden en hij weet een verhaal goed op te bouwen. Het enige verhaaltechnisch kritiekpuntje dat ik heb is dat ik het gevoel had dat het einde is afgeraffeld. Ik zat in een mooie flow van het verhaal en toen kwamen er ineens een paar praktische, hard-realistische zinnen en boem: einde. Is het voor dit verhaal nodig om te weten of Dariy is gestorven aan kanker? Nee, naar mijn idee niet. Maar ik ben slechts de lezer, het is de schrijver die deze beslissing neemt.

Perfecte imperfectie    Jo

Een mooi en triest liefdesverhaal. Dit verhaal wordt op een fraaie manier verteld, het is evenwichtig gebracht en het blijft tot het laatste moment de moeite waard.

Perfecte imperfectie    JK

Te kort voor zo'n beladen plot om in het verhaal getrokken te worden.

Perfecte imperfectie    Pe

Het verhaal gaat over perfecte imperfectie,  maar is zelf perfect in zijn taalgebruik en opbouw, nergens overdreven en toch spannend, een verrassend eind dat je doet zuchten.

Ik en de Gopnik    Ru

Ik en de Gopnik    Mi

Ik en de Gopnik    Sj

Ik en de Gopnik    Fr

Ik vind dit een beetje een hoogdravende tekst. Soms iets te hoog, waardoor ik misgrijp, waardoor ik striukel over de zinnen en de bedoeling achter het verhaal ook waarschijnlijk.. Wat je wel merkt is dat het met de poëtische kracht en de woordenschat van deze schrijver wel goed zit..

Ik en de Gopnik    Ev

 Ik neem aan dat deze, ervaren, schrijver weet dat de conventie gebiedt dat men eerst de ander benoemt en dan pas ziichzelf dus de keuze voor de titel zal een bewuste zijn. Misschien omdat dit verhaal over de ik gaat en slechts zijdelings over de gopnik? Deze premisse - vooroordelen over een groep verdwijnen als sneeuw voor de zon zodra je contact maakt met een individueel lid van de groep -  komt vaak voor, bijvoorbeeld in de bekende 'Ikjes' van de NRC... en eigenlijk vind ik dit een goed geschreven ikje van 3000 woorden.

De smaak van Rembrandt    Gi

Dialooglabels zoals 'met een plagerige glimlach' kun je beter schrappen. Toon het in de dialoog of door de lichaamstaal of : niet. Nog zo eentje: Vragend kijkt hij haar aan. Schrappen maar, de vraag is duidelijk door het vraagteken. Kort de dialoog met de serveerster in, is niet relevant voor het verhaal, voeg er een zin aan toe die meer sfeer geeft. iets over de omgeving, het weer, kledij, het terras of zo. 'Kijkt hem verwachtingsvol aan: weg ermee. Show, don't tell. Verschrikkelijk die derde alinea met al die beschrijvingen met wat de ene doet en dan weer de andere, come to the point, dit is geen spanning opbouwen, maar de lezer vervelen.  Niet meer verder gelezen, te langdradig, te gekunsteld. Je moet de lezer niet vertellen hoe ze reageren, je moet het tonen.

De smaak van Rembrandt    Wi

Het is gebruikelijk om bij een dialoog elke volgende zin op een nieuwe regel te beginnen, dat maakt het lezen gemakkelijk, ook voor de jury. Verhaaltechnisch volgt dit verhaal het stramien van een spannend jongensboek en ik kan dat wel waarderen. Nauwelijks een spanningsboog natuurlijk, want je weet als lezer (met enige kennis van spannende jongensboeken) wat er gaat komen en hoe het gaat aflopen. De onverwachte twist die dit soort verhalen zo leuk maken, ontbreekt hier echter. De epiloog is volkomen overbodig en haalt wat mij betreft het verhaal naar beneden. Niet door blijven schrijven, beste schrijver, als het verhaal al is verteld! Schrijftechnisch heb ik wel wat opmerkingen: Ik vond de dialogen niet erg natuurlijk, nogal gemaakt. Te veel bedacht door de schrijver die heeft begrepen dat dialogen geen boekentaal mogen zijn. Stoef begin, een zinnetje als ‘Hij is haar beste vriend’ is puur ter informatie van de lezer. Show don’t tell! Het woord ‘flikkeren’ past niet erg bij ‘enthousiasme,’ en je leegt een wijnglas, niet een glas wijn. Toch slaagt de schrijver er uiteindelijk niet in de dialogen in het vervolg natuurlijk te krijgen, bijvoorbeeld: ‘Nieuwsgierig keek ik verder’ is geen natuurlijke spreektaal. Heel veel informatie wordt uitgestort over de lezer in typische boekvorm, maar dan hier vermomd als dialoog. Dat werkt niet. Kijk nou eens naar de uitleg door de serveerster over het pand. Hier is een bouwkundige of geschiedkundige aan het woord, niet een serveerster! En wat een gedoe allemaal met ogen: “In haar ogen flikkert enthousiasme.” “Haar ogen flonkeren,” “Ze kijken elkaar aan met glimmende ogen,” “Hun ogen schitteren van opwinding.” Ik vermoed dat dit een nog onervaren schrijver is. Dat geeft niet, dit soort standaard tussenzinnetjes leer je vanzelf vermijden als je meer schrijft. Maar de fantasie heb je, en dat is het begin van elk goed verhaal.

De smaak van Rembrandt    Jo

Het zou een spannend verhaal moeten zijn, helaas komt het niet uit de verf. Ook in dit verhaal zijn de alinea’s te lang, het leest niet prettig en het verhaal zelf wil maar niet echt op gang komen.

De smaak van Rembrandt    JK

In een restaurant bedenken ze om op zoek te gaan naar een verloren schilderij, en vinden dan een aanwijzing in datzelfde restaurant op dezelfde dag. Ongeloofwaardig.

De smaak van Rembrandt    Pe

 Een leuk verhaal, met veel couleur locale en jongensboek spanning. De queeste naar het 'vergeten' schilderij van Rembrandt is goed bedacht.

Kleine Kas    Ru

Kleine Kas    Mi

Kleine Kas    Sj

Ambtenaar werkt mee aan het afkopen van de AOW via vrijwillig vroeg doodgaan door ouderen. Natuurlijk wordt hij genept, komt daar op het einde achter. En dan wordt het 'wat zit er voor mij in...' Leuk gevonden, naar het einde toe tikje flauw uitgewerkt.

Kleine Kas    Fr

Redelijk komische insteek voor een treurige gedachte. Goed opgeschreven, zonder het zwaar te maken. In een eigen stijl, dat lees je er vanaf,

Kleine Kas    Ev

 Erg leuk bedacht! En goed verteld. De verwijzingen naar de markt zijn  grappig, plot prima uitgewerkt. Van Deutekom is geen karikatuur, maar een herkenbaar personage, geschikt om meerdere avonturen te beleven  ; ) (Ik weet vrij zeker dat ik al meer verhalen van deze schrijver ben tegengekomen)

Kleine Kas    Gi

Mooi begin, meteen spanning opgebouwd. Besloten: besloot. (verkeerde samentrekking). Tof verhaal, grappig ook. Soms is ongeloofwaardig leuk.

Kleine Kas    Wi

Ja, leuk hoor, mooie spanningsboog, zeer bevredigend slot. Ik denk de verhaalstem te herkennen van een schrijver die eerder heeft meegedaan aan deze wedstrijd. En dat is een compliment: een herkenbare verhaalstem, niet veel schrijvers halen dat niveau! Een paar opmerkingen om het verhaal nog beter te maken: Al in vele geschriften is de naam Van Deutekom gebruikt voor een suffe ambtenaar. Dat is onderhand een cliché geworden. Het verhaal gaat over een nieuw systeem met een verlaagde AOW-leeftijd, daar past de term ‘referendaris’ niet bij. Mogelijk wordt die term nog wel gebezigd in zwaar ambtelijke kringen, maar die vermenging van nieuw en ouderwets werkt niet. Althans, niet voor mij. Eigenlijk geldt datzelfde voor Grote Kas en Kleine kas, maar dat heeft, u, beste schrijver, zo mooi toegepast in dit verhaal, dat dat zeker moet blijven. Verder zit er een klein verhaaltechnisch foutje in: Bij Kwakernaat was het van belang dat Van Deutekom de leiding heeft (chef op vakantie) om zijn Kleine Kas plan uit te voeren. Was bij Wiemer en de klantjes daarna die vakantie dan niet meer nodig? Kortom, kon Van Deutekom als referendaris tweede klas, zelfstandig geld uitgeven, of kon hij dat slechts als plaatsvervangend chef? Verder op twee plaatsen Engelstalige uitdrukkingen, waar prima Nederlandse uitdrukkingen voor bestaan. Ik blijf nu eenmaal strijden tegen vervuiling van het Nederlands met teveel Engels. De zin: “Hij wist ineens wat hem te doen stond” is jammer, alsof Van Deutekom niet alles met voorbedachten rade deed. Dus ik vind “Hij wist wat hem te doen stond” beter. “Van Deutekom onderdrukte een snik en verbrak de verbinding,” is overbodige uitleg. Slechts kleine opmerkingen in een heel goed verhaal.

Kleine Kas    Jo

Heel leuk bedacht verhaal, dat wat langdradig is, maar een geweldig eind heeft. Het is leuk om te lezen, maar het is geen geweldig verhaal. Het idee is goed, het leest lekker door en zoals al gezegd, ook het einde is de moeite waard. Gewoon een lekker verhaal.

Kleine Kas    JK

Kleine Kas    Pe

Heel leuk, met spanning geschreven verhaal en een toch nog onverwacht einde.

een kort verhaal    Gi

Het is niet omdat je het een kortverhaal noemt dat het er een is. Dit is een gedicht.

een kort verhaal    Wi

Dit is een korte verhalen wedstrijd. En dit is, ondanks de titel, geen kort verhaal. Ik heb onvoldoende kennis of ervaring voor het beoordelen van poezie.

een kort verhaal    Jo

Een heel kort gedicht, niet goed.

een kort verhaal    JK

Minimaal aantal woorden is 100. Dit is een gedicht, geen verhaal.

een kort verhaal    Pe

Heel leuk zo de schepping in een paar regels te vangen.

Vrij metselen    Ru

Vrij metselen    Mi

 Prachtig! Humoristisch en boeiend verhaal met mooie plotwending.

Vrij metselen    Sj

Man bekent op zijn sterfbed dat hij nooit van zijn vrouw hield. Uit wraak onthoudt zij hem zijn afscheidsdienst. Les: niet zo slim eerlijk te worden als je er al bijna bent geweest. Leuk bedacht.

Vrij metselen    Fr

Wat een geweldig einde op zo'n sterfbed. Best heftig en confronterend, maar wel soort van hilarisch. Goede opbouw van de tekst vind ik.

Vrij metselen    Ev

 Een Roald Dahl- achtig plot, maar de spanningsopbouw werkt niet goed. Ik denk dat de balans van deze tekst niet helemaal in orde is, er zou vanaf het begin meer nadruk moeten liggen op het zich verheugen van de ik op de uitvaartplechtigheid, het belang ervan voor hem zodat de wraak van Jacqueline  ook een impact op de lezer krijgt, nu voelt het een beetje afgeraffeld. En misschien ook wat meer nadruk op het belang van de vrijmetselaars voor de ik, en waarom het voor deze bekrompen man ineens zo belangrijk is de, onnodige, waarheid te spreken.  Verder kan vrijwel de hele dialoog met de dochter eruit, de belangrijkste informatie staat ook al op andere plekken in de tekst,  en is de kleindochter slechts een enkele zin waard. Alles wat je vertelt moet in dienst staan van je premisse, dat zorgt voor evenwicht in je vertelling.

Na de duinen komt het licht    Gi

Alsof het gordijnen zijn, komt het licht. Kromme zin. Gordijnen komen niet, de vergelijking is fout. Je bent er bijna is hetzelfde als nog niet helemaal. Ik glimlach en de ander doet het terug. Glimlacht terug hoort het hier te zijn. Elke student plakt aan ZIJN stoel. Teveel foute zinnen, verkeerde constructies, kromme samentrekkingen.

Na de duinen komt het licht    Wi

Het is ambitieus om een verhaal te schrijven rondom het thema van een verkrachting. Velen zijn u voorgegaan, schrijver. Ik vind de verhaalstem wel mooi, het vertellen in flarden, iets wat goed past bij dit thema, maar het is niet helemaal goed gelukt. Zo is de eerste alinea een nodeloze (en ook nauwelijks begrijpelijke) start van het verhaal. Probeer mooischrijverij te vermijden, het klinkt te vaak gekunsteld. Niemand denkt in ‘ledematen’, wel in armen of benen of beiden. Verder scheppen ‘vriendinnen’ en ‘hij’ alleen maar afstand. Niemand denkt in termen van ‘mijn vriendin’. Geef ze een naam, zodat alle karakters dichterbij komen, zodat de lezer kan meevoelen. Schrijftechnisch zijn er veel slordigheden: ‘Ik heb een wafel bij’ is slecht Nederlands, ‘bij zich hebben’ is een wederkerig werkwoord. Ook ‘Elke student met korte broekspijpen plakt aan hun stoel,’ is niet correct Nederlands, dat moet ‘zijn stoel’ zijn. ‘Hij zoent me weer, trekt me tegen hem aan,’ hier moet ‘hem’ ‘zich’ zijn.’ Wanneer het iets vindt,’ ook al fout: ‘het’ moet ‘hij' zijn. ‘Het wilt dat ik mee ga, het lokt me,’ hier slaat ‘het’ terug op golf, dus moet het ‘hij’ zijn. En zo zijn er nog meer fouten tegen het Nederlands. Jammer!

Na de duinen komt het licht    Jo

Dit verhaal wordt fragmentarisch verteld. We zitten echt opgesloten in het hoofd van de hoofdpersoon en dit maakt het verhaal sterk. Niet alles wordt verteld, we weten als lezer wel alles. Het idee en het onderwerp is goed, de uitvoering voldoende, maar ook niet meer dan dat. Het is het net niet helemaal, maar wel goed bedacht.

Na de duinen komt het licht    JK

Was even wennen maar uiteindelijk past de staccato tekst perfect bij het hartverscheurende plot. Iets vreselijks prachtig verwoord. Heel goed!

Na de duinen komt het licht    Pe

Een prachtig verhaal, geschreven in een spannende die hoort bij de spanning van het geschrevene.

De reis    Ru

De reis    Mi

De reis    Sj

vader besluit tot euthanasie en brengt zijn laatste dagen met zijn zoon door. Een liefdevol verhaal, mooi verwoord. Van de grafrede had ik iets meer verwacht.

De reis    Fr

Er is deze maand veel over dood, verderf, sterfbed en afscheid geschreven. De reis is daar een van. Mooi beeld zo allen rondom het sterfbed, mooi omschreven. Het jammere is dat ik dit niet per sé een ander verhaal vond dan de andere. Er zit nog meer in, dat voel ik. Maar het is aan de schrijver van dit verhaal om dat er volledig uit te halen.

De reis    Ev

Diploma-uitreiking    Gi

Directe voorouders? Waarom? Is ouders niet goed? Probeer geen omslachtige synoniemen te bedenken, een herhaling is heus niet erg. Achteruit gehold? Liever sterk achteruitgegaan, dit is een manke vergelijking.  Foute nevenzin is : 'bereikt in de nacht, inmiddels zat ze in vier havo' lijkt het of ze tijdens die nacht naar vier havo was over gegaan. Je bouwt de spanning mooi op door de deadline van op tijd komen. In het begin vertel je 'nam eventuele boetes voor lief' maar later remt hij voor de flitspalen. Is niet geloofwaardig.Mooi einde, goed gevonden. Je personage is geloofwaardig.

Diploma-uitreiking    Wi

Exact 3000 woorden, altijd een goede oefening voor schrijvers om op een exact aantal woorden uit te komen. Schrijftechnisch heb ik geen opmerkingen, deze schrijver heeft een hele goede taalbeheersing, al zijn er soms erg veel woorden gebruikt. Oefening: maak er 2500 woorden van zonder de essentie van het verhaal te verliezen. Dat gaat heel gemakkelijk met dit verhaal. Verhaaltechnisch was ik minder onder de indruk. Een veel voorkomende fout van korte verhalen schrijvers: blijven doorschrijven als het verhaal al is verteld. Die hele laatste alinea over gevangenisstraf wegens geweldpleging doet er niet toe voor het verhaal en kan gewoon weg. De spanningsboog is maar matig, het einde zie je al van verre aankomen. Verder is de persoon van Evie totaal niet ontwikkeld. Dit karakter kan wel wat show don’t tell gebruiken: laat zien dat ze een moeilijke puber was (en dan met emotie, niet met een attribuut zoals een joint), laat zien hoe die omslag is gekomen naar wel serieus studeren. Tenslotte het zelfgenoegzame weten van de hoofdpersoon (zie interne monologen) dat hij geen goede vader was, daar ontbeert elke emotie.

Diploma-uitreiking    Jo

De hoofdpersoon in dit verhaal wordt wel heel plat neergezet, tot twee keer toe weet hij een leraar in elkaar te slaan. Er zit amper ontwikkeling in het verhaal en de hoofdpersoon wordt niet geloofwaardig neergezet. Het verhaal zelf leest lekker, inhoudelijk is het niet voldoende.

Diploma-uitreiking    JK

De verrassing komt niet echt als een verrassing. Verder vind ik het een vrij dun verhaal.

Diploma-uitreiking    Pe

De rode tanga    Ru

De rode tanga    Mi

 Het slot is wel heel erg voorspelbaar.

De rode tanga    Sj

Een erotisch masseuse krijgt haar ex als klant. De ontknoping liet zich al raden, echter niet de liefde die opborrelt uit het verleden. Heerlijk feel good verhaal, goed geschreven, gelezen met een glimlach. Tien met een griffel.

De rode tanga    Fr

Goed in actie en detail geschreven. Eigen stijl, dat merk je aan alles. En daar houd ik van. Subjectief gezien. Verder is er que opbouw, stijl en plot niets aan de hand. Het werkt en leest vlot. En het maakt en blijft nieuwsgierig.

De rode tanga    Ev

Reisgenoot    Gi

Zijn opeens verstomd: verstommen want het gebeurt op dat ogenblik zelf. Schrap zoveel mogelijk bijwoorden die niets zeggen (toch, echt, hele, nog, ook,  enz) 'Nu weet ze niets meer te zeggen'. Heeft ze voordien dan gepraat? Wat vertelde ze dan? Hoe je verder in de gedachten van het kleine meisje kruipt is goed gedaan en geloofwaardig. mooi wel te verwachten einde ook.

Reisgenoot    Wi

Als de ‘ze’ in de eerste zin Eef is, begin die zin dan ook met haar naam en niet met ‘ze.’ Op zichzelf een mooi verteld verhaal over een onderwerp dat natuurlijk vaak aan de orde komt bij korte verhalen voor kinderen. De kinderstem van 9 jaar is goed getroffen, maar probeer wel passieve zinnen te mijden zoals ‘Het boze schoonmaken hervat zich.’ En consistentie van karakter is ook belangrijk voor een dergelijk verhaal: als ze haar vader aanspreekt met ‘papa’, kun je in de rest van het verhaal beter ‘vader’ vermijden. Mijn grootste bedenking bij dit verhaal ligt in de laatste alinea. Natuurlijk is het goed dat het verhaal eindigt met een twist, maar de laatste alinea voelt gekunsteld, te uitgebreid. Herschrijven zou goed zijn, korter, in gewone 9 jarig meisjes taal. En de drie laatste zinnetjes zijn overbodige uitleg.

Reisgenoot    Jo

Een scheiding wordt verteld vanuit het oogpunt van een negenjarig meisje. De informatie die nodig is, geeft de schrijver in het verhaal aan ons mee. De schrijver vertelt niet te veel en niet te weinig. Hoe lastig het is om bij een scheiding het goede te doen, laat de schrijver goed zien. Een mooi verhaal.

Reisgenoot    JK

Geschreven vanuit het gezichtspunt van een kind van 9. Dan zou ik ook wat simpelere zinnen en kinderlijke bewoordingen gebruikt hebben om het realistischer te maken en zodat de lezer zich meer kan inleven.

Reisgenoot    Pe

Verbeelding    Ru

Verbeelding    Mi

Verbeelding    Sj

Een beroerde gezinssituatie leidt bij een jongen tot de waan dat zijn opa nog leeft. Het verhaal roept compassie op met de jongen, prima verwoord.

Verbeelding    Fr

OP zich is er niets aan te merken aan dit verhaal. De zinnen lopen vlot, de personages zijn helder. Toch vin dik het wat eenvoudig en eentonig. Eenvoudig hoeft overigens niet altijd eentonig te zijn, maar in dit geval is dit het wel. Ik merk dat ik detail en actie mis. Niet een achtervolging of iets dergelijks, maar echt actieve goede scènes en dialogen die nieuwsgierig maken. En dat is in dit geval niet zo. Het mag prikkelender en er  mag meer conflict aan toegevoegd worden!

Verbeelding    Ev

 Aandoenlijk verhaal. Ik begrijp de gekozen compositie, dat de jongen een deel van zijn leven fantaseert moet de lezer verrassen, maar het is niet de meest eenvoudige vertelwijze en misschien te hoog gegrepen. Wanneer je begint over de begrafenis lijkt het net of dit over Sandra gaat, de opbouw moet beter.  Het deel over de ouders is nogal gekunsteld in de compositie geplaatst en zeker niet op de juiste plek. Teveel zinnen lopen niet lekker bijvoorbeeld ' Met tranen gevulde ogen fietst Cas terug naar huis/ Door de vele verschillende figuren sprak hij altijd enthousiast ... '  of een zin  die de vaart eruit haalt als 'Cas zijn moeder is gestopt met haar werk, '  ipv Cas' moeder stopte met haar werk. Je gebruikt 'Als een steeds fellere zaklamp op zijn schaduw.' als metafoor voor vergeten, maar een schaduw vergeet niet, hij verdwijnt. Ik respecteer je keuze voor  'des ... des' , maar ik vind het geen mooi taalgebruik.  Tenslotte meen ik dat de tekst teveel taalfoutjes, slordigheden, spreektaal en overbodigheden/ herhalingen bevat. Maar ik voel zeker de verlatenheid van de jongen, die heb je goed overgebracht.

Op zolder    Gi

Makkelijk einde, je maakt de lezer nieuwsgierig maar uiteindelijk wordt het een dode mus.

Op zolder    Wi

Na bijna 1200 woorden uitleg en achtergrondinfo, mag dan eindelijk het verhaal beginnen...En dat verhaal begint dan ook nog eens met een overbodige uitlegzin: “Ik zal er altijd een heldere herinnering aan hebben omdat het zo simpel en zonder gedoe gebeurde.” Er staan wel meer van dat soort overbodige zinnen in: “dat denk ik wel gezegd te hebben,” en “Ons leven samen was eenvoudig en rustig”, ja, dat had de lezer al begrepen uit de vele zinnen die daaraan vooraf gingen. Nog een vreemde zin: “Misschien vinden sommige vrouwen tuinieren een goede reden om helemaal niets te doen.” Me dunkt, tuinieren is niet niks doen! Verder vond ik dit een mooie situationele vertelling over het leven vroeger op het Friese platteland, al kon ik me de indeling van de boerderij, toch belangrijk voor het verhaal, niet helemaal voorstellen. Misschien die beschrijving nog eens goed bekijken. Ik denk dat de schrijver wel weet dat dit slot teleurstellend is voor de lezer. Het lijkt dan ook dat dit een deel is van een groter verhaal. In een kort verhaal kun je niet een groot geheim op zolder introduceren, zonder daar iets mee te doen.

Op zolder    Jo

Een bijzonder verhaal, dat prettig verteld wordt. Bij vlagen is het verhaal heerlijk om te lezen, de schrijver weet de sfeer op de boerderij geweldig te vangen. Het verhaal is uiteindelijk niet overtuigend genoeg om echt goed te zijn. Het einde is te verwachten en vind ik niet heel sterk.

Op zolder    JK

Na het saaie verhaal over wat twee mensen elke dag aan het doen zijn in en om het huis, verwacht je op het eind een ijzersterke twist die alles op zijn kop zet. Dat bleef helaas uit. Volslagen onduidelijk verhaal.

Op zolder    Pe

 Een mooi verhaal, dat voort lijkt te kabbelen, maar toch heel spannend is...

Titoplein    Ru

Titoplein    Mi

Titoplein    Sj

Wat is er van Joegoslavië en haar inwoners is geworden. Een beschouwing die wel sympatie oproept maar niet een echt verhaal wil worden.

Titoplein    Fr

Mooie tekst, mooie boodschap. Toch mag het wat uitgebreider en wellicht ook wat actieve scènes zodat je er helemaal midden in zit. Het is nu nogal veel uitleg..

Titoplein    Ev

 Dit is een overpeinzing, geen verhaal

Geen verassingen    Gi

Wat te langdradig er ontbreekt ook de spanning die eigenlijk niet voldoende opgebouwd wordt/

Geen verassingen    Wi

U heeft genoeg fantasie, schrijver, en dat is een eerste begin voor elk verhaal. Maar op de uitwerking is veel aan te merken. Om te beginnen de vreemde metaforen: ketenen tot op het bot, gehuld in het pluche van de macht, en nog meer. Dan de ambtelijke begrippen die helemaal niet passen in het verhaal, bv de leidinggevende (wat mankeert er aan het woord baas of chef?), beproevingen, bewerkstelligen, etc. Ook nog diverse clichés: ontelbare waarde, zelfingenomen elite, hardwerkende belastingbetaler. Dan zie ik ook enkele passieve zinnen (die zijn bij voorkeur te vermijden in een kort verhaal). En tenslotte vreemde begrippen als een Holding Company. Een Ministerie heeft geen Holding Company en ook geen bewoners, dat kunnen gebruikers zijn of aanwezigen. Leidinggevenden die genieten van alle ellende die ze aanrichten. Dat is sadisme en past niet bij egoïstisch winstbejag. Kortom, ik zie een verhaal waar de schrijver zich heeft bezondigd aan mooischrijverij. En dat heeft dus geen goed verhaal opgeleverd. Schrijf gewoon uit uw hart, dan wordt het veel beter. De fantasie heeft u in elk geval alvast. Verhaaltechnisch zit het niet slecht in elkaar, een keurig cirkelverhaal, waarin het slot weer netjes terugkomt bij het begin. Maar dan zonder enige twist of verrassing en dat is jammer.

Geen verassingen    Jo

Wraak staat centraal in dit verhaal, de schrijver vertelt ons wat er gebeurd is en hoe de hoofpersoon hiermee omgaat. Subtiele verwijzingen worden afgewisseld met uitleg van wat er gebeurd is. Het verhaal is inhoudelijk sterk, de manier van vertellen is dit niet helemaal. Het begin en einde is heel goed, in het middendeel wordt er te veel verteld.

Geen verassingen    JK

Geen verrassingen inderdaad.

Geen verassingen    Pe

 Een ego document, dat de lezer meeneemt in de kwaadaardige gedachten van de hoofdpersoon.

de overstapbare sloot    Ru

de overstapbare sloot    Mi

de overstapbare sloot    Sj

de overstapbare sloot    Fr

Deze tekst is prima en leest vlot. Er mist wat mij betreft echt nog wat conflict. Geen ruzie, maar meer een redeln voor de hoofdpersoon om steeds maar deze vragen te stellen en erachter te komen waarom die hier is..Er mag een vlammetje bij!

de overstapbare sloot    Ev

Dit is geen verhaal, maar een overpeinzing

Alle dagen feest    Gi

Ongeloofwaardig verhaal, donker ook, redelijk saai en afstandelijk, weinig emoties, eerder een verslag.

Alle dagen feest    Wi

Goed geschreven, op een enkel typfoutje na, mooi cirkelverhaal, met een bevredigend slot. Toch is het net iets te afstandelijk, om helemaal mee te voelen met deze hoofdpersoon. Dat komt omdat alle emoties zijn vermeden in dit verhaal. Het is, nogmaals een goedgeschreven, opsomming van feiten en handelingen. De lezer kijkt toe, is geboeid, maar leeft niet echt mee. Beste schrijver, ga door op deze toon, maar probeer er hier en daar wat emoties in te leggen. Toekomstige lezers zullen u dankbaar zijn.

Alle dagen feest    Jo

Een treurig verhaal, het is kort, maar het voelt lang. We zitten vast in de eindeloos lange dag van de hoofdpersoon die blijkbaar sinds kort alleen woont. Voor haar is de dag lang, ze stelt alles uit en dit alles weet de schrijver goed op papier te zetten. Een goede inzending.

Alle dagen feest    JK

Kort en bondig omschreven, de sombere gelatenheid van iemand die op de rand van opgeven functioneert. Goed gedaan.

Alle dagen feest    Pe

Een bijzonder verhaal, zonder morele pretenties, wat toch tot denken zet

Vuurtje    Ru

Vuurtje    Mi

Vuurtje    Sj

Vuurtje    Fr

De tekst loopt best vlot. Ik mis alleen wat spanning. Die zou er toch moeten zijn, met een knal? Iets meer actie of actieve hartkloppingen van de hoofdpersonage misschien?

Vuurtje    Ev

Leuk idee, sluitend verhaal en redelijk goed verteld. Toevalligheden in een verhaal moet je eigenlijk zoveel mogelijk voorkomen, een verhaal is er voor de orde in de chaos van ons erbarmelijke bestaan: in dit geval is het geloofwaardig gedaan, maar een andere wending zou zeker creatiever geweest zijn. Verder zou er in de eerste alinea natuurlijk  al iets van zijn verrassing moeten blijken, het is totaal onverwacht immers. En tenslotte: er is een onvoorziene ontmoeting met het potentiële slachtoffer; menselijk contact zou toch íets, hoe minimaal ook, moeten doen met de gemoedsgesteldheid van deze bommenlegger. Het zou iig het verhaal interessanter maken.

Veilig    Gi

Verhaal met weinig inhoud, lijkt eerder anekdotisch, zonder plot, zonder narratief, slechts één personage, weinig conflict.

Veilig    Wi

Dit is niet meer dan een overpeinzing, dat is nog geen kort verhaal. Door het afstandelijk woordgebruik komt de lezer helemaal niet in het verhaal. Zinnen zoals: “die zichzelf naar elkaar toe moesten bewijzen.” en “Zinloos geweld dat nog steeds mijn veiligheidsgevoel beïnvloedt,” en “ik rechtvaardig mijn handelen” komen gekunsteld over en houden de lezer op afstand.

Veilig    Jo

Angst tot leven brengen, dit is wat er in dit zeer korte verhaal gebeurt. De schrijver weet dit goed te doen. Er gebeurt amper iets, maar wat er gebeurt wordt geweldig opgeschreven.

Veilig    JK

Erg dun verhaal dit.

Veilig    Pe

Terence    Ru

Terence    Mi

Terence    Sj

Een gitaar is de hoofdpersoon en wordt door een andere gitarist bespeeld. Het duurt even voor het kwartje valt, tikje vergezocht maar toch, heel leesbaar.

Terence    Fr

Ik zie helemaal voor me hoe ze daar zitten, dus dat is goed gedaan. Echter: dit is meer een omschrijving van een performance, dan echt een kort verhaal heb ik het idee?

Terence    Ev

Er wordt vooral verteld door deze jonge schrijver, in plaats van getoond, de lezer kan het zo niet meebeleven we blijven hangen in de gedachten van Terence en daar gebeurt niet zoveel. We zitten in een concert, er is een gitaarsolo, een saxofoon, het publiek schreeuwt  'En het eindigde in een fantastische climax. 'O ja? , denkt de lezer schouderophalend, als jij het zegt.  Werk tóe naar die climax, maak er, in dienst van je premisse, een paringsdans van: laat de gitaar raggen razen kreunen gieren, de saxofoon huilen en gillen, het publiek loeien springen krijsen. Laat muzikanten en publiek zweten, hun shirts uittrekken en als tulband dragen, vul de lucht met de stank van pubers, laat de zwetende lijven elkaar raken. Schrijf zintuiglijk, daarmee trek je de lezer je verhaal in en het is goed voor je schrijfplezier. Gebruik metaforen: "Hij blaast een tenorsaxofoon en worstelt met deze grote toeter of het een lynx is die hem aldoor de strot wil afbijten " ( S. Carmiggelt). Kijk 's op deze site   https://schrijvenonline.org/tips/zintuiglijk-schrijven

Mirjam    Gi

Het stukje heeft zijn merites, niet als kortverhaal maar een onderzoek naar de taal en het karakter van een personage. Je kunt het gebruiken in een novelle of een roman. Maar an sich is dit geen kortverhaal, daarvoor ontbreken ruimte, het inkleuren van andere personages, een plot, conflict, een narratief.

Mirjam    Wi

Helemaal goed, niets meer aan doen! Met ‘Was het maar wat, dan zou het nog wat zijn, hè!’ als kers op de taart. Zo herkenbaar! Aan de meeste schrijvers probeer ik, in aanvulling op het beoordelingscijfer, nog wat suggesties mee te geven, verhaaltechnisch, of schrijftechnisch, maar voor u, beste schrijver, heb ik helemaal niets, behalve heel veel bewonderingspunten. Dit is perfect.

Mirjam    Jo

190 uitroeptekens en 67 vraagtekens, losse stukken tekst zonder kop en staart. Inhoudsloos en totaal niet de moeite waard. Ik vraag me af wat de schrijver met een verhaal als dit wil vertellen, ik kan er in elk geval helemaal niets mee.

Mirjam    JK

Ik snap de bedoeling van het cursief gedrukte maar dat maakt het lezen erg vermoeiend. In het begin kun je dat doen zodat de lezer doorheeft om wat voor figuur het gaat, maar daarna kunnen we het zelf wel invullen. Het hele verhaal lang bij elke zin de lezer dicteren waar de klemtoon ligt, is niet nodig en zelfs erg storend.

Mirjam    Pe

Versailles    Ru

Versailles    Mi

Versailles    Sj

Versailles    Fr

Dit is wat lijkt op een soort warrige koortsdroom. Wel een van de meer originelere verhalen van deze maand. Je verplaatst je net niet soepel in alle zienswijzen. Ik heb de tekst drie kee rmoeten lezen, en nog steeds snapte ik het niet helemaal.. Maar een eigen stijl, dat heeft deze schrijver wel gevonden.

Versailles    Ev

Wat is hier hier het verhaal? Wat wil je ons vertellen? Wat is de plot? Wat is het belang van 11 oktober, dat de ik jarig is, van de trein als metafoor,  het liedje, de man met tonijn, wie zijn die twee vage verloren liefdes, ... wat boeit dit alles de lezer?   En wat stáát er eigenlijk in de laatste alinea's: 'waar jij je gebeeldhouwde hof op de dag van je geboorte vestigde.' En hoezo was jij een brandend paleis, waarom zullen haar ogen branden, waarom staat dat er twee keer? Ik ben dol op poëtisch taalgebruik, maar nooit wanneer dat ten koste gaat van de vertelling.

Veroordeeld vooroordeel    Gi

Weinig inhoud, dit continu vervelend moralisme.

Veroordeeld vooroordeel    Wi

Wat moet je met een kort verhaal, waarin het woord fout’ (al dan niet in samenstelling) maar liefst 65 keer voorkomt! Herhaling kan soms humoristisch zijn, maar dat is het hier niet. Herhaling kan ook een concept zeer benadrukken, maar dat is hier niet het geval. Het verhaal kabbelt maar voort en bij elke nieuwe ‘fout’ neemt mijn goesting om verder te lezen af. Dat wordt nog eens versterkt door de directe aanspreking van de lezer en de daarbij behorende dwingende teksten over wat de lezer moet denken en voelen. Ik hou er als lezer niet van ergens toe gedwongen te worden. Natuurlijk, schrijftechnisch is dit een perfect verhaal. Ik heb geen enkele schrijffout ontdekt (wat niet wil zeggen dat ik er niet een over het hoofd zou kunnen hebben gezien). Deze schrijver heeft een uitstekende beheersing van het Nederlands. Maar verhaaltechnisch voel ik slechts ergernis, en dat geldt ook voor de gekunstelde titel.

Veroordeeld vooroordeel    Jo

De schrijver neemt ons mee naar een personage en vertelt eindeloos lang over haar. Het gaat eigenlijk nergens over en het is vooral dodelijk saai.

Veroordeeld vooroordeel    JK

Fout verhaal.

Veroordeeld vooroordeel    Pe

Een indringend verhaal, waarin de lezer op een ongemakkelijke wijze wordt aangesproken op zijn, alrijd aanwezige, vooroordelen

Een weloverwogen beroepskeuze    Ru

Een weloverwogen beroepskeuze    Mi

 Het verhaal komt wat traag op gang, wordt in het midden boeiend en grappig en heeft een mooi slot.

Een weloverwogen beroepskeuze    Sj

Een leerling overweegt het beroep van plofkraker te kiezen, zo de beroepen-voorlichter jennend en schaak-mat zettend. Prikkelend, aantrekkelijk om te lezen, goed verwoord. Compliment!

Een weloverwogen beroepskeuze    Fr

Om de tekst wat actiever te maken, zou de schrijver van deze tekst wellicht kunnen beginnen met de zin: “Ik zit eraan te denken om plofkraken te gaan plegen,” sprak de jongen rustig. Dat trekt je meteen in de actie, meteen in het verhaal. En meteen in waar de tekst naartoe beweegt. Verder vind ik de inhoud origineel. Genoeg om mee te werken, denk ik!

Een weloverwogen beroepskeuze    Ev

 Het intro moet ook tussen aanhalingstekens, en wanneer je zo specifiek de school benoemt dan moet dat een reden hebben voor je verhaal en dat heeft het niet. Verder zeker een leuk gegeven voor een verhaal, ook prettig verteld, maar het is onaf... op deze manier is het een anekdote, voor een verhaal is meer spanning, actie, meer zintuiglijke beleving nodig.

Een weloverwogen beroepskeuze    Gi

De intro is te lang. Teveel dialooglabels (enthousiaaste toon/rustig/lachte vriendelijk/meesmuilend) Schrap deze, laat in de dialogen doorschemeren hoe het gedrag van spreker is.  Je hoef je nooit meer te werken: kromme zin. Een goed verhaal moet meerdere keren geredigeerd worden. Het einde deugt niet, dit is een abrupt einde, het wordt niet afgerond.

Een weloverwogen beroepskeuze    Wi

Goed begin, leuk uitgewerkt, goed slot. Maar wel enkele opmerkingen: waarom het niet geïdentificeerde provinciestadje, maar wel de school in Huizen identificeren? Ook enkele taalfouten: toen ik jouw leeftijd had, niet was; vrijgescholden moet kwijtgescholden zijn; ‘Je hoef je nooit meer te werken.’ Verder vond ik het betoog van de beroepskeuzeconsulent wat te lang en ook boekentaal. Probeer de taal wat aan te passen aan het niveau van de klas. Overigens kennen we geen groep 10 in Nederland, we gaan hier tot groep 8 en op de middelbare school begint het gewoon weer bij groep 1.

Een weloverwogen beroepskeuze    Jo

Het begin is saai, maar als een van de leerlingen aan het woord komt, wordt het verhaal de moeite waard. Hoewel ik het laatste deel met een kleine glimlach gelezen heb, is het niet voldoende voor een goed verhaal. Het tweede deel is ongeloofwaardig en mede daarom komt het niet uit de verf.

Een weloverwogen beroepskeuze    JK

Een weloverwogen beroepskeuze    Pe

 Aardig verhaal, maar het eind plot wat zwak.

2084    Ru

2084    Mi

 Hilarisch, mooi verhaal!

2084    Sj

Verlicht despotisme om de leefomgeving van de mensheid te redden. Aansprekend thema maar jammer genoeg wat vlak uitgewerkt.

2084    Fr

Mooie boog, van een huwelijkstwijfel tot conclusie. Goed gedaan en ook mooi die politiek erin verweven. Het verhaal maakt nieuwsgierig, maar geeft wel echt weinig weg.

2084    Ev

 Dit is geen afgerond verhaal, het lijkt op een eerste hoofdstuk waarin de basis voor de rest van de roman gelegd wordt.

2084    Gi

Accuraat beschreven, maar het blijft een beschrijving, een relaas. Ik wil een kortverhaal. Dat bevat emoties, en toont die. Hie ris een zakelijk hoofdpersonage aan het woord.

2084    Wi

Ik ben altijd blij met SciFi-verhalen in deze wedstrijd. En de eerste alinea begint goed, zet gelijk de toon. Jammer dat de schrijver daarna zoveel woorden besteedt aan politieke uitleg: een deel van de tweede en fe derde alinea en de vierde alinea zijn daar aan gewijd, in boekentaal. Pas bij de laatste regel van alinea 4 komt er een beetje spanning in het verhaal. Helaas gaat dan de vijfde alinea door in diezelfde boekentaal. Maak het verhaal en de dialogen wat levendiger, schrijver, geeft de hoofdpersoon en zijn vrouw echte zinnen met gevoel en frustratie en emotie! Tenslotte is de laatste zin overbodig. Het is een leuk thema, beste schrijver, maar de uitwerking kan beter, vooral levendiger!

2084    Jo

We zitten in de toekomst en de schrijver heeft een duidelijk beeld hiervan op papier gezet. Het is jammer genoeg alleen dit beeld, er is amper een verhaal omheen geweven. Dit is niet voldoende voor een goed verhaal, hoe interessant het gegeven ook is.

2084    JK

2084    Pe

Kleine Kas    Ru

Kleine Kas    Mi

Kleine Kas    Sj

Ambtenaar werkt mee aan het afkopen van de AOW via vrijwillig vroeg doodgaan door ouderen. Natuurlijk wordt hij genept, komt daar op het einde achter. En dan wordt het 'wat zit er voor mij in...' Leuk gevonden, naar het einde toe tikje flauw uitgewerkt.

Kleine Kas    Fr

Redelijk komische insteek voor een treurige gedachte. Goed opgeschreven, zonder het zwaar te maken. In een eigen stijl, dat lees je er vanaf,

Kleine Kas    Ev

 Erg leuk bedacht! En goed verteld. De verwijzingen naar de markt zijn  grappig, plot prima uitgewerkt. Van Deutekom is geen karikatuur, maar een herkenbaar personage, geschikt om meerdere avonturen te beleven  ; ) (Ik weet vrij zeker dat ik al meer verhalen van deze schrijver ben tegengekomen)

Kleine Kas    Gi

Mooi begin, meteen spanning opgebouwd. Besloten: besloot. (verkeerde samentrekking). Tof verhaal, grappig ook. Soms is ongeloofwaardig leuk.

Kleine Kas    Wi

Ja, leuk hoor, mooie spanningsboog, zeer bevredigend slot. Ik denk de verhaalstem te herkennen van een schrijver die eerder heeft meegedaan aan deze wedstrijd. En dat is een compliment: een herkenbare verhaalstem, niet veel schrijvers halen dat niveau! Een paar opmerkingen om het verhaal nog beter te maken: Al in vele geschriften is de naam Van Deutekom gebruikt voor een suffe ambtenaar. Dat is onderhand een cliché geworden. Het verhaal gaat over een nieuw systeem met een verlaagde AOW-leeftijd, daar past de term ‘referendaris’ niet bij. Mogelijk wordt die term nog wel gebezigd in zwaar ambtelijke kringen, maar die vermenging van nieuw en ouderwets werkt niet. Althans, niet voor mij. Eigenlijk geldt datzelfde voor Grote Kas en Kleine kas, maar dat heeft, u, beste schrijver, zo mooi toegepast in dit verhaal, dat dat zeker moet blijven. Verder zit er een klein verhaaltechnisch foutje in: Bij Kwakernaat was het van belang dat Van Deutekom de leiding heeft (chef op vakantie) om zijn Kleine Kas plan uit te voeren. Was bij Wiemer en de klantjes daarna die vakantie dan niet meer nodig? Kortom, kon Van Deutekom als referendaris tweede klas, zelfstandig geld uitgeven, of kon hij dat slechts als plaatsvervangend chef? Verder op twee plaatsen Engelstalige uitdrukkingen, waar prima Nederlandse uitdrukkingen voor bestaan. Ik blijf nu eenmaal strijden tegen vervuiling van het Nederlands met teveel Engels. De zin: “Hij wist ineens wat hem te doen stond” is jammer, alsof Van Deutekom niet alles met voorbedachten rade deed. Dus ik vind “Hij wist wat hem te doen stond” beter. “Van Deutekom onderdrukte een snik en verbrak de verbinding,” is overbodige uitleg. Slechts kleine opmerkingen in een heel goed verhaal.

Kleine Kas    Jo

Heel leuk bedacht verhaal, dat wat langdradig is, maar een geweldig eind heeft. Het is leuk om te lezen, maar het is geen geweldig verhaal. Het idee is goed, het leest lekker door en zoals al gezegd, ook het einde is de moeite waard. Gewoon een lekker verhaal.

Kleine Kas    JK

Kleine Kas    Pe

Heel leuk, met spanning geschreven verhaal en een toch nog onverwacht einde.

de rode tanga    Gi

Leuk begin, aannemelijk ook. Ik zou niet reppen over haar man en kinderen, ze zijn niet relevant, dat ze gescheiden is, zegt genoeg. Ook de toestand met Dolf lijkt me op dit punt overbodig. Ik lees verder. De beschrijving van de ruimte mag ook ingekort. Ik blijf wel benieuwd, dat doe je goed. Als Hanna de tepels bewerkt, krijgt zij dezelfde reactie. Heu... kan eigenlijk niet hé, hij was al stijf. Laat hem nog harder worden, dat geloof ik wel. Het is geen tachtiger, hé. Wat er dan volgt met de volgende klant, is verrassend en leuk. Tof einde.

de rode tanga    Wi

Exact 3000 woorden inclusief titel, maar het hadden er gemakkelijk 500 of zelfs 1000 minder kunnen zijn, zonder de essentie van het verhaal aan te tasten. Er staan veel overbodige zinnen en zinnen met onnodige uitleg in dit verhaal. Neem nou dit soort zinnen die niets toevoegen: “Als ze een plekje hebben gevonden in de koffietent en hun bestelling gebracht is” en “‘Nou, dan stap ik nu op, kijken of ik nog mijn slag kan slaan in de kledingzaken.” En “De grote rugspier, wat was de latijnse naam ook alweer? Het schiet haar te binnen: Latissimus dorsi.” Verder kan dit verhaal ook wel wat ‘show don’t tell' gebruiken, bv bij zinnen zoals: “Hij had haar veelbetekenend aangekeken,” “ondeugende ogen”. En ik zie af en toe erg stijf woordgebruik: het nuttigen van het ontbijt, ‘de seksuele aantrekkingskracht tot haar man.’ Het slot zie je van verre aankomen, met name door de titel, die het eigenlijk al helemaal weggeeft.

de rode tanga    Jo

Het verhaal is wat langdradig en halverwege weet je als lezer al welke kant dit opgaat. Het einde is dan ook geen verrassing en voor te zoetsappig. Het verhaal had flink korter gemogen. Het is jammer dat de schrijver kiest voor dit einde, het past bij het verhaal, dat wel, maar het ligt zo voor de hand dat het amper iets toevoegt.

de rode tanga    JK

de rode tanga    Pe

Een goed, met spanning geschreven verhaal, maar het plot was toch wel een beetje voorspelbaar.

de achtentachtig vrienden    Gi

Tof, je begin, origineel perspectief.  Het verhaal gaat mooi verder. Het einde is niet af. Je moet een ander slot bedenken, nu lijkt er een wachttijd te zijn, een wachttijd waarmee je afsluit. Jammer.

de achtentachtig vrienden    Wi

Ontdaan van de mooie muziekreferenties is dit een heel dun verhaaltje over een pianoleraar en een studente, waarvan de studente de cliché avances van de leraar afwijst. Meer is er niet. We leren niet waarom, we leren niets over de achtergrond of emoties van de leraar en eigenlijk ook niets over de hoofdpersoon zelf. Ik vond het vertelperspectief vanuit het klavier eerlijk gezegd niet erg interessant.

de achtentachtig vrienden    Jo

Een prachtig, verstild liefdesverhaal, op een bijzondere manier verteld. Heel goed gedaan, met veel plezier gelezen.

de achtentachtig vrienden    JK

de achtentachtig vrienden    Pe

Een heel grappig verhaal, vanuit een bijzonder perspectief, het einde had misschien wat sterker gekund 😎

ontsnapt    Ru

ontsnapt    Mi

 Boeiend verhaal, goed opgebouwd met een mooie plotwending die ik niet had voorzien. Fijne schrijfstijl.

ontsnapt    Sj

Een timide nakomertje durft zich niet te laten zien en krijgt tik na tik. Net als ze opkrabbelt volgt de genadeklap. Het verhaal begint iets te mooi-schrijverig, het is even doorzetten voor het echt gaat boeien. Uiteindelijk trok het me naar binnen, waardoor de sneue ontknoping invoelbaar werd.

ontsnapt    Fr

Met vlagen mooi en speels en ook op sommige momenten juist enigszins stijf en langzaam. Mooi om wat meer te variëren in stijl.

ontsnapt    Ev

na de duinen komt het licht    Ru

na de duinen komt het licht    Mi

na de duinen komt het licht    Sj

na de duinen komt het licht    Fr

Ik vind de achterliggende gedachte en de boodschap mooi van dit verhaal. Wel merk ik dat het - vooral aan het begin - een beetje op poëtisch vlak blijft hangen en minder de diepte in gaat. En minder ons de hoofdpersonage(s) laat kennen. Dat mag wat uitgebreider.

na de duinen komt het licht    Ev

alle dagen feest    Ru

alle dagen feest    Mi

alle dagen feest    Sj

alle dagen feest    Fr

ik vind de titel van deze tekst erg treffend. Ik vind de tekst op zich interessant. Het leest vlot. Alleen: het voelt erg gefaseerd, erg opgebroken. Waardoor ik er net niet helemaal goed inkom.

alle dagen feest    Ev

perfecte imperfectie    Ru

perfecte imperfectie    Mi

perfecte imperfectie    Sj

De hoofdpersoon mag zijn liefde éen zomer beleven, daarna neemt de dood zijn vriend tot zich. De zoektocht naar het imperfecte in de geliefde krijgt net iets te veel nadruk,waardoor het wat langdradig wordt. Overigens een prima verhaal, ook qua taalgebruik.

perfecte imperfectie    Fr

Mooi verhaal, treffend. Wat ik mooi vind eraan is dat het me heel erg vaak achterlaat met nieuwsgierigheid. Het geeft niet alles weg, maar genoeg om interesse te houden

perfecte imperfectie    Ev

soep    Ru

soep    Mi

soep    Sj

Burenhulp: waar een gebrek aan assertiviteit al niet toe kan leiden, het gevolg is dat goed bedoelde hulp onspoort. Leuk thema, prikkelend, het verhaal slaat meteen aan. Op een enkel taalkundig rammeltje na prima geschreven!

soep    Fr

Deze tekst is eenvoudig en complex tegelijk. Je vergeet dat je iets aan het lezen bent en dat is een goed teken.

soep    Ev

Erg leuk bedacht, heel herkenbaar, grappig en een beetje triest, maar toch…  het verhaal zo in tweeën knippen vind ik eigenlijk weinig elegant. Een gevorderd schrijver creëert een structuur waarbinnen de beide buren binnen één verhaal aan het woord gelaten worden, niet in  twee. aparte verhalen. Hier is ervoor gekozen elke gebeurtenis van het gezichtspunt van de ander  te voorzien, dat is overbodig en er zijn meerdere, creatievere mogelijkheden waardoor het verhaal aan kracht zou winnen, Nu leest het deel van de buurvrouw als slechts een variatie op wat we net al gelezen hebben.en dat boeit minder.

Afbeelding

Georges Perec (7 maart 1936 - 3 maart 1982) was een Frans auteur.

Perec was een zoon van Poolse Joden die naar Frankrijk waren uitgeweken. Zijn vader sneuvelde in 1940, zijn moeder werd gedeporteerd in 1943 en vergast. Hij groeide op bij een oom en tante.

Zijn romandebuut in 1965, Les Choses, Une histoire des années 60, beschrijft het ontstaan van de consumptiemaatschappij aan de hand van een eenvoudig verhaal over 'de dingen', statussymbolen die aan de ambities van de hoofdpersonen (een jong koppel) beantwoorden. Het was een sociologische roman die de Prix Renaudot kreeg.

In 1967 werd Perec lid van 'OuLiPo','Ouvroir de Littérature Potentielle' en werd daarvan, naast Raymond Queneau, de bezielende kracht. Ook Marcel Duchamp en Italo Calvino maakten deel uit van die club.