Jurycommentaar november 2024

Hieronder vind je het jurycommentaar van november. Je kunt het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken. Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jurylid-coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Sommige verhalen ontvangen meer commentaar dan andere. Dit komt omdat onze juryleden in twee groepen verdeeld zijn en elk de helft lezen. Na deze eerste lezing hevelen we de beste vijf verhalen van elke groep over naar de andere helft. Deze beste verhalen (de verhalen van de shortlist dus) hebben twee maal zoveel commentaren.

Let op: lezen is voor eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan eventueel een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Het commentaar

mijn tijd is op    Sj

Relativerend verhaal over de dood. Nuchter beschreven in heldere taal.

mijn tijd is op    Fr

Mooi, vlot lopend verhaal. Ik glijd erdoorheen. Mooi rond gemaakt met 'de tijd is op'.

mijn tijd is op    Pe

mijn tijd is op    To

Geesten bestaan niet    Gi

Je perspectief hinkt wat op twee vertelstijlen. Het perspectief ligt bij de moeder, we weten als lezer wat ze denkt en voelt. Je beginregels spreken van een verteller die van buitenaf observeert. Schrap dus 'haar zoon Johnny', want zo denkt een moeder niet. Johnny volstaat hier.  Ook die zinssnede 'met haar baan en huishouden', dit is duidelijk informatie voor de bühne. Mara lag nog lang wakker en maakte zich zorgen om haar zoon. Dat weten we al door de vragen die ze zichzelf stelt. Dit is nu eens een goed voorbeeld van 'show, don't tell'. Eerst toon je dat de moeder zich zorgen maakt: goed gedaan. Vervolgens vertel je het nog eens de lezer, moest ie het nu nog niet begrepen hebben. Geef ruimte aan je lezer, leg niet alles uit. ga nu eens door je tekst en kijk na waar je het verhaal toonde, waar je het verhaal vertelde en schrap het vertelde. Er zijn wel uitzonderingen: als je een voorgaande fase wil duidelijk maken mag je dat vertellen, zoals in de vader die nauwelijks omkijkt naar zijn zoontje. Ook bij de alinea 'na de lunch' is veel te lang en uitleggerig. Ook nog wanneer ze de kinderkamer gaat opruimen, al haar gedachten: veel te lang, te saai en dan krijg ik al zin om ermee te stoppen. Je bent helder genoeg zonder al die rompslomp. 'Dat klonk Johnny wel goed in de oren': hoe weten we dat? We kunnen niet in zijn hoofd kijken, het perspectief ligt bij de moeder. laat hem juichen, weet je nog: show it!   

Geesten bestaan niet    Wi

Toen er na bijna 1300 woorden nog steeds niets was gebeurd, ben ik gestopt met lezen.  Alles wordt uitgelegd, alles wordt benoemd, alles wordt voluit uitgeschreven. Geen spanning, geen bijzondere observaties of perspectief, geen ontwikkeling, het kabbelt maar voort. Klein voorbeeld, neem nou deze zin: “Het was gelukkig niet al te druk in de parkeergarage toen Mara daar om half twaalf aan kwam.” Het is voor het verhaal (tot dan toe) totaal onbelangrijk dat het half twaalf was, of het druk was en ook waar ze parkeerde. Waarom moet ik dan zo’n zin lezen? En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Daar ga ik dus mijn tijd niet aan besteden. Als er toch nog een verhaal op gang is gekomen na die vele honderden lege woorden, dan spijt me mijn voortijdig stoppen dat voor de schrijfster. Maar begin eens om minstens de helft van de zinnen weg te strepen in dit verhaal.

Geesten bestaan niet    Jo

Een verhaal waarin het bovennatuurlijke een rol speelt. Het blijft een uitdaging, omdat je als schrijver de lezer mee moet nemen. Het moet bijzonder en geloofwaardig zijn. In dit verhaal is het geloofwaardige goed gelukt, alles klopt en het is evenwichtig verteld. Jammer genoeg is het niet echt bijzonder, het is eigenlijk precies wat je kan verwachten in een verhaal als dit.

Geesten bestaan niet    JK

Vlot geschreven, leest lekker weg. Enige minpuntje vind ik dat de twist op het eind niet heel erg verrassend is. Desalniettemin een degelijk verhaal.

Het eiland    Sj

Een dochter bezoekt haar stervende moeder op het eiland van haar jeugd, maar het contact was al gemankeerd en blijft dat ook. Goed beschreven, invoelend, als lezer ga je erin mee. Prima!

Het eiland    Fr

Het verhaal heeft iets poëtisch. Maar wat ik ook altijd met poëzie heb, is dat het mij onderweg kwijtraakt. En dat is in dit geval ook enigszins zo. Soms mis ik een soort kalme en eenvoudige basis. Een startpunt en een eenvoud. En dat kan dit verhaal nog wel gebruiken

Het eiland    Pe

Het eiland    To

Je kan goed schrijven. Het dialoog is realistisch en de zinnen strak. Toch merkte ik dat wat context miste om betrokken te raken bij het plot. Ik snapte onvoldoende wat de familiesituatie moeilijk maakte. Waarom de moeder haar liefdesbrief en uitnodiging verstopte. Tuurlijk snap ik het moeder die vecht tegen lege-nest-syndroom wel, maar het voelt iets te algemeen; wat maakt dit verhaal speciaal? wat maakt dit specifieke verhaal het lezen waard?Maar er zit zeker een heel goed verhaal in en schrijven kan je zeker! En daarnaast vind ik de stukken met de psychotherapeut een beetje cliché. Dat is vaak genoeg gedaan, en voegt in dit verhaal imo niet heel toe. Maar dat is deels smaak.

Wat kan er gebeuren in 100 meter    Gi

Je ziet in de verte, en dan ga je vertellen dat het toch niet zo ver is. Beslis zelf of het ver is of niet. Ga niet dingen schrijven als 'mischien was het zo, maar het kon ook anders zijn. De lezer wil sfeer spanning, vragen, interessante personages, een saillante beschrijving. Je begint met een uitgezoomd beeld door die 'je' te gebruiken.  Vervolgens spring je naar de personale vorm en zitten we in het hoofd van dat meisje. Vervolgens weer na een derde instantie die voorspelt wat er later gaat gebeuren, een instantie die observeert. En dat alles in een verhaal van geen half blaadje. Een filosofische beschouwing over de psychologie van de mens. Over wat ons bij blijft. Dat vind ik goed, maar door de bondigheid van je verhaal ben je verplicht om te snel te wisselen van perspectief.  De lezer knikt en gaat weer over naar de orde van de dag. Ik zou dit eerder een column noemen dan een kort verhaal.

Wat kan er gebeuren in 100 meter    Wi

Mooi hoor, maar het kan nog net iets beter. Het verhaal begint in de twee persoon, maar gaat vervolgens verder in de derde. Liever niet doen, vervang de zin ‘je ziet in de verte’ door iets anders. Eerst is er een kindje en een klein meisje, later blijkt dat een jongen en een meisje te zijn, dus vervang ‘kindje’ door ‘jongen’. Verder vind ik sommige zinnen te lang, wat het lezen moeizaam maakt. Knip ze op en je hebt een prachtig verhaal! Verteld vanuit het perspectief van de alwetende verteller en dat is goed gedaan. Weer eens wat anders dan al die verhalen die vanuit de eerste persoon worden verteld.

Wat kan er gebeuren in 100 meter    Jo

Een korte impressie, veel meer is dit niet. Het lijkt eerder de opmaat tot een verhaal dan een verhaal zelf. De typeringen zijn niet verkeerd en de schrijver heeft niet veel woorden nodig om een sfeer te creëren. Het is niet voldoende.

Wat kan er gebeuren in 100 meter    JK

Verhaal met potentie maar het is te kort om binding te krigen met de personages. Als de emoties en gevoelens van zowel de dochter als de vader verder uitgewerkt worden, door bijvoorbeeld verder uit te weiden over zijn verleden en toekomst (hoe is hij zo geworden en hoe heeft dat moment hem later beïnvloed?) en ook door uitgebreider te beschrijven wat later de impact is geweest op haar leven, dan denk ik zeker dat dit een verhaal kan worden waardoor de lezer geraakt wordt.

Onder de kurk    Sj

Onder de kurk    Fr

Ha, wat een heerlijk klein stukje persoonsomschrijving. Je gaat gedurende het verhaal steeds meer te weten komen en dus ook houden van het personage. Mooi ook hoe de ik-persoon een bijpersoon wordt, en Ome Cor het hoofd van het verhaal. Wat mij betreft mag het kurk-stuk nog wel wat meer uitgewerkt worden. Wat spannender, iets meer conflict óf juist mysterie krijgen.

Onder de kurk    Pe

Onder de kurk    To

Ongrijpbaar    Gi

Er klopt iets niet, vertel je. Haar leeftijd misschien? 17 lentes keer 52 weken is lang geen duizend weken.  Zelfs in de week voor ze achttien wordt nog niet. Je stijl klinkt goed, korte zinnen, niet teveel rompslomp. Leest vlot. Beetje weinig vlees aan, weinig plot, geen beschrijving. Leuke woordspelingen dat wel. Tussen de regels door leren we het hoofdpersonage kennen: cynisch, kil. Dat heb je ook goed gedaan. Maar het blijft me toch wat teveel spielerei, teveel anekdote.

Ongrijpbaar    Wi

Te weinig, te mager, geen verhaal. Best leuk opgeschreven, maar ook niet meer dan dat. Een niemendalletje dat snel vergeten zal worden. Ik ben niet betrokken, niet gegrepen, niet vermaakt of geëmotioneerd door dit verhaal. Ik denk niet dat ik morgen nog weet waar dit verhaaltje over ging.

Ongrijpbaar    Jo

Een aardige woordspeling in de titel van dit verhaal, dat niet boeiend wil worden. Het zijn vooral wat bespiegelingen en een wat flauw einde.

Ongrijpbaar    JK

Om in het thema van het verhaal te blijven: het is volstrekt ongrijpbaar en biedt de lezer geen enkele houvast. Het roept alleen maar vragen op, en wat de schrijver nu eigenlijk wil zeggen blijft een raadsel. Een foto meesturen is ook niet nodig.

Barones    Sj

Barones    Fr

Op zich is het een vermakelijk verhaal. Je ziet de ballon gaan en je voelt de eerste spanningen en twijfels rondom het missende bucketlist-item. Het verhaal wordt echter afgerond met een plot rondom hoogtevrees, waar aan het begin niet eens over gesproken werd. Daarnaast werd ik misleid door het noemen van barones/Frank Lodewijk, het leek er daardoor op alsof ik een stuk ging lezen uit een andere tijd. Tot het stukje 'kantoor' werd genoemd en e-mail.

Barones    Pe

Barones    To

Er zit een spanningsboog in het verhaal en de angst voor het vliegen zorgt ervoor dat je wil doorlezen. Alleen zijn alle zin te plat, er zit weinig gevoel in: “Ik bestelde een menu met zalm en dat was overheerlijk” zegt niks. Laat het of achterwege of vertel wat er zo lekker aan is, en demonstreer hoe dit de verhaallijn verder brengt. Zinnen als: “dit was echt zo eng en ik vind het niet leuk!” zijn te oppervlakkig, zo denken mensen niet. Maakt het of directer: “Jezus, wat hoog!” of dieper: “Ik voel me zo klein, zo onmachtig, ik raak de controle kwijt”. Het voelt nu te onpersoonlijk.

De bruine kroeg    Gi

Vermijd woorden als gelach en geklets, zeker omdat het je mooie tekst verminkt. Voor het overige een poëtische beschouwende tekst, sfeervol. Niet echt een verhaal, maar een herkenbare observatie.

De bruine kroeg    Wi

Een schets die best zou passen in een lang verhaal, een complete roman zelfs. Op zichzelf staand is dit geen verhaal, slechts een beschrijving. En in die beschrijving weet de schrijver best een mooi beeld op te roepen, al is dat niet verschoond van clichés.  Er gebeurt verder niets, geen spanning, geen tegenstelling, geen ontwikkeling van karakters, geen bijzonder perspectief, geen originele gedachte, geen leuke twist, en dus is dit niet een verhaal.

De bruine kroeg    Jo

Dit verhaal gaat over een kroeg en ook nu weer vooral bespiegelingen. Net als bij een eerder ingestuurd verhaal is dit vooral een opmaat tot een verhaal. In een kort verhaal hoop je echt iets te lezen, dit is alleen een typering van een bruine kroeg, die een rol kan krijgen in een veel langer verhaal.

De bruine kroeg    JK

Een wel erg geromantiseerd beeld van mensen onder invloed die de realiteit even proberen te ontvluchten. Dun verhaal dat eigenlijk los zand is van aan elkaar geplakte, zo mooi mogelijk geformuleerde zinnen.

een sterke vrouw    Sj

een sterke vrouw    Fr

Wat een opbouw. Ik vind dit verhaal echt heel goed. Het loopt, het maakt nieuwsgierig en er zit genoeg vaart in. En je wilt doorlezen. En het heeft een met zwarte humor ondergedompeld einde, waar ik ook wel goed op ga.

een sterke vrouw    Pe

een sterke vrouw    To

Het is goed geschreven maar niet helemaal mijn stijl. De dynamiek tussen man en vrouw wordt wel beschreven, maar er is geen conclift, geen plot, alleen maar een beschrijvende toon. Ook het einde kwam niet echt als een verassing. De laatste twee zinnen vond ik wel enorm sterk.

Een dame zonder hoofd    Gi

Vermijd herhalingen als 'Het was druk op de weg, het was spitsuur. 'Spitsuur volstaat. Ik was een jaar of zes toen ik te voet naar huis ging? Kromme zin, nu lijkt het of hij alleen dan een jaar of zes was. Splits beide zinnen. Dan een enge gebeurtenis. Zwaar ongeval. Bloed, een hoofd gescheiden van het lichaam. En that's it. Geen verhaal, want geen ontwikkeling, weinig personages. Op een site voor korte verhalen, wat dit zeker niet is. 

Een dame zonder hoofd    Wi

Een anekdote is niet een kort verhaal. Dat is al vaak door meerdere juryleden bij een heleboel inzendigen opgemerkt en toch komen er elke maand weer aangeklede anekdotes binnen. Dit is er weer zo een. Een lugubere anekdote, maar zonder enige emotie verteld; de lezer leest het, maar voelt niets. Ik kan alleen maar hopen dat toekomstige inzenders eerst deze pagina met jurycommentaar doorlezen, voordat ze hun verhaal inzenden.

Een dame zonder hoofd    Jo

Een jongen is getuige van een naar ongeluk. In dit verhaal wordt dit kort verteld, heel kort, vrijwel zonder emoties en vooral daarom is dit verhaal niet goed genoeg. Je voelt als lezer aan dat dit zijn doorwerking heeft op het leven van dit kind, op welke manier blijft in het midden.

Een dame zonder hoofd    JK

Een echte herinnering? Of een verzonnen herinnering? Hoe dan ook, niet echt een verhaal. Hoewel ik zelf 30 jaar Eindhovenaar ben geweest en het verhaal bij mij dus direct met een voorsprong startte, kan ik hier echt niks van maken, helaas.

Ik kom    Sj

Ik kom    Fr

Soms is de hij/zij perspectief lastig te volgen. Wie volgen we nou exact aan het begin. Naarmate het verhaal vordert wordt dit iets duidelijker, echter zorgt dit wel voor een ingewikkelde start met lezen.

Ik kom    Pe

Ik kom    To

Ik vind het concept goed en er zit ook iets dromerigs in het proza dat goed werkt. Tegelijkertijd zou ik de personages die protagonist tegenkom iets verder uitgewerkt willen zien. Door kleine herinneringen te omschrijven waarom die personen daar zijn maak je het verhaal intiemer, en geef je ’t hoofdpersonage meer karakter. In plaats van praten over de expressieve ogen (Waarom zijn de ogen expressief? De kleur? De vorm? De uitstraling? Probeert het meer grafisch te maken) zou je ook iets kunnen proberen als: “De verwarring in zijn ogen herinnerde me aan vier vwo, die keer dat…” en dan iets van een gedeelde geschiedenis.Ook moet het dialoog strakker en realistischer. Een zin als ‘ons contact was verwaterd’ kan eruit. Dat blijkt al uit de context en maakt het geforceerd. Mensen zeggen dat soort dingen niet zo letterlijk.

Scherven    Gi

Die eerste alinea is een infobom. Schrap zoveel mogelijk van dat inlichtingenbureau wat niet relevant is, of wat de lezer later wel te weten komt, door de context of in de dialogen. Schrap ook bijwooeden, ze doen er niet toe. vb: steeds, tegenwoordig. Voorde rest een leuk maar iets te uitgebreid relaas over een vaas.

Scherven    Wi

Gelijk alle namen noemen in de eerste zin. Zo saaai. Breng er iets meer spanning in door dat te doseren! Verder is het een lang uitgesponnen anekdote, met een cliché einde. Wel in foutloos Nederlands en dus heb ik schrijftechnisch geen opmerkingen. Verhaaltechnisch is er echter weinig te beleven. En ook de geloofwaardigheid is een probleem: zou een vervalser een briefje in een vaas stoppen om aan de koper te laten weten dat het een vervalsing is? Ik heb zo mijn twijfels...Beste schrijver, gebruik uw schrijftalent liever voor een spannender verhaal, dan wil ik dat graag volgende maand lezen.

Scherven    Jo

Het verhaal is wat langdradig en halverwege denk je als lezer het einde te weten. De schrijver weet er gelukkig een andere twist aan te geven, waardoor het verhaal uiteindelijk toch de moeite waard is. De twee verhaallijnen die uiteindelijk samenkomen, kunnen een stuk korter verteld worden, dat zou het verhaal krachtiger maken.

Scherven    JK

In het begin dacht ik dat dit een oersaai verhaal zou worden. Want vazen behoren tot de meest oninteressante dingen die ik kan bedenken. Maar dan komt er toch wat spanning in het verhaal en wil je weten hoe het afloopt. Zeker geen slecht verhaal!

Hij    Sj

Hij    Fr

Ik vind het perspectief waarin de schrijver schrijft erg interessant.

Hij    Pe

Hij    To

Ik vind het verhaal fijn, dromerig geschreven. De jij-vorm werkt goed. Ik was tot het eind geïnteresseerd. Dus het verhaal is goed. Toch heb ik wat verbeterpunten: op veel momenten zeg je veel van hetzelfde zoals: “maar nu zonder de verwarring van toen. Het was een moment van helderheid,” je kan 1 vd 2 weglaten. In de 2e alinea gebruik je eerst kalm en daarna teder en voorzichtig: dat is drie keer ongeveer hetzelfde woord. Dat is niet nodig. Ook uit de context blijkt dat het allemaal zacht en lief is. Daarnaast is het verhaal zonder conflict geschreven. Alles is lief en goed en leidt naar een teleologisch eindpunt. Halverwege wist je al wat er zou gebeuren en dat het goed zou komen. Dit haalt de spanning van het verhaal weg. Het zou, mijns inziens, nog beter zijn als er iets van spanning gecreëerd wordt, ofwel in het plot, ofwel in de vertelwijze.

Ueno park, Tokyo    Gi

De bijzin 'toen ze verongelukte' zou ik schrappen. Hij en zijn liefste weten dat. Ik begrijp dat dit nodige info is voor de lezer, maar hou die nog wat achter, dat maakt een en ander prangender. Het is stervensdruk, schrijf je. In de tegenwoordige tijd. Ik ga ervan uit dat dit niet meer de brief is, want dan zou het in de verleden tijd moeten, de gebeurtenissen zijn immers voorbij. Even later blijkt dat je toch nog altijd met de brief bezig bent. Dan moet alles in de verleden tijd. Dit leest niet meer prettig. Later schakel je toch over naar de verleden tijd, maar af en toe gebruik je ook weer de nu. Niet doen. Schrijf alles in de verleden tijd.

Ueno park, Tokyo    Wi

Ik twijfel bij dit verhaal. Eerst de goede punten: mooi en zacht verteld, een keurige spanningsopbouw, passende vertelstem. Dan de minder goede punten: een kwaal van heel veel korte verhalen schrijvers: blijven doorschrijven als het verhaal is verteld. De twee laatste alinea’s zijn volkomen overbodig en brengen de lezer terug uit de pakkende sfeer die je hebt geschapen met je woorden, naar de werkelijkheid van alledag. Je moet de lezer van dit mooi vertelde verhaal niet nog even op het einde ruw wakker schudden! En dan de toeristen-clichés over Japan: de kersenbloesem en de Fiji. Ter overweging: een vergelijkbare buitenlandse schrijver zou dit verhaal in Nederland plaatsen tussen de tulpen, de molens en de klompen. Als je in Japan bent geweest, moet je in staat zijn, schrijver, om een minder cliché-achtige mis-en-scène te schrijven. En als je er niet bent geweest: research! Verdiep je in het land voordat je zo’n verhaal opschrijft.

Ueno park, Tokyo    Jo

De schrijfstijl is heel fijn, het verhaal leest dan ook prettig. Te snel is duidelijk wat de schrijver wil vertellen, de opbouw hiernaartoe is zeker niet verkeerd, alleen iets te doorzichtig. Het verhaal is niet spectaculair, het is wel mooi gedaan.

Ueno park, Tokyo    JK

Tragedie na tragedie, emotie wint van de rede, mooi beschreven.

Hoe diep durf je te gaan?    Sj

Een man heeft last van fobiën en door zijn gezeur daarover raakt hij zijn vriendin kwijt. Heel leesbaar

Hoe diep durf je te gaan?    Fr

Best een geinig verhaal, er zit humor, ook lichtelijk zwart in. Ik merk dat ik sommige delen wat te veel gefocust vind op dat negatieve, op die fobieën. Bijna zou ik denken, maak het nog extremer en eventueel nog iets absurder. Er zit overigens een realisme-fout in (correct me if i'm wrong), maar volgens mij komt er in Jaws geen levende haai in beeld voor.

Hoe diep durf je te gaan?    Pe

Hoe diep durf je te gaan?    To

Ik vond het verhaal in alle eerlijkheid niet goed. De meeste zinnen zijn heel descriptief. Er zit weinig emotie in. Een zin als: "We hadden ons lang verheugd op de twee weken die we op een onderzoeksschip in de Middellandse Zee zullen doorbrengen." Wát is er interessant aan? Waarop verheugen jullie je precies? Het voelt nu meer als een reisverslag. De bijzin "mijn schuld natuurlijk." is een stuk beter, hij is heel direct en het geeft iets weg van de dynamiek tussen hem en Saskia. Het dialoog voelt niet realistisch aan. De dingen worden te letterlijk gezegd. Veel informatie bv. over de dieren in 't water, wordt heel letterlijk opgelepeld. In het echt praten mensen niet zo plastisch.

De wezentjes die wij niet zien    Gi

Waarom een KBV' ke? Snap het idee erachter niet, als het geen functie heeft. Verhaal is niet consistent, ongeloofwaardig. Een geloofwaardige wereld creëer je door saillante details, door een zorgvuldige opbouw. Lees eens wat over hoe je meer de schijn van waarheid, van logica in je verhaal bent. Men noemt dat 'the suspension of disbelief'. 

De wezentjes die wij niet zien    Wi

Een fantasieverhaal, een kinderverhaal, ik weet niet goed wat ik hiervan moet maken. Er zijn veel verhalen waarin wezens worden verzonnen door de schrijver en dit verhaal past goed in dat genre. Maar ik mis een originele insteek. Ook een goede spanningsboog ontbreekt en de verteltrant is van en toen...en toen.. en toen. Niet erg spannend dus. De twist op het einde, met het sociale media succes, komt uit het niets en is wel een hele gemakkelijke uitweg. En eerst wel kunnen zien en daarna weer niet. Hoe dan? Waarom dan?  Dus verhaaltechnisch was ik niet diep onder de indruk. Schrijftechnisch heb ik enkele kleine opmerkingen, zoals in de zin ‘op zen minst’, dat moet toch echt ‘op zijn minst’ zijn, later komt dat nog een keer terug. Maar deze schrijver heeft een goede taalbeheersing en een prima fantasie, een eerste vereisten voor korte verhalenschrijvers, maar dit verhaal is het toch niet helemaal.

De wezentjes die wij niet zien    Jo

In het verhaal staan te veel foutjes, het verhaal zelf is vooral saai. Het idee is nog wel de moeite waard, maar het lukt de schrijver niet hier een boeiend verhaal van te maken. Het kost moeite het einde van het verhaal te halen.

De wezentjes die wij niet zien    JK

Mooi sprookje, origineel. Heel moeilijk om iets geheel nieuws te bedenken, dus complimenten. Klein puntje van kritiek is dat er wel wat spel- en grammaticafouten in staan. Dus het volgende verhaal heel goed nalezen voordat het wordt ingezonden. Maar verder erg goed gedaan!

Het rode lichtschip    Sj

Vrienden proberen een rapper duidelijk te maken dat zijn tijd van roem voorbij is. Beeldende sfeertekening, hoe moeilijk het is het einde van een tijdperk onder ogen te zien.

Het rode lichtschip    Fr

Interessant stuk, veel dialoog, maar dat is een kwestie van wennen. Er is heel wat conflict en ik merk dat er in het verhaal af en toe nog wat meer 'gevoeld' mag worden. het is redelijk feitelijk.

Het rode lichtschip    Pe

Het rode lichtschip    To

De metafoor van de rapper als kapitein van een zinkend schip is interessant, ook de setting 's nachts met de hennessy werkt. Toch merk ik dat het verhaal me niet pakt. Het dialoog voelt niet realistisch. 'We hebben vandaag niet lang de tijd, omdat het zometeen donker wordt. Dus we moeten opschieten.' is te uitleggerig, zo praten mensen niet. Iets als, 'Doorwerken, het begint al te schemeren,' zegt volgens mij hetzelfde, alleen voelt het veel natuurlijker aan. Ook is de dynamiek niet vernieuwend. Vergane glorie; vrienden betichten van jaloezie wanneer ze dit aankaarten, het is al vaker gedaan en er wordt geen nieuw perspectief geboden. Ik heb geen verbazing of spanning gevoeld tijdens het lezen en dat is jammer. Het einde vond ik leuk gevonden.

Freymore    Gi

Je verhaal heeft nergens deze fantasie voor nodig, het zou zich evengoed in onze huidige wereld hier op aarde kunnen afspelen. Het gebruik van al die vreemde namen (zelfs teveel in de eerste alinea al) zorgt voor vervreemding, ook al omdat je weinig moeite doet om de ruimte te beschrijven. Hoe Freymore naar een andere planeet reisde is me ook niet duidelijk. Verder is de taal die je hanteert bombastisch, oogt deze niet natuurlijk. Een kort verhaal lijkt me niet zo geschikt voor je onderwerp, daar is meer ruimte voor nodig. Lees Italo Calvino (bvb 'De onzichtbare steden) waarin je leert hoe je iets met een hoog fantasy of sf gehalte in een eigentijds verhaal (hier bvb over de bureaucratie en de macht) importeert.

Freymore    Wi

Hoera, weer een SciFi-verhaal! En dit keer een uitstekend verhaal, waar ik slechts enkele, kleine, opmerkingen over heb. Doseren is een kunst bij dit soort verhalen, je wil een hele nieuwe wereld scheppen als schrijver, maar je moet de details niet overdrijven, alleen die details toevoegen die echt nodig zijn voor het verhaal. Zo is de hogere omloopsnelheid van Reewol niet van belang voor het verhaal en zo zijn er nog meer voorbeelden. Dus nog eens met de stofkam door het verhaal gaan. Goede oefening: leg jezelf op dat het verhaal maximaal 2500 woorden mag zijn, dan word je gedwongen elk detail te overwegen. Maar er kan nog meer geschrapt, bv zinloze tussenzinnetjes zoals ‘bekend met dit fenomeen’ en ‘wist hij dat dit voor aardlingen zo goed als ondraaglijk was’ (dit blijkt al uit de rest van het verhaal). Ook deze zin is overbodige bladvulling voor een kort verhaal: ‘Doordat de Korpioner zich op een onverwacht soepele manier tussen het andere verkeer voortbewoog viel de reistijd hem enigszins mee.’ Dan nog een paar kleine foutjes: twee keer ‘doorzichtig’ in één zin en ‘beledigt’...met een d. Jammer van de overbodige uitleg, zoals in deze zin: ‘Hij had een aanzienlijk bedrag ....... noorderzon, was verdwenen.’ Wel heel goed dat de twist op het einde uitstekend past in de opbouw en niet onnodig wordt uitgelegd. Met heel veel plezier gelezen!

Freymore    Jo

Een sciencefictionverhaal is altijd fijn om tegen te komen, te vaak blijkt echter dat dit genre heel lastig is. Ook dit verhaal is hier een voorbeeld van, veel ingewikkelde namen die al snel afleiden van de inhoud. Dit gebeurt helaas te vaak. Inhoudelijk is het verhaal ook niet heel sterk.

Freymore    JK

Erg knap om een compleet nieuwe realiteit te bedenken! Het einde vond ik niet heel bijzonder maar verder een goed verhaal!

De mooiste dag van hun leven    Sj

Een bruiloft in Granada, met in de schaduw daarvan een zwerver die er goed aan verdient door op de kerktrappen in de weg te blijven zitten. Twee tegenovergestelde werelden die elkaar raken, prima verbeeld.

De mooiste dag van hun leven    Fr

Mooi opgebouwd decor en landschap in dit verhaal. Verder leest het op zich vlot. Ik merk dat ik wat conflict of mis waar het personage aan werkt. Misschien kan er een herinnering of flashback nog toegevoegd worden om de ikpersoon nog wat beter te leren kennen?

De mooiste dag van hun leven    Pe

De mooiste dag van hun leven    To

De setting van het verhaal is goed en hetgeen wat je probeert te vertellen is interessant. Alleen voelt het verhaal bij lange na niet af. Er is geen opbouw, geen plot. Ook is alle informatie over de kerk, de stad, de mensen heel descriptief. Hoe verhoudt de ik-persoon zich tot dit. Waarom voelt hij zich eenzaam. Wat vertelt de behandeling van de schrijver hem? Ik vind het lastig om me in dit verhaal in te leven

Nagedachtenis    Sj

Nagedachtenis    Fr

Een licht humoristisch maar ook aangrijpend stuk tekst. Mooi ook hoe de schrijver van deze tekst een verwarrende gedachtegang weergeeft. Knap gedaan.

Nagedachtenis    Pe

Nagedachtenis    To

Nagedachtenis    Gi

Ongeloofwaardig hoe de dood van haar man over de telefoon wordt meegedeeld. Plots duikt er dan een Valentijn op en is het onduidelijk wanneer en waar en hoe. Blijkbaar zit die ook bij Defensie. Ik lees dan maar voort, in de hoop dat het duidelijk wordt. Eerst in de alinea 'Ze had geheimhouding' wordt het duidelijk. 'Ik zou je moeten laten ombrengen? Wat is dat nu weer; lijkt me niet aannemelijk wanneer ik lees wat voor iemand Valentijn is. Hij is kinderlijk, heeft een dwangneurose...smetvrees...en bovendien Gilles de la Tourette en ten slotte is ie ook nog paranoid. En misschien autistisch ook? Het kan niet op.  Het slot komt dan met gewapende mannen aan de deur. Teveel van alles.

Nagedachtenis    Wi

Een heel origineel en vervreemdend verhaal, met een uniek perspectief. Een autistische jongen gek maken is een thema dat ik nog nooit eerder heb gelezen. Verhaaltechnische heb ik weinig opmerkingen, mooie spanningsopbouw en het einde is bevredigend. Het begin vond ik niet sterk. De ‘talloze verhalen’ uit de tweede zin hebben een ‘show don’t tell’ nodig. Schrijftechnisch heb ik een paar kleine dingen: “unica” is het meervoud van het zelfstandig naamwoord unicum, ik denk dat dat de bedoeling was. ‘Ze had gelachen om zijn cynische humor’ is teveel benoemen wat de lezer al wel heeft begrepen. En zowel ‘Gods gratie’ als ‘achtenvijftig jaar’ zijn twee woorden, niet één. Maar dat zijn slechts kleine opmerkingen, het belangrijkste is dat je een origineel verhaal hebt verzonnen. Complimenten, schrijver!

Nagedachtenis    Jo

Dit verhaal is warrig opgeschreven, het kost me moeite om bij de les te blijven. Het wordt nergens boeiend en het einde maakt het er niet beter op. Gewoonweg geen goed verhaal.

Nagedachtenis    JK

Goed ingeleefd in de wereld van iemand met een sociale beperking. En daaromheen het verhaal geweven van de opvangmoeder. Alles valt mooi in elkaar, goed gedaan hoor!

Harolds Halloween    Sj

Harolds Halloween    Fr

Gadver wat een einde, wel mooi afgerond dit verhaal. Erg scherp, eenvoudig, maar toch bouwt het zich prettig op. Goed leesbaar. Mooi decor en goede personages

Harolds Halloween    Pe

Harolds Halloween    To

Ik vind het concept leuk gevonden. De zwartgallige ziel van de oude man stamt goed af tegen de commerciële gezelligheid van de kinderen en man aan de deur. Toch mis ik iets van context, wat meer inkijkjes naar waarom hij zo geworden is. Niet heel uitgebreid maar wat korte referenties om het verhaal wat meer body te geven. Het leest nu toch iets eendimensionaal. Maar slecht is het zeker niet!

Het vogelhuis    Gi

Wel veel wendingen voor een kort verhaal, maar niettemin amusant. Het verveelt nergens.

Het vogelhuis    Wi

Een sprookje met nogal wat mankementen. Om te beginnen de overvloedige clichés. In deze zin staan er maar liefst drie op een rij: “Door haar gitzwarte haren, bloedrode tuitlippen en sneeuwwitte huid.” En hier nog een zin met twee clichés: “verblind door haar schoonheid bleef hij stokstijf staan.” En er staan er nog veel meer in. Verder veel verhaaltechnische fouten: in een maisveld gehurkt, kan hij niet een tak grijpen. Als iemand met je getrouwde moeder wil trouwen is dat al vreemd, maar die noem je dan niet ‘een klant’. Niemand denkt over zijn eigen plannen als een ‘gemeen’ plan, dat is een observatie van een buitenstaander. Over konijnen kun je geen ‘kweken’ zeggen, misschien wel fokken. Als je schrijft : “Het was het Coopertje van alle acht vrouwen”, dan denkt de lezer dat er acht vrouwen in zitten, wat niet het geval blijkt en overigens niet eens mogelijk is. Als hij de beloning niet krijgt, gaat hij chanteren. Waarmee dan? Chanteren is hier niet het juiste woord. De zin “Die papieren die wij in het hele land verspreiden om anderen te helpen … ’” is veel te vaag, die heeft dringend ‘show don’t tell’ nodig. Ik raad de schrijver/ster een goede schrijfcursus aan, om dit soort verhaaltechnische missers in een volgend verhaal te voorkomen.

Het vogelhuis    Jo

Een bijzonder verhaal, aardig bedacht, maar niet goed uitgewerkt. Het wordt al snel wat langdradig en de schrijfstijl is wat kinderlijk. Het is jammer, omdat het idee echt heel leuk is.

Het vogelhuis    JK

Een origineel verhaal maar ik vind het wat haastig verteld. In slechts een paar zinnen aan het einde van het verhaal krijg je te horen dat de vrouwen vogelwezens zijn, dat ze rondvliegen om geld uit te delen, en dat Sep ook een vogelwezen is geworden. Ik denk dat het interessanter en spannender wordt als Sep wakker wordt, dat in eerste instantie alles vrij normaal lijkt, dat hij dan langzaamaan wat vreemde dingen begint op te merken, en dat het geleidelijk steeds verder escaleert. Dus geen slecht verhaal maar ik denk dat er nog veel meer in zit.

Muggenziften    Sj

Muggenziften    Fr

Goed gevonden perspectief, erg origineel. Ik mis nog een beetje een echte scene waarin iets gebeurt. Laat de mug ergens naar kijken en daar haar mening over geven. In plaats van overkoepelend iets over haar leven te laten vertellen. Dat maakt het nog interessanter denk ik.

Muggenziften    Pe

Muggenziften    To

Ik vind de proza heel sterk. De zinnen goed en daadkrachtig. Alleen vind ik het perspectief van een mug an sich niet heel interessant. Als het in verhaalvorm was geschreven mogelijk wel, maar nu voelt het meer als een opsomming van feiten is. En dat is jammer, want, nogmaals, het is goed geschreven.

Mijn beschermengel    Gi

Ook een leuk verhaal met een onverwacht, verrassend slot maar toch geloofwaardig. Je herhaalt misschien een keer te veel dat de draak niet zo goed vliegt en vooral zweeft.

Mijn beschermengel    Wi

Leuk verhaal hoor, ik vermoed van een jonge schrijver. Prima fantasie, leuk uitgewerkt en dat is een goed begin van een mooie schrijverscarrière. Wat wel beter kan, en door oefening zal dat zeker beter worden, is afwisseling in zinslengte. Het verhaal is nogal staccato geschreven, in een opvolging van korte zinnen. Als je lange en korte zinnen afwisselt, leest het verhaal soepeler. Verder moet je oppassen dat je dingen niet teveel herhaalt, je moet erop vertrouwen dat de lezer begrijpt en onthoudt wat je hebt geschreven. De opmerking dat de hoofdpersoon niet de baas is over de draak komt enkele malen terug. Tenslotte nog een tip: als je een kort verhaal schrijft, moeten alle details er toe doen voor het verhaal. Wat uiteindelijk niet belangrijk is, zoals in dit verhaal de hele alinea over de gemeente en een wetenschapper die komen meten, kun je gewoon wegstrepen. Dat maakt het verhaal beter. Een van de belangrijkste schrijfregels is: schrijven=schrappen. Maar dat leer je vanzelf als je meer schrijft. Je hebt duidelijk talent: dus blijf schrijven!

Mijn beschermengel    Jo

Een aardig idee waar te weinig mee gedaan wordt. Het verhaal blijft hangen in een te lange vertelling.

Mijn beschermengel    JK

Goed gedaan hoor! Leest gemakkelijk, origineel verhaal, goed uitgewerkt, mooi einde, weinig op aan te merken.

Bezoek aan Bastiaan    Sj

Een broer bezoekt zijn oudere broer die in coma is geslagen omdat hij opkwam voor een meisje. Mooie opbouw van bijna luchtig naar begrijpen naar meeleven, van lichte naar zware kost. Het verhaal pakt je gaandeweg steviger beet en is tegelijk ook heel leesbaar. Een griffel en een ....

Bezoek aan Bastiaan    Fr

Er zit continu spanning in dit verhaal en dat vind ik heel sterk. Ik merk dat ik verder wil lezen.

Bezoek aan Bastiaan    Pe

Bezoek aan Bastiaan    To

Het onderwerp is interessant en mooi en er zit een goede structuur in het verhaal. De zinnen zijn te uitleggerig. "Dan kijk ik naar buiten waar een tuin vol bloemen te zien is" is puur descriptief. Er is informatie maar geen gevoel.Ook het dialoog voelt niet realistisch aan. Het is niet de broer die vol emotie tegen zijn broer praat, maar de schrijver die informatie wil overbrengen naar de lezer, en dat is jammer

Bezoek aan Bastiaan    Gi

Eerste dialoog lijkt me wat te lang, beschrijf intussen in een of max twee zinnen de ruimte en zijn reactie. Erg veel info, schrap de niet echt noodzakelijke info. Mooi einde maar het geheel kan best wat korter.

Bezoek aan Bastiaan    Wi

Beetje dommige titel, maar wel een goed verhaal. Mooi opgebouwd, invoelend. Het slot vond ik niet heel sterk, de emotie een beetje onecht en gespeeld. Maar ook weer niet heel verkeerd, ik zou erg teleurgesteld zijn geweest als Bastiaan zou zijn ontwaakt...Enkele kleine taalfoutjes, maar nauwelijks het noemen waard. Ik geef de schrijver in overweging om toch nog eens naar het slot te kijken, kijk eens of het nog wat scherper kan.

Bezoek aan Bastiaan    Jo

Een treurig verhaal met een mooi passend einde. Met de inhoud is niet veel mis, het zou iets korter kunnen, maar omdat de opbouw goed is, is dit niet storend. De schrijfstijl is jammer genoeg niet goed genoeg, bij vlagen voelt het aan als en toen, en toen. Jammer.

Bezoek aan Bastiaan    JK

Degelijk verhaal, ontvouwt zich goed, je komt steeds meer te weten, zit goed in elkaar. Wel bleef het voor mij persoonlijk een beetje op afstand, het greep me niet echt aan.

Cogito,ergo sum    Gi

Grappig einde, maar door het gebrek aan een echte plotlijn lijkt me dit eerder een analyse van een stukje filosofie te zijn dan een echt verhaal.

Cogito,ergo sum    Wi

Een erudiet schrijver, maar wel een naprater. Ik geef hoge cijfers voor een origineel en goed geschreven verhaal, maar helaas is dit het niet. De uitspraak van René Descartes is al in vele filosofische verhandelingen bekeken, bevoeld en betwijfeld. Er zijn zelfs filosofen op gepromoveerd. Deze schrijver brengt geen nieuwe inzichten, slechts een samenvatting van wat al vaak is gepubliceerd. Verhaaltechnisch ben ik ook niet onder de indruk. Als dit een wekelijkse bijeenkomst is, is het ongeloofwaardig dat hij zich ‘iedere keer’, dus elke week opnieuw afvraagt waarom Greta Garbo er niet zit. Dit is opgeschreven als kwinkslag, maar bij mij leidt het tot irritatie. Als een ober vraagt “het gebruikelijke recept?’ is het natuurlijk nadrukkelijke en overbodige informatieoverdracht om dan te specificeren wat het gebruikelijke recept is. Maar, deze schrijver kan natuurlijk heel goed schrijven, ik heb geen schrijftechnisch opmerkingen en zijn vertelstem is prettig licht ironisch. Ik hoop volgende keer een nieuwe inzending te lezen van deze schrijver, maar dan met een origineler verhaal en minder verhaaltechnische irritaties.

Cogito,ergo sum    Jo

Een wat flauwe filosofische bespiegeling, niveau borrelpraat.

Cogito,ergo sum    JK

Cogito, ergo i non placet.

de toverbal    Sj

Een relatie loopt stuk, hun kindje sterft tijdens de strijd van de partners. Prima beschreven machteloosheid.

de toverbal    Fr

Ah wat een verschrikkelijk einde, goed geschreven. Spanning is perfect opgebouwd. Rillingen overal en dat lijkt me een goed teken. Nu maar hopen dat het niet gebaseerd is op echte ervaringen...

de toverbal    Pe

de toverbal    To

ik kwam er niet in

zweven    Gi

Schrap 'dat ze nodig had'. Je gaat niet op zoek naar een boek dat je niet wil hebben. Je hebt het alsmaar over een verleden waar je je uiteindelijk niet voor uitspreekt. De lezer blijft op zijn honger zitten, evengoed had je dit dan niet moeten schrijven. Bedenk een geslaagd slot.

zweven    Wi

Er is een groot verschil tussen een gedicht en een kort verhaal. Een goed kort verhaal heeft een conflict, een ontwikkeling van een karakter, met veel ‘show dont tell’ en meestal met een verrassend of boeiend of ontroerend perspectief of twist. Een gedicht hoeft dat allemaal niet te hebben. Dit is een gedicht, met een conflict, maar ook met niets anders. Dit is dus niet een kort verhaal en daarom niet geschikt voor deze wedstrijd.

zweven    Jo

Wat de schrijver hiermee wil zeggen, blijft ongrijpbaar. Te veel bespiegeling, te weinig verhaal.

zweven    JK

Na zelf 30 jaar in een stad gewoond te hebben en nu inmiddels 15 jaar in een andere stad, herken ik de beschreven gevoelens daaromtrent wel. Wat ik alleen mis in het verhaal, en dus niet begrijp, is het waarom. Wat is er er in het verleden gebeurd? Die onwetendheid maakt dat de lezer zich niet goed kan inleven. Verder vind ik het einde nogal vaag.

twintig minuten    Sj

twintig minuten    Fr

twintig minuten    Pe

twintig minuten    To

Arme Guus    Gi

Je verhaal is wat kort. Er gebeurt te weinig. Probeer het verhaal eens vanuit het perspectief van de hond te schrijven. Vertel wat hij voelt, ruikt, ziet, hoort. Bedenk verrassende dingen die mensen niet ruiken, horen of zien en een hond juist wel.

Arme Guus    Wi

Zo begint elke jonge schrijver. Ga zo voort!

Arme Guus    Jo

Kort en kinderlijk. Een eenvoudig verhaal, dat hopelijk door een jong iemand geschreven is. Lief, maar niet goed.

Arme Guus    JK

Omdat ik aanneem dat dit door een kind is geschreven: goed geprobeerd, blijf opschrijven wat je ziet, en probeer ook op te schrijven wat je niet ziet, waar je over nadenkt, waar je over droomt, dan ga je vast en zeker steeds beter worden.

Drijfzand    Sj

Man zakt weg in een zinkgat dat zijn tuin verruïneert en wordt net op tijd gered. De gebeurtenis laat hem zien wat er echt toe doet en hij besluit de relatie met zijn kinderen te herstellen. Tikje moralistisch, dat wordt gecompenseerd door actie die gaat boeien.

Drijfzand    Fr

Af en toe moest ik wennen aan de perspectieven in dit verhaal. Qua diepgang en context zat er genoeg originaliteit en kwaliteit in dit korte verhaal. Een goed rond en doordacht personage en familiesysteem.

Drijfzand    Pe

Drijfzand    To

Met het mes op tafel    Gi

Bij een dialoog bezig je aanhalingstekens. Je laat dat na in de hele tekst. Een soort Groundhog Day verhaal waarbij de geschiedenis zich steeds herhaalt. Maar een goed slot ontbreekt, je maakt je ervan af met een spuit zodat een en ander zich steeds opnieuw herhaalt.

Met het mes op tafel    Wi

Het ontbreekt deze schrijfster niet aan fantasie, en dat is een eerste vereiste voor een goed kort verhaal. Maar verhaaltechnisch is het rommelig en het slot is niet sterk. Bij een horrorverhaal als dit, is juist het einde cruciaal belangrijk. Horror schrijven kan bijna iedereen, maar een horrorverhaal met een mooie twist of een verrassend perspectief laten eindigen is lang niet iedere schrijver gegeven. Schrijftechnisch heb ik een heleboel opmerkingen, maar ik zal er slechts enkele noemen: Veel te veel gebruik van voornamen in de eerste alinea. De ‘Maar, Lotte’ uit de eerste zin kan gewoon weg, de naam wordt in de derde zin op natuurlijke wijze geïntroduceerd. Ik zag ook drie keer het woord ‘klein’ in drie opvolgende zinnen: teveel van het goede.  Verder is het goede gewoonte om dialogen tussen aanhalingstekens te zetten, dat leest prettiger. In een zin zijn de delen van het voorzetsel ‘waarin’  veel te ver uit elkaar gezet. Beter is: ‘Het gebouw waarin de opnamestudio (aan elkaar!)....’ Ik kan niet goed beoordelen of al deze schrijffouten voortkomen uit slordigheid of dat een goede schrijfcursus aanbeveling verdient. Ik adviseer om daar zeker in te investeren. Goed schrijven kun je leren, maar fantasie heb je of heb je niet.

Met het mes op tafel    Jo

Het begin is normaal, al snel neemt dit verhaal een heel andere wending. Dit is goed gedaan en de schrijver weet de lezer in het verhaal te trekken. Het einde lijkt voorspelbaar, maar ook hier zit een leuke twist in.

Met het mes op tafel    JK

Geen slecht verhaal. Alleen zou ik persoonlijk niet de naam van een echte presentator gebruiken in een verhaal dat verder fictie is en bovendien nogal gruwelijk. Dat maakt het voor de lezer erg moeilijk om zich in te leven alsof het echt zou kunnen gebeuren. Beter om gewoon een naam te bedenken en de persoon te beschrijven, vind ik.Niet slecht maar ik werd er ook niet door gegrepen.

Een waardevol leven    Sj

Moeder worstelt met de ongeneeslijke ziekte van haar zoon. Indringend verwoord, misschien net iets te pathetisch, maar toch, een zwaar thema gevoelig neergezet.

Een waardevol leven    Fr

OP zich een heel kwetsbaar mooi kort verhaal. Wat ik nog onrealistisch vind is de leeftijd van Gijs. In het eerste deel is hij een - zo lijkt het - kleuter? En erna lijkt hij bijna volwassen te communiceren. De overgang van emotie/agressie is ook ietwat vreemd.

Een waardevol leven    Pe

Een waardevol leven    To

Een waardevol leven    Gi

Waarom is als in een waas vetgedrukt? Niet meer nagekeken? Je verhaal is erg donker, ik zie nergens een lichtpuntje, enige vrolijkheid. Wel woede, dat is oké. Vooral veel somberheid. Zelfs als dit echt gebeurd is, is het geen excuus om een en ander wat lichtvoetiger te maken, ook al is dat in het echte leven niet zo. Ik mis ook wat spanning, sfeer, somberheid, verdriet nemen alles weg, eisen hier net wat teveel ruimte op.

Een waardevol leven    Wi

Waarom die inleiding? Dit is een hartverscheurend, goed geschreven verhaal, maar zo’n inleiding geeft alles al weg, nog voordat het verhaal start. Helaas is de vertelstem een beetje van ‘..en toen...en toen...en toen’. Waarom het verhaal niet begonnen in het ziekenhuis met ‘Gijs Schipper’ zegt een arts die om de hoek komt lopen.’ Alles daarvoor kan eigenlijk gewoon weg, maar eventueel worden samengevat in een flashback verderop in het verhaal. Soms wat overbodige kwalificaties, zoals in deze zin: “zegt hij op een nostalgische toon.”. Dat kan gewoon weg, de lezer begrijpt het al. En een enkel taalfoutje: “Ik niet meer zo egoïstisch mogen zijn” Daar ontbreekt een woord. De laatste zin is een zin van uitleg, die goed past in een waar gebeurd autobiografisch verhaal (wat ik vermoed dat dit is), maar maakt het verhaal als lezenswaardig kort verhaal niet interessanter voor de lezer. Die zin maakt van een aangrijpend verhaal een verslag en voor mij is dat een teleurstelling.

Een waardevol leven    Jo

De schrijver wil krampachtig een verhaal vertellen. De manier waarop dit gebeurt is iets anders dan anders, maar niet echt goed. De inhoud van het verhaal is niet sterk en naarmate ik verder lees, word ik steeds minder enthousiast.

Een waardevol leven    JK

Vreselijk, wat een verdriet, wat een dilemma! Bij dit soort verhalen vraag ik me vaak af of ze echt gebeurd zijn. Ik hoop natuurlijk van niet. Maar anders kan het opschrijven een hulp zijn bij de verwerking. Het is hoe dan ook een aangrijpend verhaal.

Zoenen met de juf    Gi

Mooie eerste zin in je brief. Je geeft de docente geen naam, en de nicht dan weer wel. Wat best verwarrend is. In de eerste zinnen schrijf je 'Cas' net of je spreekt iemand anders toe. Verderop blijkt de Cas dan de briefschrijfster zelf te zijn. De brief is gericht aan de vrouw van de man met een depressie. In de tweede zin staat echter dat Cassandra moeite heeft om hem in de steek te laten. Ze is toch niet zijn vrouw? Die verwarring en wisseling van perspectief ondermijnt je hele verhaal.

Zoenen met de juf    Wi

Een mooi verhaal met verschillende lagen. Goed gespeeld met werkelijkheid en droom en een mooie liefdesbrief als kers op de taart. Ik mis alleen een slot. Veel lezers zullen het begin van dit verhaal vergeten zijn als ze aan het einde zijn gekomen (de eerste alinea is de crux van dit verhaal, maar dat weet je nog niet als lezer als je hier aan begint). Om de lezer ‘te herinneren’ aan de beginalinea, zul je op een of andere manier daarop moeten teruggrijpen in een laatste alinea, volgend op de liefdesbrief. Geen gemakkelijke opdracht, maar gezien de kwaliteiten van deze schrijver/ster heb ik daar alle vertrouwen in. Schrijftechnisch heb ik nog wel enkele opmerkingen, maar relatief onbelangrijk: de eerste twee zinnen moeten samen gevoegd worden, de eerste zin zoals hij er nu staat, kan schrijftechnisch niet. Weergoden zijn een cliché, “naarmate het alcoholpromillage in ons bloed gestaag toenam,” is stijf en past niet in de toon van de brief. Briljant vond ik deze: “met een zichtbaar decolleté waar je u tegen zei. Wat ik deed. 'Wat leuk, u ook hier?” Dergelijke schrijfvondsten maken het werk van een jurylid zo leuk! Graag meer van dit soort verhalen!

Zoenen met de juf    Jo

Een mooie brief in een verder vooral leeg verhaal. Mooie schrijfstijl en aardig bedacht, het is voor een verhaal wat klein.

Zoenen met de juf    JK

De inleiding is wat mij betreft overbodig. De brief alleen is voldoende om te begrijpen waar het om gaat. Wel had die wat uitgebreider mogen zijn. Ik zie en voel de onderliggende diepgaande gevoelens en emoties maar ze raken me nog niet echt. Neem de lezer mee in meer gebeurtenissen en/of met nog meer details, zodat die er helemaal in komt te zitten en diep getroffen wordt.

De doorbraak    Sj

De doorbraak    Fr

Dialoog in dit korte verhaal is heel sterk. Het decor is scherp weergegeven. Ik zie het volledig voor me.

De doorbraak    Pe

De doorbraak    To

Elpenbeen    Sj

Een orthodoxe gemeenschap wenst geen inmenging en slaat de indringer dood. Een net iets te ver doorgevoerd archaïsch taalgebruik, maar desondanks isde broeierige benepen sfeer treffend omschreven.

Elpenbeen    Fr

Mooi, knap geschreven. Klein gehouden en mooie sprong in de tijd.

Elpenbeen    Pe

Elpenbeen    To

Elpenbeen    Gi

Dus alle mannen nemen tegelijk hun pet af en wissen allemaal tegelijk met een rode zakdoek hun zweet af? Wel een mooie oude plechtstatige stijl die je hanteert. Knappe beschrijvingen, traag opgebouwd. Doet wat aan Thomas Rosenboom denken.

Elpenbeen    Wi

Kijk, dit is nou een prachtige manier om een mise-en-scène neer te zetten. Normaal vind ik dat een kort verhaal midden in de actie moet beginnen, maar als iemand zo mooi de omgeving kan beschrijven, dan mag voor mij de schets van de omgeving ook helemaal aan het begin van het verhaal staan. Ik heb genoten van die eerste twee alinea’s! Een ook de rest van het verhaal is geschreven in een mooie, gedragen, wat ouderwetserige vertelstem, met her en der (maar niet te vaak) verouderde woorden. Complimenten voor deze prachtige schrijfstijl! Schrijftechnisch enkele kleine opmerkingen. Ergens staat het woord ‘het’ tweemaal achter elkaar. Het leest gemakkelijker om daar het woord ‘om’ tussen te plaatsen. En ‘aanvaardend zijn wil en wet’ is een Franse zinsconstructie, ik denk dat ‘zijn wil en wet aanvaardend’ beter Nederlands is. Verhaaltechnisch twee opmerkingen: er staat dat de kies in het kraakbeen was gevat, maar dat kan niet juist zijn, dat moet echt kaak, of kaakbeen zijn. Kraakbeen vergaat veel en veel eerder dan bot. Tenslotte wel één zware aanmerking: de laatste twee zinnen zijn overbodige uitleg en doen afbreuk aan dit overigens prachtig vertelde verhaal.

Elpenbeen    Jo

Leuk bedacht en een mooie beschrijving van een kleine gemeenschap. Het verhaal is wat ruw geschreven, het past goed bij de inhoud, maar het leest wat hoekig. Het einde is wel heel voorspelbaar.

Elpenbeen    JK

Geschreven in de stijl en met het woordgebruik die past bij de beschreven tijd en plaats, dat is erg goed gedaan. Wel had ik graag willen weten om welk geheim het ging, wie de klikspaan was, en wat er met die persoon zou gebeuren. Had gekund, er waren nog woorden over, maar misschien dan in het vervolg.

Een ogenblik    Sj

Een ogenblik    Fr

Klein en eenvoudig houden, dat is in een kort verhaal best lastig. Dat is deze schrijver wel gelukt. Wat ik nog mis is wat meer inleiding van met wie we te maken hebben. Iets meer achtergrond zou fijn zijn om de personages wat beter te leren kennen.

Een ogenblik    Pe

Een ogenblik    To

Reis om de Noord    Sj

Een jongen gaat op reis om een meisje te zien dat hij alleen maar kent van gamen en chatten. Als hij haar ziet bedenkt hij zich en pakt direct de trein terug. het verhaal geeft een inkijkje in het zieleleven van een puber met een 'rugzakje'. Het verhaal mist wat diepgang, is wat kort door de bocht maar toch, prima.

Reis om de Noord    Fr

Reis om de Noord    Pe

Reis om de Noord    To

Reis om de Noord    Gi

Mooi die hint naar de wekelijkse gesprekken met de jeugdzorg. Goed opgebouwd, met geen woord te veel. Kort, maar niet te. Prima gedaan.

Reis om de Noord    Wi

Best grappig om een verhaal te beginnen met de ‘verplaatsingsgeschiedenis’ van de hoofdpersoon: eerst achter op de fiets, daarna in de auto, zelf op de fiets, dan zelf in de trein.  Clichés en verveling liggen wel op de loer en tot en met de zin “Voor het eerst had hij het gevoel dat iemand hem begreep,” (over clichés gesproken...), vond ik het eerlijk gezegd maar saai. Maar daarna bouwde de spanning op, ik zag mogelijke uitkomsten van deze treinreis voor me, maar het einde verraste me (in positieve zin): deze had ik niet zien aankomen. Realistisch en mooi klein geschreven. Als het slot van een kort verhaal goed is, krijgt de schrijver van mij al een dikke voldoende. Probeer nu de eerste helft van het verhaal nog wat sprankelender te schrijven, misschien niet in chronologische volgorde. Het verhaal kan beginnen in de trein, en zijn eerdere verplaatsingen kunnen dan in een flashback zijn, dan krijg je niet zo’n ‘en toen...en toen’ en toen..’ verhaal Met een paar goede aanpassingen kan dit een echt goed verhaal worden!

Reis om de Noord    Jo

Mooi verhaal, een jonge jongen gaat met de trein naar zijn online geliefde. De opbouw is goed, het verhaal wordt in een mooi tempo verteld, het einde is echt heel goed.

Reis om de Noord    JK

Zit wel wat spanning in. Gaat hij niet in de val lopen? Gelukkig, het loopt goed af. Wat ik alleen jammer vind is dat we niet weten waarom hij zich bedenkt. Is het de Drentse taal? Of vertrouwt hij het gewoon niet? Ik had graag geweten waarom hij het niet doorzet.

Rien de rien    Sj

Aankomst na de dood in het voorgeborchte, dat matig blijkt te zijn georganiseerd. Ik heb er van genoten, vooral van het creatieve bedenksel om dankzij Petrus een korte reset (wat als...) van je leven te kunnen beleven. Compliment.

Rien de rien    Fr

Mooi concept, dat alles voorbij flitst wat had kunnen zijn. En mooi rondgemaakt dit verhaal, want dat blijft lastig. Wat ik nog wel lastig vind is dat je in principe niet veel te weten komt over het personage zelf.

Rien de rien    Pe

Rien de rien    To

Rien de rien    Gi

Leuk en vooral niet te moralistisch verhaal. Weinig op aan te merken.

Rien de rien    Wi

Goed verhaal, goed geschreven. Alleen op het einde werd het mij te sentimenteel. Deze zinnen stoorden mij en deden afbreuk aan het verhaal: “Mijn leven mag dan niet perfect zijn verlopen, het was wel míjn leven.” (wat een cliché!) en “Mijn geweldige kinderen”: perfectie is saai en dit verhaal eindigt teveel in perfectie en dat is jammer. Paar kleine taalfoutjes: “Dat is een daad van altruïsme dat we hier waarderen” (‘dat’ moet ‘die’ zijn) en “Naar huis kan ik niet, die heb ik niet meer” (‘die’ moet ‘dat’ zijn). En waarom een Franse titel? Er komt verder geen woord Frans of relatie met Frankrijk voor in het verhaal.

Rien de rien    Jo

Veel platgetreden paden in een verder aardig bedacht verhaal. In de eerste zinnen veel vergelijkingen die wat krampachtig aanvoelen. De boodschap is wat eenvoudig, al met al niet onaardig.

Rien de rien    JK

Erg goed! Doet me denken aan dat liedje van Veldhuis en Kemper: ik wou dat ik jou was. Een bekend onderwerp (anders willen zijn, misschien wel een ander willen zijn, daarbij de goede dingen soms vergeten te zien) maar verpakt in een fris, luchtig en origineel verhaal. Klasse!

Niets meer    Gi

Beetje archaïsche stijl: maakten zichzelf hoorbaar. Vermijd woorden als: ik voelde, ik hoorde, ik zag, maar schrap dat label. Wanneer je bvb schrijft 'ik huiverde' weet de lezer ook dat je dat voelt. Goede sfeerbeschrijving, met aandacht voor details. Soms beschrijf je teveel, die laatste keer snurken bvb. Ongeloofwaardig einde, te plots, we weten niets van de band tussen het hoofdpersonage en Amy, weinig over zijn karakter. Dit kortverhaal mag net wat langer (de meeste zijn te lang) zodat de opbouw, zijn gedachten, hun relatie duidelijker worden. Bouw een beetje dreiging in door een saillante metafoor.

Niets meer    Wi

Het is een tamelijk kort verhaal, maar toch slaagt de schrijver erin om een groot aantal volkomen overbodige zinnen erin op te nemen, waardoor alles wel heel erg t r a a g wordt. Enkele voorbeelden van zinnen die helemaal niets toevoegen, maar er zijn er veel meer: “Ik spoelde door, waste mijn handen en liep naar de keuken,” “zette de kraan open,” “Ik sloot het medicijnkastje weer,” “ wierp ze in het pedaalemmertje." Het was veel mooier geweest als de schrijver in plaats van zinloze details wat emoties had gedeeld. Het slot is wel heel goed, dus een ruime voldoende voor dit verhaal. Maar met wat werk, kan dit een goed verhaal worden.

Niets meer    Jo

Een wat klein verhaal met een gruwelijke afloop, de opbouw is goed, het einde te voorspelbaar.

Niets meer    JK

Verhaal met weinig inhoud.

van kwaad tot erger    Sj

van kwaad tot erger    Fr

Als je het hebt over een goede opbouw dan is het dit verhaal wel. Ook vind ik dat er een goede en sterke inleiding in zit van met wie we te maken hebben. Wel heb ik aan het einde het idee dat ik 1, verder wil lezen en 2, dat het nog niet helemaal is afgerond.

van kwaad tot erger    Pe

van kwaad tot erger    To

Moord op de mat    Gi

Te lang al dat gedoe over jurisdictie. Het verveelt. Het gefilosofeer houdt niet op, geen spanning, gewoon een gedachtengang. Misschien iets voor de lessen wijsbegeerte, maar zeker niet voor deze site.

Moord op de mat    Wi

Dit is duidelijk een ervaren schrijver, met een goed opgezet verhaal en een prima twist op het einde. Een enkele schrijftechnisch opmerkingen zoals het overbodige ‘besluit ik’, wat uit het verband wel blijkt en ‘míjěn karma,’ wat vast een typefout is. Wat mij betreft, echter, is dit te subtiel. Ja, een verhaal kan ‘van dik hout’ zijn, maar ook ‘te subtiel’. De bedoeling is dat je wat teweeg brengt bij de lezer: een lach, een traan, een herinnering, een associatie, een nieuwe emotie, wat dan ook. Dit verhaal is een ironische blik op al het quasi-diepzinnige gewauwel rondom wat lichamelijke oefeningen, die ineens zoooo diepzinnig zijn, omdat het ‘yoga’ genoemd wordt. Nou de ironie was me bij eerste lezing bijna ontgaan. Van mij mag het wat harder en duidelijker, wat sarcastischer. Ik besef dat dit iets zegt over mij als persoon, niet over dit verhaal en natuurlijk helemaal niets over deze schrijver. Dus mijn kritiek is eigenlijk: dit is zo voorzichtig, zo omfloerst geschreven, dat een oppervlakkige lezer zomaar de premisse zou kunnen missen. Dus: maakt het wat harder, wat duidelijker, want dankzij die mooie twist op het einde is het wel zeker een goed verhaal.

Moord op de mat    Jo

De schrijver heeft veel woorden nodig voor een relatief simpel verhaal. De sfeeromschrijving is wat mij betreft te lang en te uitgebreid.

Moord op de mat    JK

Iemand maakt een spin dood. Om dat nou te beschrijven als een soort halsmisdaad, dat gaat mij veel te ver. Ik vind het niet eens het vertellen waard.

Misgetast    Sj

Misgetast    Fr

Goed dat de schrijver van dit korte verhaal het decor zo klein heeft gehouden, dan kun je qua verhaal dingen groter maken. En dat is knap. Om het dan ook nog mooi rond af te maken.

Misgetast    Pe

Misgetast    To

Hersenmist    Gi

Aan het verhaal dat Kurt vertelt is nog wat werk. Hij vertelt dat hij in zijn broek plast, dat zou ik schrappen. Ook zou ik zijn verhaal onderbreken door de ik figuur een respons te laten doen.

Hersenmist    Wi

Elke maand zijn er wel een of meer verhalen over verkrachting of aanranding. In die categorie is dit een uitstekend geschreven verhaal met een ongebruikelijk perspectief en emotie. Complimenten daarvoor! Echter, het verhaal is ingebed in een reisverhaal met weinig toegevoegde waarde. De symboliek van de arend neigt naar een cliché en het is ongeloofwaardig dat hij minutenlang naast de auto zou vliegen. Een minuut is heel lang...zeker voor een zwevende arend. Jammer dat het verhaal verder als een nachtkaars uitgaat. De laatste 15 zinnen of zo voegen niets meer toe aan het goed vertelde centrale verhaal.

Hersenmist    Jo

Een trauma reist mee met een koppel op vakantie. De sfeer in het verhaal is goed gevangen, het verhaal zelf komt slechts moeizaam op gang en het trauma komt uit de lucht vallen.

Hersenmist    JK

Is maar een half verhaal, een fragment, niet af, geen einde, een traumatische gebeurtenis beschreven in slechts een paar zinnen, dat is niet voldoende om het inlevingsvermorgen van de lezer te wekken.

verloren hoop    Sj

verloren hoop    Fr

Doordat er over een 17-jarige jongen wordt gesproken heb ik niet helemaal het idee alsof ik het hoofdpersonage leer kennen. Dat mag wel wat gedetailleerder. Wel mooi klein gehouden, eenvoudig. Terwijl er psyschologisch heel veel speelt.

verloren hoop    Pe

verloren hoop    To

Versie 2.0    Gi

Nee. Niet goed. Dat ligt aan heel wat zaken. Er is de structuur. Die springt van de ene naar de andere alinea. Zo wordt Julia opgevoerd na het pesten. Wat alles dan nog warriger maakt is het gebruik van je tijden. Verleden tijd, dan weer tegenwoordige tijd. De overgangen dan. Ineens wordt ze wakker na het personeelsfeestje en blijkt ze verkracht te zijn. Net een film waar er eesentiële stukken werden weggelaten. Schrijf alles chronolgisch uit. Eerst gebeurt dit, vervolgens dat, tenslotte zo. Flashbacks kunnen maar oefen eerst op de pijlers van een goed verhaal: personages, ruimte, verteltijd, de vertelde tijd, de stijl, de plot, het thema, ik noem er enkele. Het einde is helemaal ongeloofwaardig. Iets mag verrassen maar het moet ook aannemelijk zijn.

Versie 2.0    Wi

Ik heb grote problemen met dit verhaal, al is het geschreven in foutloos Nederlands (op één foutje na: in de zin “maar voor haarzelf betekent het dat ze helaas minder kan afspreken met haar.” Is onduidelijk wie de eerste haar is en wie de tweede. Dus schrijftechnisch nagenoeg niets aan te merken, verhaaltechnisch des te meer. Het allerbelangrijkste is het slot. Dit slot is een onverwachte twist, maar heeft helemaal niets te maken met het verhaal. Het is een beetje als een verhaal vertellen over een huis dat in brand stond, hoe de bewoners zijn gered, maar de kat niet en dat verhaal afsluiten met “ik heb gisteren een Bossche Bol gegeten, en die was me toch lekker!” Een twist aan het slot van een verhaal is goed, maar die twist moet dan wel een relatie hebben met het voorgaande verhaal. Dan het begin: Wat een ambtelijke termen, zeg: leidinggevende, ‘ervaart ze van hun kant’ , ‘in een baan elders een nieuwe uitdaging heeft gevonden’. Graag wat minder bureaucratenbabbel in een kort verhaal. Tenzij het jargon een betekenis heeft, die onontbeerlijk is voor het verhaal. En dat is hier niet het geval. Dan de zin “om aan haar pesters duidelijk te maken wat hun pesten met haar deed.” Deze zin kan wat “show, don’t tell’ gebruiken. Wat deed dat pesten dan bij haar? Graag wat emotie hier! En mijn allergrootste probleem is het onderwerp: helaas zijn er al heel veel verkrachtingsverhalen geschreven (je zou willen dat verkrachtingen de wereld uitgeholpen werden), en helaas worden heel veel van die verhalen in hetzelfde stramien geschreven, vanuit het slachtoffer en gefocust op wat het slachtoffer deed na de verkrachtring. Hoe vreselijk dit ook is voor een slachtoffer, het maakt geen goed verhaal! Verkrachtingsverhalen zijn alleen nog interessant indien er een verrassend perspectief, of een bijzondere twist in voortkomt, waardoor de lezer weer emotioneel geraakt wordt. Dat is hier niet gelukt.

Versie 2.0    Jo

Het einde is niet verkeerd, de opbouw naar het einde toe is niet geweldig. De schrijfstijl laat veel te wensen over, vooral het veelvuldig gebruik maken van uitroeptekens is niet prettig. Dit verhaal kan korter.

Versie 2.0    JK

Het op het einde genoemde voorwerp heeft meer diepgang dan het verhaal.

Schiedam    Sj

Schiedam    Fr

Mooi en uitgebreide start en een vluchtig en afgeraffeld einde. Zo heb ik dit verhaal ervaren.

Schiedam    Pe

Schiedam    To

De belofte aan mijn oma    Gi

Meer een relaas dan een verhaal. Een relaas is achteraf, wordt verteld, maar weinig getoond. Emoties worden verteld en door dat de lezer ze op die manier niet kan invoelen wat er gebeurt blijft er een grote afstand tussen verslag en de lezer.

De belofte aan mijn oma    Wi

Een ongetwijfeld jonge schrijfster, met een schrijftalent. Dit verhaal is nog te veel een verslag van de feiten, maar al wel aangevuld met gedachten en observaties van de schrijfster (veel beginnende schrijvers schrijven een verhaal als een verslag, deze schrijfster heeft het volgende schrijfstadium al bereikt). Op zich een goed begin, maar nog geen winnend kort verhaal. Een goed kort verhaal vereist fantasie en de durf om die fantasie toe te passen op de werkelijkheid. “Een goed verhaal hoeft niet waar gebeurd te zijn, als het maar waar gebeurd had kunnen zijn,” schreef Renate Dorrestein ooit. De laatste zin maakt van dit verhaal een brief, maar het begin doet dat niet. Mijn advies: laat de laatste zin weg, of herschrijf het hele verhaal echt als een brief aan je oma. Schrijftechnisch heb ik weinig opmerkingen, alleen adviseer ik om het gebruik van aanhalingstekens te beperken. Bij “dement” horen ze niet, ook niet bij “je bent gewend.” Een goede schrijfcursus kan je verder helpen om je talent te ontwikkelen. Ik ben benieuwd naar je nieuw verhaal!

De belofte aan mijn oma    Jo

Het is vooral heel lief, maar niet goed, dit verhaal. Het gaat over de dementie van de oma van de hoofdpersoon. Het is van grote afstand verteld, waardoor het verhaal niet binnenkomt.

De belofte aan mijn oma    JK

Het is tragisch, ingrijpend en ontroerend voor wie dit meemaakt. Deslaniettemin vind ik het als verhaal niet voldoende.

Onvoltooid verleden tijd    Sj

Onvoltooid verleden tijd    Fr

Interessante context en verhoudingen. Middelbare scholieren bij wie de rollen nu volledig omgedraaid zijn. Heerlijk, herkenbaar en goed opgeschreven.

Onvoltooid verleden tijd    Pe

Onvoltooid verleden tijd    To

Met je hand op mijn voorhoofd    Gi

Ik probeer aan niks te denken; ik denk aan de mensen...Klopt niet. Zeg dit op een andere manier zodat de lezer weet dat het niet lukt om aan niks te denken in die omstandigheden. De eerste alinea is gewoon een warboel, je wil van alles vertellen, geeft zoveel mogelijk informatie. Niet doen. Spreid de info, bekijk ook wat er toe doet, wat niet. Graag zou ik ook weten waar een en ander zich afspeelt, telkens er een nieuwe ruimte is waar het hoofdpersonage verblijft, wil ik dat weten, anders mist je verhaal een grond. Nu wordt het een zoekspelletje, wat is er gebeurd, waarom en hoe? We kunnen niet in je hoofd kijken. 

Met je hand op mijn voorhoofd    Wi

Bijzondere vertelstem, goed gedaan! Paar kleine taalfoutjes, maar die zijn de schrijver vergeven: het is een hazewindhond, niet een windhond; “Ik wou dat ik net zo dun was als hem”, dat moet “hij” zijn. Flarden dialogen zijn zonder aanhalingstekens in de tekst gepropt. Normaal hou ik daar niet van, maar in dit verhaal, met deze opbouw, werkt het uitstekend. Het feit dat het flarden zijn is belangrijker dan wat er gezegd wordt. Mooi hoor! De titel vind ik slecht gekozen, past niet bij de inhoud en opbouw van het verhaal. Belangrijkste punt van kritiek: het slot. Dit is te open, de lezer kan van alles zelf invullen, maar heeft geen houvast. Als een schrijver kiest voor een open einde, dan is het fijn als hij al kruimels heeft achtergelaten gedurende het verhaal, waardoor de lezer bij de laatste zinnen wordt uitgenodigd om zelf de onvermijdelijke conclusie te trekken. Dat ontbreekt hier.

Met je hand op mijn voorhoofd    Jo

Vijf flarden tekst die voor mij geen verhaal willen worden. Het is wat experimenteel en dat is prijzenswaardig, het komt jammer genoeg niet goed uit de verf.

Met je hand op mijn voorhoofd    JK

Losse woorden en halve zinnen aan elkaar geplakt. Ik neem aan dat het een bepaalde sfeer moet creëren maar voor mij werkt het niet.

Pluisje    Sj

Pluisje    Fr

Helaas kan ik niet heel veel met dit verhaal. Het is origineel en duidelijk opgeschreven, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het einde is heel erg obvious, dat zou eventueel wat meer als onderliggende boodschap door de tekst heen verweven kunnen worden.

Pluisje    Pe

Pluisje    To

Servuskind    Gi

Je layout deugt niet. Zinnen slecht gerangschikt. Verwarrend verhaal, een afrekening met de ouders van een onbetrouwbare verteller

Servuskind    Wi

Vast een jonge schrijfster, die rauw haar ervaringen en emoties op papier heeft gegooid. Helaas, geen afgerond verhaal met een slot dat iets teweeg brengt bij de lezer, en veel clichés. Er zijn wel meer inzendingen van tieners en jongeren in deze wedstrijd en soms zie je, ook met schrijftechnisch beperkingen en verhaaltechnische onvolwassenheid, het schrijftalent door het verhaal heen. Helaas zie ik dat hier niet. Het spijt me.

Servuskind    Jo

De hoofdpersoon in dit verhaal blijft uitleggen waarom ze niet meer thuis wil wonen, veel herhalingen en op een zeker moment vooral heel saai. Het verhaal wil niet tot leven komen en het is gewoonweg niet goed genoeg.

Servuskind    JK

Dat een opvangcentrum haar opneemt en dat bij geen enkele instantie meldt is natuurlijk ongeloofwaardig.

Revolte    Sj

Revolte    Fr

Leuk zo'n tijdelijke encounter/ontmoeting. Ik vind het mooi aan dit verhaal dat het even inzoomt op een kort moment. En niet het verhaal te groot is gemaakt.

Revolte    Pe

Revolte    To

Beperkte ruimte    Gi

Mooie verwijzingen (op verschillende manieren) naar Woolf. De vraag blijft natuurlijk wat ons personage, de interviewer en journalist met deze informatie zal doen. Publiceren of er een verhaal van maken? leuke vondst.

Beperkte ruimte    Wi

Vakkundig geschreven, maar nauwelijks interessant als verhaal. Om te beginnen: perfectie is saai. Dus deze zin is een verhalendoder: “Virginia had een geweldig gevoel voor verhaalopbouw en was een superieure styliste.” Verder zijn verhalen van schrijvers die schrijven over schrijven over het algemeen oninteressant. Ook in dit geval, het thema is al zo vaak uitgekauwd: iemand die het werk van een ander onder zijn eigen naam publiceert. Maar het verhaal, hoe oninteressant ook, is vlot geschreven, met een goede opbouw en een (passend, moet ik zeggen) saai einde. Ik wil de schrijver uitnodigen om zijn duidelijk zichtbare schrijftalent en zijn goede gevoel voor metaforen toe te passen op een origineel, spannend verhaal, met een mooie twist. Dat wil ik dan volgende maand graag lezen.

Beperkte ruimte    Jo

Een wat flauwe woordspeling keert een aantal keren terug in dit verhaal, dat aardig bedacht is. Een journalist confronteert een bekende schrijver met zijn onderzoek en lijkt hem klem te zetten, het einde is goed verzonnen. Al met al een redelijk, maar niet al te goed verhaal.

Beperkte ruimte    JK

Aangename manier van schrijven. Ik ben benieuwd naar het vervolg van het verhaal, deel 2: de verdere gebeurtenissen op het eiland, het verschijnen van het artikel, de maatschappelijke reactie, de refectie wanneer zijn einde nadert, enz.

Een eenzame vriend    Sj

Een eenzame vriend    Fr

De context en het idee achter het verhaal is interessant, toch is het warrig opgeschreven waardoor ik mijn aandacht af en toe verlies.

Een eenzame vriend    Pe

Een eenzame vriend    To

De vele manieren waarop ik stierf    Gi

Leuke titel, zet aan tot lezen. Eerste hoofdstuk zit goed, scherpe waarnemingen, er is sfeer, het geheel is geloofwaardig. Tof gedaan, toen de doos werd overhandigd, wist ik: die eend. Ik heb me bij dit verhaal geen ogenblik verveeld. Knap.

De vele manieren waarop ik stierf    Wi

Schrijftechnisch geen aanmerkingen, goed geschreven, foutloos Nederlands. Ik ben altijd blij met een verhaal waarin de schrijver kiest voor een ongeloofwaardige premisse, in dit geval: gedachten na de dood. En dan vraag ik mij natuurlijk af hoe hij zich daaruit gaat redden. De schrijver heeft het er heel redelijk vanaf gebracht, niet perfect, maar zeker de moeite waard om te lezen. Mijn bezwaren zijn het nagenoeg ontbreken van een spanningsboog en een slot wat niet goed genoeg werkt. Ik heb het tweemaal herlezen en begrijp waar de schrijver heen wilde, maar het is er niet scherp genoeg uitgekomen. Het slot verdient aandacht, schrijver. Verder werkt hoofdstuk 2 niet. De andere hoofdstukken zijn juist zo consciëntieus beschreven, hoofdstuk 2 wijkt af van de vertelstem. Hoofdstuk 3 is voor een deel een herhaling van hoofdstuk 1, dat kun je beter niet doen. Conclusie: verhaaltechnisch zou de schrijver nog eens goed moeten kijken naar dit verhaal.

De vele manieren waarop ik stierf    Jo

Bevreemdend, dit verhaal. Geweldige zinnen in een verhaal dat ik niet helemaal kan doorgronden. Het vreemde is mooi, maar net over the top.

De vele manieren waarop ik stierf    JK

Voor mij onduidelijk wat hier de bedoeling van is, maar dat zal vast aan mij liggen.

De loden grafkist    Sj

Fantasie op de Romeinse tijd in Nijmegen, zo had het kunnen zijn destijds. Het verhaal trekt de lezer vlotjes naar binnen, de sfeer is goed getroffen.

De loden grafkist    Fr

Wat een interessante insteek en ook de sprong naar het heden is goed gevonden. Ik weet uiteraard niet of de schrijfstijl en de tijdsgeest kloppend is, maar dat zullen we natuurlijk nooit weten. Wel goed geschreven!

De loden grafkist    Pe

De loden grafkist    To

Man in het zand    Gi

Die eerste alinea zit nog niet goed. Verschillende gebeurtenissen, wendingen, tijden. herschrijf dit chronolgisch, geef niet zoveel informatie in de eerste alinea, je kunt later ook nog wat vertellen, indien relevant. Teveel innerlijke monologen ook, dat verveelt en zet niet aan tot verder lezen. Lijkt meer een filosofisch essay. Je verhaal mist een bodem, een stevige grond, een thema.

Man in het zand    Wi

Oftewel je vertelt een erotisch verhaal, vol passie, opwinding, seks, aantrekkingskracht, oftewel je schrijft een verhandeling over hoe seks, aanraking, opwinding werkt voor mannen, zoveel anders dan voor vrouwen. Maar je doet het niet in één verhaal. Het begin en einde van dit verhaal zou samen best een lekker erotisch verhaal kunnen worden, dat de lezer aanspreekt, maar het hele middenstuk werkt nogal verlammend, om niet te zeggen verslappend, op het gemoed van de lezer.

Man in het zand    Jo

Een lange mijmering, waarin in een traag tempo een verhaal verteld wordt. Niet slecht, ook niet geweldig. Wat opvalt zijn veel woorden die aan elkaar geschreven moeten worden, maar los geschreven zijn.

Man in het zand    JK

Ik ben geen vrouw dus kan de inhoud niet goed beoordelen, maar het is wel dermate goed geschreven dat ik de gevoelens begreep, me het kon voorstellen, voor zo ver dat als man mogelijk is natuurlijk. Goed gedaan dus!

Huidhonger    Sj

Man ontmoet zijn verdwenen grote liefde tijdens de begrafenis van zijn vader. Mooi indringend thema, gevoelig verteld, het komt stevig binnen. Chapeau!

Huidhonger    Fr

Het verhaal ontwikkeld zich aardig en wekt veel nieuwsgierigheid op. Toch merk ik dat er af en toe sprongen gemaakt worden die ik niet volg. In tijd en in locatie (?). Je krijgt veel medeleven met Stefan, dat heeft de schrijver goed gedaan.

Huidhonger    Pe

Huidhonger    To

Huidhonger    Gi

Traag opgebouwd verhaal, maar soms te traag, blijf je te lang hangen. Je legt net wat teveel nadruk op het afscheid, op het verleden, dat is niet goed voor de plot, de spanning blijft te lang achterwege.

Huidhonger    Wi

Hoewel zeker niet slecht geschreven is het verhaal veel en veel te lang. Het staat vol met overbodige uitweidingen en details die er niets toe doen. En de uitkomst zie je al van verre aankomen. “Een traan glijdt van zijn wang. Een troosteloze metafoor” schrijft deze schrijver, maar het is allemaal nogal een cliché. Nog een cliché: ‘troostrijke drank’. “had zijn vader hem elke dag minstens een keer” is ongeloofwaardig: Werkelijk? Elke dag!? De titel is een term uit de coronatijd en past slecht bij dit verhaal.

Huidhonger    Jo

Het einde is enigszins te verwachten, het roept direct allemaal vragen op en dat is dan weer mooi. Het verhaal zit goed in elkaar, de scene met de presentatie had van mij niet gehoeven. Knap opgebouwd verder en mooi in evenwicht.

Huidhonger    JK

Ik werd helemaal in het verhaal getrokken, voelde de sfeer, en werd erdoor geraakt, de melancholie, het verdriet, de hoop, de wanhoop, echt top gedaan!

Honderd euro    Gi

Het hele begin lijkt me cliché, we kennen de verhalen van drugsverslaafden intussen. Het einde is wel goed: de hulpeloosheid, en dat dan beseffen. Dat heb je dan weer goed gedaan.

Honderd euro    Wi

Een bekend thema, al vele malen opgeschreven. Maar deze schrijver doet het nog een keer en doet dat op een verdienstelijke manier. Het is een goed opgebouwd verhaal, met alle bekende thema’s die horen bij ‘een verslaafd kind.’ Geen nieuwe inzichten, geen verrassende twist of eens een ander perspectief. Deze schrijver heeft overduidelijk een schrijftalent en ik hoop dat zij (vermoed ik) dat een volgende keer aanwendt voor een origineel, verrassend, verhaal.

Honderd euro    Jo

De pijn over een kind dat ten prooi gevallen is aan een verslaving is goed op papier gezet. Qua verhaal is het wat weinig, wel goed geschreven.

Honderd euro    JK

Het moment van de ontmoeting is goed onder woorden gebracht. Het einde vind ik wat vreemd. Ik had daar juist een conflict verwacht.

Haar trouwe kater    Sj

Haar trouwe kater    Fr

Intrigerend dat er weinig gebeurt in dit verhaal en dat het toch allemaal interessant blijft. Mooi klein gehouden, eenvoudig en goed omschreven decor.

Haar trouwe kater    Pe

Haar trouwe kater    To

Haar trouwe kater    Gi

Veel verhalen die ik hier lees gaan aan sfeer ten onder. Misschien omdat dit op academies, tijdens schrijfcursussen of uit schrijfboeken zo voorgeschreven wordt. Sfeer is mooi, is nodig maar het mag de vaart uit je verhaal niet nemen. En die vaart komt er maar eerst op het einde met de dreiging, en hoe het dan verder gaat komt de lezer niet meer te weten. Bouw de spanning vroeger op. Schrijf voor jezelf op wat spannend, dreigend, akelig is, gebruik die gevoelens dan in een metafoor.

Haar trouwe kater    Wi

Verdienstelijk horror-verhaal, vooral de inleidende paragraaf geeft een mooie mise-en-scène. Goed gedaan, schrijver! Ik heb enkel wat kleine puntjes van aandacht: Er is slechts één persoon in dit verhaal, dus is het niet nodig om haar naam steeds te noemen. ‘Haar trouwe viervoeter’ is een enorm cliché. ‘Laat niet van zich zien’’ is niet-correct Nederlands, beter: laat zich niet zien. ‘die hij altijd dankbaar opat.’ is een overbodige toevoeging.

Haar trouwe kater    Jo

Een lieflijk verhaal, waarin opvallend weinig gebeurt, wordt in de laatste zinnen volledig op zijn kop gezet. Het einde is goed gedaan, de rest van het verhaal is een tikje aan de saaie kant. Het leest wel prettig en de sfeertekening is zonder meer goed te noemen.

Haar trouwe kater    JK

Het open einde is wat mij betreft iets té open. Gaat het om een skinwalker? Niet alle lezers zullen trouwens weten wat dat is. Of ziet de vrouw dingen die er niet zijn? Of zijn er twee dezelde katten? Ik had graag gezien dat de lezer in elk geval een beetje de goede richting op werd gestuurd.

Onberekenbaar    Sj

Een man ontdekt dat zijn vrouw vreemd gaat. De beschrijving van zijn reactie daarop is indringend, de frustratie en woede zijn volledig navoelbaar. Heel leesbaar ook, compliment!

Onberekenbaar    Fr

Op zich een mooi stuk tekst. leest vlot, soepel. Introductie, de eerste alinea, is wat mij betreft wat te lang en leid af van het stuk waarin het gaat over het volwassen gesprek.

Onberekenbaar    Pe

Onberekenbaar    To

Onberekenbaar    Gi

Bruin water geeft geen weerspiegeling. Bij beschrijvingen moet je echt het beeld je voor de geest halen of live gaan opzoeken en dan beschrijven: dan maak je niet zulke fouten. Tweede alinea zit goed: wat er verteld wordt, het ritme, de lengte van de zinnen. Tim kan zich daar zo aan ergeren: beter 'hij kan zich' we weten dat het Tim is en weer de naam noemen schept afstand tussen lezer en personage. Vanaf hij bij Rob op bezoek komt, denk ik: het is Rob zelf. Hopelijk niet, want anders is het geen verrassing meer. Ik lees verder. Goed gesprek vervolgens, dat zit goed. Maar: de verrassing is er niet, jammer.  Alinea met 'Haar jas...' is ook best oké, de twijfels, de innerlijke monoloog zit goed. Knap die vergelijking met de geodriehoek. Het einde is ook origineel: een onschuldige die gekwetst wordt (om te sterven is meer nodig dan een plastiek driehoek).

Onberekenbaar    Wi

Midden in het verhaal beginnen is tamelijk gebruikelijk. Maar een eerste zinnetje schrijven en vervolgens gewoon vooraan beginnen met het verhaal is minder geslaagd. Pas 537 woorden na die eerste twee zinnen komt de geodriehoek, waar het in de eerste zin om draait, pas weer aan de orde. Voor een goede spanningsopbouw is dat te ver weg. Wel goed is dat de schrijver herhaaldelijk de lezer op het verkeerde been zet, zodat die blijft opletten. Verder is het verhaal effectief geschreven, met een goede spanningsopbouw en een bevredigend slot. Schrijftechnisch heb ik geen opmerkingen, duidelijk een ervaren schrijver. Met plezier gelezen!

Onberekenbaar    Jo

Overspel is een lastig onderwerp om een goed verhaal over te schrijven. Het is deze schrijver wel gelukt, als lezer voel je de pijn van de hoofdpersoon, de opbouw is goed en de schrijfstijl prettig.

Onberekenbaar    JK

Knap gedaan, gedachten en gevoelens goed onder woorden gebracht op een pakkende manier. Het enige wat ik me afvraag is of het niet beter zou zijn geweest om de inleiding te schrappen, want die verraadt al wat er gaat gebeuren.

Bloeddorstige hond    Sj

Bloeddorstige hond    Fr

Op zich interessant context en goede dialogen. Toch mis ik wat meer body en wat meer achtergrond van de personages.

Bloeddorstige hond    Pe

Bloeddorstige hond    To

Kist    Gi

Perspectief. 'Zijn vader knikt...' is duidelijk vanuit het perspectief van Jasper, door dat woordje 'Zijn'. Je mag een verteller gebruiken, maar dan stoort dat woordje 'zijn', omdat het van Jasper komt en hij nu eenmaal zijn vaders lichaamstaal niet kan zien. Op het erf verschijnt dan die figuur, hier is de verteller weer aan het woord en dat mag, moet zelfs want Jasper is intussen overleden. Knap en schrijnend verhaal.

Kist    Wi

Een verhaal precies op tijd ingediend op Halloween en dat ik ook op Halloween-avond lees. Dus de stemming zit er in, maar de teleurstelling over het verhaal komt snel. Ik vermoed een erg jonge schrijver, maar zelfs voor een onervaren schrijver is dit een te rechtlijnig verhaal. Bovendien ongeloofwaardig. Dat werd het op het moment dat deze 12-jarige in een benaderde positie zat en uit boosheid weigerde om zijn vaders hulp in te roepen. Tot de dood erop volgde. Maar zo’n beslissing, zo’n levensbeëindigende beslissing moet in een kort verhaal veel beter onderbouwd zijn. De beslissing moet absoluut onvermijdelijk zijn, elke andere keuze moet ondenkbaar zijn geworden (en het is de taak van de schrijver om daarvoor, met zijn tekst, te zorgen). Helaas heeft deze schrijver dat niet goed voor elkaar gekregen. Als we hier inderdaad een jonge schrijver hebben, dan is mijn advies: blijf schrijven! Blijf nadenken hoe mensen reageren en vooral waarom! Oefening baart kunst!

Kist    Jo

Het idee is echt geweldig en het is heel jammer dat het verhaal gewoonweg niet goed genoeg is. Veel te snel is duidelijk hoe het gaat eindigen, ik heb wat moeite met de schrijfstijl en ik vind het vooral oprecht jammer dat de schrijver dit onderwerp niet beter op papier heeft kunnen krijgen.

Kist    JK

Goed opgebouwd, spannend. Van mij had het nog wat langer gemogen. De uren gaan voorbij, misschien zelfs de nacht, een zoekactie wordt gestart, gaat Jasper het redden of niet, hoe ontwikkelt zijn situatie zich met honger, dorst, zuurstof? Hoe dan ook, een goed verhaal dat nog uitgewerkt zou kunnen worden tot een echte thriller.

Vrij    Sj

Vrij    Fr

Het verhaal vloeit en leest fijn. Ik vind het soms qua plot en qua actie wat matig en weeïg. Er mag wat meer conflict in af en toe. Verder is het prettig en goed leesbaar, fijne en duidelijke schrijfstijl.

Vrij    Pe

Vrij    To

Monkey Town    Sj

Monkey Town    Fr

Wat ik knap vind aan deze tekst is dat het heel veel lagen heeft, heel veel diepgang. Maar dat het wel klein gehouden is. Niet te groot, te groots.

Monkey Town    Pe

Monkey Town    To

Monkey Town    Gi

Erg cru verhaal, waarbij we mee van de gedachten van het hoofdpersonage mogen 'genieten'. Deed me aan Faulkner denken. Wel even tijd nodig om te bedenken wie het hoofdperonage was.

Monkey Town    Wi

Een mooie situatieschets in de traditie van de verhalen van Lucia Berlin. Ik waardeer dat erg. Soepel taalgebruik, niet te veel uitleggen en een sfeer scheppen, die blijft hangen bij de lezer. Er is geen begin en einde aan zo’n verhaal, de lezer loopt een tijdje mee op, met de hoofdrolspeler en wordt ontroert, ontstemd, geamuseerd, of wat dan ook. Een puntje van kritiek is dat de vader een plat figuur is gebleven. Als hij een wat evenwichtiger en voller karakter had gehad, waren de interacties tussen de hoofdrolspelen en de vader nog wat interessanter geweest.

Monkey Town    Jo

We zitten in een kinderparadijs of iets dergelijks, het verhaal is vooral rommelig. Een combinatie van korte gesprekken en eindeloos lange gedachten. Het is niet boeiend.

Monkey Town    JK

Iemands gedachtenwereld contra zijn uitlatingen is inderdaad een herkenbaar thema maar deze uitwerking ervan vind ik persoonlijk niet voldoende voor een verhaal.

Gouden regen    Sj

Gouden regen    Fr

Ik merk dat dit verhaal nog door mag gaan, ik wil doorlezen. Wat ik een goed teken vind. Er zit veel in, maar mag nog uitgebreid worden vind ik.

Gouden regen    Pe

Gouden regen    To

Bergen verzetten    Gi

Je gebruikt je verhaal als karretje om wat losse gedachten over geloofsbelijding mee te delen. Daardoor wordt het geheel boodschapperig en moralistisch. Ik mis een plot, goed uitgeschreven personages en de ruimte waarin ze zich bevinden.

Bergen verzetten    Wi

Aan de positieve kant: dit verhaal is in foutloos Nederlands geschreven. Aan de negatieve kant: verhaaltechnisch is het erg zwak. Veel uitleg, geen spanning en een mager slot. Mogelijk heeft de schrijver begrepen dat aan het slot van korte verhalen vaak wordt teruggegrepen op het begin, maar op deze manier is dat nietszeggend. Dit verhaal heeft het vermoeden van een autobiografie en ik zou onmiddellijk geloven dat dit waargebeurd is, zowel het kinderverhaal met de lantaarnpaal als het gesprek met de vrienden over godsdienst. Maar de reden waarom autobiografische verhalen zelden worden uitgegeven, tenzij het gaat om een beroemdheid, is de saaiheid ervan. Helaas is het een harde waarheid dat er in de meeste levens weinig interessants gebeurt. Het is dus de taak van de schrijver om een levensverhaal op te leuken. En dat mag rustig met niet-waargebeurde details zijn. Alles om de lezer te amuseren, of te ontroeren of tot nadenken aan te zetten. Allemaal niet gelukt in dit verhaal.

Bergen verzetten    Jo

De laatste alinea is de verbindende tekst tussen het eerste en het tweede deel van het verhaal. Het eerste deel is de moeite waard en leest heel prettig. Het tweede deel is een wat saaie discussie over het geloof, niet de moeite waard. Er is in elk geval over nagedacht en het schrijfstijl is fijn.

Bergen verzetten    JK

Het eerste deel vind ik erg goed en kon ik helemaal meeleven met het kind. Het tweede deel vond ik dat meeleven moeilijk, misschien door de plotselinge tijdsprong of door het feit dat zo'n complex onderwerp in een paar zinnen wordt weggeschreven.

De ontsnapping van Eva en Kate    Sj

De ontsnapping van Eva en Kate    Fr

Ik vind het verhaal veel weghebben van een dagboek vorm. Dit verhaal kan wat meer actieve scenes gebruiken om het wat meer vooruit te duwen.

De ontsnapping van Eva en Kate    Pe

De ontsnapping van Eva en Kate    To

1 oktober    Gi

Over een aantal minuten... lijkt me info die op een te uitleggende manier wordt meegedeeld. Beter is dat je iets zegt over de taart, de koffie en wie er een groot stuk, wie er suiker in de koffie wil, kleine dingen die op de komst van de vriendinnen wijzen. Tijdens het geschreeuw hoort ze een harde...dat moet in de verleden tijd, want het vorige relaas daarover was dat ook. Ook het stuk verder, want nu heb je tweemaal de tegenwoordige tijd: Roos die een taart bakt en op haar vriendinnen wacht en de kleine Roos toen. Dat werkt verwarrend, de lezer moet steeds denken: oh dat was toen, of oh dat is het nu. Roos wordt wakker in het ziekenhuis, niemand weet wie ze is. Wanneer speelt dit af? Door een DNA test is daar makkelijk achter te komen. Hoe ze dan haar vriendinnen leerde kennen doet er in dit verhaal niet doe, zo maak je het verhaal maar zonder reden lang. Vervolgens wordt het helemaal ongeloofwaardig dat er iemand belt en die beweert...nee, zie DNA test. 

1 oktober    Wi

Flashbacks in verleden tijd en heden in tegenwoordige tijd is een gebruikelijke manier om onderscheid te maken tussen heden en verleden in een kort verhaal. Maar dan moet je dat wel consequent toepassen, schrijver, ander raakt de lezer de draad kwijt. Dus weg met die flashbacks in de tegenwoordige tijd! Verhaaltechnisch heb ik grote problemen met haar geheugenverlies. Dat is gewoon niet geloofwaardig, Roos was het huis uitgerend op haar sokken en ergens aangereden. Natuurlijk heeft de politie heel snel gevonden waar ze vandaag kwam, hooguit enkele straten verderop! Schrijftechnisch: sommige uitdrukkingen gebruik je niet in een kort verhaal, let erop dat taalgebruik anders is dan in een verslag: zo kun je beter het woord ‘echter' vermijden, net als de uitdrukking 'over een aantal minuten’. Ik weet toevallig dat Duitse slagroom met weinig tot geen suiker is, maar die uitleg is volstrekt overbodig in dit verhaal. Als een lezer toevallig niet weet wat Duitse slagroom is, dan mist hij nog steeds niets van het verhaal. En als je het toch wilt uitleggen, schrijf je ‘met weinig suiker’ of juist ‘zonder suiker’. De stem van de achtjarige Roos is niet te herkennen. Een 8-jarighe denkt echt niet “de adrenaline pompt als drugs door haar lichaam” De ‘ambachtsschool’ bestaat al niet meer sinds 1968, dus dat maakt dit verhaal nogal verouderd. En dan de zin “en Roos voelt zich hierdoor enorm gezien”. Dit is een kort verhaal, geen therapiesessie! Tenslotte: de tweede helft van het verhaal voegt niets meer toe. Alles is veel te lang uitgesponnen naar het weinig verrassende slot.

1 oktober    Jo

Het verhaal kent een goede opbouw, zeker het eerste deel van het verhaal is goed gedaan. Het leest prettig weg. Te vroeg weet de lezer welke kant het verhaal op zal gaan en dat de familie van de hoofdpersoon nog in leven is, is dan ook geen verrassing. Het is geen verkeerd verhaal om te lezen, het is net niet goed genoeg.

1 oktober    JK

Vrij onlogisch en ongeloofwaardig dat een kind wordt aangereden in haar eigen buurt maar niemand haar ooit nog kan identificeren. Helaas kwam ik meer zaken tegen die voor mij het verhaal ongeloofwaardig maken.

Het licht uit de ogen    Sj

Het licht uit de ogen    Fr

Een indrukwekkend kort verhaal. Je voelt ervaring, je voelt emotie. Toch zou ik wat meer actieve scènes willen lezen, of een dialoog tussen twee personen die het hierover hebben?

Het licht uit de ogen    Pe

Het licht uit de ogen    To

Het paleis van serendipiteit    Gi

Ik zou minder hebben prijs gegeven in dit verhaal, het zou wat subtieler mogen zijn. Niettemin een mooie commentaar op  'la condition humaine'. Goed gedaan.

Het paleis van serendipiteit    Wi

Wat een mooi liefdesverhaal! Even leek het op een perfecte ontmoeting met een perfecte vrouw, maar gelukkig werd Lili menselijker naarmate het verhaal vorderde. Elke maand zijn er wel enkele dementia-verhalen in deze wedstrijd, en hoe gruwelijk de ziekte ook is, het zijn vaak dezelfde verhalen. Een schrijver die kiest voor dit thema is verplicht om een nieuwe wending te geven aan zo’n verhaal, een ander perspectief, een verrassende twist, anders belandt het verhaal op de grote hoop identieke verhalen. Daar is deze schrijver uitstekend in geslaagd! Puntje van kritiek: zelfs als een verhaal zich in een Engelstalig land afspeelt, dan nog heeft een Nederlandstalige schrijver, naar mijn idee, de verplichting om zoveel mogelijk Nederlands te schrijven in een Nederlandstalig kort verhaal. De overdaad aan Engelse termen waarmee dit verhaal is behangen, stond mij tegen. De titel is een vertaling van de titel van een Engelstalige TV-serie (die ik niet heb gezien). Ik hoop maar dat dit verhaal niet een schriftelijke versie is van één van de episodes uit deze serie, maar een origineel werk. Tenslotte: iemand die het verschil weet tussen “charmant” en “koket” en het ‘show don’t tell’ kan beschrijven is natuurlijk een uitstekende schrijver! Deze schrijver heeft oog voor details en hij heeft originele observaties.  Ik heb genoten van dit verhaal!

Het paleis van serendipiteit    Jo

Een langdradig verhaal wat maar niet lijkt te willen eindigen. Er zitten aardige passages tussen, maar het is vooral veel te lang en niet boeiend genoeg. Voor een verhaal in het Nederlands zitten er wat mij betreft te veel Engelse woorden in.

Het paleis van serendipiteit    JK

Vermakelijk verhaal, prettig om te lezen.

Buiten Maarheeze    Sj

Buiten Maarheeze    Fr

De schuingedrukte delen hadden wat mij betreft niet gehoeven, maar verder is eht een prachtig verhaal. Misschien zou de zwangerschap wat groter en wat meer de drijver achter alles wat Laura doet, moeten zijn. Die komt aan het begin kort voor en tegen het einde wordt dit weer groter gemaakt. Verder mooi verhaal, er zit veel in. Misschien meer een boek (?) of langer verhaal dan een kort verhaal.

Buiten Maarheeze    Pe

Buiten Maarheeze    To

De val van het verleden    Gi

Er wordt veel betoogd wat er toen gebeurde, maar of je de lezer met deze verzinsels mee hebt, zonder enige toelichting... Dat lijkt me wat te gemakkelijk, je moet de verandering en hoe dat zo maar allemaal kan toch onderbouwen. Wat is wegwijven? Misschien je verhaal na het schrijven enkele keren redigeren? Ben ergens in de helft gestopt met lezen.

De val van het verleden    Wi

Wat een SciFi verhaal leek te worden (daar wordt ik altijd blij van als er weer een ScviFi-verhaal bij de inzendingen zit) bleek voor een groot deel een ronkend politiek pamflet te zijn. En wat vaak het probleem is bij ronkende politieke pamfletten is ook hier het probleem: te groot, te alomvattend, te veel erbij gesleept om een politiek standpunt duidelijk te maken. Kortom, zo groots en afstandelijk, dat de lezer in het beste geval onbegaan doorleest of in het slechtste geval afhaakt. In het slot voegt de schrijver dan eindelijk de menselijke maat toe, maar het is te weinig, te laat. Enkele hinderlijke taalfouten helpen ook niet bij de beoordeling van dit verhaal.

De val van het verleden    Jo

Een wat saai verhaal. De eerste zin is trouwens echt heel goed, het gaat in de zinnen daarna jammer genoeg al snel mis. Het lukt de schrijver niet om mij in het verhaal te trekken.

De val van het verleden    JK

Het pakt me helaas niet. Ik vind het een nogal droog verhaal.

Rien de rien    Sj

Aankomst na de dood in het voorgeborchte, dat matig blijkt te zijn georganiseerd. Ik heb er van genoten, vooral van het creatieve bedenksel om dankzij Petrus een korte reset (wat als...) van je leven te kunnen beleven. Compliment.

Rien de rien    Fr

Mooi concept, dat alles voorbij flitst wat had kunnen zijn. En mooi rondgemaakt dit verhaal, want dat blijft lastig. Wat ik nog wel lastig vind is dat je in principe niet veel te weten komt over het personage zelf.

Rien de rien    Pe

Rien de rien    To

Rien de rien    Gi

Leuk en vooral niet te moralistisch verhaal. Weinig op aan te merken.

Rien de rien    Wi

Goed verhaal, goed geschreven. Alleen op het einde werd het mij te sentimenteel. Deze zinnen stoorden mij en deden afbreuk aan het verhaal: “Mijn leven mag dan niet perfect zijn verlopen, het was wel míjn leven.” (wat een cliché!) en “Mijn geweldige kinderen”: perfectie is saai en dit verhaal eindigt teveel in perfectie en dat is jammer. Paar kleine taalfoutjes: “Dat is een daad van altruïsme dat we hier waarderen” (‘dat’ moet ‘die’ zijn) en “Naar huis kan ik niet, die heb ik niet meer” (‘die’ moet ‘dat’ zijn). En waarom een Franse titel? Er komt verder geen woord Frans of relatie met Frankrijk voor in het verhaal.

Rien de rien    Jo

Veel platgetreden paden in een verder aardig bedacht verhaal. In de eerste zinnen veel vergelijkingen die wat krampachtig aanvoelen. De boodschap is wat eenvoudig, al met al niet onaardig.

Rien de rien    JK

Erg goed! Doet me denken aan dat liedje van Veldhuis en Kemper: ik wou dat ik jou was. Een bekend onderwerp (anders willen zijn, misschien wel een ander willen zijn, daarbij de goede dingen soms vergeten te zien) maar verpakt in een fris, luchtig en origineel verhaal. Klasse!

Bezoek aan Bastiaan    Sj

Een broer bezoekt zijn oudere broer die in coma is geslagen omdat hij opkwam voor een meisje. Mooie opbouw van bijna luchtig naar begrijpen naar meeleven, van lichte naar zware kost. Het verhaal pakt je gaandeweg steviger beet en is tegelijk ook heel leesbaar. Een griffel en een ....

Bezoek aan Bastiaan    Fr

Er zit continu spanning in dit verhaal en dat vind ik heel sterk. Ik merk dat ik verder wil lezen.

Bezoek aan Bastiaan    Pe

Bezoek aan Bastiaan    To

Het onderwerp is interessant en mooi en er zit een goede structuur in het verhaal. De zinnen zijn te uitleggerig. "Dan kijk ik naar buiten waar een tuin vol bloemen te zien is" is puur descriptief. Er is informatie maar geen gevoel.Ook het dialoog voelt niet realistisch aan. Het is niet de broer die vol emotie tegen zijn broer praat, maar de schrijver die informatie wil overbrengen naar de lezer, en dat is jammer

Bezoek aan Bastiaan    Gi

Eerste dialoog lijkt me wat te lang, beschrijf intussen in een of max twee zinnen de ruimte en zijn reactie. Erg veel info, schrap de niet echt noodzakelijke info. Mooi einde maar het geheel kan best wat korter.

Bezoek aan Bastiaan    Wi

Beetje dommige titel, maar wel een goed verhaal. Mooi opgebouwd, invoelend. Het slot vond ik niet heel sterk, de emotie een beetje onecht en gespeeld. Maar ook weer niet heel verkeerd, ik zou erg teleurgesteld zijn geweest als Bastiaan zou zijn ontwaakt...Enkele kleine taalfoutjes, maar nauwelijks het noemen waard. Ik geef de schrijver in overweging om toch nog eens naar het slot te kijken, kijk eens of het nog wat scherper kan.

Bezoek aan Bastiaan    Jo

Een treurig verhaal met een mooi passend einde. Met de inhoud is niet veel mis, het zou iets korter kunnen, maar omdat de opbouw goed is, is dit niet storend. De schrijfstijl is jammer genoeg niet goed genoeg, bij vlagen voelt het aan als en toen, en toen. Jammer.

Bezoek aan Bastiaan    JK

Degelijk verhaal, ontvouwt zich goed, je komt steeds meer te weten, zit goed in elkaar. Wel bleef het voor mij persoonlijk een beetje op afstand, het greep me niet echt aan.

Huidhonger    Sj

Man ontmoet zijn verdwenen grote liefde tijdens de begrafenis van zijn vader. Mooi indringend thema, gevoelig verteld, het komt stevig binnen. Chapeau!

Huidhonger    Fr

Het verhaal ontwikkeld zich aardig en wekt veel nieuwsgierigheid op. Toch merk ik dat er af en toe sprongen gemaakt worden die ik niet volg. In tijd en in locatie (?). Je krijgt veel medeleven met Stefan, dat heeft de schrijver goed gedaan.

Huidhonger    Pe

Huidhonger    To

Huidhonger    Gi

Traag opgebouwd verhaal, maar soms te traag, blijf je te lang hangen. Je legt net wat teveel nadruk op het afscheid, op het verleden, dat is niet goed voor de plot, de spanning blijft te lang achterwege.

Huidhonger    Wi

Hoewel zeker niet slecht geschreven is het verhaal veel en veel te lang. Het staat vol met overbodige uitweidingen en details die er niets toe doen. En de uitkomst zie je al van verre aankomen. “Een traan glijdt van zijn wang. Een troosteloze metafoor” schrijft deze schrijver, maar het is allemaal nogal een cliché. Nog een cliché: ‘troostrijke drank’. “had zijn vader hem elke dag minstens een keer” is ongeloofwaardig: Werkelijk? Elke dag!? De titel is een term uit de coronatijd en past slecht bij dit verhaal.

Huidhonger    Jo

Het einde is enigszins te verwachten, het roept direct allemaal vragen op en dat is dan weer mooi. Het verhaal zit goed in elkaar, de scene met de presentatie had van mij niet gehoeven. Knap opgebouwd verder en mooi in evenwicht.

Huidhonger    JK

Ik werd helemaal in het verhaal getrokken, voelde de sfeer, en werd erdoor geraakt, de melancholie, het verdriet, de hoop, de wanhoop, echt top gedaan!

Haar trouwe kater    Sj

Haar trouwe kater    Fr

Intrigerend dat er weinig gebeurt in dit verhaal en dat het toch allemaal interessant blijft. Mooi klein gehouden, eenvoudig en goed omschreven decor.

Haar trouwe kater    Pe

Haar trouwe kater    To

Haar trouwe kater    Gi

Veel verhalen die ik hier lees gaan aan sfeer ten onder. Misschien omdat dit op academies, tijdens schrijfcursussen of uit schrijfboeken zo voorgeschreven wordt. Sfeer is mooi, is nodig maar het mag de vaart uit je verhaal niet nemen. En die vaart komt er maar eerst op het einde met de dreiging, en hoe het dan verder gaat komt de lezer niet meer te weten. Bouw de spanning vroeger op. Schrijf voor jezelf op wat spannend, dreigend, akelig is, gebruik die gevoelens dan in een metafoor.

Haar trouwe kater    Wi

Verdienstelijk horror-verhaal, vooral de inleidende paragraaf geeft een mooie mise-en-scène. Goed gedaan, schrijver! Ik heb enkel wat kleine puntjes van aandacht: Er is slechts één persoon in dit verhaal, dus is het niet nodig om haar naam steeds te noemen. ‘Haar trouwe viervoeter’ is een enorm cliché. ‘Laat niet van zich zien’’ is niet-correct Nederlands, beter: laat zich niet zien. ‘die hij altijd dankbaar opat.’ is een overbodige toevoeging.

Haar trouwe kater    Jo

Een lieflijk verhaal, waarin opvallend weinig gebeurt, wordt in de laatste zinnen volledig op zijn kop gezet. Het einde is goed gedaan, de rest van het verhaal is een tikje aan de saaie kant. Het leest wel prettig en de sfeertekening is zonder meer goed te noemen.

Haar trouwe kater    JK

Het open einde is wat mij betreft iets té open. Gaat het om een skinwalker? Niet alle lezers zullen trouwens weten wat dat is. Of ziet de vrouw dingen die er niet zijn? Of zijn er twee dezelde katten? Ik had graag gezien dat de lezer in elk geval een beetje de goede richting op werd gestuurd.

Een waardevol leven    Sj

Moeder worstelt met de ongeneeslijke ziekte van haar zoon. Indringend verwoord, misschien net iets te pathetisch, maar toch, een zwaar thema gevoelig neergezet.

Een waardevol leven    Fr

OP zich een heel kwetsbaar mooi kort verhaal. Wat ik nog onrealistisch vind is de leeftijd van Gijs. In het eerste deel is hij een - zo lijkt het - kleuter? En erna lijkt hij bijna volwassen te communiceren. De overgang van emotie/agressie is ook ietwat vreemd.

Een waardevol leven    Pe

Een waardevol leven    To

Een waardevol leven    Gi

Waarom is als in een waas vetgedrukt? Niet meer nagekeken? Je verhaal is erg donker, ik zie nergens een lichtpuntje, enige vrolijkheid. Wel woede, dat is oké. Vooral veel somberheid. Zelfs als dit echt gebeurd is, is het geen excuus om een en ander wat lichtvoetiger te maken, ook al is dat in het echte leven niet zo. Ik mis ook wat spanning, sfeer, somberheid, verdriet nemen alles weg, eisen hier net wat teveel ruimte op.

Een waardevol leven    Wi

Waarom die inleiding? Dit is een hartverscheurend, goed geschreven verhaal, maar zo’n inleiding geeft alles al weg, nog voordat het verhaal start. Helaas is de vertelstem een beetje van ‘..en toen...en toen...en toen’. Waarom het verhaal niet begonnen in het ziekenhuis met ‘Gijs Schipper’ zegt een arts die om de hoek komt lopen.’ Alles daarvoor kan eigenlijk gewoon weg, maar eventueel worden samengevat in een flashback verderop in het verhaal. Soms wat overbodige kwalificaties, zoals in deze zin: “zegt hij op een nostalgische toon.”. Dat kan gewoon weg, de lezer begrijpt het al. En een enkel taalfoutje: “Ik niet meer zo egoïstisch mogen zijn” Daar ontbreekt een woord. De laatste zin is een zin van uitleg, die goed past in een waar gebeurd autobiografisch verhaal (wat ik vermoed dat dit is), maar maakt het verhaal als lezenswaardig kort verhaal niet interessanter voor de lezer. Die zin maakt van een aangrijpend verhaal een verslag en voor mij is dat een teleurstelling.

Een waardevol leven    Jo

De schrijver wil krampachtig een verhaal vertellen. De manier waarop dit gebeurt is iets anders dan anders, maar niet echt goed. De inhoud van het verhaal is niet sterk en naarmate ik verder lees, word ik steeds minder enthousiast.

Een waardevol leven    JK

Vreselijk, wat een verdriet, wat een dilemma! Bij dit soort verhalen vraag ik me vaak af of ze echt gebeurd zijn. Ik hoop natuurlijk van niet. Maar anders kan het opschrijven een hulp zijn bij de verwerking. Het is hoe dan ook een aangrijpend verhaal.

Elpenbeen    Sj

Een orthodoxe gemeenschap wenst geen inmenging en slaat de indringer dood. Een net iets te ver doorgevoerd archaïsch taalgebruik, maar desondanks isde broeierige benepen sfeer treffend omschreven.

Elpenbeen    Fr

Mooi, knap geschreven. Klein gehouden en mooie sprong in de tijd.

Elpenbeen    Pe

Elpenbeen    To

Elpenbeen    Gi

Dus alle mannen nemen tegelijk hun pet af en wissen allemaal tegelijk met een rode zakdoek hun zweet af? Wel een mooie oude plechtstatige stijl die je hanteert. Knappe beschrijvingen, traag opgebouwd. Doet wat aan Thomas Rosenboom denken.

Elpenbeen    Wi

Kijk, dit is nou een prachtige manier om een mise-en-scène neer te zetten. Normaal vind ik dat een kort verhaal midden in de actie moet beginnen, maar als iemand zo mooi de omgeving kan beschrijven, dan mag voor mij de schets van de omgeving ook helemaal aan het begin van het verhaal staan. Ik heb genoten van die eerste twee alinea’s! Een ook de rest van het verhaal is geschreven in een mooie, gedragen, wat ouderwetserige vertelstem, met her en der (maar niet te vaak) verouderde woorden. Complimenten voor deze prachtige schrijfstijl! Schrijftechnisch enkele kleine opmerkingen. Ergens staat het woord ‘het’ tweemaal achter elkaar. Het leest gemakkelijker om daar het woord ‘om’ tussen te plaatsen. En ‘aanvaardend zijn wil en wet’ is een Franse zinsconstructie, ik denk dat ‘zijn wil en wet aanvaardend’ beter Nederlands is. Verhaaltechnisch twee opmerkingen: er staat dat de kies in het kraakbeen was gevat, maar dat kan niet juist zijn, dat moet echt kaak, of kaakbeen zijn. Kraakbeen vergaat veel en veel eerder dan bot. Tenslotte wel één zware aanmerking: de laatste twee zinnen zijn overbodige uitleg en doen afbreuk aan dit overigens prachtig vertelde verhaal.

Elpenbeen    Jo

Leuk bedacht en een mooie beschrijving van een kleine gemeenschap. Het verhaal is wat ruw geschreven, het past goed bij de inhoud, maar het leest wat hoekig. Het einde is wel heel voorspelbaar.

Elpenbeen    JK

Geschreven in de stijl en met het woordgebruik die past bij de beschreven tijd en plaats, dat is erg goed gedaan. Wel had ik graag willen weten om welk geheim het ging, wie de klikspaan was, en wat er met die persoon zou gebeuren. Had gekund, er waren nog woorden over, maar misschien dan in het vervolg.

Nagedachtenis    Sj

Nagedachtenis    Fr

Een licht humoristisch maar ook aangrijpend stuk tekst. Mooi ook hoe de schrijver van deze tekst een verwarrende gedachtegang weergeeft. Knap gedaan.

Nagedachtenis    Pe

Nagedachtenis    To

Nagedachtenis    Gi

Ongeloofwaardig hoe de dood van haar man over de telefoon wordt meegedeeld. Plots duikt er dan een Valentijn op en is het onduidelijk wanneer en waar en hoe. Blijkbaar zit die ook bij Defensie. Ik lees dan maar voort, in de hoop dat het duidelijk wordt. Eerst in de alinea 'Ze had geheimhouding' wordt het duidelijk. 'Ik zou je moeten laten ombrengen? Wat is dat nu weer; lijkt me niet aannemelijk wanneer ik lees wat voor iemand Valentijn is. Hij is kinderlijk, heeft een dwangneurose...smetvrees...en bovendien Gilles de la Tourette en ten slotte is ie ook nog paranoid. En misschien autistisch ook? Het kan niet op.  Het slot komt dan met gewapende mannen aan de deur. Teveel van alles.

Nagedachtenis    Wi

Een heel origineel en vervreemdend verhaal, met een uniek perspectief. Een autistische jongen gek maken is een thema dat ik nog nooit eerder heb gelezen. Verhaaltechnische heb ik weinig opmerkingen, mooie spanningsopbouw en het einde is bevredigend. Het begin vond ik niet sterk. De ‘talloze verhalen’ uit de tweede zin hebben een ‘show don’t tell’ nodig. Schrijftechnisch heb ik een paar kleine dingen: “unica” is het meervoud van het zelfstandig naamwoord unicum, ik denk dat dat de bedoeling was. ‘Ze had gelachen om zijn cynische humor’ is teveel benoemen wat de lezer al wel heeft begrepen. En zowel ‘Gods gratie’ als ‘achtenvijftig jaar’ zijn twee woorden, niet één. Maar dat zijn slechts kleine opmerkingen, het belangrijkste is dat je een origineel verhaal hebt verzonnen. Complimenten, schrijver!

Nagedachtenis    Jo

Dit verhaal is warrig opgeschreven, het kost me moeite om bij de les te blijven. Het wordt nergens boeiend en het einde maakt het er niet beter op. Gewoonweg geen goed verhaal.

Nagedachtenis    JK

Goed ingeleefd in de wereld van iemand met een sociale beperking. En daaromheen het verhaal geweven van de opvangmoeder. Alles valt mooi in elkaar, goed gedaan hoor!

Monkey Town    Sj

Monkey Town    Fr

Wat ik knap vind aan deze tekst is dat het heel veel lagen heeft, heel veel diepgang. Maar dat het wel klein gehouden is. Niet te groot, te groots.

Monkey Town    Pe

Monkey Town    To

Monkey Town    Gi

Erg cru verhaal, waarbij we mee van de gedachten van het hoofdpersonage mogen 'genieten'. Deed me aan Faulkner denken. Wel even tijd nodig om te bedenken wie het hoofdperonage was.

Monkey Town    Wi

Een mooie situatieschets in de traditie van de verhalen van Lucia Berlin. Ik waardeer dat erg. Soepel taalgebruik, niet te veel uitleggen en een sfeer scheppen, die blijft hangen bij de lezer. Er is geen begin en einde aan zo’n verhaal, de lezer loopt een tijdje mee op, met de hoofdrolspeler en wordt ontroert, ontstemd, geamuseerd, of wat dan ook. Een puntje van kritiek is dat de vader een plat figuur is gebleven. Als hij een wat evenwichtiger en voller karakter had gehad, waren de interacties tussen de hoofdrolspelen en de vader nog wat interessanter geweest.

Monkey Town    Jo

We zitten in een kinderparadijs of iets dergelijks, het verhaal is vooral rommelig. Een combinatie van korte gesprekken en eindeloos lange gedachten. Het is niet boeiend.

Monkey Town    JK

Iemands gedachtenwereld contra zijn uitlatingen is inderdaad een herkenbaar thema maar deze uitwerking ervan vind ik persoonlijk niet voldoende voor een verhaal.

Onberekenbaar    Sj

Een man ontdekt dat zijn vrouw vreemd gaat. De beschrijving van zijn reactie daarop is indringend, de frustratie en woede zijn volledig navoelbaar. Heel leesbaar ook, compliment!

Onberekenbaar    Fr

Op zich een mooi stuk tekst. leest vlot, soepel. Introductie, de eerste alinea, is wat mij betreft wat te lang en leid af van het stuk waarin het gaat over het volwassen gesprek.

Onberekenbaar    Pe

Onberekenbaar    To

Onberekenbaar    Gi

Bruin water geeft geen weerspiegeling. Bij beschrijvingen moet je echt het beeld je voor de geest halen of live gaan opzoeken en dan beschrijven: dan maak je niet zulke fouten. Tweede alinea zit goed: wat er verteld wordt, het ritme, de lengte van de zinnen. Tim kan zich daar zo aan ergeren: beter 'hij kan zich' we weten dat het Tim is en weer de naam noemen schept afstand tussen lezer en personage. Vanaf hij bij Rob op bezoek komt, denk ik: het is Rob zelf. Hopelijk niet, want anders is het geen verrassing meer. Ik lees verder. Goed gesprek vervolgens, dat zit goed. Maar: de verrassing is er niet, jammer.  Alinea met 'Haar jas...' is ook best oké, de twijfels, de innerlijke monoloog zit goed. Knap die vergelijking met de geodriehoek. Het einde is ook origineel: een onschuldige die gekwetst wordt (om te sterven is meer nodig dan een plastiek driehoek).

Onberekenbaar    Wi

Midden in het verhaal beginnen is tamelijk gebruikelijk. Maar een eerste zinnetje schrijven en vervolgens gewoon vooraan beginnen met het verhaal is minder geslaagd. Pas 537 woorden na die eerste twee zinnen komt de geodriehoek, waar het in de eerste zin om draait, pas weer aan de orde. Voor een goede spanningsopbouw is dat te ver weg. Wel goed is dat de schrijver herhaaldelijk de lezer op het verkeerde been zet, zodat die blijft opletten. Verder is het verhaal effectief geschreven, met een goede spanningsopbouw en een bevredigend slot. Schrijftechnisch heb ik geen opmerkingen, duidelijk een ervaren schrijver. Met plezier gelezen!

Onberekenbaar    Jo

Overspel is een lastig onderwerp om een goed verhaal over te schrijven. Het is deze schrijver wel gelukt, als lezer voel je de pijn van de hoofdpersoon, de opbouw is goed en de schrijfstijl prettig.

Onberekenbaar    JK

Knap gedaan, gedachten en gevoelens goed onder woorden gebracht op een pakkende manier. Het enige wat ik me afvraag is of het niet beter zou zijn geweest om de inleiding te schrappen, want die verraadt al wat er gaat gebeuren.

Reis om de Noord    Sj

Een jongen gaat op reis om een meisje te zien dat hij alleen maar kent van gamen en chatten. Als hij haar ziet bedenkt hij zich en pakt direct de trein terug. het verhaal geeft een inkijkje in het zieleleven van een puber met een 'rugzakje'. Het verhaal mist wat diepgang, is wat kort door de bocht maar toch, prima.

Reis om de Noord    Fr

Reis om de Noord    Pe

Reis om de Noord    To

Reis om de Noord    Gi

Mooi die hint naar de wekelijkse gesprekken met de jeugdzorg. Goed opgebouwd, met geen woord te veel. Kort, maar niet te. Prima gedaan.

Reis om de Noord    Wi

Best grappig om een verhaal te beginnen met de ‘verplaatsingsgeschiedenis’ van de hoofdpersoon: eerst achter op de fiets, daarna in de auto, zelf op de fiets, dan zelf in de trein.  Clichés en verveling liggen wel op de loer en tot en met de zin “Voor het eerst had hij het gevoel dat iemand hem begreep,” (over clichés gesproken...), vond ik het eerlijk gezegd maar saai. Maar daarna bouwde de spanning op, ik zag mogelijke uitkomsten van deze treinreis voor me, maar het einde verraste me (in positieve zin): deze had ik niet zien aankomen. Realistisch en mooi klein geschreven. Als het slot van een kort verhaal goed is, krijgt de schrijver van mij al een dikke voldoende. Probeer nu de eerste helft van het verhaal nog wat sprankelender te schrijven, misschien niet in chronologische volgorde. Het verhaal kan beginnen in de trein, en zijn eerdere verplaatsingen kunnen dan in een flashback zijn, dan krijg je niet zo’n ‘en toen...en toen’ en toen..’ verhaal Met een paar goede aanpassingen kan dit een echt goed verhaal worden!

Reis om de Noord    Jo

Mooi verhaal, een jonge jongen gaat met de trein naar zijn online geliefde. De opbouw is goed, het verhaal wordt in een mooi tempo verteld, het einde is echt heel goed.

Reis om de Noord    JK

Zit wel wat spanning in. Gaat hij niet in de val lopen? Gelukkig, het loopt goed af. Wat ik alleen jammer vind is dat we niet weten waarom hij zich bedenkt. Is het de Drentse taal? Of vertrouwt hij het gewoon niet? Ik had graag geweten waarom hij het niet doorzet.

Afbeelding

Stefan Zweig was een Oostenrijkse schrijver van Joodse afkomst. Zweig studeerde germanistiek, Romaanse kunst en filosofie in Oostenrijk, Frankrijk en Duitsland. Wikipedia