Jurycommentaar december 2024

Hieronder vind je het jurycommentaar van december. Je kunt het beste CTRL+F/COMMAND+F gebruiken om jouw verhaal te zoeken. Ter info: Juryleden zijn niet verplicht commentaar te geven dus de hoeveelheid juryleden die hier wordt weergegeven kan per maand verschillen. Ook hoeft niet bij élk verhaal commentaar te staan. Wel zijn de jurylid-coderingen elke maand hetzelfde. Als je vaker mee hebt gedaan, kun je door de maanden heen de commentaren op jouw verhalen vergelijken.

Sommige verhalen ontvangen meer commentaar dan andere. Dit komt omdat onze juryleden in twee groepen verdeeld zijn en elk de helft lezen. Na deze eerste lezing hevelen we de beste vijf verhalen van elke groep over naar de andere helft. Deze beste verhalen (de verhalen van de shortlist dus) hebben twee maal zoveel commentaren.

Let op: lezen is voor eigen risico. Sommige juryleden nemen geen blad voor de mond en het lezen van het commentaar kan eventueel een vervelende ervaring voor je zijn. Bedenk alsjeblieft dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat je zelf moet bepalen of je het commentaar ter harte neemt of het naast je neer legt.

Het commentaar

Vis op het droge    Sj

Vis op het droge    Fr

Het stuk begon sterk en ik zat er in de eerste alinea's helemaal in. Na een tijdje, toen de AI de bovenhand begon te nemen, verloor ik interresse. Verder vind ik het onderwerp interessant en is de auteur duidelijk creatief.

Vis op het droge    Pe

Vis op het droge    PB

Belangrijke vragen    Gi

Geloofwaardig is het wel, omdat je de sfeer en omgeving goed beschreven hebt. Maar je verhaal eindigt jammer genoeg wat abrupt. Opa Willem doet een kwajongensstreek maar hoe een en ander verder loopt, dat miste ik hier. Net iets te weinig 'vlees' aanhet verhaal.

Belangrijke vragen    Wi

Het is te weinig om te boeien. De vlecht in de inktpot is al zo vaak verteld in zoveel autobiografische verhalen, dat het een cliché is geworden. Verder is de juiste uitdrukking: uit de toon vallen. Nergens is aannemelijk gemaakt dat het de klas van opa was en nergens wordt het spannend, het verhaal kabbelt voort naar het einde. Tenslotte is een droom meestal een instrument van een schrijver die geen beter einde kon verzinnen.

Belangrijke vragen    Jo

Het verhaal is geschreven in een lange alinea, dit maakt het lezen lastig. Ook in een kort verhaal als dit gewoon met enige regelmaat een nieuwe alinea beginnen, zeker bij dialogen of als er iets gezegd wordt. Het verhaal zelf is aardig, het is fijn om te lezen, maar het is te weinig voor een echt boeiend verhaal.

Belangrijke vragen    JK

Het leest veel prettiger als het verhaal is opgedeeld in alinea's. Wat betreft de inhoud vind ik het een leuk idee dat potentie heeft, maar de uitwerking wat minder. Het had wat breder uitgewerkt mogen worden met een langere aanloop zodat de lezer de kans krijgt om in het verhaal te komen. Ook is er ruimte om meer dan één kaartje te behandelen zodat de lezer een betere afweging kan maken of het dromen zijn of dat er wellicht echt magische kaarten in het spel zijn. Kortom, ik zou het verhaal graag wat langer zien. Maar wel een origineel idee!

Belangrijke vragen    Ma

Een prima ballerina    Sj

Een prima ballerina    Fr

Dit verhaal vond ik een mooi stukje kunst. Ik zat er zo helemaal in en merkte ook dat ik alles heel realistisch tot me nam. Ook de herinneringen. Erg mooi.

Een prima ballerina    Pe

Een prima ballerina    PB

Fantasierijk verhaal. Het idee van een man die als een vampier leeft op herinneringen van anderen is goed gevonden. Paar technische foutjes, waaronder een perspectiefwissel zonder witregel. In de dialogen missen de aanhalingstekens. Ik vraag me af of een personage bewust zal denken: 'Dit is een vrij recente herinnering.'  Ze zal iets denken als:  'O ja, dit was het optreden bij het Zwanenmeer.'

Kleine boomhut    Gi

De layout zit niet goed. Allemaal korte zinnen die dan nog onder elkaar staan. Je schrijft het beste in alinea's en in scènes. Die ontbreken hier. Eruitzien moet in de verleden tijd, want het gaat over een herinnering. Je verhaal hinkt wat op twee vormen: een gedicht, of een kortverhaal. Het is te parlando om een gedicht te zijn, er ontbreken teveel aspecten die een kortverhaal karakteriseren. Het liijkt daarenboven ook wat op een brief, vermits je iemand aanspreekt. Maak een keuze tussen een van deze drie vormen.

Kleine boomhut    Wi

Te weinig voor een kort verhaal. Geen achtergrond, geen mogelijkheid voor de lezer om mee te leven. Er worden mededelingen gedaan. Ik kan niet beoordelen of dit lezenswaardige poezie is, maar een lezenswaardig kort verhaal is het niet.

Kleine boomhut    Jo

Een verhaal bestaande uit een aantal vragen en daarna een aantal zinnen. Samen vormt het een soort van verhaal, dat net niet goed genoeg is. Wat ik wel goed vind, is een heel andere vorm, waarin de lezer getriggerd wordt om zelf het verhaal in te vullen. Er wordt heel veel niet verteld, wellicht te veel, dit geeft echter de ruimte voor een diverse invulling.

Kleine boomhut    JK

Te beknopt om goed te kunnen begrijpen waarover het gaat. Ook staan er wat grammaticale fouten in. En 11 regels op rij waarvan er 10 beginnen met 'ik', dat kan ook anders. In mijn ogen komt dit meer in de buurt van een gedicht dan een kort verhaal.

Kleine boomhut    Ma

Dun ijs    Sj

Relaas over de herbeleving van de kersttijd. Een sfeervolle memory lane die Kerstmis toch vaak is, vaak in de tegenstelling tussen warme gezelligheid en extra gevoelde eenzaamheid.

Dun ijs    Fr

Op zich vind ik het een interessant stuk. Soms vond ik het allemaal wat te eenlijnig en te deftig in stijl.  Ik mis een echt eigen stijl van de schrijver van dit verhaal

Dun ijs    Pe

Dun ijs    PB

Dun ijs    Gi

Jammer van die perspectiefwissel wanneer je over de drie knapen vertelt, waarbij de ik-figuur duidelijk behoort. Zo spring je uit de 'ik' en is er ineens een personale verteller aan het woord, een verteller die bovendien alles van buitenaf beschouwt. Wanneer het hoofdpersonage zich in de woning van de lampenman bevindt, krijgen we een lange herinnering te verwerken. Te lang, want intussen moet er ook wat beweging zijn in het huis, of duurt de stilte zolang, nee toch? Doorspek de herinnering daarom met wat er zich in het nu afspeelt.

Dun ijs    Wi

Op zich natuurlijk goed geschreven, duidelijk een ervaren of in elk geval talentvolle schrijver. Maar saai is het wel. Een aankoop van kerstverlichting met garantie, roept een jeugdherinnering op. Ik voel geen spanning, geen emotie, anders dan nostalgie, er is geen conflict, geen karakterontwikkeling, geen verrassend perspectief of leuke twist op het einde. Niet slecht, maar saai dus. Ik vermoed dat deze schrijver veel beter kan. Schrijf een spannend verhaal en dien dat de volgende maal in!

Dun ijs    Jo

Een heel fijn verhaal om te lezen, nostalgie ten top. We gaan met de hoofdpersoon terug in de tijd, en de sfeerbeschrijving is uitstekend. Toch voelt het niet echt als een verhaal; het is puur sfeer, zonder veel ontwikkeling. Fijn om te lezen, maar niet bijzonder memorabel.

Dun ijs    JK

Dun ijs    Ma

Net niet - niet net    Gi

Sterke eerste zin, doet even nadenken en dan weet je: hier wordt een foto gemaakt. Goed gevonden. We kunnen ervan uitgaan dat het hier om een  alwetende verteller gaat. We weten wat degene die gefotografeerd wordt voelt, en bovendien weten we dat de fotograaf steeds via Yomanda communiceert, en klaarblijkelijk is dat geen gedachte van het hoofdpersonage, want die was er de voorgaande keren niet bij.  Ook over Yomanda komen we wat persoonlijke gevoelens te weten. 'Menselijke vloeistoffen' is een vreemde omschrijving voor zweet, urine, speeksel. Benoem de dingen gewoon. Een persoonlijkheid die niet echt goed uit de verf komt. Teveel gemijmer. Wat de hele zaak over het hondje erbij komt doen is me ook niet duidelijk, het lijkt me eerder vulling. Leuk slot.

Net niet - niet net    Wi

Zeker een boeiend verhaal, maar er is teveel voor de lezer om helemaal mee te voelen. Om iets te voelen, om maar in het thema van het verhaal te blijven. Bestaande relatie met Yomanda (verkeerde keuze van voornaam, die naam (maar dan geschreven met een ‘j’)  is voor lange tijd verbonden aan een mevrouw, die niet past in dit verhaal), eerste seksuele ervaring, mogelijke homo-gevoelens. En zo gaat het maar door. Kies één thema en werk dan het ‘iets voelen’-thema daarop uit. Dat geeft een indringender verhaal en de lezer de kans om mee te voelen. En pas op met teveel toeval: net als het nodig is, is de telefoon leeg en de lader kapot. Niet nodig in dit verhaal. Schrijftechnisch geen opmerkingen, dit is duidelijk een vaardige schrijver.

Net niet - niet net    Jo

In dit verhaal staan veel schrijf- en taalfouten. Laat een volgend verhaal goed nalezen door iemand anders of maak gebruik van ChatGPT, wat heel handig is voor het corrigeren van teksten. Het verhaal gaat alle kanten op, er zit nauwelijks lijn in, en qua inhoud is het niet de moeite waard.

Net niet - niet net    JK

Zowel de titel en het einde, alsook de clou van het verhaal, ontgaan mij helaas.

Net niet - niet net    Ma

Op een hekje in de zon    Sj

Op een hekje in de zon    Fr

Een eenvoudig stukje en toch poëtisch. Wat ik nog mis is een sterke boog qua verhaallijn, een conflict, of iets waar de man zich echt mee bezig houdt. Iets wat het verhaal vooruit duwt.

Op een hekje in de zon    Pe

Op een hekje in de zon    PB

de weg te gaan    Gi

Een verhaal waar maar weinig gebeurt. Een beschrijving, een gedachtengang waardoor we weten dat er iets misging. De actie met de geweigerde koffie is oké en geloofwaardig. Vermijd kromme zinnen als 'Het is weer beginnen te regenen'; 'het regent weer' is beter. 'Ruim op tijd' lijkt me een alinea die al gepasseerd is, dus is dit een flashback, die moet dan in de verleden tijd. De lezer weet dus even niet of het nu is, of de week ervoor. Vervolgens rijdt de trein het station binnen. Ik heb er het raden naar of dit nu tot het verleden behoort (dat denk ik, want de man is een week geleden vertrokken) of het heden. Je tijden zitten dus niet goed, herschrijf dit. Er zijn blijkbaar twee brieven: één die ze zelf schreef, en één waarop zijn naam staat. Is die brief met zijn naam erop dan van haar? Nee want dan had ze die eerst niet hoeven lezen. Verwarrend verhaal, je hebt er een rommeltje en een zoekspelletje van gemaakt.

de weg te gaan    Wi

Ik heb geen bezwaar tegen een open einde, maar de schrijver is verplicht om de lezer mee te nemen naar de enig nog mogelijke conclusie. Deze schrijver heeft zich in dit verhaal niet gekweten van die taak en dat laat een teleurgestelde lezer achter. Dit verhaal heeft de potentie om een bijzonder verhaal te worden, eentje dat boven het maaiveld uitsteekt van al die ‘verlatings’-verhalen, die zo vaak en zo vaak autobiografisch, worden geschreven. Maar dat is het nog niet met dit slot. Twee schrijftechnisch opmerkingen: vermijd passieve zinnen zoals ‘Het ontbijt werd zwijgzaam als altijd naar binnen gewerkt’ dat schept afstand tot de lezer en wilt u alstublieft nooit meer het woord ‘welke’ gebruiken in plaats van een aanwijzend voornaamwoord. Dat is namelijk wat makelaars doen in ronkende advertentieteksten voor huizen en waar ik mij te pletter aan erger!

de weg te gaan    Jo

Het verhaal gaat over een uitgedoofde liefde en wordt traag verteld, wat ik prettig vind. Toch slaagt de schrijver er niet in om echt in de huid van de hoofdpersonen te kruipen, waardoor het verhaal wat vlak blijft. De reactie van de vrouw verklaart veel over haar relatie met haar man, maar hoe deze relatie precies in elkaar zit, blijft onduidelijk. Het einde is mooi uitgewerkt. Het verhaal is ergens intrigerend, maar zeker geen meesterwerk.

de weg te gaan    JK

Onduidelijk verhaal helaas.

de weg te gaan    Ma

Luchtalarm    Sj

Luchtalarm    Fr

Een mooi en heftig beeld van een Amsterdamse, Nederlandse oorlog. Dit verhaal lijkt onderdeel van een veel groter geheel. Wat aan de ene kant betekent dat ik door wil lezen. Aan de andere kant merk ik niet een heel duidelijke boog, een duidelijk einde. En ook niet een soort eindconclusie die een kort verhaal eigenlijk wel zou moeten hebben. Verder is de tekst goed geschreven en leest vlot.

Luchtalarm    Pe

Luchtalarm    PB

Een dystopisch verhaal wat nog wel wat meer uitgewerkt zou kunnen worden. Wie is bijvoorbeeld het hoofdpersonage? Man, vrouw, oud, jong, hoe voelt hij/zij zich?  Ik mis een conflict en een ontwikkeling van het personage.

BLAUWTJE    Gi

Een muis benoem je niet met 'het'. Zeg dan 'ze', een muis is immers niet onzijdig. Zelfs 'hij' mag. Een groep mensen die allen bang op een muis reageren? Dat geloof je toch zelf niet? Er wordt zo lang gezeverd over een muis dat ik het halfweg heb opgegeven.

BLAUWTJE    Wi

Veel en veel te lang voor wat in feite een heel dun verhaaltje is. Bij mij sloeg de verveling toe, nog voor ik op de helft was en het slot was ook nauwelijks verrassend. De schrijver heeft aardig gespeeld met de verschillende betekenissen van de kleur blauw, maar de vertelstem begon mij in het verhaal ook tegen te staan. Die quasi-gedragen vertelstem past beter bij een mop of hele korte anekdote, dan bij dit uitgesponnen verhaal.Eén aalfout hinderde mij erg (zegt misschien meer over mij dan over de schrijver). Het is ‘de muis’, dus is de verwijzing ‘hij’ en niet ‘het.’ Overigens kan deze schrijver echt wel schrijven, maar de volgende keer graag een interessanter verhaal.

BLAUWTJE    Jo

Ik ben geen fan van opvallende leestekens of overmatig gebruik van hoofdletters in een verhaal; dit werkt voor mij storend. Als je tekst sterk genoeg is, heb je geen hoofdletters nodig om iets te benadrukken. Zorg er ook voor dat je woorden zoals ‘teleurstelde’ correct aan elkaar schrijft, en laat je tekst nalezen op taalfouten, want er staan er simpelweg te veel in. In het verhaal speelt een blauwe muis de hoofdrol, maar wat die rol precies inhoudt, blijft onduidelijk. Daarnaast duiken er te pas en te onpas filosofische zinnen op. Deze voelen vergezocht aan en halen de vaart uit het verhaal.

BLAUWTJE    JK

Met veel moeite uitgelezen. Volkomen onrealistisch. Waar te beginnen? Niemand praat op die manier, als schrijftaal, geen spreektaal. De kleur van wolken na een regenbui van ruim een uur? Dus na een regenbui van drie kwartier zou de kleur anders zijn dan na een uur? De status van stokstijf stilstaan gehaast hervatten? Ze stonden nog stil. Dus hoe hervat je iets waar je nooit mee gestopt bent? En dat kan dan al helemaal niet op een gehaaste manier. Zo kan ik nog even doorgaan. In mijn ogen is dit een poging om van niets iets te maken door hoogdravend te doen.

BLAUWTJE    Ma

Het meisje van de boekhouding    Sj

Een tweede vrouw neemt wraak op haar man. Het verhaal neigt naar feelgood met een duister randje. Leest lekker weg, geen onnodige taalkundige poeha, prima.

Het meisje van de boekhouding    Fr

Een hard einde van dit stuk. Interessant gegeven en de titel vind ik ook sterk. Verhaal loopt goed en vlot.

Het meisje van de boekhouding    Pe

Het meisje van de boekhouding    PB

Leuk concept, maar ik voel op de een of andere manier weinig sympathie voor de hoofdpersoon. Vroeg me ook af of een man huwelijkse voorwaarden zo kan opstellen dat zijn vrouw niets krijgt van zijn nalatenschap?  En vraagt een arts om het adres van een maîtresse als een patient  om euthanasie vraagt?

Eten en roken    Gi

Buiten eten en drinken gebeurt er weinig interessant. Alleen de verwijzing naar een hongerwinter (ik veronderstel die van 1944/1945) licht iets toe. Geen conflict, weinig interactie, ruimtebeschrijving. Gelukkig is je verhaal niet te lang.

Eten en roken    Wi

Dit is een verhaal uit de hele ouwe doos. Hongerwinter meegemaakt, roken in een restaurant. Maar de leeftijd heeft het verhaal geen goed gedaan, het is mager, te mager voor een hoog cijfer. Het zijn wat observaties, die nauwelijks vernieuwend of schokkend of emotionerend zijn. Kortom: saai. Overigens vreemd om glaspils te schrijven, en dat tot twee keer toe. Het zijn echt twee woorden.

Eten en roken    Jo

Een zeer kort verhaal over een maaltijd en een overpeinzing over roken. In een passage wordt roken op een zeer onsmakelijke manier voorgesteld, wat ik een sterke keuze vind, maar het past niet in het verhaal. Het verhaal is te kort en heeft te weinig inhoud om echt interessant te zijn.

Eten en roken    JK

Dit verhaal gaat nergens over. Het is niet eens een verhaal maar een beschrijving van een etentje. Glaspils en glasbier schrijf je niet aan elkaar. En in welk restaurant mag je tegenwoordig nog roken? Erg slecht dit.

Eten en roken    Ma

Stuk    Sj

Een man wordt verliefd op de receptioniste van een showroom voor auto's. Het liefdeshormoon maakt hem ongevoelig voor de hoge rekening. Leuk verhaal.

Stuk    Fr

Dit verhaal loopt erg vlot en leest prettig. Het einde vond ik wel wat vreemd.

Stuk    Pe

Stuk    PB

kop dr veur    Gi

Er mag geschrapt worden, zowel in overtollige bijwoorden als teveel werkwoordsvormen. Tweede zin is een kromme zin: begin die met 'Bij' anders klopt het niet met de bijzin. Bovendien dt fouten. Teveel regie-aanwijzingen.

kop dr veur    Wi

Ik ben na twee alineas gestopt met het lezen van dit verhaal. Toen was ik al zoveel slordigheids- stijl- en verhaalfouten tegengekomen dat verder lezen teveel pijn deed. Eerste advies: lees het verhaal zorgvuldig door, voordat u het instuurt! In de tweede zin ontbreekt al een woord en zo ben ik in de eerste twee alinea’s meerdere zinnen tegen gekomen. Interne monologen zijn zeer onnatuurlijk, slechts bedoeld om de lezer informatie toe te dienen. “De zon schijnt in haar ogen, die al behoorlijk hoog staat voor de tijd van het jaar” heeft een rare zinsvolgorde en is daarmee een stijlfout. En zo zijn er nog meer zinnen. Bijzinnen worden gescheiden van de hoofdzin door een komma, hier en daar ontbreken die. “Geeft een extra dimensie aan het huis” heeft hoognodig ‘show don’t tell’ nodig. Wat is dat dan, die extra dimensie? Ik raad de schrijver een goede schrijfcursus aan en vooral: hardop herlezen! Dat voorkomt al die slordigheden. Als u dit advies ter harte neemt, zal ik uw volgende verhaal wel helemaal tot het einde uitlezen en dus volledig beoordelen.

kop dr veur    Jo

Het verhaal begint met een eindeloos lange alinea, die beter opgesplitst kan worden, zoals in de rest van het verhaal wel is gedaan. Er zijn twee verhaallijnen: het overlijden van de moeder van de hoofdpersoon en het feit dat ze voor het eerst meespeelt in een band. Deze twee gebeurtenissen vallen bijna samen, maar lopen vooral naast elkaar, waardoor het niet echt als een samenhangend verhaal aanvoelt.

kop dr veur    JK

Veel spelfouten en grammaticale fouten. Ook vreemde perspectiefwisselingen. En andere onlogische zaken, zoals dat ze van een trap af valt en het eerste wat mensen dan tegen haar zeggen, is: dag Marleen. Of tranen die over haar wangen stromen terwijl ze tegelijkertijd glimlacht. Dat lijkt me onmogelijk. Een glimlach en een traan kunnen samengaan. Maar je kunt niet heel hard huilen en glimlachen tegelijk. Helaas teveel van dit soort zaken en dus geen goed verhaal.

kop dr veur    Ma

De lift    Sj

Een hond wordt steeds op de derde verdieping agressief. Onderhoudende vertelling, goed leesbaar, met een wat tegenvallende ontknoping.

De lift    Fr

Hilarisch en eenvoudig. Een goede stijl, een stuk tekst dat door blijft lezen en interessant blijft.

De lift    Pe

De lift    PB

Aardig verhaal. Het einde klopt voor mijn gevoel niet helemaal. In de een na laatste alinea staat dat Christine  haar hand al in de zak steekt om een brokje te pakken, terwijl in de laatste alinea beschrijft dat ze te laat is met het brokje omdat de lift eerst naar boven ging. Ook lijkt de hoofdpersoon wel heel coulant naar Christine toe ('Komt goed, maak je maar niet ongerust') als hij net gebeten is door haar hond. 

De lift    Gi

Mooi opgebouwd verhaal, je maakt de lezer nieuwsgierig, maar laat hem op het laatst op zijn honger zitten. Hoe de hondenfluisteraar er in slaagt de hond stil te houden, blijft ook geheim. Het bedenken van een sterk einde is niet velen gegeven.

De lift    Wi

Best goed  geschreven, duidelijk een ervaren schrijver, maar wel een beetje saai verhaal. Er is weinig spanning, het verhaal kabbelt voort naar een enigszins te verwachten einde. En de verklaring ‘de derde ping' is weinig geloofwaardig. Immers de bewoners van de vijfde verdieping hadden dan, saamen met Caspar in de lift, bij de tweede verdieping de agressie moeten zien toenemen

De lift    Jo

Het verhaal wordt op een bijzonder trage manier verteld. Hoewel de opbouw helder is, kan deze zeker beknopter. Het gedeelte over de hond in de lift en de vergadering had ook korter gekund. Het einde is te voorspelbaar en de laatste alinea voelt als een afknapper. De schrijfstijl is prettig, maar het verhaal weet nergens spannend of interessant te worden.

De lift    JK

De lift    Ma

Mei en ik    Gi

Je tekst is vermoeiend, door de indeling, geen witregels, geen aanduidingen van nieuwe alinea's. Het is niet duidelijk of je begint met een dialoog of met een mail of brief. Leer de regels inzake layout. Gebruik een groter lettertype, tussenregel anderhalf. Als de vorm goed is, wil ik wel verder lezen.

Mei en ik    Wi

Ja, ik hou wel van deze stijl. Verhaaltechnisch klopt het, de spanningsopbouw is goed, heel langzaam en heel subtiel wordt steeds meer informatie geven, en dat leidt dan weer tot het onherroepelijke slot. De toelichting met het krantenartikel op het einde vond ik prima. In veel verhalen is dat overbodige uitleg, maar hier had ik dat gevoel niet. Wat mij hinderde, waren vreemde, soms foute, stijlkeuzes. ‘Daar behoed ik je van” in plaats van ‘daar behoud ik je voor”. ‘Schoffies als hen’ in plaats van ‘schoffies als zij”. ‘Uit sloven’ in plaats van ‘uitsloven’. “hoe zij alle mannen rond haar vinger steeds draait.” En zo zijn er nog veel meer. Ik had even het gevoel dat dit een uit het Engels vertaald verhaal was, maar daar heb ik geen bewijs voor gevonden. Dus, schrijver, ga lekker door in deze heerlijke stijl, maar let nog eens goed op schrijffouten.

Mei en ik    Jo

Ook dit verhaal bestaat grotendeels uit één alinea, wat niet prettig leest en ervoor zorgt dat ik met tegenzin aan het verhaal begin. Het is bovendien gewoonweg niet nodig. Het eerste deel van het verhaal is vooral schreeuwerig en moeilijk te volgen. In het tweede deel wordt dit verklaard, maar dat maakt het niet goed.

Mei en ik    JK

Graag opdelen in alinea's. Die lange woordenbrij is ontzettend vermoeiend om te lezen, maar dat ligt tevens aan de inhoud. Onsamenhangend verhaal waar ik mijn aandacht niet bij kon houden.

Mei en ik    Ma

Roekeloze pot    Sj

Roekeloze pot    Fr

Origineel stuk tekst, mooie eigen en vlotte schrijfstijl. Wat ik merk is dat het een rond, maar wel kort verhaal is. Ik zou willen verder lezen; overall een goed teken. Maar blijkt ook dat het nog niet volledig tot zijn recht komt.

Roekeloze pot    Pe

Roekeloze pot    PB

Goed geschreven maar is in mijn ogen is dit meer een column, geen kort verhaal.

Hij die vrouwen lust    Gi

Van een observatie gesproken. Het blijft een beschrijving, mooi in een verhaal van iets langere adem, mooi als onderdeel, maar op zich heeft dit weinig vlees (sic) om het lijf.

Hij die vrouwen lust    Wi

Het verhaal is zeker origineel met een bijzonder perspectief en een mooi (maar niet verrassend) einde. Een overspel-verhaal, waarvan er al honderden, duizenden zijn geschreven, dit keer verteld met een totaal ander perspectief en dat verdient bewonderingspunten voor deze schrijver! Maar het  taalgebruik is te geforceerd. Het is te duidelijk zichtbaar dat de schrijver synoniemen heeft gezocht voor het woord ‘sperma,’ een woord dat hij klaarblijkelijk niet wilde gebruiken, en dat maakt de vertelstem moeizaam, gezocht. Ik struikelde over het woord ‘zondaagse’. Als het een verwijzing is naar de zondag (wat heel goed zou kunnen vanwege de religieuze onderlaag in het verhaal), dan moet het ‘zondagse’ zijn. Verwijst dit woord naar ‘zondaar,’ dan moet het ‘zondaarse’ zijn. Pas op met zelf-vezonnen woorden, schrijver, dat gaat vaak fout! Advies: blijf dit soort hele bijzondere verhalen schrijven, maar probeer een wat lossere, natuurlijke, vertelstem te ontwikkelen. De impact van het verhaal is groter bij een natuurlijke vertelling.

Hij die vrouwen lust    Jo

Een triest verhaal over seks, of eigenlijk het moment na de seks, mogelijk overspel. Er is nauwelijks context, wat het verhaal intrigerend maakt. Het is kort en treurig. Hoewel er voor mijn smaak iets te weinig verhaal is, spat de treurigheid van de tekst af, en dat maakt het de moeite waard.

Hij die vrouwen lust    JK

Hotelkamer. Spermadruppel. The end. Geen verhaal.

Hij die vrouwen lust    Ma

Reiziger    Sj

Reiziger    Fr

Goed dialoog, originele context/insteek. Toch verslapt mijn aandacht in het verhaal. Dit verhaal kan heel wat schrappen gebruiken, mijns inziens.

Reiziger    Pe

Reiziger    PB

Een goed geschreven verhaal, dat ik met plezier gelezen heb. Het einde kwam niet compleet als verrassing, maar geeft het verhaal een leuke twist. Het is me echter niet duidelijk wie de reiziger is en waarom hij zijn naam in spiegelschrift schrijft. Sinds 2021 is er geen railcatering meer in de trein, maar dit verhaal zou zich best een paar jaar geleden af kunnen spelen toen deze catering er nog wel was. Het personage zegt slechts een vaag idee te hebben van wat elektriciteit is, maar legt vervolgens het principe wel uit aan de hand van atomen, elektronen, gelijk- en wisselstroom. Het lijkt alsof hij er toch meer van weet dan dat hij alleen een vaag idee heeft.

Bestemming onbekend    Gi

Er is een verschil tussen 'als' en 'wanneer'. Zoek maar eens op. Verschillende woorden werden ten onrechte aaneengeschreven. Iets wat vele verhalen mankeert, mis ik hier ook. Suspension of disbelief noemen we dat. Een zodanige eenheid en geloofwaardige samenhang bereiken in je verhaal dat het wantrouwen van de lezer breekt. Zo wordt de lezer bereid om zowat alles voor waar aan te nemen. Daarvoor moet je heel wat technieken beheersen: de details, de herkenbaarheid van omgeving, het weer, eerdere echt gebeurde voorvallen, personages, eventueel met door iedereen gekende personages. Deze opsomming is niet limitatief. Zeker het slot is ongeloofwaardig: dat er plots een nieuwe trein komt, je personage weer de lange weg aflegt. Nee dus. 

Bestemming onbekend    Wi

Dit verhaal heeft een mooi thema: de levensveranderende keuze; het dilemma voor de gewone man; neem ik het ene pad of het andere. Deze versie sprak me niet zo aan. Het zit nogal vol clichés van de man met de hoed, de trein die vertrekt (als variant op het gezegde ‘de gouden koets komt maar één of twee keer in je leven voorbij, zorg dat je erop stapt). Waarom de hoofdpersoon kiest om juist niet op de trein te stappen, wordt nergens verduidelijkt. En de laatste zin is in tegenspraak met de hele rest van het verhaal: zekerheid versus twijfel. Verder is het vreemd dat de man met de hoed op de trein stapt als net de deuren dicht zijn gegaan. Tenslotte lijkt de schrijver moeite te hebben gehad met het vinden van de spatiebalk. Er ontbreken namelijk nogal wat spaties.

Bestemming onbekend    Jo

Het idee en de opbouw van het verhaal zijn goed. De twijfel weet de schrijver goed onder woorden te brengen en ook het einde is goed te noemen. Qua inhoud een bijzonder goed verhaal derhalve, het leest alleen niet makkelijk. De schrijver is wat slordig en de schrijfstijl is niet geweldig. Onderaan de streep is het verhaal zeker de moeite waard.

Bestemming onbekend    JK

Eindelijk weer eens een mysterieus verhaal, leuk! Sfeer en omgeving goed in beeld gebracht. Prettige schrijfstijl.

Bestemming onbekend    Ma

Wat heb ik nog te willen    Sj

De overgangsfase richting dementie. Prettig leesbare beschrijving hoe de mentale ontluistering die dementie heet plaats vindt en hoe die beleefd wordt als onder curatele plaatsing. 

Wat heb ik nog te willen    Fr

Mooi, rond afgemaakt. Toch mis ik een sterk plot, een drijfveer voor de hoofdpersonage.

Wat heb ik nog te willen    Pe

Wat heb ik nog te willen    PB

De poging om in dit verhaal de gedachten van een persoon met dementie te beschrijven zijn in mijn ogen niet goed gelukt. Ook de nonchalante reactie van zijn vrouw 'Sjonge, in je eigen stad, je kon er altijd met de ogen dicht de weg vinden. We moeten er maar aan wennen...', vind ik erg niet geloofwaardig.

De koning onder de bloemen    Gi

Maar alles-beter-weter vertel je voor de tweede keer. Dat wisten we al. Als ze moordende hoofdpijn krijgt van te lang naar een visgraat motief te kijken, waarom doet ze dat dan? Leuk einde wel, maar hoe Marijke een en ander heeft 'opgelost' ontbreekt en dat is jammer.

De koning onder de bloemen    Wi

Laten we beginnen om vast te stellen dat deze schrijver uitstekend kan schrijven. Jammer dan, dat hij heeft gekozen voor zo’n ‘over-the-top’-verhaal. En die opmerking is niet alleen verhaaltechnisch, maar ook schrijftechnisch. Verhaaltechnisch zie je natuurlijk halverwege het verhaal al aankomen waar het heen gaat. De schrijver laat geen subtiele clues achter, maar wrijft er keihard in bij de lezer wat die lezer inmiddels allang heeft begrepen. Ik ergerde me daaraan. Het slot van het verhaal is dan ook heel zwak en zo’n zin als “maar het lastigste stuk onkruid had ze drie maanden geleden eigenhandig al de nek omgedraaid,” is volkomen overbodige uitleg. Schrijftechnisch heeft deze schrijver, in dit verhaal althans, veel last gehad van mooischrijverij. Hij heeft mooie lange zinnen geconstrueerd, met bijzinnen in bijzinnen, die allemaal taalkundig helemaal kloppen, maar ook die zorgden voor ergernis bij deze lezer. Gewone taal is effectiever om emoties op te wekken bij de meeste lezers!  Beste schrijver, ik hoop dat je je aanzienlijke schrijftalent een volgende keer zou willen gebruiken voor een subtieler verhaal (zowel verhaaltechnisch als schrijftechnisch) en dat verhaal zou ik dan graag willen lezen.

De koning onder de bloemen    Jo

Een verhaal als dit heb ik al vaker gelezen. Een klassieke moord op een vreselijke echtgenoot dat pas aan het einde van het verhaal duidelijk wordt. Het is nergens origineel en het leest als een grote klaagzang. Natuurlijk weet je als lezer niet dat Durk al dood is, het is echter amper een verrassing te noemen.

De koning onder de bloemen    JK

Niet slecht geschreven maar wel redelijk voorspelbaar.

De koning onder de bloemen    Ma

Wonderwater    Sj

Een hotel dat het moet hebben van de lokale thermale bron. de eigenaar geloof er niet in, of toch...? prima verhaal, goed tempo, aan het eind een twist met humor.

Wonderwater    Fr

Knap hoe de schrijver van dit stuk een duidelijk decor heeft neergezet. Dat kunnen weinig schrijvers.

Wonderwater    Pe

Wonderwater    PB

Leuk idee, maar kan nog wel wat beter uitgewerkt worden.

De dood van een romancier    Gi

Gereed is gekomen': wat een taal. Meteen met schrappen beginnen, zou ik zeggen. Ik snap de bedoeling van je cursief stuk niet. Zijn gedachten? Nee, die komen in de eerste regels ook al aan bod. Bombastisch gedoe.

De dood van een romancier    Wi

Schrijvers die schrijven over schrijven, of nog erger, hun eigen schrijfproces, schrijven over het algemeen hele saaie verhalen. Dit is geen uitzondering. Ook de overpeinzingen van de man die op het punt staat te sterven,bieden weinig nieuws. Ik vond het een saai, snel te vergeten, verhaal...tot aan de allerlaatste zin. Die is mooi en die redt een ruime voldoende voor dit verhaal. Maar een goed verhaal is het niet, dan zijn verhalen van schrijvers die schrijven over schrijven maar zelden.

De dood van een romancier    Jo

Een verhaal over een mislukte schrijver en doodgaan, het is een wonderbaarlijke combinatie, die niet werkt in dit verhaal. De hoofdpersoon weet dat de dood bij hem op de loer ligt, hij probeert er niet aan te ontkomen en omarmt het op een vreemde manier. Zijn mislukking als schrijver blijft uiteindelijk over.

De dood van een romancier    JK

Leuke invalshoek! Kort maar wel krachtig. Prima verhaal.

De dood van een romancier    Ma

Te veel gemis    Sj

Te veel gemis    Fr

Een heftig stuk, met een nog heftiger einde. Toch miste ik enigszins de spanningsopbouw. Die kwam pas laat op gang, pas tegen het einde, bij het vinden van de brief. Dit mag wel eerder starten al.

Te veel gemis    Pe

Te veel gemis    PB

Clown van de klas    Gi

Verteld? Vertelt! Je legt er je informatie te dik op. Verspreid die, bijna verborgen in de tekst. Ongeloofwaardig plan wegens wel erg moeilijk uit te voeren. En het plan wordt niet eens uitgevoerd? Lijkt nergens op.

Clown van de klas    Wi

Vast een nog jonge schrijver. Ook voor jonge schrijvers begint een verhaal met een goede beheersing van het Nederlands en een rijke fantasie. Dat eerste ontbreekt bij deze schrijver, hier staan echt teveel spelfouten in. Dat tweede lijkt wel aanwezig, maar ik denk dat de ervaring ontbreekt om een verrassend, afgerond verhaal te schrijven. Dit verhaal zou een begin kunnen zijn, maar realiseer je dat er al honderden pest-verhalen zijn geschreven en je moet echt met een hele nieuwe twist of perspectief komen om daar nog bovenuit te komen. Mijn advies: werk aan je Nederlands, lees heel veel korte verhalen...en blijf schrijven!

Clown van de klas    Jo

Het onderwerp, pesten op school, is een goed verhaal waard. Dit verhaal is helaas niet goed. Het is zo overdreven dat het ongeloofwaardig is. Zowel de scene bij de directeur als de scene in het café zijn zo bedacht dat het verhaal gewoonweg niet sterk is.

Clown van de klas    JK

Lijkt geschreven door een jong persoon. Ik wil je adviseren om de tekst de volgende keer goed te herlezen en wellicht ook te laten controleren door iemand anders want er staan redelijk wat spelfouten in. Maar absoluut een compliment voor je poging om wat fantasie toe te voegen aan een alledaagse situatie. Misschien had je het verhaal nog kunnen uitbreiden door ook te vertellen hoe het plan afloopt. En ook daar had je je fantasie op los kunnen laten door bijvoorbeeld iets mysterieus toe te voegen. Graag tot een volgende keer!

Clown van de klas    Ma

Wie is Gap?    Sj

Wie is Gap?    Fr

Wat mij betreft kunnen er wel wat zinnen uit dit verhaal. Verder maakt het nieuwsgierig en zijn het overall sterke dialogen. Ook heeft de schrijver van dit stuk een eigen, sterke schrijfstijl. Erg herkenbaar

Wie is Gap?    Pe

Wie is Gap?    PB

Blijf, tot de laatste film    Gi

Vrij cliché verhaal, vind een origineler perspectief, onverwachte gebeurtenissen, saillante details. Je zinnen zijn dikwijls te kort, te staccato. Je begint telkens weer aan de lijn; dat is niet nodig. Kort de tekst in, je verhaal heeft teveel woorden nodig.

Blijf, tot de laatste film    Wi

Beste schrijver (schrijfster vermoed ik): u probeert het te hard. U wilt te mooi schrijven en dat leidt tot vele potsierlijke zinnen, net niet rake metaforen en gemangelde uitdrukkingen. En dat aangevuld met de vele taalfouten (leest u vooral de -d, -t en -dt regels in het Nederlands nog eens door!) maakte het lezen erg moeizaam. Terwijl er onder al dat moeizame Nederlands een mooi en ongewoon liefdesverhaal schuilt. Daar komt nog bij dat het verhaal veel en veel te lang is: de badscène, bij voorbeeld, kan minstens met de helft (zo niet meer) korter, want die bederft de spanningsopbouw. En verhaaltechnisch klopt het ook al niet: bij de ontploffing is de ikpersoon in de voorraadkamer, terwijl de ‘zij’ buiten staat. Hoe is het dan mogelijk dat de ikpersoon ziet hou de ‘zij’ tegen de muur wordt geslingerd? Of waren er twee ontploffingen? Maar dat staat er niet. Enkele zinnen, waar mijn ogen aan bleven haken: “Weer glijdt mijn blik zonder het zelf op te merken” Bij een vertelling vanuit de eerste persoon kan dit niet, immers je merkt het juist wel op. “De telkens degraderende sierlijkheid” is mooischrijverij zonder inhoud. “een getuige die weet dat wat ik gezien heb klopt” daarin ontbreken twee komma’s en één ‘dat’. “Het is ’s avond” is geen Nederlands, het is hetzij: ‘het is avond’ of ‘het is ’s avonds.’ Ik kom meermalen het woord ’nietszeggend’ tegen, dat woord zou verboden moeten woorden in geschreven taal, je wil immers dat woorden juist wel iets zeggen, laat zien wat ze zeggen of bedoelen te zeggen! “Twee donkerbruine ogen kijken me beangstigend aan.” Ik vermoed dat ‘angstig’ is bedoeld, in plaats van ‘beangstigend’. “Iets in me kraakt’ is nietszeggend: show, don’t tell! Vooral de scene waarin de vriend voorkomt is nagenoeg onbegrijpelijk: je hebt te veel mooie zinnen proberen te schrijven, hou het simpel, het past niet bij het karakter dat deze meneer, die zijn vriendin mishandelt, zo mooi spreekt. “mijn kin naar beneden heft” is onmogelijk: heffen is altijd naar boven. Ik besteed zoveel aandacht aan al deze zinnen als stimulans voor u schrijfster: volg een goede schrijfcursus en stort u dan op nog eens zo’n mooie liefdesgeschiedenis en die wil ik dan een volgende keer graag lezen.

Blijf, tot de laatste film    Jo

Dit verhaal is op een bijzondere manier verteld, het wil me nergens grijpen en blijft vooral in de lucht hangen. Het is niet boeiend en er staan te veel schrijffouten in.

Blijf, tot de laatste film    JK

Op zich niet slecht maar in mijn ogen teveel moeite gedaan om mooie zinnen te bedenken waarvan ik niet eens weet wat ze betekenen. "De telkens degraderende sierlijkheid ... fluistert de vermoeidheid toe"?? Dat gaat aan mij voorbij. Vaak ligt de kracht juist in eenvoud. De lezer moet niet een zin drie keer hoeven herlezen. Wat mij betreft zijn sommige delen te gekunsteld. Van de andere kant vind ik dat de onderliggende gevoelens wel heel goed zijn overgebracht. De sfeer, de emoties, die komen goed uit de verf. Ondanks mijn kritiek raakt het verhaal me wel.

Blijf, tot de laatste film    Ma

Jan van der Ham    Sj

Jan van der Ham    Fr

Ik voel dat er een filmisch stuk in zit en dat het verhaal origineel kan zijn. Toch mis ik wat sterke diepgang en uitwerking

Jan van der Ham    Pe

Jan van der Ham    PB

Beetje ongeloofwaardig verhaal wat wel wat beter uitgewerkt zou kunnen worden. Er staan verschillende verwijsfoutjes in als 'Het wemelt er van mannen zoals zij' (moet zijn hij). 'Ze fronst, vind het gek dat Yous hem aanspreekt' (moet zijn haar); '...een vriend van mij rondgeleid een tijdje terug' moet zijn: een vriendin, aangezen het over Miranda gaat. Ze bloost licht als een rijpende tomaat', interpreteer ik toch echt als een felle blos op de wangen.

Jessica    Gi

Vierde zin: bankje: verkleinwoord, dus HET bankje, niet 'de'. Teveel directieven in het begin, je moet niet vertellen dat iemand een boek opent en dan begint te lezen, dat weet de lezer zo ook wel, door de voorgaande beschrijving. Vermijd het woordje 'dus', het duidt er steeds op dat je nog wat gaat uitleggen, laat een en ander over aan de fantasie van de lezer. Derde alinea: teveel gemijmer, het wordt saai zo. 'Van wie ik zielsveel  houd' , moet het zijn, zonder 't'.

Jessica    Wi

De stijlbreuk op het einde, waar de eerste persoon overgaat in de tweede persoonsvorm was hinderlijk. Het verhaal zelf, hoe aangrijpend het onderwerp ook (eenzaamheid na verlating, zelfmoord) is veel te afstandelijk verteld. Ik kon als lezer niet in het hoofd komen van de ik-persoon, omdat de ikpersoon slechts dingen vertelde, de lezer niet liet meeleven in de emoties. In niets steekt dit verhaal uit boven de vele verhalen die al verteld zijn met dit thema. Geen twist, geen bijzonder perspectief, nauwelijks spanning en geen ontwikkeling van het karakter. De ikpersoon biedt geen strijd, heeft niets overwonnen, laat zich slechts meevoeren, zonder weerstand, naar het onvermijdelijke einde. Dat geeft een heel saai verhaal. Schrijftechnisch nog een opmerking voor de schrijver: wissel lange en korte zinnen wat af, nu leest he heel staccato.

Jessica    Jo

Een verhaal over een gebroken liefde. In de eerste alinea zijn de zinnen kort, wat het verhaal een staccato ritme geeft. Hoewel dat een bewuste keuze kan zijn, voelt het hier meer als een gemiste kans om diepte en flow in de tekst te brengen. Daarnaast bevat het verhaal te veel schrijffouten, wat afbreuk doet aan de kracht van een kort verhaal als dit. Toch zijn er ook sterke punten. Sommige zinnen zijn beeldend en goed geschreven en het idee dat de hoofdpersoon niet haar eigen huis in wil, is treffend en krachtig neergezet. Het concept heeft potentie, maar in deze vorm mist het de uitwerking en verfijning die nodig zijn voor een goed verhaal.

Jessica    JK

Jessica    Ma

Vader en dochter    Sj

Vader en dochter    Fr

br wat een einde, ik moest het laatste stuk drie keer lezen om het te begrijpen. Goed stuk, eenvoudig gehouden.

Vader en dochter    Pe

Vader en dochter    PB

Ottenburg    Sj

Een meisje gaat in een dronken roes terug naar haar vroegere ouderlijk huis. heel aardig, maar het wordt me niet helemaal helder wat de schrijver met dit verhaal beoogt 

Ottenburg    Fr

Ik ben gecharmeerd van dit stuk. Er zitten poëtische krachtige delen in. Toch mis ik een sterke afronding.

Ottenburg    Pe

Ottenburg    PB

Een mooi verhaal dat me als lezer wel met wat vragen achterliet. Waarom is de verhouding van het hoofdpersonage met haar vader zo slecht?  En wat is haar relatie tot Raphael? Waarom keek ze vroeger zo op hem neer?  Het voelde een beetje alsof dit een hoofdstuk uit een boek was in paats van een afgerond kort verhaal. Wel met veel plezier gelezen, de schrijver schrijft erg beeldend, afwisseling lange en korte zinnen goed, lekkere dialogen.

Ottenburg    Gi

Een mooi begin, scherpe sfeerzetting, afgewisseld met actie, gedachten en dialogen. Maar wat bedoel je in godsnaam met een album? Geen muziekalbum, geen foto-album, want het hoofdpersonage is de auteur. Ik kan alleen een roman, een gedichtenbundel  of een korte verhalen bundel bedenken. Door onduidelijk te zijn hierover struikelt je verhaal over de vraag waarover het hier gaat. Uiteindelijk lijkt het over een tekenalbum te gaan. Want: ...doorging met tekenen. Ben het voor de zekerheid even gaan opzoeken: het is inderdaad een schrijver/schrijfster.  Je tijden zijn niet altijd juist: als ze hem een bordje...komt brengen, want het is nog niet gebeurd: de vader die sterft. Je wachtte 25 minuten om een ambulance te bellen, vervolgens vertel je dat je die meteen belde. Je kunt vanuit het perspectief van een 'onbetrouwbare verteller' je verhaal doen, maar dan spreek je jezelf niet tegen in enkele zinnen, zo werkt dat niet. Het einde is wat abrupt en vertelt nog weinig nieuws. 

Ottenburg    Wi

Dit is een situatieschets, niet zozeer een kort verhaal. Heel fijn geschreven, complimenten voor de mooie vertelstem van deze schrijver.  Schrijftechnisch geen opmerkingen, verhaaltechnisch had ik gehoopt op iets meer referentie, achtergrond, tegen het einde. Het einde is zeker niet slecht, maar voldoet net iets te veel aan de verwachting. Ik mag altijd graag verrast worden door het slot van een kort verhaal, al weet ik dat elk kort verhaal dat niet nodig heeft.

Ottenburg    Jo

In dit verhaal wordt veel aangeraakt, maar weinig expliciet uitgelegd. Dit creëert een bijzondere sfeer, die ik erg kan waarderen. De hoofdpersoon, in een staat van dronkenschap, dwaalt door een plaats waar ze eerder heeft gewoond, en de sfeertekening is werkelijk treffend. De melancholie en het nostalgische gevoel worden overtuigend overgebracht. Toch mist het verhaal net dat beetje extra om écht tot leven te komen. Het blijft op sommige momenten te vluchtig of afstandelijk, waardoor het de lezer niet volledig weet mee te slepen. Desondanks is het zeker een verhaal dat de moeite waard is en indruk achterlaat.

Ottenburg    JK

Ottenburg    Ma

Sante, Santa    Sj

Een jonge in de liefde teleurgestelde vrouw huurt via 'Rent-a-santa' een Kerstman in als date voor de Kerstdagen. Vanuit beide hoofdpersonen beschreven, prima in elkaar gevlochten, goed tempo, vlot taalgebruik, leuk verhaal!  Feelgood die we in deze tijden goed kunnen gebruiken.

Sante, Santa    Fr

Ik vind het altijd sterker in een tekst als het in de tekst duidelijk wordt vanuit wie je iets leest. Dat is hier niet. Dat maakt het gemaakt en daardoor val ik de hele tijd 'uit de tekst'.

Sante, Santa    Pe

Sante, Santa    PB

Leuk, een kerstverhaal, maar kan nog wel wat beter uitgewerkt worden. Het plot is niet erg origineel en het einde was voorspelbaar, maar cliches mogen bij een kerstverhaal. Ik zou in een kort verhaal echter niet telkens van perspectief wisselen, maar ofwel dit vanuit een perspectief doen (bijv alleen vanuit Mees), of hoogstens een maal wisselen.

Sante, Santa    Gi

Je tekst mag best wat strakker. Dat kun je door alle overtollige bijwoorden (dat zijn er heel wat) te schrappen. Voor de rest wel een leuk maar wat ongeloofwaardig verhaal, doordat alles wel erg snel gaat, zo iets moet je opbouwen (ik snap het wel: kortverhaal hé)

Sante, Santa    Wi

Dit is natuurlijk heel vakkundig geschreven, een vlotte pen, perfect Nederlands, maar het is wel een saai verhaal hoor. Geheel voorspelbaar, het scenario van de typische Hollywood Xmas-films die je nu weer van alle kanten om de oren vliegen op meerdere TV-zenders. Dus zeker een ruime voldoende vanwege de schrijfstijl, maar zou je, beste schrijver, de volgende keer je aanzienlijke schrijftalent alsjeblieft willen gebruiken voor een interessant verhaal, met spanning, met een conflict, met karakterontwikkeling, misschien wel met een bijzonder perspectief of een verrassende twist.

Sante, Santa    Jo

Als ik dit verhaal lees, is Sinterklaas nog niet geweest, maar op tv zijn de eerste mierzoete kerstfilms al te zien. Dit verhaal past perfect in dat genre: voorspelbaar, oppervlakkig en met een goede afloop. De manier waarop de schrijver het vertelt, is aardig, maar meer ook niet. Qua inhoud schiet het echt tekort.

Sante, Santa    JK

Sante, Santa    Ma

Muizenissen    Gi

Probeer je personage niet meteen te benoemen, ik kom dit euvel veel tegen. Begin gewoon met 'hij', de naam komt later wel, tijdens een innerlijke monoloog, een dialoog, een briefaanhef, een telefoontje... Je taal is te gekunsteld, te administratief: leer vlotter schrijven. Hij klopte zichzelf op de rug? Nou, hoe doet hij dat? Beter: hij gaf zichzelf een schouderklopje. Begonnen te vertonen: te administratieve taal. 'Graag wat langer slapen': verkeerde tijd. Het verhaal wordt gaandeweg wel grappig, maar je doet er te lang over om alles te vertellen. Goed idee om vervolgens vanuit het perspectief van de muis Remco te vertellen, geeft het een leuke wending. De laatste zin is totaal ongeloofwaardig, omdat je niet vertelt hoe en waarom de man stierf.

Muizenissen    Wi

Hoewel vakkundig geschreven, sprak het verhaal me niet aan. Het was een lange uitgerekte anekdote en de perspectiefwisseling maakte het niet leuker of interessanter. Het is ook meer een verslag, de schrijver is er niet in geslaagd om deze lezer te laten meeleven met de strijd die de hoofdpersoon voert. Er is geen sprake van een spanningsopbouw, de queeste van de hoofdpersoon lukt niet en eindigt in de dood. Dat is wel een heel gemakkelijke oplossing. Een mooie onverwachte twist aan het einde had dit verhaal nog kunnen redden, maar die ontbrak.

Muizenissen    Jo

Dit verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven: dat van de mens en dat van de muis. Beide verhaallijnen zijn langdradig en zijn vooral langdradig en saai. Het einde overtuigt niet. Het thema van een muizenjacht is te mager voor een verhaal en wordt hier onnodig uitgerekt.

Muizenissen    JK

Muizenissen    Ma

Mijn overgrootmoeder Julie    Sj

Een interessant verhaal over een overgrootmoeder, maar dat gaandweg wat in zichzelf verdwaalt, er ontbreekt een clou.

Mijn overgrootmoeder Julie    Fr

Dit is een prachtige blik op een familieverhaal, maar fictief is het niet helemaal. Ik mis wat fictieve en actieve scenes.

Mijn overgrootmoeder Julie    Pe

Mijn overgrootmoeder Julie    PB

Bijzonder, zo'n familiegeschiedenis. Het is echter nog niet echt een verhaal, meer en toen, en toen en toen. je zou bijvoeebdl een scene eruit kunne lichten (bijv de vlucht uit Parijs), en dit vanuit het perspectief van Julie schrijven. Als je wat research doet hoe bijv. de omgeving eruit zag en hoe de mensen gekleed gingen, dan kan je met details het verhaal meer aankleden, zodat de lezer het verhaal beleeft vanuit Julie's hoofd.

Distels    Gi

Dit is geen kort verhaal. Een mijmering, een beschouwing, weinig originaliteit in te vinden, geen plot, weinig sfeer, geen personages. Iets voor een dagboek. 

Distels    Wi

Dit is een overpeinzing, geschikt voor een dagboek, niet een openbare korte verhalenwedstrijd. Dit voldoet niet aan de minimale eisen van een kort verhaal: spanning, ontwikkeling van het karakter, een mooie mise-en-scène en dan liefst ook nog een twist, of een bijzonder perspectief of verrassend inzicht dat de lezer raakt. Dit is niet meer dan een persoonlijke ontboezeming die mij als lezer niets zegt en niets doet omdat alle context en alle spanning ontbreekt.

Distels    Jo

Een filosofisch stuk over distels klinkt misschien niet erg aantrekkelijk en eerlijk gezegd is het dat ook niet. De vraagstelling in de eerste zinnen biedt nog enige stof tot nadenken, maar daarna zakt het geheel in. Wat volgt, is weinig inspirerend en mist inhoudelijk gewicht.

Distels    JK

Distels    Ma

Een unieke attractie    Sj

Een slager verandert in zijn eigen product, een worst. leuk verhaal, goed beschreven, fijn tempo. Enige kanttekening is dat er net iets teveel aan mooischrijverij is gedaan.

Een unieke attractie    Fr

Ik voel helemaal mee met deze man. Wat ik knap vind is dat je echt even in zijn leven gezogen wordt.

Een unieke attractie    Pe

Een unieke attractie    PB

Beetje een vreemd verhaal, dat wel heel abrupt eindigt. Ook wat archaisch taalgebruik: 'Wel had hij reeds enkele dagen...,'...iedere dag reeds vóór de winkel openging.. ', 'Er stond reeds een hele rij klanten te wachten, etc. Ook wat taalfoutjes zoals  tot drie maal toe: 'dat vreemd gevoel' in plaats van vreemde gevoel. De vergelijking 'dampen als schoorstenen van vreedzame fabrieksgebouwen..' is een niet kloppende vergelijking.

De zijden schaduw    Gi

Verschrikkelijke layout. Geen witregels, alleen doorlopende tekst. Begin bij het redigeren eerst met de vormgeving, schep lucht en ademruimte in je tekst. Maak het de lezer en de jury gemakkelijk, bedenk dat er erg veel verhalen worden toegezonden, dus maak de verpakking ook mooi. Een overdaad van informatie in het begin, verspreid deze meer over je tekst, schrap alle info die niet relevant is. Less is more. Van in het begin gebruik je teveel de naam Elise, dat schept een afstand tussen lezer en verhaal.  Wat ze allemaal gebruikt en doet onder de douche is stomvervelend, saai. Come to the point.  Het hele verhaal zitten we in haar hoofd en lees ik weinig interessante dingen. Waar zijn je personages, waar is het plot, waar de sfeer?

De zijden schaduw    Wi

Beste schrijver, heeft u de winnaars van deze wedstrijd wel eens gelezen? Alinea’s hebben een functie, elke regel in een dialoog op een nieuwe regel beginnen, heeft een functie. De functie is leesbaarheid! Als u één blob indient met achterelkaar geperste tekst, maakt u het lezen niet gemakkelijk voor de jury. Toegegeven, dat zegt niets over de kwaliteit van uw verhaal, maar u begint wel al met een achterstand! Dan inhoudelijk: er zijn veel te veel betekenisvolle bijvoeglijke naamwoorden gebruikt, die de lezer in een bepaalde door de schrijver geëiste richting dwingen. De lezer moet iets vinden van de hoofdpersoon en haar acties en waarnemingen en mag dat niet zelf uitpluizen. Veel lezers vinden dat vervelend, ik ook. Dan de zeer, (zeer!) gedetailleerde ochtendroutine! Hiermee wordt alle spanning, die in het begin is opgevoerd, teniet gedaan. Pas bij de introductie van Hendrik komt de spanning weer een beetje terug, maar dan heeft de lezer zich al door een lang slaapverwekkend stuk heen moeten bijten. En als het verhaal dan eindelijk op gang lijkt te komen, dan krijgen we eerst weer een heleboel saaie details over de keuken, de wijnkeuze en wat al niet. Een moeder die haar zoon haat, toen dacht ik: “hè, hè, nu komt het verhaal eindelijk op gang.” Maar nee. Dat gegeven blijft in de lucht hangen “Als je niet zo lang onder de douche had gestaan, konden we nog net samen ontbijten “ klopt niet, de het tweede deel had in voltooid verleden tijd moeten zijn geschreven, niet in onvoltooid verleden tijd. En zo zijn er nog wel weer stijlproblemen. Het einde was niet slecht, maar kon dit verhaal niet meer redden. Het was een zware exercitie om mij door dit verhaal heel te worstelen en nee, een winnend verhaal is het niet.

De zijden schaduw    Jo

Het verhaal is een enkele alinea waarin van alles gebeurt, maar het leest niet prettig. Dit komt niet alleen doordat de tekst aan één stuk doorloopt, maar ook omdat de inhoud niet weet te boeien. Het gaat over een gezin, waarbij we van alles te weten komen over de echtgenoten en de kinderen. Wat we met deze informatie moeten, blijft echter onduidelijk.

De zijden schaduw    JK

De zijden schaduw    Ma

Gevoelige snaren    Sj

Gevoelige snaren    Fr

Grappig die muziektips. NOoit gezien eerder. Wat ik mooi vind is dat je een inkijkje krijgt in het leven. Toch schampt het er langs.

Gevoelige snaren    Pe

Gevoelige snaren    PB

Sfeervol verhaal. Engelenhaar in de kerstboom, de geur van scones, de Notekraker; een passend verhaal voor deze decembertijd. Leuk, het advies aan de jury van het (desgewenst) beluisteren van de drie muziekstukken. Paar kleine schoonheidfoutjes, zoals de ontbrekende komma in de zin 'Fuck de bus' (nu lijkt het net of ze een hekel hebben aan bussen, maar ik neem aan dat je bedoelt: 'Fuck, de bus' omdat ze die bijna missen). Ook wordt er soms een [enter] gebruikt achter elke zin die Lynn in dialoog uitspreekt, terwijl ze zelf aan het woord blijft.

Onze dochter    Gi

Begin nooit met een naam, toon eerst het personage en geef de naam later vrij. 'Terwijl hij zijn arm om me heen sloeg': deze zin moet zoals de andere zinnen ook in de voorwaardelijke wijs, dus met zou, want Tjeerd is dood. Niet gedraaide nonchalante balletjes maar nonchalant gedraaide balletjes. Nonchalant slaat immers op het draaien ervan. Eerder een anekdote dan een echt kortverhaal.

Onze dochter    Wi

Verhaaltechnisch heb ik bedenkingen bij dit verhaal. Als de moeder in de jaren zestig zwanger was van de dochter, dan is de dochter nu in de zestig. Hoewel je tegenwoordig niets meer kunt uitsluiten, is het niet geheel geloofwaardig dat deze zestigjarige dochter nu zwanger is. Als het verhaal zich dus 30-40 jaar geleden afspeelt, ben je als schrijver verplicht daar een indicatie van te geven en een reden. Die reden lees ik niet. Ik zie een traditioneel zwangerschapsverhaal, met een hint naar voorouders. Hetzij uitwerking van het voorouder-deel zou interessant geweest zijn, hetzij de emotionele reactie van moeder (en vader) op een kind dat niet het blanke/blonde uiterlijk heeft van de ouders. Beiden ontbreken en dat maakt dit een saai verhaal met een saai einde.

Onze dochter    Jo

In dit verhaal zijn drie vrouwen zwanger, wat een soort rode draad vormt. Helaas wordt deze rode draad niet goed uitgewerkt. Het verhaal springt alle kanten op, en het einde laat te wensen over. Wel moet gezegd worden dat de sfeertekening in de scènes sterk is.

Onze dochter    JK

Onze dochter    Ma

Heks    Sj

Heks    Fr

Originele stijl, dit stuk tekst. Wat ik nog mis is een korte mijmering van gedachten, die er gewoon zijn. Het komt allemaal heel krachtig over en laat daardoor geen ruimte voor ademen.

Heks    Pe

Heks    PB

Een lange, hete zomerdag in Istanbul    Gi

Teveel reisverslag, te weinig verhaal.

Een lange, hete zomerdag in Istanbul    Wi

Ja, mooie vertelstem en mooi verhaal. Goed einde ook. De opmerkingen die ik heb zijn slechts details: het is niet nodig om woorden tussen dubbele aanhalingstekens te zetten. Juist door die mooie vertelstem heeft de lezer de ironie al begrepen. Woorden met dubbel aanhalingstekens krijgen heel erg veel nadruk in het hoofd van de lezer. Dat heeft dit verhaal helemaal niet nodig. “Mijn mond trekt zich meer in een grijns dan in een glimlach,” is een perspectieffout. “Als je zijn blik nauwkeurig kon volgen” is een stijlbreuk. Het woord “kon” hoort daar niet. “Een speciaal bod” is verwarrend. De verkoper noemt een prijs, de koper doet vervolgens een bod. Beter zou dus geweest zijn: een speciale prijs of een speciaal prijsje. “een kleedje van een dergelijke kwaliteit en schoonheid konden krijgen,” hier ‘krijgen’ beter vervangen door ‘kopen.’ “en elkaar een stapel bankbiljetten overhandigden, “ is vreemd: de een overhandigt bankbiljetten aan de ander. De zinnen “De schemer viel in toen we.... t/m....  dat de elektra illegaal werd afgetapt,” zijn overbodige uitleg, doet afbreuk aan de sfeer. En datzelfde geldt voor dit soort zinnen: “Ik voelde me leeg, verdoofd. Er kwam opnieuw geen gedachte of gevoel op,” en “Ik kon alles zien, maar nam niets op,” en “Ineens voelde ik een kracht opkomen, die mijn gedachten en mijn gevoelens in beweging zette.” Dit soort zinnen heeft dit mooie verhaal helemaal niet nodig.

Een lange, hete zomerdag in Istanbul    Jo

In het verhaal maken we kennis met veel personages. Op zich is dat niet verkeerd, maar voor een kort verhaal is het niet erg boeiend. Er gebeurt nauwelijks iets; het blijft vooral bij het voorstellen van de personages. Het resultaat is een verhaal dat vooral saai aanvoelt.

Een lange, hete zomerdag in Istanbul    JK

Een lange, hete zomerdag in Istanbul    Ma

Hittegolf    Sj

Een hittegolf en een oudere vrouw die de dood van haar geliefde verwerkt. Het verhaal trok me gaandeweg naar binnen, maakte het mogelijk me in te leven in deze dappere dame. Heel leesbaar!

Hittegolf    Fr

Decor mooi weergegeven. Klein stukje landschap en mooie dialoog en ontmoeting.

Hittegolf    Pe

Hittegolf    PB

Goed geschreven en met plezier gelezen. Paar schoonheidsfoutjes. Een vage duisternis zie ik niet helemaal voor me.

Hittegolf    Gi

Knap gecomponeerd verhaal, traag opgebouwd, goede sfeerzetting, de omgeving werd accuraat beschreven. Evenwichtige afwisseling tussen actie, flashbacks, gedachten, beschrijving. Terecht op de shortlist.

Hittegolf    Wi

Duidelijk een ervaren schrijver, mooie vertelstem, foutloos Nederlands. Geen overbodige uitweidingen...maar ik mis de spanning. Het duurt een hele tijd voordat er echt iets gebeurt (eerste helft van het verhaal kan dus korter) en de spanning neemt snel toe als ze niet meer op de steile kant kan komen met een geblesseerde enkel. Maar dan is Paco er veel te snel bij en loopt het verhaal af, zoals je je dat eigenlijk het gemakkelijkst kan voorstellen als lezer. Geen verrassend perspectief, geen bijzondere twist. Geen verder opgevoerde spanning. Jammer, hoe goed geschreven ook, ik vind het toch vooral saai.

Hittegolf    Jo

Een vrouw zit gevangen in een meer en kan er zelf niet uit. Ze wordt gered, en daarna gaan de twee elk huns weegs. Zo simpel kan een verhaal zijn. Het is prettig verteld en leest vlot. Het is niet bijzonder, maar wel een aangenaam verhaal om te lezen.

Hittegolf    JK

Hittegolf    Ma

De vlucht van Alexander Szek    Sj

In WO1 loopt een telegrafist over naar de Britten, maar op het moment supreme durft hij niet te vluchten. Goed beschreven maar tikje oudbakken onderwerp.

De vlucht van Alexander Szek    Fr

Spannend einde. Dit is zo'n stuk waarin ik wil blijven doorlezen. Wat ik een goed teken vind, toch neigt dit daardoor ook naar een hele roman.

De vlucht van Alexander Szek    Pe

De vlucht van Alexander Szek    PB

Goed verhaal met een indrukwekkend einde. Spanning goed opgebouwd, mooie beelden gebruikt, het las als een film. Complimenten voor deze schrijver!

De vlucht van Alexander Szek    Gi

Marktlui die hun waar aanprijzen: probeer eens een origineler beeld te bedenken dan dit cliché. In de tweede alinea bouw je mooi de spanning op. Hopelijk verraadt de titel al niet te veel. Je gebruikt tweemaal de metafoor van de open muil/bek van de loopgraven. Nooit een metafoor in een verhaal (zelfs in een roman) twee keer gebruiken, en nu zeker niet omdat het de ene keer van het ene personage komt en het andere door het andere personage wordt geuit. Geen gemakkelijke opgave: werken met een alwetende verteller. Goed verhaal.

De vlucht van Alexander Szek    Wi

Gouden regel van een kort verhaal: een metafoor slechts één keer gebruiken. In dit verhaal heb je de loopgraaf als muil twee maal gebruikt. De scene in en bij de bar is erg lang en voor de rest van het verhaal doet hij er eigenlijk niet toe. Het haalt de vaart en de spanning uit het verhaal, dus beter flink inkorten. De dreiging van de komende dienstplicht wordt wel vaak herhaald, na één keer, hooguit twee, weet de lezer het echt wel hoor! Verder is het een adequaat verteld, spannend verhaal met een bevredigend einde, al had juist dat einde wat verder uitgesponnen kunnen zijn met een interactie tussen de beide hoofdpersonen, met daarin een indicatie van de gevoelens van Alexander. Dan komt het einde minder uit de lucht vallen.

De vlucht van Alexander Szek    Jo

Dit verhaal speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog en zou richting het einde spannend moeten worden. Helaas slaagt de schrijver er niet in om deze spanning overtuigend over te brengen. Hierdoor voelt het verhaal onnodig lang en mist het impact.

De vlucht van Alexander Szek    JK

De vlucht van Alexander Szek    Ma

Gedichtenwedstrijd    Sj

Satire op politici. Heel herkenbaar, zeker in deze tijd van totale politieke verwarrring. Humoristisch, leesbaar, prettig taalgebruik.

Gedichtenwedstrijd    Fr

Interessant en origineel decor. Toch mis ik een rond verhaal, een plot. Iets waar het naartoe werkt.

Gedichtenwedstrijd    Pe

Gedichtenwedstrijd    PB

Mantelzorg    Gi

Veel te langdradig verhaal, er gebeurt te weinig om de aandacht vast te houden en het slot is al even teleurstellend. Bouw een spanningsboog op, schrijf meer plotgericht ipv eindeloos uitwaaierende beschrijvingen en gedachten.

Mantelzorg    Wi

Dit is een aaneenschakeling van oppervlakkigheden, met clichés over een eindig huwelijk, dementie, mantelzorg en eenzaamheid. De vertelstem is saai. Het spijt me, maar mij kon het echt niet boeien. Geen bijzonder perspectief, geen onverwachte twist, geen diep gevoelde emoties, waar de lezer in mee kon leven. De schrijver (schrijfster vermoed ik) heeft wel een goede beheerzing van het Nederlands en dat talent verdient een beter verhaal dan dit.

Mantelzorg    Jo

We lezen in dit verhaal over een scheiding, een dementerende moeder die uiteindelijk overlijdt, en een vrouw met een dochter. Alles wordt verteld zonder emotie, waardoor het saai en eindeloos lang aanvoelt.

Mantelzorg    JK

Mantelzorg    Ma

We gaan met zn allen naar de maan    Sj

Een droom als inspiratie voor de vakantei vierende kids. Kreatief, humorvol, misschien net iets teveel gedoe over de kinderen...

We gaan met zn allen naar de maan    Fr

Geinige insteek en heel herkenbaar geschreven. Ik vond het stuk dat ze met zijn allen onderweg waren naar de maan origineel. Wat mij betreft mag dit wel zo blijven en dat het niet een gevalletje 'en toen werd ze wakker' werd. Dat is bijna zonde.

We gaan met zn allen naar de maan    Pe

We gaan met zn allen naar de maan    PB

Leuk verhaal, goed geschreven. De vele uitroeptekens in de tekst putten de lezer wel een beetje uit. Alles is vanuit Saskia's perspectief geschreven, behalve de volgende zin. Van de zin 'Saskia’s man Paul is een fervent doe-het-zelver' zou ik maken:  'Paul is een fervente doe-het-zelver.'

Het monster    Gi

Er is zoiets als een lay-out, een vorm: met alinea's, inspringingen, witregels. Geef de lezer rust, zelfs in een ultrakort verhaal. Het slot is onbestaande, er lijkt weinig veranderd. Wat er met de vader gebeurde, of er politie aan te pas kwam, een te gemakzuchtige dokter, of er een gevangenisstraf aan te pas kwam: niets van dit alles.

Het monster    Wi

De laatste zin is heel erg goed en elk verhaal, hoe ook geschreven, met een goed slot krijgt van mij al een ruime voldoende. De rest viel echter niet mee, teveel clichés, de vaderfiguur is heel plat, zonder karakter en dat geldt ook voor de moeder. Ook de relatie met deze Sophie is vooral in clichés geschreven. De lezer krijgt veel ellende opgelepeld, maar is meer een toeschouwer, hij leeft niet echt mee. Probeer de hoofdpersonen, vader, moeder, Sophie, maar ook de ikpersoon meer uit te schrijven. Wie zijn ze, wat voor karakter hebben ze, hoe is hun onderlinge uitwisseling, wat voelen ze.

Het monster    Jo

De laatste zin is sterk, maar de rest van het verhaal niet. Het is het clichématige verhaal van een kind dat opgroeit in een huis met een agressieve vader. Behalve de laatste zin is het hele verhaal in één alinea geschreven, wat bijzonder onprettig leest. Het verhaal zelf is niet sterk; het biedt te weinig en is bovendien slecht uitgewerkt.

Het monster    JK

Het monster    Ma

Twee prinsen    Sj

Een man bekent homofilie en wordt ter dood gebracht. Een goed in beeld gebrachte mix van schrijnende moraliteit in het verleden (hoewel?) en het trotseren van het volksgericht.

Twee prinsen    Fr

Een heel net stuk, goed geschreven. Ik moest het wel twee keer lezen om hem helemaal te begrijpen.

Twee prinsen    Pe

Twee prinsen    PB

De zaak T.    Gi

Bijwoorden schrappen, die dienen tot niets. Na enkele alinea's gestopt met lezen. je verhaal bulkt van de clichés.

De zaak T.    Wi

Bij “Karen Ketchup, zijn roodharige assistente” vreesde ik al het ergste. En inderdaad een veel en veel te lang verhaal, met alleen maar flauwiteiten. En een heel slecht einde, de laatste zin heeft immers geen enkele relatie met het voorgaande. Het ergste is nog dat deze schrijver heel duidelijk een schrijftalent heeft. Hij schrijft in foutloos Nederlands en heeft een aardige licht-ironische vertelstem. Wat spijtig dat hij zijn talent niet gebruikt voor een lezenswaardig verhaal!

De zaak T.    Jo

De zaak T.    JK

De zaak T.    Ma

Hielen    Sj

Hielen    Fr

Na twee keer lezen begreep ik dit verhaal nog steeds niet helemaal. Soms ben ik kwijt wie er precies praat. Er zit ook erg veel dialoog in. Wellicht handig om ook het decor wat meer te omschrijven?

Hielen    Pe

Hielen    PB

Humoristisch, goed  geschreven verhaal, lekker lopende dialogen.

Met jou zijn    Gi

Lange zinnen, geen leestekens, zweverig, nee.

Met jou zijn    Wi

Dit is een overdenking, met een beetje goede wil een gedicht en voldoet niet aan de minimale eisen van een kort verhaal: een plot of queeste, ontwikkeling van het karakter, een bijzonder perspectief of verrassende twist en vooral : een spannende opbouw. Niets van dit alles bij dit veel te lieve vertelseltje.

Met jou zijn    Jo

Zeer kort en niet goed. Ik weet niet wat ik over dit stuk moet zeggen. Het is geen echt verhaal, en de eerste zinnen zijn zo ontzettend zoetsappig dat ik weinig zin had om verder te lezen. Helaas wordt het er niet beter op.

Met jou zijn    JK

Met jou zijn    Ma

Arend    Sj

Een onwaarschijnlijk setje groeit naar elkaar toe en wordt verliefd. Beeldend.

Arend    Fr

Op zich zit je helemaal in de scene. Toch mis ik een soort drijfveer, een conflict. En wat meer kennis over wat de hoofdpersonage drijft.

Arend    Pe

Arend    PB

Mooi verhaal,  beetje ongeloofwaardig.  In laatste alinea staat een perspectiefwisseling zonder witregel. Eerst zitten we in hoofd van Arend: 'Want dat meisje dat hij pas voor de tweede dag zag woelde zachtjes in de modderige ondergrond van zijn ziel.', en een paar zinnen later in dat van Vera: 'Uiteindelijk nam Vera een besluit. Het was laat en ze kon er niet omheen dat ze doodop was.'

ALUDA ARVENSIS    Gi

Sterk begin. Volop in de actie. Die tweemaal de jurk boos? Is er één te veel, vermiijd van een goede vondst te herhalen. Ik blijf bij het einde wat op mijn honger zitten. Goede sfeerschepping. De titel zegt weinig over wat er echt gebeurt.

ALUDA ARVENSIS    Wi

Als een schrijver zo weinig weggeeft, is het voor de lezer heel moeilijk om in het verhaal te komen. Josiah komt thuis, ziet dat zijn moeder heeft gehuild en zijn vader er verslagen bij zit. Nergens enige aanwijzing waarom. ’s Avonds is alles weer normaal. Sorry, ik kan hier geen chocola van maken, ook niet van het zangvogeltje dat ogenschijnlijk er niet toe doet in het verhaal, maar wel de eer van de titel krijgt. Als er nou een tijdindicatie in had gestaan, bv 1944, dan was het verhaal wel te plaatsen, maar er is geen enkele tijdindicatie opgenomen door de schrijver. Misschien hebben andere juryleden meer inzicht of gevoel, maar dit verhaal is niet aan mij besteed. Schrijftechnisch geen opmerkingen, dit is een schrijver met goede taalbeheersing, maar er is meer nodig voor een goed verhaal..

ALUDA ARVENSIS    Jo

Een beklemmend verhaal waarin weinig, misschien net iets te weinig, wordt verteld. Toch is het de moeite waard; de schrijver weet de sfeer uitstekend in woorden te vangen. Het leest prettig en is inhoudelijk goed opgebouwd.

ALUDA ARVENSIS    JK

ALUDA ARVENSIS    Ma

In de kappersstoel    Sj

In de kappersstoel    Fr

Mooi poëtisch stuk, veel betekend. Goed geschreven, met diepere lagen, waar je helemaal in gezogen wordt.

In de kappersstoel    Pe

In de kappersstoel    PB

Ik kon helaas mijn aandacht niet goed bij dit verhaal houden, wat waarschijnlijk te maken heeft met de onnodig gewichtige manier van formuleren. Bijv.  de zin 'Mijn aanwezigheid alleen al bracht bij de kapster een gedachtestroom op gang die wellicht begon bij een nostalgisch gevoel het leven in eigen handen te hebben, immers, ze is waarschijnlijk vroegtijdig het huis uitgegaan en heeft het kappersberoep aangegrepen om haar vrijheidsdrang naar zelfstandigheid te kunnen bekostigen, en die uitmondt in de huidige constatatie dat ze, om haar beroepsuitoefening zo comfortabel mogelijk te houden, nóg hoger zou moeten klimmen. ' geeft een logheid aan het verhaal, waardoor ik als lezer afhaak. Jammer, want het onderliggende idee van dit verhaal is mooi.

Buut vrij    Sj

Een meisje wordt buitengesloten vanwege een daad van haar moeder. Buitensluiting door kinderen, indringende thema, vergelijkbaar met pesten. Inlevend geschreven. 

Buut vrij    Fr

Dit stuk gaat een beetje alle kanten op. Je denkt dat je in een kinderlijk spel terecht komt maar dan komt er opeens heel veel achtergrond en komen er veel verhaallijnen bij waar je mee over wilt weten om het verhaal goed te voelen en te volgen. Dit mag wat mij betreft wel wat meer en beter uitgewerkt worden.

Buut vrij    Pe

Buut vrij    PB

Buut vrij    Gi

Goed idee. Geen benul van wat 'Buut vrij' wil zeggen. Daardoor ontsnapt me een deel van je verhaal. Als dit dialect is: schrappen, bedenk dat niet al je lezers uit dezelfde streek/provincie/land komen.

Buut vrij    Wi

Goed geschreven, maar een verhaal kan ook te kort zijn. Dat is hier het geval. Meer van de gevoelens van Eva bij het aanschouwen van de moord was welkom geweest, zodat de lezer zich kan inleven. Die scene is in dit verhaal te kort, te oppervlakkig. Maar complimenten voor de vertelstem, de stem van een meisje van die leeftijd is goed getroffen.  Mooie toepasselijke  titel ook!

Buut vrij    Jo

Een vrouw heeft haar agressieve man vermoord. We lezen dit vanuit de ogen van een jong meisje dat in het dagelijks leven met de gevolgen hiervan worstelt. Het is een akelig gegeven, maar op een sympathieke manier verteld. Toch voelt het wat te makkelijk; je voelt de pijn tussen de regels door, maar het weet niet echt onder mijn huid te kruipen.

Buut vrij    JK

Buut vrij    Ma

Wanbeleid    Sj

Wanbeleid    Fr

Een treurig stuk, weinig optimistisch. Er mag wel wat meer humor in.

Wanbeleid    Pe

Wanbeleid    PB

Meer een column  dan een goed kort verhaal.

Negentien maanden    Gi

Een baby die al zulke gedachten heeft? Ongeloofwaardig. 

Negentien maanden    Wi

Een aaneenschakeling van oppervlakkigheden. Geen nieuw inzicht, gewoon projectie op een baby. Het spijt me, maar ik vond het echt niks. Een goed kort vertaal hoort toch tenminste één verrassing, bijzonder perspectief of onverwachte of mooie zin te hebben. Dit verhaal heeft niets van dat alles.

Negentien maanden    Jo

Een geboorte verteld vanuit het perspectief van de pasgeboren baby. Dit werkt niet. Het verhaal heeft geen duidelijke inhoud en is niet boeiend. Hoewel dit gezichtspunt potentie zou kunnen hebben, moet de inhoud dan wel interessanter zijn.

Negentien maanden    JK

Negentien maanden    Ma

Woorden als de zee    Sj

Woorden als de zee    Fr

Een wel heel erg kort verhaal. Net iets te kort om echt iets te kunnen voelen.

Woorden als de zee    Pe

Woorden als de zee    PB

Goed geschreven, maar omdat het zo kort is blijft de lezer met veel vragen zitten

erfenis    Gi

Mooi relaasje, maar teveel een anekdote. Te weinig 'vlees' voor een echt verhaal, daar heb je nog andere pijlers voor nodig.

erfenis    Wi

Een lieve herinnering aan een vader en een liefdevolle relatie met de nog levende moeder. Dit is een mijmering, een herinnering goed voor een dagboek. Maar het gaat hier om een korte verhalen wedstrijd en dit verhaal voldoet helaas niet aan de minimale eisen van een kort verhaal, hoe aardig ook geschreven. Een kort verhaal moet een ontwikkeling hebben, een conflict of queeste, een bijzonder perspectief of verrassende twist, en helaas ontbreekt dat allemaal in dit verhaal.

erfenis    Jo

Dit verhaal is een ode aan een overleden vader. Helaas is deze ode te zoetsappig om te overtuigen. Het geheel voelt anekdotisch en saai aan.

erfenis    JK

erfenis    Ma

Filet Americain    Sj

Filet Americain    Fr

Deze scene eindigt heel expliciet en start vaag. Ik moest drie keer lezen voor ik begreep wat ik in dit korte stuk las. Misschien mag de scene wat uitgebreider en wat plastischer.

Filet Americain    Pe

Filet Americain    PB

Goed geschreven verhaal met een heftige afloop.

Mem    Gi

Mooi begin, maar wat nadien gebeurt is ongeloofwaardig. Een echt 'deus ex machina', misschien goed voor de stripverhalen van vroeger, maar niet voor een modern verhaal.

Mem    Wi

Een gedeelte van het verhaal schrijven in de tweede persoon en de rest in de derde persoon moet een functie hebben in het verhaal. Dat heeft het hier niet. Ik zie geen toegevoegde waarde van het begin en einde van dit verhaal in de tweede persoon. Verder moest ik erg aan Renate Dorrestein denken: “Het hoeft niet waar gebeurd te zijn als het maar waar gebeurd had kunnen zijn.” Geloofwaardigheid is een belangrijk ingrediënt in een goed kort verhaal. Hoe ongeloofwaardiger de premisse, hoe meer werk de schrijver moet steken in het meetrekken van de lezer. Dat heeft deze schrijver verzuimd. Nagenoeg alle details in dit verhaal zijn ongeloofwaardig en hij doet geen enkele moeite de lezer van het tegendeel te overtuigen. Hoe kundig ook geschreven (dat wil zeggen het Nederlands, ik spreek geen Fries, dus dat kan ik niet beoordelen), doet dit verhaal het niet voor mij. Het glijdt langs me af. Mogelijk zijn andere juryleden juist wel gegrepen door dit verrassende verhaal.

Mem    Jo

Een te langdradig verhaal over verloren kinderen en een kind dat wordt teruggevonden tijdens een sneeuwstorm. Af en toe worden er zinnen in het Fries gebruikt, wat ik niet prettig vind. De schrijver gebruikt te veel woorden, waardoor het verhaal langdradig en niet boeiend wordt.

Mem    JK

Mem    Ma

Tjibbe de zeeschreeuwer    Sj

Tjibbe de zeeschreeuwer    Fr

Mooi kiekje in dit landschap. Klein poëtisch stukje tekst.

Tjibbe de zeeschreeuwer    Pe

Tjibbe de zeeschreeuwer    PB

Een mooi verhaal, maar het plot is wat te lang voor een kort verhaal. Daarom wordt er veel verteld in plaats van vertoond. Als de auteur een deel van het verhaal van Tsjibbe uitwerkt, kan het een prachtig kort verhaal worden.

De laatste vluchteling    Sj

Een meisje helpt een vluchteling in acute nood. Heel passend in deze tijd van het 'strengste asielbeleid ooit'. Gevoelig, heel beeldend en tot leven brengend taalgebruik. Compliment!

De laatste vluchteling    Fr

Mooi klein gehouden, dit verhaal. Ik kan toch niet anders zeggen dan dat ik het redelijk modern opgeschreven vind voor een verhaal uit 1705.

De laatste vluchteling    Pe

De laatste vluchteling    PB

Prachtig verhaal! Filmisch beschreven, mooi en gevarieerd woordgebruik, lekker tempo. Ik zou nog wel meer van deze schrijver willen lezen.

De laatste vluchteling    Gi

In je drang om mooi te schrijven, maak je fouten. Sneeuw valt altijd geluidloos, dus hoef je zo'n woord niet te gebruiken. Show, don't tell, schrap dus 'eenvoudige ruimte' laat het beeld zijn werk doen. Vermijd overtollige woorden als : ze ziet, ze keek. 'Op de glazen panelen in het raam liet haar adem...' is veel korter en sterker. Of 'Buiten zag ze... nee. Beter: 'Sneeuw hoopte zich op (stil mag ook weg, sneeuw maakt zoals gezegd geen geluid) 'Haar ogen dwaalden': om dezelfde reden, schrappen. Je intro is veel te lang. De sfeer zit goed, de beelden van de sneeuw, de sfeer binnen: oké. ..

De laatste vluchteling    Wi

In nagenoeg foutloos Nederlands geschreven in een trage, hele trage vertelstem. Drieduizend woorden nodig gehad om een simpele ontmoeting te beschrijven. Een ontmoeting en een afscheid. Het is niet mijn stijl, ik ben meer van schrijven = schrappen en dat is deze schrijver bepaald niet, ook al zijn er geen overbodige details of uitweidingen opgenomen in dit verhaal. Maar ik kan die stijl toch wel waarderen. Elke beweging, elk woord, elke gedachte, elk gebaar is benoemd en ingevoeld. Knap hoor! Twee kleine taaldingen: Het vrolijk knetterende vuur. Dit is echt een verkeerd gekozen woord, vrolijkheid is ongeveer het laatste waar je aan denkt met dit verhaal. En “fluisterde hij, zijn stem scherp” vond ik ook niet geslaagd. Fluisteren is juist het tegenovergestelde van scherp.

De laatste vluchteling    Jo

Een vrouw vangt een Franse soldaat op. Op sommige momenten is het een plezierig verhaal om te lezen; de schrijfstijl is prettig en de sfeer wordt overtuigend neergezet. Als kort verhaal schiet het echter tekort. Het voelt alsof het beter zou passen in een roman, want het heeft nauwelijks een duidelijk begin of einde. Daardoor voldoet het niet als zelfstandig kort verhaal.

De laatste vluchteling    JK

De laatste vluchteling    Ma

Mijn punky    Sj

Mijn punky    Fr

Mooie stijl, een hele eigen stijl. Gevarieerd qua hoe lang de zinnen zijn .Interessant genoeg om door te lezen. Goed stuk.

Mijn punky    Pe

Mijn punky    PB

Goed geschreven verhaal. Het verhaal heeft humor, leest lekker, goed tempo, dialogen lopen goed. Een kleine opmerking: Lorazepam 2 mg komt (volgens het CBG) niet in Nederland voor, wel de 0.5, 1 en 2.5 mg. Dosering voor ouderen is volgens de bijsluiter geen 2 mg per dag, maar de helft ervan. Maar dit terzijde, verder met plezier gelezen.

Mijn punky    Gi

Met veel plezier van je verhaal genoten. Goede observaties, grappige gedachten, evenwichtige afwisseling tussen de pijlers van een geslaagd verhaal. Hoe het eindigt is hier niet van belang, wil ik zelfs niet weten.

Mijn punky    Wi

Ja helemaal goed, perfect Nederlands, fijne, duidelijke en zeker niet saaie vertelstem. Lekker opbouwende spanning al zou het mijn persoonlijke smaak zijn geweest het verhaal toch nog iets in te korten. De bijfiguur Herman heeft geen functie in dit verhaal en kan gemakkelijk gemist worden. Maar met heel veel plezier gelezen, ik heb verder geen verbetersuggesties voor deze schrijver.

Mijn punky    Jo

Een alleraardigst verhaal met een open einde. Een gescheiden man droomt weg bij het zien van een foto van zijn jeugdliefde. Het verhaal is goed leesbaar en qua opbouw prima. Het is aangenaam zonder echt goed te worden. Het einde is echter erg sterk; ik hou daarvan. De kans is groot dat de man niet de liefde van zijn leven heeft gevonden, al zou het zomaar kunnen.

Mijn punky    JK

Mijn punky    Ma

Een brug te ver    Gi

De eerste alinea wekt nieuwsgierigheid, dat is goed. Vermijd het begin van een verhaal met een eigennaam te beginnen, we kennen het personage niet, ontwikkel dat eerst, laat later de naam achteloos vallen (bv als aangesprokene in een dialoog). Vervolgens gebruik je teveel regie-aanwijzingen, het is geen scenario dat je schrijft,  voor wat ze allemaal doet terwijl beperk je best met een tweetal zinnen. Jos? Wie is dat? Vervolgens maak je een grote fout in je perspectief. Anniek kent het restaurant niet, maar er is toch sprake van een restaurant dat 'veel van zijn oude details behouden had'. Dat kan niet, voorheen was het een jachthuis, en Anniek kan dit niet weten, want je schrijft alles vanuit haar perspectief. Dus wie zegt dit dan? Ineens duikt er een Annelies op. Anniek is weg? En Jos is ook plots weer van de partij? Kijk jij je tekst wel na? Niet meer verder gelezen. Je kunt niet verwachten dat de jury veel tijd in je tekst steekt als je dat zelf niet doet.

Een brug te ver    Wi

Heel slordig. De namen Jos en Joris worden door elkaar gebruikt (zelfs als in spreektaal Joris met Jos wordt aangesproken, kun je dat in een kort verhaal beter niet doen, het verwart de lezer. Verder is een keer ‘Joris’ geschreven waar ‘Bram’ was bedoeld (“Joris keek even op van zijn laptop.”) en er zijn teveel taalfouten: “Joris schreef in zijn agenda en klapte het dicht” ‘Het’ moet ‘hem’ zijn. “Even keek ze om haar heen” ‘Haar’ moet ‘zich’ zijn. En zo zijn er meer. Heel goed gedaan is het begin van het verhaal, waar de lezer op het verkeerde been wordt gezet: Joris en Anniek hebben geen geheime relatie, maar dat blijkt pas bij de zin: “En trouwens iedereen die mee doet, komt uit het dorp. “ Verder is het verhaal veel te lang. Dat gedoe met foto’s bij die boom is overbodig, speelt geen rol in het verhaal. Maar sommige aanwijzingen zijn gevalletjes vals spelen: “Toen ze kwart voor vijf weer thuis was, was Bram nog altijd niet thuis.” Hierbij wordt spanning opgewekt: wat is Bram aan het doen? Maar wat Bram dan ook wel of niet deed, doet er verder niet toe in het verhaal. Tenslotte: waarom wordt er een brug opgeblazen? Dorpelingen die samenspannen om een brug  op te blazen is zo bijzonder dat je, naar mijn mening, verplicht bent om in het verhaal aan te geven waarom, al is het maar een indicatie.

Een brug te ver    Jo

Het verhaal probeert spannend te zijn, maar overtuigt niet. Hoewel het prettig leest, is het te gewoontjes om echt spannend te worden.

Een brug te ver    JK

Een brug te ver    Ma

Ik help je wel    Sj

Ik help je wel    Fr

Ik heb het idee dat ik dit verhaal al ken? Ik vind het verhaal weinig origineel denk ik?

Ik help je wel    Pe

Ik help je wel    PB

Scharlakenrood    Sj

Scharlakenrood    Fr

Pfoe, wat een einde. Ik moest hem nog een tweede keer lezen om het echt binnen te laten komen. Redelijk gruwelijk. Goed opgeschreven allemaal. Uitgebreid, niet te kort dat het onrealistisch wordt.

Scharlakenrood    Pe

Scharlakenrood    PB

Scharlakenrood    Gi

Kromme zin: het meisje liet zich niet van haar moeder afhangen. Een verwijzing naar Roodkapje, leuk gevonden. Groetmoeder? Ineens file achter haar? De wendingen komen nu wel erg snel, dat maakt je verhaal ongeloofwaardig. Wat is een groene nijd? En een Goth? Misschien zelf teveel pillen genomen, want je verhaal wordt nu richtingloos.  De rest snel en diagonaal gelezen.

Scharlakenrood    Wi

Zo schrijf je een sprookje, niet een lieve moralistische vertelling voor kinderen, maar hoe sprookjes werden verteld in de middeleeuwen: horrorverhalen met bloed en angst en verkrachting. Dacht u echt dat Doornroosje wakker ’gekust’ werd. Dan moet je het oorspronkelijke verhaal eens lezen, gewoon een verkrachting. Terug naar dit sprookje. De verhaalopbouw klopt tot aan het einde. Dit einde voldoet echter niet. Niet een traditioneel sprookjeseinde en ook niet een verrassende twist of nieuw inzicht. De vertelstem is te wisselend. In het begin nogal stijfjes (‘’ze verkoos het gezelschap van de fles”). Verder komt er langzaam de horror in en dat is goed. Maar de man wordt ineens Goth genoemd en dan volgt deze onmogelijke zin (onmogelijke zinsopbouw en onbegrijpelijk samengaan van allerlei details): “Er ontwaakte een groene nijd toen de grootmoeder haar volgroeide kleindochter in de deuropening zag staan. De Goth zat in een schommelstoel, met zijn armen over elkaar gekruist, grijnzend naar het meisje te kijken, van wie de doodlopende jeugd nog ver achter zich lag.” Complimenten voor het idee van een modern maar toch heel oud sprookje, maar er moet nog aan de tekst gewerkt worden, voordat het een echt goed verhaal is.

Scharlakenrood    Jo

Het verhaal begint op een gewone manier, maar blijkt al snel een persiflage op een bekend sprookje te zijn. De keuze van de schrijver om dit niet meteen duidelijk te maken, versterkt het effect. Het einde is gruwelijk, maar sluit perfect aan bij het verhaal. Goed gedaan en zeker de moeite waard.

Scharlakenrood    JK

Scharlakenrood    Ma

Kerst met de grote K.    Sj

Futuristisch kerstverhaal. Moge de toekomst er niet zo uit zien, iets meer feelgood zou het verhaal aantrekkelijker maken.

Kerst met de grote K.    Fr

Interessante insteek.  Ik bleef doorlezen, goede en duidelijke (en vlotte) stijl.

Kerst met de grote K.    Pe

Kerst met de grote K.    PB

Leuk, een scifi kerstverhaal. Goed geschreven, leest lekker.

Ottenburg    Sj

Een meisje gaat in een dronken roes terug naar haar vroegere ouderlijk huis. heel aardig, maar het wordt me niet helemaal helder wat de schrijver met dit verhaal beoogt 

Ottenburg    Fr

Ik ben gecharmeerd van dit stuk. Er zitten poëtische krachtige delen in. Toch mis ik een sterke afronding.

Ottenburg    Pe

Ottenburg    PB

Een mooi verhaal dat me als lezer wel met wat vragen achterliet. Waarom is de verhouding van het hoofdpersonage met haar vader zo slecht?  En wat is haar relatie tot Raphael? Waarom keek ze vroeger zo op hem neer?  Het voelde een beetje alsof dit een hoofdstuk uit een boek was in paats van een afgerond kort verhaal. Wel met veel plezier gelezen, de schrijver schrijft erg beeldend, afwisseling lange en korte zinnen goed, lekkere dialogen.

Ottenburg    Gi

Een mooi begin, scherpe sfeerzetting, afgewisseld met actie, gedachten en dialogen. Maar wat bedoel je in godsnaam met een album? Geen muziekalbum, geen foto-album, want het hoofdpersonage is de auteur. Ik kan alleen een roman, een gedichtenbundel  of een korte verhalen bundel bedenken. Door onduidelijk te zijn hierover struikelt je verhaal over de vraag waarover het hier gaat. Uiteindelijk lijkt het over een tekenalbum te gaan. Want: ...doorging met tekenen. Ben het voor de zekerheid even gaan opzoeken: het is inderdaad een schrijver/schrijfster.  Je tijden zijn niet altijd juist: als ze hem een bordje...komt brengen, want het is nog niet gebeurd: de vader die sterft. Je wachtte 25 minuten om een ambulance te bellen, vervolgens vertel je dat je die meteen belde. Je kunt vanuit het perspectief van een 'onbetrouwbare verteller' je verhaal doen, maar dan spreek je jezelf niet tegen in enkele zinnen, zo werkt dat niet. Het einde is wat abrupt en vertelt nog weinig nieuws. 

Ottenburg    Wi

Dit is een situatieschets, niet zozeer een kort verhaal. Heel fijn geschreven, complimenten voor de mooie vertelstem van deze schrijver.  Schrijftechnisch geen opmerkingen, verhaaltechnisch had ik gehoopt op iets meer referentie, achtergrond, tegen het einde. Het einde is zeker niet slecht, maar voldoet net iets te veel aan de verwachting. Ik mag altijd graag verrast worden door het slot van een kort verhaal, al weet ik dat elk kort verhaal dat niet nodig heeft.

Ottenburg    Jo

In dit verhaal wordt veel aangeraakt, maar weinig expliciet uitgelegd. Dit creëert een bijzondere sfeer, die ik erg kan waarderen. De hoofdpersoon, in een staat van dronkenschap, dwaalt door een plaats waar ze eerder heeft gewoond, en de sfeertekening is werkelijk treffend. De melancholie en het nostalgische gevoel worden overtuigend overgebracht. Toch mist het verhaal net dat beetje extra om écht tot leven te komen. Het blijft op sommige momenten te vluchtig of afstandelijk, waardoor het de lezer niet volledig weet mee te slepen. Desondanks is het zeker een verhaal dat de moeite waard is en indruk achterlaat.

Ottenburg    JK

Ottenburg    Ma

De vlucht van Alexander Szek    Sj

In WO1 loopt een telegrafist over naar de Britten, maar op het moment supreme durft hij niet te vluchten. Goed beschreven maar tikje oudbakken onderwerp.

De vlucht van Alexander Szek    Fr

Spannend einde. Dit is zo'n stuk waarin ik wil blijven doorlezen. Wat ik een goed teken vind, toch neigt dit daardoor ook naar een hele roman.

De vlucht van Alexander Szek    Pe

De vlucht van Alexander Szek    PB

Goed verhaal met een indrukwekkend einde. Spanning goed opgebouwd, mooie beelden gebruikt, het las als een film. Complimenten voor deze schrijver!

De vlucht van Alexander Szek    Gi

Marktlui die hun waar aanprijzen: probeer eens een origineler beeld te bedenken dan dit cliché. In de tweede alinea bouw je mooi de spanning op. Hopelijk verraadt de titel al niet te veel. Je gebruikt tweemaal de metafoor van de open muil/bek van de loopgraven. Nooit een metafoor in een verhaal (zelfs in een roman) twee keer gebruiken, en nu zeker niet omdat het de ene keer van het ene personage komt en het andere door het andere personage wordt geuit. Geen gemakkelijke opgave: werken met een alwetende verteller. Goed verhaal.

De vlucht van Alexander Szek    Wi

Gouden regel van een kort verhaal: een metafoor slechts één keer gebruiken. In dit verhaal heb je de loopgraaf als muil twee maal gebruikt. De scene in en bij de bar is erg lang en voor de rest van het verhaal doet hij er eigenlijk niet toe. Het haalt de vaart en de spanning uit het verhaal, dus beter flink inkorten. De dreiging van de komende dienstplicht wordt wel vaak herhaald, na één keer, hooguit twee, weet de lezer het echt wel hoor! Verder is het een adequaat verteld, spannend verhaal met een bevredigend einde, al had juist dat einde wat verder uitgesponnen kunnen zijn met een interactie tussen de beide hoofdpersonen, met daarin een indicatie van de gevoelens van Alexander. Dan komt het einde minder uit de lucht vallen.

De vlucht van Alexander Szek    Jo

Dit verhaal speelt zich af tijdens de Eerste Wereldoorlog en zou richting het einde spannend moeten worden. Helaas slaagt de schrijver er niet in om deze spanning overtuigend over te brengen. Hierdoor voelt het verhaal onnodig lang en mist het impact.

De vlucht van Alexander Szek    JK

De vlucht van Alexander Szek    Ma

Buut vrij    Sj

Een meisje wordt buitengesloten vanwege een daad van haar moeder. Buitensluiting door kinderen, indringende thema, vergelijkbaar met pesten. Inlevend geschreven. 

Buut vrij    Fr

Dit stuk gaat een beetje alle kanten op. Je denkt dat je in een kinderlijk spel terecht komt maar dan komt er opeens heel veel achtergrond en komen er veel verhaallijnen bij waar je mee over wilt weten om het verhaal goed te voelen en te volgen. Dit mag wat mij betreft wel wat meer en beter uitgewerkt worden.

Buut vrij    Pe

Buut vrij    PB

Buut vrij    Gi

Goed idee. Geen benul van wat 'Buut vrij' wil zeggen. Daardoor ontsnapt me een deel van je verhaal. Als dit dialect is: schrappen, bedenk dat niet al je lezers uit dezelfde streek/provincie/land komen.

Buut vrij    Wi

Goed geschreven, maar een verhaal kan ook te kort zijn. Dat is hier het geval. Meer van de gevoelens van Eva bij het aanschouwen van de moord was welkom geweest, zodat de lezer zich kan inleven. Die scene is in dit verhaal te kort, te oppervlakkig. Maar complimenten voor de vertelstem, de stem van een meisje van die leeftijd is goed getroffen.  Mooie toepasselijke  titel ook!

Buut vrij    Jo

Een vrouw heeft haar agressieve man vermoord. We lezen dit vanuit de ogen van een jong meisje dat in het dagelijks leven met de gevolgen hiervan worstelt. Het is een akelig gegeven, maar op een sympathieke manier verteld. Toch voelt het wat te makkelijk; je voelt de pijn tussen de regels door, maar het weet niet echt onder mijn huid te kruipen.

Buut vrij    JK

Buut vrij    Ma

De laatste vluchteling    Sj

Een meisje helpt een vluchteling in acute nood. Heel passend in deze tijd van het 'strengste asielbeleid ooit'. Gevoelig, heel beeldend en tot leven brengend taalgebruik. Compliment!

De laatste vluchteling    Fr

Mooi klein gehouden, dit verhaal. Ik kan toch niet anders zeggen dan dat ik het redelijk modern opgeschreven vind voor een verhaal uit 1705.

De laatste vluchteling    Pe

De laatste vluchteling    PB

Prachtig verhaal! Filmisch beschreven, mooi en gevarieerd woordgebruik, lekker tempo. Ik zou nog wel meer van deze schrijver willen lezen.

De laatste vluchteling    Gi

In je drang om mooi te schrijven, maak je fouten. Sneeuw valt altijd geluidloos, dus hoef je zo'n woord niet te gebruiken. Show, don't tell, schrap dus 'eenvoudige ruimte' laat het beeld zijn werk doen. Vermijd overtollige woorden als : ze ziet, ze keek. 'Op de glazen panelen in het raam liet haar adem...' is veel korter en sterker. Of 'Buiten zag ze... nee. Beter: 'Sneeuw hoopte zich op (stil mag ook weg, sneeuw maakt zoals gezegd geen geluid) 'Haar ogen dwaalden': om dezelfde reden, schrappen. Je intro is veel te lang. De sfeer zit goed, de beelden van de sneeuw, de sfeer binnen: oké. ..

De laatste vluchteling    Wi

In nagenoeg foutloos Nederlands geschreven in een trage, hele trage vertelstem. Drieduizend woorden nodig gehad om een simpele ontmoeting te beschrijven. Een ontmoeting en een afscheid. Het is niet mijn stijl, ik ben meer van schrijven = schrappen en dat is deze schrijver bepaald niet, ook al zijn er geen overbodige details of uitweidingen opgenomen in dit verhaal. Maar ik kan die stijl toch wel waarderen. Elke beweging, elk woord, elke gedachte, elk gebaar is benoemd en ingevoeld. Knap hoor! Twee kleine taaldingen: Het vrolijk knetterende vuur. Dit is echt een verkeerd gekozen woord, vrolijkheid is ongeveer het laatste waar je aan denkt met dit verhaal. En “fluisterde hij, zijn stem scherp” vond ik ook niet geslaagd. Fluisteren is juist het tegenovergestelde van scherp.

De laatste vluchteling    Jo

Een vrouw vangt een Franse soldaat op. Op sommige momenten is het een plezierig verhaal om te lezen; de schrijfstijl is prettig en de sfeer wordt overtuigend neergezet. Als kort verhaal schiet het echter tekort. Het voelt alsof het beter zou passen in een roman, want het heeft nauwelijks een duidelijk begin of einde. Daardoor voldoet het niet als zelfstandig kort verhaal.

De laatste vluchteling    JK

De laatste vluchteling    Ma

Scharlakenrood    Sj

Scharlakenrood    Fr

Pfoe, wat een einde. Ik moest hem nog een tweede keer lezen om het echt binnen te laten komen. Redelijk gruwelijk. Goed opgeschreven allemaal. Uitgebreid, niet te kort dat het onrealistisch wordt.

Scharlakenrood    Pe

Scharlakenrood    PB

Scharlakenrood    Gi

Kromme zin: het meisje liet zich niet van haar moeder afhangen. Een verwijzing naar Roodkapje, leuk gevonden. Groetmoeder? Ineens file achter haar? De wendingen komen nu wel erg snel, dat maakt je verhaal ongeloofwaardig. Wat is een groene nijd? En een Goth? Misschien zelf teveel pillen genomen, want je verhaal wordt nu richtingloos.  De rest snel en diagonaal gelezen.

Scharlakenrood    Wi

Zo schrijf je een sprookje, niet een lieve moralistische vertelling voor kinderen, maar hoe sprookjes werden verteld in de middeleeuwen: horrorverhalen met bloed en angst en verkrachting. Dacht u echt dat Doornroosje wakker ’gekust’ werd. Dan moet je het oorspronkelijke verhaal eens lezen, gewoon een verkrachting. Terug naar dit sprookje. De verhaalopbouw klopt tot aan het einde. Dit einde voldoet echter niet. Niet een traditioneel sprookjeseinde en ook niet een verrassende twist of nieuw inzicht. De vertelstem is te wisselend. In het begin nogal stijfjes (‘’ze verkoos het gezelschap van de fles”). Verder komt er langzaam de horror in en dat is goed. Maar de man wordt ineens Goth genoemd en dan volgt deze onmogelijke zin (onmogelijke zinsopbouw en onbegrijpelijk samengaan van allerlei details): “Er ontwaakte een groene nijd toen de grootmoeder haar volgroeide kleindochter in de deuropening zag staan. De Goth zat in een schommelstoel, met zijn armen over elkaar gekruist, grijnzend naar het meisje te kijken, van wie de doodlopende jeugd nog ver achter zich lag.” Complimenten voor het idee van een modern maar toch heel oud sprookje, maar er moet nog aan de tekst gewerkt worden, voordat het een echt goed verhaal is.

Scharlakenrood    Jo

Het verhaal begint op een gewone manier, maar blijkt al snel een persiflage op een bekend sprookje te zijn. De keuze van de schrijver om dit niet meteen duidelijk te maken, versterkt het effect. Het einde is gruwelijk, maar sluit perfect aan bij het verhaal. Goed gedaan en zeker de moeite waard.

Scharlakenrood    JK

Scharlakenrood    Ma

Dun ijs    Sj

Relaas over de herbeleving van de kersttijd. Een sfeervolle memory lane die Kerstmis toch vaak is, vaak in de tegenstelling tussen warme gezelligheid en extra gevoelde eenzaamheid.

Dun ijs    Fr

Op zich vind ik het een interessant stuk. Soms vond ik het allemaal wat te eenlijnig en te deftig in stijl.  Ik mis een echt eigen stijl van de schrijver van dit verhaal

Dun ijs    Pe

Dun ijs    PB

Dun ijs    Gi

Jammer van die perspectiefwissel wanneer je over de drie knapen vertelt, waarbij de ik-figuur duidelijk behoort. Zo spring je uit de 'ik' en is er ineens een personale verteller aan het woord, een verteller die bovendien alles van buitenaf beschouwt. Wanneer het hoofdpersonage zich in de woning van de lampenman bevindt, krijgen we een lange herinnering te verwerken. Te lang, want intussen moet er ook wat beweging zijn in het huis, of duurt de stilte zolang, nee toch? Doorspek de herinnering daarom met wat er zich in het nu afspeelt.

Dun ijs    Wi

Op zich natuurlijk goed geschreven, duidelijk een ervaren of in elk geval talentvolle schrijver. Maar saai is het wel. Een aankoop van kerstverlichting met garantie, roept een jeugdherinnering op. Ik voel geen spanning, geen emotie, anders dan nostalgie, er is geen conflict, geen karakterontwikkeling, geen verrassend perspectief of leuke twist op het einde. Niet slecht, maar saai dus. Ik vermoed dat deze schrijver veel beter kan. Schrijf een spannend verhaal en dien dat de volgende maal in!

Dun ijs    Jo

Een heel fijn verhaal om te lezen, nostalgie ten top. We gaan met de hoofdpersoon terug in de tijd, en de sfeerbeschrijving is uitstekend. Toch voelt het niet echt als een verhaal; het is puur sfeer, zonder veel ontwikkeling. Fijn om te lezen, maar niet bijzonder memorabel.

Dun ijs    JK

Dun ijs    Ma

De lift    Sj

Een hond wordt steeds op de derde verdieping agressief. Onderhoudende vertelling, goed leesbaar, met een wat tegenvallende ontknoping.

De lift    Fr

Hilarisch en eenvoudig. Een goede stijl, een stuk tekst dat door blijft lezen en interessant blijft.

De lift    Pe

De lift    PB

Aardig verhaal. Het einde klopt voor mijn gevoel niet helemaal. In de een na laatste alinea staat dat Christine  haar hand al in de zak steekt om een brokje te pakken, terwijl in de laatste alinea beschrijft dat ze te laat is met het brokje omdat de lift eerst naar boven ging. Ook lijkt de hoofdpersoon wel heel coulant naar Christine toe ('Komt goed, maak je maar niet ongerust') als hij net gebeten is door haar hond. 

De lift    Gi

Mooi opgebouwd verhaal, je maakt de lezer nieuwsgierig, maar laat hem op het laatst op zijn honger zitten. Hoe de hondenfluisteraar er in slaagt de hond stil te houden, blijft ook geheim. Het bedenken van een sterk einde is niet velen gegeven.

De lift    Wi

Best goed  geschreven, duidelijk een ervaren schrijver, maar wel een beetje saai verhaal. Er is weinig spanning, het verhaal kabbelt voort naar een enigszins te verwachten einde. En de verklaring ‘de derde ping' is weinig geloofwaardig. Immers de bewoners van de vijfde verdieping hadden dan, saamen met Caspar in de lift, bij de tweede verdieping de agressie moeten zien toenemen

De lift    Jo

Het verhaal wordt op een bijzonder trage manier verteld. Hoewel de opbouw helder is, kan deze zeker beknopter. Het gedeelte over de hond in de lift en de vergadering had ook korter gekund. Het einde is te voorspelbaar en de laatste alinea voelt als een afknapper. De schrijfstijl is prettig, maar het verhaal weet nergens spannend of interessant te worden.

De lift    JK

De lift    Ma

Sante, Santa    Sj

Een jonge in de liefde teleurgestelde vrouw huurt via 'Rent-a-santa' een Kerstman in als date voor de Kerstdagen. Vanuit beide hoofdpersonen beschreven, prima in elkaar gevlochten, goed tempo, vlot taalgebruik, leuk verhaal!  Feelgood die we in deze tijden goed kunnen gebruiken.

Sante, Santa    Fr

Ik vind het altijd sterker in een tekst als het in de tekst duidelijk wordt vanuit wie je iets leest. Dat is hier niet. Dat maakt het gemaakt en daardoor val ik de hele tijd 'uit de tekst'.

Sante, Santa    Pe

Sante, Santa    PB

Leuk, een kerstverhaal, maar kan nog wel wat beter uitgewerkt worden. Het plot is niet erg origineel en het einde was voorspelbaar, maar cliches mogen bij een kerstverhaal. Ik zou in een kort verhaal echter niet telkens van perspectief wisselen, maar ofwel dit vanuit een perspectief doen (bijv alleen vanuit Mees), of hoogstens een maal wisselen.

Sante, Santa    Gi

Je tekst mag best wat strakker. Dat kun je door alle overtollige bijwoorden (dat zijn er heel wat) te schrappen. Voor de rest wel een leuk maar wat ongeloofwaardig verhaal, doordat alles wel erg snel gaat, zo iets moet je opbouwen (ik snap het wel: kortverhaal hé)

Sante, Santa    Wi

Dit is natuurlijk heel vakkundig geschreven, een vlotte pen, perfect Nederlands, maar het is wel een saai verhaal hoor. Geheel voorspelbaar, het scenario van de typische Hollywood Xmas-films die je nu weer van alle kanten om de oren vliegen op meerdere TV-zenders. Dus zeker een ruime voldoende vanwege de schrijfstijl, maar zou je, beste schrijver, de volgende keer je aanzienlijke schrijftalent alsjeblieft willen gebruiken voor een interessant verhaal, met spanning, met een conflict, met karakterontwikkeling, misschien wel met een bijzonder perspectief of een verrassende twist.

Sante, Santa    Jo

Als ik dit verhaal lees, is Sinterklaas nog niet geweest, maar op tv zijn de eerste mierzoete kerstfilms al te zien. Dit verhaal past perfect in dat genre: voorspelbaar, oppervlakkig en met een goede afloop. De manier waarop de schrijver het vertelt, is aardig, maar meer ook niet. Qua inhoud schiet het echt tekort.

Sante, Santa    JK

Sante, Santa    Ma

Hittegolf    Sj

Een hittegolf en een oudere vrouw die de dood van haar geliefde verwerkt. Het verhaal trok me gaandeweg naar binnen, maakte het mogelijk me in te leven in deze dappere dame. Heel leesbaar!

Hittegolf    Fr

Decor mooi weergegeven. Klein stukje landschap en mooie dialoog en ontmoeting.

Hittegolf    Pe

Hittegolf    PB

Goed geschreven en met plezier gelezen. Paar schoonheidsfoutjes. Een vage duisternis zie ik niet helemaal voor me.

Hittegolf    Gi

Knap gecomponeerd verhaal, traag opgebouwd, goede sfeerzetting, de omgeving werd accuraat beschreven. Evenwichtige afwisseling tussen actie, flashbacks, gedachten, beschrijving. Terecht op de shortlist.

Hittegolf    Wi

Duidelijk een ervaren schrijver, mooie vertelstem, foutloos Nederlands. Geen overbodige uitweidingen...maar ik mis de spanning. Het duurt een hele tijd voordat er echt iets gebeurt (eerste helft van het verhaal kan dus korter) en de spanning neemt snel toe als ze niet meer op de steile kant kan komen met een geblesseerde enkel. Maar dan is Paco er veel te snel bij en loopt het verhaal af, zoals je je dat eigenlijk het gemakkelijkst kan voorstellen als lezer. Geen verrassend perspectief, geen bijzondere twist. Geen verder opgevoerde spanning. Jammer, hoe goed geschreven ook, ik vind het toch vooral saai.

Hittegolf    Jo

Een vrouw zit gevangen in een meer en kan er zelf niet uit. Ze wordt gered, en daarna gaan de twee elk huns weegs. Zo simpel kan een verhaal zijn. Het is prettig verteld en leest vlot. Het is niet bijzonder, maar wel een aangenaam verhaal om te lezen.

Hittegolf    JK

Hittegolf    Ma

Mijn punky    Sj

Mijn punky    Fr

Mooie stijl, een hele eigen stijl. Gevarieerd qua hoe lang de zinnen zijn .Interessant genoeg om door te lezen. Goed stuk.

Mijn punky    Pe

Mijn punky    PB

Goed geschreven verhaal. Het verhaal heeft humor, leest lekker, goed tempo, dialogen lopen goed. Een kleine opmerking: Lorazepam 2 mg komt (volgens het CBG) niet in Nederland voor, wel de 0.5, 1 en 2.5 mg. Dosering voor ouderen is volgens de bijsluiter geen 2 mg per dag, maar de helft ervan. Maar dit terzijde, verder met plezier gelezen.

Mijn punky    Gi

Met veel plezier van je verhaal genoten. Goede observaties, grappige gedachten, evenwichtige afwisseling tussen de pijlers van een geslaagd verhaal. Hoe het eindigt is hier niet van belang, wil ik zelfs niet weten.

Mijn punky    Wi

Ja helemaal goed, perfect Nederlands, fijne, duidelijke en zeker niet saaie vertelstem. Lekker opbouwende spanning al zou het mijn persoonlijke smaak zijn geweest het verhaal toch nog iets in te korten. De bijfiguur Herman heeft geen functie in dit verhaal en kan gemakkelijk gemist worden. Maar met heel veel plezier gelezen, ik heb verder geen verbetersuggesties voor deze schrijver.

Mijn punky    Jo

Een alleraardigst verhaal met een open einde. Een gescheiden man droomt weg bij het zien van een foto van zijn jeugdliefde. Het verhaal is goed leesbaar en qua opbouw prima. Het is aangenaam zonder echt goed te worden. Het einde is echter erg sterk; ik hou daarvan. De kans is groot dat de man niet de liefde van zijn leven heeft gevonden, al zou het zomaar kunnen.

Mijn punky    JK

Mijn punky    Ma

Sidonie-Gabrielle Colette (Saint-Sauveur-en-Puisaye, 28 januari 1873 - Parijs, 3 augustus 1954) was een Franse schrijfster. Ze schreef onder haar achternaam Colette, zonder voornaam of voorletters. Bron: Wikipedia