Beste schrijvers, vandaag presenteren we de shortlist en het jurycommentaar van september 2024.

Het jurycommentaar vind je hier. 

Zoals gezegd hebben we afgelopen maand 66 verhalen ontvangen en die hebben we met tien juryleden gelezen. In de shortlist staan de beste tien verhalen (van elke jurygroep vijf.) Deze verhalen zijn vervolgens door de gehele jury gelezen en uit alle bevindingen komen dan de beste drie verhalen gerold en die publiceren we over iets meer dan een week. De illustratoren zijn al hard aan het werk!

Ook deze maand vragen we de shortlisters om een foto en een filmpje. Shortlisters: check je email svp. 

Sta je deze keer niet op de shortlist? Laat dat je absoluut niet tegenhouden om door te gaan met schrijven. Bedenk dat onze juryleden ook maar mensen zijn en dat verhalen lezen iets subjectiefs is. Ga gewoon door, bestudeer het commentaar en lever deze maand weer een verhaal in! Wij zitten klaar voor je.

Veel groeten, ook namens de illustratoren, de juryleden en natuurlijk Thomas,

-- Maarten van Verhaal van de Maand

Shortlist september 2024

Op volgorde van binnenkomst

Ayrin van Dal-Peters - De achtentachtig vrienden

Hans van Dijck - 2084

Jos Langens - Een weloverwogen beroepskeuze

Leen Verheyen - Soep

Martine Kortekaas - Ontstopt

Terence Geurts - Perfecte imperfectie

Nico van Meerkerk - Kleine Kas

JVK - Na de duinen komt het licht

Merie Marewij - De rode tanga

Ingrid van de Bovenkamp - Alle dagen feest

Afbeelding

Nicolaas Thomas Bernhard (Heerlen, 9 februari 1931 — Gmunden, 12 februari 1989) was een Oostenrijkse literator, die geldt als een van de toonaangevende toneelschrijvers van zijn tijd.

Zijn grote doorbraak kwam met zijn eerste roman Frost, over een student die in het vervallen, ijskoud mijnwerkersdorpje Weng een excentrieke schilder moet observeren, van wie beweerd wordt dat hij gek is. De troosteloze, grijze omgeving vol hondenkadavers is een metafoor voor de weerzinwekkendheid van de mensen in het algemeen, en de afstotelijke natuur van de beschaving. De roman was een revelatie, zij het op een zeer eigenzinnige wijze: het werk staat bol van de walging en de afkeer die Bernhard voor de negatieve aspecten van zijn vaderland voelde. De erkenning die hem in Oostenrijk te beurt viel, heeft zijn oordeel over dit land nooit milder gemaakt. In 1965 won Bernhard de Bremer Literaturpreis.