Vuil - Barbara Devos - Illustratie: Maaike Everaerts - Willem tuurt in het donker en tast met een zaklamp de omgeving af. Het pad lijkt zelf te verdwalen in het grillige landschap, dat nog haar nachtgeluiden laat horen. Het licht beeft tegen de bomen die in de verte opdoemen. Willem versnelt. Als hij voor het krieken van de dag terug wil zijn, moet hij zich haasten. Zijn stappen op het grint kraken. De zinken emmer tikt bij elke stap tegen zijn rugzak. Het pad leidt hem door het sparrenbos. De kale stammen zien er harig uit, enkel hun contouren verschijnen in de lichtbundel waarmee Willem hen overvalt. Ver boven zijn hoofd wiegen hun naalden in de wind, hun zwarte silhouetten verdwijnen omhoog de duisternis in. Op de bodem tussen de dichte varens schiet hier en daar een dier weg. Willem negeert het geritsel en stapt door. Hopelijk is hij niet te laat. Eens uit het bos vangt zijn zaklamp de boerderij, halverwege het afdalende pad naar het dorp. Hij knipt het licht uit. Het duurt ev...