Verhaal van de Maand

  De parabel van het stikstofmeisje - Luuk de Vries - illustratie: Mariken Maas -  Het begon met een bosje fresia’s meegebracht door een tante en door moeder in een vaas gezet waaruit de bloemhoofdjes brutaal naar voren staken in een kleur geel die ze nooit eerder zag. Handje voor handje, haar wankel evenwicht bewarend, liep ze rond de tafel. Gebiologeerd keek ze in hun schuitvormige bek die een penetrante geur verspreidde. De geur van een dodenkamer. De liefde voor fresia’s ging naadloos over in die voor de chemie van bezinestationbloemen (‘benzinebloemen’) die vader wel eens kocht om iets goed te maken: hard gekleurde anjelieren, die naadloos in de revers van foute mannen pasten, stoplichtrode rozen waar een waas van nepliefde overheen hing. Fake love. Het was het eerste Engels dat zij zich aanleerde. Ze kwam zintuigen tekort toen ze haar eerste bloembollenveld zag. Ze zag, rook en proefde een soort roze dat harder was dan welke zuurstok dan ook en stond te schreeuwen en te s